장음표시 사용
41쪽
sunt tuaindi fibra. Nam Foc oni t --μ ιιάωσιν.patetiam igitur, quomodo fit ab Aristotila dicta
bomnes si ereperimitationes n. Habet quiddam statu dignum Meroes in Dienotiora huius loci. Ait mi in bomines per imitationem dissem ideo us in nostro'mone uti exempla,ut citius eriacilius iniciliarant auditores iidequo loquimur. empla uero nihil aliud esse, quam militusnes quasdam rem, q io multi ante ceciderint subsensium, hinc illud est,quod Aristo aulibro primo Rhet ad Neod orator a ,, alios esse H μtLincia ios ratem δε αδ ει μανίδεις, illari sermonem turbulentiorem esse,
,, maiore cum impetu Irrei Horum,quoniam utuntur exempla, quae uaptenatu planis afunt, quieti , , rem,m rem magis explicare, atque ob oculos ponere.Ideo quoqueputarim, quoniam homines per imita tionem discuras mut poetae translationibus utanturii litudine, ac comparatione, quae umMur caeνγ notioribus, ut cum audio illud vergilianum in Georg. Vndant siegetem
statim cadit milhi Amsium idinia sumpta est ista imitatio, er militudo, erit afacilius natore. cum reoluptate i dperapis.secunda causa exprimit rizς uerbis, is miς ιιιιι ιιτσι et υν re, namqv. uis homines essent ιιιιι, ω γαἶ , nisi tamen perciperent quos ex tali imitatione uoluptase nonnusii ruiti a bomines imitarenturita autem er haec posterior causa quam a set Aristoteles, natural salo tendendam poetisci origin sumpta sine nam iaminci imitatione delectantur. Finem enim dum embabet sipropositu poetis Quia altero priorem: prior est imitari riter uero est oblectare. Vters sane naturat L nam bominre apti natisium ad imitandum, Cromam a natura in tum est, uoluptate Hracipere eximitatione, sim ex rebus ex resuper imitationem. errora in senarrationiblis, aliter partiatur duas bascosas' nam priorem collocat in primis uerbMCr in th, quae deinceps constequuntur. Asteram constituit in ijsque aliquanto post ostrenturicum uero natura nobis instra 'timitatio, Gerus, homnia. 'illius partitione Gnosium secutus a quod mihi expresiorac probabiliorestibatur ea, qua attulatam quod in illκue Ruideturpo epilogus pesuperiorum. Odst quis obiiciat. At quomodo in epilogum colligit harmoniam,tr numerum,cum ante se bis mentionem non dicis et Raespondeo duo iri contineri ab nomine uno imitationis nam etiam per ita imitamur, ideo furuerat dixi se uno uerbo, ipsum 'imitationem. In epilogo uero explicostparici ominis se,cum auidit barmoniam, numerum itidem
metrum. Nam si uolui sit asserere Ar oleissecundam Musam fumi ex harmonia Crmctro: rescitisset rei huius rationem, attulisset in medium gna aliquot, ex quibus iam it cognosci, seueram cutis
bo est causi,quae anu communi contineturpropositione: hui nodi autem est, omnes bomino gaudent, Disantur imitationibus,quamuis μιμήματα res dicantur ipsae, expressaeperinitationem. Di φgnam,id est quidpiam noti imum nobRex quo probatis, quod non erat satis notum. Est autem sigm hoc. Homin in imaginibus,quas ut sculptores, aut pictores expresrint hi tueri etiam horribilia cum uoluaptare illa uero ιιιι ματα es lauti ermeti Argumentatur tem Aristoteles a maiori in hunc mois dum si hominu in pictis crIculptinguris cum uoluptate intuentur, etiam ipsa horribilia, quanto misere cum oblectatione intuebuntur poeticam actionem, in qua imitatio quidem est, ut non horribilium rerge . nam poetica non exprimit aut ponit ob oculos ipsis caede uulner dilacerationes foedus membrorum Pis 3 uti praeclare monuit Horatius in sua Poetis cum ait Neu Mede pro Cr P equuntur.Qmo siquis rationem exquirat cur formidabilia, Cr borribilia illa imitatrices artes duae imitantur: una haec imitatrix, poetices licet,erh o mari,non exprimit situ responderi adustaepotest illis mutam qiandam CT emortuam esse imitationem, quae in eadem non exprimit natura ex substantia i quodest exprimendidsed in metica σhistrionicae σsi imitatio estscuti is idis est tamen uis crearem fria, cum excepto,
quod reon ab stim', namstabissem ferre non est imitatio : cutisast patet. Aristoteis libro tertio
42쪽
ad communem ictim propositionem, signum, quod attulit Aristotelis, hoc idem solet ab Aristoteliferi muta in locis, ungeroprostram, qui 2 lib. I Netapb. Omnes homines scire desiderant,signum est, quiamsi orant. Postquam gnum exposivit, 'A trationem e Graeci aiunt MLλoi is signi, est autehae Quia nonsoli philosophis Hetti ceteris mortalibus iucundi intum est discere: quanquam paαrum cum bis conueniunt. ii innuit hoc loco Aristoteles. Primum quomodo discunt philosophi. Deinde quomodo discunt caeteri mori es. rno quid hi cum illic habeant comune. Disciniphilosioni eo, quo docet ipse modo,bb.primo υς rων-αλυ κων, aut mul omnis,aut alia quid privi scientes, alia uero ignorates. Rentes quide comunia e generalia, ignorates aut singuLtria. Recognoscendi, sic ut utaturuerbo Graeco Vs γ me θι sicutiati Philoponus modi duos uni unus, cum inpraecognitum quidpiam rara se relabimuri obliuioneaut intercedente ut non intercedent Si enim interce ierit obliuio .uocatur Remitti sientias autem no intercesseri uocatur cognitio seu inuentio, ut cum percepi commune i qui erge
