De Dierum Festorum numero minuendo, celebritate amplianda

121쪽

peris tripartiti tempore Concilii Late- innensis sub I omnTio IlI unice hue collimabat, quod liceret operariis post auditum divinum ossicium ire ad opera sua. Ad hunc modum plerique episcoportiti

fenorum diminutionem instituerunt. Sic ritualia Metense, Remensis, Rotoma-gense, Cabilonense, Bellovacense Comstantiensi in Gallia, Malia. Ita etiam DP concilii Tarraconensis ad BENEDI- urnXIII perstripserunt mmmodo ML his diebus de praecepto, audita misi, tutare cientia fideles in hae provincia Taremonense morantes laborare pidylieri hanc Annuit BENEDicTus XIII idemque postea BENEDicrus XIV. in indulto expres.sit. Concilium Trevirense, an I 9. ut de Germania aliquid singillatim dicam, etiam multos dies festos eo redegit, ut

facto sacro cuique ad labores aut negotia Da redire liceat. Et jam antea in com

constitutis festis subditur In eaeteris a tem festivi bas quacunque ratione vel imstitutis, vel receptis, o quae sub praecepto Glebrari debeant, permittimus, liberum

euique facimus, ut issessi audita ad operas

suas,quibus suam suorumque alimomam quaerere cogitur, redire possit. Idem in indulto Viennensi in i s 3 stitis diebus

praescribitur. Ad hoc autem dissicilius

122쪽

adstringuntur, qui duabus quandoque horis ab ecclesius sunt remoti Ut unt qui hoc etiam, sub consilio non sub prae cepto, injungendum putent. Ut interim, qui labore manuum haud vivunt, ac praecipue erus ecclesiasticus, divinutii ossicium rite persolvant illis diebus Synodi Lexoviensis verbis nihil accomm datius in hanc rem esse potest. Ne ama tem ait a), cultus divinus, quem augere cupimus, diminuatur, praefatis ecclesiarum

parauialium rectoribus districte praecipimus, ne missas, Et alia divina is antiquo istis diebus fieri solita omittere audeant, iuontinentes animadversuri. Cum mmmilla festa ab observantia, s ecclesia praecepto

revocaverimus abrogaverimus, eaque

populari devotioni commiserimus, id vis fecisse omnes intestigant, tum, radictis His tum ut reliqua jesta, rue subis

servantia , praecepto rema erunt cum mallore celebritate, veneratione, es deυ risne observentur. Alicubi se Galliis satis frequens institutus sti die, in est usus, ut dies alioquin festi, praeser- Domini tim apostolorum,in sequentes dominicas, . transserantur, CARAMUEL in epist adta di quemdam Romanum praesulem ut redam eat fertur DBLNED. XIV. de festorum de

123쪽

praecepto imminutione, ita scripsit D siderarem omnes, ου solos dies dominicas

festos esse, B vix alios. Sed quid de Sanctorum cultu agendum ' Edisseram. Conservarem quadragesimales domimeas; I per reliquas distribiserem apostolos, evangelistas se alios omnes Sanctos, quorum dies

observamus. Vehementer hoc HIERsio

aliis disiplicuit, contendentibus profanari quodammodo diem dominicam DEO singulariter consecratam, si ungatur festo Domini festum hominis fueruntque, qui idololatriae genus quoddam hunc morem asseruerunt, quasi culutus creaturae creatori aequaretur. Attamen more hodierno alias saepissime per annum hoc usu Venit, ut Sanctorum memoriae minus etiam solennes in dominicis agantur. Quod quidem non ita veteri Romano usu obtinuis e dicit iacrologus c. a. ut BENEDICTUQXIU notavit, statuit etiam cap. I. Conc Moisgunt. n. I 49. Sanctorum celebritates in diem dominicam incidentes submovendas, quo Sanctorum omnium domino conservetur solennitas, exceptis Beatae MARissi, apostolorum, Saliis summis festivitatibus. At hoc ad concursum tantum ejusmodi festorum pertinet, non eorsum, ut loco mota in do

