장음표시 사용
81쪽
ter Aetolos belli meminit Livius lib. XLV. cap. 28. ubisso principes Aetolorum ab Lycisco po auxilio Romanorum militum captos , interfectos esse ait. M ALESIUS. - Ibid. o Aυκισκου θάνατον. De Lycisco aliis hominibus quos hic commemorat Polybius, cons. XXX. O, 3 sq. quo ibi notavimus.
erat υpωναλυ, quod emendavimus. Hujus Mna ni Boeoti taetremato Acamavis, qui praeeipui partium Rom. fautores erant meminit Polybius cap. XCIV. Legata xxx. ro. ubi porum scribitur pro pεαάταζ, minus recte, ut puto. Sane in cap. LXXV Legat. lib. XXVIII S, a. Xpεμ aec dicitur in sto, teste Fulvio Vrsimo. ALE. Sivs. - Vide Adnot. ad XXVIII S, I. Boeotum hominem fuisse Mnasippum, diserte Polybius loco citato docuit est autem Nopae ei Boeotiae urbS, cujus gentile cum codices mssti Stephani Bb Zantini perinde Nopaeuecto kΚορωνεύ perhibeant, praepropere priorem formam damnavit editor Berkelius, quam eamdem Polybii auctoritate fir
De ejusdem hominis morte vero uberius, quam sit in hoc excerpto, verba hoc loco fecisse videtur Polybius, atque ea occasione, ut solet, repetiisse nonnulla de ingenio hominis superioribus ejus factis, ut paulo ante monuimus. Vers. 6. Mετα α το κατακpDM Aεύκιον νίκιον. Ad versi vulgatam scripturam, Oτι μετα το κατακ=D , quae Compilatoris imperitiae debetur, haec adnotaVit,ALESIUS: HI caput cum superiori jungi debet, ut satis clarum est.
Prima verba mendo non carent, quae restituere non opis
est nostrae. Intelligitur autem L. Anicius, qui Gentium regem Ilyrici vicerat, qui consecta provincia Epirum usque processit, A. V. 8T. eamque turbatam composuit ante adventum Pauli Aemilii e ut scribi Zonaras .
82쪽
in C. Confer Adno ad XXXII 8 r. Lucio autem Anteiodum
gi debuit L. Aemilii mentio, cujus nomen fortasse compilatoris culpa intercidit. Is enim a Persico bello per Epirum rediens, septuaginta Epiri oppida, evocatis prius equaque decem principibus viris, diripienda militibus cn-cesiit Liv. XLV. q. Polyb. XXX. Is Plutarch. in Aemilio Paulo p. a Ti. Ibid. κα του με - των ἐπι*α-
Mirifica dictio, haud scio quam proba, sev x. hoe . d. rινο βίον , pro biblicujus facultates arrogare, , posciatis uia facere, tias sucisei loco ubere , Et sonaeus. - Suspicati sumus obe iobc, hos in sertiitu tem res it preesertim quum literas saepe ea figura esse. ratur a librariis, quae non dister abis, iisi quod illa cum sequenti liter connecti soleat, quum doleat per se pingi nec cum sequenti litera uno nexu conjungi. Possis etiam suspieari sic scriptum a Polybio εαμ απο μαντο του σπαZόαζ, και vo Vpίσατο του βίουq. vel idi Vers. II. Noosis x*ε correXit Valesius. προσε pae*e
83쪽
mus, admodum idonea et i iam hete persona erat, scilicet ad pecunias injecto terrore exigendas Pes operae 3 κα- et inter se librariorum cuba permutata vidimus. Vocabulum ps aemo eodem modo hic accipitur atque V IOT, s. ubi bene de eo praecepit Reis kius, S XXVII. 6 d. Minus placet, quod ad hunc locum idem REIS RIV ad notavit: Bene habet vulgata, inquit sine pectu*υicta Aνετο κατα τουτο πρόσωπον. πpίσωπo hic loci non est caput unum aliquod humanum, vir aut mulier singularis, sed genus aliquod morum, habitus quidam animi, significationem sui per mores .instituta edens, persona quaedam moralis, Vulgo caratare, aut personasse: si eloit
appellat διαθεσιν. - Eam rationem ut teneret Reis ius, mox δυνάμενον in eυναμεν mutandum statuit.
