De Dierum Festorum numero minuendo, celebritate amplianda

21쪽

eum Parisiensis arebiepistopus Peres eis sum anno 1666 romulgasset, u eam in die festorum dierum , quos in sua diaeresieri ari mandabat , nonnudosque in Urb

is eum Alexander m per suum in Galliis nunciumRobertisuas ebristianis*m Regi δε- tulissetquerimonias, ipsasqueiterum immo set Clemens IX. per nuncium suum Bar Mani anno demum i 668 ab eodem Parisiensi archiepiscopo mn us festo π index --οUrbani VII eonstitutioni obarens fuit

in Iueem editus, ut Berninus memorat om

m hist de bares e. 6. p. 67 Ex vibiubere deduci possit nudum debere epilleopum post constitutionem Urbani reuliari auctoritate estorum dierum numerum in sua diaeresi praescribere; in tamen inde eo sequitur post Urbani constitutionem in Pomi ei potestate non se festos dies velis si uibus scuum diarcobus , velin aliquom gno, imo in ecclesia universali augere juxta exempla, se nos ipsi produxino lib.

IV. M omniet P. V e. IS. n. Io.ου In aut eum rustae adsint ausae eorum numerum diruinuere, Irae nova accedentes ULturione, A normam auctoritatemque --

scopis demandando, qua id exequi possint, eum de disciplina agatur, quae ex se,

ria iaces, diuersatque semper passa est,

22쪽

r N Um ' o L . Atque hinc est, quod post reformationem in ecclesiis suburbicariis, que alibi particulariter factas, caeteris nihil legis imponant Pontifices. Nimiarum utuntur summi Pontifices illa GRE- - GoRI M. a regula , qui mihi, inquit, injuriam acio, fratrum meorum Iura preturis Idemque alio loco b), sisua, ait, unicuiqiι episcopo jurisdictio non se vatur, quid aliud agitur, nisi, ut per nos, per quos ecclesiasticus custodiri debuis ordo conjundatur Episcopi ergo cujusque dioecesi in hac re standum est judicio, sive ille servandum numerum feriarum

censuerit , sive diminuendum. Id quod mixto statim monere visum eit, ut qua mente, quae deinceps dicentur, exposita sint, explicata pateat, plena nimirum proprii judicii delatione, subjecti neque Solummodo enim, quid alii in

hac re aut fecerint, aut senserint, Patefacio, nihil praejudices inculcato IGNA- monito, quod ipse Smyrnensibus dedit sua ad eosdem epistolari omnes episcopum sequimini, ut IESU Christus bandi sunt visi, qui aliis etiam in rebus, quibuscunque potuerunt, episcopi 'bedientiam subterfugerunt: cum illi

longe

23쪽

ET CEL FESTORUM. c. II.

longe sapiemius egerint, quibus cum I ra etiam, exemptiones haud vulgares faverent, iis tamen parcillime ut con sueverunt, ordinis decorem in regimi, ne, iterarchia ecclesiastica attenden

De numero, ct celebritate fesorum,

illustrandum praesens, in quo ver DieiDomi. samus, argumentum, plurimum nicae lamconseri sedula, accurata consideratio, quae quovis tempore festa, di qua ra α' tione acta unt, enarratio. Ordo rei orta. poscit, ut a primis ecclesiae saeculis inutium faciamus quamvis nimis pauca sint , quae de hac re veterum habentis numenta , nec ea omnia hic referre instituti nostri ratio patiatur, alio intemta. Primo consideranda venit dies singulis septimanae curriculis recurrens Primis saeculis ob memoriam Resurrecti nis Dominicae alicubi Sabbato Iudae rum siccedens, alicubi etiam accedens, uti fere toto in Oriente. De conventu

variisque eorundem Marion rus

24쪽

16 DE NUMERObus ἐν - των σοιccάτων , in una die sebbatomimoactus apostolorum loquum turia , similis apud PAuLυ. b habetur phrasis. Quod congrue utique interpretantur primam sab ti , seu hebdom dis , quae est Dominica nostraci de qua loco citato habent actus, convenisse fideles ad frangendum panem disputante, seu perorante Pauto usque ad mediam noctem: Au Lus vero Corinthiis praecipis: Unusquisque, inquit, instrum apud se seponat recondens, quod ei beneplacuerit, ut non cum venero, tunc costilia flant. Unde nec ipso Beeta, aliisque Novatoriabus dissilentibus, recte conjicitur, Pr mam hebdomadis diem collectis io ventibus fidelium destinatam fuisse qua de re perspicuus extat Ioes rima o locus,

25쪽

ET CEL. FESTOR Ulm c. II.

cus, unde patet, eum morem apost licui semper in ecclesia conservatum esse. Solis, inquit , qui dicitur die, mnium, qui vel in oppidis, vel ruri gum in eun Joem, amemusfit, aerari mentaria apostolorum, aut Impia prophorarum, Vad rempsi fert Vsunturi inde lector quiescente , prae in orati nem, qua populum in buit j ad imum

xionem tam pulchramm rem. senatu habet. Sub hae consurgimus omnes communiter, inprecationes profundimus risecuti retulimus, precibus peracitis panis,

fertuir, invisum, aqua inpraepositus iridem, quantum pro virili sua potest, ηε- ces,, patiarum actiones fundit; populus fauste, lamat Amen, Et distri B istis

26쪽

butio eommunieatisque fit eorum, in intrus gratia sunt acta , cuique praesenti absentibus autem per diaconos minim . . .