nerulea dicente, postea incidi in ipsum singulare . nam haec cognitio gignitur, dum applicatio sit commu Gnium, adsingularia, ut patere potestper exempti Habent te uulgares homines hunc in se addiscendi mo nam recognoscunt rursus in pictastu si pia imagine id quod per imitationem uerit expressum. Et sicuti dum generalia adaptat, crin lectit a singularia omnia iis rebus ipsis recognoscit Slaetia homo uula raris in re per imitationem expressa singula recognoscit, quae rate percepit sensiι oculora. Et quemadmodum philos bus coniungens generalia cum singularibus colligit ratiocinationem, quid sit quid libet, iis quoque uulgaeris aliquis,Crrudishomo, dum bocer illud, quod antea senseu comprehenderat in re ipsa ad
id accommoda quod apparet per imitationem expressum ratiocinatur, huncce illum esse, quarem inducit Aeneaepersenam Vergi Vib.Lubi intuentemfacit in templo depictas res Troianas. Dii ere autem cognitio
philosophia cognitione ita uulgari, quoniam philosophus applicat uniuersalaad fingularia: ex sic malagit ac recognsit res ipsu.diit retetiam, quoniam in philosopho Hest utras cognitio, T quae per reminia
siquis ante non praeuiderit rem nulacrum reissa aut pictae non irret illi utam uoluptatem.
cam genuerunt. Hic uelati Epilogus est superiorum omnium patet igitur inquit γ cum imitari nobsta natura in tum
fit, itidem Crbarmonia, numerus,ita ortam ut spepollicen. oriuntur in his Epilogi uerbR,Anc trammuam partitionem,sic dabitationes non contemnendae. iorest haec, si duas causas esse superius dixit: tum quod hominibus insitum esta natura imitur tum quod omnes mortales delectentur simulacris expriament Ius,m imitantibus aliquid, cur nunc in epilogo eas simul ambas non colligit, sed unam tantum, pri rem scilicet ait enim: cum igitur imitari nobis a natura sit insitum, ad hoc ita respondendum putarim.cVri uelitAristotelis ostendere a quibus hi uenta luerit Poetis erueluti primum genita ream in contraxi eo utitur uerbo ρονοῦσα Crhoe mox sit facturus, Epilogo, hoc non ea ratione utatur, ut colligam Aprius dictu, quodproprium este letium ut breuiter superiora, quae magis ad dili utationem
43쪽
iure optimo unor praetermitti causam, eam si licet ii asine ducitur,er arripit tantum priorem, hoc est Ea autem est haec, quoniam hominibus in tum est imitari: id genuerimi, Cr creaumait quodammodo pollicen. Alacra dubitatio mascitur exuosis Ari stoteli cum ait: cum igitur imitatio raterea C harmoma,cr risthmus nobis a natura in ta sint. Num .perius probauit quidem Aristotclas iis situm est hominibus imitari, cris multi ac rinfimis senis, ac rationibus confirmauit. Sed non consi mutum estuta ratione in hominibus risitaem esse barmoniam, c risibinum. cur igitur in epilogo de ijs facit mentionem una cum imitatione, non Iecus ac si de ijs quoque firmam aliquam attulisset probation trusi ondeo omnia recte, summo cum consilio ab Aristotelerite diu: nam cum Arratum esset genus, non erat ncces declarare partes generis probarat enim imitatiorem hominibus esse in t m.sed cum harmonia, numerus imitationes quaedam nt,ex eo satis poterat intcilis etiam de hi satis firmam ese Ela tam probationem Atque ea ne uideretur praetermisisse,in epilogo diducit, ac partitur ipsi genus ins pantes,Creus singillatim nominat. Hi uero ait: METRA enim numeri partes essῖ suis apparet, Wicitur
fuit lare nequisaliquando diceret,cum in omni strepoe metra se ea es epraetermissa. ideo i se ait: Alctra sunt partes,seu spequaris contextum Graecum, qui habet Mea e particulae quae ira ristbmi. Sesquomodo metra risibini partessiunt dithmus saltatio ipsa est, quae di rea'psa, tum propter tarditare tum propter celaritatem motus. Hi tute Cr celeritatem demonstrant ipsa metra : cuti 'ondius.
trocletos, ex quo satis patet metra esse particulas quassam risibini Vtrunque uero aperti ne explicat ' Didas, cuius uerba, quoniam ad rem rectant=bscripsi: Aμὸρ δὶn τυθιρ ακολουθου ἁρμα-
a nobis declaratum vi primaria est Aliis autem secundari nam sermo imitatur animi motiones, cras ctiones,id est ea, quae insunt in hominum animo harmonia autem,erristhmus imitantur ea, qua inseunt ira voce,Cr sermone.Verum debis hacten barmoniam, ex numeros in tos esse in animis hominion declarat ,, cicero in oratore a Brutum, his uerbis: cibilest tum cognatum mentibus nosti is, quam numeri, Q. di, ces, qui bris, Crexcitamur,er incendimur, er lenimur, Glanguescimus.
