장음표시 사용
21쪽
admodum decorum hisebatur. οὐ τωὶ ἐλευσεται Sicut oculis conspici possit, Veniet. seu redibit, ad iudicium universole, ad inaugurandum regnum Messianum. Ut hoc certum est, eum abiisse, sic certum est, eum reversurum esse, vel : lam gloriose, tanta cum maie-fitate, quanta cum maiestate abiit. Cf. Matth. XXIV. d. XXV, 31. 12. Σαββατου ὀδον θ ἔχρον Pro με χον, ut adeo olivetum, et in specie locus, ubi Christus in coelum sublatus est, Sabbati itinere ab urbe remotum fuisse dicatur. Iter Sabbati plerique Iudaei definiunt his mille ulnis, i. e. mille passibus: nam passus duplex ulna. Syri επtem circiter stadiis. Plura de itinere Sabbati, vide in Handb. ' der bibl. Alter-thuntak. T. I. Ρ l. p. 164. Ceterum Lucas secum non ipse dissentit, cum in Evangel. XXIV, 51. Christum B
thaniae in coelum sublatum dicere videtur. Nam veri
ba εως εἰς Βηθανίαν Luc. XXIV, 50. non significantusque ad Bethaniam, sed viam quae υersus Bethaniam tendit. Bethania autem ad radices montis oliveti sita erat, et h. I. dis Oipuli super istum montem. Hieresolyma reversi dicuntur. CL librum laud. T. II. in I. P'g. 120 ω1η. Εἰς τὸ υπερωον 'Υπερῖα intellecto ο&ημα- τα, Superioreε Gedium denotant ParteS, SUReriora coenacuIa cum Plauto diceres Amphite. Aet. III. So. I, v. I. opponuntur ἐπωεδα. Attici, ut Auctor est Moeris, διῆρεο dicunt. Krebsius, quem Mosche aliique sequuntur, Per το ὐπερῶον intelligit cellam supe- riorem in templa Hierosolymitario, quae κατ ἐει
22쪽
IN ACTA APOSTOLORUM. CAP. I. I
χ ν RPPellata sit υπερωοP. Idaeo fuit etiam sententia Ludoυici de Dieu, a qua Campeg. Vitringa de Synagoga vetere p. 152. sq.) non alienus suit. Hoc υ ara ρανον Iosephus Ant. XI, 5. q. ita descrihil, ut locum subdistatem fuisse, ibique homines congregari solitos, ostendat. Cf. Ant. VIII, 5, 3. Hanc sententiam confirmare videtur, quod infra dicitur, δε postolos una cum fidelibus semper fuisse in templo; et dilucide Iocus XXIV, 53. ubi Apostoli', Iesu in coelum sublato, Hierosolyma reversi, semper in templo fuisse dicuntur. Nihil ismen obstat communi sententiae quae hoc t σε. ρίου in domo privata aliqua suisse contendit; nec Iocus c. II, 41. repugnat, ut infra docebimus. Neque etiam Apostoli in templo Potuerant καναμένειν, quod statim sequitur. Cf. Michaerem ad h. I. qui υπεραον, de quo hic sermo, comparat cum Arabum Alba. Erat consuetudo Iudaeorum, ut, si vacare vellent religioni, precari, seriis meditationibus rerum divinarum i cumbere, aut cum aliis de lege divina colloqui, et de eius sensibus disputare, in summum conclave se conferrent. Dahoc ludaeorum more vid. Campeg. Vitringa de Synag. vet. P. 145. sq. Igitur in summo illo conclavi Apostoli convenire solebant pietatis exercendae octussa. 'Ιουδαο
'Ιακωβου sc. frater. Alioqui idem Thaddaeus et Leb-haeus dicitur. Matth. X, d. Marc. lII, 18.1h. Ουτοι - προσευχν η, τῆ δεησει Hi omnes assidue una preces faciebant. ' λαοθυμαδον saepius quide es t uno animo, uno nimiter; malim tamen h. I. verti simul, una, ut congruat Hebr. seu v in , Thren. II, 8. Iob. XVIl, 16. Προσι Diui jam by Cooste
23쪽
