Diatriba de aduentu s. Iacobi in Hispaniam. Illustriss. et excellentiss. principi Mario Chisio ... Authore P. Fr. Francisco a S. Augustino Macedo ..

발행: 1662년

분량: 292페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

S. Iacobi in Hispanum si

Quod autem Primas indubitatus praeceder omnes alios non Primates debeat, licet in Consς sit

cratione recentior promotione iunior, malit alii, non Pri- rebus minor sit, probat Iacobatius de Concit ii in t situlo de ordine sedendi . Et Antonius Augustinus

ferii multis

in Epist. Iuris. Et Boerius de aut horitate Magni Authoribus Concit. Cassin in Catal. q.p. considerat doci R I 2bbi i , nonam idque ex cap. ConqueHus causa, . quaest 3 Aiu Augini

quod rem contineat. Ea tamen est apud aut borcs . . ' u iliis indubitata. Felin. inrubr. de maior. col. 2. nu. a. Acugna

Seraphin decis 223. num. a. astrii decisis 3 o. num. I 3. Menoch consit. 23 7. mo&ipse Acugna Musitat. huic sententiae adhaeret deprimatu cap 7. Prim*' : res, inquit , praecedunt Archiepiscopos, ipso os, 'S' ea quod maiorem dignitatem obtineant, licet in promotione iuniores t. Quod saepe repetit, is ultis confirmat. Apparetque manifeste ex ij quae tradit Cassan in catal .p.considerat decima nOna. Et quidem de Prima te coastat, si cognitusti receptus sitieum omnibus anteferri, vel ipso metqui hoc postea j inficias, Roderico Acugna At thore. Illud item extra controuersiam nes X isti Nulsu si mo nullum Episcopum in Concilio Alchiepilco scopus Alchiepo praeserendum, inuicto arrefragabili argumen PyR to. Quia Archiepiscopi Pallio fruuntur quo Epi palli piar4scopi carent non potest autem 'ut alii fruitur ativa. cedere illi qui eo earet adeo viii contingat Epi

scopum donari Pallio a Pontifices neccsse sit cum n

caeteros Episcopos illud non habentes praecedere usu, Pallii quemadmodum idem me Acugna citatus iste luxu 2 α his verbis: Si Episcopus habeat Pallium debet omnes alios Episcopo Pr cc cre qui Passio nomvsuntur, non

142쪽

Acugna referuntur. Primas nitantum Legato cedit. Legati Rona an Pontificis omnibus alijs Patriarcha ,&Priniatibus semper prae-

Athaliasius'

mnseruato tempore ordinationis ex eo quia Palli-tim e I signum Auibortiariis is praeminendia quanante de ordine promotionis non curatur Hinc illa lacobati sententia lib. I de Concit pag. 33. Pos Primates sedebunt A cbiepiscopi, qui Regibuia quiparantur. Quomodo igitur eos Episcopi praecedent cum Archiepiscopi, Principes quidam , Episcoporum,4 Apostolici appellenturi authore Isidoro in cap. Cleros, versu, Archiepiscopus a I distinet. Quin archiepiscopus perinde est, ac Metropolitanus iuxta textum in cap. Pactoralis iri privi de Ostic ordin. extrauag. Saluator deprab.

inter communes.

Quare, quod aiunt duo ii grauissimi Doctores Primates suarum,quarum Primatum tuentur, Ecclesiarum, interdum cessisse non Primatibus , post eos subscripsisse, verum esse nequit, nec id ratio, nec suspermittit. Et apparet ex ipsi sinet Concili s in quibus erant Primates indubitati, nemo enim usquam eorum ullo in Concilio reperietur,Archiepiscopo Episcopo vescessis se, nisi forteis Apostolicae sedis legatus esset. Hac enim ratione non solum Episcopus, sed etiam Presbiter non Episcopus praeesse Primatibus, & Archiepiscopis, cum loco, tum subscriptione potest. Imo de facto, ut aiunt, in Generalibus Concilis spraefuerunt. Nam in Niceno Magno illo Concilio, non solus Osius Cordubensis Episcopus, sed etiam Vi tus, sincentius Presbyteri Romani Siluestri Pontificis legati, primum locum ante omnes alios tenuerunt, primi omnium subscripserunt idque testimonio Magni Athanasij in Epist ad blitariam vitam agentes , alijs argumentis confirmat Se

143쪽

uerinus B inius in notis ad Concit Nicen. I tomo inius Concit pag. etsi col. a. in Chalcedon ςnsii' si ἡ ., rq non solun duo Episcopi Pascha sius, ct Lucentiu i Eho, Chalverum etiam ali duo Bonifacius,4 Basilius Pres cedonensi Cobyteri caeteris omnibus legationis nomine praefue- ii Q runt. Quemadmodum ex Actis Concilij apparet, in notis animaduertit B inius tona et par. I. pag.

