Dux spiritualis, in quo agitur de oratione, meditatione, & contemplatione de visitatione diuinis, gratijsque extraordinarijs de mortificatione, heroicisque actionibus, siue operibus, quae illas omnes comitantur. Auctore R. P. Ludouico de Ponte Vallis

111쪽

e TRACT. I CAP. II. DE RAr. ivltima lucta, quidem caeteris acrior, contra irritentia imagirum, cogitationum inordia natarum phantasmata, quae nos in ipsa oratio. ne inuadunt. Nam imastinationatura sua est inquiet ac tumestuosa,seseque proripit,absque nostra licentia,ad eas res cogitandas, uuae

illi arrident rapitque simul ipsi citaeelle- mor in is ni ccupetur. Quae si extra seres nouas non inuenit; confringit intra sty vias imamnes, figui as aut quae habebat prius commouet, seipsam in eis aspiciendis oblectando,&ab his ad illas transeundo; abia que ulla in vilis earum alia cohstantia, quam quae est in apsa mutabilitate, qua torque cruciatque cor iusti,se ad orandum colum gentis: de quo sanctus ob conquerebatur dia cens: ecuitat os mea dis arasune, rorquei rgor in victem verterunt indum, tempusque orationis, quieti destinatum, conuem terunt in laborem, poenam distractionis; quae adeo selet esse pertinax, ut aliqui parum taperi diffidant se posse victoriam in hac pugna obtinere: qirorum numero fuit Cassia-hus insita iiiventute,cuius deceptionem sanctus quidam Ab as hac siimiit, dine retexit,

si interrogaremus, inquit hominem aliquem ignarum natandi,qui nec alios natantes vidisset, nuni corpus humanuni orauissinium sustentari serrique possit super aquam, ut rurii submercatura certum est eum attendentem ad corporis sui grauitatem experientiam,

112쪽

g. . CONT COGITAT IMPORT. 6 esse impossibile,qui tamen, si videret alios natantes, Mindustria Marte sustineri super aqua

nec mergI,mOX sententiam mutaret, priotem suam sententiam iudicaret errorem leta

igitur Turones aliqui experti suae imaginationis mutabilitatem, vitium reputant naturae

irreparabile; nec esse possibile eam stabilire Verum exigua eos experientia fallit; consulentes magis expertos inuenient, mul tos hiapetrasse quietem,quam ipsi desiderant, habentes in virtute Dia supra suas cogitatio tres imperium iotestatem,sicut ille Centurio Euangelicus qui dixit fis sium homομι potestate constitutus; haberis sub me milites, o dico huic vade, vadit ictati pent, ct venit; ct sterno iveo fac hoc. o facit. In hune itaq;

modum si titus spiritus viriliter constituit eUe Deo subiectus in omnibus,&per omnia, qui est supremus tutis gubernatori, eo peruenire poteris, ipso fauente,ut in potentias tuasdq. mineris, quae sunt tui milites,&sensi s corpori',quod ostiuum inancipium. Et si oculis dixeris claudimini,& lingus,coticesce;statim id facient; , s tuas appetitiones efficaciter iusseris aliquid amare,aut odisse,parebunt tibi Et, si imagitiatione ipsam atque intellectu iusseris hac de recogitare, non de illa,id ex equentur. Haec enim excelsa hientis nostrae pax qua fruebatur in starii innocentiae, potest aliquo modo reparari in hoc statu, effic citarie diuina gratiar,ob perfecta obedientiam labiectionem Dei,& mortificationem tui- I. ipsius

113쪽

eo tat delia, cruenti, ut han opouideat qui ere quae ipsa oratione media est impeti alia d. sicut sertiens illa a ima indicauit, quae orans dice-C bat suo sponso: nrica P hι,4 ρasco vhi ιu dalium tuorum, ut iusi dic pinus ara 2 3. IN TAE RIM tamen ,dum laoc non experiris, confende tria propri: lna pedimcnta remoue re,q ae foue illoc, timum;nec cesIes,confidentςromnino perseueranter o, Me nihil est enim impossid, ile orant &co fidenti sic ut oportet,&ni ipso medio si epitri, quem sstines in oratione,clam' sicut potoris,ad Dcu'tuunt, utili imitanti illat, dicens eiciam D uide Alpice Deus omnipotens qui a lesco uia ui, is his , creliquit me exij tex mead amo tum quod

ego,ex ignauia illud non custodim;tum,quod vaga mea imagin tio, mihi non obtemperat; tum denique quod Cemon ad Jugiendum, illudi i duxerit. ' η' aceat tibin Domine oteruus me ab hac violentia,quam sistineo. Et siquidem iubes me destruere, euell*re,dissipare, χα- . stirpare quatuor haec vitae contemplativis ini-ped menta dimihi gratiam, ad exequendum

pedimenta in capi bussequ/ntibus

114쪽

O RAT IO S IT DEI donum, se quod ali risit omni hin commune, liud sequibin pari culare uecti

cui homunum conditioni communIcc- rureis qua ratione ex utroqueprosicIemus, nosq. ad recte in orationem incumbendum praepara Imus.

