장음표시 사용
71쪽
tio, fictitandi ossiciun D, quam addubitans nonnihil ei tribuerat Ualesius, cum Platone, tum e Veteribus grammaticis vindicavit Hemstertius ad Aristoph. Plutum, s. Sa. ers. O. H αι γ υν 'γεσίαι αναστρεψίμενού. - Fuit Vers.
Scipio venationi addicitior quod docet Polybius in fragmento apud Suidam ei Leta et iv ύπερβάκουσαν ἐπ του-
Quae de Scipione dici equidem non dubito Eumque ad hoc studium ipse Polybius plurimum incitabat, qui suum circa venationem studium tum hoc loco, tum in cap. Ii q. legationum, XXXI. a, . ingenue fatetur. - Fra gmentum ad quod provocat Valesius, quod apiad Suidam in Aiάλvψι in I pcupet ire,etEpo legitur, non ad Scipionem reserat, sed ad Philementim Tarentinum, ex Polyb. VIII. I, 6 esse excerptum, monuit Gro novius in Notis ad Polybii Fragmenta ab Vrsino Casau bono collecta, Vers. I. ἐν ψιλομνία In contextu e codice sto Ners. Ia. posuit hoc Valesius; in ora vero f. ψιλοZohsae. - Cujus tenuimus interpretationem, Uum non magis, quani ille, viderentiis quid huc saceret *ιλοθεν .
Vcri. 2. μετὰ ταυτα. - nihilo melius est quam Ners. a. ee, quapropter utrumque est delendum. REIS RIus.
Conjectando eclogam hane ad A. V. si retulimus, cum nulla alia superest et ecloga, quae ad illum annum referretur. Post annum Ss ponendam uisie, suaserat ecloga de Legat ista cap. q. hujus libri, ubi alia legatio Achaeorum memoratur, me anno Sy Romam est missa. Vers. I. ω πεpi saeps ri τε βανον. Si hanes Vers. r. videtur esse legati Athoinensium nonienti Thectridas cui nomini dorica forma est, legati Achaeorum. LXXXVm .
72쪽
6 ADNOTATIONE svhhta a, . Die Tu T, ἐυσ ων. Commodissimum quidem per se videri poterat Avλίων, quod ex ingenio posuit Vrsinus, sed nimis remotum a librorum scriptura . se ae quod in suo codice fuisse Vrsinus ait, proxime abest a pυσίων, quod habet Bav. Nam o litera, si nonnihil aperta est superne, similis fit literae vero . in Ursini codice, quemadmodum hin Bavarico nostro jam alias monuimus ita similes inter se esse, ut saepe, utrum ponore voluerit librarius, vix discernas. Sumsit autem hoc vocabulum compilator harum eclogarum, qui introitum eclogae pro more ipse concinnaVit, EX Vers. q. vers. a. ni f. a. μετα το συ χωpedi a λον τod AOP
hoc vocabulum et i Aηλίων. REIS RIvs. - Immo vero
δικαιοJocta est ratio ac modus uris repetendi ex συμβάλω, id est, ex pacto, quod inter duos populos contietierat. Vide Adnotationcm modo citatam, ad XXIV. I, 2. Ibid. υντο θύσια του χαιούc. cons Adn ad IV. 3, 2.
Vers. I. Vers. I. ωνησσίων - - Pro Nισσίων quod erat inmstis non est dubium, qui Asccta sit legendum. Est enim hetoe, πάλι IA tae, ut scribit Stephanus cujus in superioribus fragmentis mentio facta est, de ea ita scribente Livio: mx Lissi Gentius erat. busi Nus. - Vide Liv. XLIII. O coli cum Polyb. XXVIII 8 q. Adde
Pol b. II. 12, 2. III. 16, 3. IV. 16 6 Liv. XLIV. 3 In
73쪽
In contextu Ursini operarum culpa, Araiae mendose prorsus est editum pro Nισσίων , quod codex Sstus dederat in ora vero scribitur Aισσίων, quod a Casaub &seqq. editoribus in contextum receptum est. Nos vero admonitioni Io I vGII obtemperandum censuimus, lib. I de Regno armatio inhontiae, cop. I. p. IO ita scribentis: si cet ae reponi debθre ex ipsius Polybiani fragmenti serie deprehenditur cum non is tos, torrige a finibus Dalmatorum tunc tempore dissitos, de eisdem conssues os
appareat, sed dienses, qui Trogurium Osrethim, immo setium Lipsorum urbes, a proximis Dalmatis in statas referebant. Has autem Isienses colonias fuisse trabo confirmat, lib. VII. p. 3ic qui Traguritam ab Isu-sibus cotiditum testatur. Ibiae eri is Areopσων, Quum mox et s. a. diserte memoretur Mosae 8 κα τα νωαopσων ε καλούντων, imperit eadem verba tri etae oae dipsae ad etae Ietcsae initio adjecta sunt a compilatore. De nomine adnotavit REIS-
Rivs Aln Daorsos Osaorieos appellant vide Strabon. p. 8S. lib. VII. p. sis edit Casauh. Plin. III. 26. Vellei.