autem die communiter omnes conventumgimus quandoiuidem is priris dies est, quo D Summi, remineris versa dum egerit, B IESU Christus Servator noster eo die a mortuis resurrexit. Hic ipλSdusTiNus artyria attollam hunc ni rem derivat ex supra allatis scripturae locis de una sabbatorum die. Una enim, inquit sabbatorum, prima manens di

rum omnium Iuxta numerum, spatiis rumsum dierum omnium in circulum deeresis octava vociatur, priam , βψ est, im ML Eandem interpretationem etiam S. AUGusTINus b)adnibet una subati, inquit , iisne appellati s diei, qui nune dominicus appeuatur, suo in evangeliis apertius invenitur. Nam dies Vuressionis Domini prima Sabbati a Mactae a cineris autem una Sabbati dieitur, quem constat eum esse , qui dominicus postea a peltatus est Occurrit enimvero haec adipellatio jam in Apocalypsis Io ANNa scap. I. o. ubi se apostolus die dominica aprum in spiritu fuisse narrat, unde facile intelligitur, jam vulgarem, omniabusque notam hanc suis appellati

27쪽

nem. Id quod ab aliis etiam Jam est

II. Diei dominicae, ut iam innuimus, Desabbati passim addita dies Sabbati legitur , in festivitate Graeca equidem Golesia nam in Lati. ypud pruna, excepta mediolanensi , Asticana aliis nonnullis eccleuis, die Jeju- etiam Siliani erat, id quod manifestum facit, nicos. eum festum non fuisse habitum. Id gravius reiprehendit inorienteS IGNATius a a in emstola ad Philippenses, Si quis, i quit, aut Dominica, aut Sabbato e unet, exemto uno Submo , is aristum occidit. Ex omLLiAN, ' autem constat, in Africa, ac alibi etiam fortassis Sabbatum jejunio blutum fuisse : Sabbai , hiquit, nunquam, nisi in Pascha , qui namyum est. Idem repetit libro quarto adversus A RcioNEM. ATHANasius o etiam sabbatini festi meminit. In die in .

28쪽

quit, Sabbati tangregati sumus , non quod nimi morbo laboremus nunquam nim falsa Abbata se attigerimus, sed ad Sabbatum aeeelsimus , Dominum Subati P ESUM adoraturi. Et TirioTHEinia ex successoribus Aruinasii apud BG VEREGIuM, Necessario, ait, Sulam, redis dominie abstinere oportet, quod sp rituali saeri sirium in eis Dmmmiferam .

Eadem non sentie in constitutionibus apost occurrunt: 'ONARA ἡμέρας

- ἐ-ῶν in CanoM MIL Aps itidem de Die Sabbati, Dominis exponit quinimmo fueriant , suntque etiam nosti is temporibus, qui diem Sabbati inde a mundi primordiis cultui divino sacrum fuisse tellantur, suffulti obscuris quibus-dini locis HEsioni , HOME, LiNi

o Judaeis vero testimoniis Agin ULI, JosEPH , Hi LoNisa eo Christianis CLEMENTis Alexandrini, THEOPH ILI simiami, imo etiam EmoLLIAN . qui tamen aperte quodam loco dicit, Ethnicos non nisi annivi festa celebrare.

Vide

a Vis canori Can. XIII. ἐς ἀνάγκης το

29쪽

Vide de hac re pluribus SELDENu de Pure Nat. ου Gent juxta scist Hebr. L II a cap. Ia usque adfinem De hoc enim quidquid sit, certum est, Sabbatum diu apud Christianos fuisse sacrum cum Dominica, ut GREGORius My-nus a occasionem inde arripuerit, eos duos fratres , o pulchram bigam Sabbati, Dominie nominandi. Deinde a Concilio Laodiceno sis haec differentia inter diem Dominicum & Sabbatum Constituta est, ut Christiani Sabbato non otiarentur, sed operibus libere vacarent, quod signum est, fuisse diem Dominicum celebriorem. Est ergoCanonXXIX.quod non oportet Christianos judaizare , 5 in Sabbato otiari, sed ipsos eo die operari r diem autem Dominicum praeferentes otiari,

si modo pobsint, ut Christianos. uod si

inventi fuerint Iudai mei, ut anathema apud Christum. Provocatur ad hunc canonem in allocutione de Sabbato post Conc Liptinense ch Magnificentis i a Patres a Καλὸν τὸν συνωριδα τῶ σαποσὶ τῆς

κυριακῆς.

κυριακὴν προτιρμοῦντας , γε δυναντο ἰσ

30쪽

Patres nostri apud Laudiciam Phogiae eougregati memores salutis nostrae, multa censuerunt , quae nos observare convenit. Inter eaetera, filii charissimi , de Christianis, qui sabbatietare, vel juxta quemdam modum udaizare noscuntur. uia jub anathemate decreverunt qui eos imitari noscuntur. Nam, nos vobis de eo insinuave euramus. ui baptizati, regenerati estis in Christo, ecce facti estis memira Christi. Ammonemus os , timemus vobis, non tantum ab haereticis, sed etiam se sidis udaeis, qui vos cupiunt udaizare, b otiari in Sabbato ut nomen Christi, quod accepistis, in vobis maculetur. Sed ita agendum es secundum Patrum desinitionem , qui nobis jubent operari in Sabbato, secundum Domini sententiam , qui in eυ- angelio ait Sabbatum propter hominemD-ctum es induci ergo se passi sunt quidanti ex Christianis ad feriandum sabbato sicut etiam tunc aganismi quaedam reliquiae erant, quae in indiculo superstitionum laganiarum, eidem concilio Liptinensi subjecto damnantur inter alia de feriis, qua faciunt ovi vel Mercurio. Cujus superstitionis ad hodiernum usque diem quaedam superi sunt vestigia. GREGO Mus M. a in epistola ad Romanos cives agit contra

a Lib. XIII. p. I.