장음표시 사용
601쪽
MED f. i. DE sv IGNORANT. sosmo exturbare quam horrendum est ii him ignorantia sutipsiuis: quidem cr*aturam adeo pulcram, dignam facitia aspera sentetiae notuisset quidem Dominus blandius illa monere, ut seipsam cognoscere studeret, noluit tamen blande, sed summotiFre vi , quia vera cognitio sui ipsius , non tant in sumi etate&fauore , quam in laborabiud: repulsa
consistit. In his enim Desinis deprehendi tur,qiiid ex nobis i Psis habeamus, quidque nostra culpaproritereamur, adeoq; non sinem gno mysterio dixit Ieremias, se agnoscere paupertati sua ,d inviti Esto enim certissime id cognoscatur ex lactione sacraruniscripturaxum,ubi silpidisia,poenae,ae
minae referuntur 3 multo tam 1 clarius eadem leguntur in propria experientia r cum oculis propriis videmus,&auribus prope os audimus,& intra nostras animassentimus Sed nunc videamus harim minarum atrocitatem in alieno capite,ut ita cauti ex ea uadamus,ne recidat in nostra propriai
ritagratusam ager ei Mantusis ipsius. TR A maledi sta includuth Domini no
stri minae aduersus omnes seipses non agnoicentes, quatenus, Melicet ignoratia stipsius res e S Bernardo is ater est, socia superbiae omniumq; filiars,Marabea pro-
602쪽
TRACT. IL CAP. IV. cedιint clinis prima paena S maledictio indicatur primoillo verbo: Egredere,quod est dice re: si te rio agnoscis, recede a domo mea, in qua
tan*sponsam recepi; dis de a protectione &gubernatione mea:ego. n.nec pasco nec prot go ignorant se Separ a te a gregeDuiuim mearum electarum, inter quas permanere non licet,seipsam ignoranti,recede ab alpicitia&s miliaritate mea non .n delector cum ea comversari,quae non nouit quid sit, quid habeat. Exi quoq; a te ipsa,&a proprio corde tuo: Noenim intra seipsam quietem ueniet, qu se ignorata Exi de abscondito facies meae ; de
vulnerum ac foraminum corporis mei. In hisenilia locis non potest consistere qui itain cae . cus, ut seipstim non videat. Denique recede procul aer gno meo coelesti, quo ingredi non possunt, qui paupertatem sitam non agoscunt. Nec fidas pulchritudini praefanti Nam morantia tui ipsius conuertet eam in deformitatem, S nigredinem nec illa me con tinebit , quo minus tibi dicam: Egredere &vade. Pulcherrimi erant Lucifer in coelo, Adauius in Paradysoci sed quia seipses non gnouerunt nec ego illos noui, x puli ex glorioso adebloco, quem occupabant Nam iiMora . a se Τοrans ignorabιtur qui videlicet seipsum ignorat, ignorabitur nec approbabitura mer Μ' dicam illi in die nouit imo, quod bs ruta Pir-
bili edite a me mavdicti. Talis enim ignorantia hanc etiam poenain meretur, ut non patiar
603쪽
g. i. MEDIT DE v I IGNOR. o hos in mea praesentia consistere. O Deus aeterne , nouerim me, Ultime agiroscas nec
unquam desinam me in tua praesenti agnoscere,ne mihi aliquando dicas egredere do
S gi ubinthi eundum est, si me ignorem inquit vest/Pagretum O tremendam maledictionem, nec minus horrendam, quam fuerit proxima istud enim hoc aliud est diceres, quam abi post brutas animantes , more earum iniitutandos , abi post tuas pastiones earum Explando desiderit, v dat voluntas tua post id quod ei lubet; appetitus post suas cupiditate. sensus post voluptates suac caro post suas libidines;imaginatio post suas chymaerasci de ipsum iudiciunt post suos errores, totii in permittam enim in tuae ignorantiae poenam;te in has deuenire mi serias.Et quae maior miseria pastori euenire pluequam vi,qui gregem suumgubernare deberet,&quo ipse vellet deducere,id non praestet, sed sequatur ipse potius, xahaturq; grege ipso errante,qud ille volueriti Et quae maior infelicitas rationali homini accidere potest, quam quod se subhciat appetitionibus brutis, ratione carentibus, quae illi pro meritis reddaiat, ei, ra. tu. 3.3i facientes eum cur ait sapiens Gisgaudium mi. misissis 3 Hoc damnum timebat ipsa onsa, cum spetiit a suo spoliari s Indica mihi, quem diligit anima mei, bipasias , ne vagarimcipiam post gregexIudasiam tuorum. quod responclitipse ignoras te, incides in
604쪽
damnum praetimescis, inhorrendam maledictionem qua dixit Deus: g absiodi ab esfaciem meam ct indignarus iam,=Mν vagus is via i ris hi, vivens pro lito libitu absquese
notationis.Ex quo prouenit, Vt non solum, stigia sequatur brutorum; sed etiam te Sanctus Bernardus perpendit procul, retro, tanquam illis miseriori, sequatur. Namilla miseriam suam finiunt cum morte, postquam supplicianontiment:tu autem nisi te agnoscas h letatis manibus, edib.mitteris in tenebras exteriores,luens poena incredibiliculpam tuae
