Historiarum quidquid superest;

91쪽

men Asντλου abest a Bav.l abfuit etiam ab v RSi Ni codice, ut ex Notis ejus intelligitnus , ubi repetit verba ETα των τεpirio FIύπλιον, monetque: P. Lentulum intelligit, de quo in sequenti si agmento facit mentio item. - Vide lib. XXXIII. I, r. Ceterum hanc eclogum, una cum superiori, recte a nobis ad annum ab U. C. Ss8. relatam esse, patebit ex eis, quae ad XXXIII. I, I adnotabimus.

Vers. I. Id furis P p. Si ita scripsit Polybius, Versi a.

alia apud eum praecesserunt, cum quibus haec recte cohaerebant. In excerpto fragmento inrommoda est de conjuncitio. Oportebat o μεν α εν y P Ay, ut vertit Casauhonus, Romani enimine. Ibi . του μεν 'Aν ονικου. Hunc statim ab Attalo Romam fuisse missum intelligitur. Eumdem annis aliquot post rursus ab eodem Romam missum docet Appianus Mithrid. c. q.

Vers. g. βουλίμενον αυτίν. - Ita legendum, cum vers. 3. in exempturi sit βουλομάνων αυτων, omnino male URSI-FVS. - In Oderia errore versatur cod. Bav. in quo mox avispo Octa monstros scriptum L pro et, Ipουσία, quod pariter ab Ursino correctum videtur.

Vers. q. του τε Κικομ3όουζ. Prusue filius hic erat Ni Vers. . comedes, quem sibi ob gratiam apud subditos suspectunt, Romam, ut ibi degeret, miserat pater, quemadmodii mdiscimus ex Appiani Mithrid. . . Quare etiam hic eum legatis, nune insuper a Prusia missis, diserte distin guit Po-s bius, o et Nικομή ουο, και τλ περ το Avetqιλον &c. Vers. S. ET ZE τινα χpodio v. P taliqtiod temAuset vers. s. sed ante P. Lentuli, Athenaei adventum, de quo anitur ecloga sequenti, lib. XXXI. r. Ibid. A*ιδοῖ --σα. - In exemplari s .in Ba v. corrupte legebatur συμ*ῶορήσασα , pro quo nos reposuimus q*ι ο σασα, hoc est, cum anceps se , horreret euatus. VRSHNUS.

92쪽

8 ADNOTATIONE I

ADNOTATIONES

POLYBIL HISTORIARUM

Cap. I. CAPUT Lvers. X. Vers. I. TI σύ κλητο , τι κατα χGμωνα διακουσα α των πάpl LIοπλιον έντλον c. conser Eclogam pro Xime praecedentemi, lib. XXXII. 26. Ibi in rebus Asiae, superiori anno gestis , dictum est de Publio(Lentulo legato ex Asia Romam redeunte, inmisso cum illo Athenaeo a fratre Attalo. Nunc in rebus anno sequente Romae & in Italia gestis, de eorum adventu Romae agit Polybius, sitque, initio hujus anni, τι καταχQμωνού, ante hemis exitum, confi ad XXXII S, . c. 2O I. legationem Asiaticam renuncius P. Lentulum. senatum datum Athenaeo, fratri Attali. Habet autem haec Ecloga Legat CXXIX. in codice avarico praefixum inter lineas titulum, rubro colore scriptum, Ageto AT . id est, iuER XXXIII. Monuitque pariter RsINVS: Est autem hoc Fragmentum ex libro XXXILI Polybii, ut ad oram libri manuscripti notatum est. - Quae caussa fuit, cur libri XXXIII Reliquias ab hac Ecloga inciperi-mUS. Cum quo etiam convenit, quod cum anno ab U. C. Ssy, ad quem pertinebat haec Ecloga, nova incipit OhynDFia , quae est numero cent sina quinquagesima rimo Pertinere autem hanc Eclogam ad A. V. bo, cum X E-liqua temporum ratione intelligitur, quam adhuc vidimus secutique sumus, tum vero inde maxime sit perspicuum,

quod

93쪽

quod mentio sit in eadem lsa Ecloga vers. S. Atili PO -- sumit, retioris iti baui quem praetorem urbanum fuisse P. Scipionem M. Marcello Coss. id est A. V. so, discimus ex Cic pronis Acad. Quaest. IV. s. Praeterea vero Itbpr XXX II Polyhii nusquam nominatim citatur, nisi apud Athenaeum, qui ex hoe libro fragmentum illud de- prona sit, quod posuimus XXXIII. Id quod praeter rationem existimarunt viri doctissimi decerptum esse ex illa

parte historiae Polybii, quam in Reliquiis libri XXXI.

