장음표시 사용
31쪽
- 31 observandam teneri; Petrus ac plures Apost0li una cum Senioribus convenero Hieros0lymis. . . . Unusquisque Apost0l0rum ea Sancti Spiritus assistentia gaudebat, qua ab omni in silet rebus errore immunis redderetur; ad removendas vero Christiandrum . qui ex circumcisione erant, obiectiones Apostoli eonsentaneum duxerunt, ut consen Sus ipsorum elarissime commonstraretur s. Si igitur, lieet
Apostoli singuli docentes a veritate deficere non possent, qu0d et miraculis patralis palam omnibus faciebant, Christianorum v obiectiones n et tergiversalio praevidebantur; quid mirum, Si S. Cypri,nus, licet Rumani Pontificis auctoritatem de se susticero minime dubium esset, obedientiam detrectando, lesio S. Augustino, maeulam filisee pii ΤSed novo so telo conficit auctor, dum argumenti urgendi studio ita pergit: st Stephanus Episcopos Asiae minoris do haereticorum
baptismo errantes a eommunione sua removit rei certe in eo erat,
ut hanc in eos sententiam serret. Allamen Dionysius Magnus, I pN scopus Alexandrinus, precando et obtestando institit, ne Pontifex Ecclesiam scinderet. Do Cypriani caussa ad Sixtum I, Stephani Successorem, et Philemonem presbyterum Romanum litoras dedit et essedit, ut Africae Eeclesiis paulo anto Cypriani martyrium communio cum saneta Sede restitueretur, quin tumen errorem, quo
detinebantur, eorrigerent M p. 18, 19ὶ. S. Stephanus igitur Asias et Africae Episcopos, licet haereticos rebaptirandi usum relinerent, ab Lecclesia non abscidit. Quid inde' Palel profecto, licet illorum
usum redargueret. fidei lamen declarati0nem edere et lotam eausam decretoria sententia sintro noluisse: connivendo interim humanae infirmitatis rationem habuerunt Pontifices, donec tandem in Concilio Niceno I causa desinita est. Nunc etiam patet, quam parum id, quod auctor vellet, essetant S. Augustini verba: a Neque nos tale aliquid auderemus asserere, qualo Stephanus tu sit, nisi Ecclesiae catholicae concordissima auctoritato firmati, euiei ipso scyprianus) sine dubio cederet, si iam illo temporo verbias eliquata per plenarium Concilium solidaretur u p. 17). Haec,
quum scriberet S. Augustinus, veritas eliquata erat plenario C0neilio ; a S. Stephano eliquata non fuerat, quia, ut eius agendi ra-Disiligod by Corale
32쪽
- 32 lio commonstrat, aliorum precibus adductus decretoria sententia eam definire noluerat. Postquam notissima Vincentii Lirinensis verba adduxit auctor, ingra issimam hane et prope tragicam prorumpit sententiam: a Quatuordecim exinde saecula elapsa sunt, ast verborum istorum vis imminuta non est; veritas enim, quam proclamant, catholici cuiusvis
praecordiis altissime haeral π p. 2 l). Quid ergo' An quis negat,
verissima esse, quae seribit Vincentius' e In ipsa item Ecclesia e tholica magnopere curandum est, ut id teneamus, quod ubique, quod semper, quod ab omnibus creditum est. IIoe est etenim Vere proprieque calli0licum, quod ipsa vis nominis ratioque declarat, quod omnia sero universaliter eomprehendit. Sed hoc ita demum siet, si