VcV. Pp υρισαντο. - A, De verbo, apyops dis vras. vide esieling. ad Diodor Sic T. II. p. 362. REIS N IUS. Versa. ἐν τ φοιν q. Phoenice Epiri urbs, in Chao. exf. a. nia, maxime septentrionali Epiri parte. Oppida Epiri, ab Aernilio Paulo direpta Molossorum maxime fuisse Polybius ait loco supra Citato. Vers. g. et Ericeps se pμ σε εο τὴν Pωμην, quo tam Vers. 3. Fore Charopsin c. At si capitis damnati erant, ut ait
vers. a. non stim demum profugerunt, quum Charops Romam pro tellus es; sed statim profugisse eos oportet, cum feraenunciatos aut etiamnum denunciandos intellexis ent. Itaque o et a scribendum putamus, divisis vocibus, aut, quod malimus, ias, ut e referatur ad praeceden μεν. Vers. q. To2 ανακεκλημένοισ si, Consees o bello ac Ners. q.
Cedonico, quotquot Persei partibus favis suspecti delatique erant, ex omni Graecia partim literis Pauli imperatoris
84쪽
6 ADNOTATIONE I . t ris, partim edicto decem legatorum citat is nominibus sunt evocati, qui Romam ad causiam dicendam seque ientur, Aelio Paeto Iulio Penno Cosi . ut sc ibit Livius lib. XLV. c. gr. Sed & si qui eoruni apud reges Pile dicebantur, literis acrersiti sunt, teste ibidem Livio. HosανακεκληML usti vocat Polybius his supra. - ALESIus.
Vers. s. Imrs. S. M κοο, ἀρχιερεύο ων. - Id est M. Aetnilius L iuus, qui tunc Ponis maximus erat, urinceps senatus sex continuis lusiris a centbribus lectus est,
ut legitur in Prologo libri XLVID XLVIII Titi Liuii:
vir omnibus sonoribtis in toga functus, nam, iterum consul O censor fuit cum Fulvio Nus pontificatum memorat etiam Polybius c. g. Legat. lib. XXII l. I, a. O Valerius a X. lib. IV. - c. a , . ,ALESIVS.Ibid aio ripaero et συ κ Troc poe*cμενού. - Id Est, Princis Senatus. Revera enim princeps senatus is erat, quem is censor, cui lectio senatus sorte evenerat, primum in recitando senatu nominabat, O cujus nomen in albo senatorio primum perscribebat, ut docet Livius
lib. XXIX. voluit putamus lib. XXVII. i. Dio, Go-
Dara ex Dione, Tpίκpiro et Epoυσία appellant, eo quod a censoribus legeretur est enim NoapDQν, eligere ac ret- ferre. Porro hic honos perpetuus non erat semper. Ceterum is, qui pruiceps lectus erat, quamdiu in eo honore erat, dignitate ceteros anteibat, non potestate, ut docet ZON ara Tom. I. p. s. ex Dione. Plutarchus in Tib. Graccho sic describit hau dignitatem, poTE Pαμμέγocκα ἀσωμα τv Tωμαίων βουλye M vAL. ESIUS. vers. r. Mers. T. 3ε α ε αυτ του αpovo Q Eucuro tacet v υ κλ Tov. - , Hic insere caput a T. legationum. VALESIUS. - Mirum vero, quo pacto illum Helogam
Iai de Legat. quam vide libro hoc XXXII re et . hic
85쪽