χη et δέησις sunt Synonyma, nec est discrimen quaerendum in his duobus verbis. Verba κοιλ δε σει de sunt in codd. nonnullis, versionibus, et patrum scri'tis. Προσκαρτερεῖν πραγματι πινι eSt riori fatigari, assidue Mersari in negotio aliquo; dictio autem ησαν προσκαρτερουντες Posita eεt Pro προσεκαρτέρουν. Συνγυναιεί, cum mulieribuε. Non intelligendae sunt uxores Apostolorum, alioqui addendum fuisset αυσαν, sed mulieres, quae Christum e Galilaea secutae erant ebque ministraverant Matth. XXVlI, 55. Luc. VIII. 2.3. , quarumque plures etiam ad sepulcrum Christi fuerant. 'Aδελφοὶ sunt Iesu fratres, Bive in universum cognati cos. not. ad. Io. VII, 3. 4. Si fratres intelligas, statuendum erit, eos nuno temporis 'Iesum Mesaiam e88e persuagos fuisse. 15. 'Εν ταῖς ημέραις ταυταις) Per hosdem hos dies. nimirum interiectos inter diem, quo in coelum Christus ascenderat, et Pentecostes habentem nomen. 'Κυ μέσιν των μαθητῶν. Discipuli Christi vocantur: D Duodecim Apostoli. 2) Qui Iesu adhaeserant eumque comitati erant. 3 Omnes cultores Iesu, posthac Christiani vocati. H. I. generalis significatus obtinet. Christi sectatores modo frequentiores modo parciores consessui Apostolorum intererant. Accidit illo die, quo in proditoris locum alius ApostoIus sufficiendus erat, ut numerum centenarium excederent. οχμος ὀνοματων ) di mina dicere pro hominibus, receptum fuisse inter I
daeos loquendi genus, ex Apocal. III, 4. XI, 13. aliisque locis apparet. Ita Num. I, 2. Sed et Latini ita loquuntur. Statius Theb. VI. ITI. Quisnam iste duos, fidissim α Phoebo nomina commisit De-Diuili sed by Cooste
24쪽
16. Aνδρες - τον 'Iνσιον Carissimi, debebat entu comyrobari quod εcriptum est, et quod sera dixit Spiritus S. per Daυidem de Iuda, qui fuit
nux eorum, qui Iraum Comprehenderunt. Loca Psalmorum ad quae respicit Ρetrus, infra V. 20. asseruntur. Sunt quidem, qui iam h. l. ad Ps XLI, 9. 10. respici volunt, quem locum Iesus ipse in ludam transtulit id. not. ad Io. Xlli, 18 ; nulla tamen in hac oratione verba adducuntur, e quibus paleat, etiam illum locum menti Petri obversatum fuisse. Γραφῆ est sat m, Oraculum, ut Luc. t V 21. Omne autem es- fatum γραφῆο Spiritui S. tribuitur, ut στό αα enunci. antis nonnisi instrumenti instar habeatur. II. Οτι - διακονίαe ταυτης Scilicet annumeratus fuerat ille nobis, et acceperat hoc idem mu-ΠUS, sc. quo et nos fungimur. Incipit nunc Petrus uberius mentem explicare. ' Λαγχάνειν ProPr. est 4Ortiri, 4Orte accipere, ut Luc. I, 9. σου Θυμα- σαι , deinde omnino nancisci, uti h. I. coss. 2. Petr. I, 1. Ceterum hic verbum iungitur et cum Genit. et cum Accus. rei. Uid. Matthiae Gramm. h. 365. Eodem sensu Gen. XXV, 18. legitur verbum , a cecidit, scit. sors eius, i. e. habitavit. Etenim, quia inter eos, qui coloni aliquem in locum mittebantur, saepe sorte dividebatur ager, ideo etiam ubi nihil simile factum, cecidisse sorte ea loca iis dicuntur, qui
25쪽
ea possident. Κλ ρος. Sors, transfertur quoque Bd es, quae cuique obtingunt, et in sacris litteris divini muneris participationem indicat; ut hoc loco: Sortitum suisse ludam, Petrus ait, idem ministerii munus, quum Apostoli electi suerint a Iesu. Vide. Io E . Imman. IVtile hii Diss. de munere APOεtolico, κληρω Tito διακολαe , in Dissertati. in. Acta Apostolorum, quibus multa antiquitatis gazrae et profanae capita explicantur atque illustrantur. Vol. I. Diss. l.
