장음표시 사용
101쪽
vltima lueta, quidem caeteris acrior, contra irruentia intaginiim cogitationiim inordinatariim phantasmata, quae nos in ipsa dratio. ne inuadunt. Nam imamnationatura sua est
inquiet ac tumultuosa,seseque proripit,abs que nostra ictatia,ad eas rescogitandas, uuae illi arrident ramique simul ipsi, in eue stu ut uirisdem occupetur. Q si serae; nouas honiruenit; confringit intra ser tias imagines, figulac aut quas habebat prius commouet, seipsam in eis aspiciendis oblectando ab his ad illas transeundo; absque ulla in vilis earum alia cohstantia, quam quae est in ipsa mutabilitate, qua tor piet,cruciatque corium,la adorandum colli gentis: de quo sanctus es conquerebatur diacens: e cogitationos mea di ata fiunt, rorquFies eo meum, noctem verterunt in diem; tempusque orationis , quieti destinatima, conuerterunt in laborem, poenam distractionis; quae aduo solet esse pertinax, Vt aliqui parum
Experti diffidansposse victoriam in hac pugna obtinere equorum numero fuit Cassi hus insit tituentute,cuius deceptionem san-- quidani stas hac similitudine retexit,
si litterrogaremus inquit hominem aliquem ignarum natandi,qui nec alios natantes vidis set, nihil corpii humanum gravis si stentari ferrique possit stipe aquairi; vin msub mereatur 3 certum est eum attendentem ad corporis sui grauitatem & experientiam,
quandi se in qu Mnei esponsurum: id esse
102쪽
g. P. CONT COG1DAT IMPORT. 6s esse impossibile,qui tamen, si videret alios natantes, Mindustria di arte sustineri super aqua nec mergi,mox sententiam mutaret, 'riotem suam sententiam iudicaret errorem leta igitur Tyrones aliqui experti suae imaginationis mutabilitatem, vitium reputant naturae irreparabile, nec esse possibile eam stabili-re. Verum exigua eos experientia fallit consulentes magIs expertos inuenient, multos impetrasse quietem,quam ipsi desiderant, habentes in virtute Dia supra suas cogitatio nes imperium iotestatem,sicut ille Centurio Euangelicus qui dixit frito lim homoIub potestate constitutus;habetis sub me milites, ct dico huic vade, vadu ct siem, O venit; Ostruo ne fac hoc. Ofacit. In hunc itaq;
modum sitius spiribus viriliter constituit e1se Deo subiectus momnibus, ct per omnia, qui est supremus tuus gubernatori, eo peruenire poteris, ipso fauente,Vt in potentias tuas dq- mineris,quae sunt tui milites; sensi as corpori quod etsi tutininjancipium. Et si oculisi dixeris claudimini,&lingus,coticesce;statim id facient; , s tuas appetitiones efficaciter iusseris aliquid amare,aut odisia, parebunt tibi. Et, si imaginatione ipsam atque intellectu iusseris hac de recogitare,& non de illa, id exequentur. Haec enim excelsa hientis rostrae pax qua fruebatur in statii innocentiar, potest aliquo modo reparari in hoc statu, effic citarie diuinae gratiar,ob perfecta obedientiam 'in stibiectionem Dei. mortificationem tui- L. D. Paract. I. ipsius
103쪽
nostram: nam quid oremus.siι ut oportet, nescimus,sed ipseespiritus postulatρro nobis gemisibus inenarrabilibusas quibus verbis duplicem
causam innuit Apostolus ex nostra parte, Cur non oremus sicut oporist, iniirmitatem scilicet;& ignorantiam. Nostra enim infirmi a tanta est v Apostolo teste Ib non uisu
cremes Mirare assai a nobis,quas ex nobis. quare solisnos is viribusnecb inam quidem cogitationem quae principium est orationis, habere, nec sine Spiritu Iesus dicere possumus quod est nomen,in cuius virtute oramus; nec vincere impedimenta aut difficultates,
contra orationem occurrentes. Accedit au
