장음표시 사용
591쪽
ritate aut sensu sit, & distinguendo minorem, ut supras 3 .see mus
in responsione ad I . argumentum commune. Αd 2. ostenturos nos necessitatem, cum argumenta nostrae sententiae ab objectionibus vindicabimus. Ad 3. laborare illlid fallacia dicti a secundum quid addictum simpliciter , & etiam fallacia causae. Nam quod unius generis functiones intensae impediant functiones animae alterius generis , evenit non quia unum indivisibile illarum principium est , sed quia animae sibi mutuo subordinatae sunt, di communi conspiratione indigent. Atque experientia abunde testatur , actiones alicujus laedi , non solum ubi ipse detrimentum passus fuerit , verum etiam cum non conspirat sufficienter, sine quo operatio non perao potest. Idque hic manifestissimum est: quoniam enim si vegetativa spiritus vit Ies ad nutritionem avertit, sensitiva incommode operari poterat ob defectum spirituum vitalium, ex quo animales confici deberent. Si militer si sensus alicujus operatio sit intensior , non Elum alii sensus, sed ejus vegetativae munia cons quenter impedientur ob plurimam spiritus animalis in illud sensorium aversionem, multam ejusdem consumptionem, & attractionem spiritus vitalis ad cerebrum. Et ita de aliis. 3. XXX VI. Ad 4. Anima hominis absoluth dicitur anima rati natis, & ea immortalis est, nec ab homine occidi potest. Quid autem de anima vegetativa dc sensitiva judicem, in posterioribus notabo. Hic satis est, id taptum a Servatore nostro fuisse indigitatum. Ad s. prin- Cipio illud praecipue contra eos esse, qui ex animalibus in homine unam animam de formam constitui arbitrantur: deinde compositionem Varii generis esse, nec materialibus, sed immaterialibus quoque eon- Venire: illos autem compositionis modos recensitos proprios materialium esse, utpote coincidentes eum unione per continuitatem vel contiguitatem. Nisi κατά-quislathnimere velit, proomnialiquorum intima & naturali unione: sie enim illud admitti potest. Nutilo autem modo sequitur, tum illa duo futurum quid umi indivisibile,quoad essentiam uniuscujusque propriam , sed solum illa duo india visibiliter uniri de coexistere. Addo rectissimh solutum id argume
tum a Philopono compositionis inodum alium nominandor nimirum Mnimam rationalem jungi inferioribus ut actum potentis, de quo Mitat. l. a. de anim. c. I. t. r. docet, non esse quaerendum qua ratione fiat Quia nempe immediatus, per penetrationem, & maxime natu resis est. r
592쪽
L X X X VII. Ad 6. animam unamquam specificam esse unum actum , & quod non pugnet cum definitione animae, si dicatur animam
selisitivam esse actum corporis vegetantis, & rationalem actum corporis sensitivi, superius 3 r. ostensum est e. Ad . dicimus, Aristot. l. r. de anim. t. 6 e. non attribuere intellectui visionem: sed exemplo potentiae visivae ostendere voluisse, posse animae rationalis operationes lardi , ipsa anima rationali illaesa. Nam sie laedi visionem quoque illaesa
anima sensitiva , aut illaesa potentia videndi. Si enim senex acciperet oculum ut juvenis, Videret ut juvenis. Quod autem concernit locum lib. 2. de generat. animal. c. 4. aut c. 6. secundum aliorum divisionem, duplici modo responderi potest, r. limitando, quod nempe animae rationali tribuatur nutritio, non quasi eam proxime & per se obeat, sed
