장음표시 사용
671쪽
hinc 43. g. s. DE FREQUENT EXAM. 7 miseriarum,nondantes o malici diuinarum misericordiarum, quos sanctiis Bernardus
reprehendit, monens,Vt Interdum auertentes
oculos a suis culpis se in diuinis i vidibus&Πatiarum actione exerceant, cum ipse Deus dulci hoc li laudum suarum freno infrenare E M VI S deberemus semper lapsus nostros deflere, id tamen it monet eoi iis Cassianus P non debet fieri semper euoluen- rei. do foetidam vitae nostrae prςteritar cloacam: ne exhalans ex ea foetor,nos inficiat sed oblati excelsiores nobiliores respectus, oui dolorem asset unt sine huiusmodi animi defectione; tristitiam cum laetitia coniunctam, ob fiduciam, quae illam comitatur; λ considerationem bonorum , quae I avis nobis contes t. De quibus proximo capite
672쪽
Θμ partem; quae versatur circan ' bona quaevi mus natur lia vel iupernaturalia; r-porali. aut spiritualia: ad quam ipsemet Deus, qxu ea donauit, nos impellit iuxta illud Apostoli:
qui coecus estri fai laxist 'iritu qui ex Deo visuamin qua a d. MAM nobis haec erum cognitio, quaeὶ tali spiritu proe
dit non potest non esse utilis et imo aliquomodo est necessaria, nisi enim ea cognos eremus, quomodo λrgitorem orum diligere. miri Quomodo gratos nos pro eis exhiberemus Quomodo studiodie conserararemus quomodo eis uteremur in obsequium eius, cuius illa sunt a quomodo in afflictionibus animuiue deiectionibus respiraremus;& fiduciam taberemus,in rebus maria voti copotes Hadendi 34 quomodo Deum agnosceremus ex do-i
673쪽
Libo donorum experientia, quae nobis largitur. Haec similia commoda nobis cessarent, nisi agnosceremus bona spiritualia. quae habemus:cum dixerit sapiens:bthesurus irrum f., M.Lio.1 quam assertistilitat Q aliunde vero, nisi valde caut in hoc agamus, periculum imminet superbiae,vanae gloriae, praesumptionis in graues errores incidendi, cum iniuria ψ- sus Dei, proximorum , cum iacturaeo rundem bonorum,amissa videlicet recta eo rem cognitione. Sicut ille superbus, de quo dixit Propheta Sperdidisti sapientiam tuam in decem tuo ad haec incommoda aduertenda consulit s.Gregorius,ut scientes , nesciamus. Studendo scilicet cognoscere ex eis,quantum sat est,ad praedictos structus per cipiendos γα- coecando vero nos sancte ad id,quod est praedictoriin incommodo umoccδo. AD cuius declarationem aduertendum est: Propriam cognitionem circa bona nostia ad
duo potissimum respicere posset adoriginem scilicet fontem,unde illa promanant, qui est ipse Deus; ad alios homines, qui simi lium bonorum sunt participes. Ea ita duo procedunt gradus humilitatis'
alter erga Deum Dominum nostrum,alter e ga omnes proximos .uterque est necessa
rius iuxtaulud Apostoli Petri: dmines mutui vim humilitatem in nuare,ct humiliamini βινο mi manum vires exastet in die istise innis. Inter quos hoc interest,quod secundus
impedit illa in comoda,eoqibona sita ita agnos .
674쪽
ls8 TRACT. II CAP. ViILscat,virpcta aestimet acriminima: qua recta aestimamus,grati simus Deo;qua veromininis nos aliis hominibus humiliamus,ultimum inter omnes locumeligentes de quo in arin 'fusius nunc solum ad nostrum institutum deprima cognitione primoque gradu humit,
talis dicemus, qu gradus non putat, num, quae habet bona,sint magna, Vt parua;maiora, aut minora,quae a reliquorunt; sed qiraliacunque illa sint,tranait ad considerandas, Ἀxpen adas tres veritates, quibus ille innititur. Pris veritas est,quod homo ex seipse sit nihil nec bonum ullum habeat magnum aut
Secuuda,quod quicquid boni habet, origi-ginem habeat a Deo, auctore naturae&gratiae,qui ex bonitate &misericordia sita illa est
I vim veritas est, quod teneatur homo, quicquid habet, Deo redd* e:gloriam scilicet propter illud Deo, eddendo, Meidem obsequium praestando.Qtiae tres veritates ita sunt connexae,ut una sine altera satis expendi non possit. iΡ iri M.fi vis te radicitus omninbcbgn scere:oportetbene penetrare nihili modo te ipso habes ii quatuor partes illud diuidendo,quas licet quatuor nihili appellare. Praniani nihilum est in Esse, cui innituntur bona naturalia,quaefundantur ex nihilo,quod eras antequamDeus te crearet;&in eo eider uel tereris, nisi ipse in coisse,quod tibi dedit,
675쪽
DE COGNIT BONORVΜDEI 8rte conseruaret. Siclit Iob dixit, quod Deus eanendit terra vernihilum quia eam ene Iobis. .
