장음표시 사용
101쪽
eiusdem mamyris corpus esse eum tamen illud sibi vendicent Ratisponenses, Germani quibus litem adiu dicauit Leo IX. Diplomate dato, in 3.tOm Conciliorum 2.p.post eius cpistolas adducto. In quo declarat Corpus S. Dionysii excepta minima parte dextrae manus in monasterio S. Em me.
rani Ratispone reperiri,& iubet Gallis, ut eo dimista Corporibus .Eleuther ij, Rustici sint contenti.
Ne i tamen desistunt a contentione, Qvehe mentius, lacrius, ac iustius sane pro Corpore Mart is pugnant,quam Graeci pro corpore Patrocli olim pugnasse in Homero leguntur. Non sunti nobis Hispanis constantiorcs hac enim certe virtute vincimus ne igitur cuiquam , quicunque ille demum sit, qui Sanctum Iacobum velit stib- ducere . auertere, cedamus eique firmiter ad , haerentes, siue illatam vim, siue adhibitum astum propulsemus. Atque ut alio idoneo item exemplo utamur. Gallis persuasum est penes se esse Caput Ioannis Decapite I Baptist ri quod ijs Baronius in Martyrologio prorsus negat, a firmans alterius Ioanni Martyri 'l' iuuersa.
hi fuisse. Tenent nihilominus Galli mordicus susceptam thesim, laronio diem dicunt, quod illa eos possessione voluit exturbare. Mirabilius est,quod cum legant Augusta Praetoriae in Subal pinis patiem saltem eiusdem capitis seruari , ene constet illud Romae, excepto mento ad S mur diram
Sylvestri in Monasterio Monialium ab omni sermo Tagdata
Europa coli, non desinunt tamen affrmare n-zeliaci partem unam , alteram Lugduni, alteram
Ambiani se habere ut necesse sit illud caput aut multiplex esse, aut tamquam panes illos Euange-
102쪽
Galli Ho-licos, iis ces in manibus portantium multipli-pE ., i ii , tun nisi forte quod in Borbonica clade dunt milites non potuerunt cffccre, a quorum rapina , furore Moniales illae caput auerterunt posteata. 'ib, Rliqui ct religiosi viri perficere potuerunt. Nectit, Bapii ia obstat pugnasse inter se illos in Gallia populos de Monialibus capitis possessione quominus assii ment eo se frui ut omnibus suffciat. Hoc
sonis no Hispanos documento erudiunt, ut etsi de aduentu Iacobi in eertam aliquam Hispania Prouinciam dubitemus, eum tamen in Hispaniam venisse fateamur. Imo suo Gallos exemplo coerceamus, eosque doceamus posse nos mutuo de ad-
ui. tamen dubitare ulla ratione posse quin Hispaniam adierit, eamque praedicatione sua illustrarit. Quod extra Omnem controuersiam csse volumus i idque opinor certissimis argumentis monstramus s. V. Testimonia Innocenti I. O Gregori VII contraproducta ex Baronio expenduntur.
Nnocenti I. testimonium duas habet partes. Prima assirmat in Italia, Gallia, Hispani;s, Africa, atque Sicilia nullum instituisse Ecclesias, nisi eos quos venerabilis Apostolus Petrus, aut eius successores constituerunt Sacerdotes . Haec nihil Non sequitu continet aduersum Traditionem generalem , quae
ih.b tradit Iacobum in Hispaniam venisse, Mibi prae-c6biim po dicasse sed aduersum traditionem Ecclesiarunia.. 2. Lis. V p.rticulariuna, qua arimant ab eo esse institutas, Hid pauia. Episccpos a Iacobo accepisse. De quo ego abstineo dicere, qui id ago, ut probem generatim
103쪽
Iacobum euangelizasse in Hispania , quo fieri
potuit sine erectione Ecclesiarum, institutione Episcoporum . Quare stat mea veritas cum Inno centi doctrina. Do Innocentio solum Petrum, di succe res Pontifices misisse in Hispaniam Episeopos,in Ecclesias in ea instituisse Nego tamen Apostolum Iacobum non praedicasse aliud quippe estir dicare, aliud Ecclesias instituere. Cum