V εμμουνῖ Ἐς ἱεις,2 τας γnστωρ,οι--ς ex φαύλων, ing rast ψόγους etsi τώ ciscaror νι υνγς, isti ἐγκωμιοα In diuersa uero abiit pro uniuscuiusque natura. Vt enim aetiones ' honestas digniores, talium que sortunas imitabantur, ita prauas humu liores, sane primum conuit is agentes, quemadmodum ruperiores hy/ mnis laudationibus u c.
Poetica luerelliicias ad imitationem, quot persimoia, curas eum quoiperbae romam crri stinum, originem ducit ex naturalibus causis, uti hactenus aeclaratumsuit. Sed liquaeris quomodogeniis
sit,cza quibus . siser iam est, non ab omnibus quidem eam potuisse, mortalibus: nam quamuisonvitis bus is nun sit imitari ion tamen omnes apte imitantur.Et ij aptiusquam alij mitantur,difrrunt enim hominam ingemis, quod alia acutiora, cr persicatiora sunt Ita hebetiora. homines quidem rudes parum imitantur, neque apte. homines autem ingeniosi multo aptius, multo plura imitantur. Aristoteles igitur ait poeticen inuent ab i , qui sunt apti nati ad ipsam: uelint ipsius ut aer in ses: Gσὶ - κοπις mete erit M. Idem uero in Poetice collit, quod in alijs artibus,m acultatibus: nam omnes paulatim incremem , tum capiunt,cum ex tenui oriunturnincipio. depraecla Hesta cicerone dictum, hil mul inuentum C perdictum laueramum confirma cum ait illam esse ortam θ ωῖa 'ιασι Cro . Dicantur vero μόχειρ ἁσματα, subitae, et frtuitae orationes,quae extempore proferuntv r. consueverat enim olim
44쪽
iri eo loco, quem erante protulimus: poeticen extiti sex imperito quodam iuitis. cum igitur ita inuenta fuerit geniti olim poetice paulatim vite a uix ab extempor rijs enim deuentum estud elimator, atque arte promptos uer,s. e etiam cicero in prooemio Rhetoricorum,quae uulgo de Inuentione inscribun tu eloquentiae originem,Cr incrementam. Hactenus, quomodo orta, ex auctu fuerit, poctice declaratum
fuit. nunc aliud explicandum aggreditur, pomodos licet diuersis tormas susceperit, eiusq; rei exponit causas: s ut autem ostendit quomodo unumquodque enus ipsus extiterit, ac lucrit inuentum '. hoc enim unam iure optimo uidebatur consequi: diuersam, Cr disimilem dicimus esse factum poeticen propter inuisteriem rerum diuersarum, quis trahat, imitatur. Sed crista naturalis causa est: quia uidetur in imitanae tibus posita. Num homines pro captu fui quisque ingenii: est uel ad sarum, uel ad illarum rerum imita
tionem applicabant. Homines enim aut uni σειαν Dis ρι, aut es o σεμνu- οι dicuntur,quigrauiori praelitisiunt mente, C eueriore. απιλάτεροι, qui aliquanto leuiores sunt, Cr tenuiores, pronis ad res leues Crinanes. siti imitantur res graues, eructiones honestas, ac seueras. hi exprimunt actiones leues,humiles,ridiculas, C praua ita eodem tempore extiterunt duo poematum genera, alterum conuitiosum, ulterum honestum, ergrave. Verba in contextu haec unt: πpῶπιν ψοους τι λιπις,ἄemo ετ*οιυμορ, ἐγκώμια. citauertit Paccius.Sane prinita conuit sagentes, quemadmodum superiores mitis, C laudationibus.Superiores Graecescribitur ἐπίλοι, ut restras ad σημνοπόλους. Sensus enim λοεροι illi,qui imitabanturassiones Ast ψάυλων, primum imitari coeperunt ψογους ηοιοαυτ e. σεμνάοροι autem, qui imitabantur actiones praeclaras, primum coeperunt imitari πιι αι me υμνrciri ἰγκίμια.c in υμνος ait,in honorem deorum intestigit scripta luisse eiusmodi poemata, cum εγκώμια in honorem hominum. Potest enim quispiam alia quadam ratione imitari ταφαυλα,quam πιι-ν ψογους. itidem alia quaedam ratio excogitari potest imitandi τα κπλα, quam per λινουe,Cr ἐγκάμα.media scilicet aliqua ui ut neque haec laudet, neque reprehendat illusta exprimat tantum,qualia qualia illa luerint:ut si in comoediiser tragoeqs, in quibus neque laudatio est, neque rea
prehensio ulla sed tantum ipsa rerum, aut turpium ut bone 1larum repraesciitatio. tanda illa uerba quae sunt in Paccij contextu.Vt enim actiones bonestas digniores, talianis fortunas imitabantur,ita prauas bais miliores.Nam praeterquam quod obscurius conuersae funttiGraecus quoque contextus non habet eas dictio nes, quas se instruit. TALIVM QVE FORTUNAS. Videreest in Aristotelis contextu ino, Crremtotum diiudicur Immnorum poesis tam apud Graecos, quam apud Romanos antiqui finia fuit, deci ratur hoc tum multis alijs rationibus,tum quia satis constat apud Romanos,multo antequam exiisteret utilaspoeta esse quos Iam uersus in usu saliares dictos, quit Salijssacerdotibus Murtis intersacrificanduim
concinebantur, tum alios multorum generum. Cicero libro tertio de Oratoridit: Numerorum uis aptior . eest incuminibus,m cantibus non neglectat Numa Pompilio rege doctifimo natoribusq; nosseis. Vt eis cipularum solennium fides, tibis,saliorumq; uersus indicunt.de his etiam Horatius meminit in Epijstolis, cccum ait: Disiceret depreces, uatemnimus dedisset. .e
Docet autem Strabo libro primo. ιαμ multo ante scribi coepisse: quam soluta oratione. Iilud unum quos rem hanc satis domo isti ut, quod ueteres saepessurpant uerbum hoc θαμάθα,. λαλειν. Hoc uero inde deducium est, quod olim mos erat apud Atheniensis in pagis: ut rusticanthomines de plau stris mutuo conuitia in seipsos prostrem ad hunc morem re it Horatius in Poetice,cum ait: Dicitur plaustris uexisse poemata Thestis.
