Dux spiritualis, in quo agitur de oratione, meditatione, & contemplatione de visitatione diuinis, gratijsque extraordinarijs de mortificatione, heroicisque actionibus, siue operibus, quae illas omnes comitantur. Auctore R. P. Ludouico de Ponte Vallis

161쪽

turis tuis ue remotissimus ver hominibus te renis propter profundam oblivionem, ita tenentur,quod tu sis in eis. O quam aptu mihi nomen conuenit obliuiscentis; siquidem ita obliuiscor Dei, qui mecum est benefici rum,quae continustin me opseri praecepe μrum,quae mihi imponit;pr miorum,que prinmittit;suppliciorum,quae minatur;ac denique iudicij, iodinstituet, ut cuique det,iuxta cuius emerita.OPater misericordis sene, amfer a me pernitiosam adei obliuionem ut semper siminime moris; cute tumet. V L IM, oc propositum,est princ pati orationis huius fructus,cum ex toto cor de desideras memoriam habere Dei continu

tissimam, quae tibi erit possibilis, iuri illud sincti Augustini in suo manuali, Sicut Malum est momentum, quo homo no rua 'ur, ves

Mur pietate distina Sic --n debet esse

sentum, quὸem praesentem non habeat inmemorra.Hoc exigit lex gratitudinis erga t

tum benefactorem. Et siquidem ipse dicit: κEtiamsi mulier oblita fuεrit infantemsiamsut non misereatursilio terutii Lus tamen ηε obaui risuia ecce in manibus meis desiripsi re, insuavidelicet memoria, intestiecitu, &

voluntate ut omnibus tibi benefaciat, iustum omnin best, ut tu, licet rerum omnium delectabilium huius vitae obliviscaris, non tamen obliviscaris Dei tui se. ut in Spiritus tui manibus, ita illum scribas ut omnes tuas potentio eo locesin eo a*iciendo, ei demque

162쪽

sua meafaucibus meis n meminera itiit obliviscar ego mei, omnium rerum cre irarum,obliuione sancta, ut semper recorder tui Creatoris mei,scribis te in manibus citi tu me scriptum habes in tuis. Quin a propositaanimique decreta, Vt fimina sint&emoria, omnin. viriliter st ruere debes, mortificare quidquid in coi de tuo terrenum est, impeditque 'ntinuam risi tui in briam . Neque enim sine cauu ,- , mlhauid dixi ra Memor ero tui de terra Iarda sinis o Hermon , significans istinctus Lihraxmur. regorius declarat memoriam Dei obtin ri, cumhomo degit in terra humiliationis, quam Iordanus significat, quia terpretatur descensus Min terra abnegationifac bliuionis sui ipsius, quam significat mer-rnon, quod interpretatur Anathema siue a. liipnatio Dum enim homo seipsum dej-cit , omniaque si deo a seri in Anathema obliuionis, ut eorum perpetu obliuisc

tur; tunc ad sui Creatoris memoriam quentem reuocatur, edquod rius obicem abstul

163쪽

Ex his progredieris ad actualem exercitationem huius memoria Dei, ω ad

propriosa his, in quibus illa consistit: quos insinuauit sanctus Dionysius laetas: irruic nos esse Trinitati sanctissima praesentes, cum castismationibus , tranquillothiellem,

affectuque ad unitionem diuinam apto , eam inuocamus. Quibus verbis tria horum actuum genera iudicat,quibiis possumus semper in Dei praesentia versari , eumque vittiicitur praesentem habere,sicut ipse nos habet. i. Rii Vm genus actuum est, Deum i uocare,&frequenter nime loqui brationiblis ac petitionibus castis iuris, sine admixtione distractionum, aut obliquarum intentionum Hic enimniindus, cum et eo colloque-di,est protectatio quaedam inuasis, quod sit nobis praesens,nos audiat is inteligat: siquidem nullus homo prudens loquitis, nisi cumeo,qui praesensest i&'item scit attendere iis,

quae ipse dicit, lithoc praestant freq)ientes illae orationes , qua iaculaxorias appellamus,

tanquam sagittas videlicet, quas acusamur in Deum;prope nos existentem: ilibus soleti- ipse respondere, excitando in nob1 sensa us-lldam divinae suae praesentiae,quasi dicens: siqui- s idem vocas me, amo alam ilicsum propὸ te quid a me vis O dilecte mi, quid aliud ego volo,nisi te λ cupio semper esse tecum eo mo-ldo,quo tu e mecum; semper tu invocabo, ut

