장음표시 사용
111쪽
sermonem , nec Epistolam Turpinum figme tum putat Isidorum, & Bedam Pseudo Isid rum & Pseudo Bedam appellata lalios recentiores non curat , ceu commentitios, ta defensoribus huius sententiae obtrusos. Primum; culpate nos Baronius haud sine iniuria potest, quod
hoste Authores citemus cum ipse eos item in notis Martyrologi , quando idem nobiscum sentiebat, citauerit . At ille mutauit sententiam, lau- thores neglexit, imo fidem ijs abrogauit. Id
quaerimus, an iure secerit Certe mutasse sententiam Baronium non dixerim : in dubium reuocasese concesserim. Nimis apud eum valuit Roderici Nimis detu-Ximent authoritas, quem tamen Turpino simi li datonius Iem magna ex parte euasisse superius,tot illius detectis,in productis erroribus monstraui. Verum volo Baronium modeste admonere , non posse illum semetipso authore, quosdam ex ijs authoribus, quos hic reijcit, conlcmnere . Atque ut omittam, de quibus seorsim sum dicturus,
Ponti Callistum,in Leonem. Inuenio apud Baronium in annalibus in quibus maiorem bihaberi fidem cupit in in eodem primo tomo Annalium,in postquam haec de his aut horibus refellendo eos scripsit, unum ex ijs Isidorum in operi Examinanturbus quae reiecerat citatum .inde testimonia ad faciendam fidem suo iudicio idonea desumpta sententiae, eumque inter grauissimos Ecclesiae Patres collo Piobamur. catum. Dum enim recenset Patres qui Paulum
Hispanias ad ijsse tradiderintdsidorum etiam v ita.iu, merat,& citat librum de vita, obitu Sanctorum. Verum quidem est eum se purgare addendo θῖdorum, inquit, aut qui qui ille I auibor. Ingenuus sum
112쪽
sum fateor, Mille cautus. Sed non elabitur. Nam dum ille siue nomine Isidori, siue alio citat, non eius eleuat authoritatem, imo ea illam Patrum confirmat sententiam : nec Pseudo Isidorum vocat, sed quisquis demum sit, eum recipit. Cur ergo reijcit, cum iniuria,quando authorem aduentus in Hispaniam Iacobi racies Ferat eum, ac eodem modo, postea citet dubitet de nomiane aut horis,libri non detrahat authoritati Sinat
adduci ab Hispanis quemadmodum ab ipso in hoc
Annalium loco adducitur. Non multum enim opinor,curant Hispani, sit ne Isidorus, an alter suae aetatis scriptor, dummodo sit idoneus, cuiusmodi eum Baronius esse putat, dum inter Patres grauis-Betrai minissimos recenset . Nec debuit Baronius eum librum .di hiatur tanquam nothum repudiare , cum Bellarminus,si dori Fides accuratus, cognitor librorum, censor, illum. tanquam germanum foetum agnouerit , uti videre est in Catalogo scriptorum. Certe illo Isidoro Au- ui t bore confirmat hanc rem Mariana in historia lib. Iarmino de . cap. quos ego duos eruditissimos viros Baro- Isidolo. nio sortiter opposuerim. Quod attinet ad Bedam video illa collectanea suspecta esseri nec audeo 'EhVe alii: Bedae tribuere verum, auferre non audeo; non esse tamen contemnenda, patet ex Censura Pari-Recognosei siensi, tellarmini in Catalogo iudicio . Do ta-ι ἡά mcn, ut Bedae non sint, nego idonei authoris non seiisbu esse. De Turpino haud multum laboro nec enim
Bellar ino opus est eo authore ad traditionem , quae omni sortior est authorum testimonio ad rem proban- Turpimis ne dam. Et tam sum procul a reprehendendis Con-
4ῖ' , postellano, iracchareni, laeteris Metropo- hiae iii ' litanis, quod in Lateranensi Concilio non es
113쪽
rarunt imentum productis authoribus , quod maluit Baronius faceres, ut eos potius magnopere laudem, quod solius Traditionis rationem habuerint: qua una obiecta satis superque omnia Xim nii argumenta confutabanturi, Sed iam ad Epistolas Leonis & Callisti II commentarios . Non audeo de illorum fide ambigere . Qui enim integra epistolae tam aptae , tamque probabiles illis commentariis insertae co- fictae sines Et quomodo commentari illi satis longi, eruditi,4 ad genium Callisti facti,eiusque pietatem spirantes ab alio quam ab eo scribi potuerunt, aut quomodo incerto author irreplere in Vaticanum, Mantum authoritatis habuere
Quid i ijs quaeso est quod aut mendacium, aut superstitionem oleati At, inquit Baronius, non illarum meminerunt ij, qui cum imenio contendebant; si enim eas nos ient, afferrent, sequo illarum authoritate munirent. Quasi vero ijs locum dederit respondendi i menius, cum ab eo praesidia omnia occupata, erepta competitori-ribus dicendi potestas suerit. Dicam prius de Callisto II. quoniam in eius operibus continentur Epistola, &Sermo Leonis III, qui solitari n6 inueniuntur. Igitur Baronius in notis ad Martyrolootum dieris Iuli assirmat hos commentarios Callisti idoneos esse , quod caput est iudicio Innocenti II. Profero Baroni verba Habentu/, inquit listera Innocenti Papa II habentes subscrip iionem R.E.Cardinalium qui illis ixere tempo. νibus , quibus eiusdem Callicti commentarium com probatur. Igitur si hoc semel reperit Baronius,qui
potuit postea dubitare An illud Innoceuti in
rum Pelusi argutarenta. Barinuus Callisti coni, metuam con firmantur.
