De Aristarchi studiis homericis

301쪽

seribitur IIerodot. VII, 182. Xuών, sed viri nomen et fluvii

Ait ον Herodian. Aread. p. 15. 19. Steph. Bb Z. S. Bισμνici. Videamus aliorum sarraginem. quorum accentus testimoniis grammaticorum non praestatur, sed ex libris cognoseendus est Nam in hac brevitate excerptorum ne talia quidem ab omni parte certa testimonia sunt, quale est L. M. 219. 46 σκινδαφος

tiquissimas Musas est Aoιδὴ et ' χῆ: inter Telchinas πρυσος et Xαλκος Eust. p. 171ὶ 3. πρυσος Arist. Vesp. l251: AM heros eponvinos Atheniensium Paus. I. 15, 2. Λαὼς Eumolpi pronepos bis ap. Paus. VIII, 14, 8 subi correxerunt scilicet Ναος , Adrasti equus Καιρος Paus. VIII, 25. 5. IIaρθενος Diod. V, 62. οἰωνος Diodor. IV, 33. Pind. Ol. X. 76. Πολ- βός Ath. 22. c. Eust. 1002, 20. ιγίς Ath. 346. e. ses. 301. e Lust. 1720, 30. Κορυδαλλός Herodot. VII, 214. 69αλλὴς Ath.

582. s. 587. a. Lysias de Aristoph. bon. p. 64S R. io. 46 He. ;qui inter epigrammatarios poeta e8t, in eo variant, partim 69αλ-λου partim εὐαλλον exhibentes. partim, quod depravatum ex

In his possit aliquis dicere tam expressam esse allegoriam ut eam ob causam accentus non mutatus sit. Mihi precaria excusatio videtur. Etenim saepissime videmus in talibus satis habuisse Graecos notionem. quam radix habet. adflumsisse. reliquam voc. formam ad quamcunque analogiam applicare. 'i Temeni filius Κίσσος Strab. X. p. 480, qui scribitur Κεῖσος ny. Pausan. II. ls,l. 2. II. 26. 2. II. 28, 3: reliquis locis sine var. l.. ultimo vulgo Κεισόα Apud Seymn. Chium 53l Κίσσον restitutum ex Κρίσσιν sue νς νε Κίσσον καὶ μεr' αυr οὐ Τέμενον. - Εgo hoe noinen commemoro h. l. quod nimium increduli esset dubitare sitne hoc a κισσο. hedera. Quin a κἰrrα esse possit, vix dubitandum. Nam finguntur nonnunquaui hoc modo nomina. virilia a subst. sem. Πρωρoe, Iambl. vit. Pyth. 239. Κύφελος i V. Herod. V, 92 . Λίμνος Plui. Alex. 49. Iucyνος Ath. 276. d. Σταῖρος Pausan. II, 23. l. Σru νολος Sehol. II. l75. Ath. Harp., Herodian. Arcad.

302쪽

Aread. p. 56, li: quo loco simul propr. Κρωβυλος confirmari videtur; cs. Suid. Κρωβυλος κυριον καὶ εἰδος ἐμπλοκῆς .' εuoνα Andoc. myst. 122. 'φεειονος Arrian. 5, 19, 5, item Dem. eor. 84 'mutoνος codd. Sex. Duplex suit nomen, non solum ut quidam putaverunt 'φήμων sui Schoemann. ad Isaeum p. 3281, sed etiam 'φεti όν, V. Keil. anal. p. 153. Xειιιων Paus. II. 9. I aquaκος Harpocr. -ωτi ρ episeopus, Euseb. IV, 19.22. 30. Morie Herodot. V, 63. Phol. 149. a. 4. Εust. 328. 40. Iani satis est. librorum ludibria sumus - aut in his autia Herodianeis Areadii p. 19 τα εἰς ne οξυνεται καὶ βαρύνεται.

l967. 20 ex Philopono, ni salior) de nomine urbis commemorat: καὶ γοτηρ si εν πολις, a m ρ δὲ ὁ κατ οὐρανον. Sed illud Herodianeum καὶ cist ρ κυριον sibi incertum videri iure induearit novissimus editor, seripsitque potius quae paueis interieetis versibus sequuntur Sie: τα εἰς ζρ εθνικα ζ κὐρια μὴ συνεμπLττοντο προσηγορικοῖς βαρυνονται, 'hir ρ, Ἀνέβηρ, Adg ρ, Hire. το ιιέντοι Ἐλευθηρ οζυνεται, έυς et O NMi ρ. Seilicet regitabimus: G νε ιπιπτον προσπορικ p. Quod ad reliqua illic