tem ignorantia nostra, quod d non sciamus quido remus. Mur portet. Nam, etsi in generq1d scianws,siciit est in Dominie orationεο pressum,ignoramus tamen in particulari, id hoc tempore& hac occasione petere nos ciniuueniat:saepeque dicere nobis poterit Christus, quod dixit filiis Zebedaeis: etesiitis, quid ρ talis .multis vero magis petendi sermam Semodum in oramus, non tam ignorantia spe-'culatiua,quam practica Nam esto notae sint nobis conditiones reuerentiae ac fiduciae, quas in petendo oporteat adhibere;non tamen in ipsa praxinouimus modum, ito id sit faciendum, nec tangemiis recta punctum cum talis tu petendi,ut ipsum Deum, ad conceden-aum quod petimus, pertrahamus. Quod i tum ad commiserationem excitat ipsum spiritum S: Qui recipit in se,utiit noster adiutor a
104쪽
& agister in praestanti hoc exercitio, adeo vi ipse postulet pro nobii. Quia videlicet
docet nos,quid petere debeamus permovetque atque adiuuat, ad id faciendum, illustrationibus .efficacibus suis inspirationibus, quae sunt potentissimae ad resistendum doemonibus, vincenda impedimenta , quae in orarione nobis obijciut.Quare abellae potius inspirationibus prouenit ut recta feruenterm in excelse hoc exercitio nos habeamus, quam in ostra industria. Per illas enim Spiritus sanctis operatur in nobis,& nos cum ipsis, sex il-llos aetus, in quibus oratio perfecta consistit. Ille nos in sua praesentia collocat, intentib-nem nostram eleuat, meditationes nostras o dinat,ailaetus accendit,petitiones dirigit,ordinatque colloquiasquod totum operatur gemitibus quibusdam ac suspiri)s, desiderijs ac
sensibus adeo admirandisi ut, licet eos sentire, eisdemque gaudere possit, qui eos habet, non tamen sciat,nec possit declarare. Et quando-ouidem duplex haec nostra miseria Spiritui isanctum permovet, ut haec officia intern nobis praestet plurimum refert, orationem ipsam auspicari ab utriusque cofessione, tramque tanquam titulum lcausam afferre. ut nos dirigat adiuuetque in ipsa oratione dicendo ei so Spiritus sanctissime, fateor meugnorantem esse atque infirmum, nec scire orare sicut conuenit;nec vires ad id faciendum habere Assiste ergo mihi in hac hora, doce me orare,instiga me ad petedum, inspira quid
105쪽
nostram: nam quid oremus.' ut oportet, nesiimus sed ipsispiritus postulatro nobis gemuibus inenarrabilibus in quibus verbis duplicem
causam innuit Apostolus ex nostra parte, cur nonorem sicut oportet, iniirmitatem scilicet; ignorantiani. Nostra enim infirmi tanta est ut in postola teste Ib non imus suscientes cogitare aliquid ambis, quasi ex nobιs. quare solis nos is viribus nec nati quidem cogitationem quae principium est orationis, habere, nec csine Spiritu S. Iesus dicere possumus,quod est nomen niuius virtute oramus; nec vincere impedimem aut difficultates,
contra orationem occurrentes. Accedit autem ignorantia nostra, quod d non sciamus qui doremussicut oportet. Nam, etsi in gener
id sciaquis,si testin Dominis oratione'istat pressum,ignoramus tamen in particulati,quid hoc tempore&hac occasione petere nos A ueniat:ispeque dicere nobis poteritChristus, quod dixit filiis Zebedaeis: etesiitis, quid ρetatis multo vero magis petendi sermam modum ignoramus, non tam ignorantia spe-'culatiua,quam practica Nam esto notae sint nobis conditiones reuerentiae ac fiduciae, quas in petendo oporteat adhibere;non tamen inpia praxi nouimus modum, quo id sit faciendum, nec tangemus recta punctum cum tali seiritu petendi,ut ipsum Deum, ad concede uum quod petimus, pertrahamus. Quod to tum ad commiserationem excitat ipsum spiritum S. Qui recipit in se,ut sit noster adiutor