sequamur uni Versitatem, antiquitatem, consensionem sΤ Auctor Vero n0Ster aperte supponit, Vincentium scripsisse, solo consensu deprehendi duetrinae verilalem, aut id solum esse catholicum, quod ubique, quod semper, quod ab omnibus creditum est. Hoc enim si non supponeret, peccaret contra primas ratiocinandi leges, dum ita pergit: u Si autem doctrina ideo catholica esl, quia in omnibus ecclesiis iam praesentis quam anteacti temporis Viguit vigetque, ae
proinde certi ludo, eam a Deo revelatam esse, consensionis coelesiarum manifestatione adquiritur, testimonium ab Ecclesia Romana exhibitum summi quidem faciendum est, veruntamen solum certitudinem illam non es licita sp. 2 l . Quis ita auderet concludere: Si
SS. Trinitialis mysterium ideo constat esse re elatam, quia in sacra Seri plura refertur; non ideo revelatum esse constat, quia traditione doceturi Et nihilominus simili prorsus m0do concluderet auctor, nisi supp0neret, Vincentium Lirinensem scripsisse, illud solum resoeatholicum, ele . Mirum pariter est, ab auctore supponi, secundum, incentii principia, ut aliquam d0ctrinam catholicam esse constet, Beeesse esse, eam a liquisisse et rigere in omnibus Ecclesiis iam praesen Iis quam anteacti temporis, o quum lamen e0ntrarium plane doceat Vincentius. Quaerit enim inter alia, quid agendum suerit illo tempore, et quando Arianorum Venenum paene orbem lutum coulaminaverat s l, ita ut omnium illius temporis ecclesiarum eo
33쪽
- 33 Sensus nullus esse l. Caelerum ad veritatem deprehendendam non requiri o Vincentii mente omnium tum praesentis tum praeteriti temporis ecclesiarum consensum, nequo generatim ad solam c0nsensum, sed etiam ad magisterii supremi auctoritatem confugiendum esse, id vel ex hoe solo eius loco cognosci poterat: a Quid si novella aliqua contagio non iam portiunculam lanium, sed totam pariter Eeelasiam commaeulare tonetur Τ Tunc item praevidebit catholicus , ut antiquitati inhaereat, quae prorsus iam non potest ab ulla novirilis fraude deduci. Quid si in ipsa vetustale duorum aut trium hominum vel certo civitatis unius aul etiam provinetae alicuius error deprehendatur ' Tunc omnino curabit, ut paucorum temeritali vel inscitiae, si qua sunt universaliter antiquitus unirem salis Coneilii decreta proponat 3 a. 3. Faeile ostendi potest, ipsos illos sanctos Patres, qu0s pr0 sua sententia assert auctor, nedum contraditant, apertissime etiam sa- Vere doctrinae, quae apostolicae Sedis in quaestionibus sidei deeidendis insallibilitatem prosiletur. Atque ne a Vincentio discedamus, is ita seripsit 2: u Haec omnia licet eum uiato abundequo sufficerent ad profanas quasquo novitales obruendas, lamen ne quid deesse laniae plenitudini videretur, ad p0stremum adiecimus geminam apostolieae Sedis auctoritatem: unam scilicet sancti Papad Xysti, qui nunc Romanam Ecclesiam venerandus illustrat; alteram praedecessoris sui beatae memoriae Papae Caelestiui, quam hic quoquo interponere necessarium iudieamus . . . Quibus apostolicis ea thol eisque decretis quisquis refragatur, insultet primum omnino necesso est memoriae saneli Caelestini, qui si aluil, ut desineret incessero novitas vetustatem; illeinde irrideat definita sancti Xysti, qui e e suil, ne ultra quidquam lictat novitati s etc. - Αuctor Incassum imminuere conatus est p. 21ὶ S. Leonis verha scribentis : a duae Deus) nostro prius ministerio definierat, fraternitatis universae i retraelabili firmavit assensu, ut vere a se prodiisse ostenderet,