qIO. Qu9modo ergo Primates, Metropolitani post alios inferiores dignitate sedere ac subscribe re potuissent Certe quae deinceps exempla ,TOletanis repraesentatis Concilijs , adducam in ostiabunt, nullum Episcopum Metropolitanis praefuisse se ac ex ijsdem item patebit c tropolitanos interse non eundem ordinem,perpetuum ire seruase, sed interdum hunc alijs , interdum alium arteris praelatum , ceu nemo corum indubitatus Primas haberctur , nimirum cum sex, vel tunc in Hispania Metropolita essent Bracharensis, Narbonensis, Emeri tensis,Toletanus, Tarraconensis, Hispa-Iensis, uti vult Mariana lib. 6. cap. 36 Vel quidqης , -iiii negato Toletano,uti mauult Resendit Sin Epistola Res iid i ad Kebcdium ac omnes de Prima tu contende Epist. ad K rent, certum singuli,& constantem ordinem ha bςdrim , here non poterant. Verum quidem est Loaysam Oaysa magnum in ordine subscribendi momentum esse

existimare , quoniam qui primo loco subscribit ei

ille primas deserre solet misi quando manifeste videt Toletano suo detrahi quem ut sustineat varias rationes excogitat, ne Prima tu motus videatur. Acugna perspicue affirmat saepe Primatem . alijs postpositum, quod iunior esset consecratione; quasi hoc usu ueniret, cum tamen ille locis proxi

me citatis nullo id iure fieri docuisset. In quo sanc

144쪽

1,6 Diatriba de Aduentu

sane doctum alioquin, vigilantem authoren probare nequeo. Et quoniam ille utitur Canone illo sexto Concili Brachar primo, quarto On cilii Toletani IV. qui eos legat,comperi et Bracharesem perspicue excipere ab eo sedendi, subscribendi ordine Piimatem,&Metropolitanum,quem vult primas habere,dum ait Conseruato Metro Piimas uia pontani Disopi Primatu . Atque adeo titulum it risi 'E tum de antiquitate consecrationis in caeteris alio.

qui dignitate paribus Episcopis locum habere ἔvι sequentia Canonis verba declarant. Caeteri Disoporumsecundum ae ordinationi tempus alitis ali'sedendi deferat locum . Qtio quid manifestius Idem omnino decernit Cano Concili Toletani Patet eVari GV eZprimens, de quibus loquatur, idest Episcoletano IV. ex pis. Itaque his decretis non potuit illa quam

2 L .. AςVgna cum Loaysa, quem citat, doctrina contra

fitantui Primates de loco, ordine tradita ullo modo probari. Nequeunt hi suo loco, idest primo, ab inseriori dignitate, etsi antiquior is consecratione fuerit, moueri. Quare qui nostram hanc de subscribendi ordine in argumentum Primatus Episcoporum sententiam legerit,& sorte in horum quos adduxi nobili um,qui contra sentiunt autorum opera inciderit norit me recte ac iure fecisse; nec quicquaeorum authoritate moueatur, meque solius veritatis amantem, & ab omni ambitionis 4 partium studio alienum summa fide, integritate de re tota incorrupte iudicassi comperiat. Et quo mihi

.... si ior habeatur hac in re fides affero exAnglicanos' --μ' ocilio Londini Greg. . Pontificis Vuillelmo Rege Anno tors celebrato insigne testimonium , quo exponitur mens eorundem in quibus undantur

145쪽

SIacobi in Hispaniam rar

aduersari Conciliorum . Ex concilis, inquit,leiano IV Mileuitano, atque Γνacbarensi standum est,υtsingulisecundum ordinationissua temporaf- .eant praeter eos, qui ex antiqua consuetudine , siue suarum Ecclesiarum priuilagi digniores de habent.

CAPUT XII

Ratio petita ex Antiqui aie, o P natu Eoolsa Tosetanae diluitur HINC illae lacrymae. Doluit Rodericus

Ximenius vir sane gloriosus , quod illa Causa ob qua traditione Aduentus Sancti Iacobi ApO Ximemus . stoli in Hispanias tanquam iniecta securi serieba ''tut illudque vulnus ferre non potuit , quod lino uentum n animam, quae inhonore apud honestos clarosque garat. viros sita est, penetrabat. Atque adeo vi illud

propulsaret Hinc ira lapidem mouit omnes eua

dendi vias excogitauit . Haec traditio iugulii in Primatus Tolatani petebat. Nam cum fieri non posset viri Iacobus ad Hispaniam appulsus oletum, quae maxime mediterranea Vrbs est,primum adiret, imo in eam non nisi peragrata magna parte, quocunque demum appelleret,penetrare pol set, ac vidisset maritimas illas Vibes eo nomine ad se illu trahere, di cum eo antiquitatem, Primatus eius appendicem transire, conatus,& ausus est Traditionem inficiari:&aduentum S.Iacobi in Hispaniam unditiis tollere. Eo intentus, ut remoto traditionis obice antiquitatem, irimatum suae Ecclesiae statueret, quem astruere cogita-