Martyrologi una rectiun de iis iudicium Testimonium Innocenti II
114쪽
eo coetu tardinalium iudicium fidem non facit. aut meretur Quid quod idem Baronius addit momentum ad ijciens Latini vero bac die aguna loquitur de solenni eius Sancti festiuitate) quando eius venerandum corpus maria Flauia compa- Hellam translatum ene ubi hactenus cekberrimo to- Aliud B ip litis Chrisian Orbis ciο eolitur,v constat ex Apo-LIolieis litteris Callini Papa II quibus etiam e prosum habetur , ut tertio Radendas Ianuari cel bretur eius translatis Hierosolymis facta Galleciam, itemque electio rursus autem ut G. Nonas Oct bressolennitas agarur, qua recoluntur eiusdem S. I
cobi miracula. Et quod mirum est Trithemi authoritate idem Baronius paulo inferius hoc Cal- Aliud Trithe listi opus confirmauit, dum silc Trithemius, ait,is quiris illaΠribus tam recens Callis Papa commen rario ait illum copioso mone, O maxima diligentia tractatumscripsisse de miraculi S. Iacobi. Hucusque authore Trithemio Deinde ipse Baronius de suo penu legimus inquit eiusdem Callisti nomi- Riii sum mo. q*isque libros digillos, quibus continen-
alientum ad tu miracula eiusdem Apostoli virtute edita licet,vidit Balonixi . consat ex ratione annorum numeri, aliqua tuerim
superaddita, atque illis admisti. Habentur O eiusdem calliuisermones de translatione S. Iacobi,item-- que cadere Episou.
her est Verum dixerit hoc Baronius in notis ad Maria tyrologium . In annalibus tamen cecinit palinodiam . Nego nam . tomo Annalium, quod pulcherrimum eius operum est , Anno .dicta prius
I.: ita j ηψxi Rifirmat ijsque standum esse confirmat.
Dui uita Est Nero inquit ad usum Iacobum pertinet, eum Hirpaniarum Eccles omne ex quo Profiteantor
115쪽
S. Iacoli in Hispaniam is ieu dem ApoItilum antea in Hispanias esse profectum, illicque primum priste se Euangelium, aliquot collegisse discipulosi nibi amplius, quod de
ea re dicamus habemus quam qua sunt a nobis in Martyrologio Romano notata, qua consulat, qui hae cupit.