praesertim constet apud veteres authores Iacobum septem tantum, aut nouena homines conuertisse, qui non sunt satis ad Ecclesiam, ne unam quidem instituendam, nedum ad plutes, quas Innocentius inficiatur erectas. Hac ratione manet antiqua traditio inconcussa , uti a nobis est proposita, de asserta. Ita sentit Ioannes Vasaeus diligentissimus Ioan Vasa ustiantiquitatis indagator &vindex, qui tradit anno . Christi se Episcopos Roma in Hispaniant mitas a Petro, Paulo fuisse rijs tantum laborandum est , qui aiunt in suis quas volunt praecedere alijs iure antiquitatis ProuincijsEccresias erectas &Episcopos institutos. Quod ego in medio relinquo nec volo aut assirmare, aut negar . Cuique suum ius arbitrium liberum relinquo. Cum Innocentio non contendo, qui mecum non pugnat. Et quidem pars ista diis cultatem non habet. Sane Bosius dei gnis Ecclesiae lib. . cap. I. Aduentum D.Iacobi in Hispaniam confirmat Episcopos non veretur Romae assignare , quod eos a Petro, Paulo Hispania accepisset Secunda negotium facessit. Aut legan inquit,s in his Prouincjs alius A HGrum inuenitur, aut
uitur locus/negat igitur usquam leg alium
Quinam iisti tu erantEccle fas in Hispania
104쪽
Apostolum ibi docuisse , idest praedicasse, praeter
Petrum, non quod hune in iis Prouinciis praedicasse affirmet, sed quod eo miserit Praedicatores. Hac particula videtur excludi Iacobus Hispania. Primum miretur quis Innocentium negare legiuspiam, alium Apostolum eas adisse Prouincias,
cum Paulus in Italiam venerit & Romae fuerit,& docuerit idque de Fide constet , cum in Actis Apostolorum liabeatur. Deinde ut de Hispanis loquamur, quo Patres tum Graeci, tum
Latini scribunt Paulum ibi praedicasse sunt Hippolytus in libello de septuaginta duo bas discipulis Athanasius ad Draconisium Cyrillus Hierosolymitanus Catech. 7. Epiphanius haeresi 27 Chrysostomus in praefat.in Epist ad Hebraeos inde laudibus Pauli hom. . in Mati hom. 6. Theodoretus in Epist.ad Timotheum cap. vltimo, in Epist.ad Philip.cap. I.& in Psalm. I 6. Hi ex
Graecis. Ex latinis Hieronymus in Isaiam cap. I i. Gregor Papa lib. 3 .morat. cap. 244 Isidorus de vita, obitu Sanctorum cap. 7 I. Beda in Martyrologi ci. Kal. Aprilis alij recentiores. Verum non poterat hos nosse omnes, aut legere Innocentius, qui erat multis antiquior. At non paucos legere,&nosse potuit, qui eo fuerunt antiquiores.
Potuit Hippolytum, potuit Athanasium, potuit Cyrillum, qui haud dubie ante Innocentium lae. runt Potuit praetera Epiphanivis in Chrysostomum, Hieronymum aequale s legere: nullos tamen legis mirum est quod si legit,quomodo negat id scriptum inueniri,cum praeiertim postea dicat in Epistola . uod se non segunt, quia nusquam inueniunt Possent enim respondere Hispania his se
105쪽
se authotibus inuenisse, negisse Paulum in Hispania versatum fuisse, cibi Euangelizasse. Igitur F pq
possent etiam dicere Innocenti Iacobum inmis' ithoe iiiii 'Paniam penetrasse,is in ea praedicasse seque id traditum accepisse. Sed quoniam credibile non est, Innocentium nullum ex his, aut aliss qui scrip sere Apostolos iiijs, de quibus loquitur Prouinciis praedicasse degisse unquam diligenter inspecto textu Epistolar, considerata mente Innocentisapparet, eum eo tantum sensu locutum , quo
carperat negando ullum alium Apostolum praeter Petrum Ecclesias in si Prouincij crexisse,in Episcopos instituisses atque adeo hanc secundam partem ad primam redire nec aliud Innocentium aquam quod in ea primum asseruerat, deinceps a firmare. Non enim negare poterat Paulum Romet praedicasse, sed quia Romae nec Episcopum dederat , nec Ecclesias instituerat , non habuit rationem aduentus, nec praedicationis, quia de ista minime cogitabat sed de illa tantum quae cum erectione Ecclesiarum, institutione Episcoporuconiuncta erat mentionem facere voluit Patet hoc e contextu Epistolae , quae scopum continet, quo eius mens collimat cis erat conseruare, xcusetodire Ecclesiastica instituta traditiones communes, lantiquas is ad publicam disciplinam spectantes, quas nolebat nouis peregrinis institutionibus mi steri, corrumpi. Haec autem quoniam non pertinebant ad priuatam singulorum Fidem , sed ad communem Ecclesiarum administrationem de earum institutione loquebatur , coar umento, quod cum illae a solo Petro, iucceiasoribus essent erectae, non deberent alijs institu-L tioni.