Etiam tendit maledici io tertia,qtia, stendit seueritatem huius diuinae permissiopia , qua dicit te hordes tuos . qua si diceret, non solum sequere bestiales tuas passiones; sed etiam illas ale, illisque multum indulge quasi quilam non ex sola passione,sed etiam ex malitia peccat. Pasce malas tuas cogitationes,ph tasias foedas,deprauatas voluntates, Merrantia iudicia,&opera Iasciua ab his ad illatras euhdo,nullo apposito limineaut ternuno Hi sunt haedit uici tui , quia tuum est quodpe raso haedi quia eorumcausa intei reprobos computaberis. Et quae ad dexteram iudicis manu tanquam ouis eius gregis fuisses futura, collocaberis ad sinistram inter haedos , qui adgregem pertinent Daemonis. propterea addat iuxta tabernaculapastorum,nasoriam sci et, faciendo quod i ii faciunt , sequendo eorum errore falsasque lactrinas. Nam,
605쪽
qui seipsum non agnoscit,facile decipitii ; qui vestigia Christi sequisolebat,sequitur nuc Antichristi prius cogitationes suas ac desideria in pascuis coelestibus scebat,
nunc easdem pascuinpascuis inferni qui hinitationem suam prope sanct Apostolos couocabat, nunc assectatur infidelibus abominadis peccatoribus, cum quibus partem si iam habebit, ex D I sententia dicentis: Lao pusilπω es dessentio dormi cum immια- anima, tuae iactas magnam Minpulchritudinemo nisi te agnosca , uber i pulchrior, eberis abiectior ostende ex ia sta altitudine, dormi cum incircumcisi 'Ο- screta,rie ris enirn cum ii fidelibus M cum gentibus mi, i peribis. O fons verae pulchritudinis, da mihi cognitionem proritam, quae illaim generae reconseruat: aufer verbiuei ipsius ignorantiam, ut pulcher sim in tuo conspςctu,necane Variuae domo tua repellis
gnor ptii iiii ipsius evadas necesse erit
explicare in quo ha ignorantia consi- taxanulii enim ealaborant,qui tamen eamno nouerunt;&existimantes,quod seipsos agnos cant, vehementer in eoerrant fabricant nim conceptum quendam uipse rum rerum-
606쪽
que suarun adeo a veritate alienum , Ut non imago aut exemplar sit verum eius, quod habent sed fietum quoddam idolum propriae suae apprehensionis. Quod ut ostendamus, suffi
ciet scite, hanc ignorantiam ad extrema duo peruenisse , quae magis inter se distant, quam coelum terra , utrumque caecum inultum . Quosdam enim adeo excaecauit sa- perbia, e formarent de se conceptum quendam diuinitatis , faciendo seipsos Deos , collocando se tanquam idolum ceterorum hominii,sicut princeps ille Tyri,qui dixit:a Deus
A UI S in contiario extremo adeo carnalitas excaecauit,ut bestialitatis quendam conceptuna de setosis fabricarent, iudicantes scilicet animam sua mort oesse, & sicutbrutorucorruptibilena, ut quae simul cum corpore inter
iacta cariTales illi fuerunt,quidicebant: Ἀο-e Oa. a. alius ct bibamus cras enisu moriems. r. inerstgo extrema csie possunt magis dissitari stulta, quam isti duo sint errores Quosnqn selum sacra fides reprobar, sed ipsum naturale lumen plane condemnat,clarissime ostendens, neque anima esse Deli, nec esse posse nisi Dei sectura, ex nihilo creauit; quo esse accepit,&ab eode ita depedet sicut lumea sole, Zilhidaeducit,& coseruat. Nec in mortalis in aut perit cu corpore sed immortalis 3 aeterna, ut ostendit racio cinationis eius nobilitas,&ingenuitas li- heri eius arbitr9,ciusq; independentia a carnon . in his
607쪽
m his actionibus, ac denique naturalis appetitus , quem habet ad sui memoriam perpetuam in mundo efficiendam. SE: his ignorantijs,tanquam crassioribus relictis,ad alias subtiliores Veniamus. Qua rumprimest cima iudicium bonorum 8 mx. lorum,quae intra nostram ipsam animam habe- .nus,circa quae sunt intolerabiles deceptiones, stultae cogitationes,idola&statuae insignis va .litatis. Vix enim est qui penuriam suorum
Ionorum, grauitatem vero malorum agnoscat extollunt enim bona, quatra bent, imminuunt mala , omnino aliter quam reueratini. Μulti se itis os reputant, qui tamen sunt peccatores sapientes iudicant ac prudentes sunt ignari imprudentes credunt se humiles eue mortificatas habe,
re suas passiones , qui pleni sunt superbia, valdeq; in illi viuuiit inordinati affectus peccata sua iudicant fuisse leuissimrium grauissi mastierint;persuadent sibi egressi se facinora
persecisse,cum valde fuerint communes,&abiectae actiones:fingimi itaq; foxniantque conceptum siti ipsorum rerumq, suarum contrarium omninbet,quem Deus de ipsis habet;ac proui- de valde erroneum. Nam conceptus, que Deus de nobis habet verus est, ac proprius ille esse debet regula nostrorum conceptuum.
