장음표시 사용
171쪽
uasit Equidem Tolitum non aula antiquius existimabam nimirum quia Philippi Macedonum 1 Annibalis antecedit secula . Qui haec duo in Hispania ignorauit, Talabricae nomen, initium,&authores Toleti, quam tu ei fidem habeas Pergo lib. S. cap. Is narrat inaenius Suintilam, di Rechi merum eius filium pacifice regnasse, vitam cum Regno finisse , cum tamen constet tuo ctica
utrumque Regno pulsum, Sisenando regnum: z00 0bi'
usurpante priuatos mortuos esse. Idque Concilium Toletanum IV. legenti apparebit, quod non latuit vigilantem historicum Marianam lib. 6.ca. S. Libro item quarto,capitulo quinto Allatasse Ca Elior ire cotholico duos tantum ex Ormisinda filios Froilam, Regum libe-&Uimarum attribuit.Tres ij namin Aurelium ex ea genuit , quem nouo errore capitulo septimo eiusdem Froilae fratrem dicit atque tertium addit dum ait Silonem fratrem esse Aurelii qua ratione oportet ut sororem suam duxerit: nam ei Odisindam lororem Froila uxorem assignat, qui si frater erat Aureli , rauius erat Silo frater; non poterat non disinda soror Silonis esse. Aliam eius in historia incogitantiam malo verbi, Marianae dicere lib. I Tap-9. hic Eodericus Prae Maesiana ea fui, inquit, Regem lsensum CaIlum ait a Leone III acat enorem
Romano Pontifice impetrasse , Ut rcb episcopi a I 'giς si thedra Templum a senuper extructum honesta νὸι, ' φης' in eum constet id tempore fonsi Magni factum esse.
In eodem saepe ac turpiter errauit hic imenius, quo se maxime voluit in hoc Lateranensi Concilio commendare nempe facto Burdini Antipapa , ut vide itur Deus ab eo poenas iniuriae Braccharensi
Episcopo illata erroribus expetiisse , Igitur in hac
172쪽
Alii eriores narranda historia lib. s. cap. ad lapicule peccauit. in istoria Primum ait Ottonem uis se eum Imperatorem ,ας- ς - 'ς qu laselialeni coniecit in vincula, turdinum intrusit, cum hic nullus Otto esse potuerit. Sed Henricus IV Imperator Deinde adfirmat Burdinu fuisse intrusum tempore Paschalis II. cum constet eo mortuo Gelasio iam Pontifice ab Hernico Germaniae Rege V. Imperatore IV. Antipapam
creatum . Tertium ait hunc iam in ordinem redactum in monasterio Calabriae missi reclusum eum in Cassimens monasterium relegatum, di in Arcem eiusdem iam euersam rursum reliquum vitae duxisse , omnes ferme Italici scriptores prodant idque domestica,& idoneaCassinensis Chro- Maiiah nici author authoritate confirmet lib. q. cap 7o. quamquam hic tertius leuis sit error, in quem etiam Ioannes Mariana incurrita a duo primi magni sunt, ac in homine docto ferri vix possimi. Chertibilais Illos dissimulare non debeo , quos deprehendit Rum ς' Ug tm eorrigit Cherubinus incompendio ullari ad Bullam 4 Leonis X. Vbi sic ait Rodemicus inquit militiam bane , idea Alcantara tempore Ferdinandi II. Regis Legionis innitutam , avnoia 63.