Quod si quis obijcia Baionium postea mutalia
se sententiam & hac demum standum esse, quoniam posteriora consilia meliora, ad idque persuadendum, verba, quae habet tomos. Annalium longe post scripto , quae nos supra adduximus proferat quibus Anno 8I6. num so proscribit Callistum, Leonem Isidorum, Bedam, 'urpinum de Iacobo Apostolo scribentes,ceu nothos authores, opponemus Baronio posterior vltimuBaronium, atq; adeo maturiorem, doctiorem tomo IZ anno Ila I .num. . ubi scribit illud opus Callisti a se tomos improbatum, legitimum eius Retum esse Reserens quippe particulam histolia Vuillelmi Malmesburiensis adprobandum Callisti Papae erga S. Iacobum studium, narrat eum
concessisse Anglis Compostellam inuisendi ,
colendi ergo S. Iacobi sepulcrum euntibus, pares indulgentias, ij quas lucrarentur, si Romam ad Limina Apostolorum venissent. Igitur sic Vulli el-rnus. Adeo ut Anglos peregrinos magis adfanctum dictum Iacobum Compostillanum videsice , quam Romam pergere a oneret, pro via longitudine ad illum locumbis euntibus in benedictionis refundendutommodum, quod babent, qui Romam semel irent. Hactenus uillelmus Tum Baronius. Fuit plane camus Audiosissimus S. Iacobi composse am, de eiu miraculis alumen confecit, quorum noni P a nulla
Raronius strae sustiagatur sententia:
116쪽
nulla recitat in suo seculo binoriali Vineemiuis
lauacens Ecquis non miretur Baronium hic recognoscere, lapprobare librii ni Callisti, quet antea Cmo s. improbarat 4 reiec cras Magnavis veritatis est in quam demum nec opinantes compellimur. Itaque siue Baronium iuuenem, siue senem sequamur, Callisti opera recipiemus, nc ipse nos vituperare poterit, si eundem te ita sentientem eidem semel aliter Opinanti antepona m tis. Cum praesertim ille in notis ad Martyrologium hunc librum authoritate Innocenti Papae II munierit his verbis proxime adductis, quae rursum afferimus diem littera nocenti Papa II. habentes subscriptionem S R. E. Carrinalium , qui illis ixere temporibus, quibus eiusdem callini commentarius comprobatur . Quod testimonium illodum ab ea recessit sententia infringere debuisset. At integrum reliquit. Et nos igitur adhaeremus. Iudiciu Je Cum praesertim in vita Callisti II quae habeturis C si hic Dinos Conciliorum pari. a. in Collect Bini ita pere iacta sit scriptum Hii rebus praeclaregeBis ponit taexum Ecclessus optim meritus multis praeclaris conniturion ibus, quae in Decreto Gratiani recitantur, O quodam opusculo de S.Iacob in lucem edito claris seripta,& se Quod attinet ad opera Leonis III. ilIa sunt set- mones excu mo, Epistola , quae habentur in lib. I. operum
3-- - Callisti, quae dum probat, uti proxime diximus Baronius , haec duo ibi contenta ,4 Leoni III. attributa improbare nequit. Tum in epistolata , tum in sermone perspicue,4 saepissime confirma-Buitatu, h, i GJςQbi aduentus in Hispaniam, di ibi eiusdem
inudi praedicatio; di quidem Baronio authori, quem
117쪽
sbi semper oppositum volumus , ut maior sit vis
argumenti retorti, quam directi. De litteris constat . In Martyrologio enim sic. Habentur lutera Leoni Papae III de translatione S. Iacobi in Hispaniam facta 3. KalendIanuarij. En earum exordium Noseat fraternitas Vestra de scrmone Leonis nihil ibi habet Cardinalis, sed cum in eodem libro Callisti reperiatur, eiusdem cum litteris fidei sit oportet. Et quidem verisimile est in tam mira, celebri inuentione corporis S Iacobi e Pontifice reperti , sermonem ea de re ad populum habitum fuisse sed quoniam de sermone tacuit Baronius in nonnulli negant Leonis III. esse, quod malunt Leoni IV. assignate, quamuis non multum intersit, modo unius eorum sit, utrius aut horis fuerit, volo tamen ei fidem facere magni viri authoritate, idest Ioannis rimaldi Archiuio a Ioannis riticano praesecti, Baroni coartanei, familiaris, 2 β' -
qui libro suo de selectis Pontificum rebus, dicax nione Leoni Cardinali Cobellucio sermonem hunciconis III. HL integrum cum litteris inserit, eumque illi adscribit,in inmedicatoria sicci Ex dictis inquit colligitur L Onem III deuotissimum fuisse gloriosissimi
OHoli Iacobi quem diuina procurante gratia pa-ιronumsusceperat. Deinde Reperitur ait in fascriptus sermo a Calus II annis iam proxime quingentis in antiquissimo codice de vita, O miraculis S. Iacobi maioris relatus, qui quidem liber abi'so Callino editus Ofrfansngularis in biblioibe-ca Vaticanaias dica pretiosis libris die extat. Et quoniam hunc ego authorem vice Baronij addu l . . Rxi, opportet monstrare Baronium ei assentiri. Igitur in eadem dedicatoria. Huncsermonem in-
118쪽
quit 2 Leone III editum ebdoctrinam, O pieraum
