De iure emphyteutico repetitio ex cap. potuit emphyteuta de locat. et conduct. cum centum disceptationibus frequentissimis. ... Auctore r.d. Ouidio De Amicis a Pedemontio ... Indice quaestionum, rerum et verborum notabilium accedente

발행: 1622년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

1 o a Amicus de lare Emphyleut

aIis modo spatinatui in Eccus' Pa rochiatibus aequisieritis, ubi glos in vertaldem probatur a simili in l. quaedam sunt is de acquir. rer. dom. ibi, quaedamsunt, qua ηo possunmta alienari,

tamen per uniuersitatem adhaeredem ιυσseunt, visendos dotalis, vel res, cuiuialiquis commercium non habet , ubi glos in secie in verbfundus dotalis, de ibidem Addentes,Rol .a Valle in indiuiduo cons.

67. lib. I. num. 9.& 37. Tusch. in . to littera I.cones. 6I2.nu. I.& a. Rota in recent. prima par.decis 697 . ubi allegantur Concordantes, & in a. par. decis 399. nu. 3. ubi habentur decisiones concordantes, Seraph. late in I. par.decis 72 .dc in spe

cie num. 3.

Facit argumentum, quia concessa Villa in emphyleusim , quq est quid temporale,in consequentiam transit etiam Ius- patronatus sibi cohaerens, quod de per se concedi leu Lienari non potest, ut a simili probatur in tex.in l. In modicis is de contrahen. empti ibi, Sed emptioni maioris partis accesit , ubi glos in verb. accessit, hoc in spetie dicit de Iurepatronatus, ut llate per Paulinastr.in concincipiente,Venerabilis Vir, & clarissime Domine lib. I. A est cons 36 I. anum. a. usque ad 3.& quod Iuspatronatus transeat cum Vnim uertitate omnium bonorum Nouissimide Rota decis loq8.tertia par.Seraph. di cta decis 72 s. num. I. Et quod transferatur titulo uniuersali, & in emptorem h reditatis late Hier.dcCqualos in suo specul.

ubi inter alios allegat Caldam de renouatione Emphyleusis quaest. I9. num. I 2. Lambert.lib. I .par.2 . principali art. cap.

Ex dictis etiam anu. I.vsq;ad q. ubi allegatRoch. deCurtis,& Paul.de Cittadinis.s Facit regula illa, quod accessorium sequitur naturam sui principalis, iuxta dicta per Canonistas in c. accessorium de re tutiin 6.& ibidem per glos. in verb. acco serium, & Dyn. Tusch. I. tomo littera A. concluL 76. & 7 . Rota in recent. coram D. Ludovisio nunc S.D. N. in a. par.decic97.num. 2 .ubi bene,& abundanter. 6 Contraria lacile corruuiu, nam Iespa tronatus de per se, di abseIuia considet tum,non potest concedi ad emphyleusiun, quia non potest interirenire praetrum, nec recipit aestimationem, ut supra diximus, secus vero erit cum uniuersitate bonoru , nam tunc, ut dicit text.dicta l. in modicis, venditioni maioris partis accedit, cum ac cessorium sequatur naturam sui principalis , ut late distinguit Lamberti in dicto cap. ex dictis a num. I. usque ad q. Castris dicto cos 36i.Caeualos loco citato, D mini de Rota, Tiraquess.de primogenitura quaest. 36. Menoch. ns 9o. num. IO9. lib. I. bene.

debatur magis stringere, quod erat Ciuilistarum in dicto S. iura, nam erit inuestiganda ratio diuersitatis, quare Iuspatr

natus cum uniuersitate vendita transeat,& cum uniuersitate pignorata non traseat in creditorem , &omissis multis adductis per glos dicto c.cu Bertoldus in verb. patrono,de ibidem per Canoni stas, resp6detur hoc esse, quia creditor restituit fructus rei pignoratae, & in sortem principalem computat, sed illi qui emunt Iusp

tronatus cum vniuinitate, vel alio titulo uniuersali non restituunt fructus, cum veniat Iuspatronatus tanquam accessorium,

quo casu fructus acquiruntur iure dominis , de non transit in creditorem cum vniuersitate pignorata, cum dictum pignus remaneat in bonis debitoris i. pignus C. de pignor.act. ibi, pignus in bonis debiι ris permanere, di non mutat caulam dOminij , Ita declarat Lambert.bb. I. par. a. principali quaest. 9.art. . cap. Et ideo dubitatur a. loco a mim.3. que ad 4. V Estante ista diuersitate rationis Argumentum a minori ad maius non procedit, climex diuersis non fiat bona illatio. Quod quidem dictum de Creditore non proce. dit, quando esset talis creditor, qui lucr retur fructus rei pignoratae, nec haberet illos restituere, nec computare in sortem, iuxta dicta per Canonistas in cap. salubriter de usuris, ut puta, quia in virum seu maritum bene transiret Iuspatronatus, ctius praesentandi cum uniuersitate bonorusibi pignorata pro dote, ut bene declarat Lamben.

122쪽

Quaestio XXV.

Lamberti loco supra citato num. q. quod est multum notandum , ut ibidEm per

eum .