106쪽
Magister in praestanti hoc exercitio, adebit ipsepostulet pro bii. Quia videlicet
ducet nos,quid petere debeamus, permovetque atque adiuuat, ad id faciendum, illustrationibus .essicacibus suis inspirationibus, quae sunt potentissimae ad resistendum doemonibus , vincenda impedimenta, quae in ora eione nobis obijciut. Quare ab eisde potius inspirationibus prouenit ut recta feruenterm inlexcelso hoc exercitio nos habeamus, quam ad nostra industria. Per illas enim spiritus san-letiis operatur in nobis,& nos cum ipsis, sex illos aetus, in quibus oratio perfecta consistit. Ille nos in sua praesentia collocat, intentib-nem nostram eleuat, meditationes nostras o dinat,aifestus accendit,petitiones dirigit,ordinatque colloquia;quod totum operatur gemitibus quibus lam ac suspirijs, desiderijs ac
sensibus adeb admirandisuevi, licet eos sentire, eisdemque gaudere possit, qui eos habet, noni tamen sciat,nec possit declarare. Et quando ouidem duplex haec nostra miseria Spiritum sanetiam permovet, Vt haec officia intern nobis praestet plurimum refert, orationem ipsam auspicari ab utriusque cosessione; ,-tramque tanquam titulum scausam afferre, ut nos dirigat adiuuetque in ipsa oratione dicendo ei: O Spiritus sanctissime, fateor me ignorantem esse atque infirmum, nec scire orare sicut conuenit;nec vires ad id facimdum
habere Assiste ergo mihi in hac hora, doce me orare,instiga me adpetedum, inspira quid 3 niihi
107쪽
mihi sit faciendum, Maccende affect , excita gemisus 'u's tu inlus potes co 'iunia
sci alia rationenishie titulumdulciorem nobis adfert Apostolus, dicens ad Galatas; fQuoniam estissili, misit Deus Epiritum sit sui in corda stra clamiantem Abbaρater. Quasi diceret, non tam ad vestram i rnorantiam mii fi imitatem reparandam,quani quod sitis fi I, adoptiui Dei,voluit ex misericordia sua infinita infundere in corda vcstra Spiritum v-nigeniti filiisui qui est Spiritus sanctus, Minspirationem, impulitim internum,qui ab e ius praesentia procedit clamatque hoc em l
mare vos facit, Morare ferti eter vestrum Pa erem.Nam cum Dei opera sint perfecta, eoi
pse quod nobis dat Spiritum filiorum,dat et filam spiritum orationis, ad petendum quoa nobis est necessarium;sicut fili,albis parentiabus petunt Et sicut ipsius est donum' eleuat nos ad dignitate filiorii; ita etia est donu eius Spiritus orationis filioru proprix. Hunc ergo istulumconiungemus alijs praedictis, ut nos ad fiduciam limendam excitemu dicentes oti Piater sipreme, siquidem ex tua misericordia accipi me in filium, largire mihi donum orationi qua tecum loqui,&agem' tanquam in Patre possim. DE NIQVE ipse orationis excellentia air sanctus Ioannes Cht ysinomus clamat, iisdnostras facultates excedat, nec possimus clua ipsi Deo co loquia inire nisi suo Spiritus
108쪽
D Homo ORAT irsanisti latiore illis adsit. Et qua inuis possint homines regulRS ac documenta ad ad piopOnere; niat inen pari proderunt,nisi diuinus spir tus. tanquam principalis Magistero adiutor ac sit -d opus adeo excelsu in Esto Graduis. constans ait S. iom. Climachus in tua oratione, habebis Devin uas istrum ac dire- storem et iis. Nam sicut ii emo poteti verbis docere,quotmodo oculi Videre debeant quia id oculi naturaliter faciunt Sic nullus p terit sela alterius docti sera, discere pulchrit l-dinem excellentiam orationis N in illa habet in seipsa Magistrum Deum, qui Διet ho v. intuena .rentiam donatile orationem ipsam oranti Et sicut absque oculis non potest esse visio ita absque Diuitu ortitioni nemo Potest digi e orare.