quod eam dirigat , dc administiet interventu animae vegetantis. Est enim nutritio proprium opus vegetantis, Sc anima superior vegetantem animam supponit secundum teXt. 3I. l. 2. de animal. 2. negando animae rationali vegetativae animae operationem , seu nutritionem , sed tantum vegetativae , quae ut partes primum constituit , ita alit de auget. Qiiod verb dubitationem habere videtur , id alio modo explicandum venit. Verba Philosophi sic se habent : Parrum unaquaeque ex alimento gigmtur. Nobilissim quae rue , ct potissimi , primipii partuus ex concocto sincerissmo, primoque Himento. DuqM necessam, Millarumgrana conmruenia ex citerine, O retinimis, excremenustae. Ferinde enim patura, atque paterfamuin prudens , nihil onustere Arri, ex quo facere aliquid commodipotest. D. Hatur autem is cara rei familiaru ita, ut ci seu optimus detur liberis, deterior servis, pilissimas animalibus sociis. Vt igi&ιν incremento jam addito mens advena facit hac: se in orta ipsa natura ex materia sincerisima carnem, caeterorumque si sor incorporia conficit, in excrementis ossa, nervos, pilas,
ungues , Meulas ct relum ovi generu co stitiis. Nimirum Philosophus
ostendere vult, quemadmodum contextus integer aperte monstrat,
natur: uti sapientissime in part vim constitutione progredi, tum in pala. tium ordine, quatenus eas a quibus reliquae dependent prius facit,tum ratione materiae, quatenus ex meliore nobiliores, & deteriore inseriores partes fabricat,'& materiae utilitatem praebiturae nihil perdit. Idqueostendit exemplo prudentis patrisfamilias, qui cibum optimum liberis, deteriorem servis, vilissimum animalibus foetalibus dispensat.
Sicuti igitur is, in iis quae justum incrementum habent, procedit, &intellectu seu sapientia sua externa respectu illorum quibus praeest: ita
593쪽
CONTRACTAE LIRIR PRIM In etiam natura insita quibuscunque genit is partes primum eonformat. Et
hune verum sensum loci istius esse existimo. Nam quod Latini plerique& aliqui Graeci interpretes per extraneam seu advenam mentem animam rationalem intelligunt, id mihi a loci sensu alienum videtur. i. Quia sic non apparet, quo modo illa Verba huc pertineant, quandoquidem απόδοας isti προταm nullatenus respondet, sed alteri qtue similitudine oeconomi est petita. 2. Quia augmentationis natura aequhabscondita quam primae consormationis, dc adhuc obscurius quo modo a sima rationalis eam obeat. At non Buus est Philosophus obseu ra per obscuriora delarare. 3. Quia si anima rationalis hic intelligatur per mentem advenam seu extraneam , tum sequitur, quod iis insit, eaque augeat, quae natura primum sic constituit, ut Aristot. ibidem docet. Nam arbitrantur Philosophum ex modo quo quid a mente seu anima rationali incrementum capit, ita primum a natura constitui. At posterius falsum est , dc contra Aristotelem , secundum quem anima rationalis non inest, quibus natura primam formationem tribuit, scilicet non illis, quae ungulas naturaliter habent, hoc est, bruta fiant. . Quia constans Aristot. communisque omnium fere Philosophoriim& Medicorum doctrina est,eandem esse Conformationis, nutritionis Scaugmentationis causam,& Arist. nulli bi nutritione aut augmen tat io ne ad anima rationalem retulit. Et ratio levis est,qua Probare nituntur, per mentem extraneam animam rationalem intelligi , nempe quia eodem
nomine illa appellatur lib. a. de gen .anim. e. 3. Sippe fieri potest, ut idem nomen diversis tribuatur , si quae communis ratio subsit. Et talis hic est,ut aeque mens Oeconomi in distributione sus familiae possit
externa vocari, quam anima rationalis respectu sui corporis.
g. XXXVIII. Ad 8. jam antea g. 3o. &. respondimus: hoc solum hic addimus , non esse in textu in anima superiori, sed in supe
riori animato inseriorem animam potentia contineri. Ad m cons quentiam esse infirmam. Valere posset, si statueremus animas inseri res esse perfectas formas , & speciem tribuere : at arbitramur eas ad materiam pertinere , subireque rationem formarum subordinatarum.