Quaeritur An Capitanei, Milites, Curiales,& his similes sint prohibiti ha

de Seruis, ct Ecclesia, Ciuitate,ct alijs, In hae qua Ilione erit tantum videndum qui ni isti tales Agillatim, O quam inni probibiti habere rem emphyleusi

a Primo reis videndum de Capitaneis, qui ι, O quare prolabentur.3 Secundo, Eris videndum de militibin m. Irri temporis. 6 Tertio, De curialibus, ct qui sint. uario, it videndum, are Eques Merofolomitanus, ct as miles ηι nisi,

ri habere rem emphyleuticam.

6 minio, homodo Ascus M prohibitas, ct quid inucus.7 Qua dicta de personis prohibitis non pro

cedunt, adope onaprohibitasit conforti veleo ocius rei emphyleutis 8 Secundo, 2Rconprecerintin Dominus directus consentires rem emphuutica tran re in potentiorem .s Tertio non procedunt, quando Dominus directus esset agia potens , ciuilia person in quam sit alienatio. x L OSSA nostra in dicto verbo rebibentur, inter personas prohibitas haberere emphyleuticam

primo loco posuit ser- - .uos, Ecclesia,de quibus late diximus in superioribus quaestionibus. In praesetierit videdu de Capitaneis, Curialibus.&his similibus,& de alijs personis maioribus, qui no sunt idonei Lilibrate conueniendi ad mentem glosdicta l. o. in verb.vem i, Atque omisse nostro instituto, quo utimur in alijs quaestionibus,videlicet omissis rationibus dubitandi, cum in superioribus,dc similibus quaestionibus satis suerit dictum,& responsu ad contraria. In pri senti tantum sigillatim erit videndum, quae sint tales persenae potentes,& reddenda ratio quare sint prohibitae. 3 Atque primo succinctE, & breuiter erit videndum de Capitaneis, qui sint, unde dico quod di nomen Capitanei,nihil aliud signincat in nostro proposito quam Baro nes in Regno Neapolitano, Ita testatur Marinus Freccia intrairu de subseudis Baronum lib. I .cap.vidimus num. I o. ubi allegat modernos Neapolitanos in cap. I. de gradibus, Aluarotum in cap. I.depr

hib. stud. aIlen. per Lotharium , quod probatur in cap. r.quis dicatur Dux ibi, qui vero ἁ Principe, vel ab aliqua Potestare de Plebe aliqua, ei Plebis parte per fu- dum en in filius,his Capitaneus appellatur, Idem probatur In cap.unico de natura studi ibi, nara fudi haec eu, vr A Princeps inuenierit Capitaneos Ibos de aliquo sudo, non potest eos deueinire flue culpa, id est, Marchiones, ct Comitet, ct usos, qui proprie hodie appellantur capitanei,& ibidem seu distae omnes, Vinc.de Franc, in specie decis. a I I .num. . Capic, decis

27. num. 6o.Barthol. Camerarius in cap.

Imperialem de prohib studi alim.per Fe-deric. l.3. a littera B. usquὸ ad litteram F. Et isti Barones alibi appellantur Domicelli,ut in Statu Ecclesiastico in aliquibus Ciuitatibus, meritoque repelluntur ab emphyleusi, ratione illa praecipua, quia ipsi sunt viri potentes,& in Regno Neapolitano appellantur Capita, ut dicit Becci loco citato num. 6.Bald.in cap. I. &ibidessem. cum alijs quis dicatur Dux , Baro. natus enim ipse est quaedam dignitas sum rior nobilitate, quia aequiparatur Comitibus , & Principibus,Immo sedet apud Reges , Tusch.in I. tomo littera B. conclusa' & 18.num. 8. cum sequentibus, ubi ponuntur infinita priuilegia Baronum, de

quibus Iate per Marinum Recciam in suo

123쪽

i o 4 Amicus de Iure Emphyleui.

particuIari tractam. VndE merito cum potentioribus pares esse no possumus i. quia etiam , dcl. I.ff. de alien. iudic. muti caus fact.dicti Barones repelluntur, quod etiacontingit ratione seri, cum ipsi recren scant tantum Iudices superiores, & pamticulares, & ideo ex istis,& similibus ca sis conditio Domini directi fit deterior, cum ipsi sint dictis,& factis potentes,cum ultra diuitias habeant Vasallos, ct quaelibet potentia facti sit sitfficiens, ut quis non sit idoneus facilitate conueniendit, ut per Ciuilistas in dicta l. r. cum legibus se

Ad quod ficit iIlud vulgare dictum,quod

ubi Leo tenet pedem, coetera Animalia, quiescunt, ut dicit Capic. dicta decisa T. num. 3I. ubi simi Ita cumulat, iuxta illud

Bart. in I. I .C. ne liceat potentioribus nu.

a. qui loquitur de potentioribus magni officij, qui possunt alteri minacem fauo rem ostendere, siue inferre, vel qui posisint inferre timorem per vocem, ut sunt Barones Regni , Natta a simili cons 9 r. nu. 6. qui loquitur de potentia facti, Spe

ibidem num. I 3.Hostiemin hoc cap.num. 6. Butri num. I 6.in indiuiduo, Rodoan. intrarede reb. Eccl.non alien. dicta quaest. 79.cap. 9.num. q. Tusch.m 3 tomo littera E. conclus I 8. num 6. Caldas de pote state eligendi lib. 3.cap. I. mim.2.