Talis erat cogitatio, ii Ie Episcop.habuit, citi haec verba dixit Deus:c dicis quod diuessum, usu elatus,ct meus egem. sis,quia es ignorans insipienscontra tu, ego iudico&
608쪽
MEDIT DE IVI IGNOR. si3S x quid mirum, si hi rebus antiri nostrae secretioribus adeo coecutiamus, cum sint plu-ximae multo ςlariores, quae ipsum corpus con- Cerriunt,quae tamen aeque ignoramus,e quod earum originem finemquet, inconstantiam earundem non ςonsideremus cogitabis,tebona valetudine ut fortunas in multos annos&honore habere: eodem tempore disponitur
intra Uiuin corpus morb , prope iam sis ad
portas mortis aut calunia aliqua texitur, aut
Iis,ob quam bonis tuis spoliabet is, sicut diu ... illae,qui dicebatsbi g habes anima meam bona Mosita in an inurimos:requiesce, comem 'de,bibe,eputare: cogitanti autem haec Deus 'peruit illius ignorantiam sultitit, dicen ;i suste hac nocte ammam in repetunt a qua autem parasti cuius erunt quam iuste
'deflebat, bimiseriam liriri , absis mim
ia est pia, ct circumdedit eum Deus tenebris. Nescit enim,num via,quam ambulat, recta sit; S: num felicem sit sortitura finem, cum enim
omni ex partest tenebris circimidatus ira teritorum non recordatur; quae futura sunt ignorat;&mulia eorum,quae runt praesentia,
non assequitur. Nam cum nihil ipsi sit magis proximum,quam ipsemet,nihil tameri minuae j cognoscit,quam seipsum. Quamobrem ait Basilius; verissimuni esse Homeri dictum: Dd nihil fit sifilailius, quam se ipsem -'gior. Postere ipse Deus confirmat dicens: ij eisin. 7.9
609쪽
si TRACT IL CAP. IV. O iudex tuorum de mortuorum, doce me cor meum scrutari,ac iri libro mea conscientiari a legere; t eam agnoscam, malaque eiHs reparem:quo in die nouissimo, tum luci liber aperietur,snueniatii benς scriptus, omnibus deletis malis. Ex dictis hactenus facile intelliges, quam sit necessarium,stequenter exercitia,& considerationes,'itibus vij psius cogn: tionem co- sequaris,designato sufficienti tempore,quo in
hanc rem incumbas,donec eam perfecte assequaris Hae considerationes duo rerum genera complectuntur: mala scilicet nostra, miserias;bonaque ac dona, quae Deus nobis tradidit,ad miserias roparandas. Prime illa res magis proprie perti nent ad nostri cognitionem mala enim de miseria sunt vel ὀ nc strae, a nobis ipsis originem ducut: sed bona sunt Dei, quae si dicamus nosti a,ideo est, qui ex misericordiari gratia sva illa in nobis collocauit. ΗΙ fit, ut propria iiiijpsius cognitio in
hoc consistat, ut formes conceptum quendan tuipsius,rerumqueruarum verum,integrum&bene plenum,separado preciosum a vili,quocscilicet habes a teipse,ab eo quod habes a tuo
creator &eius gratia Considerans teipsun tanquam pauperem, mendicum, egenum, lab omnibus bonis nudum: innumeris Verbmalis onerat .cum verbaspicis bona,illacon sidera tanquam aliena, ex eleemosyna gratiaacceptartribuens illa Deo largitori, eo
modo, qui in sequentibus capitibus seclarabi
610쪽
'MEDIT DE MISERIIS VITAE. sis tur, incipiendo a cognitione miseriartam,q laeua decursu vitae nobis eueniunt, ab ipsa nati
DU PROPRIA COGNITIGne ex miseri, , quae tum a peccato Origim , tum ab alijs actuatibus nobis eueniunt , ex nihilo, quod ex
nobis ad bona opera habemus et cir quod ex his ascenditur
Vima A, propria O-gnitio obtinetur Iependo& meditando librum Propria conscientiae, ac vitae nostrae, redigenda sunt in ordinem , quae in eo sunt scripta: perpendendo iu- minando tri piaecipite genera characterum, seu sententiarum,qu rum sacri libri prolixam faciunt mentionem. QvΑEDΑΜ enim sunt sententiae scriptae manu primi nostri parentis Adami, per generationem scilicet carnis: alias tu ipse scripsisti,