quod prius a prima omnium Sede sui malum totius ehristiani orbis
2 R. c. 13. Max. bibl. lam. VII, p. 263.
34쪽
nidieiuni reeepisseι 1 v. Si Summo Pontifici idem, quod conciliis. competit, scilicet ui sidet questiones desiniat, et quidem ita, ut i
lus orbis christianus eius desinitionibus sese submittere debeat; profecto eadem, qua illa, pollet interna Gelori late. Opusculi a manuscripti v auctor multum momenti in eo videtur reponere, quod S. Leo de causa Eutychelis ad synodum seripserit. Imperatorem voluisse, ut haberetur a Episcopale Concilium, ut pleniore iudieio omnis possit error aboleri . p. 26 . Quo sensu Concilii plenius diei possit iudicium, facile intelligitur. Omne, si quod res a posset, dubium dige utitur his eiusdem S. Leonis ad Theodosium Α gustum litteris 2: a Lleel Eutyches, quantum gestorum opiscop, lium ordo palesedit, imperite atque imprudenter errare detectus sit, debueritque a sua, quae merito reprobatur, persuasime disced re ; quoniam lamen pietas vestra, quae in honorem Dei rei glosissimo eat holicam diligit veritatem, constituit svnodale iudicium, ut imperito seni ea, in qua nimis ea ligat, veritas innotereri: fratres meos Iulium Episeopum et Renatum PresbSlerum et filium meum Hilarium diaconem misi, qui ad vicem praesentiae meae pro negotii qualitato susseerent... Quid autem catholica Ecclesia unive saliter de sacramento dominicae instarnationis credat et dueeat, ad fratrem et coepiscopum meum Flavianum plenius conlinent scripta. quae misi v. Si haec Leonis verba perpendisset opusculi et manu scripti v auctor , profecto intellexisset facile, quam leve Sil argumentum, quod a repeliri in Concilio eiusdem rei tractatione depromere conatur, ei quam inani laboro S. Leonis ellari pro suprema et insallibili S: Sed is in docendo auelarilate ad alium sensum detorqueat. De convincendo agebatur et imperito sene, in verilald nimis caliga te, o qui lum antiquitatis testimonio lum Episcoporum doctrina, imprimis vero S. Leonis litteris iam dudum convinci poterat et debebat. Sed etiam hic scriptori accidit, quod alias et Mei disso vidimus, ut, quis laborioso construere conatus erat, ipso disiicereti
1 S. Leon. epist. 120, eat . 1.
35쪽
Postquam enim adduxit illa S. Leonis Christum loquentem facientis verba: a Tamen tu qu0quo petra es, quia mea Virtute solidaris, ut quae mihi potestate sunt propia, sint tibi mecum participalione communia , p. 28); ita pergit: α Intelligenda sunt de Petro, ut capito membris unito; de Petro, qua senus in ipso ut in supremo
tertice et coryphaeo sotum collegium apostolicum insertum et comprehensum erat s. Si vero et lolum collegium apostolicum in Petro insertum et comprehensum a esl, Petrus solus potest id, quod eum ipso potest lolum collegium apostolicum. In Sua potestalis ecclesiasticae theoria parum sibi constat auctor, theoriae, ered0, Filio,
Operam etiam perdidit eonsiderationum auctor in elevando celeberrimo S. Augustini testimonio: a Iam enim hac de causa duo concilia missa sunt ad Sedem apostolicam. Indo etiam rescripta venerunt, causa finita est, utinam aliquando siniatur errror 1 A. Non ex erroris apertissima cum fide christiana pugna, sed ex apostolicae Sedis in rebus fidei decernendis auctoritate S. Doctor petebat argumentum; et quis dixerit, intricalissimas de gratia quaesti nes, quas suscitaverant Pelagiani, n0nnisi errores exhibuisse omni-hus passim apertissimos Caeterum si erroris evidentia Summi Pomliseis auctoritalem minueret, nonne et Chalcedonensis Concilii imstingeretur auctoritas, quod, ut S. Leo non semel dicit, in re prorsus aperta et nequaquam dubia contra Eutychelem protulit iudicium P. S. Cyprianus 2 quid de Romanae Sedis magisterio censuerit, satis indicavit, quum scriberet: α Post ista adhuc insuper Mevd0-ep, seopo sibi ab haeretieis constitulo navigaro audent et ad Petri Cathedram atque ad Ecclesiam principalem, unde unitas sacerdo-1 Sem. 132, n. 10. Auctor libelli. de Summi Pontificis insallibili late s p. 19ὶ ad eludendum De testimonium lia scribit: α Dum Augustinus db cli: Roma loeula est, ea usa sinita est, de causa loquitur, quam Episcopi suo ludicio perti aetatam ad Summi Ponlisicis approbationem miserunt s. Videtur ergo eoneedere, Summum Pontiscem insallibilem esse, dum conellii parile Iaris decreta confirmat. Si ita est, re era multum, im, si rem in Se specus,