Secundo, sunt prohibiti ipsi milites iurita glos dicta l. tinali in verta vetari, qui quidε proprie,& stricte in lassa sunt illi, qui vacant Armis iugiter, & sunt ita conatinuo praesidio in Ciuicalibus, vel sertalitiis, siue alibi, & furit parati ad defensionem Reipublicae, aut Ciuicatis,aut alicuius Regis, siue Principis non recogno scentis Superiorem , prout sunt in Regno Neapolitano milites grauis, seu leuis armaturae, qui sunt in continuo praesidio vulgo victi, momini Ame, seti caualu rigim, vὸl alio nomine nuncupati, desint etiam Hispani milites in dicto Regno, qui in Ciuitate N eapoli, vel alibi de or-

Regio semphrsunt in praesidio, di in

expeditione, qui vocantur Stipendiarii, qui quandocunque eorum Duces hoc pricipiunt, tenentur facere monstram, ut dicit Freccia lib. a. de subscudis cap.communiter omnes scribunt num. 33. Vt vide tur annuere Alex.in l. Centurio is de vulgar.& pupill.a num. χο .vsque ad 26. undastante identitate rationis inter iplos Milis. tes nostri temporis, ut dicit ibidem Alerinum. 2 3.& Milites antiqui temporis idem Ius est statuendum iuxta text. in l. Illud Cadi. Aquit Tusch in Diom.littera M. c5cluc a 3 2.a num. I. usque ad fin. Seraph. in prima paridecis I.num. Io. Et licet ordo antiquus, &sole nitas in assumptione Militiae in usu esse desierit, tamen esse ctus remanet, ut dicit ibidem Alex.& idε Nex. in l.Scriniarios C.de testam. Militis

nu. . fine Tusch. dicta conclusa 32. nu. 2.&num. 3.&q. quicquid dicat Specul. lib. I. de procuratore anum. 2I. usque ad

22.&quicquid dicat lo: Andreae ibidem addens, & in cap. cum desideres de sent.

excom. ex mente Hostiensi. & aliorum,

qui dicunt, quod Milites qui fiunt in Italia, Ila selemnitate praemissa non sunt veri Milites, quod quidEm pollet hahere locum in Militibus pedestribus, qui vulgo vocantur, Batraglia, seu Bat Alisne, Isti enim nisi sint in expeditione, & prq

sidio, & actu inserviant, non gaudent Pr uilegio Militum, Argumento columqtἰae habentur in l. Milites C. de tellam Milit. ibi, Milites in expeditione detest res ,

meritis dicti Milites simi prohibiti pio-pter mutationem sori, cuin non pot-ssint facile conueniri,cum maxime in Regno Neapolitano habeant suum lii diem particularem, qui vocatur', Auditor Exercitus generalis,ut testatur ibidem Freccia Iib. .desubseudis cap. quo igitur tempore num. 3. de quo loquitur textus in i Nagisteriae C.de iurisdic. n.ludic. Insuper cum milites habeant priuilegium, ut non

possint pro debito carcerari, cisa non teneantur vltra quam facere possunt, Bald. in l. I. nu. I 6.C. qui bonis cedere possutu ut ibidem dicit Bald.num. I 6. de Alex. dicta l.Centurio a nu. a s . usq; ad 26.5e pro

pter cingulum militiae L si quis in . conscri-

124쪽

Quaestio XXV. IOy

bendo C.de pactis,ubi glosin verb. milina, quia militiae vacare debent l. milites C.de Iocato, & conducto ibi, aνmis au

proprie, & stricte dicuntur qui Curiae nexibus obligati sunt ad reddendum rati cinia Can. qui in aliquo distinct. r. ibi, Dicum nexibus stati sint, & in camprimo distinct. 33. ibi, vel quia jdem a

riales non voto Religionis taed ut officiorum suorum ratiociniafugiant ad E clesiamse transferunt)de quibus late Archid.dicto cap. I.distinct. 3 I.num. 3. & in Proposito nostro possunt dici prohibiti omnes ossiciales supremi, sicut Iudices,' siue Consiliarij, siue Regentes in Regno Neapolitano,sive Advocati perpetui Regii propter eorum potentiam,& mutati nem seri, Marin.Freccia lib. I .de subseudis cap.Alia fuit etiam quaestio nu. 2. I 3. 27. Boetain tract de auctor. magni Contali a num. I 69.vsque I o. ubi allegat L

cam de Penna in hCuriales C.de praedijs Curialium lib. I o.& in l.Curiales CAe Decurionibus lib. Io. de quibus loquitur textiin LCurialis C.de locato, & conducto,& text. in i Curiales omnium Ciuit tum, & in L si quis procurationem, &LCuriales qui se se C. de Decurionibus lib. I o.ubi Barti late Tusch. in a .lomo littera Qconclus III Vnde dicit Ias dicta Mnesinu. ςo. quod quemadmodum mi lites, & Curiales prohibentur a lege con du nis rusticorum pnaediorum,Ita a contractu Emphyleutico, clim eadem ratio militet in Curialibus, quae militat in militibus,Salic.ibidem num. I &Bald. nu.

Corbul. locis citatis Caldas loco citato

nume. 6.