etsi plura extitisse credere par est. Extat autem ipsius Homeri ut ab eo .e initium sumamus) Margites, & huic consimilia: quibus insuper, quod ιι
maxime congruerct, iambicum metrum accessit: iambicum que tropte/ ιι
rea nunc appellatur, quod his scrunque numeris ueteres Iussi My, id tec 3 est con
45쪽
,, est conuiciari,inuicem soliti sint. E ucteribus aliqui hctoici, aliqui iambu Ais ci poetae extitere.
Tam insuperioribus, tum in consequuntur, duo bi proposuit declaranda Aristotesti: prima
quis fuerit ortus poetices generatim iuxti ilaturaepraescriptu. Devide, que primu apud ueteros extiterit poetis,atq; id tu tu naturae ME. Deprimo satis multa ante dicta sunt nunc dicamus de altero. Necessiurio demoti brat duo primum extitisse poematum genera Laudatis prehensivum. Demonstrat a tem tum ex natura,c habitu hominum ψς παφυ-των - msici ci. qui apti nati sunt ad imistandum. in ex duplici materiesubiecta, quae itidem sumitur Gnatura, cymoribui hominum: ut patet ex iis,quae superius declarata fuerunt. expositis uero ijs omnibus, quoniam fecundum natura fatis parebat iam remitasse habere equebatur uuae optimo quaestio haec. EccU ANDO Murari PRIMUM E TITERUNT tuli a poemata LAVDATlVVra,er REPREHENSIVVns Raestondet igitur Aristoteles ex Homero isposse cognosci Sed dicat adhue aliquis. Iam uero si ex natura homines imitantur, Cr Homerus tam proxime abestanostris temporibus. cum praefertim mundus,ex Aristotelis sententias perfuerit temus isti,nu ubumieriturus absurdum est,siinitiumsi fit poetice primum ab Homoro. Respondet Aristoteles credibiliquidem esse ante Homerum multos extitissealiospoetas, qui imitari
nisporticae studiosi ita scripserint: sed non posse id pro certo aferri, quod nullas iam extaret, qui prior
Homero dici posset.Homerum accepimus uixist eodem tempore quo Hectodus, dum Albae regnarent DL iiij post captam Troiam annos centum ante Romam conditam cL hoc veroscriptum reliquit Aulus Gellius libro decim eptimo, et libro secundo capite undecimo. Plutarchus quoque in Sympo lucis uitiis tur innuere Hesiodum, Homerum essem uixisse aetate, cum ait inter eos ortum certamen recitationis cu
cliter contragere non potest. Dei s uero, ut a poetis, quorum scripta interserunt, ante Homerum laudari fuerant, lilia Horatianum ex libro quarto Od pro Dri potest: di, Vixereyrtes ante Agamemnona Nuliued omnes inamabilesi, Vrgenturienotici longa Nollocarent quia uat acro. , , Pauli sepultae distat inertia culata virtus.
idem q*oque de ipsis poetis dici potest.Naltos quidem ante Homerum extusse credendum est,sideo ram nomen obliuione obscuratum inter L ENTAT AUTEM IPSIUS HOMERI ut ab eo initiam sumamus γN A R GIT E S. Quoniam interieruntscripta ab ijs, qui uixerunt ante Homerum auli: ius ipso antiquiorem habemus necesse est,ut ex illius scriptis probetur duplix extitissegenus poematis, et erram conuitiosium, cT humile, alterum laudativum, ergrave. Et quoniam de laudiuvo, Crgrauistis con labat,omnes enim norant Obscam, ex Iliada quaepasim ab omnibus ligebantur. Vnde accepimusa Plutarcho,Alcibiadem, cum ad Grammaticum aliquando Aesil Crogassas, ut ibi Orci Homeri iliae C. Grammaticus respondisset,se eam non habere hominem percusisse pugno, ex disi fisse, q*od putaret hominem nequam,crindoctum,qui Homeri libros non legist,quonia inquam, satis id constabat. ideo non probat probat uero altera ait enim,EXTAT HOMERI MARGITES, ET HUIC SIMILIA ideo indauit quia multu huiusmodi leuia scripsit Homerus: ut dicere posimus Homer fit se σεμνάορον, σευολες eg: duplicii fili sepraeditum natu ra: nam Cruilas,repubentinado: graues,laudando imitatus este liones, quare non itinertia parens, fons totius poeticae ab ani quis est appellatus an ea una re damnatu accepimus ab Atheniensibus,quod belligerantes induxisset Deos. Et cicoro idipsum innuit in Tusc. prccum ait Homerusqui humana ad deos retuli massem diuina ad nos. D Sed retio ad rem. an imus Homerus naturum habuit hominis scripsit Naergi . Valeriui, Harpocrationari ab Homero scriptum Nori temercallimachum eum librum is desitique habuisse. Addit. idem Margit ensignificare aluum, lolidum ideo Demosthenes in Orationibus Q re Alexandrum Margiun. Aristo lib.ribi sexto, ubi despientia loquitur, citat ex Homeri Nargite uersius hos Rc: NI
46쪽
o ,ειτ' is αιῖ ot risy γα πολ .aeci 'πια, α,λγιοῦν σολ- .ET HVlc SIMILIA nam alia muli ascripsit Homerus eius argumenti, quo continebanturres uile π futiles. Athenaeus libro fecitndo ait, Homerum librum edidisse, qui inscribebatur - πιχλιαδε τιωτve me σα ea aest G π Ομ ρομαδον me ου,-- muri Ha λαρδρον λαμ ηει .Scripsit etiam Homerus Βαπαχμυομuio , qua nihil lepidius, ta humilius: extat aut CT IUipotest.Scripsitpraeterea γερανομαῖ Ω ,quae non extat: Cralia multa, quae recenset nidas. Sed quaerat aliquis hoc loco, cum Homerus Margiten conuitiosum poema scripsierit, quo genere ucrsuum Uus sit: nam conuitiosa iambico scribuntur,repubendendum igitur esse Homerum, qui iambico non sit uosm mctro Rest ondet Ari)stoteles in contextu non regener ed hexametris ijs enim tantum usius est Homerus. postea inuentum est iambicum metrum,nessane ab initio ita appellatum: postea enim hoc nomen mα