36쪽
- 36 talis exorta est, a schismati eis et profanis litteras serre, nec cogilare, eos esse Roman0s, qu0rum fides Apostolo praedicante laudata est, et ad quos perfidia non possit habere accessum n. 4. Auctor idem non parum laborat in obedientia Ponliseum deerolis exhibita aut exhibenda. Asserit enim sp. 23): a Ex eo autem, quod Summorum Pontificum de s de moribusque deerela irre- Dagabilia non haberentur, nequaquam sequitur, auel0ritalem, quae animos ad pronum assensum moveat, eis defuisse n. ASSensus pronus, qui Pontilicis auctoritali in rebus sidei praestatur, sine dubis assensus silet existimandus est. et Non defuit, ait, auctoritas) loleoneiliis particularibus, quae Augustini usque tempore reelam fidem deerelis suis explieaverunt et defenderunt n. Concilia parite laria quand0quo a fido aberrarunt. Id quidem ideo n0n repugnabat, quia errore suo non lotam inficiebant Ecclesiam, quam a fide non desecturam esse Christus promiserat. duid vero, si Summi Pontificis decretis, quae sane n0n ad s0lum occidentem pertinebant et historiales le non pro s0lo occidente serebantur, error inesse potuisset' Nomno, saltem quod factum allinei, lolam err0re inlaeissent Ecclesiam,
quum auet 0r asserat, e sua d0ctrina et nequaquam Sequi, auelori latem, quae animas ad pr0sum assensum moveret, eis defuisse ΒΤ P
rum iuvat, quod ad minuendam videlicet Ponti seis in quaestionibus sidet auctoritatem, ibidem addit, a Pontificibus consuetum fuisse, de negotiis gravioribus haud absque Concilio eoaelo dete nere v. Huiusm0di concilia erant particularia; unde non ex illis repeti potest aueloritas, quae omnium anim0s e ad pronum aSSensummoveret n.
Dolendum sane est, quod observator hoc firmum prae oeulis non habere consuevit principium, Ecclesiao videlicet divinitus promi sum esse, ut a side vera non deselat neve unquam pro veritate amplectatur errorem; satilius sane perspexisset, exigui momenti esse
dissicultates omnes, quas contra Apostolicae Sedis in sidei decretis infallibilitatem congerit.
37쪽
Summi Ponsi eis Cone dii Chalcedonensis causam agentes. 1. Hunc litulum observator secit disputationi, qua infringere e natur argumentum validissimum, quod theologi depromere s0leni ex celeberrima illa formula, quam Hormisdas Papa Episcopis Orientis, Magiano schismati implicatis, signandam tradidit, quae revera ab omnibus Orientis Episcopis et, quod minime praetereundum, in Synodo VIII ab Episcopis lum graecis tum latinis signata est a. Solemne hoe ducumentum, Concilii Oecumenici consensu munitum, auctor nobis exhibendum censuit hisce verbis: et Attamen Success0ris S. Petri insallibilitatem sexto iam saeculo ab universa Graecorum Ecclesia iam agnitam suisse, nonnulli documentis certis probari posse opinantur; id enim contineri pulant declaratione, quam Episcopi patriarchaluum orientalium, ut ad Ecclesiae Romanae eo munionem admitterentur, Hormisdae Papae obtulerunt. Gloriosa est baee sancino Sedis de haeresi ac schismate victoria... Mullum quoque ad Summi Pontificis iura demonstranda valel: etsi ad inerra liam eius probandam nihil conserat a sp. 2i . 2. Γι facilius paleat, id quod auctor asserit, utrum verum sit an salsum, simulque ut innotescat, an illa formula, quod e disputati Dis inscriptione coniicere pronum esset, tantum de et Concilii Chalcedonensis causa a agatur, Verba quae ad rem nostram faciunt, hic subiicimus. et Prima salus est, regulam rectae sidei custodire et a conssilutis Patrum nullatenus deviare. Et quia non potest Domini nostri Iesu Christi praetermilli sententia dicentis: Tu es Petrus et c. Haec quae dicta sunt, rerum probantur essectibus, quia in Sede apostolica immaeulata est semper custodita religio. Ab hae ergo spe et sido separari minime cupientes et Patrum sequentes in omnibus
I Parum reseri, quod in aetis graeeis concilii VIII prima et ultima pars, quae Sedem Romanam respicit, hodie non reperitur. Fraude sublatam esse, Iesus est Anastasius bibliothecarius, qui concilio interfuerat. Labbe, t. X, p. 198.