106쪽
tionibus regi , quam ijs quas initio a suis author
Innocetii vel bus acceperant. Audiamus Innocentium . Si in-ba adaxiculi situla Eceles a tica, visunt a Beatis Aponolis tradita
iro iti,' integra υellentseruare Domini a Motes , nulla diplicantiir uersitas , nulla arietas in ipsi ordinibus , ct consecrationibus haberetur;sed dum unusquisque non quod iraditum est , sed quod trusum fuerit νοe animat esse tenendum, inde diuersa in diuersis locis, vel Ee-elesiis aut teneri, aut celetrari videntur; absit sanadalum populis , qui dum nesciunt traditiones antiquas humana proumptione corruptas, putant Fbi, aut Eccisas non conuenire, aut ab Apostolis, elab Apostolicis miris contrarietatem inductam. Hoc nequit de Fidei documentis intelligi, nec enim de ijs poterat esse diuersitas , aut in his corruptio : nec earum pro albitrio mutatio. Itaque de institutionibus, Madministrationibus communium &publi- Dexitibii , carum rerum ad Ecclesiam spei tantibus sermo
Foelasiasti eis erat . a Sautem ille omnino volebat incorrup- loquitur In tas,in inuiolatas seruari. uis enim nesciat inquit
praediea lorum Petro Romanae Ecclesia traditum est, ac nunc MQH Fidςa, disque euIIoditum ab omnibus debere seruari , nec superinduci, ac introduci aliquid, quod aut authoritatem non habeat , aut aliunde accipere videatur exemplum rasertim cumst manis tum in omnem Italiam O cat. Iam intelligit, opinori, lector quid sibi Innocentius velit in quid neget, dum inficiatur alium Apostolum praeter Petrum in iis Prouin- cijs docuisse, hoc enim verbo utitur data pera Pontifex non negat Praedisse sed docuisse legant si in bi Prouincijs alius Mosolorum incienitur, aut legitur docuisse Cesiod verbum ad comi .unem
107쪽
E lasiarum institutionen pertinet, acclesia sicam disciplinam, de qua Innocentius agebat. Non obstat igitur hoc verbum quominus aliquis tale optime Apostolus praedicasset, conuertisset priuatos id εν fiata tantii in vetat, ne quis credat aliquem ibi Eccle Iacobi praesiam fundas &disciplinam Ecclesiasticam tra didisse idque ex adiunctis in ea Epistola capitulis
patet, quae octo sunt, omnia ad rerum sacrarum communes institutiones pertinentia uti manifeste apparet . Summa est. Innocentium inficiari quen Summa desquam alium praeter Petrum, iucce stares Eccle Innocesias institui sae , idque verbo docere significasse, non vero inficiari ullum alium Apostolum praedicasse. Hoc sensu dixit Stephanus Papa VI. Epistola ad Basilium Imperatorem In Zitutio enim , ct facerdotium omnium, quae in Orbe sunt Eccussaria a Prin. cipe Petro ortum accepit.per quem etiam nos Ancerissimi, O purissima doctrina monemus omnes, ct δε-
Adjicio quocunque tandem sensu verba sumantur , non ruere traditionem cum Innocentius solum mentionem scriptorum faciat negetquς hiE T ad auspiam legi. Potuit enim non legi, & tamen tra tione,&Scri-di. Quo nihil Traditioni detrahitur, quano qui cidem, uti supra saepius diximus, nitimur , nec ut heiiό. tum de Auctoribus laboramus. Eadem est responsio ad locum Gregorii VII. Gregor. VII. quem ob ijcit deinde B.ironius. Isse enim diserte V pQm- ait, Septem Discipulos Episcopos ab Urbe Roma ad instituendos Hispaniaepopulos a Petro, O Paulo directus fuisse. Q a' nolumus inficiari. Potuerunt enim hi,siue Discipuli Iacobi fuerint, siue Petri, siue Pauli, ordinari Episcopi Romae, Minde ad I Hi-
108쪽
Hispanias mitti quod placuit Baronio melius in De missis in Martyrologio sentienti. Verum quidem est Gr
ii gorium videri in ea opinione esses Paulum in His-
io 'rpiseopi, pania praedicasse, uti optauerat; significauerat intelligetidus se facturum. Et idcirco adiecisse . Unde enim non. 'Γ'- Τ dubitatis ossis episse Religionis exordium, refiaς νω inde etiam recipiatis in Ecclesiastico ordine diuit, i num dicium. Verum haec sententia contradicit venerit niHi GelaII Papae , qui negat Paulum Hilpaniam pe-