AD POLYB. XXXII. a. IT(vid vers. i. qui A. V. scdiem obiit supremum Issa vero Legutio post mortent lini opis quae mors eadem hac ecloga memoratur, cap. 2i, d. missa Romam est, quo tempore C. Marcius Consul in expeditio iii m Illyricam est profectus, id es A. V. 3s8. Neque turbare nos debet, quod responsum a senatu datum cap. et , a simile est huic, quod hic rem memoratur. Potuit enim senatus, praesertim cum nihil desinire vellet, ut dilerto hoc loco Podbius ait, idem responsum urtiis novis legatis dare. Hoc autem responsum, de quo nunc utitur, ber . 8. non ut ibi, exsulibus Epicrotis, iliis Epirotarum legatis datum est sic erili non reticere id responsum, sialiud illius loco confingere Charops potuisset, quod ab eo laetum ait scriptor noster vers. s. I id. ου συνμκαθετο τοI I ουμενο ιζ ουδ εβoυληθη δου- να pyr ν άπίκpισιν. Postquam mira ratione haec sic interpretatus erat V hJesus haudquaquam inter honoratos sedere es uisus Charopus, neque ullum uenatu respoisum
certum occe it ad ista verba sic commentatus est Guo No-viv, in Notis editis ad h. l. De interpretatione, quae prius meni brum ad Charopum, alperum ad senatum transtsert, O sic graeea damnum pussa ostendit, nihil dico . Tu mecum verte: P nradum ingresso in enatum Charopodes si iis ejus non tib cri si, ne Pie illum resionsum cerium dedit, einpe senatus, in quem ingressus erat. Hoc Polybio est cυ καταθεθα . V. , ita PIίπλιο
gnificatur assenso, conascenso, demigii adsententiam a
86쪽
8 ADNOTATION Es DU. s. UUA Xaepo αναχωρησα &c. Post haec oportet alia occasione in Italiam redierit Charops, ubi Brundus mortuus est, quemadmodum supra obiter dixit Poly bius cap. 21,N
vers. r. Vers. I. Eυμέν βασιλεύο/c. - Feriinet hoc fragmentum cum sequente ad illum locum, ubi Pol bius de morte Eumenis exposuit, quae evenit A. U. yS. Habet etiam Suidas voe Eυμενηύ. - REIS N IvS. - Eumenis mortem in annum V. C. sti M. Aemilio Lepido, C. Popillio Laenate coss. posuit Simsonus in Chron. Vniv. Atque in eumdem annum rectius ortast a nobis posita haec ecloga fuisset una cum ecloga praecedenti. cons quae monuimus ad init. cap. II. Certe, sin annos regnavit Eumen ES, quemadmodum utique cum Sim sono legendum apud Strabonem lib. XJ II p. 62 . videtur, obitus ejus, quoniam regnare coepit A. V. ST, incidit in A. V. Ss6. Quod si vero primum annum regni Eumenis numeraveris
338, incidet obitus in A. V. SOT.
χm ignoro vid. p. IS 3 s. n. I S. Fragm. Histor. III. T. V. p. Sq. Dicitur proprie di eiu subaudimus haesetcu de
illis, qui corpus super undis tenent, enituntur ex undis, neque patiuntur ab iis se demergi. po in ea compositione significat contentionem adversus adversarium. Contendunt inter se corporis infirmitates, animum demergere
distori poetaeviata a Doσαντ Qu. Illud est exspestare, manere hoc re sere, usi re, veluti in Petum obrium,c h. l. ivsrmitatem eorporis irtute animi, ut bene interpretatus est Ernestus in Lexie Polyb. Cons. Adnot. ad XVI. O S. φυχη λαμπpsetve est ingenii vigor vide Lexicon nostrum Pol b. in hoc voc. O iu λαμ oc.