124쪽

II DAE I um ' quorum dies festi cum aflixi diei aut marii ii aut mortis sint, aut alias memorabili facta determinentur, hac tranStatione invertitur ordon attamen fatendum est , antiquissimis temporibus, saltem in oriente hoesnon attentum fuisse Cerreeanon concilii Laodiceni an. 36o aperte sincit, occurrentia quadragesimae teri pore festa omnia in Sabbatum, &m minicam transferenda. Hic autem de hac re est canon si a quod non vo teat in quadragesima martyrum natalitia celebrami, sed eorum commemoratio in dishus Subaurum, Dominicorum I imm

Feri non IU. Iam olim etiam obtinuerunt quae- omni eo distinctiones, varietatesque in festis db'aehridi celebrandis, prout aut solemniores, aut esse ubi minus solemnes erant seriae; a synodo obiter de Metensiit , alibique festa quaedam μι- festis ex nuntii, seu brachiorum appetiantur , udo Qx tu is fideliore ipsa prohibitio per tot udiem ad ea dumtaxat opera, negotis,

uae flue equis, ου carrucis fieri disiunt, . . extendebat. Praeterquam quod dies festi

125쪽

sim iudaica superstitione a christianis

agi non deceat:

styppe etiam festis praedam exerce diebus Fas, ου jurasinunt , .

Sic fuerunt festa quaedam, quae cum agru cultura, sola cessatione a tumultibus judiciariis actionibusque agebantur. Alia dicta sunt Ex devotione, sed non ea se quentia, ct libera usurpatione, ut hoc Obiter notem, ususmodi adhuc plura Passim celebrantur, quavis fere rustica communitate peculiares Ex de timet Tias etiam non exiguo numero agente: quod mihi minime sustinendum videtur, praesertim si tales dies sint, de quiabus nullam devotionis singularis idon am causam. rationem reddere valent, Poriusque culcitra pigritiae existunt. N vi tanto numero quibusdam in locis festa aliquando accumulari, ut Octo integros dies quandoque feriatos esse contingar, quos nescio, utrum non saepe rectius gentilium recepto vocabulo ἀποφράδεις, infaustos, inauspicatos, atros dixerim, quam festivos. Alia eorum festorum Ex devotione est ratio , quae a legitimis superioribus recte statuerentur ex nimio

festorum dierum numer, fidelibus p puris ea feriandi relicta libertate.

126쪽

II NUMERO Episcopo V. Hi fere sunt modi, quibus hacterum Vbi nus plerique praesules in ordinandis fe-

dam debi nu Plena libertate aliter institui queat tam festo- istic enim illa saluberrima S AUGUST1NIrum an a regula locum habet , quae nou stit tom, Jhni contra fidem , nemι contra bonos aridam' moras, Et habent aliquid ad exhortationem esse a visa melioris, ubicuoque in stitui videmus, tionem, ac vel instituta cognoscimus, non solum nounumerum improbemi s sed etiam laudando, inimi- festorum, iando sectemur Ouod si luitur ecclesiae

vilavitae Pati Ore ad Xhortationem vitae melio- iii ris multis in locis institutum cognoscant, ut quaedam in festorum numero, aut celebrandi modo immutentur, non solum non improbent, sed etiam laudando, Mimitando sectentur, nisi peculiares deprehendant rationes, in commissi sibi gregis statu, indole, ob quam

aut festorum nulla mutatio necessaria, aut ea aliquo singulari modo in aliis ecclesii is non usitato constituenda neque in hac re necessitas incumbat vel ipsam ecclesiarum matrem Romanam sequendi, atque ad illius morem sese accommodandi. Integrum est hic illud AM-h Egosii b usurpare. In omnibrιs, inquir, cui sequi ecclesiam Romanam sed tam eu

a Epist. II. O Lib. III de Sacram.

