De Aristarchi studiis homericis

291쪽

mi τος in quem Lysiae or. 13. αγηλος, si Eustathio fides. 1967,

20 seriptum Σιγηλου et eo Strabonis loco, ex quo illic refert IX p. 401. De ωανος quid doceat Herodianus a p. Aread. p. 63, 4i incertum est. quod in ea regula partim epitomatoris partim librariorum eulpa multa corrupta et consusa sunt n-suSa Sc. ιιGκρOrζαραλη κτα et βραχυπαραλγ τα; pro ὁ diφρος vid. leg. ὁ λυχνος . Attamen videtur Φανος liraescribere. Hodie

Φανος habemus vel squod neseio quid siti Φανος : Aristoph.

292쪽

28 l

293쪽

Herod. si hol. Ven. I, 150. IItστος Phot. 532. b. 40 ies. tamen 6. b. 38 . Φιδος El. 791. 12 quem locum Iacobs. non meminerat ieet. Stob. p. 66j. Et quis nescit Κρατ ερος 3 Medicus quoque sic Κρατερον του ἰατρον Porphyr. abst. 1. 17. Sed Αἰολος hodie sere iam omnes nesciunt. Hemd. Aread. 56. Tτὴ δἐ αἰολος εἴτε κυριον εἴτε Dri τον πυροξυνεται. Sie He-293 rodianus: et ipse Eustathius. ubi ex Ioanne Philopono admonet

proprium ad distinguendum scribi Aroλος 63l. 30. 16Si , eo-gitat non de ventorum deo sed de Sisyphi et Crethei patre. qui plane cum adiretivo nil eommune habet sed eum gente Aeolorum sv. Odosr. Militer. prol. myili. 292 i. Nec ora rν

libenter admittunt. , Aecentum retraxi. non eXspectato librorum

assensu Iacobs ad Philostr. imag. XVIII sp. 3 l. la . Attamen

defensorem nacta Herinuntium Baech. .li4l , ' γαίγη necentu in media syllaba seribitur apud Nonnum. npud Theocritum Partii.

XXVI. apud Oppianum Cyneg. IV, 239. 292. Sic etiam Danai filia apud Ap0llodorum. apud quem haec nostra ' γαυν scribitur, ut in Aldina Euripidis et saepe alibi ' : vide quem Eliu Aleii Baccharum editor Lipsiensis ad v. 229 ei tacit Iacob-sium n d Anthol. Pal. vol. III p. S09. Eodem modo Nereis 'Arcitu npud Homerum Iliad. 42 et apud Eustathium nihil adnotantibus selioliastis, et apud Hesiodum Theog. 246. Sed ' cisii probare videtur Areadius. qui p. 103, 9 ita seribit: τα

294쪽

6ξίνεται ἐπιγετικὸν ον . Errat vir praestantissimus: hoe dieit Herodianus su0n Arcadius. eui ea tantum debentur in hoe libro quae non dicunturi: tamur: oxytonos seribitur eum proprie adiretivum sit quod in νας e. g. non caditi. De masculino' -ῶς idem praeseribit p. 45, 15 ἀγαυος κcii et O κίριον καὶ to ἐπiθετον. Cf. si, 251 A ιν οβὼν τε καὶ Ἱππόγοον καὶ io ν

th ἰπὶ ἐπαίνου μένει . In huius observati mis possessionem passis alis involantes Onspieio qui sibi rei rationem videbuntur excogitare posse: quod ego quoque possum: illos admoneo benevole, ne quid detrimenti capiant. At quam attentas prudentibus hominibus aures praebebo, si me edoceant an re vera scripserit Herodianus quod legimus ad hune versum Iliadis καέ θ' ἔ βαλε Κλε pro νIIεισήνορος αγλουν DIOν Ο, 4 Ib: Κλειτος ων otia κυριοC OIDν-riodi di ομοδευς τ ῆι ἐπιθέτε ν, ἐπειδὴ κὀσιιου ἐστὶ eto ἐπίθετον. eod. Leid. hoc exhibet scholion: resurι βολόν ἐστι ποτερον το