87쪽
Suidus, in Eύμεν ζ, nihil ab editis dissert. Sunt autem hi tres Eumenis fratres, Attalus cognomine Philade hvs, a Philetortis, S Athenoetis, teste Strabone lib. XIII. p. et . . Plutarcho, Episιλα ελ*Dq. p. 8O. A
quit, quod existimavit alesus Nam Aa die positumos hi ambiguo ibitio quas, ut, fratre genereratque erat , moribus sinues, geminos germanos significet. - - Nos quidem, quo paeto JελZο κατα την πpα dici post sint intelligimus, fratres irrisistria tres gerendas sibi j
miles sed Zελ*ο κατα v ηλικίαν quanam ratione satis commode dici possit, nondiu videmus, nisi sint fratres italat fere ures; quae tamen iniit ne vis graetcae dictioni, dubitare licebit. Verbum it a dirae probavit usterus in contextumrapud Suidam recepit, uncis tamen inclusum. Ceterum de Eumenis ratribus. diximus ud XXIlI IN S. Ver Aτταλο o Zελ*c Eυμενουζ. - Suidas Vers. 8 voc.' etταλσο habet hunc locum, ubi tamen majori Attalo per errorem tribuit quae minoris sunt. M REIS RIVS. Ibid. pixpαθου,16 acivm Fuit Ariarathes Soris frater Attuli, ut intelligitur ex Strabone lib. XIII p. 62 q. De re confer supra notata ad Cap. 2O S.
Vers. s. πρεσβευτῶνἐ DTEpου. De hac Ecloga On Veis. r. fer, quae notavimus ad initi cap. 2 ita ad P. I a T. Ibid. ποι σαμένω λί*ου γ ατα πρόσωπον - , Duae hic erant partes, suam quaeque causiam agentes altera, Pli innicium immo Phoenicen tenentium legati altera, expulsi ex ea urbe, ripsi pro se dicentes, per se, non per legatos, ut illi. κατα πρίσΣπιν του λο ου ποιgidae et dicere
88쪽
8 ADNOTATIONE svchris Ivs. -- Immo ero dictio illa, κατὰ πρίσωπον, non ad eum referri videtur, qui verba facit, sed ad eum coram UO, quo praesente, in cujus os, ut sic dicatrius, hic verba facit u κατα πpόσωπον του λί oυ ποιῶ - idem valeat ac συ καθίστα - XXXII. O q. ε ἀντικαταστάσεaec verba facere IV. T q.
vers. a. Versa. μετά Γαίου αpκ ου. Livius Epit. lib. XLVII. C. Marcius Consul A. V. s8. ersus Dalmatas c. Vide Adnot. ad cap. 8, r. Cum hoc C. Marcio, in Illyriam Dalmatiamque egrediente, missi sunt legati, qui res Epirotarum inspicerent, caussas, de quibus disceptabatur, cognoscerent. MapE si correXit Vrsinus, cum men.
do se acido Ipκου esset in Sstis. Iidem aut ante getieaeo dabant, pro gri tacta, quod idem correXit editor.
t ne hoc Fragmentum post illud Legationum CXXVIII. ONJos ante illud ponendum duximus. De Prusae in Atta- Iam injuriis vide Diodor Sic T. II. p. 88. Habet hoc
fragmentum Suidas quoque in Upουσίαζ. D PRISTI S. De eodem argumento confer Appiati Mithridat. c. g. De annio, ad quem referendum fuit hoc fragmentum, videnotata ad cap. 26, I ad XXXIII. 1, i. Ibid. κα τὴν&pAratav. Forsan Eo μετα το παpελθQν. Sed parum refert A compilatore haec contructa lunt. Perperam vero μετα το παpελθta eic ans Valesius interpretatus erat, Per amum regressus Sane non ingressus est Pergamum Prusias; nam irritus fuit ejus in oppugnanda urbe conatus, Ut e vers. s. ex Diodori verbis l. c. satis intelligitur. Neque vero aliud quidquam dicunt graeca verba, παpελθῶν πpo et Uερ αμον, quam ad Pergamum ac
vers. 3. Vers. q. xi et Nix egpων. Sic recte editio Mediol. Suidae cum editionibus Polybii Perperam et etv Niκ -
89쪽
