장음표시 사용
391쪽
rum aliorum Magnatum regni Anglie; quo die Dominus Rex ibidem in magna aula sua tenuit magnam et nobilissimam
curiam, scilicet, nono die Aprilis, tune temporis Hoheday. Hoc anno in festo Sancti Erhenwaldi, scilicet, ultimo die Aprilis, precipiente Domino Rege electi sunt per Cives Robertus de Coren helle, Thomas de Bastrages, EdWardus t BlunduS, D. 112 uerso. Walterus te Poter, Willielmus de Hadestoke, et Anketillus de Auverne, qui tercia die postea, prosecti Sunt apud Wyndlestiores ad Dominum Regem, et in crastino elegit Dominus Rex de ipsis
sex viris, Robertum de Corenhelle et Thomam de Basinges, ut essent Ballivi sui respondentes eidem de exitibus vicecomitatus Londoniarum et Midelsexie. Qui vero Robertus et Thomas in proximo die Lune, postquam redierunt, presentati fuerunt in Gildhali Londoniarum coram communitate ejusdem Civitatis,
Hoc anno, die Mercurii in septimana Pentecostes, Dominus Henricus, filius Regis Alemannie, desponsavit apud Wyndlesores filiam cujusdem nobilis de Aquitannia, nomine Gasconis
de Byernia. Memorandum, quod cum Dominus Rex, tunc temporis tribus annis elapsis, concesserat Domino Ed ardo, filio suo, capere consuetudinem de omnibus rebus per mare venientibus in Angliam
et de Anglia exeuntibus, et ipsa consuetudo dimissa fuisset quibusdam Itallicis ad firmam reddendo Domino EdWardo vj mille marcas per annum, ipsi Itallici exigerunt a Civibus Londoniarum
eamdem consuetudinem, et vademonia ab eis ceperunt contra suas libertates. Cives vero adierunt Dominum Edwardum, rogantes eum, ne tale jugum servitutis eis permitteret imponi contra libertates per cartas Domini Regis, patris sui, et predecessorum Suorum, Regum Anglie, eis concessas ; unde Dominus Ed Wardus quietanciam predicte consuetudinis ad preces eorum eis concessit,saciendo eis super hoc litteras suas I putentes. D. 113 recto. Cives, vero, secerunt ei Curialitatem, dantes ei Cc. marcas.
392쪽
Littere Domini EdWardi de nova Consuetudine Civibus
EdWardus, illustris Regis Anglie primogenitus, universis ad MOS preSentes littere pervenerint, salutem in Domino. Sciatis
nos concesSisse et preSenti Scripto nostro confirmasse universis
et singulis Civibus Londoniarum, quod liberi et quieti sint in- perpetuum per totum regnum Anglie de novo auxilio nostro, quod habemus de dono Domini Regis, patris nostri. Ita quod nos nec heredes nostri, nee aliquis per nos, Vel pro nobis, aliquid a Civibus predictis, ratione predicti auxilii, poSSumus exigere, Vel aliquo modo vendicare ; set quod predicti Cives et heredes eorum, tam de tempore preterito quam presenti et futuro, hujus gaudeant libertate imperpetuum et liberi permaneant et quieti. In cujus rei testimonium has literas nostras eisdem fieri fecimus patentes. Datum apud Cipeliam, XX . die Aprilis, anno regni Domini Regis patris nostri l'. tercio. Memorandum quod circa festum Sancti Andree proXimo proteritum, obiit Clemens Papa quartus, et post obitum Suum remansit Sedes Romana Vacua per longum tempus, quia Cardinales, ad quos pertinet electio, fuerunt discordes, ita quod nullus papa extitit per tres annos et amplius. Memorandum, quod die Martis ante festum Sancti Laurentii Dominus EdWardus recessit a Londoniis ad petitionem Regis Francie, ut esset ad partiamentum suum in Francia; qui, cum D. 113 serso. VeniSset navigando apud Gravestierid, invenit I ibidem hospitatum Regem Alemannie, avunculum Suum, qui Venerat de terra sua; unde Dominus Edwardus hospitavit se apud Νortflete. In crastinum vero predictus Rex et predictus Dominus Edwardus habuerunt inter se magnum et longum colloquium super transfretatione dicti Edwardi et rebus aliis. Postea dictus Dominus EdWardus profectus est Versus DoVeriam. Dictus autem Rex, die Jovis proximo Sequente, Venit Londoniis, et regina sua cum eo, quam nuper deSPOn Saverat in
393쪽
111 partibus Alemannie, filia cujusdam nobilis de terra illa. Postea, proximo die ante Vigiliam Assumptionis beate Mario Virginis, Dominus Edwardus, dominus Henricus de Alemannia, dominus Roge rus de Leyburne, dominus Robertus Walraven, dominus Gascon de Byerne, et plures alii milites et servientes,
Postea dictus Eadwardus in festo Nativitatis beato Marte proximo sequentis applicuit apud Doveriam, rediens a predicto partamento, ubi inter predictum Regem Francie et ipsum convenerat, sicut in hoc libro gallicis verbis subnotatur.