οἰνιπατεύδη attinet, idem editor monuit de loeo Choerobosei 0rthogr. Cram. II p. 250, in quo Herodiani vestigia saeile am

ipse ἐααυτηρ: nam ad oppositionem ἔνὸς φ υνDεντος diphthongus requiritur. Sic non videmur effugere posse, quin et sormam sine o, quae Lobeckiauis aecedet ad Al. p. 358, testatam putemus limo fortasse eam ipsam in Aeschylo potius suisse opinabimur fr. 429 quam vulgarem in Etymologico illi tributam , et testatum ab illa accentu distinctum proprium Ἐζαυτηρ, euius et nominativus mirabilis est et mirabilior erit genitivus. g. 14. Duo sunt Aristarebi fragmenta quae nos ad urbium n0mina dueunt. Sed de his nunc non animus est omnia com-

303쪽

qua parte huius scholii iam supra usi sumus i q. 12ὶ . Ad I, 292 Ουτ υς 'μ ν δοῦντόνως ως εν τῆ καθολου. In his paulo aliter diiudicanda adiectiva quam in virorum nominibus. Multa enim vel ab initio vel plerumque apposito 304 substantivo dicta, tum sine substantivo per ellipsin, partim montes et fluvii, partim insulae. pagi, regiones. Oppida. ἐνταυθα

Id utile erit monere, quod supra de promovendo necentu diximus universe etiam in his Valere. Iloe quam apte afferat nunc iudieare posSumus. De spiritu hi non videntur dubitare.

304쪽

Xuui miramur Nihil in his laetum tuam eum i ερυθρα dictum est pro η ἐρυθρα θαλασσα. XDτος Apolli n. Rh. I, 990,

Ilaec ultima sic seripsi ut edita sunt. Oli in longae disputationis ansain praebebunt. Herodianus sad X. 79l vult 'Ερμαιος λοτος, quod milii salsum videtur. iMemini eorum quae dicta sunt ad Plittoet. l445 .

305쪽

In hunc igitur ordinem mihi reserendum videtur Ah quod sic apud Strabonem quoque legisse l. VIII Eustathium patet ex p. 297 . IIoc pr0prie suerit ahrv ορος, ut τροχi ορος.

Ahro iudices monendum vix habere Graecam linguam substantivum. cui se lacile illud alaro applieare potuerit. praeter unum ναπυ Homeri aetate recentius. Contra ADτεια in similitudinem

cessit plurimorum. Hoc ipsum quod disputavimus satis declarat, quam res nobis hodie ad iudicandum difficilis sutura sit. Nam primum in paucis seimus proprie addito substantivo dicta sint necne. Dein in his ipsis, quae proprie addita habebant

substantiva, minime sententia nostra est non potuisse fori ut transponeretur accentus. Si quis e. g. poeta concessa licentia usus omisit substantivum vulgo non omitti solitum clarum est de transponendo Reeentu cogitari non posse. Sed ineolae maxime et accolae saepe brevitatis ea usa substantivum omittentes serri 306 poterant ad commutandum accentum praecipue aecedente quadam similitudine. Sic illam. cuius iam antea saeta est mentio Vulcani insulam omisso N palarου nusquam dictam esse ἱερaν non praesto. Quamquam Aeriptores Graecos potius dixisse ἱερα credimus 3Iss. huc inclinantibus. V. praeter locos Polyb. supra

commemoratos Thuc. III, 88. Diod. V, 7. Strab. 277. Εust. 1644. 30. Et exhibuit sic eod. Paris. ap. Paus. X, 11, 3. Item Paris. in seli. Apoll. Ah. III, 42. IV. 76l. Sed Flor. γέρα. ADtὰρα utrum dieta sit an Aιπαρά nulla iudicandi regula esset. nisi in hac omnium librorum P0nsensus praestaret Αιπαρα, nec causa est dissidendi, non magis quam si teste Herodiano minime illo in distinctionibus pertinaci doeemur insulam Doli