AD IOLvΗ XXXII. Id. I S. Si Vers. q. Maro υλομάχου. - Malimsvppμαχov, Ut v.Ys in Eclogis Diodori nostri legitur Sane Plinius lib. XX. l .c. S. Phromachum appellat nobilem statuarium, qui ADtali, uinonis adversus Gallos praelia fecit. Floruit Olymp. CXX. - ALEsius. - Adde Nesielitig ad Diodor. l. C. Vers. f. pqκαπου. Vide lib. V. c. II. .XVI. I. Ibid. e s. f. μανικαc. Hanc vocem, Ulae una cum duabus sequentibus, o vaep, omissa erat in Valesii editione, sive id codicis culpa accidit sive operarum typographicarUm errore, ex Suida adjecit Gro novius. In latina versione easdem recte expresserat Valesius. Vers et etae strum &e Repetiit haec Suidas in Me eis r. aret, isque o ισμῶν Vers. 8. Vers. 8. τῶ ούκ Qποι ιβ Recte haec eodem mo- Vers. i. do Suidas repetit l. c. ut edidit alesus Nescimus vero, Reiskius quid spectarit, cum aeris otia, scribere jussit. Verss. v po μεν Est o v υόεν Fuerint fortasse, Vers. p. qui haud incommode abesse potuisse vocabulum p o contendunt, quibus nos quidem non pertinacius refragabi-xnur Ibid. po Eλα αν. Elada, Pergamenorum navale, Strab. lib. X iis . . DIS . Vers. O. απnpεν ἐπι Θυαrtapaev. Valesius Thyatira Vers emi ibus contendit et perperam, ut monuit Ernestus in Le-Aic Pol, b cuni serino sit de itinere pedestri. Satis erat ad Thyatira contendit; deletam velimus vocem stil-bus. Nam simpliciter pro proscisci, sive terra, sive mari, praecipue pro domum redice, usurpari verbum άπα penu, jam olim, Hesychio quida monuit Henr. StephaNUS. Versia et To Κυνίου πόκωνο τεμενoc. - vers. I a. nius folio cognominatus est eo, quod, cum Latona recens natum cum sorore humi posuist et, a canibus raptus est. Alii alias caullus memorant, quas vides apud Suidar intubici oc, ex Socrate Argivori Cratere grammati- eo. Cultus est hoc nomine Athenis, eique gens Cynida-
90쪽
8 ADNOTATIONE It rum dicatu erat, ex qua sacerdotes Cynii Apollinis constituebantur, ut testatur Hesychius, 3 in Κυννώαι. vA
Ibid. του πεpVTημνον. Ad vulgatum T εμνον haec monuit idem ALESIus , Rectius erit 3μνον, quae urbs
sita est in Aeolide, ut tradit Strabo Stephanus, juxta quam fuit Apollinis Cynii fanum, teste hic Polybio Colebatur O Aesculapius Temni, ut docet nummus Mamaeae Augustae, in quo Aesculapius sculptus est cum huc inscri
Temnios dicunt, ut est apud Tacitum lib. II. Annaliunt: tamen Cicero, pro Flacco, militias nuncupat. Conisse Polyb. V. TT, ibi notata. Vers. J Imrs is tacetv o κώαν. Tenuimus hoc, correctum ab Ernesto, monente Reis kio. Q et Co D ed Vales. cron. Vers 1 . res iq. εκ θεοπέμπτου csmetu est qui Deum Didet; quare, quaenam vis inesse possint inusitato alius dictioni , θεόπτου, quae vulgo hic legebatur, haud adparet. Prinius merito eam suspectam secit REIS RIvS, κθεων το jubens corrigere, id est, a deorram aliquo; cujus rationem probavit Ernestus in Lexic Polyb. Eodem modo ut monuit ou pius in Curis Novi T in Suidam ad Vocab. μί νια, . ni. 26 . locutus est Aristides Vol. I. p. 22. vGTε με o q=υ Σπαprιατ α, σπε εκ θεῶν του καταπεμ*θώζ, ττι ἐκών ' μ α με άλων το EA - σιν κακχν p . Sed ita facilis atque expedita est ea dictio ἐκ θεων του , ut aegre intelligatur, qua ratione in inauditum v θεόπτου fuerit corrupta. Quare sicut doctior perspicaciorque, si, ceteroquin probabilior visa est ejusdem TovPII conjectura, e scripturae compendio ortam vulgatam lectionem c d Asmeto contendentis, cum uθεοπέμπτου Polybius seripsisset, id est nussu ditiino.