394쪽
incarnacion nostre Senieur, mit deus cens et seisante trege. Elautre paye, des autres cinc miles livres, a la Nativite Seint Johan Baptiste prochein suant; e issi de an en an a ices termes, jekes alant he nus Serums parpayeg. E Serunt Payesces deniers chescun an a Paris au Temple, dedein Z la quin- geine apres les termes de sus nomees, du paage de Burdeaus, par la mein du Conestabie de celi Edward, ou par celi helendra sun leu, ou de tur mandem ent. E veut iceli Edwardhe de cel paage a chescuit terme ne seit riens miS en autreusage, jekes alant he Dus alums eu entrei gnement la paye de
assene en ta devant dite maniere, e oblige e temoigne en Saletire, he ii nus ad baille, ke ce est par volunte noStre chercusin te Roy de Engletere, Son pere, pur te Summe des deniers devant dis. Ε veut he nus en seyums payeZ, cheSeunan des lors, sicuine ii est desus dit, san Z fallir. Ε de cestassignement e obligement iceli Edward nus deii faire avoir tesso. 115 in. lettres nostre t cher cusin te Rey Dengletere, Son pere devant dii, ovehe les sues lettres. E si ii avenoit avant he les dentersdevandis fusent payeg, he celi EdWard tenisi plus de terre heil ne tient au tens de ore ou reauine de France, iceli Edwardveut he ele seit ausi oblige pur la paye desusdite. Ε, ovehelut ce ii nus oblige pur la paye devant dite, Si delaute yavolt,
ces biens mubles e non meubles, les queus porunt estre tr Vees en nostre reauine. Apres ii nus d promis, he it serra aplustari dedens l'asumption nostre Dame pro hein avenir aupori d Eguemorte, aparalle de passer, Se it ne avolt tele ensonte, par quei Dis la tenisums escuses. E ensi estoit ke ii ne venista nus pur te assoine devant dite, dunt Deus te defende, ii veute Otreye ke de ces choses les queles sa gent averunt achatees dederiters desusdis, he nus en reteignotas et prengnoris ce he ilnus plera par te pris, he ii averunt este achatees; e te remenant Soli vendu par ces gena stanchement sang encumbrement de
395쪽
nuly, e les deniers, he en istrunis, Serunt renduZ a nus ou a nostre comandement en acquitance dia prest avanidit. E se hodem urerad a parsere du payement de la somme devaniditZ sera pris sus te assenement avanidite, sulun te resuri des termes de
vandis. E ad promis encore iceli EdWard he ii travaltera enbone sei de passer e de veniri au plus i tost ke ii pora, la, ou nusso. 1 Is r'.