Concessumantem est , ex materia unicuique speciei conveniente M forma fieri unum quid per se. Id quoque in eo male stipponitur, omne quod habet animam vegetantem esse plantam, & sensitivam esse brutu. Nam vegetans in genere vegetabile & sentiens animal facit: at plantam aut brutum illa tantum, quae non ad superiorem formam est ordin ita.
594쪽
ΟNIvE RSAE MEDICINAE S. XX XIX. Ad i o. argumentum adversum respondeo negando
corasseqtientiam . quod nempe si tres sint in homine aniniae inde consequatur, eum triplici vice moriturum. Etenim cum homo moritur, id sit Proxime S immediate ratione anima vegetantis. Etenim contingit ex corruptione aut evactIatione Calidi insiti,quod vinculum anime & co
Poris cli. Nam anima superior non exigit aliam materialem disposition quam inferior, nisi praesentiam de suppositionem animae inferioris. Inde liquet facile, quae errandi occasio fuerit diversum sentietitibus: scilicet harc, qnod putaverint , prater dispositionem conveniente calidi R humidi radicalis adhuc aliam postulari,quod tamen nec Arist. nec quisquaestorum unquam docuit. Neq; obstat, quod anima superior perfectior sit: nam ideo superior anima inferioris praesentiam exigit,& illa inferior convenientem calidi insiti habitudinem, quae ipsi quoque animae sup riori commodare possit. Id de anima rationali nullam difficultatem in-Volvit, cum ea inorganica & immaterialis sit, & de anima sensitiva itide facile concipitur, si eam una cum vegetativa in corde radicari dixerimus. Nam palam est, in eo easdem dispositiones ad utriusque informationem exigi, sed diverso ordine, immediate nempe respectu animae vegetantis, & mediate respectu animae sensitivae. Ad alteram objectionis Partem praecedente, . responsum sana est. S. XL. Ad Ir. dico: negando itidem consequentiam: quin contrarium Potius verum est, nempe animam vegetantem esse omnium indignissimam futuram, cum aliae eam ut materiale dispositionem supponant. Neque id ex text. allegato evinci potest. Quippe in eo docetur naturalissimum viventium opus esse generationem, dc id fieri ab ipsis cum debitam persectionem acquisiverunt. Quid id facit ad dignitatem Imo concedamus esse illud proprium animae vegetantis opus. Nam sensatio nobilior est,quam generatio. Et ipsa quoque sensitiva anima in generatione praecipuas partes habet, quatenus in ea vegetantem dirigit in prima partium conformatione, ut patet ex iis, quae propter phantasiam
matris alienas partes aut figuras nanciscuntur.
g. X LI. Adi a. dico: Propositionem illam ita absolute enunciatam falsam esse. Etenim in anima v. g. non sunt unitae formae elementorum& mistorum diversorum,quq in singulis partibus sunt, ut diversis exemplis & rationibus monstrari posset, si praesentis disquisitionis ea controversia seret. Exemptu aliud Sc clarius intelligentiae exhibent,in quibus neutiqua conjuncta sunt,quq in inferiorib. divisa erant .Etenim virtutes
595쪽
C su et Rae T E LIBER PRIMus.' . . rmarum elementorum,misti, & vegetabilis nullo modo in illis repetiuntur. Ergo apparet,quod ea assertio limitationem exigat,& Valeat tum in corporibus,tum in aliis entibus. In genere corporum, quatenus ins riora secundum communia genera inveniuntur in superioribus in ut m essentiam conjuncta. Sic in mistis inveniuntur quatuor et ementa, quae sub una forma in isti sociantur in una essentia misit: in planta inveniuntur praeterea diversae partes, quae singulae corpora mittae sunt, & uniuntur ad unam plantae essentiam : in animalibus praeterea invenitur ratio vegetabilis: &in homine etiam animalis. Neutiquam vero id secundum sis eciales rationes inferiorum explicandum venit. Absurdum etenim est singulas animalium speci ficas rationes in homine conjunctas reperiri, aut in animali lingulas plantarum rationes. Multh minum id deforiaris accipi potest, quoniam inferiores formae ad materiam pertinent, at materiam unitim forma non continet; quoniam alioqti in in superioribus formis ad compositionem totius sorma non exigeretur. Et tritum in Metaphysicorum Scholis axioma eli : formam non obtinere ratio- .nem materiae nec sormaliter , nec viri aliter aut eminenter , quia utriusque causalitas