Paterc. II. II S. - - uors vocantur apud Livium XLV. 26, id ubi vide quae notarunt Sigonius Di akenborch. Adde Holston ad Steph. BIE in oαpσιοι, quem laudavimus in Adnot. ad Appiani Illyr. c. a. Apud Polybium nostrum utroque loco vers. i q. Casaubonus axo petis vcorrexit. Contextu editionis Vrsini quemadmodum saepe alias non convenit cum Notis editoris. Nam in Notis sic vuSINUS monuit se Pro Adio caeu, aut oecupet ae legendum, quod P.υpD εθνο dicitur a Ptolemaeo, aut Aασσαριτων, quod ipsum Atipsi Aduoebeteto, docente
Stephano ex auctoritate Polybi in libro IlI. LVisI. 38, q. Nos sic pergit umiNvG manu scripta in lectionem
non inutavimuS, quod fortasse ex iri ultis Illyricis gentibus una sit haec, cujus nomen sit proe termisium a Ptolemaeo. Sic ille ut in ejus contextu ers. i. scribitur eri etae p
74쪽
mitillare, in fraudem legantis omnis con arare, ut constat ex actione Demosthenis in Aeschinem. Fieri tamen potest, ut Polybius, amans verbis compositis pro simplicibus uti, verbum,apEπρεσβεύta pro sint plici,pεσβεύQv vel pro &α εσβευta usurpaverit. Quod si ita est, suerit παθαπεπpεσβευκότων legendum. Ibid. r. aελματεῖ τὴν χωθαν ἀοικουσι, C.
MDe hac re ita scribit Livius in Epitonia libri XLVII. C. Marcius, . a Gersum Delmatas Parum ros ere rimum, posea feliciter tignavit cum stibus bello confligendi causa fuit . quod IIbrios, vuli Romani socios, a-
morat Polyb ecloga seq. cap. is q. Ipsius belli historia, A. V. Ss a C. Marcio Figulo Cos gesti, intercidit apud Polybium, sed superest apud Appianum in libello de rebus Ronianorum Illyricis cap. II. Scriptura Aελματtaccum in prima syllaba, constanter utitur Ursinus, in hac ecloga Min proxime sequenti, ex sui codicis putamus praescripto Ba Varicus vers. g. quidem Aαλματεῖ liabet, sed hoc vers. i. in , arta consentit de qua scri, plura Vide auctore quos laudavit Drahenb ad Livii Epit. libri XLII., in his Cellarium Orb Antiq. lib. II. c. 8 p. m. id. Adde quae notavimus ad Appiani lilyr. c. II. Versi a. Vers. 2. πέτιον κα 'pαYύpιον. - , Existo iriter Illyricas urbes numeratur a Ptolemoeo. Iospae ύλιον vero suspicor legendum esse pae*ύpιον, unius tantum literae mutatione, si modo Plinii codex est emendatus, a quo II l. 22, 26. Tragurium Delmatiae adjacens oppidum nominatur. RSINUS. - Vrsm emendationem
Strabonis etiam auctoritate firmatam paulo ante vidimu8. Saepe
75쪽
Saepe a librariis graecis literas L. inter se permutari, monuit ad hunc locum eis kius; qua de permutatione diximus ad XXII. 28, I.