nihilo condidit,& nulloalio sulcro illam sustentat,quam sua omnipotentia,qua illam G net appensam. Secundum nihilum est,meritorum, cui in inittitur bona supernaturalia iratia dona: absque ullis enim tuis meritis, ex sola meraq; gratia Deus incipit illa tibi communicare. Propterea enim dixit David: fpro πιμομφω rtii facies migrares scilicet Mnullo a nobis ob ldato precio quod vocationem dc gratiam qua
Hu C accedi nihilum circa actiones,quod valdὰ se extendit. Nam,ut superius expendimus,sine Deo nihil sumus ad facie i quaeciiq; opera siue naturalia;sue supernaturalia,sive magna, siue parua. In hac cognitione horii triu nihil, is datur heroica hu militas ani Christi D.N.eiusque Matris sanctissimae, Angelorum, Sanctorum,qui non peccat:ς cunt.
scii est quantimaliud nihil,scilicet ccco tum,quod s. Augustinus appellat nihilum sie intelligens quod S.Ioannes dixit: enses 'ctuni est nihil;culpa scilicet siue peccatim Et ' - - g, in huius nihili cognitione fundatur humilitas sanctorum,qui fuerunt aliquando peccatores de quo hactenus diximus. IvXTA haec quotiescunque aliquod bo -
num,quod habes,consideras demittere debes oculos ad illud nihilum inouo ill rda, num
fundatur,& in eodem nihilo teipsuti fundare
676쪽
sicut ipsum nihilum, iudicare de te quod non iis dignus, cuius maior ratio habeatur quam eius quod nunquam fuit ris quod est nihil. . Hoc siquidem tantum habes ex teipso. Dices ergo coram Deo, magno humilitatis spiritu nihil sum, nihil mereor , nihil possum , ex meipso propendeo in nihilum, quod est peccatum, propter'sod adhuc me reddidi deteriorem ipso nihilo arihoc, ci nihili abvsso vivami me continebo , ut securiora fuit mihi bona quae habuero.
M o celeuandi sunt oculi mentis ad videndum considerandum sentem primum , ex quo bona omnia oriuntur: quae huic nihilo sunt addita qui fons est ipse altissimus Deus,creator sanctificator tuus: ut ames illum ob infinitam bonitaxemi charitatem, quam ostendit erga te, cui talia bonaimp titur immeritb gratiasque illi propterea agas,& illum laudes. Ab eodem enim oritur principio quod te humilies ob defectum bonorum; quod ames laudesque benectist
rem, qui illa tibi dedit obviantibus sibi seque coniungentibus humilitate dicharitate.
ad implendum quod dixit Isaias: h mitte, i quo aluatumfuit domo Iuda, quod significat confessionemri laudem radicem deorsum confitendo humiliteris tum nihilum O faciet fructum furtisin, laudando scilicet Deum ac dili gend , eique cum charitate ser-
677쪽
-D COGNIT BONORVΜDEI Duiendo. Et utrumque horum prastant in ratione litando agunt de propria cognitione de qua hactenus. Ex hi fit, ut omnia haec bona sint eorum largitori reddenda,offerendo ei fructus, quos ex manueius acceperunt. sis enim ait ApostolusPolanta vineam O. fructu e ri. ro. r.lidit Cum ergo Deus in medio huius mundi suaque Ecclesiae,an inra ita a vineam plantauerit, cum omnibuε vitibus 'almitibus potentimim, virtutum, ebonorum, quae trabet
corporali uiri ripiritualium Aequum est, D v, ex eius fructu edete; teque omnia ea collocare occupare in eius obsequio Madim iorem ipsius gloriam dicere cum sponsa , canti . in homnia pomaxin aisia muto cauera,natara ratia inisole mi eruam tibi: quia tua sunt otiusquam mea accipe illa ad gloriam tuam, qtita illa tibi offerre magnum mihi est lucrum. omnia flamina inquit Ecclesiastes reuer illecl. .raiuntur a matre, unde extuerunt, uri erum δει--- et rata omnia bona, quae habeo, exi runt ab immens tua diuinitatis mari: ut aequum Propterea sit, ad eandem redire, ut copiosiusiserum fluant, iterum ad te
uertantur, qui principium Eli finis es
vitae meae in quo sita est tota mea beati
678쪽
TR A haec proxime posita puncta, do