distincta ad compositionem totius exigitur. Neque exemplum de virtute Solis liquefactiva & indurativa aliud probat. Nam i. Ab universalibus causis ad particulares illatio v:tiosa est , ut hic fit , argumento ducto a stellis ad animas insertorui 2. Non est ea virtus magis unita in Sole, quam in igne , cujus calor it dem liquefacit ceram , Sc indurat lutum , non duplici unita virtute , sed virtute una simplici recepta in duplici ac diversa materia. In genere diversorum entium finitorum valet cum limitatione, lecundum quod id exigit superiorum entium propria ratio ,& eorum persectio admittit , ut colligi potest ex allatis exemplis. Re quemadmodum de Deo valeat , quicquid persectionis in creaturis est, in ipso esse, non pertinet ad hunc locum declarare. Videantur de eo Metaphysici& Theologi.
S. XJ I I. Ad argumentum I 3. respondeo, varias esse quidem interpretii n in eum locum sententias, dum alii spiraculum vitarum animam sensitiva intelligunt. alii anima rationalem: attam e me libenter concessuru, animam rationale hic designari, nihil aute consequi adversus mea sente-tia. Nam locus ille solii indicat anima rationale necessariani sitisse ut homo esset vivens homo,quod no nego. IIt id pateat melius, ita me expli- . Corpus illud, quod concipitur 1L lauo terret elle conditu cui Deus Diqitigod by Corale
596쪽
s UNIVERSAE MEDI cINAE Deus spiraculum vitarum dicitur inspirasse, vel intelligitur secundum nudam partium structuram externam , sine structura vitali consistente in debita calidi insiti & humidi radicalis dispositione, vel eum ea: si primo modo per illa verba , inspiravit homini spiraculum vitae intelligendum venis, quod non solum creando infuderit animam rationalem, sed excitaverit vim calidi insiti & animarum inferiorum , ut cum antea vi agendi destituerentur , postea operari potuerint ; & si e evidens est, quomodo inspirata anima rationali homo sit factus in animam viventem, i. e. hominem vivum: si posteriori modo sumatur, dico,quod illud corpus spiritum vitalem jam excorde, emittere quidem potuerit, obbreque functiones interiorum animarum , sed tamen antequam ea potentia in actum deduceretur, Deus infuderit animam rationalem, ut sie homo post infusionem animae rationalis fuerit factus in animam viventem. Non absurdum esse, facile concedent, qui norunt prioritatem naturae & temporis esse discernendam. Quocunque igitur modo
corporis formationem quis intelligat, nihil pugnat illa sententia cum animarum subordinatarum pluralitate, quia per vocem inspiravit non solum actio creationis & infusionis animae intellectililis intelligi potest, sed etiam excitatio vitalis calidi, animarumque inferiorum: vel si sola creatio &infusio eo ipso indigitetur, praecessisse quidem animas inferiores cum vitali calido natura, sed non tempore dici potest, ut sie demum rationali infusa homo in animam viventem invaserit. Neque obstat, quod Deus dicitur unum spiraculu inspirasse e quia si maxime primo sensu explicem, dico , denotari quidem iis primo animae rationalis infusionem , sed ex iis quoque concludendu m esse , id quod ante infusionem necessarium fuit, nempe excitationem vitalis calidi& animarum inferiorum. Et quid ' Ipsi diversum sentientes id confiteri necessum habent, dum per inspiravit, non solum infusionem, sed etiam ereationem animae rationalis designant. Neque illud o stat , quod anima rationalis hic dicatur spiraculum: nam id fit vel quia ex respiratione ejus praesentia agnoscitur , vel quia per spirandi vim intelligitur quaevis commovendi virtus , vel ob aliquam analogiam cum ventu seu flatu, quia sicut hic invisibilis, Sc tamen efficax est, sic item anima rationalis se habeat. Neque denique id obstat, quod anima rationalis dicitur Ipiraculum vitarum,quasi eminenter ins riores animas comprehendat. Nam id explicari potest, vel ob excelle,
tiam animae rationalis, ob quam reliquis animabus inferioribus praeest, Vel
597쪽
CONTRACTAE LIBER.PRaurac νύ πel quod pluralis numerus pro singulari sit positus, prout & vulgata Latina & septuaginta interpretum Graeca versio sonat. Imo annon aliquis inde colligere posset, per spiraculum vitarum, intelligi ptu.
