Fabulae selectae Fontanii e Gallico in Latinum sermonem conversae, in usum studiosae juventutis, authore J.B. Giraud .. Tomus primus

발행: 1775년

분량: 293페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

8s ELECTAE FABULAE, LIB. I.

FABULA IV,

Cujus argumentum ex septima Phaedri Fabula , lib. 2. . desumptum est. . Duo muli. IN A ibant muli duo : squalidus alter avenam . Fert vectigales splendidus alter Opta.

Hunc exultantem pretio non moveri S ullo, Pondere ut insigni terga levata velit. 3 Insultante quatit terram pede , turgiduS Ora, Et resono gressus nuntiat aere suos.

Hostis adest nummis inhians, fiscosque vehentem In mulum , telis horrida turba, ruit. Arreptum sistit fraeno : frustra ille reluctans, Io Vulnera lethali sentit adam manu. Suspirat graviter funusque ita lamentatur :Haeccine sors illa est, quam cecinere mihi λHic mulus me poni sequens, impund periclum Vitat, ego spolior, dispereoque miser. 13 Tum comes illaesus: splendenti munere fungi Non , ut jactabas, semper , amice, ju Vatis a Pistrinari, ut ego, famulus si pauperis esses, Non tibi venisset tam celer hora neciS.

1 . Dispereo pro pereo. Dispeream, ni suinmosses omnes. Horae. T. Sat. 9. Si non mentiris , Classice , dispeream. Mart. lib. 2.37. Pi trinari,per syncopen , i. e. pistrinarii. Pistrinarius est pisutrini custos. Puto esse actionem adversus pistrinarium ex com

32쪽

s ELECTAE FABULAE, Lin I.

FABULA V,

'Ujus argumentum ex sexta Phaedri Fabula, lib. 3. desumptum est. Lupus o Canis.

Γ οπυ s erat pellis Iupus olim totus & ossa ;

c Tutabatur oves tam beni cura canum ille vagum offendit per devia rura molossum, Que sua commendat forma , sagina, vigor. OPPUgnare canem, carnes in frusta secare, Iejunum subiit mira cupido lupum. Sed tentanda prius luctaminis alea ; ad acrem APtus erat pugnam robore, mole caniS. Ergo Iupus comis, prona & cervice salutans: U t tu pelle nitest ut tua membra vigenti Cui canis : & facili pinguesces, optime, cura , Horrida , si sapias, lustra relinque tuis ;Tartaream hic degunt Vitam, gens omnium egena , Exhausta aerumnis, nata perire fame.

. . Animal natum tolerare labores. Idem. I . Metam. δὲ

Nos numerus sumus & fruges consumere nati. Horati L. Epist. 4. Perire fame. Perest time. Phaedr. t. 3. f. I.

33쪽

ro S ELECTAE FABULAE, Lim L

I s Hic nullas gratis epulas fortuna ministrat; Venter nil certi, quo saturetur, habet. Vis parat una cibos : tua ser vestigia mecum; Laetius hinc vives. Tunc lupus, at quid agam Pelle nihil : Lare pannosos arcebis herili, et o Limina qui pulsant fuste, stipemque rogant. Perblando famulos vultu gestuque loquaci, Obsequioque tibi conciliabis herum. Haec si praesti teris, merces te quanta sequetur lDulcia frusta manent & genus omne dapum. Mollia nec pulli nec deerunt ossa columbae, Passim & blanditias fundet amica manuS. Iamque itipi tenero produnt se gaudia fletu, Laetae adeb sortis pectus imago movet. Coeptum iter in silva peragunt. Lupus ecce molosso

3o Cons icit exesis turpia colla pilis. Nam quid conspicio λ Nihil est. Nihil ' Est leve quiddam.

Dic tamen. Hanc secit sorte catena notam.

3s. Gratis. Graiis poenitet esse probum. Ovid. 2. de Pone. 3. 4, II. Parae, i. e. acquirit.

Divitias avidus sine fine parandi Ovid. l. i. Tris. Eleg a.

Unde parentur ope S. Horat. AN. Poet. Servosque tuo S, quos sere pararis. . Idem. I. a. Sat. 3. 2 3. Deerunt.

Non vobis, Rege latino Divitis uber agri, Troia:-ve opulentia deerit. Virg. AEgeid. 7.

3 i. Nam quid pro sed quid.

Nam quis te, i. e. sed quis te. QS. Georg. 4que. Nam quid ego de Cicerone dicam 8 Cic. l. 14. Dill . I. 3 i. Nihil es. . Un Rc hoet Amice, nihil est. Phaedr. l. r. f. 6. 31. Fecit notam . . Notam siue vulnere secit. Oνid. II Mezam. ν.

34쪽

porth catena Ergo tibi, qud lubet, ire potestas, Non datur ' Haud semper; sed quid, amice, nocet t

31 Sie nocet, immensas ut opes hac lege recusem, Iam faxis valeas tuque dapesque tuae. Rec lupus: atque fugit, sibi tanquam instante catena , Currit adhuc mediis non revocandus agris.