I VM hactenus indicaueri- hostes qui orationem de j struere conantur, indice- π έ 'κ mus nunc principia lau- 2 sas, quae illam in alam assic nerant, quasdam ex parte Dei, quasdam ex parte nostia Praeci quae lint, autem ex parte Dei, cuius oratio est donum, lut fuse ostendit sanctus Aucustinus cieti-l qui Patres fatentur Sicut ergo est dor u quod dam fidei, e donum sipientiae: Ita et do T, UIN orationis, quod ab ipso me Spiritu san- ει O procedit i , ut absque Spiritu fidei non potest credi sicut oportet ita absque l3iritu rationis, non potest: orari sicut expedit, ob causas quas Apostolus Romanis insint 't a Diritus Inctus adlisua in φrmitate: A

115쪽

nostram:ηam quid oremus, iliatoρωrtet, Myci inui sed ipsispiritus postulat pro nobis ge=n rerbus inenarrabilibus. in quibus verbis duplicen

causam huniit Apostolus ex nostra parte, cum non oremus sicut oportet, ini)rmitatem scilicet;& igi orantiam. Nostra enim infirm a

sientes cogitare aliquid a nobis, quasi ex nobis. quare solisnoistis viribus nec bonam quidem cogitationem quae principium est orationis, habere, ne cfine Spiritu S.Iesus dicere possumus quod est nomen,in cuius virtute oramus; nec vincere tapedimetata aut difficultates,

contra orationem occurrentes. Accedit in

te ignorantia nostra, quod d non sciamus quid inmus sicut oportet. Nam, etsi in generqid sciamus,sicii est in Dominie oration ii j pressum, ignoramus tamen in particulari,quid hoc tempore & hac casione petere nos cin lueniat:saepeque dicere nobis poterit Christus, quod dixit filiis Zebedaeis senesiitis, quidpe tutis .multis veris magis petendi formam modum is horamus, non tam ignorantia speculatim,quam praesita. Nam esto notae sine

nobis conditiones reuerentia ac fiduciae, quas in petendo oporteat adhibere;non tamen in L. N praxi nouimus modum, quo id sit facie dum, nec tangemus recta punctum cum tali spiritu petendi,ut ipsum Deum, ad conceden-uum quod petimus, pertrahamus. Quod i tum ad commiserationem excitat ipsiim spiritum S. Qui recipit in se,ut sit noster adiutor

116쪽

OR ATro Di i DE IO ουν Μ Magister in pnestanti in Oc exercitio, ad vi ipse postulet pro bis. Quia videlicet docet nos,quid petere debeamus , permovetque atque adimi r Mid faciendum, diiuir tionibus de efficacibus inspirarionibus, quae sunt potentissimae ad resistendum doemonibus ivi vincenda impedimenta , quae in oracione nobis obiicilla. hare meisdepotius inspirationibus prouenit virinas emermexcelse hoc exercitio ros habeamus, quama

nostra industria. Perilla enim spiritus san- leti s operatur in nobis, no ciunipsus illos actus, in quibus oratio perfecta consistit. Illenos in sua praesentia collocat, lat i nent..iliam eleuati medi timesnostras ox, dinat,asseetus accendit,petitiones dirigit, --dinatque colloquia;quod totum operatur g mitibus quibusdam ac suspiri)s, de sileri, sensibusadis admirandisuevi, liceteos sentire, eisdemque gaudere possit, qui eos habet, non tamen sciat,nec possit declarare. Et quando quidem diiplex haec nostra miseri Spirituditanctum permovet, Vt haec officia intern nobis praestet plurimum refert, orationem ipsamauspicariabutriusquetasVisuae; tramque tanquam titulumi causam afferre. Vt nos dirigat advivetque in ipsa oratione dicendo et D spiritus sanctissimo, fateor meugnorantem esse atque insuirium, nec scire orare sicut conuenit;nec vires ad id faciendum

habere Assiste ergo mihi in hac hora. doc. an retii 'instigamead peredunt,inspira quid

117쪽

imihi sit faciendum, Maccende affectuS, CX- cita gemitus, Pps tu selus potes o Punia

Sam alia rationem siue titulum dulciorem nobis adfert Apostolus, dicens ad Galatas; f

diceret, non tima ad vestram ianorantiam minfirmitatem reparandam,quam quod sitis fi

h adoptiui Dei,voluit ex misericordia sua infinita infundere in corda vcstra Spiritum v-nigeniti filiiset qui est Spiritus senetius,Se inspirationem, impulsim internum,qui ab eius praesentia procedit,clamatque hoc est la-

mare vos facit,&orare ferueteries rum Pa dierem.Nam clim Dei opera sint perfecta, eo ipso quod nobis dat Spiritum filioruim,dat et iam spiritum orationis, ad petendum qtiost nobis est necessarium,sicut fili,albis parentibus petunt.Et sicut ipsius est dolium peleuat nos ad dignitate filioru; ita etia est donu elias Spiritus orationis filioru proprix. Hunc ergo titulum coniungemus alijsprarelictis, ut nos ad fidiu iam lichendam excitemu dicentes bis Pta tersit preme, siqii idem ex tua misericordia accipi me hi filium argire mihi donum ora-tioni qua tecuin loqui, Magero tanquam eii Patre possim. DENIQUE ipse orationis excellentia ait sanctus Ioannes cairys stomus clamat, lindnostras facultates excedat, nec possimus cun ipso Deo colloduia inires nisi suo Spiritus sancti