βάνειν. Mihi illud. quod codex Venetus habet, longioris notae

laeorum fragmentum videtur. Diseeptaverat utrinnaque Senten-

295쪽

tiam Herodianus atque in hac disputatione locus erat quo de proprio Ἀγλαος non de Κλειτος) dixerat is ὀξυντέον oti otioς τ Iἐπιγδεε ν, ἐπειδὴ κο'luo υ ἐστὶ τὼ iniθετον , quo mihi ipsum κοσμου ducere videtur, quod de aγλαος aptissime dictum est: de κλειτος sortasse potius dixisset dod ς ἐστὶ τι ἐπέθετο, vel similiter. Eust. h. l. nihil quam hoe: Κλεῖτος δὲ ην ὁ τοιουτος

paueis a Deorum nominibus duetis. Ergo B, 842 IIυλωος του

Aristarcho. V. infra, ubi de ID Jαιος dicemus i. g. 13. Superest ut de traiectione aeeentus in substantivis

Tyrannionis quendam in liac re errorem adeant ipsi qui haec eu-rant V, 72. - Ceterum Perspicient intelligentes quid egerimus. In singulis librorum peccata afferre nihil poterat fruetus habere sed taedii. NoΓόργος quidem ubique rectu scribitur. Nec conquisivimus in quibus Eustathium intelleximus sola Philoponi auctoritate niti; huic enim fidem habemus nullam. Nec attulimus quae aperte salso iudicata quamquam de accentu credimus: ut cum volunt Ulixis socium Παῖος dictum ut distinguatur a μιος; sed is est a Baiis. Nec quae nimium incerta ut nomen Macedonicuin Κοῖνος, quod an sit κοινος recte, ni fallor, dubitavi, et Κάαος Caeus, an sit κακός. Nec ubi nulla innotuit mihi fide digna grammatiei

observatio nec occurrit simillimorum exemplum, libris ut solent fluctuantibus. quibus ut satis demonstravimus ne conspirantibus quidem eredetidum. Sic Boxa Ioc scribendum an no μος nihil in alterutram partem habeo quod valoat. - Nec ubi nimis mihi incertum utrum nomen an eognomen sit. Nec in quibus adhuc quidem adiectivorum nimis inperius accentuS. Hanc ob causam composita in iiiii , α πος. et eomposita eum pers. See. i Λαοδεκος. sim. nune tangere noluimus. Et quaedam alia quae ut recto

iudicentur antea sciendum est quod adhuc neseitur nee ipsum nisi difficili doctaque inquisitioue expediri potest. Quae omnia profuerunt magis quam desuerunt. Sed nonnulla nomina, quae milii fortasse usui esse poterant. haud dubio nescivi: et hoc est, quod veniam a lectoribus impetrare velim.

296쪽

dieamus: quem locum devitaremus libenter ut impeditissimum: sed non sinit Aristarchi fragmentum.

καὶ Κρῖος. Cet. Hinc primum intelligimus Aristarcho nomen Titanis per ι seriptum esse non per ει, quae scriptura debetur ni salior iis qui Titanem regium nomen i κρείωνὶ potius decere putarent. At nune is est Κρεῖος Heg. Theog. 134. 375. schol. h. l. Plui. Plae. Phil. T. IV p. 880. C. El. M. 523, 48. Sehol. E, 274. Quamquam quid mirum 3 Legimus etiam Κρεῖος nune apud Diodor. V. 66; prospera sortuna notae indicant hoc sine auctoritate laetum esse; nam eodex unus habet Κρειος i. e. Κριος,