seronis. E autresi ii a promis en bone Di ke nute grexances ne damages ne sera par luy ne par leS SOens en nostre terre, ne en la terre de nos heres, ke ii unt en nostre reaume Ou dehors, en alant en Sun peterinage e en demorant et en retornant. Etant cum it sera en sun peterinage ovehe nus, ii nus obeyera enbone sei, ausi cum uia de nos Barunes de nostre reaume ΡOursatre te service nostre Sentur. E totes ces choses devant litesiceli Edward nus adjures sur Seintes Evangelies a garder fer- mement et a tenis liaument, et a par fere en bone sei enserinement e espectaument por CeSt article, cest aSaver Por Venir aupori devanidit, et por passer la, ou nus serons, Sicume il est de-susdit. Iceli Edward deit balter a Paris uti de ses fig en ostage dedeing la prochein Chandetur, a nuS ou a noStre cummande-ment; le quel sun fig Serra tui quites et delivres de cet ostage, si tost cum iceli Edward vendra la ou nus seruns; e nus te ferum s quite deliverer a iceli Edward sun pere. E si ii ave-neit ke te devanidit Edward murust avarit ke ii venist a nus, ou autre assol ne ii avenist, dunt Deus defende, par quei nus, te tenisoms assoine, si cume il est desusdit, li ensanet sera tot
au Rei de Enseterre sun pere, ou a la Reyne Sa mere, ou a lurmandement si ii aveneit issi he la mere a lensant muruSi avant. Et a ceste deliverance sumes nus tenuZ et nostre heir. Et entemoigne de ces Goses iceli EdWard nus a sali baillier ces lettres, pendans selees de son sel. E ovehe tot ice, nostre cher Cusin
Henri, fiet uinetne te Rei de Alemannie, Gascons Viscunte de Byarne, Thomas de Clare here te Cunte de Gloucestre, Rogerde Leyburne, Robert Walerand, Chevalers, ount jurees a Seirites
396쪽
CRONICA MAIORUM ET D. 116 ου'.
Edward gard e acomplisse les covenantes devanidites. E untalointe as lettres de celi Edward tur senus, ovehes le seel iceli Edward en tesmoignie de tutes ces Goses devanidites. E nus entemoingne des Goses desusdites avoms a ces presentes lettreSset metire nostre nostre seel. Ce su fet a Paris te Mescrediapres la seste Seirit Barthelmeu lapostre en lan de noster Seniurmit et deu cens et solsante et noef. Gesta et opera bonorum in Scriptis reddiguntur, ut ea ad eorum laudem et gloriam perpetuam possint posteris reduci ad memoriam; et ita debent crudelitates, malicie, perfidie et nequicie iniquorum in Scriptis poni, ut ad eorum dedecus, vituperium et scandalum ea possint toto mundo futuris temporibus notificari. Hinc est, quod non debet sub silentio preteriri, quale facinus et qualem crudelitatem Thomas filius Thomo, et Thomas de PiWelesdon, et iniqui complices eorum, inter tot mala que fecerant in perturbatione regni Anglie, facere cogitaverunt, et ad effectum ducere speraverunt; et factum fuisset, nisi occasione pretii de Evestiam fuisset impeditum. Nam, tempore quo Dominus EdWardus et Comes Glovernie, et illi qui eis adheserunt, fuerunt apud Gloverniam, existentibus Comite Leicestrie et complicibus suis, et etiam Domino Rege, licet non sponte sua, apud Herefordiam, predicti Thomas, et Thomas, et alii iniqui, habito colloquio inter eos, nescio si ad mandatum Comitis Leicestrie aut non, ordinaverunt et Sacramento confirmaverunt, ut subito et inopinato morti traderent circiter xl. viros de legalioribus Civitatis; eo quod ipsi fuerunt fideles Domino Regi et Domino EdWardo filio suo. Die namq ae statuta, scilicet die Jovis post Sanctum Petrum ad vinculam summonita suit universalis Communa, ut
venissent apud Gildhalle, ut ita inter ipsos fuissent predicti viri capti, et morti statim liberati. Quo die venerunt ibi predicti iniqui sub vestibus armati, ruentibus catervatim cum
397쪽
1l 5 gladiis et armis eorum complicibus promptis et paratis, ad predictam feloniam perficiendam ; et eccet rumores de pretio, quod actum suit apud Evestiam die Martis precedenti, i quibuS rumori- D. 114 ου'. bus auditis, ipsi iniqui viri Belialis a proposito suo Se retraXerunt, et salvatus sangWis innoxius in illa die. Nomina illorum, qui principaliter fuerunt ordinati ad interficiendum. Joliannes de Gigorcio. Villielmus filius Ricardi. Johannes Addrienus, DrapariuS. Villielmus de Durielmia. Gregorius de Rohesle. Reginaldus de Suffolchia. naidus ThedinarUS. Robertus de Corenhelle. Galfridus de WinceStre. Johannes Derkin. Bartholomeus de Castello; inter quem et unum de maleficis o ta suit de novo verbosa contentio, predicto Bartholomeo fovente partes Domine EdWardi et altero partes Comitis Lei uestrie. Adhuc remansit Dominus Hugo filius Otonis Constabularius D. 116 m. Turris Londoniarum et Custos Civitatis, et predicti Robertus hic α' et Thomas ballivi Civitatis, sive aliqua nova electione vel e strent regni