18. Videntur comin. 18. et 19 continere in parenthesi non Petri, sed Lucae verba, narrantis, quid tandem evaserit Iudas . Non opus erat, ut Petrus ipse haec enarraret; nam iis ad quos verba Aciebat, haec omnia iam notis erisnt et perspecta. Saltim voco. το , ὁιαλεκσω cum interpretatione vocabuli ακελδαμα ex Petri oratiove esse non possunt. Apposite min richsitis ad h. I : se Lucas inquit in Ev. de morte Iudae nil memoraverat, adeoque monendus de ea erat Theophilus, qui ol ter non perspexisset, quem in finem' haeo loquutus sit, oliumque Apostolum suffecerit Petrus. lam autem perspicuum fit, quomodo V. T. Iocus, jam Vs 16. a Petro annunciatus, Vs. 20. demum Proferatur, quod alias contra morem Prorsus fieret ουτος αευ - τῆe ἀδικίαe o Sensus est: l Is mercede iniusta occagionem praebuit emendi agri. Iudas enim sibi non emit agrum; abiecit potius pecuniam in templum. Iudaei autem pro illa pecunia emerunt agrum. Ergo non inhaerendum est verbis, sed ex ipsa historia explieandus est Iocus. Vid Matth. XXVII, 5 - 8. πρη-
νζς γενομενοις Praeceps factus. sic Iosephus de B. Iud. L. v II. o. 5. de Sabino quodam milite Romano,
26쪽
lN ACTA APOSTOLORUM. CAP. I. . 21
qui culmen murorum Hierosolymae iam conscenderat, dicit, κω mrame πρού τινα πετραν 'r ρ νης ἐπ' αυτῆς μετα μεγίστου 'φοφου κατέπεσεν. ad lapidem quendam aἰliaua Praeceps super illo cum maximo crepitu decidit, CL Sap. IV, 19. I. Maccab. VI, 23 ἐλακησε μέσοc Ruptus est medius, disruptus est, cum crepitu quodam dissiliit. 'Κλακησε est l. q. διερρχγη. Verbum λακεῖν nonnisi h. l. in. N. T. occurrit. Quod rem ipsam attinet, of not. ad Matth. XXVII, 5. Tola haec ressio cogitanda esse videtur a Finiit Iudas vitam suspendio. Postquam vero aliquamdiu pependerat, rupto laqueo, Praecipitatus est humum, et ruptu8 venter sic ut intestina effunderentur. Alii, ut Grotius. et Iac. I . rizonitia existimabant, Iudam moerore et melancholiasqrreptum ascendisse domum, aut alium locum editum et ceIsum, et inde se praecipitasse, et hoc esse illud: πρηνyς γενομενος.
19. Και γνωστον ἐγένετο Id, quod Iudae eum nerat. ακελδαμα-bi I , quomodo hic scribit. Syrus. Hierosolymitana eius temporis lingua prope ad Syriacam accedebat. Ager Sanguinis, vel Gger CaEdi4, 23 Iorda cher, quia pecunia pro proditione Iesu soluta emtus erat.
20. Γέγραπτα - λαβοι ετε e) Haeo duo loca extant Ps. LXIX, 26. CIX. R. Mala imprecatur Davides inimicis suis et regni Israelitici, atque adeo Μessiae. Prioris loci sensus est: Fiat illius palatium domicilium) desertum, neque sit qui in eo habitet. Η επαυλις, villa, caSa ruStica. Hebraicus lextus habet
27쪽
VIU , quod proprie est domυε pastoritia, in qua
est stabulum; deinde vero castellum et quodvis domicilium significat. Alterius Ioci sensus est: murius eius accipiat alius. Nam ἐπι σκοπῆ . hebr. propr. quod alicui administrandum demandatum rat, in universum denotat quodlibet munus vel ossicium,
cui quis praeficitur. Si haec de Davidis inimicis in-lelIiguntur, omnia sumi possunt ad verbum. Multa Dempe mala imprecatur Davides hostibus suis, et inter alia etiam haeo, ut palatia vel domicilia eorum desolentur, et munera eorum alii accipiant. Utrumque Io- cum Petrus a Davide et hostibus eius, ad Messiam et inimicos Messiae, nominatim ad Iudam transfert, Propter manifestam similitudinem. Isto enim nevo, quo ardentissimo desiderio meliora Messiae tempora exspectabant Iudaei, ingens solatium in eo inveniebant, si quam plurima V. T. Oracula de temporibus iis enunciata credere et ad eadem adhibere possent. Simul etiam doctrinam quandam religionisque studium eo
profiteri sibi videbantur, si vel levissimas similitudinum umbras de Μessia aliisque arriperent. Cf. et not. ad Io. XVII, 12. et XVlII, 9. Quod attinet haec nostro Ioco e V. T. citata oracula, ea de Iuda ad verbum in telligi non possunt. Unde enim constat, domicilium Iudae mortui desertum et incultum fuisse P Est igitue deserta domus effigies interitus, aut si dialectice dicas, pars aut species interitus, et in his vectis ad Iudam relatis, in universum hoc inest: Utinam intereati
Petrus nempe ex Iongo carmine dira um unam decem
pit imprecationem, non quo haec una potissimum ΠΙ- Iabatim spectanda sit, sed ut doceatur, ad quem illae omnes dirae referri possint aut debeant. Nec inest in