.u, iἡ xij se is resertur a quaest. a. cap. Beatus, ubi sic si Beatus Paulus Monolui non id es quod absit fefellis
capit, e tu se credendum es , uisebi extitisse contrarius , quocum ad Hispanos sepromsisset iturum, dispo tione diuiua maioribus occupatus ex causis imp lere non potuit quod promisit auantum enim ipsius υρ- Iuxtati interfuit,bo pronunciauit, quod reuera voluisset efficere Gantum enim adDiuini secreta eo Uij, qua, homo omnia non potuit, siret Spiritu Dei plenus agnoscere , superna praeterm i dissositione prauentus . Igitur non a Paulo i Discipuli , quos cum Petro misit in Hispaniam ab eo ibi erant ad Christum conuersi , sed aut ijdem fuerant Iacobi ;quos cum Romam venissent Petrus in Paulus inis Il. ut G ni Episcopos i ut ali prae 'meos , quos Ormutati tuo dinato Romae in Hispaniam ire iussierunt. Vtcun- modo mitti que sit: potuit Paulus in Hispaniam mortuo Iacob si, Vςnire,' nam eius partem lustrare, in quam
o in 'Hispa Iacobus non penetrasset cuiusmodi erat illa sitati iam Episco in medio Hispaniae, ubi Reges erant , ad quos stri' bebat Gregorius, ibi Euangelium praedicare. Cum praesertim tam paucos Discipulos Iacobus Apostolus conuertisset. Et quidem maximus fru
ctu in Hispania collectu Discipulorum Iacobi Ἀ-
109쪽
bor sui , qui cum eo Hierosolymis cum Magistri Quo,Iacobus
corpore redijssent, illo Iriae Flauiae tumulato,Operam dare Euangelio caeperunt: sane Romam riuriit ierunt, ut a Petro ordinati, a Paulo instituti, ac eoru authoritate freti in Hispania Ecclesias erigerent, doctrinam Romanam traderent, quemas modu graue authores, ac iuxta eos Aegyd. Lusitanus, quem infra citabimus,scripsere. Itaque nihil ex his Pontificum Epistolis aduersiis Traditione deducitur. Summa est: Vtrumque id solum velle, ut Primi qui in Hispania fuerunt Episcopi, ij a Petro Non conten- ωinstituti, ordinati,in missi cum Episcopali di di nixi uςEpignitate Ronia in Hispanias fuerint . De quo non iacobi mHi-
contendimus.Imoco cedimus his duobus Pontifici paniambus, quos oppositi Baronius,&Stephano VI. 'Concilio Suessionensi, quos nobis obiecimus, Institutiones Ecclesiarum Cathedralium in Episcopales sedes unquam nisi a Petro, eiusque successoribus emanasse, quo sensu qui legitimus est, apparet, integram suisse Iacobi Apostoli in Hispania praedicationem paucis ijs conuersis,qui postea Hierosolymis cum Apostoli corpore redeuntes a S. Petro Episcopi ordinati Hispaniam repetentes Ecclesias ibi fundarunt.
110쪽
Solvitur Argumentum obiectum ex defectu Authoritatis.
Respondetur obiectioni petitae eo te monise
I hoc argumento desiderauit primum Ximeonius authorem scripturae sacrae. Cui nos traditionem obiecimus, quemadmodum de nonnullis, quae non sunt in sacris istieris, rationem a nobis pctentibus haereticis facere solemus . Iam Traditione , supra monuimus Ximentum , qui negat opporte
bibi ira: ς liquζm 0cum scripturae , quo nitatur afferrercum praesertim impugnet apertam traditionem quare nobis, qui tenemus priscam traditionem, aduersarius aliquid sortius debet opponere: non est autem aliud sortius, quam scriptura, ergo ea contra erat a imenio ponenda. t Iullam tamen potest producere, igitur causa cadat necesse est. Deinde quaero ex eo, in quo libro, aut parte scriptur legii data uisse pote Zatem to Iulo Iacobo in Hispania, dicandii nusquam enim hoc in sacris litteris invenitvr egit ille in alio aut hore quem suo loco indicabo, irci iram indicanda. . 'mi, is Quod si ad Traditionem recurrat, eadem radi- conti axime lio addit, eum in Hispaniam venisse,&in ea prae-mum dicasse Truncatam affert ille tradit traditionem: cilios autho. totam ponat, aut totam auferat. res antea ci Venio ad Baronium,qui dubius omnia quos antes. modii Nerat eleuat Authorum fidem, neque Cal- ,hat. listi l commentarios, neque Leonis III admittit