presentatione, qui remanserunt USque ad SeXtum decimum renno Domini
Memorandum, quod temporibus antiquis Statutum fuit et Dρ retibus con-
Provisum de retibus, quibus debentur piscari in Thamisia, quod 'φ' in sinu talium retium debet mascula esse contexta ita larga quod ungula pollicis unius hominis per illam tota possit transire ; et si aliqua mascula in aliqua rete fuerit inventa aliter contexta, totum rete debet condempnari. Unde contigit, quod ante sestum Sancti Michaelis hoc anno, et etiam post feStum, suerunt plura retia capta, et adducta apud Gildhalliam, et ibidem, per xij. viros juratos de civitate, qui nullam partem
398쪽
Turris et Custos Londoni um Ferunt retes extra Tami rem. De securi translatione
habuerent in predictis retibus, adjudicata esse contra predicta Statuta. Super quod judicium, quidam Cives diverse sentierunt; aliqui vero dixerunt quod illa pars solummodo, que fuit mala et injusta, debet concremari, et alie partes, que fuerunt bone et legales, debent salvari: et e contra dixit Civitas communiter, quod rete, cujus pars est mala, totum eSt malum, et quod nichil per illam partem, que mala est, posset piScando operari, nisi alie predicte partes fuissent ei adherentes, et ita debet totum tale rete concremari. Sicut contigit quod si
dextera hominis unius fecerit seloniam, alia manus Sua cum toto corpore solet puniri; similiter homo, qui fecerit seloniam, omnes ei adherentes et consentientes punirentur. Et, etiam, ad exemplum i quod alia vice talia retia omnino fuerunt concremata, Consenserunt Cives communiter quod illa eodem modo
fuissent dampnata; et sic factum suit, quod, tertia die post festum Sancti Michaelis, omnia illa retia in medio Wesichepe fuerunt concremata, numero circa viginti. Ita quod nichil de illis salvatum fuit. Et memorandum, quod tunc temporis plura de illis retibus capta fuerunt extra Thamisiam et extra libertatem Civitatis; set hoc factum per potestatem Constabularii Turris Londoniarum, qui fuit Custos Civitatis.
Memorandum quod hoe anno, post sestum Sancti Michaelis, et etiam per quinque Septimanas ante dictum sestum Dominus Rex misit Civibus Londoniarum breve Suum, mandans eis ut pro amore Suo Se prepararent ad faciendum ei servitium de Butelaria in festo Sancti EdWardi proximo sequenti, quo die ipse proposuerat transferre corpus ejusdem Sancti, et ipse et Regina Sua coronam Portare. Cives, Vero, licet tunc temporis tale servicium de debito non tenebantur, tamen, pro bona voluntate sua habenda ad hoe aSSenSum Prebuerunt et preparaverunt Se, cum magno custu et expen Sis magnis, nobiliter investitu de scarletto et Serico, et in aliis indumentis satis decentibus. Et cum omnia parata fuissent, et Cives prompti
399쪽
ad saciendum dictum servitium; eccet in Vigilia Sancti Ed-wardi sedit Dominus Rex proclamare in regia aula Westmonasterii, et etiam in foro Londoniarum, quod ipse non fuit consultus quod tune portaret coronam. Nam satis deberet sibi sufficere semel coronam portare, et quod nullus, neque Londonienses neque alii, in crastino coram ipso de aliquo serviciose intromitteret, nisi ipsi tantummodo qui sunt de propria familia sua. Set quicunque ad prandium venire voluisset, gratis reciperetur; et sic omissum fuit illud nobile servitium Londoniensium. Tamen, in crastino Cives, qui preparati fuerunt, ad Westmonasterium profecti sunt, nullam cupam vel ciphum deserentes ; set ibi coram Domino Rege Sanctum cum oblationibus adorantes. Post missam Vero, qui Voluerunt, remanSerunt
ad prandium, et alii ad propria redierunt. Eodem die secit Rex transferre corpus Sancti predicti a loco ubi positum fuerat, quando in primis translatum fuit tempore
Regis Henrici secundi; et scrinium, in i quo jacet, Cum Corpore, D. 117 sq. in alio loco collocari, ubi nunc jacet. et Super Sanctum noVam basilicam fieri, totam auro purissimo et gemmis preciOSis coopertam et ornatam.