reliqui Κριος. Sed Apollod. I, 1, 3 Κρῖος. Apud Pausaniam VII, 27, 4 pro Κριος Siebelisius contra eodices , nullus dubitavit ' seribere Κρῖος. Porro Κριος Phrixi paedagogus Seh. Apoll. IV, li9. Palaeph. 31. Kριος sic codd. Euboeensis Paus. X. 6, 3. Vates Spartanus Paus. III, 13, 2 et 3 quater, nec eodd. aliter quam Κριος. Denique nomen Aegineticum. Scribitur aliquoties in ed. Gaissord. Κρῖος apud IIerod. VI, 50. 73. Sed apud eundem VIII, 92 Kριος, item Eust. ad Dion. per. 5ll, et plus semel Schol. Nub. 1359 et ap. Aristoph. ipsum hoc versu. Hoc quoque si commemorandum est fluvius Achaiae, qui a Titane dicitur nomen habuisse, Paus. VII, 27, 4; nam Κρῖος Siebelisio debetur, ut Hermanno apud Aristoph. l. l. Sed res videtur ad liquidum perducta esse, quod plus est quam in his rebus expectari poterat. Nam sive id in tali re sequendum putas, quo codd. propendent, Κριος scribendum; sive antiqui simi et optimi grammatici, qualis Aristarchus suit, auctoritatem

omnibus eodd. potiorem ducis. scribendum Κριος. Nam ignoto 2M potius et longe recentiori, cuius vocem Elymologus Servavit. addicere sese. quae ratio est Τ Eadem. inquit, quae gramma Diuitig Cooste

297쪽

tiei Etymologi. πιος, Θρῖος, Κῖος, Πῖος Tιος. Hoc, quae mea de recensione textuum opinio est, editori iam non licet dicere; milii liceti Sed statim intelligo quae partim adiretiva

sunt partim rara et barbara v0eabula, quam prudenter hue arcessita sint. Imo haec ipsa, quam conquirit, analogia admonet

nos et vix licet dubitare quin Κρῖος antiquitus Graecis auribus aliquid absonum habiturum suerit. Quod per se ipsum valet aliquid; sed aeredonte Aristarchi auctoritate valet plurimum.

Ardor vero quodcunque proprium accentu distinguentium iis. quae proximis . disputavimus, repressus esse debet. Et in-elinamus ut in substantivis minus etiam quam in adi tiri A moris suisse putemus. Caute haec iudieanda sunt. Si quis ατε- eo xxi suun sabulosum tantum nomen est, V. Strab. X. 478 pr tendet et hoc accentu ii subst. στεροπη distinetum dicet non admittemus; -τεροσrq enim non dictum a στεροπῆ, sed eodem

afferet, satis valere coneedemus. PoteSi enim esse et ego eqse

arbitror, forma muliebris eius, qui est ADγεας, ut II ση, ' ι in Arcad. p. 1l5, 283. Ima , ADκη, et ut Omnino in q, ερα, ις seminina adiacent maseulinis propriis euiusque terminationis. γὰο nymphae nomen iΗ. Cer. 4l9j non profecto est idem quod ἰαχ i

vel ἰακχ mutato accentu. Sed mascul. 'γ- χος. sen . Thesei mater A 'Iρα non idem est cum subst., nam ho . apud Atticos quoque, est αἴγρη. In ις est e. g. 'υνί ς inraso. υν-

ω ς Strab. XIV p. 656 , Mίρτις illic enim necentus, ut videtur, probabituri. Qiλτις Iambl. vit. Pyth. 532 . Et ad hoc genus nominum pertinet Φροντις. I l. V, 40 Φροντιδι disi. Quod ex dis his et similibus Herodiano diiudicandum fuit, non ita ut facit.