Vers. 3. του τε ι Γάibν άννιον. Consul fuerat C. Fan Vers. 3.nius anno ab V. C. σ3. Iam pius vero in horum temporum historia legatos ad exteras gentes vidimus istos eos viros, qui nonnullis ante annis consulatUm gesterant. Ceteroquin anni notam, ad quem referenda sit haec ecloga, in ipso arguitient nullam invenimus. Proxime vero sequente ecloga cap. I s. memoratur renunciatio legationis Fannii, senatusconsultum ea occasione factum quod laetum incommemoratum pro more a Polybio videtur in rebus Nomo gesis initio anni sequentis post Eam rem,
de qua hac ecloga agitur annus autem, ad quom pertinet proxima ecloga, et duodecimus a sine belli Persici,(eap. IO, T. Victus autem O debellatus est Perseus A. V. 86. a quo duodecimus annus est A. V. Ss T. Cum
quo Calculo convenit mentio consulatus Sexti alii cap. IO, 2 qui in eum dein incidit annum SsT. Quare hanc, in qua nunc vErsamur, eclogam ad annum Sssi referendari putavimUs.
Vers. q. μέχρι με εἰή λε ατοβ. Pleuratus, Scer Versi , dilaedi si ius, pater Gentii cons Adnot. ad II S, 6. T. U.
p. 8S6sq. Ceterum corruptui misi in exemplari hunc Polybii locum, ait Ursinus; nec tamen, quid in codice fuerit, deproinita utamus eodem modo ibi scriptuin fuisse ut in Bav. qui habet, pCAE EA UλευθαToc, IV -κοον ἐκe vis. Quae utique recte emendavit Ursinus; nam quod pia cum in contextu ejus expressum est, tum in No tis repetitum, operarum id culpa saetum videtur. . , quod non dubitamus voluisse Ursu utim, restituit Casuubonus.
Vers. s. ἐπ τούτοιο ε ώμησαν. Bene hoc habet, a Vers. s. haec, harum rerum caussa super his rebus, id est, hoe iumandatis habens, proferis es Fannius et non ἐπ τουτουc, uersus hos non enim cum exercitu est prosectus, sed milius est ad res inspiciendas.
76쪽
3. Ibid. 8ικῶθα συνεχaec. - Ita legendUm. In EXPmplari autem scriptum est etυνεχinc, mendose, sine advertabio στε, quod nos addidimus , ad sententiam necesia.
Vers. a. Veri. a. μ κατάλυμα Eoo A SA; μητε παpoχην - ,, Hinc intelligere poli uirius, male eo fecisse, qui apud Ciceronem Fctrochila emendarunt, pro parochis, quae le-etio reperitur in veteribus libris. Locus est ex epistola
secunda libro XIII ad Atticum, in qua ita scriptum est: Ariarath, s Ariobaretanis fetius, Romanabenis. - Umntano eum Sextus no Zer parochis publicis occupabit; quod facile pallor Verumtamen, ima mihi ummo benescio meo magna cum fratribus uiris nec situdo est, intillo eum Perliteras, ut cyud me ditiersetur c Parochi autem dicebantur, qui legatis Llem, ligna, similia praebebunt: de quibus Horatius memini lib. I. Serm Satyr. V. Proxima Campano ponti, quae illula, tellum yroebi it , parochi, quae debent ligna salemque.Porphyrio in hos versus ita scribit Parochi, Copiarii bcmitvΓ, πο ου παρεχ υ , id est, ab exhibere: hodieque a copiariis proflantur ore Q, qti reep. causa iter faciant.
URSIN v S. - Conse Polyb. XXV. 6 6. Vers. . Ver . q. et L πλῶστον πελαβε του κουρον &c Iii- commoua ratio distinguendi orationem ex Eriaestina editione in nostrum irrepsit. Dele conam post ύπελαβε, proxime post XAceto reporte, quemadmodum habent editiones superiores et E πλῶστον, τελαβε τον καί- po &C. Vers. s. p f. s. o aeu. Sic merito correxit Ca- seu b. Perperam poebrum ADta Vrsin nescimus codici De an ipsius operarumve culpa c, scit. κάλποώsimis Adriaticus, uiare Adriaticum et sic quidem constanter graeci dicunt scriptores, nec aliter noster I 2 g. II. Id 6.
77쪽
modo defendi, si necipitur pro corrumpi. Erat tamen Convenientiu αποθηλύνεd . Ufoemmiari. Ut p. 8Iy, 8.