duum uita uerbo antiqui fimo,quod infrequentereat usu deductam nam ueteres dicebantiae 4 ι ρ malidicere, π comitiari. Tunc uero primum sistasse iis appellabatur nominibus illud genus metri, cuti aliquando scimus a numero peium dictum δεμετρος,π Archilochium postea ab Archilocho poeta. Paulo post cum unus duobus additus fuisset ρα,τωμετρον,inde ταπάμετρον, comer κωλιαμ οδ. quod etiam hipponactaeum dictum est, quia eo pol imum esset ut Hippono. Est igitur iambus dictus Mic το Arsaci μν, nautem,quod ina se putaret aliquis ἰαμίζει μὰψ τῶιι γ.saepe enim a
renicndum in nominum deductionibus, utra prior. Ideo alias adnotauimus errorem Erasimi non leuem in
punctum, quo haecheparata prioribu interpres Paccius.nam praetermisitissam particulam is, qua conis iunguntur haec cum illis est enim'sius, sic, cum Homerus in Nargite imitationem ficerit rerum burnishum sc uilium, in Iliade uero Cr Odyssea rerum praestantium ex magnara, patet ex eo derivata fuisse duo
poetarum gener Heroicorum, π Iambicorum.
At uero ipse Homerus, queadmodu praecipue heroicus fuit solus enim hic no modo recte, sed actionu imitationibus reserta poemata condidit
L cum hunc ita uertit Paccius. At uero ipse Homerus quemadmodum praecipue Heroicus folus erint hic non modo recte actionum imitationibus restria poemata condidit sic etiam comoediae primus norimam tradisti non quid probris, sed ridiculis in actuum formam collatis. constrat haec cum Graeco con textu qui uolet dios contextum declarabimus.Homerum laudat Ariistoteles,quasiluerit eius ingenium fram quaedam, Crexemplar iniuis mei naturae in effingenda, cir generanda poetice, num cum ex ipse natura
necessario probasset imitationem poeticam diuersam fieri ex propriis, Cr genuinis hominum, qui scribui,
moribus: eos autem homines aut esse σεμνοτ0 ους, aut σολες ργζ: inde enatum duplax pocina, altorum, quod in laus alterum,quod in conuitio,crvituperatione alicuius uersatur: quoniam πιιινντ ροι imitantur actiones bonesta ευοῖ τεροι autem uitiores C tenuiores. Patet uero in antiqui limo omnisi
poetaerum Homero, qui opus est ipsius naturae Muti quidam, quatenus ad poeticen spectat. Nam qu)d Mi miscripsit, ex alia knitia, conuitiosum enarum est poema. Narguen enim imitati sunt posteae honunti
47쪽
si TRAN. ROBOR T. Ex PLIcAT. homines alij natura εὐτελἔτεροι, conruitiosa siris minis oemata quae Ilioniam receperuntaliqvina Ato post tribum uersum ita dictum et O AGι θ γ, quos estnialia cere, ejeceruntini ab eo genere uersi locis iambici uocarentur Quo autem iliacti scrip cI, Od spem ieroico uersu non ita postea diactus fuit ab eo genere uersuum Hra icis octa dicti fuerunt. c putet bactenus,quomodo Homerus utrariquepro diuersa ac dii plici fui ingeni natura,tractauit poema. paret etiam quomodo ab eo primum Quis xerint fluos enera poetarum secundum naturam, Heroicorum cilicet,erlambicorum. insinuentis,exprobaris adhueperquirit, quomodo extiterint. alia poes synera,er poetarum ordinate alterum posta trarum, vesuti unum ex altero musicens. id ueia etiam ex Homero demoniti ut sic. Quemadmodum Homerus
in rebus grauiori bitu imitandA praeci ue poeta fuit, Creo nomineest in primR appellandus. Nam hie est di, 'fus,cum ait: μάυ 'ἡρ Γυ.Pocta Rucre dicitur,qui rati, id est,fingit,er imitatur lautitiis claratum est ante, ab imitatione eos uocari poetas'. probat uero propter duas causasque explicantur in parenthesi. e μίν γψ, subintciligendum poeta est hoc nomine uere dignus, Ut .m ευ, non quoniam ,, tantum bene, decore, raptestri nis. ὀπιχ α ΟαμτIi πριιιιυ σειρε πιη-.sed quia tramaria , , cas etiam imitationes sicit amata uocari superius diximus ipsa poemata exprimentia res, non pernaris rationem sed ut geris, lentiso ipsis et hominibus: ideo Homerum fecisse est dramaticas imitationes, quia homines in sua poemata inducit θῶν re,id est negociantes it in communi conuictu interfies lent. Hac
de causa in primis si tum Homerum asserit Aristoteles dignum filii quin etu diceretur, nam Cr decorum N persiturum,ta mores expressi : σέN-ευ uti Naito uersus destris fit de multis rebus: imitationem praeterea Gild maticam Homerus ante omnes.Atquesic mi filiori declaratus locus, alioqui difficiari crualde obscurus:quem neque apte,neque eia uertit Paccius,ut quilibet iam intueripersepotest.