298쪽

τις, quod est γ, 282. male eam Ob eaumni hoc accentu notatum dicunt ut distinguatur ab appellativo geo νriς v. Eust. 907): sed qui poterat aliter, cum iu Ordinem eogendum sit multorum nominum virilium in ις exeuntium 33 Quasi dicas 'InDς,ος γε 1ιε Κορωνιν shyum. Ap. 210. Pind. Pyth. III. 25. 56. Paus. II. 26 5. III. 4. 3 n hune igitur hoc aeeentu notari, ut distinguatur ab ἰσχύς Εust. p. 1967 . Sed non idem vocabulum est, imo a verbo ἰσχoco derivatum proprium, cui cum illo Subst. sem. nulla ratio est. Valentem hune Latine dixit Cicero Nat. ID. III. 22. Sed in hae re eaeei fuerunt veteres nihil nisi externae so

mae inhaerentes. Sic ad eandem normam explicant nomen ur- 299bis Pi in t Il. II, 606i, se. ut distinguatur ab ὐιπν Eust. 906,50 , eum tamen urbs plane ab alia radice dicta sit. se. abiunctis. Ut ad seminarum nomina redeam, Dionysii filia Nosti seribitur Plui. Timol. 33, ωρετr Dio 58. Idenine nomen est cum αρετ 1 3 Potest esse: sed potest item esse sem. eius nominis, quod est ' ρδε ς - ως et Ἀρετις Arrian. i et Ἀρετα υν. Attamen ipsam Virtutem significari voluisse Dionysium Pluta elius testatur fort. Alex. II, 5 p. 33S. C. : quo loco seribitur Ἀρετή. Item Ἀρετ quaedam apud Iulianum ad Themistium p 2b9. D. - Herodianus testatur de his: Marri ) το κιριον,

, Ut Φρόντις nomen muliebre et virile est, sic Ρωσις ma,c. i Pind. Ol. VI. 22i, et Q διις sem. Iambl. v. P. 53li. M ρνις sem. Sed idem masc. Polyb. XVII. 14. IIarpocr. s. v.). 'Ο - ιις Orphicorum. Et ut liuius admoneam, quod forma ab illis paulo longius abest, 'a πόλ ξιά icuius de accentu haud dubio recte iudieat Beliker ad Dem. Macari. q. 48 . De mase. ΚΟ σις recte iudieat Schoemannus ad Isaeum Nicostr. her. ρ. s. - Quod et νον- ras est idem alia nominis forma Φρονέει, mater Iasionis, schol. Theocr. III.

II. l. Mosq. peceat ut apud Apollodorum III, l0. 3, in quo

nullus unus accentus certus est.

' Nomen virile est Κραθις, quod non dico ut aliquid definiam sed ut docti iudicare Possint.

299쪽

exeludo. Maseul. est IIOμαος Pausan. VIII, 5. 5 . qu0d est ab adiectivo πομπος; hinc IIῶμα. - De Θαλπη hoc diem. si iam πλαταγη dictum est ubi vocabulum ex verbali simi ficatione in certae rei notionem transiit, eundem accentum ill proprio Aaλπη adscitum e8se eonsentaneum videri ies 'M-ππΕt. M. ST, 38 . Ut in Acturn sic re vera ad distin ell- dum semininum dictum videtur Φίη mulier illa. cuius opera Pisistratus dolose usus est; nam sic scribitur Herod. I. M.Ath. 609. d. Κορυνη n 'AJκεανοD, Harpocr. s. Drπέα 'Ad ma.

De 'AH nihil certi dici potest; nam si recte scribitur Ἀλκ ut scripsit Valesius h. eretes. Euseb. IV, 15 p. 356 Hein.. ia- eertum erit sitne a virili 'Ἀλκων vel 'Aλκέας; sin nomen betae recte seribitur 'AHνὶ ut seribitur apud Isaeum in or. de Philem.