res animas Meo arbitrio aequali argumentandi robore, quia dicere posset, mentionem fieri vitarum : atque ad vitarum multiplicationem animarunt etiam multitudinem importari.
X LIII. Ad i . dico, Concilium illud huic sententiet non adversari, sed damnare illud impium dogma Manichaeorum, qui duas in
homine animas posuerunt, unam omni culpa vacuam , utpote divino satu editam de Dei particulam, alteram vitiorum labe concretam, Ma principio quodam, malorum omnium autore productam, sicut e plicant Con imbri c. l. r. de gener. δή. corr. cap. 6. quaest 2 I. an. 2. Vel dicimus eam sententiam non fuisse absolute & propter se damnatam,
sed odio Jacobi Syri, qui cum Eutychianus esset, ea abusus est ad illam
haeresin incrustandam. Nam ut senuniis res vera vel Dinabiles subinde damnentur , uti illis homines αι coeperint ad gravem imiandum enorem. Mi Iacobus ille, ut dixi, Eutychianas fuit. Unde nicti co ectura, sic eum argumentarisolere: quemadmodam in iam duae sunt a tims 3 una, rationaru ιν- rarionalis, altera; eaeque in mam catae mi naturam: sic ἐν τοῦ λογω in anam misceri xutimam, dirinam ct sima ι . Quae verba sunt Magni Vollii lib. de Orig. & progr. Idolatri cap. 4o. Verum eum abutas ab usu distinguendus sit, patet quod Concilii istius sentem ia non ulterius extendenda sit, quam contra Jacobitas& Manichaeos. S. X LI V. Ad i s. dieo: Nullum absurdum aut repugnans vel Ve- ritati mortis Christi, vel unioni perionali, veI incomiptibilitati ejus dem corporis sequi. Etenim veritas mortis ejus in eo consistit, quod Vere soluta fuit naturalis animo m corpore uni, sive unam, sive plures in eo alii mas fuisse dicas. At si quis me urgeat, quid factum tum reliquis animabus, cum rationalis eius anima Deo Patri commendata in coelis fuerit ' Respondeo me id nescire. Nam si ex eorruptibiles natura tueri ut, Sc in principium situm reversas esse nihil pugnet eum Psalm 16. dicam id ita factum esse: si illud autem adversari Theologi judicent vespersonalis unionis constantiae, vel praedictioni corpus Christi corru Ptionem non visitarum dico , si illae animae naturae corruptibiles ponantur eas miraculose fuisse a coa ruptione vindicatas. ppe tam multa miraculose cirea Christi in contigeriant , ut absurdum non sit hic
quoque ad miraculum coni tigere. Ganquam relinquo Theologis ju-B b b b . incium
598쪽
ε62 UNIVIRsAE MEDICTN Edicium . quod eonsorme scripturae sacrae judicaverint, alumque eotrogo , qui tam calidὲ id miraculum contra nos urgent , ut nobis sententiam suam aperiant de calido innato. Nam illud substantia est, per tinetque ad integritatem corporis, & maxime quidem , quia per illud corpus habile est recipere animam. An id periit in morte Christi , an remansit φ sin hoc , ubi Jc qua virtute , cum ordinarie soleat a cor