127쪽

e e nos homineis in Libemin ideo quod

Hil rectius servatur, innos exacte eus odimus Sed illud probe notandum in AMBRosia verbis suis ausi rectius se Uiuri me hoc ergo constire debet:

a rectius festa more consueto conse veritur hoc autem non accidit, iusifestorum sanctificatio, non obstantem storum numero, congrua obtineat. In eo enim homines, quantavis auctoritate polleant, jus dispensandi nullum exe cent, ut dies festivi non sanctificentur:

DEO ista lex est, imo ipsi naturae, rationi inscripta Aut igitur episcopi faciant, ut dies festivi, festivi DEOque dicati non sint, aut curent rite sanci fi A meque Catholicus Novatorum

fert errorem, feriam quietis causia in

simi, Sed ad vacandum DEO soli, ut i his utis concilii Coloniensis Q, Ut dies ilia tantiι orationitrus, hymnis, Datianis anticis spiritualibus travigatur. H- -υε est sanctificare Sabbatum. Et si

aliquod quieti tempus neces artum , emti dies a magistratu honestae relaxari ni viriumque reparationi destinentur, aut idem a patribusfamilias fiat, cuiusmodi dies Germani Bis Moniag vocant. Ecclesiasticos autem superioresdies DEO dicare possh,- sinere so otio cons

128쪽

IU DE Nur x Rocram crodat Iudaeus APPELLA. Nota μιis error est, vel ba sunt Rabbini Maissurae Is RAEL putare otii ergo Sab- arum institutum esse. Etenim mm otium mater sis omnitum vitiorum, plus sane ex

Sabbato mali, quum boni proUeniet. . . unde disertim in Tal ud Hierosolymiano incitur, Sabbata, indies festos Israelitumni Pod meditandum in lege datos esse. Sabbatum, ut notat R. osephus Sar ad sancti andum Observari lex Iubet, e iam Rabbi Moses tradente tu glossis suis R. Salue, exverbis, Die septirnus Sabbatum est Domino DEO tuo, milio ictum hune diem euisui divino dedicandum , non autem epulis, aut eo&quiis. Ergone christiani vilius de seriis judicium serant

Daedam Terrea tonumenta partis . itastrondam doctrinam a nobis r tostam , partim ad istius aequitatem, atqui cum antiqua prox consensionem cum novirum .

Quaedam a laboravi equidem, quarum licuit,

129쪽

documentis asserere uberiorem tamen messem huc distuli , ne nimia materiae enasceretur confusio. Sunt etiam nonnulla capita, quae temeritatis notam mihi inurere queant, praesertim ex illis, quae de vario faciendarum in festis mutationum modo nunc primum Xposui. Vitio exempli causa mihi verti possit,

Guod tantam varietatem in observatione

dierum festivorum non solum quoad se

Consideratorum , verum etiam resipectu diversarum espclesiarum ac temporum

ea celebrandi indulgeam quod ferias civiles discretas ab ecclesiasticis in medium afferam quo nihil religionis in vacatione a laboribum operis collocem, diebus festis omnem laetitiae sensum demam, nimium rigorem in observantia dierum festorum expetam , atque sub schemate pietatis aut religiositatis, exisercitia religiosa ac pia diminuam Tametsi vero existimem partim in contextu sermonis haec a me depulisse , atque molitum esse crimina tamen singillatim volui dictorum meorum rationem ac firmamenta ex antiquae ecclesiae usu, praxi breviter hic loci apponere tum quae hactenus dispersa in hanc rem prolata veluti in pugnum colligendo, tum etiam novis auctoritatum idonearum

130쪽

arguitientis quaequae assuendo, constabiliendoque. restos II. Ordiri Iubet a diversi ration' di quae in ipsi festorum celabratione con-Σ:,' spicitur, qua in re sese multifarius usus

dem modo Pro varietate dierum solemnium exhia, esse cete det Gam superius a nobis ex TERTU hi/tQ. xiANO, ArisRosio , HIERONYNO , ac aliunde est commemoratum , quinqua

inta a Paschate usque ad Pentecostentes universos festivos Tolemnes esse habitos rationem etiam illius festivit iis, S modum prodidimus nimirum in eo unice versatus est, ut i ilibus legibus spectaculi comoediae, ecclesiasticis jejunia, geniculationes interdicerentur in ossicio divino. laetitiae cujusdam stiritualis gratia ob dominicam resurrectionem haec ita instituta sunt, ut sicuti diebu dominicis per anni curru

ήριεραιν αγρον Ἀο τον ἀνα ιντο ἐν υτ, utor verbis PETRI Alexandrini a ,

risiis diem ἄν- propter eum, qui in eo resurrexit. Sic etiam in istis diebus quinquaginta Per omnia, quae sunt CAS- siAN M verba, eandem incidis solemn ratem, quam die Vinica, custodimus, i in