306쪽

eliam se accommodare ad charaeterem substantivorum in ιχη:Aread. p. lib. 28 τα εἰς χη παραλπομενα ι βαρυνεται, Λολίχη νησος, δOLχη δε η ιιακρα, μαστuη, . σαβαριχη V. Lob. proleg. pathol. p. 33S . De insula illa v. Steph. Byg. et Meiuehium Anal. Al. p. 163. - Quamquam in insulis saepissime laetum ut addito νπισος dicerentur. Sic Achillis insula Θευκῆ ν σος, et omisso subst. λευκή Paus. III. 19, 11. Ant. Lib. κ . A rian. peripi. κ . Sed urbs Ἀευκαι Polyb. IV, 36. Strab. XIV 646. 647. Ut IIερρα, Λέρρα, Θερμη, Οερειαι, εὐερua, quod ad reliquorum analogiam se accommodavit, quamquam haec neutralis sorma allicit ad supplendum Ddara. Contra ut 'nunc hoc ponam τ ὁ γλαφυρα Obνεται εἴτε υνο ιι α πόλεως ει η εμε τέθετον, Herod. Aread. 101, 14. Videmus et hic ut iam antea videre lidebat. Herodianum nec ipsum nimis ad distinguendum in hoc genere inclinare. Et adseribimus eidem haec ex Seholiis ad B, 739 'Oρων, ουetως ὀξυτονως. ἐπιθετικον γαρ. Nec miramur si alia scholia et Eustathium inspicientes suisse docemur qui N η ιθιον vel τρος διαστολὴν επιθέ οὐ mallent et 0ρIrν h. l. et I λαφορας B, 712 et νήσιὲν d' ἐν Κραναρ is ira I 445, et minus etiam miramur si Eustathio tales videbantur ,,οἱ λοιβεστεροι , ut ad D, T 12 ait: τ&ς δὲ Γλαφυρας βαρυνου- σιν Oι ακριβεστεροι προς διαστολὴν του ἐπιθετου. Et facilia sane sunt decreta eiusmodi: At tu, τι γαρ τριγενὸς ὀζυνετὴ Theognost. Cram. T. II p. 79, 14: facilia et percommoda. Haec brevissime monere non absonum visum. Antequam enim haec quaestio perlustrari possit necesse est Omnes quibu8eodices adeundi facultas est nihil de suo addant vel demant intelligendoque saeiant ut nil intelligant. g. 15. Herod. E, 69 IIψδαιον. 'Αρiσταρχος ως IVδασον,

307쪽

Diodor. IV, 431, ωκταIος, Alrναῖος, IIισαιος, 'Assaiος, Dei ciTOς,NDσωιος. Properisponiena ex regula Supra exposita. Iambl. V. Pyth. 526 Εἴαιος Pythagoreus. Scrib. puto Εὐαῖος, ab Eoa, quae est urbs Arcadiae. 2, Quae sunt adiectiva vel adiectiva esse possunt vel certe ab substantiris brevioribusque adiectivis in hunc eanonem d flexa: 'Ἀγκαῖος, Ἀγραῖος, ουδαῖος, Ἀνταῖος, 'Γλαῖος, ανναιος, ωστραIος, 'Oρθ'οῖος, Πληιιναῖος, IIoDσαιος, 'IIaιος. Properi-8pomena. - Pertinet huc Παλαι ος, quod est a πάD ; nam salso Herodianus Aread. p. 43, 29 Παλaιος go χi ριον, παλαιος δε το επiθετον. Quod si ita se haberet, aut non mutatus e set accentus aut laetum Παλαιος. Item salsus in hoc genere Herodianus in Πυλαιος, IIc842. του Πύλaιος τὸ ν πρευτην ο Dropi rεον σrρὰς ἀντιθιαστολζν τοῖetore κου κcii τον ' μῆν τον Πυλαιον sputo πυλαῖον). Quem puto iam Aristaretii errorem fuisse. - Γλαιος, quod praecipitur in Ct. u. p. 193, 17 sea verbo vi aut salsum aut corruptum eSt. - Nam sola exeepta quaedam a Deorum nominibus ducta Vse ιαιος, ' Πραιος, Aiaιος.

33 Quae ex brerioribus propriis in hunc ordinem traia flammata. Περσης Περσαῖος Heyne Apollod. p. 22. Κλεαδυς Κλεο- δαῖος, quamquam haec Minna sv. Boeckh. Sehol. Pind. Isthm. I. Ibi etiam aliter iudieari potest. Sed in hune ordinem commodissime resertur Θειαιος i Pind.ὶ. N0men 69εiaς est Anton. Lib. λδ . - Properispo uena. 43 Quae sunt a verbis vel ssi hoc ininus placet dicere)quibus adiacent verba et xerbalem signifieationem habent. Hic primum admoneamus de Trygaeo Aristophaneo, de quo schol.

308쪽

editum a Cremero ad Il. E, 69 fAn. Par. III p. 283i, quod He

σraρχος . Hae nota vexatur Butimannus. Sed est annotatio de accentu nominis IIεέραιος j. - ProparoXytona; certe ea proparoxytona, quae unam habent mediam consonantem: nam

si qua duas habent an eidem canoni subiecta sint hoc neseio. Sie pater Toliuidae utrum Toλμαιος an Tot tiaιος Rit hoc aut res aut mea me inopia diiudicare vetat. Item non possum di-eere de iis . quae a suturis sunt. μνῆσαιος est Quint. Sin. I, 88. Ἀργαῖος A, 29 l. 5ὶ Per se speetanda maxima copia peregrinorum nominum, quae Graeci in hanc sormam deflectere amabant, Sed maximam partem latet origo. Persica dico, Indiea. Illyriea. similia iBα

g. l6. Ea in quibus IIerodianus Aristarchum e0mmemorat. ut recte iudicemus tenendum est, quod iam supra tetigi, Herodiano partim monstruosa analogetarum et nihil non temere tentantium grammaticorum figmenta refutanda esse, de quibus