3 Quarto, eadem ratione est prohibitus Eques Hierosolymitanus, quia dicitur potentior, ct propter mutationem seri, quia subijcitur tantum supremo magistro suae Religionis, cum sint exempti a Iurisdictione ordinari, ut in suis priuilegijs latius continetur, Rota in recent. in I. par. decis 72.n. .& propter alias causas, quas cumulat Alciat.cons. 27.lib. t.num. 7. Vs que ad 9. tanto magis cum aduersus eum

non possit facile exequi, Argumento eorum, quς dicunt Canonistae in cap. o-ardus de solutiAd quod accedat,cum ipsi equites sint vere Resigiosi, ciun emittant tria requisita ad Religionem, ut testatur

Rota in recentain a .pari coram D. Lud uisio nunc S. D. N. decis. 87.nu. I.&c

ram eodem decis 76. num. I. decis sq. num. 3. de quibus late loquitur CorbuL

dicta ampl. I 2.num. .

6 Quinto, & vltimo dicitur etiam fiscus de personis prohibitis, qui dictus est,quia

semper fixus, vel firmus cum semper sit soluendo, ut dicit closin rubr. I. I.Qde iure fisci lib. I o.vel fiscus est Custos, S

crista animatus, armatus, seu repositorium publici thesauri,& vice publicς πω sonae iungitur, ut declarat Gindop. super statuto Delphinali, si quis per litteras in s. fisci a nu. I.vsque ad et .vbi allegat Concordantes, idem Guidop. decis 433. &ibidem Addentes, quia est perpetuus, de

nunquam moritur, nam quamuis mut

tur Domini persona,idem tame est fiscus, ut dicit Buci consa I .nu. 3. lib. I. Vnde non est verisimile, quod Ecclesia conc dat rem in emphyleusim eo animo,ut putet nunquam posse euenire casum, propter quem dicta res ad ipsam Ecclesiam amplius non reuertatur, cum non solum fistus sit dissicilis dissicultate conueniendi, sed etiam habet infinita priuilegia,de quibus Iare per Ciuilistas in Li.E de iure

fisci,cum alijs, late Tusch. in 3. tomo li tera F. conclus 383. anu. I. usque ad Gnem,Clar. in specie dicto S. emphyleusis quassia 9.Tusta littera Ein 3. tom. concl.

125쪽

1 o 6 Amicus de Iure Emphyleui.

7 'Quae dicta de personis prohibitis limitantur , Primo, nisi persena prohibita sit

consers , vel consectus in eadem re emphyleutica, quia in eum alter socius po-rest partem suam irrequisito Domino alienaro, ur lare diximus per text.in l.voluntas C. de fideicommissis , ubi Ciuilistae omnes, ratione illa, quia fides ipsius, &persona fuit a principio approbata per cocedentem, ad quod facit simile de Episcopo , qui iurat bona Episcopatus non alie, nare, tamen poterit illa donare suo Capitulo , chin illa bona non excant de corpo rc Ecclesiae, ut per Canonistas in Clenti finaIi de reb. Eccles non alien.glosin cap. Cum Apostolica Sedes de his quae fiunt a Prςl. absq; conccap.in verb.alienare, ubi habentur Concordantes ,& in indiuiduo lacit doctrina Bart. & Ciuilistarum in hqui Romae S. duo fratres is de verb.oblig. Amodeus quaest. et S. Bero. in hoc cap. nu. a 3. usque ad 2 3. Ias dicita l. finali a num. 98. usque ad 99.Salic.ibidem num. Iq.&

to num. 2 3.

8 Secundo, limitatur, nisi Dominus directus consentiret rem peruenire ad pototiores , sed personas prohibitas, cum quilibet suo fauori renunciare possit, cum de eius praeiudicio tantum tractetur Alex. cons 92.lib.6.num. 38.vers Quia respondeo, ubi adsunt Concordantes, proba tur clare in Auth. de alienatione, & eminphyleusi S. I.in fine ibi, pacto conti netur inferri. Specul. in specie dicto g.

nunc aliqua quaest. Iaru nu. I 6. vers. sed

dic hoc esse in arbitrio Ecclesiae, Bart. in Authen. ingressi C. de sacros Eccles num. 18.& ibidem Addentes, sch.dicta con

s Tertio,& vltimo possent limitari, qu do Dominus dirinus esset aeque potens ;sicut ille, in quem emphyleuta alienat, nam ratione paris potentiae, videtur quod teneat dicta alienatio, cum conditio dire cti Domini non reiciatur deterior, AP gumento eorum, quae halinatur per CLuilistas iii l. I.& 2.C. ne licearpotentioriabus, quia cessante causa cessat effectus tacum cessante de appellationibus, Ita in

specie Ias dicta l. finali a num. 99. usque ad ver c Capio glossam parua,Micet ipse

Ias videatur in hoc titubare, tamen Nat cons. 69Imum. 9.resbluendo contraria adducta per Iac tenet contrarium. , &Nattam , sequitur Corbul. dicta ampliat. II. num. 9. usquE ad finem, ubi bene, Τusch. dicta conclus. I 8.nu. 6. Ad quod faciunt adducta per Menoch.cons38.lib. I .a n ψ . usq; ad 48. Caldas loc. citato.

Si emphyleuta etiam promisit seluere pinnam Hopter cessationem iblutio

nis Canonis, an non obstante tali

appositione poenae ob non silutum Canonem, possit expelli ultra seiu-

tionem poenae,ad quarti tenetur,ma

xime stante illa claulula, stato manente pacto,) ut in glossa nostra:

quiritur quod cessauerit asolutione can nis per biennium , priuatus vero per triennium,qaddueitur ratio disserentiae.

a Primo videmo dicendum, quod fl soluitu

poena conuentionatis , videtur renuncia

tum poenae legali. 3 Secundo, Prouimo Hominis faeis quodam' modo cessare prout onem legis. ζ Tertio , per' prout onem poenalem dicitu 'principalis obligatio nouari , O Ao em

s βuarto, iniquum videtur aliquem pro eadem cause duplici poena puniri. 6 Pro paru contraria oossa noma allega

. multa iura, prout in ea.