C. al exhibuimus. Vide Adnot. ad XXXI. et i, ad C. Ia I., ad C. Is I. Adde quo notabimus ad XXXIII. I . Ceterum, quatenus suspicari licet ex laceris eisque paucissimis numero membris, quae de integro olim corpore Historiarum Polybi nostra aetate supersunt, ab hoc sere Libro XXXIII. incepisse videtur Scriptor noster illam univorsi sui operis Parthm, quae Vberioris pleniorisque HL floriae, cujus initium, praemissis Praeparationis caussa duobus prioribus libris, a Libro III fecit suerat Pars P erior, de qua diximus in . Adnotatione de Argumento universae Historiae Polybianae, Tom. V. p. O sq. quam partem, absoluto opere, quod primum animo destinaverat, novo dein d initio sumto , a se superioribus libris adjectam esse ast ipse auctor lib. III cap. s. Confer quae de duorum superiorum librorum XXXV XXXII. argumento monuimus in Adnot. ad lib. XXX. c. IO. Illam tamen dubitationem nolumus silentio premere, quod eodem lo-Co, quem modo Citavimus, III S, et in numero Oυσ-Tum norvum, quorum historiam Roseriori ac Parte se Fersecutum ait Polybius, nominatim retulerit helium Pruset cum Attalo, , Arimathis regno Cappadocis rus iuidem regnum resilutionem, quarum rerum mentio fit in Excerptis ad annos is inris pertinentibus. Vide Reliquias libri XXXII. c. a 3 8 .c. a Q. Cui rationi consentaneum videri poterat, ut Reliquias libri XXXII in rebus anniris finiremus o Reliquias libri XXXIII a rebus anno Sy gestis inciperemus Quod etiam facturi era-F s mus.

94쪽

86 ADNOTATIONE 5 vhhi. i. mus, nisi Athenaeus rem ad annum Ss pertinentem nominatim ex libro XXXli Polybi citasset, vide XXXII. IO, s. mnis codices manu scripti Excerpta Legationum ContinenteS, cum a Legatione XJ X initium libri XXXui diserae laciant, eo ipso docerent, initium belli Prusiae cum Attalo de quo agit Legati CXXVI l .cum ea conjunctum Excerptum Valesianum libro superiori XXXI fuisse

rQVOCavi. Cum Thethaerrum ex Vrsini comoectura fuisset editum. Neries, Achaeus, cum eodem Agnone jam olim

A. V. Sy Romam fuerat legatus. XXXII. , . Sed ibi

Patriam urbem non adjecit Polybius. Quod si certum esset, euitidem esse hominem . qui hoc libro cap. seq. memoratur, E αλοπολίτην fuisset'. l. corrigendum sed nil impedit, quo minus ullum Telectem cap. 2, 2 alium hoc cap. intelligamus, queetriadmodum nec Xenonem ibi remissum videmus, sed alium ejus loco. Postis etiam, Cap. 2, 2. eumdem intelligere Telec in insuspicari, ov

αλοπολίτην να αμον, praesertim quum ibi coiijurieti DP κα , quam ulgo agito Aνα ραβο ponulat, ignorat codex iis Scit in re incerta nil temere fuit Inuti indum.

3Iulta suerunt oppida, quibus Agre, Aricis, nomen in his unum Achaiae, cujus post Homerum Strabo me nitlib.