Corale

309쪽

nee Aristarcho nec Aristarchi aetate cuiquam in mentem venerat dubitare, quae tantum unius alteriusve grammatici sive peditinacia sive perversitate iudieii in dubitationem vocata suerunt. Uii quosdam in simili re υλυιιπος et υδυσσευς scribere maluisse accepimus, sic ut hoc commemorem nec desuit qui μηνές pro μῆνις requireret. Nomen homini erat Glaucus Tarsensis. Res annotata ad ur νιν αειδε. Et quid absurdius fingi potest 30s quam quod T 2I erant qui scribere vellent διχθαδέ' η υε ν

A, 67T. ιιογοστόκοι - 270. ενεσαν Ζ, 244. ουλη κψινὶ , qu0d plurimi grammati ei seeuti sunt, sed recentioris aetatis consu tudo notabat hoc vocabulum Oxytonos I , 134. φωρια/ιὴς Ω, 228. Nam cp 0ρίαυος Atticum Εt. M. Si 4. φί,λακος quod nunc apud seriptores praevaluiti videtur sero probatum esse ab iis, qui vocem et esse genitivum brevioris formae et item notandum esse dixerunt v. Eust. 1365, 47. Εt. M. 765, 50. Stepb. Bug. s. 'hyχρέαι p. 325 Mein. , quamquam ανακος poterat adm0 nere, hic caute agendum esse. Aristarchus seripserat φυλακονς sa, 566 quod Herodianus probat et canoni subiicit 3, Sch. l. l.

310쪽

Αread. p. 51, 8. - Aut bene defensum ab Herodiano T. 352 εἰσι δὲ vii περισπ ὐσι . Os E, 387. Nec dubitari potest. V. 3l0Tols. Anal. II p. 507. svo tiri set rota iiDὶ v. IIarlei. κ, 379. -κr G S, 355. an Oωωξ Π, 755. αφυσγετος Tyrannio ci pt σ-mod. A, 495. βολὰς A, 59l. El. II. 196 s o της di περισπων τῖν πρείτην συλλciri ν Xαλdaia ν εἶναι τὴν λέξιν areodi - διψιν . Hemd. Aread. 53. Quomun eausas exponit Herodianus.1n mavis eum quibusdam ἐπισκοπος quam eum Aristaretioiaiσκοπος. de quo Herodianus: δε καὶ γαρ ἰ dir η συνηθεια ἐπioror αι 1 ν τοιαυτην συνθεσιν A. R, 38. Quis porro Ascaloni-iae potius ealculum adii elat 3, 221 νηπενθές τ' ωχολόν τε κα-ἐπιλν θ'oν απαντων seribenti pro Aristareheo adieetivo ἐπέ-ὶrθον ut αντ δεναος , quod sequitur Herodianus geli. h. l. CLI 0b. Ai. p. 9l. O, 302 Arista rebus Πέγγην , ,κοὶ ἐπιέσθη r πα-ρυδοσις . Contra Ptolemaeum et nitos, qui requirebant Imri net Τρυι ν et II odi ν, egregie defensus ab Herodiano es. Choero- se. Behh. 1359). Cuius argumentis addi potest et hoc ipsum men apud Pindarum inveniri declinatum 'γα Nem. VIII, 26. et pauca omnino videri contriactionem passa esse et quaerendum esse. an propria in f , quae sunt ab adiectivis, eontrahi possint. Πρ υτε&ς, Ἀριστέας, Μεγαλέας s Polyb. V, 87i, et

Rae eontracta dicuntur, 'se ινς, IDδῆς, Κισσῆς, 69αλιῆς, ωπελ- item ex inseriptionibus cognitum Iosιῆς praeter I ιιιέας, Meehh. ad 2443, non sunt ab adiectivis. - Contra scrip8it aristarchus Μενεσθι ν V 609. si fides schol. LV 3 et Eusta- illo p. 596, 36. - υρσε δ' ἐπὶ caῆν ανε ιον ille, ut seli0l. et rust. ad μ, 313, in forma contentiosa. - Κατενίοπα scripsit 0, 320. Alexion et alii κατένω rre. Quod sutilibus rationibus alt

i Hoc ab subst. θρεισος derivatur El. M. 579, 25. 'i Nominativum tantum enotavi MinN. non Mεγῆς. - Vacillat Μά-

, et Μανδρος.