7 Ad quod accedant dicta per Ba .ct alios in I. a. c. eodem una cir alys instaritandis.

126쪽

Quaestio XXVI.

s Noomata a. contrarium, nam cum distinctione, O declaratione, Prout invisa, non obfunt. Io Nec obstas 3. oppositum de dicta I. r. nam etiam eu HItinctione remanet resolutu. II Nec obfiat . nam illud procedit in delictis, quo Metas est in contractibus, prout in ea nostro.

Iaβua Conclusio declaratur, O limitat pratu infra. i L O S S A nostra in vessi. per biennium ad proba- -dum , quod emphyleurta Ecclesiae si non .luit

canonem per biennium cadita iure suo, allegat text. in Can.ea enim s.qui rem huiusmodi Io.quaest. a. ibi, qui rem burrinodι eo ductam, -ι in emph γι sim acceptam fecerit deteriorem, aut canonem per biennia

non soluerit, repelli potest, idem per se malia verba habetur in Auth. qui rem C. de sacros Eccles. & in hoc cap. nostro ibi,

vel cessando in solutione eanonis ster biennium,priuatus vero debet cessare per trientum l. 2.C. eod ibi,sedper totum triennium , nequὸ pecuniassetaerit, nequὰ apo-cbas Domino tribuorum reddiderit,et olenti ei licere eum a Daedijs emph leuticari repetiere, quae Conclusio nullam habet dissicultatem, ut dicit ibidem Ias. num.

36 dc num. o. Corn. conL 187. num. I. lib. I. Soccin' Iun. cons. III. num. I. &

Molin. in z. traα de contractibus disput. 63 3.num. I.& I. Tusch. 3. tomo littera taconclus I92.num. I.&3. Et omissis alijs,

ratio disserentiae est illa quia qui in uno grauatur, debet releuari in alio, ut dicit Molina loco supra citato num. 3. Silueta in verb. emphyleusis quaest.3.Bero.in hoc

a Vnde primo aspei hi in pnesenti videtur posse dici,quod Emphyleuta non possit expelli, si soluatur poena, cum sat sit

Domino directo habere pςnam couentionalem,per quam videtur renunciasse paenae legali, Argumento eorum, quae habentur per Ciuilistas in I. finali C. de pactis tam super dote,quam seper donatione, di in specie ibidem Bald.nu. 3.&q. EGO.3 Secundo prouisio hominis facit cessare prouisionem Iegis I. & habet L cu quis sn.de prscario ibi, ei.m quis de re si resi

menta cautum habet, praerarium interdiactum ei non comperit, ubi glosin verb. non

competis, Ciuilistae omnes in I. ex facto g. Item quaero T de vulg. &pupill. ibi, nisi

contraria voluntas ιHIatoris aperia o te datur , Gabri in suis commvn. conclus de reg.tur. lib. 6. cunctus 8.num. I. Tusch. 6.

6 Tertio videtur, quod per promissione poenalem dicatur principalis obligatio nouari, &sic extingui, Ergo si ipsa rina is exigitur, videtur quod Emphyleuta, non possit insimul expelli , clim ita sit de natura nouationis l. I.ss de nouat. ibi, nouatio en prioris debiti in aliam obligationem,uel civilem, vit naturalem transsu obasque translatio, hoc e II, elim ex praecedenti causa ita noua confiituitur,ut prior per matur , de qua late per Bart. in l. Ita stipulatus E.de verta oblig. a nu. 26. usque ad

3 3.Gabriel in suis commvn.Gesus lib.3.

Quarto,videtur enim iniquum pro eodefacto, & causa que duplici poena grauari, cap.at si Clerici g.de adulterijs de Iudic. ibi, nee duplici debeat sum contritione conterere, ubi glosin verb.dupliei, Ergo

idem in casu nostro . 6 Pro pane contraria, maxime stante illa clausula rato manente pacto, sed contractu videtur,quod Emphyleuta tene

tur ad utrumque, ut dicit glos nostra primo per text.in l.qui fidem s. de transacti ibi, qui fidem licita transmonis rupis, no exceptione tantaminia mouebitur, sed

etiam Disiligod by Orale

127쪽

1 o 8 Amicus de Iure Emphytem.

etiam poenam,quam contra placiis ecerit rato manentepacto stipulati recte premiserat, praeBare cogetur , Idem habetur in l. paso ffeodem ibi, sed consultius est, huic poenalem quoq; mpulationem subiungere,quia rescisse υνιe pacto, paena ex Bi- putatu peti pores, Ide habetur a Ciuilistas in I.ca proponas la sec6daC.de pactis, ubi glossin verb.vir,& glo.nostra dicit,st hoc pactu est appositum ad fauore Domini directi:, propterea non debet in odiu ipsius retorqueri,ut per Ciuilistas in l. cu par delictum ff. de regul. iur. Idem tenet glossa in

l. 2. C. eod.in verb. repellere vers Item

quid si emphyleuta, Specul.dicto S.nunc aliqua a num. 8. usque ad Αρ. Ciuilistae omnes dicta l. 2.ut dicit Bart. dicita Lita sti

pulatus num. 2 7. Iac dicta l. 2. num. I 3y. Bero. in hoc cap. a nu. 13 o. usque ad I 3I. Τusch.in I .lomo littera C. conclus. 3oo.