, , Sic etiam comoediae normam primus tradidit non quidem probris, is sed ridiculis in actuum formam collatis. Et sane similis in Margite ratio. ,, hic enim ita se ad comoediam habet, ut ad tragoediam Bias, at Odys,, sea. Alii pro uniuscuius ingenio impulsi, ad alteram tantum poetiis cae huius partem animum applicuerunt: sic , nonnulli loco iamborum is comici, nonnulli loco hexametrorum tragici, ut qui circa sublimiore, li is noratiorem uediccndi characterem uersati sint, Tragoediae doctores evis titerunt. An uero tragoedia, quatcnus attinet ad ipsa genera, tis adhucri sit absoluta, necne,cum id per se iudicando, tum ad theatra reserendo,aliari considerandi ratio est.
πιο μανειν in εοικε υ Gμα, ἄρ ον τῖ-He εὐον. Huius dictionis uis, quae magniponderis est adsiensium Aristotelis declarandum non exprefit Paccius. Hoc igitur est declarandum, quomodo Homerus norm Abdemonstrauit primus comoedi ex tragoediae. Homerus er quatenus ad ymam specta Cr quatenus ad materiem, praescripsit occulta quadam ratione comoediae CT tragoediae modum quaterinus adstrinam, quia dramaticas fecit imitationes, quae in comoedia necessario esse debent.Quatenus adma teriem,quia res iocosis cruiles ieridiculas est imitatus, quod in Margite apparet;trurige Mero expres
48쪽
reprehendere morem ueterisco: noedi s totam malediceri DC obtre Lindo uersulaturi. σα probais
rei quod pollea usitatum iiiiiii novi comoedia,e qua omnis malescentia sublata fuit. Posteri igitur Mais
vraduertentes in Ilomero utram pie mul inuenerunt comoediae non π:ideo autem dixi, utrunque mul, scilicet marmem uilium, ridiculorum,dis orniam droruticae imitationis, quia separatim antea obsera Maro separatim autem sumpta materis uitium,er ridiculorum est crat polim iambicum e conuitio. sum, deportae extiterunt di ii Iambic L sepiratim quoque sumpta murei es grauium, bonistorum, est erat poema heroicum, laudatium: unde Fleroici poetae pellari.c iuncte vero, Tsimul sumpta materies ridiculorum Cr urina dramaticae imitationis, constituerunt ipsam comoediam. e fc patet quo modo primum comoedia ieritinuentu. Coniuncte quoquesumptu mirerici grauium c honestorum, πfrmadra inuticae imitationis constituerunt ipsim tragoediam: π lapatet, quomodo inuenta uerit re rasa.Arialogia uero quaedam, proportio est inter poemata Homerica, comoediam Cr tragariam, quoi sic demon truA fotelis. ilias, cro61 analogiam habent cum tragoedia. Murgites m mmcTadia. Sumitur autem analogia ratione materiae, eri mae. tiam luber obsea res tractant graues, C h Nicas, itidem tragoedia: idae quoque, haec dramatice imitantur declaratur uero auia via haec iis Merεκ'. ὀλοου μαργειτηρ--ίυγeμυς,ἄαπερ ἰλαὰλ sis i. υοσει et C me τραγωδας,ουτω ill in He race κωμωδ aer Fucta est te transmutatio quaesum poematis in poema εροτιῶ σἰκ scribentium naturam qualis est uperius declarata si,Ἀλωεροι, qui imitabantur locosa ac vili ficti Grunt nimbographi bi rursus transvixtariIuntiu comicos, ex iambo raphis adlisium comicile pro materie quidem diuersa non est ficta mutatio nam eadem permans apud comicos quaeante furat apud ram, graphos, q oi uters in contuiti js uersatur, c mi edictis: sed ex prima tantum, nam iambographi hoc digerunt a comicis quoniam comici dramatis in faciunt imitationem,uin graphi no ficiunt. Hoc cla ratAri totelis iis uerbis: si δεεψ' ἐ-r m si mirumν οριι δεν 'ο κει - φυσιν, μνυ πις αν κωμωδοππιοι Facta est etiam Atera poematum mutatio, πιιι τψοι, qui Rimitabantur ingraues, C erias, facti erant heroici seu emporici bi rursus mutati sunt in tragicos, Crex herois Misunt postea tragici propter niaterie quidem nequaquam,nam eadem retinuertit tragici, qπα te erant apud beroico es propter formam. tam heroici hoc diserunt a fragio, quoniam alia esst ita
2:tio tragica alia epica, heroica. Quaen 'peractionem,er repraesentationem rerum,utut Seon
tur Epica autem, ut geste uerunt, per narrationem enim multu inducit,sicuti patet. mim superius bHὶ nobκ copiose declaratafuerunt, hoc explicat Ariistoteles, cum ait: ei a Gm ex hetro τραγω λοιγ' ιδ ης δασυυιδ α is μειζω, aseasia τί re τὰ P eme - mior εκεινων. Duas vero africaua se sis,cur talia Gadia mutatio. Prior est, quia drantata tragica,er χαματα fiunt maiora epicis,non quidem quod emporia non sit prolixior,quam tragoedivinam epopoeia multarum rerum ac diuersarum repraesenatationem, imitationem continet, ut putet ex Homero. Sed unam rem implicem copio tu, Crlatius imistatur tragoes quam em riLAltera est,quis dramata tragica Cr χη eme sunt magis honorifica,quia imitantur resint uigeristient. hoc autem non facit epopoeia num inducit narrationem, pre quam imitatur.