95쪽

Al εά formari docere videtur Stephanus yZantintuta Quamquam inde hac forma nominis gentilis non satis in liquido res est, Ipsum oppidum quod attinet, ita obscittarum illud S ignobiles hoc tempore fuit, ut dubitare utique liceat, an hinc oriendum illum legatum scripserit Polybius. Sed rursus, si conjeeturis indulgendum, posti pariter eo Ahoepare suspicari. Ceterum, pro Tηλεκλέα, mendo in contra librorum fidem Tελεκλεα habet conteX-tus Vrsini. Vers. q. τα ιλλον οον πολυσ- Oportebat puta vers. q. muc Adoν του πολυ - , ut II is q. .mox XXXIII. et r. talibi constanter, si bene meminimUS. Vers. s. υλο LIοστούμιού, ,etpaetrum octav πέλεκυσ Vers. s. De praetura Auli Postumi Albini, quae cadit in annum ab V. C. ss, paulo ante dictum est ad vers. I.

Veri . 6. πλάστων ό ohetae etae ae*ιεμένων. Sic recte Vers. s. Bav. quein admodum correxit Ursinus , in cujus codice mendose erat uιεμένων των α*isirae maluerat Reis kius, sicut vers. 8 vers. T. ore eo: Q του ανακεκλ. S.έν , in activo Nescimus tamen, an haud incommode Pilia Orbi forma, Dd usurpata sit pro eo quod est paulo ante

unius diterae mutatione secimus repo Umαν. Respexit enim ad antiquam formulam in Senatusconsultis faciendis,

de qua ita Festus: Qui hoc censeris, illuc transiles qui asia Omnia, in hanc partem. Hinc dixit Cicero in Epist ad Plancum libro . eum senatus reliquit, , in alia omnia

cliseest. Et Hirtius ih VII de Bello Gallico, Discessio-xem, inquit faciente Marcella, senatus frequens in alia Omnia transrit. Erit igitur poc in sententiam ierunt, vel, ut dixit Livius lib. IX. redibus in jententiam ierunt. Id quid sit, clarius patebit, si Ciceroni . verba

96쪽

BS ADNOTATIONE N

udit , e epist.2 libri I ad Lentulum adscripserimus Persicie. hat enim, inquit, in Hortensi sententio multis artibus Flures ituros. Multum autPm ad antiquum hunc morem intelligendum confert Polybi locus, purgatis praesertim mendis, quae haerebant in verbis ταύτ3. N*ιεμενων, pro quibus in exemplari diuruch I*ιεμένω mendose scri

ptum erat. URSINUS.

In rerum serie quae in Italia hoc anno gesta sunt, exposuerat porro Polybius Legaliolum iIIam trium Philoso. rhorim, Romam ab Atheniensi s m Drtim, de qua vide Sicilessitim nostrum Reliquiarum ex Polyhilibro XXXIV Tom. V. huju edit. p. qS.

vers. I. Vers. I. repoτώνQ αυτ &c Fragmentum hoc a Sui. da, tacito auctoris nomine, citatum, in Polybianis jam retulerat Casaiabonus pertinere autem ad Alchiam, de quo agit Ecloga Valesana monuit Valesus. Vers. a. Ver . a. pχlac. - si Archias hic videtur idem esse cum illo, quem Diodorus Sicut T. II. p. 38g s'. habet. REiSRIUS. - Scilicet comes olim Ptolemaei Philome. toris in itinere illo Romam suscepto, de quo diximus in Adnot. ad XXXI. I 8, i. deinde Ptolemaei nomine praefectus Cypro De re, quae hic agitur, vide rein hem in Supplem Liv. lib. XLVII. e. sa. reri deau in Connexionem folia Veterita Novi Testii menti Part. II. lib. IV. ad aTmam ante C. N. Si quorum ex ratione Fragmentum hoc poni debebat post illud, quod cap. S. Posuimus. Ante

97쪽

AD POLYB. XXXIII. I - s. 8sAnte hanc de Cypro eclogam in serie Eclogarum Valesia v. i. narum ponitur vulgo illa de Arsocrate, belli duce Rhodiorum quam cap. s. posuimus; quae tamen ut ibi monebimus sortasse haud incommode suo loco relinqui potuerat hin Reliquiis ex libro XXXIII. proxime ante hoc caput poni.

m; f. I. Κατα τον αυτον κmpo &c. - Locus erat Vers. r. in exemplari mutilus .corruptu S, quem nos Emendavi-rmis additis vocibus xpεσβευτα/ inoi, quae deerant, O ε