34. Quid nocet. Sed quid tentare nocebat 7 Oνid. Metam. I. Ξ97,

Et dubitamus adhuc virtutem extendere factis.. HS. AEneid. 6. v. 8 . Per si qua est, quae restat adhuc mortalibus usquam. Idem. I. ν. 16a Sanguine cernis adhuc, &c. Idem. S. P. At I.

35쪽

Cujus argumentum ex quinta Ρhaedri Fabula, lib. I.

desumptum est.

Vacca , Capella, ovis O Leo. ys NXERυNT foedus capra , bucula, & agna sororeS, Quique dabat silvis jura superba, leo.

Commoda partiri placet atque incommoda : cervum In laqueis reperit laeta capella suis. Fida vocat socios; vix advenere: per ungues Coepit rite suos tum numerare leo. Et sic : ad praedam en quatuor convenimus unam p

sit totidem in partes dividit ille ferum. Ρrimam, inquit, tollo, quia rexque leoque salutor ; 'Litibus ambiguis hic via nulla patet.

3. Cervum in laqueis , nc. Sunt qui contendunt nullam narra tionem in pentametro poste ordiri sed legant versus sequentes Ovidii. l. a. Fas. 78 I. Exitus in dubio est, audebimus ultima , dixit, Uiderit, audentes fors-ne, Deus-ne iuvet. Cepimus audendo, Fabios quoque. Talia fatus, Ense latus cingit , tergaque presis equi , &c. En narratio quae incipit in hoc entametro et ense latus cita. gil, &c. S. Ferum. Ferus aliquando quasi substantive ponitur. Silva tum excepit ferum. Phaedr. r. f I a. de Cervo. Asinus ut vidit ferum impune laedi. Idem de Leone, s.f is Pectebatque ferum. Virg. 7. AEneid. pariter de cerνο.9. Quia . Ego primam tollo nominor quia leo. Phaedr. I. I. f. s. Illacrimabiles Urgentat ignotique longa

Nocte, catim iuia vate sacro. Horsi . t. Od. s. ν, an

36쪽

Altera jure mea est: jus nostis id esse potentum. Qilhd plus fortis ego, tertia parta mihi est. Velitum si qua procax quartam vel tangere fidat, protinus huic fauces, vindice dente, molam.

II. Fidae, i. e. ausit. Ceu crudo fidat pugnam eommittere eaestu. Vi . s. AEnei 34. Molam. Molere, est frangere & redigere in farinam. M lendum usque in pistrino Ter. Phor. 2. I. I9. Eadem frumenta λmolere & conficere. Plia, 7. Edo libentius mollium. Plaut. Acch. i. 6. II.

37쪽

14 SELECTAE FABULAE , Lis. t

FABULA VII.

, M. Pera.

y uppimpn haec quondam: lucem haurit quisquis in Orbe,

Nunc majestatem prodeat ante meam. Fas impunt queri, cui non sua forma placebit, Mutare in melius dextera nostra parat. Simie, sta coram; quanquam non Ordine primus, Primus fare; volo; nec mihi causa levis. Quae me circumstant animantum conspice turbam rEXuperant-ne tuas dotibus illa suist Laetus sorte data vivis y Quidni, ille reponit t uattuor ut reliquis sunt mihi nonne pedes 8Me nihil e figies mea laedit; frater at ursus Artus informes & rude corpus habet. Si mihi quid credat, se pingier usque vetabit. Vix ita fatus erat, protinus ursuS adest.

E. Lucem haurit. Clim primum lucem pecudes hausere virumque Ferrea progenies , &c. Vig. a. Georg. e. Majestatem. Sentiat illa, uxo Augusti Τe maiestatem pertimuisse suam. Oνid. de Pont. I. 3. Eleg. r. 4. Mutare. in In melius mutare locum. Lucan. l. 6. I. Causa levis., Causa pro motivo agendi. Num parva causa, aut parva ratio est Ter. Eunuch. 3. s. 27. Noa sine causa quil tibi placeat tam diligenter exquiro. Cic. Attic. lib. 13. Dis. aa de

io. Quattuor ut reIiquis. Reliqui idem saepE sunt ac caereri alii.Munus omnibus reliquis magistratibus imperabit. Cic. 3 de S. Is Virio sibi & reliquis Virronibus illa jubebit Poma dari , quorum solo palcaris odore. Reven. Sat. s. . 13. Plagier pro pingi. Poetae infinitivo verbi deponentis quan-

38쪽

sgLECΤT FABULAE, LIB. Ι. 'Ut caput horrendum spectant, atque hispida villis

Tergora, questuram credere quisque feram. Imo non modicis effert sua laudibus Ora , Mordacique petit sic elephanta joco: Crescere cauda , olli decrescere debeat auris io Crassior est moles, nullus in Ore decor. Quanquam elephas sapiat, non est diversa locutus ;Iudice me, pistrix est, ait, ampla nimis. 'Deinde breves acari formica jocatur in artus, Seque gigantei corporis esse canit. as Iuppiter alternis ut se tulere ca villis,

Cetera contentus, cedere quemque jubet.