cuit iplamet DeusDauidem duae mirifice ipsein praxin deduxit inaltissima quadam contemplatione,quam appellauit excessum, cuius fecimus mentionem in praecedete Tractatu, ad quam peruenit, postquam dixit: a credidi, propter quod secutus sium ego πι ιη' humiliaris iiiiiiiiiii.quasi diceret: mestu me in actibus fidei exercui,& in clamoribus orationis:& in multis humiliationibus,quae mih
; Thom 1 1 ob mea peccata acciderunt . quasque ego ipse hi 7 a 3 ad elegi, ut magis propter illa me humiliarem. Propter quod totum eleuauit me Dominus ad excessum quendam lucis & cognitionis admurabilis,ac sementis in quo mihi tres admiradas veritates manifestauit, quas easdem idem Dominus manifestabit tibi,si te ad eas,eisdem exercitij praeparaueris,quibus David. PRIM A veritas fuit illius nihili, misericquam, quod homo ess t,ex seipso habebat, est enim Spiritui fana iliate , excessus lucis sita inchoare a manifestatione nostrarum miseriarum,quodam excessus modo,quem declacauit ipse David dicens: Fgo Dx: in excessu meo, omnis homo men lax:qumsi diceret primum quod in meo excessu cognoui,&aperte intellexi,suit
679쪽
s. r. D ExTAsi DAVIDI s. 18s quod omnis horno,nullo excepto,ex seipsis siti res unedam inanis,medax,inconstatis,& mutabilis. cum enim videatur aliquid esse,& fir- initatem quandam,&in suo esse stabilitatem prae se ferre;nihil tamen ex seipso habet,ipseque sibi ipsin entitur, si aliquid se habere existimeti am vi dixit Apostoltis δε si quis exisima si aliquid esse cum nihil it, ipse se sedu-
uir.Quia alium feexistimat,quam reipsa sit:& alia translatio habet i ut adue lita Chri s sto omnis homo est mendacium ct nihil Nam pia . ii quicquid habet sindatur in nihilo,transitque instar umbra & sumi est quercvniuersa retina et i, ιε. vivanitas, nihil habens soliditatis,& substatio, sed ex se inclinat ad mendaciuin, quod prouenit a loemone,quid cum loquitur mem id otii
' sancte, attende bene quid dicas, quamque il- s Greg .La. lud sit vecum. Si enim omnis homo mendax, --.3
erg6&tu talis es,qui haec dicis: siquidem ess homo,quomodo ergo mendaci fidem adhibe- bimus,qui in hoc ipso, dicit m&itur Sed sun homo respondebit ipse quando haec di co ted sipra hominem,meipium enim exce- do, Min hoc excessu loquor, eo meo coniunctus,cuius luce avios ,me ex meipso nihil esse,& mendacem, si quicquid boni habeo esse ab excessi diuini amoris, quia se exivit, ut mihi benefaceret, meque ex abysso metis motu Gnihili educeret, bonisque me repleret, quae με excedunt totum quod est meum, quantum ipsum esse excedit non esse; qu nium critas
680쪽
excedit mendacium,Vanitatem Vmbram.ODeusaeterne, verita, summa mes,qui es ita,ut non possis desinere esse illustra me,ut agnoscam ego,me esse qui non sim; esse nihilum ex meipso, omnemque hominem idem habere seipso.ne mihi)psi innitar,aut brachio carnis ita tibi Deo omnipotenti, quo totum esse
ins celeuat spiritus diuinus mentem , ut cognoscat bona,quae Deus posuit in hoc nihi- mendaci , icinans homine: manifestans illi luce sua,quicquid boni in videt, id non a se hahere, sed a Deo: qui ipsum esse, quicquid cum ipsoesse estisicidio,conferens ue mendacium,quod ex se habet,cum bonis, ouae a Deo accipit,exit extra se excessu quo-aam amoris, laudis,4 gratiitudiniis addens: ego dixi in exc D meo: quid retribuam Domi. myro omnibus, quaretribuit hi secuno inquam,dixi in excessu meo quid rastribuanti Deus cordis mei, qui fieri pote ut me vidensbonis plenima,sciensque, ea non esse mea sed tua,nm te amem, laudem, ac benedicam pro illis omnibus . Quidergo retribuam tbi pro tot beneficij, quomodo gratias agam quae obsequi praebebo; excessus unus altero
excessu compensatur, tu exis a te per amores Vt te manifestes in bono , quo me afficis; ego exiboame per amorem,ut tibi serviana, propter bonum quod accipio Magnum my-
sterium ait sanctus Augustinus xl tet in illo verbo q/M Hribuit mihi, siue redidit mihi.