146쪽

Tu enius a bat . Cum praesertim in animum induκisset suu nis

Eugenium fuisὰ Primum Episcopum Toletanum,

laranus ouem Breuiaria prisca communis scriptorum veterum sententia eius Ecclesiae Patrem, & autho- rem appellant. Quod ut verum sit, opus est omnino inficiari, ante eum alios in ulla Hispaniarum prouincia Episcopos extitisse. Igitur hoc accepto ut Toletanam sedem Primariam esse totius Hispaniae astrueret,vendicabat etiam fibrantiquitatem cIuae stare non poterat cum Aduentu S.Iacobi in Hispaniam, a quo non erat dubitandum, quin Ecclesiae fuissent erectae, ac Episcopi instituti. Igitur omnino sustulit Apostoli in Hispaniam aduentum Mopinor negaturus item fuisset Petri, laesi , si de eo quaestio moueretur; imoin ab iis Praesules mistas inficiari perrexisset, cum Eugenius non nisi post eorum martyrium in Hispaniam ingredi po-iu tan tuisset ut pote qui missus ex Gallia a Dionysio,

niam,&qui atque adeo Clemente iam Pontifice, multo post Iacobi praedicationem, mortem in Hispaniam

florentem religione, labundantem Ecclesijs Episcopisque venisset:quemadmodum communi consensu Galli, mi spani scriptores, uno tam et excepto Resendio de quo postea) affrinant. Quo, citare non est animus , ne Bibliothecas extractis inde nominibus compilasse videamur. Id constat: Lonti . hQrum sententia Primarum Toletanum labora re. De qua re postea sermo redibit. Verum quidem est Loaysam virum prudentem,& sincerum,ita Primatum Toletanae EccIesiae assignare,ut aduentu, praedicatione Iacobi minime toficietur: cum in ea.dem nihilominus sentetia sit Eugenium L Episto

147쪽

tur, ut Eugenius a Petro adhuc vivo in Hispaniam Eueenium imitteretur,4 ibi Toletanam Ecclesiam fundaret: Cuius Principatus est Authoracerrimus nec mi paniam Tonus antiquitatis perinde ac non posset altera sine letanam Ec- alterius consensu, nexuque consistere. Quin ab usu ' idis eo tanquam a fonte. origine deducit seriem Oaysa. omnium Praesulum Toletanorum,& statuit ab initio illam Toletanam sedem praerogatiuam primae ac primariae habuisse. Nondum enim venerat in Elpidiu, ncarentem Elpidi', quem nostris temporibus recen EpiscopusTotioris memoriar scriptores inuexerunt ab Iacobo letanus aut

Apostolo eruditum in initiatum, ut primus esset 'φS -Τ'Toleti Episcopus institutus. De qua ego sententia nihil dico iam arbitrio lectorum relinquo. Tantum aio dissicile mihi videri alios ante Eugenium Toleti Pastores constituere, cum tota eum antiquitas principem nominet: 'uod apud me multum ponderis habet, prisca id Breuiaria sanctae&indubitatae fidei fecerint, quemadmodum ipsi-met, qui inludunt Elpidium fatentur authores. Certe ipsam et Ecclesia Toletana, cuius causam agere volunt, Invitatorium hoc in sacro' quod de , es, i, u

per Sanctum Eugentui Toletum ad suam legem a ritu fati exEugenistraxit Gentium. Et in prima Antiphona ad Uesperas canities Egressus Eugenius Fidus moleti nuntius Christum praedicauit prius, alias iuxta recentiorem editionem Primus codem tamen redeunt am. hae particulae Mitto alias in Breuiarijs, quae sunt Taicantu nu multa, di antiqua idem assii mantes. Ac ea sue pii irat primit in Hispania recepta traditio: quam eo gum primum

nantur hodie conuellere quidam magni nominis, in trudunt.

sed nescio an paria fidei scriptores: quod magis

148쪽

De Prinaalli

bertinti m.