haered., qua in Oratione saepius legitur 1, nec hoc pr0 reris 300 testimonio erit actentus non mutati; nam hoc fortasse non γ' men eSt Sed cognomen, quod de pluribus meretricum n0miai

quod frequens est. Convertamus nos ad maseulina. In his primum nem0 iuibrabitur, πελιδων non transisse in xHiδων sin idων - ονος fortasse nulla sunt vocabula Graeca, in iδων - οντος certe n0a multa. memini fluvii Ἀκέδευν - οντος . Her . περ. μον. ι p. 9 de Oxytonis in do ν exponens .... τα δε αλλα τρέπει τὸ ω εἰς Ο, ο ν λελιdων πελιδονος, εἴτε τὰ ορνεον εἴτε o περιτελευτίοῦντος it. τελετῶν, v. Lob. Agl. 1352ὶ γραφας. Suid. II 'θου χελιδῶνος, παροιιι ia τερατοσκοαOD καὶ περὶ τελεriῶν λει λεγμενον. Id. g. χελιδων. λεγεται δὲ λελιδ υν καὶ χρησμοὶst γος τις τεῖν παλαιεῖν, καὶ ὁ Κλεοπατρας κέναιδος. Item s.

Gell. IV, ii seminam pulera facie meretricem, eui novieti fuerat

Alce.

300쪽

quam hodie libri variant. v. Τχsehu ke Strab. IX p. 395. Ad

ea quae mutant transituri. Ἀπον προς διασroλγ ν του λαγου iam melius edocti Eustathio cum suis auctoribus relinquimus. non nntiquis. παλαιοῖς, ut ille ex more Suo loquitur. Sed si noduhio recentissimis, p. 811. Lagum non novimus nisi barbarum. A D. X, 3St. Sed oeeurrunt primum quaedam quae a verbis sunt et verbalem signifientionem habent: Tελέστης, Athen. 2 l. f. 502. a. 6l6. s. Gl7 b. 625. s. 637. R. Diony8. Pomp. V.

p. 265 subi v. Sehaes. . Plui. Alex. c. 8. Diodor. XIV. 46. Apollon. h. mir. c. 40. Eust. 1596. 20. Suid. de quo nomine quamquam nec omni dubitatione caret Eustathii testimonium i p. II ST. 203, ex Philopono, opinor, haurientis, nee ubique satis firma oodd. fides, tamen idem sentio quod plerique editores

ubique paroxytonos seribentes. Nam nimis Deile illud Tελέστης se applicabat ad multa propria in εστης. υρέσrrς, Si ἐστης, υ τελέστης Θ, 274. Abriu ς Str. VI. 272, Aegestae vel Aeestae

eonditor, qui idem Ἀκάστης, Steph. Byg. s. 'Ariarn, et Herod. Aread. p. 27. T i. 'Ed νέστης Steph. B. g. v. Ititaris r G, Pu- ius et apud alios mentio est et apud Diodorum et Arrianum 30lfrequentissima. - 'Oξυντης sΡnus. II, 18, 73. CL 'A ιυντας. Νικζr ς i Suid. S. V. Εust. p. 156. v. Philostr. vit. Soph. p. 5liet 512 saepius, bl6. 5183. Φιλητας si Suid. ib.3. Horum ta-mon vix ullum ex substantivo transisse in proprium dieas. cum substantiva partim poetica partim recentia videantur. - Frater

Ponelopes. qui apud Eustathium 17 73 est ADληγῆς. ex Harleiano quidem ο, 16, nune exiit ALλν ο ς. Sed antequam eorrumperetur erat Ἀλήτης. ut est apud Apoll0dorum III. 10, 6. Nee magis inter Homeri ea nomina in certamine Hesiodi et Homeri ap. Goetii. p. 214 stat Αὐλrr ς, sic illic seribitur. sedis est inita, ut repte monuit ex seliol. X. 51 Welcherus Cycl. p. 149. Hie commemorabo φυλακος οὐλακος, Herod. Aread. 5l. 8 et ad Il. sa, 566. Ut ab his verbalibus ad realia veniamus. in iis quae mutant aestentum reserendum Oἐλλος, quod

라틴어 텍스트