βευτα quidem abesse poterat, O ἐμπέσταλε quod Bav. habet, in πέσταλα mutato. De hac re ita scribit Livius in Epitoma lib. XLVII. Q. fimius Consul Transabinos Ligures, qui Massiliensvic pida Ant olim Nicetam astabant, subegit. - VRSINus. - Vide

piari corrupte Iππίνιο scriptum sit, si, in Bav. pro Uπίμιον. De quo videndus Livii locus in superiore fragmento adductus ex Epitoma libri XLVII. busi Nus. Adde cap. 2 8. Ibid. ae V υβίων. O bios Ligustiacum fuisse populum intelligitur echo loco, Cum cap. ,2 cum verbis ex epitome Liviana citatis collato Adde infra c. I seq. ibi Adnot. ad c T 8. Vers. s. υδ ανέχεσθαι. Sic Reis ius scribendii versis

monuit, id est, ne tolerare rudem oυδ ἀντέχεddis non eu8 ανέχεH- notaverat Gronov. in ora sui libri. Dux ἀπανά ei p. Sic recte mssti, quod sibi non placere ait Ur sinus, idque in iraeuae ei mutavit; quod inauditum licet Graecis verbum, tenuere posteriore Edirores. Restituendum Polybio verbum ετ α ei recte monuit eis, ius.

98쪽

so ADNOTATIONES Ibid. xpcet a suo moriente eodem Ciskio, Correximus, pro eo quod mendos vulgo legebatur et Ohα εν. vers. 6 res f. et Z νεωτέρω πέντε πρεσβευτα &c. - , Delia Ptolemaei in Cyprum reductione videndus Livius in epitoma libri XLVI. busi Nvs. - At ibi apud Livium de najoris Ptolemaei restitutioli in Aegypti regrum iam agi tur hic apud Polybium de minoris si atris roductione in regnum Cypri rerum series apud Livium sutis docet, diversi, tortiporibus haec esse gesta. Cum ea re, de qua hic Polybius egerat, conjunctum esse debuit id, quod inopito me libri XLVII Liviani his verbis legitur Inter m- Iemaeo fratres, qui diffidebant, foedus ictam, ut a te in Ae 'to, alter Cyrenis regnaret quod etiam planius intelligitur ex ecloga Vules an a Diodori Siculi T. I. p. 388.ed. esset cum qua conserendus Polybius L. ia, . Fragmenta ista historice horum Ptolemaeorum apte, quoadsieri potuit, inter se connexa vide apud Freiushom in Suppl. Liv. XLVII. 32. rideau loco lupra ad cap. 3, 2 laudato.

vesicri Vers. i. prησιον και υρου κ. Vide Cap. r, a. vers. 3. Vers. 3. Aευκιον νίκιον. - G, Pro Aνίκιον, in exemplari, corrupte, Ut videtur, scriptum erat νασ2κιον. Nos in ab ilio mutaviniusta scripturae similitudinem secuti: nani hujus legationis mentio apud Livium non Xtat. Anicia vero gens in veteribus monumenti nota. VRSINUS. . Nulla semendatio simplicior, λεύκιον ἀν κιον pro λευ-κιον ναυικιον. L. Anicitas Gallus, is qui praetor A. V. 8T.

de Illyriis triumphaverat Orebrisul fuerat A. V. Ssq, nunc princeps legationis nominatur in Asiam missae. p.vII CAPUT VII.

vers. I. Vers. I. των Κασσαλι ων C. Cone C. A, S, T. Ibid. Post oιαπρεσβευσαμένων πρού Pωμα ου excidisse vitamus verba α όιασα ψούντων, aut in eamdem sententiam alia.