num. 9. & II. qui loquitur in specie in hoc contractu i Ad quod accedat quod dicit Martha in suo tractatu de clausulis clausula Ia I .ubi loquitur de ista clausula& dicit, quod operatur, quod quis possit uti remedijs contrariis , ubi alterat de visiones MN

Ad quia a dant dicta per Bald.

ista I. a.C eodem anum. 17.Vsque ad I 8. quia iuris remedijs in alternatiuis electio est Actoris, & non promitaris, ut probatur in L rescriptum f. si pacto fs de pactis ibi , sipactos iecta δει poenae Hiptitatio.

βι-ritur utrum pacti exceptis Iocum 'fa-

heat,an ex Histulatu actio/ Sabinus putat quod est verius utraq;via uti posse, prouι elegerit, qui Limulatus in . Praeterea dicit Bal.rina succedit loco soletis,non aute loco alterius pqnae, Et ideo reuocare non potest alia poena, quia no subrogatur poena loco poenae, quado simul,& eiaem instanti oriutur,Argumeto eoru, quq habetur PCiuilistas in l. generaliter si .de fideiussor,& Salicet.in dicta l. 2.a num. I 8.usquc ad 3 9. ait,quod poena,quq est inducta in s uorem Domini directi, non debet retorqueri in odium ipsius Lquod fauore C.de legibus,cum sua materia, ita tenet Abb.

in hoe cap. nostronum. II. ImOl.num. 28.

ctatu de contractibus disput.6 3. nu. Iviqui loquitur in specie Clar.quaest.8.num. I I.Corbul. sub. tit. de caus. priu. ob non

solui. can. ampl. 9.anum. I. Vsque ad T.

Mantica de tacitis , & ambiguis lib. aa.

8 Pro resolutione Contrariorium est aduertendum, quod hic contractus emphyleuticus recipit, quascunque conuenti nes, seu pacta, ut in l. I. C. eodem ibi , In quo cuncta, qua inter utrasq;Cotrahe

riti parte vis omnibus, uri etia fortuitis easibus,pactionibus,scriptura interueniem te , habitis placuerint, firma, illibataquὸ perpetua Babilitate modis omnibus debeat

te pacto,ultra dicta supra,significat, quod

ratus maneat contractus,id est conuentio pinnitiva, ut declarat Ias dicta l. a. num. et 7. in fine, quae operatur semper contra non facientem, & nullo' modo prodest venienti, & facienti contra coritractum,

sed prodest illum obseruanti, Nouissimide Rota decis. I S. num. 2.in I .par. Tulch. dicta conclus 3 oo. per totam, Mart. Ioco

cit. num. 2.

9 Vnde facile corruit tam primum,quam , 2. contrarium, cum sit brocardicum, &ideo non omnes passim intelligunt vim,

& efficaciam illius regulae quia prouisio hominis facit cessare prouisionem legis

ita ut ispe saepius impertinenter allegetur, ut testatur Gabriel.dicta concl.8. num. I. Vnde cum eodem Gabr.dico sigillatim, quod non obstat levi. dicta I. fines. C. depact. conuentis, nam in eo casu propter

priuilegium, quod dos habet de Iure speciali,prouisio Hominis tollit prouisionem Iegis inductae de Iure speciali extraordinario,secus si esset prouisio legis de Iure communi,nam tunc dicta regula no procedit,ratio est illa, quia priuilegia facilius tolluntur, quam iura comunia,ut per CN

ullistas

128쪽

Quaestio XXVI.

iiii istas in l.eius militis Lmilitia missus C

de militi testamento. Ita declarat Gabr. dicto titide regul. iur. lib. 6. concl. 9. Vnde quia lex prohibet, &iubet quod emphyleuta tam priuati, quam Ecclesiae non luens canonem incidat in commissum , si ultra hanc prouisionem legis de iure communi, accedat etiam prouisio hominis, quae vult, ultra prouisionem legis o dinariae, ut etiam soluatur poena, stante maxime ista clausula, erit dicendu , quod Per prouisionem hominis, non est sublata prouisio legis ordinariae de iure communi , ita in indiuiduo in hoc casu nostro di cit Bart. in dicta l. ita stipulatus num. 27.

vers. praeterea, Bero.in hoc cap.num. I 3 a. Ias dicta l. a. num. I 3. Gabr. dicta conclus 8 num. . Ita in specie declarat diactam i finalem Bald. & Salic. in dicta l. r. num. I 8. AIex. in specie cons. I 32. lib. q. Nouissimi de Rota decis383. I. par.1 nuis q. usque ad 6. tanto magis, quod in easu nostro prouisio Hominis non licit cessare prouisionem legis,elim simul utraque co- currere possint, ut dicunt Domini de Rota in recent. I .par. decis 3 91.num. . vltra quod iste contractus recipit ex mente cori