164쪽

mihi dicas: ecce adsum, faciens me sentire auxili lim,quod in tua praesentia habeo. Harum ius Tria2.quammis misimustam im Saco D v iactus adhab ndum Deus ε sentem, pertinet ad cognitionem quieti&Jη inreve, tranquilli intelle ius,ut exacuatur fides prae-i: IT sentiae diuin e in rebus omnibus;eamo fove 'do consideratione luminis naturalis quod ut

sua ratiocinatione,ex visibilibus humani corporis actionibus, deducit praesentia' mimae inuisibilis intra ipsum existentis,uirtutemque& vires adeas exercendas tribuentis ita etiam ex visibilis huius mund creaturis intelligit, praesentem illis esse Spiritum quemdam inuisibilem,earum creatorem, a quo Vt ait Apostolius accipiunt bEst,vitiam . o morum,quem habent: Quia neque illa haec ha bere potuissent,nisi Conditoris in daret: nec ipse daret,nisi praesens illis adesset. Quod si te in hac veritate exerceas;ipsa creatu ae excitatrices tibi erunt, ut oratoris recorderis, qui per eas,tanquam cye c/n Distrospicit,

ampis tu eum non Videas M o quoniam Dei occulta, melius ama do intelligimus,quka ratiocinando,non tantam curam in his ratiocinationibus ponςs, uti ne ii quantam in eo, ut praesentiam diuinam persentias terrio genere actuum sementium voluntatis;alliciendo eam, ad uni item amo: iscit m siro Creatore gaudensa admirans hanc

165쪽

assistentiam, quam in rebus omnibus habet. Est enimi teste Diuo Thoin diuini amoris proprium, amantem Vnire cum reainata, Vocontendat semper esse in eius praesentia, eique proxime adhaerere . . Quae amoris Propensi' adinest fortis, ut si ' immensi. tale ita non esset Gioue,amor,quem ergatustos habet,efficeret,ut prope intraillosset.

PROJ TE RE A enim ipse CHRISTVS Dominus attribi; impri causam dfui tris aduentus ad eum, qui ipsos ibit eisdem diligitur. Cuius rei stup dum quoddam habemus C, I a Domini nostris, gnunt&argumentum. Nam cum eius locus qua homo est, sit in coelo limitatus, addexteram scilicet Patris quia tamen adeo ve-hζmenter nos diligi , hi amor illum impulit, ut sua omnipotentia in multis locis Sacramentaliter se constitueret, quo praesens propriorque omnibus esset. Et, quoniarn e dem omnipotentia eficere potuit, ut non λ-ltim nobiseum esset, sed etiam intra nos ipses idem amor eum impulit, ut sub speciebus panis vini se couocaret, quis posset ad

omnes intrare, nobis omnibus se coniun-Πre. Quoditaque amo in Deo efficit, e

iam efficii iniusto, qui seri eum diligit, ut

scilicet semper in eius praesentia Versetur, vitaliter eun cum Deo coniungendo, per actualem cognitionem deamorem; ita ut cuim spon-ὶ

166쪽

s. .D Cham T. ET RAR ENT. DEI. at 9sponsa dicere illi liceat e inuem quem diligit Q -3 Φlinu mari renui eum, uec omittam. O Deu limmens diligam te ex toto corde inmotob llecte tibi semper esse secius;vulnera meDo jmin agitta tuae charitatis, quae memoriam meam semper excitet; ubi enim nagnus est Glimor,nini habet locio oblivio.

HI sent a diis, in quibus praecipue consistit,ingressus ille coram Deo, aspiciEdo illum,sicut hic videri potest: Nam vi sanctus Augustinus ait Deum credere,in resti re, enti Mauillamsartinter Uirare quodammodo illam cernere est, atque te re Iidem ver,seruoris aestus testinaonium suum eius praesentiae nobiscum. Nam sicut plurimi homines C RII T v Μ Dominum , dum prae dicabat aut ambulabatitansebant, de illat me Ismudiere,quae fide illum tetigit, dixit se inuismetetigii Nam ego noui virtu- lare. L 3.

rem demeexisse: ramulti Deum quidem ita μ' -

gunt,quatenu prope illum ambulant; sed hoc, .nsmine digni non int,nisi illi , qui viva fide amoreque eum tangunt, admirabilium do reorum, ex eius diuinitate profluentium participe fiunt. AMOBREΜ dixit Apostolus,rfecisses Ast. .io Deum ex mo a regenus hominum intabita

re se per uniuersam faciem terra, O quarere Deum, si foris attre'nt eum, aut λι

viant

167쪽

----- -

liui, in qu sinis ultimus de be/titudo Hi-ius vitae consistit, ut tertis Tractata dice Ex praediistis deducit an tu Dionysius, hisdam decep rete olim in mimomenti quodcdmiramus & clamamus ad Deum qesiderijs, suspirijs genritibus, Vip0s mspiciat, e res Oximet, nobiscum

coniungaturi non ita id fiat quasi velimus, dii nam inaiestatem ad nos trahςre Vipo ici omni lo praesens, mouere seipn potest; sed, quis nos sanctis hisces gitatim ibi orationibusque moueamur, supremaeqtie