haec uero declaratasiunt ante. Quaerere potuisset hoc loco aliquis, an tragoedia adhuc absoluta: id uero quaeri duobus potest modis,uel ex ratione ipsius mei tragoediae: ut sit ueluti quoddam corpus integrum crabsolutum: ues ex ratione theatri, Crupparatus, quae duo extrinsecus posita sunt. Responder Aristoteles, hoc nonspectareadpraefentem disputationem dacterius esseCr loci, C ermonis in praesentia enim, m biproposueritquaerere,quasi queritorigopollices,Crpoematum ligularum ut habet idemonstrant quomodo enata sit tragoedia Craudis.
τωρ,3 ρ ἐγίγνει φανθον αὐεὶ Cum igitur a trincipio rudes cssent, planec, informes Tragoedia at que Comoedia, illa quidem ab ius qui Dithyrambum, haec autem quan tum se ipsa aperiebat ab qs qui Phallica produxerunt, quae nostra ctiam
rempestate in urbibus non paucis in consuetudinem ex lege recepta sunt: paulatim auctic suere. ει
49쪽
Uitur fuit origo totis poetices et Liῖ id est, subius, er extemporantis metris: tresiit c bigucrum partium i ta origo: ideo necesse est, ut tragoedia cr comoedia ,stati caeterae omnes partes fuerint σαυῖχεδι κ . Docet igit aer, quomodo fuerint auctae, tr ex quibus poti tu ad ipsis sit facta arcessio. Tragoedia i ditis biς incrementum sumpsit. comoedia ex phassicissed cur ex his vatrunque ocina in honorem Bacchi institutum .it: mer dithyrambice tota primum in eo uersabatur.er inde nomen accepit. allica quoque ad Bacchum respiciebant, sicuti declarabimus postea. Est quoque
t imum in recitationetragoediar ambircumma seu praemium recitantibM dari consueuisse: istisdem in comoedia ideo apud Terentium mentio esto cum ait: Ponito bic uerbena quem Ioc aptem ponit Donatus. Horatius quoque in Poetice:
carmine qui tragico vilem certauit ob bi reum. Quare politifime cruerisime es ab Aristo. tela dictum ira sim Cr comoediam inde tanquam duos amnes suscepissee incremenim ex duobus rivisic utibus in ip*1 influentibus. De dithyrambice dictum est ante, ideo nihil repeto. De 1 bilis rostro. quae legi apud ueteres. Bacchi sacra tam apud Graecos quam apud Latinos legere est celibrata fuisse misgna cum aeditate, et turpituine, atque obscoenitate. detestatur Liuius ea de causa Romaeex s. c bacachanalia i Jesublata celibrabantur etiam Mirare, de quibus legere est apud Aristophanem, Teius interpretem. nam iude deductum est uerbum ἁ-ωλια μου. quodexprisit vergilius in Georg. cum ait: unctos diere per utres. celebrabantur crPhallic de quibus meminit Plata rebus in libro de cupid diuitiarum, cum ait: Patrium
quoddam agi solitum festum Bac. bunalium magna cum laetitia a toto populo,pompam fuisse: Amphoramum deinde hircum,qui trahebatur: eum sequebatur quidam cophinum magnum caricarum plenumvastans. Postremo loco erat Phallus. At ista, inqui nunc negligunturinam cru strantur in pompa visa dareu,ta preciosae uestes Nominat Phassum hoc Ioco Plutarchus, Crairnum uisse in Bacchi bonorem cralebratumni bis praeteres,numquidsit assu non explicat benius libro decimo uarto,ubi OHilari dia laquitur, Magosia, illam δεα του Vae γα Λαοσεμνlis a , hane πιρα κωμωνω ὰσε n. mulus enim renasentabat μοιχουe,uατρωπῶλιι ο ς,νυcui scio habebat et para.ex quibus omnibus satis patet, quanta ineofuerit obscoenitas. Erant autem baec, mali similes comici lusus, Penim uocat Arbenaeus, icci μι, - ποα 'rata, ut non immerito dicat Aristoteles ex bRadaucta comoediam. Namtur ibidem etiani aliud genus κωμῶναπι ρι ite, apud Lacedamonios, sed ego De uitatis causa praetermitto. Eos uero homines, qui agebant bos comicos lusus, ut uoratos a Lacedaemoniis δικνMsine, seu μιμητοῦς. ab alijsous Mic 'ἀMn. ab aliis Getusti ab Italis φλυα te. 4 Sic inisi para die ab his 'ballica celebrabantur. de ibit Athenaeus eorum repraesentati ne qualis erat, sic: πανσωπειον πιθυσπνοον εχ σι, κία : εφανωπιαιχειρίδας o θινας εχ
Arboris antiquo numen uenerare it phalla Terribilis membroneso qui siemper in tarto, viguinibus puero, praeloni falce minatur.