38쪽
eonstituta, anathemati Zamus omnes haereticos, praeeipue Nestorium haereticum. . . EuthSehelem. . . Quapropter suseipimus et ain probamus omnes epistolas Leonis Papae universas, quas de Religionsi Christiana conseripsit. Unde si eul praediximus, sequentes in omnibus Apostolicam Sedem et praedicantes omnia eius confluetula, spero, ut in una communione vobiseum, quam Sedes apostoli ea praedicat, esse merear, in qua est integra et verae Christianae religionis soliditas. Promittens etiam sequestratos a communiono Ecclesiae catholicae, id est, non consentientes Sedi apostolicae, e
rum nomina inter sacra non esse recitanda mi steria n.
Auctor n0ster hanc sermulam explicaturus, verbis illis: α Νon potest praetermitti v etc. penitus neglectis, Solum quae sequuntur re Haec rerum probantur essectibus f etc. allendit, dum continuo prosequitur: . Hoc Arianae iam litis tempore saetis indubiis comprobatum est v l p. 24). Itaque assent0nem adeo solemnem, quae, dum primo Christi promissionem exhibet, tus demonstrat, et dum de ii rerum essectibus u agit, ipsum ius facto e0mprobat, auelor noster ad solum faelum trahere nititur, iure penitus praetermisso. Insuper ipsum Delum diminuere conatur duplice ratione. Tacile ad plata Gallicanorum distinctione inter sedem et sedentem seu Ponlimees singulus eorumque seriem, ait: si Liberius exilii aernmnis fracius est; Romana lamen Ecclesia fidem Nicaenam inlemeratam relinuitae Ipse antequam moreretur, eordis sui sensa etiam coram Episcopis orientalibus patefecit s. Deinde ut Ecclesiae Romanae seu Pontificum avetoritati substitual consensum ac proinde illam deprimat, ita prosequitur: et Sed recordari iuvat, quod iam in agit, tionibus turbisque illis, quam in communionis restitutione de Chaleedonensi definitione, ergo de doctrina agebatur, quae manifesto Ecelesiae universalis consensu stabilita erat B. Ll postremam sermulae partem: α Unde sequentes in omnibus apostoli eam Sedem n etc. infringat, hanc addit explieationem: . In Paluto est, haec praecipuo ad doeli inam de instarnatione referri, propter quam unam Ecclesia graeca inde a septuaginta annis loliantisque protellis conquassata fuerat. Facile longiendum est, rei, quas fidei catholieae veritates non excludi; quod autem Graeci se Diuitigod by Coosl
39쪽
- 39 obstrinxerint, imposterum controversia quadam de fide exorta. de Melesiarum consensu non curare fit l, sed Romanum pontificem supremum sal lique nescium rei iudicem agnoscere, a vero penitus
3. Si hanc sidet formulam ad merum factum et ad tempus praeteritum solum restringero licet, nullum iam Concilii cuiusvis decretum in luto est. Diserte enim in hae sormula ratio prima, cur insdei quaestionibus ad Romanao Sedis iudicium accedere oporteat, petitur e Christi promissione: u 0uia non potest Christi praele milli sententia s etc. Eo ipso autem, quod iuri saelum additur, ius negari, id asserere vel supponere illo tantum potest, qui ex e0,
quod Ecclesiae eonsensus indagandae veritalis sit via, concludere potuit, praeter hane viam non esso aliam.