pore recedere, dc perire φ. Eicquid hic mihi reponent , hoc sibi responsum serant. S. XLV. Ostendimus hactenus, sententiam eam , quae praeter animam rationalem tanquam ad materi et dilpositionem pertinentem, aiatiam inferiorem unam vel plures ponit, nec rectae rationi, nec scripturae sacrae , nec articulis fidei esse adversam : nune porrb vindicemus ejusdem sententiae fundamenta , quae S. 26. adduximus, ab exceptionibus contra sentientium. I. Tale erat : Contraria dc incompatibilia non sunt in uno indivisibili. In anima huaeana sunt contraria incompabibilia. Ergo anima humana non est una indivisibilis, de per consequens non solum rationalis , cum illa sit una & indivisib:lis. Ma..jor evidentissima est : Minor probatur: quia anima humana partim est dependens a materia respectu actuum vegetativorum dc senutivorum, partim dependens ratione actuum intellectus & voluntatis. ExCipiunt x. Majorem veram esse de continentia sormali & divisa ,.non autem eminenti sed virtuali Jcunitiva. At in anima rationali una Scindivisibit i inveniri illa eminenter & unitim asunt. a. Negant illa contraria in anima rationali reperiri, licet utriusque actus ab eadem procedant. Sic enim liquefactio de induratio a sole procedunt , quanquam in sole
non sunt contrariae virtutes. Ajunt etiam animam rationalem certo
respectu corruptibilem dici posse , scilicet quoad esse relativum & se
male, non autem quoad elle absolutum, & existentiam. Respondeo ad, r. Non selum virtualiter, sed sormaliter etiam contineri in anima humana : tum quia anima humana materiales actus eodem modo obit de per similia instrumenta, quam brutorum dc plantarum animae, unde apparet, quod se aliter in eadem contineant ure tum quia quae virtua ter in anima rationali continentur, eadem non repugnant intelligenistiis, qua consimilem eminentem continentiam, quod de virtute Veg tabili id animali diei nequit: tumquia insorma virtualiter aut eminem ter eo modo, quo diversum sentientes explicant , contineri nequeundidis sitionesmateriales. Respondeo ad a. Eam salsam esse : qu
599쪽
snam , quo actus aliqui per se, & primariis oriuntur,illud ellam firmies
illorum adhium habet. Verum exemplum de sole adductum liue iton quadrat, quia eae virtutes prodeunt a sole secundario mediante calore , & ob dispositionem diversam patientis. Atque valet de sor suniversaliter , quod prout se habent in operando , ita & in essendo dc fiendo : cum ergo anima humana partim dependeat a materia,partim non dependeat ab eadem in operando: liquet quod iti essendo, defiendo pariter talis fit, & neutiquam simplex ndivisibilis substantia. Ad 3. Illam distinctionem non valere. Nam quia secundum partem anima humana sic dependeta materia , ut aliae materiales formae, sequitur quod secundum eandem eadem ratione sit corruptibilis. Sed id nullo modo de anima rationali dici potest. L X L VI. Secundum argumentum quod concernit, desumptum est a partibili ortu Sc communicatione animae humanae, ad ostendendam ejus partibilem esset,liam, Ac eoncludendum ab anima rationalidistinguendam esse animam inferiorem sensitivam Sc vegetativam , sic conantur eludere. Et quod concernit partibilem ortum, T. Aliqui judicant animam humanam non partibiliter secundum essentiam , sed tantum secundum actus aequiri. a. Alii animam in seriorem superveniente superiori corrumpi. 3. Alii negant animam humanam acquiri, antequam anima rationalis infundat ire. Ita de partibili communicatione itidem non eadem ratione sentiunt. Nam x. judicant aliqui neutiquam partibiliter animam communicari , sed communicari r