Non est sub silentio pretereundum, cum Archiepiscopus Eboracensis, adhuc in elatione sua perseVerans, fecisset ante Secrucem suam portare in prejudicium ecclesie Cantuarie, et ipse illa die ibidem preesset ad divina celebranda, quod nullus episcoporum, qui presentes fuerunt, omnes pontificalibus induti, qui vero Venerant per preceptum Regis, circiter xiij episcopi de Anglia et de partibus transmarinis, voluit Sequi predictum Archiepiscopum ad processionem, quando corpus Sancti circum portatum fuit; sed omnes in eccleSia remanSerunt. Similiter, quando corpus collocatum fuit, ubi nunc jacet, ipse solus turificavit, omnibus aliis episcopis sedentibus super sedilia in Stallis monachorum. Et tunc, quidem, quamdiu ipse fuit in partibus Londoniarum, suit interdictum, et in omnibus locis; et omni eodem modo, Sicut in hoc libro prenotatur.
400쪽
Memorandum, quod secundum consuetudinem Civitatis omiam mercatores extranei, Venientes in Londoniis, solebant hospitari cum mercimoniis suis in hospitiis Civium, et avertum eorum quod venditur per centenarium, ut cera, alumen, et hujusmodi,
ponderari per stateram Domini Regis. Alia vero averia, qui afforantur per libras, ut piper, gingiber, brasilium, grana, et hujusmodi, solebant ponderari per ulnas, Stateras, pleicias hospitum, vel per baskettum suum ; ita quod emptor habuit ad quemlibet centinarium iiij 'x libras pro tractu, ponderato per medium
clavium, Sicut aurum et argentum. Postea Ytallici, Kaurcinii et mercatores de Provincia, inprimis Vero perpauci, venientes in Civitatem cum mercimoniis suis eodem modo se gerebant; sed proceSSu temporiS, Cum quamplures mercatores de predictis partibus, qui erant valide divites, adduxissent in Civitatem maximam copiam mercimoniorum, ut quantitas mercimoniorum illorum lateret Civibus, non voluerunt hospitari in hospitiis Civium, sed construxerunt domos in Civitate, et in illis, cum bonis suiS, man Serunt per Se. Et tunc, quidem, per StateraS Suas proprias I ponderando, vendiderunt mercimonia Sua contra consuetudinem Civitatis; et etiam quedam, que Vendebantur percentenaria, que scilicet deberent ponderari per stateram Regis, ipsi ponderaverunt per stateras suas in prejudicium Domini Regis, et ad dampnum et jacturam pesagii sui, et sic faciebant per plures annoS. Postea cum Dominus Rex dedisset Civibus unam novam Cartam Super libertatibus eorum, in quo continetur quod nullus mercator extraneus emat vel vendat aliquid avertum, quod ponderari debeat vel ironigari, nisi per stateram et tronium Domini Regis, super forisfacturam totius averti; et hoc, scilicet, per totam Civitatem proclamatum, illi mercatores nichilominus ponderaverunt sicut antea fecerunt. Quod cumdatum fuisset intelligi Domino Regi et consilio suo, Ballivi sui
per preceptum Suum ceperunt omnes Stateras et pondera dictorum mercatorum, et ipSos per SalvOS plegios attachiaverunt. Postea, hoc anno, die Jovis ante sestum apostolorum Simonis