Nostra sed ante alias maior dementia: quisque est Talpa in se, inque pares lumina lyncis habet.:

doque addunt syllabam er , metri causa. Duplici spe utier. Teia

Phoran. q. a. II.

, Uidemur labier. Lucret. 4. I.

--Domos mercarier unus.

Noram. Horat. a. l. 3. Sat. 26. Coelεra contentus. Id est contentus, qu6d nullum ex anλ- mantibus de forma sibi a Iove data conquestum fuerit. Non desunt, qui aliter interpretentur hunc locum aut horis gallici , content d 'eux, in quorum gratiam sic illum reddidi. Alternis . alios alii ut rite re beatos

Forma omnes propria , jussit abire Deus Sed si possetior hie sensus eset vetus Fontanii sensus , dixisier

a 8. Talpa. Talpae caecitas de lyneis perspicacitas apud latinos in pria verbium abierunt. Hinc ortum illud adagium r caecior talpa. I in C illa locutio : lynceis oculis contemplari, pro acutissime Perspicere. Aes verte , qhol salso talpa dicitur oculis carere ; si quis enim Prret emam detrahat membranulam, cernit talpae inesse oculorume glom a S. O. Saepe idem est, ac erga. Accipii in Teucros animum mentemque benignam. Virg. r. agneiaLNovus in fratres animi paterni. Horat. I. a. Od. λ.

39쪽

. 16 SELECTAE FABULAE, LIR. I.

Nusquam aliis parcit, parcit sibi semper: eodem Quo se oculo, fratres cernere nulluS amat. Quos nunc fert tellus, & quos tulit ante, supremo Imposita est cunctis a Patre pera duplex; Quamque aliena gravant vitia, hanc prae pectore poni Iussit, & a tergo quam mala nostra replent.

3o. Fratres. Isidorus, Hispalensis Episcopus , qui in septimo saeculo vixit, viginti libris originum seu etymologiarum celebris v. 6. ostendit quatuor modis fiatres dici posie ἱ natura . gente, cognatione , affectu. Horatius Romanos vocat fratres, I. r. Od. a'. Eheu l cicat licum , & sceleris pudet . Fratrumque. i. e. Romanorum a Romanis in bello civit ioedisorum. 32. Fera duplex. . Peras imposuit Iupiter nobis duas rPropriis repletam vitiis post tergum dedIt; Alienis anie pectus suspendit gravem.

Hinc videre mala nostra non possumus. Phaedr. l. 4. f. se . Mala nostra , apud Phaedrum, ut patet, sunt vitia nostra. ga. Fert terra. Quales neque candidiores Terra tulit. Horat. I. I. Sat. S. Hos utinam inter Heroas natum tellua me prima tulisset. Idem, ι. 2. Sati

40쪽

s ELECTAE FABULT, Lia. I. 1

Agur τΑ usu didicit, dum regna pererrat, hirundo

Quo quis plus vidit, plus meminisse potest. Infidi haec minimam pelagi praenoverat iram, Et signum nautis, ante pericla , dabat.1 Ruricolam, venit cum cannabis hora serendae, Mittere per sulcos semina densa, videt. Auguror indh nihil fausti, prudentior inquit, Me, parvae Volucres, vestra pericla movent. i Quippe ego, vel latebris, tanto in discrimine, condar. Io Aut cita in amotas me feret ala plagas. Cernitis agrestem-ne manum se ferre per auras Illa dies aderit, nec procul illa dies, Qua vestram parient, quae spargit cumque, ruinam; . 'Hinc texet vobis gens inimica dolos:

I. Didicit , dum regna pererrat. Familiare est Poetis sungere praeteritum tempuS cum praesenti. Pene arsit, macros dum turdos versat in igne. Hor. I. Sat.. yxaetera dum legio campis instructa moratur, Ibant. Virg. 9. AEneid. s. Ruricolam. Saepe apud Poetas cum infinitivo duo accusativ sociantur , quorum alter regit verbum , alter ab eo regitur. Semina vidi equidem multos medicare serentes. Virg. l. Geoz. Et mala me meritis ferre minora doles. Ovid. a. de Ponto. 6. Di Iam pondus dices nomen habere meum. Idem. 3. 4. Epis 3. Quἱ νsram. Fortasse hic me aliquis culpabit quod sensum integrum in duobus versiculis non concluserim. Sed noverit. quaeso, me hic Ovidii vestigiis institisse. At quicunque nefas ausi, prohibente Deorum ι . Numine, polluerant pontificale caput ,

Mutte binent merita. Testes estote Philippi. Fast. I. 3. ν. πο

SEARCH

MENU NAVIGATION