mirari se, traditionem istam audent errore

appellare. Omnium,in veterum,d nouorum mens est Toletanam sedem totius Hispania caput, di fontemessicere: atque ad id statuendum , ea assumunt quae veritati vim faciunt, eumque torquent , ae- mentem trahunt in suas quique partes nec animaduertunt, quod cum Spondano obseruaui, ipses semet suis vulneribus conficere, araditioni qua maxime nititur Iacob praedicatio, alias negando traditiones, ossicere . Itaque corum studia probare non possum, nec ijs similis esse volo , cum tamen, uti Lusitanus, possem Bracharensis Primatus ius idonea ratione tueri. Ucrum omnia apud me veritas. Huic lito, nec amo lites . Abstineo, in medio relinquo. Tantum, quod meum est, Ximentum, qui cum eo, studio astruendi Primatum Toletanum aduentum Iacobi in Hispaniam negant,impugno;demonstro que Ius Primatus Toletani non posse cum veritate Conciliorum consistere; ut appareat frustra eos laborare de primo Episcopo, cum post illum quicunque tandem is fuerit, multi Episcopi Toletani Primari non fuerint. Ad idque accuratissime euolutis Conciliorum tomis,4 illorum actis diligentissime inspectis testimonia euidentia producam ex ordine subscribendi, qui est idoneum praerogatiuae Primatus argumentum.

Incipiamus a Concilio libertino, quod antiquissimum est ante Concilium Nicenum, Marcello Pontifice annosos habitum Conuenerunt XIX. Episcopi inter quos Toletanus non primo, sed quod mirere vel septimo, vel tertiodecimo secundum

149쪽

S. Iacobi in Hispaniam. as

dum diuersas editiones loco subscribit Prima se F lix Episcopus Auxitanur Sabinus Episcopui HispalensisSinagivi Episcopus ΒΦιrrcnsis

Paulus Episcopus Mente nusCanisonus Episcopus Corsicanus Valenus spiscopus Caesar AuguHanu Melanthius Episcopus Toletanus. Sccunda sic habet Felix Epscopus Accitanus sui Episcopus Cordubensis In eo subsciis

Sabinus Episcopus pasensis si s e

Camerinus Episcopus Tuccitanus pus Toleta

Sanagrius Episcopus Epagrensis Secundinus Episcopus aBulonensis Paulus Episcopus Mentesanus Flauius Episcopus Eliberitanus Cantonius Episcopus Corsicanus

Valenus Episcopus Caesar Auguste ιDecentius Episcopus Legionensis Melanthius Epscopus Toletanus. Procul erat primatui qui tam longe est a primo , ut nec in secundis tertijsue consistat. Sed in aliena Prouincia vi forte exclusus,loco motus fuit. Eamus ergo Toletum, virum in propria sede praerogatiuam obtinueritὸ videamus.Ac primum se offerebat Toletanum illud omnium antiquissi. mum, atque adeo primum Concilium, celebra

tum Anastasio Papa Anno Christi ηοο. Nationale, '

Episcoporum XIX. in quo Patronus , siue Patru tanum inus praefuit. Verum ab eo consulto abstineo quod

150쪽

Cur illud

i in Diatriba de Arientu

quod non admodum constare vides, An hie diatronus , siue Patruinus Bracharensis, Toletanus, an Tarraconensis Episcopus fuerit Θ Etsi enim certitis putem Bracharensem eum , non Toletanum, uti Loaysa, aut Tarraconensem, uti Resendius Epist ad ebed putantinuisse,quod o manes,hoc excepto,Lusitanici scriptores de eo cosen, tiant &ij multis ex Hispani amentiantur, quos citat doctissimus Acugna in tractatu de Primatu Bracharensi cap. 1 s. ex eodem Concilio appa-Wη mixt- reat eum Patronum, siue Patruinum ibi suisita: nec alius eius nominis subscribat, isque Brachorensis appelletur, non est tamen omnino indubitatum, quod multi id arithores negant cum Loaysia in notis nonnulli ambigunt, uti Mariana lib. .cap. ao. Quare malo illud omittere, quod non possum eo aduersarios conuincere, cum praesertim huiusmodi Episcopi non habeant proprijs nominbbus adiuncta nomina Ecelesiarum , quemadmodum habent iniequentibis R. Die Uncillis, quae

adscriptis Ecclesijs manifestius significant praeia

Fueritne uti tantiam Episcoporum. Itaque hoc praetermista, an duplex an de quo etiam dubitatur, an duplex fuerit,alterum

S ' sub Anastasio,alterum sub Innocentio Primo, transeo ad indubitatum Concilium in si de numerosit ne secundum, an tertium,cum ex proxima quaestione pendeat,nihil certe affirmari possit - Atque vide certis. quae sunt in Canone, uti ait ex Xi

Episcopolum turConcilium celebratum,septuagintaocto Episcoporum Nationale. Hoc ordine subscribunt Patres.

SEARCH

MENU NAVIGATION