O XXXII. et s. R RiSRIvs. - Quemadmodum Lutini dicunt otio corrum i sic haud incommode sane graeco illo verbo uti Polybius potuit. Vpi f. s. Acroc μεν σα α curael. Sic scripsimus ju Vers. 3.hente Reis kio cum igitorarent articulum superiores editiones. Ac potuit utique perfacile ante αιτ VOX dere m. Poterat tamen utcumque etiat vulgata lectio ferri. Ibi Leto nro ' ον πόλεμον άνα κνύQν. Laianam di simulaverat uri nus alteris cum adjecit Casaubonus. MDeeste videtur, ait REI SCIus, aliquid ad hanc fere sententiam: o ' ἐκτο τουτων υ ἐκpipae τον πίλεμον ἀνα8Qκνυtav. tarteris autem populis praeter Dalmatas
bellam indicere et inferre, non ridicabant Romani; quiad crei eri ut hoc bello tantum contumeliam, i ci vis legatis
factam. Quae nobis plurimum abesse a mente scriptoris visa sunt, quam mentem perspecte Casan b. in ve sione his verbis expressit ira famen apud extereos hone erebant cavisam, quod e αναό νυειν τον πόλεμον verernu ne nusquam legatur pro indicere hellum. ἀνα-Diκνύei est Uendere, in ptibilium edere, demonstrare, d fgnare o Caro sunt e terat, qui foris sunt, scilicet, qui concilio non inter tint, qui consili non sunt Fartic es, v grιS. vide II.AT, O VII l. Ig, 3. IX. 8 d. Fragm. hiit. LVI. Itaque aut hoc modo scripsis Polybium pute
κνυoν, ω &c inretiolis bellum ita designarrint, ita senderunt, ita proposuerunt; quod sigillatim fortasse accipiendum fuerit de specie quam bello huic pratenderunt, cum de
78쪽
- Ves f. i. pistpaed de Ariarathes, Philopator cognomine, de quo confer lib. XXXI. c. I R., praecipue, quem ibi laudavimus. Diodor Sicvi. Ecl. s. ex lib. XXXI Adde quae cum ex Diodoro .Polybio, tum ex aliis scriptoribus congessitire insilem in Suppl. lib. XLVII. Livii, cap. Id sqq. De hujus vero eclogae argumEnto Conferendus Diodorus in Eclogis de Virt .vitiis, T. II. p. 88. d. Resiel. Ibid. et 8 Ap. dic sch: Mendose dig-pla Vrsin cum msstis Ante exitum anni Ss6 Romam advenerat Ariarathes sed, quoniam de rebus exterarum gentium, nisi quid urgeret, nonnisi sub novis consulibus ad senatum referebatur, quo tempore etiam senatus daba-
vers. a. tu legatis exspectandum suit Ariarathi, Veris ad donec novi consules Sextus Iulius Caesar O L. Aurelius, magiitratum iniissent. Ad hoc tempus resertur illud set si, quod in latina versione ad verbum ita exprimi debebat: tunc ero, posequam magi ratri in inierat Sextus Iulius.
τα αρχα dabant nassti. etcgrae sua auctoritate delevit Vrsinus. Fortasse liud quid peccaverant aut omiserant librarii. Ibid. curis ro idem recte emendavit Ursinus. Mendo se roti'T rc erat in insStis. Ibid. υποκQμεν ζ υποστάσεωc, calamitate in voLersabatur. Regno pullus erat Ariarathes ab Oroferae, qui pro fratre ejus se gerebat, quia eum mater Ariarathis, Antiochis, liberis carens, priusquam natus esset Ariarathes, gravidam se simulans, pro filio suo, Ariarathis, patris hujus Ariarathis, supposuerat. Ad pellendum regno Ariarathem, adjuverat Orofernem Demetrius, Syriae rex, odio Ariarathis, qui Romanis gratificaturus, societatem cum Syriae regno aboleverat, sorori Demetrii nunc turn miserat. Confissus in XXXV. I. Ve s. 3. Verg. 3. και α πεpD 3ιαpaecto Aoλo eideq. -Forte ni et Fripo praepild qui Toλo eieci . REIS RIVS. -- Nobis
neutiquam solicitanda vulgata visa est. Vers
79쪽
Ver d. po*εpuve. De scriptura hujus nominis vides