ipsius Deitati nos iptis tradam; pris' pinquemus, o vivacise illi sti iungamus. Criod inquit,duplici hac similitudine intellis

ges. Finge, catenam quandam, a terra ad c2lum usque prmenia', 'bi firmissini clauis si affixa;situ eius annulos arripiqns prinium inferioresipostmodum altiores, videaris c tenam, sumquecpelum, cpi illa ι. fixa est, ad te pertrahere velle segre ipsa tamen, lo ipsi immoto pernianente, catenaque ipsa firmiter Ili,qhaerente, tu ipse pultaris, sensim accedis ad ipsem rhini. Sicut item, si ad fluminis alicuius ripam esses in naui, rudentem ex altera parte rupi ali cui affixum ad te traheren I, idereris elle rupem ipsam mouere atque ad te pertrahere, non Nia fieret tamen, sed potitis naui sensim accederes ad locum , ubi est turris immota ad quam

168쪽

g. . ORAT. ET PRAESEN Τ. ΕΙ. Hi

quam bi perueneris, eidem coniungere riS. Ad hoc itaque modum, cum catena conficis,& rudente tuarum cogitationum, ratiocinationum,affectuum ac petitionum tuarunt Deum ocando, eiusque praesentiam suspirando, non debes cogitare Deum ipsum mutari, ut ad animam tuam veniat, eidemque

coniungatur Est nim rupibus, ipsisque coc- Iis immobilior. Sed tu ipse spiritualiter mutaris ut Deo appropinques, in eius praesentia idem coniungaris; ita ut iuxta Apostolum g nu cum eo Spiritus es*c aris. per amoris vinculum. O Spiritus diuine, in funiculis Adam ct in vinculis charitatis trahe me ad te , ita fortiter me immensa

tua bonitate constring ens, ut nulla res creata, separare me possit ab amicam benevola praesentia tua in aeternum. -- men

169쪽

DE VARIIS LIIS MODIS quibu assicere possum Deum praesentem, qui possunt accommodari varissorandi se contemplandi

formis

i. i. quod est Deum praesentemfaspicere, cosistat in actibessinternis, de quibus has'e- nus diximus, modo tamen eorum possim esse diuersi, uixta diuersitatem locorum , in quibus licet diuinam praesentiam considerare quo rusummam quandam hic proponemus ut quisq; eligat sibi aptistimum ad finem, que quaerit;& ad opus, in quo occupatur; aliisquidem magis iuuant, tempore recollectaei separatae ora tionis ili etiam usui esse possunt, in quacunque vitae activae occupatione. b. a. Demodo aspisundi Deum existentem in coelo PRI, VI itaque modus siue ratio Deum praesentem aspiciendi est, eleuando cor&oculos animae in coelum inui thro nus est gloriae eius. Qitam uis enim verissime Deus sitis omni loco, perissentiam, Praesensentiam,& Potentiam; peculiaritamen assistentia

170쪽

ue L DE ORAT. ET H. E S Uui. DE qtis,ui illis locis esse dicitur, in quibus,peculi una neficia, fauores praestat,maioraq; dat indicia siue praesentiar. Hoc igitur modo Eicitur esse peculiariter in coelo, ubi suam divisitate beatis omnibus manifesta indemnos aspicit,& gratiae siue auxilia nobis mittit, ibi ut Salomon dixit Main loco habitaculosui incabo exodιtyran0nes nostrasAEx eo enim loco mittit ad nos precum nostrarum expeditionem,quas ad eundem,tanquam in celo munantem,dirigimus. Qiiod ut S. Bernardus ad

uertiti voluit ipse Christus D. cum initio precationis,quam suos discipulos docuit verbum illud apposuit: Pater noste quι es inrelis: ut spiritum nostrum a torra. bus , terrenis,ad coelum elevaremus, ubi coelesti es ster pater inhabitat, communicans in magna abundantia coelestia bona,quae ab eo petim tr . unc orandi modii exercitit ipse Christus Di cin resurrectione Laetari, ut gratias patri suo ageret, chipsum audiuisset, in coenaculo, dquanomse uisi sipulis M amet. Et olim in magno usu erat apud ss. Patres Dauido nim ait: e Ad te leuaui oculas meos, qui hab tas 1n satas. Sofisuam oculos meos in montes, rn eoni et auxilium mihi Susanna quoque in suo periculo, Dbnssusspexit ad se 'um, auxiliinninuocas diuinu. EZechias quoq; dicebat Me

ditabor ut columbas attenuati suis isti me Auspicientes in excetiy. Neq; sine causi dixit:

meditabor ut columba, tum quod meditarem gemens;tum Psaepe columba dum gravia,