Sed quod auelori non semel accidisse vidimus, ut nimirum principiis primum flaiulis ipse contradiceret, idem hac in dispulallano ei aceidit. Quum formulae lanio in honore apud Catholicos semper habitae vim omnem infringero non auderet, ab initio de eadem di Ferens generoso largitus erat: u Mullum quoquo haec formula)ad Summi Pontiscis iura demonstranda valelo p. 24). Ergonedo ruribus, et non landum do faetis haec formula agit' Iura quaeso, a Christo concessa Petro num praeterici solum tempora spectant, an etiam sutura Τ Nimirum viderat, hae formula exprimi primulum Romani Pontifieis, primalum autem non ad praeterila modo tempora restringi posse. Sed, quod alias Iam monuimus, di LMile est, profiteri principia apud catholicos inconcussa, nec lamen prosileri Romani Ponlisieis in fidei decretis insultibilitatem. Et vero nec Graeci nee lola Ecclesia de mero laeto aut de solo tempore usque ad Hormisdam Papam elapso illa formula agi tensuerunt, quod lunc maximo patuit, quum in Concilio Oecumenico IIII innovata est, pro Nestorio et Eulyehele insertis Pholio aliisque recentioris temporis haereticis. 4. Vim lolam, quae Horsmidae formulae inest, ut elidat auel ornoster, quid agil et Quod autem Graeci, ita asserit, se obstrinxerint, imposterum controversia quadam de si de exorta, de ecclesiarum consensu non curare fili, sed Romanum Ponti sirem supremum sali,
40쪽
Hormisdas de eo no cogitavit quidem, neque sanctae Sedi alia quam Gelasius vindieavilo p. 28j. Cur Hormisdas et Graeci non e gilaverint de illo, quod formulae verba claro continent' quod ipsa rati0, qua ducti communionem eum Romana Ecclesia illi flagitarunti nimirum a ad sidem salvam praestandam Pontificum Roman rum auxilio s, omnino postulabat' quod in Concilio Oecumenico VIII ad eumdem finem opportunum iudicabatur' Sed Hormisdas Papa a sanctae Sedi non alia quam Gelasius vindica it s. Quid ergo Gelasius Papa eidem vindicavit' Amplissimis
verbis luitus est Romanorum Pontilicum in universam Ecclesiam primatum. Sed observalor ex quibusdam Gelasii verbis concluserat, u Syn0durum statuta, quae universalis Ecclesiae probavit assensus, et exequi et custodire prae caeteris ad Sedem Romanam Spectare v. p. 26 . Sine dubio fidei decreta, quae appr0barunt, illa et lulabuntur Romani Pontifices, et quidem - hane eius rei causam in ipso epistulae principio reddiderat Gelasius - a sapientissime praevidentes, qu0niam, si decreta Salubriter cuiquam licerei iterare, nullum contra Singul0s qu0sque errores stabile subsisterei Ecclesiae conStilulum, ac semper iisdem furoribus recidivis omnis integra desinitio turbaretur u l. Ex illo autem assensu, quem c0mmemorat, Si quis e0ncluderet, Cunciliis, ut plenam vim habeant, accedere debere lolius Ecclesiae i. e. Dulniuum fidelium assenSum, certe et pastores subiiceret ovibus, et causam esse uti, prout loquuntur Philosophi, confunderet eum causa cogn0scendi. Ex h0c, quod l0la Ecclesia Concilium aliquod tanquam oecumenicum agn0scit, non tamen ex hoe sol0, concilii auctoritas cognoscitur : Summi autem Pontificis a probali 0 ne ad decreta accedente eorundem auctoritas primum eo stiluitur. duae Gelasii mens fuerit, salis indieant haec, quae eadem epist0la protulit verba: a duoniam sicut id, qu0d prima Sedes non proba Verat, e0nstare n0n potuit, si e quod illa censuis iudicandum, Ecclesia lota suseepu 2 s.