tionalem indivisibiliter , quae non semper possit corpus ad debitam persectionem dolucere. a. Alii censent nullo modo animam humanam Communicari, adeoque nee partibiliter. In *ecie autem, quo concernit molas, dicunt illarum formas sie oriri, ut aliarum rerum, quae sponte proveniunt. At Vese de monstro illo ex homine & bruto genito , vel illud obtinere animam Iiblobruto : ves Deum certis etiam de causis admittere productionem hominis r itaque nihil inde probari. Verum ad omnes illas mileremnderi potest. N am quae eo
tra partibilem orium animae humanae allatae sunt,sta solvuntur. I. Si tuto eo animam rationalem formatis panibus demum infundi, eum actus inferiorum animarum prius notentur , & ii ab animabus sitisse- , Parari nequeant,manifestum utiq; est,alias animas etiam quoad egentia ante animam rationalem Provenire. Aliter autem de anima rationali
'Pinari non possumus, nisi eam I materia dependentem velimus aD
600쪽
Uvrurn s AE MEDICINAE serere. 2. Illorum autem sententia oppido talsaeli , qui statuunt animas inferiores a superiori eorrumpi. Etenim subordinata non pugnantat interiora superioribus subordinantur. Et a qua causa inferiores nimae corrumpuntur φ Ajunt a superiori. At qua id virtute facit cum ei non repugnet , ut visum est , Sc nullibi alibi exemplum simile ex forma misti admittit formas elementorum , anima formas mitti&elementorum. Inquiunt, quod illae formae rationem materiae
compleant. Reponi illis , idem de animabus inferioribus iudicandum venire. Alii aiunt: perire inferiores animas ob dispositionem nobiliorem materiae. Sed male. Nam quia inferior anima eam dispositionem inducit, utique cum eadem persiliere etiam potest. 3. Qui animam demum acquiri arbitrantur, cum anima rationalis infunditur, manifesth perientiae obloquuntur. Operationes enim animarum inferiorum ratis existeritiam illarum comprobant. De Aristotelis sententia nihil dicam, quia ea tam evidens est , ut dubitari non possit. Ita solutae exceptiones contra partibilem ortum. Non magis validae sunt, quae partibilem communicationem infringere videntur. Etenim suo loco probabimus salsium esse animam rationalem traduce propagari. Ac secundae falsitatem tertium argiuuentum S. 26. adductum confutat. Quod de molis ajunt , absonum est , quandoquidem illae vi seminis ex sanguine producuntur,.unde in virginibus provenire nequeunt. Et quod de monstris ex hominis & bestiae nefaria cons unctione oriundis asserun sine iundamento dicunt. Etenim nunquam anima a matre sela naturaliter procedit. & illi monstro animam rationalem assignare vix licet Nam vi generationis provenire non potest.=At infusionis divinae Pudum habemus promis um , nullum documentum, nullam causam. S. X L VII. Tertium argumentum sumptum a virtute generandi homina non ririnus quam aliis viventibus tributa,nitiint ur imbecille reddere, quia nobilior hominis, quam aliorum ortus est. Sed frustra. Nam ita i nobilior , ut inseriorum ortui quid addat. Et sicut in homine genito virtutes vegetabiles δέ animales in homine elueent, ita Gmiliter e em in ortu Concedi debent. Accedit virtus seminis humani coniundis aliorum animal um seminali virtuti: item conformationis ratio, ut ostendemus cum de generatione agemus, de jam indicavimus an tractatu de semine.
L-X L VIII. Ad respondent, pendere diruersum illum appetitum a diverso intellectus judicio: Sad non sussicienter. Nam iudi-