trahentium omnia pacta,ut dicit Gratiamin 3. tomo cap. 66o.num. 9. Et in dubio pacta omnia ita sunt interpretanda, ut se inuicem compatiantur. ita ut posteriora observentur, salitis praecedentibus, Hier. Gabriel .conL8 8 lib. I .num. 2. Corbul dicta ampl. 9. num. 6. & ad S. Item quaero,&S. cum quis supra citat. dico, quando quis stipulatur rem datam in praecarium sibi restitui, non competit actio ex prae cario, quia stipulando mutatur naturata contractus, cum praecarium sit,quod pricibus petenti utendu datur tamdiu, qua diu is , qui concessit patitur, & sic cum constet de tali voluntate contraria, stipulatione mediante renunciatum videtur praecario, ut annuit ibidem glossin vertanon competit, merito in eo casu prouisio Hominis tollit prouisionem legis, quod non est in casu nostro, maxime stante illaci Iula rato manente pacto unde ad inuicem se compatiuntur, ut dicunt Domini de Rota loco supra citato, in s. Iempino, constabat de contraria voluntate defuncti, merito, cum in testamento praecipue voluntas testatoris sit spectanda, ut

in I. disponat in Aiath. de nuptijs, illudibi procedit, ultra, quod in dicto S.non probatur assumptum Doctorum. Io Nec obstat 3. oppositum de dicta I. I. nam cum distinctione, ut dicunt Ciuili in l. apud Antiquos C. de surtis, & eum doctrina Bart. in dicta I. ita stipulatus nu

33. versut ergo,quando principalis obligatio continet causam onerosam, & tunc per promissionem poensem, primeua obligatio principalis non nouatur, sed quaelibet remanet in suo robore, ac ex utraque agi potest, ut in casu nostro , n im principalis obligatio respectu emphyleutae est ut siauat canonem ex causa onerosa in re-eompensationem utilis domini j, naturalis possessionis,ac etiam mictuum,quos emphyleuta percipit, ut late pertractat Surd.

decis 29o. num. 23. Bero.in hoc cap. anu. 1 T8. usque ad num. I o 3. vers aut principalis, ubi confirmat dictam doctrinam Bart. δι idem facit Ias. in dicta l. 2.num. IV.versitem hanc glossam. xi Nec obstat ε. Argumentum , Tam pro eedie' in delictis, & non in contractibus, ut in casu nostro. 11 . . Quae conclusio declaratur, nisi Dominus directus post lapsum tempus recepisset canonem tam de prquenti, quam de et tuturo ab emphyleuta, nam cum eo casu censeatur remittere caducitatem, iuxta dicta per Specul. dicto g. nunc aliqua nu. Iob.&per Ias dicta l. a. a num Ia . usq; ad I 26. tunc Domihius non potest agere ad poenam conuentam, quia cum egerit ex principali contractu,non potest exco trario capite agere, ut per Ciuilistas in L ax. C. de furtis, Corbul. dicta ampl. 9. 1nu. Io. vsq, adsin.Tusch.dicta concl. 3oo. n. II. circa finqui loquitur incasu nostro.

mento confirmauit se soluturum, quotannis pensionem determinato

129쪽

11 o Amicus de Iure Emphyleuci

tempore, sed die sui quotidie fit in this Cotractibus incidae in commissam eo ipse, quod sernet tepore debito pentionem non seluat, vel utrusit expectandum triennium in priuato, aut biennium in Emphyleusi Ecclesiastica, Et an detur purgatio

morae.

minaso die, stis tempore ι-dat in commissum perrexi. in e. queνelam de Iureis .ad mentem Baldi ibidem. a Secundo pro hac parte videtur facere sext. int/quis maior C. de transact.eum is rim notatis. 3 Tertio, Propter iuramentum non requiri tur ahqua interpellatio, Ergo Propone contraria, cism mus in Iura mento promissorio extristidiciali, quod assumit naturam actus, suis quo intem a ponitur, Ergo datur purgatis morae, non obstante dicto Iuramento. s Sutinis validum en Argumentum deseu

do ad emphim sed Vasallus propter

periurium non priuasu eudo dii Ergὸ nis. 'emphrteusa. 6 Undecurruunt contraria, O praeripia Armgumentum Balia in dicta cap. querelam , eum ibi probetur contrarium . . i. t 3

Nee GHM Iecundum Argumentum deo dicta l. quis malo , nam in cassis no oENbruum erit tantiam p. iuras ct naprivatus Iure βο , vora quod dispumis

dicta .raro obseruatur. 8 Nti obfiat tertium Argumentum, nam revera non obstante Iuramento semper δε- . ων purgatio mora de Iure nonicoHai . quid dicant renenter contrarium.

nonfluunt canonem die determinato,

N presenti videtur quod

si Emphyleuta non soluit tepore debito quotannis, incidat in commissu per text.in c.quq-

Bald.nu. . cuius textus verba sunt isti is quarelam canonici Ligonios aecepimus , quod cum clericus ei diaos bifamios nomine Ecelesia de Raura Ie annuasim sol turum interposito Sacramento maera , per biennium ab huiusmodi lutionis pen- me cessauit, quoniam igitur non meren-ι- Eecussas regere,qui uni crimine per iuris irretiti, mandamus, quatenus se v his conniterit memoratum Clericum con-ιra Iuramentum Dum, non necessitate, es voluntare ab eissem ρensionis solutione cessitasse, ipsum a praescripta Eeelsa remouentes ampraefato restituere minimὰ differatis , & ita videtur tenere Mantica de