ab Alexandro III. a Lucio III. O postea a 63. ab Innocentio IV eomprobatam Dise. Corrigendus tamen est Rodericus, quia anno iis 3.Lucius IIL non Alexander II l. anno Iaos. Innocentius III non IV in solio Petri sederunt. Alios praetermitto, quos magno numero asmittit in historia rerum in Lusitania gestarum quos malo silentio inuoluere, ne quis me existiam et priuato magis odio, quam communis causae
studio labunc Authorciniauehi tantum afferre
173쪽
volo testimonium grauissimi δε eruditissimi Viri ultos uixq- Andreae I essendij, qui lib. antiquit.Lusitan titulo: ad hiam de Orichiensi Agro sic. odeνietis inquit Toleta Restiadius, nus parumLusitanis aqvus , eius errorem in historia taxat haec opinor ad eleuandam huius cui tantum fidei habere voluit Baronius , scriptoris aut horitatem sint satis. Eo autem animo haec commemoraui, ut tam imentum, quam Baronium viros alioqui doctissimos fabam in se cudi L se appareret,& minus in hac causa vidisse , aut videre voluisse Excusandus est tamen Ximenius, quod illa de quibus egit tempora situm ex incuria scriptorum in iniuria hominum litteras minus curantium,in rubiginem contraxerant
Aduentu in Hi paniam Sancti Jacobi Ecclesiaraica Authoritas suffragatur
SI. Probatur ex summis Pontificibus
Ersi Traditio satis superque sit ad fidem
faciendam; nec illa egeat vilis adminiculis Authoritatis, quia tamen videQς--- 1 a i 3 αε- Aducria rijs desiderari, ad eruditorum volup thodii, ut talem pertinere,nolui hac doctrinae parte abstine sce partu .re. Remita digeram, ut hic solum sacram , ex
Pontificibus d Conciliis, issicijs eruditionem colligam vi breui proponam, ne actum agam;
174쪽
reliquos Authores a calcem reservo: int grum, ac iustum eorum catalogum textam quorum sum ope adiutus, candide , ac ingenue fatebo . Atque ut hoc iam praemittam, quae hic produco testimonia magna ex parte debeo eruditis, accuratis commentarijs Michaelis 'Erge, Ximen ij Iegionensis Canonici, a sacris Regis Catholici, quo nemo de hac re latius nitidius,
eruditiusque tractauit; ac aequum erat ut quando unus tmenius causa nocuerat , alter eidem Ximenius mederetur. In producendis vero Authoribus non utar coniecturis , sed eos tantum , qui id diserte assirmant recensebo, nec afferam verba, nisi si qua maxime rem contineant,contemtus indicare locos, nec enim volumen molimur , sed opusculum concinnamus
Igitur primo loco est Leo III. Papa, qui floruit Caroli Magni, & Alf,nsi Casti temporibus abseelhs . C; nn Christi 96 ad 16 a quo sedes Iliensis
postesLiuitia Ecclesiae, Compo stellam , occasione inuenti ibi SeuEiiii. i. Orpseris Iacobi Apostoli Authore Seuerino Binio, translata est . Extant illius in illa translatione sermo Epistola in quibus Iacobi in Hispaniam. aduentia , cibi doctrina statuitur. Haec autem duo refert in suis de Beato Iacobo Commentariis Callistus Il. Utriusque opera suo loco a fleremus. Secundus sit ipsemet Callistus II qui ut habetur in eius vita tomo Concit. 3. p. a. migrauit ad Dominum mulas praeclaris con litui ιonibus , quae in De ereto Gratiani recitantur. quodam opuscuis de Beato Iacobo in lucem edito clarissimus . Hi duo
Ante signani, quodammodo, irincipes huiusce veritatis authores sunt, ij quippe seorsim eam tradide-
175쪽
diderunt. Multi sunt alij, qui approbando illam,
suum ij calculum adiecerunt. Quicunque enim leuiariis coRreuiaria tum vetera, tum recentia Hispani laxi
propria aut horitate sua confirmarunt , quae in j spati iam ad Beati Iacobi aduentu traditio clusa erat , obi Tradicto eam stabilierunt, quos diligenter enumerat Et Ze ElaeXimenea Xime ne Z parte prima tract. I. Ac ego antequam illum viderem colla geram nonnullos ex libro Ordinisostici Gotthici , qui extat tomo primo, Si-ue supplamenti Bibliothecae Patrum: cuiusmodi '
sunt IoannesVIII. sic dicit,cum Decimus dicendus sit Alexander II. Gregorius VII .. Paulus III qui Missale inquit ille aut hor in Bibliotheca irareuiarium Murarabicum iussit asseruax in Bibliotheca Vaticana , additque rationem qua supcritas, si fuimus . Hac in re visus es id omne , qvod n ob in i potiti si iecit, imo apud se haberi voluit approbasse. HOS es Biemariuquatuor nominat author illius libri de Ordine