s. r. De recipisηtibus d amor X dictis intelligitur, neminem debere L
l exist i, is se exclusum esse ab oratiotiis
dono recipiendo. Cum enim omneS eo
indigeamus,ob nostram ignorantiam 4nfi mitatem;smusque filii Dei ob naturam qua' nobis ad suo ita inruginem dedit, cum titulo ac iitre, ut possimus eius iem esse filii per gratiam i ita omnes huius doni capaces sumus, quod ipse coelestis pater noster omnibus offert nec iussisset, aut consiliu siet, ut oraxemus nisi etiam voluisset dare nobis Spirituin
109쪽
Spiritum,quo orare deberemus Liberitura tamen eundem Spiritum largitur in lege gratiarino qumlsit lex filiorum, ipse in ea deli cietur imagisciam homulibus, quos etiam ut fratreSaccepit, quando pro eisdem factus est homo, sic promiterat per Prophetam. latores Ierusalem Sinitum erat, ct recum. Praelata itaque N Ecclesiae gubernatores per
domum David significati eorumque sabditi& populi significati persabitatores Ierilsa. . lem,accipient, nisi ipsi sibi desint) pilitum,' quo Deo placeant;&apte, toporte orent. Et estim dicit est ni . userat,in magnia, undantia, excessu se illum communicat rum omnibus, inine excluso, qui accipere ilium velit. ciit neminem excludit ab IUriat gratiae suae,quam semper comitatur Spiri tus orationis; labitus scilic supernaviralis, isti itas,' it virtutum donorum spirixi s. quae nos inclinant adorandum, simul cum oscinarijs anxibis,quae Deus communicat talem habitum habenti; ut eo quadocun voluerit recte apteque natur. UERvΜ est tamen, esse alium spiritum orationis,magis particularem, qui supra ordinarium omnibus communem additniai rem illustrationum coelestium inspiratiolaum copiam , ovibus Spiritus sanctiis perficit hoc opus valdi irini ter Meminei ertra corda nostra;&ipsemet excitannosac prouocat,ut ad eius conspectuna accedat siver
110쪽
baque ipsa suggerit in ore nostro ponit, quae illi dicamus;&ipiam fiduciam,reueren-J
tiam,atque instantiam, qua petere debeamus;l efficitque,ut tota nostra oratio, spiritualis siti licui est Spiritus;a quo illa procedit. Hoc aurem donum orationis ut ait Laurentius Iu- ubi serra,sinianus nec omnibus conceditur nec Omnes ad tantam altitudinem ascendunt, nec tam arcta cum Deo familiaritate utuntur: quamuis id ordinarie a culpa nostra proueniat eo quod ordinario dono, quod omnibus con is ceditur,non recte,Vt par est,Vtamur. Et cum 'Deus non sit parcus ad sua dona largienda:nec tu parcus esto in eis petendis,in ea exaestentia
NOMIN ΑΤΙΜ autem hoc donam largi tur Deus triplici hominum conditioni: ijs videlicet,quos ipse ad insignem sanctitatis graa dum in sua Ecclesia elegit,aut quos posuit Duces aut Magistros aliorum in ea, sicut Μoysi, Dauidi, alijsque insignibus Prophetis, po 1 olis,&Religionum Fundatoribus, magnisque alijs Sanctis, quos facit quasi Regios Cubicularios, dans eis clauem auream, Spirietum videlicet orationis, vi frequentissime ingredi possint ad agendum cum ipso de myst xij secretissimis, quae nonnisi amicis intimis
Ea hinc est, quod etiam communicet idem donum Religiosis i ijs, qui omnia sua reliquerunt, ut se totos interna cum Di ofamiliaritati dicarent. Nam ut ait sanctus