Secundo pro ista parte videtur facere textiin L si quis maior C. de transiet.ibi,

eas autem inuocato Dei omnipotentis modimine es Author olidauerit, non solum M telum infamia,veta etiam actione priuarti NHiruta pecunia, qua pactis probatur δε- freta,ct reta proprietate eareat, en o lamno, quod ex pactione,vel trisfactione uisfbis cose utitus, Ergo ide in casu nostro. Tertio propter Iuramentum interposis tum nulla requiritur Interpellatio, ut c6- muniter dicunt Canonisbe, & praecipue. Imol. in c.Breui de Iureiuri anu. I. usque ad fin. Alericons. Is 8.num. . lib. 2.Ita a gumentatur Gozad.conss 7.num. II. de cons69.nam 9.ubi allegat Concordan, res, tenet cum Bald.Ita tenet Dec.in c. ex parte de rescript.num.7.Felin. di c.

querelam num. 8 las dicta l. si quis maiornum 1a.de idem lacri l. 1. C. de Iure emisphytia m.*7.vsque ad M. Alex. de aliid Lsiquis maior,Idem Alex.conss . nu.

anum.

130쪽

Quaestio XXVII.

pactis in 6. Pro parte contraria ismissa diffinitione iuramenti , atquE distinctione iuramentorum, & eius effectibus, de quibus late per

Ciuilistas in l.admonendi n. de iureiuri&per Canonistas in rubr. de iureiur. & late

per Couan in rubri in cap.quamuis de is pactis in 6. Sylvest in verb. Iuramentum.1.2.3.&q. cum simus in iuramento promissorio extraiudiciali, quod assumit naturam actus, super quo interponitur, ut habetur in l. indubitati iuris C.de non numerata pecunia ibi,qua enim e I di 11- ita in huismodi exceptione e Iusiura dum possum en , ἡ non, tam in foener ritys, quam in ahys initrumentis, qua ta-um exceptionem recipiunt , quod confirmant Canonistae in cap. quaemadmodum . de iureiur. & ibidem per glosin verb.

ditio, de per Couar. l incit. g. q. a num. I. vsque ad a. Gabriel. in commvn. comcluctib. a.de iureiur.concl. Io. Gratian. in 3. tomo cap. 369 nu. II .Vnde iurans non

obligatur in plus, quam sit in contractu,& non obligatur efficacius, ut dicit Gabr.

Ioco citato num. 6. ves iuramentum non

auget substantiam obligationis, sed addit robur, & efficaciam, ut dicit Surd.decic

Mandos. ibidem addens dicit, quod iuramentum non ampliat, nec extendit conifactum, nec contenta in eo, & se in plus non extendit, iuramentum enim se habet ad instar confirmationis, ut dicit Sylvest.

in ver, Iuramentum 3. num. 3. in fine , Rota in recenticoram D. Ludovisio nunc S. D. N. a. par. decis38. num. &decis. 696.num. Ergo cum de natura primor

diali contractus emphyleusis sit, ut emphyleuta Ecclesiae, si per biennium stet rit, cadata iure suo, di emphyleuta pri-

uati per triennium,hςc natura contractus,& proprietas non tollitur per iurametum, quod assumit naturam dicti contractus,cuomnibus suis qualitatibus, & conditionibus , ita tenet Ripa in cap.ex parte de rescript.num. 2 o .ubi allegat Concordantes,& aicit quod poena priuationis nunquam imponitur, nisi reperiatur per legem imposita , quod non est in casu nostro. Secundo,ualidum est Argumentum deseudo ad emphyleusim, ut alibi diximus, sed Vasallus propter periurium no priua tur seudo, nisi in casibus a iure expressis cap. I .vers illud it a. quae filii prima causa benefamitti ibi. Illud enim est certum,

quod non ex omni causa,ex qua opinio Va- falli grauatur,tinescium amittitur,nam ,

Os ὸ deerat, O beneficium nihilominus

retinet, Ergo idem in casu nostro, ut discit Ripa loco citato num. 22. in fine, Coinuariqui disputat dicto s. q. a num. s. usq; ad vers. septimo ex praenotatis, ubi allegat Concordantes, ita tenet CIari in Lemphyleusis quaest. 8. a num. a. usque ad

bus notaris passim apponunt iuramen tum, & illaqueant animas, haec opinio est qui or licet se remittat iudicio Sanctae Romanae Ecclesiae, prosit ipsemet ego idem lacio. Et re vera in praxi in Regno Nea

litano obseruatur, ut etiam post latam sententiam caducitatis obno solutum canonem detur alius terminus ad purganda moram ,& soluendum ipsium canonem,

ut testantur Addentes ad decis i AD flict. &praecipue Vrsili.anum. et .vsque ad . Idem dicit Marsili. SinguI.q63. a num. a. usque ad fin. ubi in specie,allegat Bald. in l.qui crimE.C.qui accus no pos squaest. 9.Idem testatur Vinc. de Franch. decis 682. num. Io. ubi testatur de tali stylo,

ubi allegat opinionem Canonistarum, Paris cons. I9.lib. a. num. I96. Idem in specie Bargius decisso. anum. 3.vsque ads q. ubi allegat infinitos Concordantes ;. Hanc opinionem originaliter tenuit glosin dicto cap. qu relam in verb. per biennium, ubi allegat textum nostrum & cap. propter sterilitatem eodem tit.ut bene ad-Κ a uertit

SEARCH

MENU NAVIGATION