118쪽

sancti fauore ruis adsit. Et qua inuis possint homines regulῆS-ac documenta ad id pi oponere;omnia tamen paru proderunt,nisi diuinus spir tus tanquam principalis Magisterae adnitor ac sit. .d 3pus a de excelsum. Esto Grad s.constans ait S. ioan. Climachus,in tua oratione, habebis Deum Maaistrum ac directorem eius. Nam sicut nemo poteti verbis docere,quomodo oculi videre debeant quia id oculi naturalitie faciunt Sic nullus poterit la alterius docti l aa, discere pulchritudinem excellentiam orationis.N in illa ha-i

intuem scienti in/, nam te orationem ipsam oranti Et sicut absque oculis non potest esse visio ita absque Spiritu orationi nemo potest digi eorare. i. De recipieηtibus minora torus.

Ex dictis intelligitur, neminem debere

exist. mare sera clusum esse ab orationis dono recipiendo crum enim omnes eoandigeamus,ob nostram ignorantiam infirmitatem;simusque fili Dei ob naturam qua nobis ad si in imaginem dedit, cum titulo ac iure, ut possimus ei ut dem esse fili per gratiam , ita omnes huius doni capaces sumus, quod ipse coelestis pater noster omnibus offert nec iussisset, aut consillitisset, Vt oraxemus nisi etiam volWisset dare nobis

119쪽

tamen eundem Spirituiniar xur in lege gra- tiarino quod fit lex filioni , ipse in eades ' ictetur magis cum hominibus , quos etiam dfratreSaccepit, quando pro eisdem factui est homo, sic proinxie ' Pr et tali, ikacb.u.ro 'per ovium muti super hastitatores Ierusalem Wrritum rartiato rec*m l Praelati itaque ' Ecclesiae.gii maiores per domum David significati eorumque si iti& populi nificati per habitatores Ieriis

lem,accipient, nisi ipsi sibi desint i ii itum,

quo Deo factant;ε. t. vi oportet,omni, Et cum dicit Funis ι .signivndantia Se e cessu se illum somniunicatu rumom hin, iamine exesii qui accipere 1llum velit.Sicut neminem excliuiit ab spiuri tu gratiae sux,quam semper comitatur Spiri . tus orationis; M abi si illaq*siperna virtutis,aut virtutum donorum SpiritusS. 'quae nos inclinant ad orandum, simul cunara dinari anxiiijs,quae Deus communicat talem habitum habenti; ut eo quadocunq; ' dii it

o. ERVM est tm , esse alium spiritum o- rationis,magis particularem, pii supra dianarium & omnibus communem addit malo rem illustia tonum coelestium insi mirationum copiam, quium mus sininis peiscit

hoc opus valde Dequenter Meminenter 1ntra orta nostra;&ipsemet excitat nos ac prouocative ad eius conspectum accedaianis. Veres

120쪽

g. i. D DON ORAT . ,haque ipse suggerit mire nostro ponit, quae ni dicamus;&ipiam fiduciam,reuerem ti Matque insta uxin, qua petere Me . . ffici a vi tota nostra oratio, spiritualis sit sicut est Spiritus;a quo illapro t. Hoc au-liem donusa orationis cytisi Laurentius I 'misera, finianus ii omnibus conceditur nec omnes ad tantam altitudinem ascendunt, nec in arcta cum Deo familiae itate tiantur: quamuisidordinarie a culpa nostra proueniat eo quod ordinario dono, quod omnibus conceditur,non reM,Vt par est,Vtamur. Et cum

De is non siparcus adsia lanaiargienda:nec tu parcus esto in eispetendis,in ea exHientia qua ille solet commiiniς re NoΜΙ ΑΤΙΜ autem soc nam Iar turpeiis triplici homilium conditioni ijs videlicet,quos ipse ad insignem sanctitatis suadum in sua Ecclesi elegit i quos posuit D Gai Magistros aliorum inea, sicut Moysi, Bauidi, aliisque insignibus Propthetis, Apostolis, Religionum Fundatoribus, magnis

que aluis bis, quoslacit quasi Regioχu

bicularios, dans eis clauem auream, Spiri tum videlicet orationis i frequentissime ingredi possim ad 'gendum cumipse denisse rijs secretissimis, quae non sis amicis intimi

communicantur

ET Unc est, quod etiam commimicet dem num Religiosis;&ijs, qui omnia sua reliquerunt, Vt se totos internae cum D o familiaritati dicarent. Nam ut ait sanctiis