28쪽
25 verbis Psalmorum proprie vaticinium. quod ad Iudam solum fertineat; sed hoc tantum vult Petrus: Quod in libro Psalmorum scrotum rat, fore ut impii, inprimis inimici Messiae mala pereant, id etiam menit Iudae. Hic sensus consilio Petrinae orationis congruit. Nam id quod Petrus voluit docere si Iudas interiit, opus est eius successore. Sed si Iocus ad ver. hum Capiatur, non valet conclusior Quin domus Iudae deserin est, opus est eius successore. Simili modo Paulus illud dirarum carmen omnino ad Iudaeos perti nere dicit. Rom. XI, 9. Vid. mori Disa. de diocrimine aenευε et εignificationis, in opusc. Vol. l. P'g, 91. sqq. 21. 22. Θοrtet igitur unum eorum, qui nobiscum versati Aurit per omne illud tempus, quo DO- minus familiarias.ma nobiscum conluetudine munere suo functus est, initio facto inde a baptismate Io
annis, usque ad eum diem, quo gublatus est, testem feri nobiscum reaurrectioniε eius. Construe: δετουν ενα των ἀνδρῶν - γενέσθαι σὐν ημῖν. Των συνελ- θοντων ρινυῶν, subfudi ἐκ. Ex iis, qui nobiscum versati sunt, sive qui fuerunt tu nostro coetu, toto eo
petuam Ditae consuetudinem habuit. Est enim haec periphrasis, 'significans usum familieris consuetudinis. Sed eadem phrasis speciatim adhihetur de mυneris administratione, ut Detui. NXXI, 2. ubi Noses dellarat, Se propter senectutem non posse amplius ingredi et egredi. i. e. muneris sui laboribus salissaeere, coli. I. Chr. I, 10. Ce et not. ad Ιο. X, s. Utrumque igi-
29쪽
tur in versione exprimendum videtur. αρεαμενθύ -
ανεληφθη αφ' Οιιον, i. e. ab initio usque ad finens - muneris eiuε. μο του βαπτμαατος 'Iαρα-ου , ex quo ab Ioanne fuit baptigatus. Id enim initium ei fuit auspicandi muneris. Uersati autem erant eum Iesu non tantum duodecim Apostoli, sed et 70. discipuli. Μαρτυρα τῆς ἀναστασεως Testis resurrectionis hio esti. q. Praeco religionis christianae. Siquidem Christi resurrectio pro luculentissimo Iegationis eius divinae documentum habetur. Cf. 1. Cor XV, 14.2I. Και ἔστησαν - Ματθlxv 'Iσυπυ h. l. metaphorice est Alato, propono essendos. ich bringe in Vorschlag. Verisimile est, hos duos, Iosephum et Matthiam, fuisse e numero LXX. discipulorum, quos Iesus secum habuit, et quos interdum dimisit per Pa-Iaestinam, docendi caussa, ut Iegimus Luc. X. Ba εabas videtur similiae cognomen fuisse, filius alicuius Sabae; Iusti cognomen autem Iosephus nactus esse videtur propter indolem et mores. Βαρσαβα, nonnulli putant esse eundem, qui IV, 56. 'Imri ς Βαρνα- βας appellatur, qui postea Paulum primus in fleenam Produxit, IX, 27. XI, 22. 23. 50. 12, 25. al. Sane eiusmodi nominum propriorum variationes sunt frequentissimae.
2q. Καρδιογνωστα Cui sunt omnium hominum animi noti, qui omnium indolem, sentiendi cogitandiis
qua rationem habet perspectam, quit Deus est so-Ius. Homines autem saepenumero externa specie salluntur. Diuitiaco by Coosl
30쪽
Κληρον τῆς διακονίαο habuimus supra v. 17., hic addutur αποστολῆς, nimirum ἔν δια δυο ν, Pro ἀποστολικῆς. ἐε ηο παρέβη ' δαο Unde decessit. Dei excidit Iudas. Cuius ossicii desertor fuit Iudas. πορευθῶ νω ais
σον τοπον τον Mιον Variae sunt interpretum senten- .uae de loci huius sensu. Neuchenius in Annotati. ad h. I. explicat de abitu Iudae in domum suam ad memeaturam faciendam, vel ad alia negotia suscipienda. Sio 1. Maoc. XI, IN Demetrius dicitur permisisse militibus suis, ut quisque rediret ale τον πδιον τοπον. Huic amnis est Krebsit sententia, qui putat haec ver ba explicanda esse ex notissima.illa loquendi ratione, quo homines ad guum quiaque Iocum, h. e. domum, abiisses dicuntur; adeo ut idem sit, quod ex loco alia quo rEcedere. s. ab hominibus, quibuscum fueris,aecedere. Sensus igitur esset: Iudas secessit a nobis munere Apostolatus relicto. Communior tamen multoque Probabilior interpretatio est, Iudam ad inferos obiisse. In locum proprium t e. qui ipsi conveniebat Per eophemismum significatur Gehenna, locus damn torum. I ac loquendi ratione passim utuntur script res eccless. e o. Ignatius in Epist ad Magnes. c. 5. ἐπεὶ οἶν τέλος - πράγματα ἔχει, ἐπαειτα τα
τον ιδιον τοπον μέλλει χωρε , quia igitur res finem habent, incumbunt duo Simul, mors re bita, et unusquisque in proprium locum iturus est. Clem.