Ibidis

99쪽

Tov m ora notatur Uoπαιον. Tum vero in Notis sic monuit, RSINUS: , Vereor ne satis ne non satis, voluerat scribere emendata sint haec Legatorum nomina in ubbus duo fuerunt Popillii, P. .L. Laenates, si veterem

lectionem sequamur. Suspicor autem, praenomen AEυ-mo post Verbum κατεστ σαν reponendum, .nomen Uo- ναιο post praenomen Dόπλιον, ut duo tantum fuerint

legati, L. Iamininus, v. vi lius Loenas Pro I ο- ναιο in exemplari Nomo scriptum erat. - Quibus ex verbis intelligi videtur, in Ursini codice nomen Uοπαλιο nusquam comparuisse, sed utroque loco Vrsini deberi ingenio, cum pricti loco I οπλιο Amνατο dedisset codex, posteriori Aευκιον ΓIίπιον. Casaubonus, priori loco, I Iox Aio ex ora Vrsini in contextum recepit, posteriori

FIgπιο ex insto revocavit, cujus rationem, ceteri editores tenuerunt, reos tenendam duximus. Statim enim,

Asbκιον ΓJίπιο quod adtinet, id est L. Puseium, nil morari nos debuit neque Ursini scrupulus, neque R EIS NIT, si scribentis ad hunc locum: Multa possunt iniri emenis dandi rationes A iob aut Oππιον, aut . LIύντιον, aut FIgpτιον. Mitto alia viderint hac de re historis Romanae peritiores. - - Graecum LIArio est Romanum nomen Pupius, quod cur suspectum Vrsino fuerit, nulla idonea erat causa. Quamquam non nobilissima, tamen haud o scura inter Romanos Ptipia gens O L. Pupitim sedilem primo, deinde praetorem Livius commemorat XXXIX. 8 . s. Potuerat vero fortasse etiam LIόπλιον ουνατον, si modo ita codex dederat, teneri, ut intelligeretur imblius Popillius Loenas. Sed quandoquidem facillime fieri potuit, ut a Io et M io in Uίπλιo aberraret librarius, noluimus loco movere id quod haud improbabili ratione

100쪽

sa ADNOTATIONE s. ita illius Loenas, idem qui consul A. V. SI, deinde proconsul, bellum cum Liguribus gesserat, Liguresque vicerat, tunc quidem ob contumaciam adversus senatus voluntatem accusatus, damnationem aegre evaserat, Liv.

XLII. c. auo sed deinde recuperata boni civis ma ad censuram etiam erat evectus A. V. Ss s. vide Pighii Annal. Roman T. II. p. dis. Sive eum Popillium intelligere maluerimus , Marci statrem, qui A. V. 82.

primum , iterumque anno Sysi. Consulatum gestorat. Denique vero, quod ad *λαμίν. o spectat, videtur utique hoc nomen more graecorum sive auctorum sive librariorum haud satis recte scriptum, pro oλαμινyuo u intelligetidusque fuerit T. Quinctius Flamininus, ejus, qui Phi-Jippum debellavit, filius, qui ad consulatum deinde promotus est . . Od. vers. a. Vers. a. προσέσχον τύ USU Metioepα κατα πόλιν Arγιτναν. Si recte non solum in Casauboni contextu, sed in Ursini etiam editione legitur, quamquam aliud profiteatur editor in Notis. Ibi enim Psi Nus, verba hujus dici ita citans, προσεχων U υβίων χωpα κατα πόλιν αἰ*ικλον, haec monuit: si Vel hic Ap ιτνα reponendum, vel ius rasse. 8, 3 ubi A virvae dabat codex scribendum est Ariιαλόν. Nos, quia urbis hujus, ut videtur maritimae,

nomen nusquam invenim VS, unde, utra scriptura emendatior sit, appareat, nihil mutandum putavimus. - Nos tenuimus id quod editum invenimus, ceterum de Aegitna urbe nil amplius, quam Ursinus, compertum habemus. In codice Bav. tota haec Ecloga, ut in scholio ad c 6 d. significavimus, desideratur. De O hiis conser mox Adnot. ad Vers. 8.vers. 3. Vers. g. προακηκοότεο - Placet ut ita legatur, cum repochrum cogeth sit in exemplari , RSINUS. - Forte poet- ακηκοότεο uerat in exemplari sed quidquid fuerit, bene Correxit editur. Vers. 8. Veri . 8. DI US situ et aεκι τοαζ se Hunc Polybii locum de Ox biis , Deceatibus citat Strabo in lib. IV. spo