notata ad II S, 2. I bid. συ καταστνομένουcetis Ap ιαράθ . - , Apiaepaeo legendum ex iis quae supra habentur. In exemptari vel etον αριθμον, pro et Apiαρα- dei, Corrupte prorsus scriptum est. - RSINUS. - Nec tamen Apiapaeota, sed Aprapaeorum in contextu Ursini rece-ceptum est, quod merito tenuere reliqui editores ceterum in eodem erro te cum Vrsini codice versatur noster
Veri s. m. Osαντασίαν -)κον. - Si bene habet ex s. Gλκον, accipi debet pro moepta L Fuit tamen cum suspiacare legendum est taχον. Ei S EIUS. - αντασίαν
εχ Q habemus XVllI. as, . Nec vero idcirco solicitanda phrasis aντασία cm, quae idem valet ac *αντασίαν ε*έλκεῶ . Ibid. ἐπτ&ικgetae Recte hae separavit Casau- bonus, cum juncta essent apud Ursinum, poσεπταncsτα. ivrs. 6. ,εpl τὴν των πρα μάτων ἐάγησιν. - HAut Vers. 6.ν ambaera legendum esse videtur pro Hsi REi Rivs Nos quidem in vulgata adqUiescendum putavimus. Vers. I. και προ παντοῖα. - . Forte no j προ πάντα, Versi T. quia xstu proe cellit Alias in vulgata inest eadem sentenotia, ut latine quoque dicitur dbersus omne genus crim nationum. RE1SRIvs. - Ibid. νυπεύθυνον. Sic a se emendatum ait Vrsinus, cum cπεύθυνον fuisset in exemplari Verum habet Bav. .confirmat Vrsini emenda
Verci. κονιτ correximus cum eis io Vulgo Vers. g. omnes uor l, ut pius alias. Ibid. Zoκ σψίσι τατρά ματα κατὰ,νωμ' ωpῶν. Vis junt, quod tiolabant Ocere. Nec tamen prorsus e sententia res cecidit Oro-serni num dividere hic justus est regnum cum Ariarathe, ut docet Appianus Syrrae. c. q. atque ita intelligenda
verba, quae leguntur in Epit Livii lib. XLVII. Ariarathes, Cappadociae rex, conssio Demetrii regis Syriae, taxiribus pus us regno, a senatu resitritus es. Mox vero, a adjutus
80쪽
T ADNOTATIONE Iadjutus ab Attalo, pulso lolarne, totum regnum Ariara. thes recuperavit ut docet Polyb. XXXI. 23 8 eoli cum III 3, a. O XXXIII. II, a. Vers. . Vers. opo*ερνην. Athenaeus X. II. p. g O. Ibid. et v ιακν κα τεχν ίκ' ἀσωτίαν. Ejusdem in bibendo in temperantiam notavit Aelian Var Histi II cI avaritiam
Chronolo In Excerptis Valesianis media interserta est haec Eclo-ouincti tred, quam ho capta se l. complexi sumus, inter illam de obitu L. Aemilii Pauli, quae a cap. excurrit, inter illam de Eumenis obitu, cap. 28. Eamdem vero Eesogum ita cohaerere cum Legati CXXVII. quam cap.2q. posuimus putaverat Valesius, ut illa Legatio huic Eclogae Cap. 22 T. inserenda est et quod quidem secus esse, in Adnot. ad eum octun c. 22 T. videbimus. Suspicari quidem licebat, Polybium occasione ejus legationis, quae Cap. q. exponitur, repetiisse superiorem Epiri statum, eaque occasione de Charopis flavitia, tum de ejus itinere Romam suscepto, denique de ejus obitu verba secisse. Sed quum legati CXXVII pertineat ad annum Ss8, quo consul C. Marcius fuit, post eclogam vero hanc nostram in Evcerptis de Virtutibus nitiis sequatur illade Eumlenis morte, quae in annum incidit superiorem, ad eumdem annum superio rom Ss hanc eclogam retulimus. Ac fortasse ante caput nostrum O. reponi haec ecloga debuerat; quemadmodum apud Diodorum Siculum qui in horum temporum historia, ut jam saepe monuimus, presso pede Polybium secutus est in Excerptis de Viri WVit. T. I. p. ST prius de Charopis nequitia agitur, quam de
Ariarathe ab Oroseriae regno expulso. cons Adnot. ad C. S, . Ceterum de Charopis morte hoc loco verba fere Vet Polybius vid. c. II, . eaque occasione nonnulla