satis commendabat Carae Baronius. Semper Baronium eorum quae probare volumus authorem ha
Et quoniam adiecit Baronius in Epist. Gregori VII quam attulit ad infirmandam sententiam de aduentu S. Iacobi in Hispaniam illa verba vitima, quae nouas impugnationes continent,oportet Artumdiu ea expendere . Clausula est auodHOrmisda ad
Toletano, num, O Bracbarens demonDyrant Concilia Hic ζζι. - 'μβ igitur videntur tria aduersus nostram sententiam 9 P - testimonia, quidem grauissima contineri. Vnu Hormista Alterum Concili Bracbarensis Testium Concisi i Toletani. Quae cum post Innocenti; Epistolam proxime allatam referantur , apparet negare hos Patres, cum Innocentio acobum Hi,spanias pelijsse. Et quamquam superius satis prore dictum sit oportet hic de novo,quoniam cum Baronio de fide incitandis authoribus contendimus, horum testimonia examinare;& an contra nos,&an secus sint, accuratius inquirere. Primus esto Hormisdas. Videamus quid ille dicat in decretis missis ad Hispalensem Episco- Dbef. imbi pum J-tζO quidem hactenus a me non potuisse otisdat ad eYa inueniri haec decreta Hormi state imo ne ullam, Maen vocata quidem epistolam ad Hispalensem Episcopum, cum tamen multum hac in re studi posuerim. Reperiunam ad omnes Hispaniae Episcopos, quae est 3. aliam ad eosdem quae est a. sed data ab Gileia, Io ς' ad Hispalς sem Episcopum nullam inueni. Gar-aysa cias Loaysa in notis ad Concilium Gerundense, apud Binium, ait se in collectione sua decretalium
119쪽
tium posuisse Epistola unam Hormisde ad Ioanem
Taresaconensem Episcopum, qui praefuit Concilio Gerundens, atque hic fortasse est de quo menti nem facit Hormisdas in ἰEpistola si dum ait: Ioannes Frater Coepiscopus no ier . Illud aifirmo ex Epistolis Hormis lar apparere illum mire obseruantem religiosum custodem esse traditionum , institutionum Romanae Ecclesiae, magnopere commendare illarum obseruantiam, custodiam, idque e ipsi sinet litteris ad illos Hispaniae Episcopos constare atque huius XOrtationis multa in alijs epistolis essi documenta .
Nam in singulis pene, quas ad Episcopos scribit,
tertio quoque verbo eius rei mentio inuenitur. Exemplum est in ea, quam scribit ad Sallustium constitutum vicarium per Baeticam,& Lusitaniam, quae est 26. in hoc argumento tota versatur. Summa est . Paternas inquit Regulas, O decreta aiunctis definita Concilν omnibus seruanda mandamus. epist. S. Custidiamus Catholica infiitu, ia: tota eius series his mandatis constat ut
huic Pontifici is videatur finis constitutus. Ac proinde frequentia fieri iubet Concilia in quibus de obseruantia illarum Apostolicarum, laternarum institutionum tractetur. Verum nihil omnino in hisce epistolis inuenitur,quod Iacobi Apostoli praedicationi ossiciat. Imone ullum quidem de Petri, iatili in eam Prouinciam, vel profectione, vel legatione verbum occurrit Itaque
nisi Gregori tempore alia extabat Epistola, in his quas legimus nulla de Petro, Paulo, vel ab alijs missis Episcopis fit mentio. Quod si fieret, ea ad accipiendas regula istas,in nomias Ecclesiasti-
Fpistola Horniis dae ad Episcopum Hispalensem no potuit ab aii- thore repetiti Hormimae in
seruanda, tuenda Ecclesiastica disci
Nihil contra Iacobi in Hispalaia praedi
120쪽
siastica disciplina dicta Pontificis pertinerent ἰnam hic in sua epistola post quam de missis ilia, Hispaniam a Petro,&Paulo Episcopis , itantata ab ijs religione egit: ad diuini ossicii, incclesiastici cultus documenta diuertit. Qu' nos minime inficiamur, imo cum Innocentio I seu si fuimus distinguentes inter praedicationem Euangelij, institutionem Ecclesiarum in Episcopo rum consecrationem & traditam ab ijs ecclesia- Gregorii . sticam doctrinam. Quod est argumentum illius epistolae Gregori ,& in hanc mentem trahit Hormisdam quod sciret eum acerrimum esse harum traditionum assertorem in custodem f. II. Soluuntu obiecta ex conetlijs.
V Eoi mus ad Concilia. Nominat re
gorius in ea Epistola duo Toletanum
Bracharense, sed numerum omisit, di recogno nos reliquit ambiguos, de quonam loquatur Concilio Igitur legenda omnia mihi fuerunt. Ac primum de Toletano, quod primum ab eo nominatur, dicam usque ad Tempora Gregori VII. qui floruit anno ro 73. Concilia Toletana Ho-quor de hs quae sunt in Canone xviij celebrata Omnia Tole inuenio. Incipiamus a I. quod habitum fuit annotan authoi oo Anastasio Papa, Arcadio, Monorio Impe-ς -m30- ratoribus. In eo ro sunt canones ad Ecclesia sticam disciplinam pertinentes . Nullus eoruntia.
Coh. 1 um quicquam es institutum Gregori pertinet. In re- Toletanum i gula Fidei, quae est adiuncta, nulla nisi de creden. dis articulis mentio aduersus Priscillianistas. Adj-citur