Ad huiusmodi phallos puto restexi se vergit libro secundo Geo .cmaae
Nec non Ausonis Troia gens missi colani ver bus incomptis istant, usIPlato,
50쪽
or 3 corticibus umMborrenda cartius Et te Bacche vocant per carmina lata, tibi,
oscilla ex alta fissicii sint moria pinu. Superbis uersibus eum maxim probo feraretiin, iam agere seruius post emosco, ait: AI' dicunt cita esse membra uirilia defloribus ictu, quesulpendebantur per intercolumnia, it tin ea homirrcs
acceptis clausis personisii ingerentur. er ea ore cillerent,uest mouerent, adris populo mouendum. ia satis, opino at et quid num sit phalluce quae fuerintpoeniat apbassica. Ab bis igitur auctam comaedium alserit AH Soteles est enim quaedam cognatio inter utrunque poema. sed quaerat aliquis, utra prior, an phasii reportis,an comoedia extiterit Videtur innuere Aristotelis is contextu, is quidem extitisse coma tiam,sed cum postea re nata irab ex legibus instituta fui seni 'a te sacra, Cridia in lucem prodillas ipbassici uersus obscenitatis; lenissimi, ex ijs uatis e deductis eo, adauctam comoediam, ait enim: Cum comoediae tragoedia essent sere' διαρι a, tragoedia quidem aucta fuit ex dubrambice, quae ες secum illaco unxit. postquam e renatu prodiit, sacra Bacchi acienda Sic etiam contiesia, ρ ρ ρ τὰ 'ια , αιτ ί mu γ πολλαὶ ἱ τ λεο π δι euis i νομιζομχ te σμικρον κυμώθη. - α ων G90iν φανερὰν αὐλ. Notanda ita uerba, A. me αγοντων τὰ φαλλικὰ, id est, ab Mθs q*is' nu produxerunt phallica Notanda itidem illa uerba,7Gν Uiν--hecitauertit Paccius.quantum est ipsa apericta Videtur tamen hic esse sensus. comoedia paulatim ducta fuit ab ire. qui pharica tractabant,ud tantam inque magnitudinem, quantam nunc cernere est: quasi innueret actuc geri positim expoliri id quo factum est, cum comoedia ex vetere facta est noua, quae multo probatior, integrior fiat.Mil legunt osν ἐγ-- φανερὸν αὐ-ιρ.usscrutant visuris,m restiari cutipatet, ad basim aphos. Sed prior Icilio magis placet. Georgius Valla siequitur posteriorem. De eo iamdudum nulla est a me mentio acta, nam adeo peruersa est eius conuersito hucusque mihi uisa, ut eum prorsus rei cer .Quod sim reliquis,quae interpretatu risumus,sta 'segesserit, rejciemus prorsu sertanquam Dreabiecta nihil cogitabimus.
Sicin tragoedia diuersis mutationibus uariata, quoad proprios nume Vros impicrct, tandem quicuit.Tunc enim histrionum numerum, ex uno uidelicet in duos, Aeschylus primus auxit, & ea quae circa chorum sunt, imminuit, sermonem V primarum partium instituit.
Postquam est ab Aristoteli declaratu comoediam apbassici tragoediam a diibrambicst ducta meo quo diximus,minis e tragoedis,ait. Post mustas mutationes eam tandem ad propriam naturam deuenis ita, At nihil in ea desiderari amplius positi ponit uero lagitatim incrementum tragoediae: cra quibus furavit et Cra quibus in laluerint inuentu. sitabis insignis poeta, prius tria inuenit, F - σκοροῦ M.ῆDF.τὰ τίλα nuά τωσε. λόγον πρω-γωνιτων Mασκευα . Η, ut testaturmusanias, perfomnium Baccho monitus civit tragadias scribere. eo Quintil.bcsscribit. agoedia primus in lucem Aescistus protulit sublimis,Crgraui atquegrandiloquus sepe usque ad uitium sed rudis inpleriseque,er incompositus: propter quod posterioribus concesserunt Atheniensis, ut correctas eius fabulis reis citarent, Cr coronarentur. Id uero ab Euphorione eius filiosa lium saepe, accepimus. Disso Malus inuita Apostoni sopbistae ait, Aesch Ium tragoediam, cum antea esset confisa, in ordinem redegisse: Cr cum esset immitis, πcrudelitatispleni ima, ab eo vide mitigatam nam uetuit, ne caedes in con pectu pectatorum, ferent in theatro. er ab Atheniensibus honoris causa uocatum tragoediae parentem. Athenaeus quoque tiabro primo ait: UM MI υλγ A Κ μίνον η Πρε ἡῖ pi sti et viυτ επειαν, κότι σεμνον m. αλ υ
Aristoteles igitur ut A cistum primοῦ duos inuenisse histriones, cum ante adhiberetur tanta unus,de qua resuperia locuti fuimus ex Luciani loco, que protulimus ubi barbarus ille dicebat, una billisione plures bis c .moras. in stata ctori multitudincnu olim in choro adhibebantur plurimi homines. In inoro