quamquam ordinem c mporum in ijs recensendis applobaluit. minime sequatur . Nos temporum rationem v
merando habuimus Ante Paulam III ali sunt Pontificcs non linandi , ita ut quartus sit Vidior III a quo item teste antiquo, sorte idoneo Au Victo aII. iliore Iuliano Pereetio de quo suo loco Breuiatium MuZarabicum anno Io86. approbauit que- admodum eodem anno in Chronico testatur. Quintus numeratur Callistus III a quo inani-la expedita anno Os 6 ingratiam Ecclesiae an cstae Mariae a Columna CCesarAugustanae manifeste dicitur Beata Virgo apparui se Beato Iaco, bo,in illi Templum in eodem , quo eam viderat loco aedificasse. Cuius diplomatis exemplum aD serunt nonnulli Hispanotum scriptores , ac inter
176쪽
mul. II Sextum adduco Pauluin III qui tres littetas solemnes Apostolicas expedivit Breuiaria Hispanica confirmando , quae in suis lactionibus aduen. tum Iacobi in Hispaniam astruebant. De principali diximus. Alias duas affert Erre i menez
parte prima, tract. I cap. II S.Iul III. Septimus est Iulius III cuius extat in Breuiario Ordinis Sancti Dominici edito anno Issa in quo canitur hymnus,& habetur lectio de hac re, Bulla lemnis sormulae id approbantis. piu, IV. In Octauo qui est Pius V. duo ali Paulus IV. Paul. IV. Pius IV. Pontifices insunt. Quod enim ille cor-C6hes Tisa re Rix' ac correctum in Ecclesia recitandum κ' Decreto Concili Tridentini Breuiarium , in illo mentionem facit suscepti consilij a Paulo, Pio IV. qui illam recognitionem antea agitarant, qua Pius V persecit , atque adeo ex omnium sententia illud editum est. Insigni illa particula inserta in quintam lectionem . Mox peragrata Hi pani ibique praedicato Euangelio redi, Hierosolymam. Gidd. xiit A Gregorio XIII qui nono loco venit numerandus tria testimonia huiusce rei accepimus. Primum anno 38 I. approbatione ossici Toletani Archiepiscopo tum Gasipare Quiroga Generali In quisitore. In quo ad diem Io. Decembris transislationis Anniuersarium haec verba continentur. Bieu Tolet Deo igitur duce per anum mare delata nauis breui peruenit in Hispaniam quam Iacobus vivens luHrauerat, ct in qua Dei cultum m agni laboribus disseminauerat. Secundum Anno is 8q. in confirm
CR Mς tolle solemni Breuiari Carmelitani, quod semper retinuit formam illius a Pio , recogniti,4 castigati.
177쪽
gati Tertium in commeadatione Breuiarij Co Comense mentis facta, quae visitur in ipsomet Breuiario typis mandato Anno 18j quod retinet lectiones
Decimus numero Sixtus .magnum huic cauta ἔφη momentum attulit,cum Anno i 389 ossicium proprium in honorem S.Iacobi Apostoli cum octaua, solemnis diplomatis authoritate munivit; in quo prosa, ωrythmo illius in Hispania praedicatio saepe
Sed illustre omnino est testimonium, quod supra attulimus Vrbani VIII in noua recognitione Breuiari Romani, cui restituta est formula prisca, ibati. VIII 'quae in traditionem tempore Clementis VIII. conuersa fuerat, retenta aduentus, praedicationis Sancti Iacobi in Hispania affrinatione. Cui ad ij-cio nouum momentum , eundem Pontificem cum accepisset recognitionem, .sententiam in ea Quam instituerat Congregatione a Iudicibus a Uxba nives
tam dixisse Ineauem Ie emper fuisse sententio I tae sibi cordi esse illud concorde consultorum , de Hispaniam
praedicatione S.Iacobi in Hispania, iudicium. Quod i :
vitiae vocis oraculum ex Apostolica Cortina proh - ' μ'. latum hanc rem magnopere commendat
178쪽
IDUI A solent Authores nostri ad pro
bandam huiusmodi, quam statuimus tententiam,proferre Concilia, quae examinar operae pretium duco Piobatur ait Primum est Concilium Bracharens priuaum,
. . supra diximus ,repertu in Archiuio Alcoba- L .sarii. iesis Coenobi in Lusitania antiquorum scriptorum thesauro Cisterciensis illud est ordinis ex Beronardi instituto. In hoc igitur codex inuentus duplex huius Concili manuscriptus ab eximio inda-Friei nardiis gatore Antiquitatum Fr Bernardo a Britto ei uti Lx xx-- ei familiae Regio, elegant Chron ologo,quod ille edidit in lucem in a. p. Monarchiae Lusitan.
ann. Iccio. cum eiusdem antea non pauca exempla
transcribi curasset, quorum duo D. Augustino Castrio Archiepiscopo Bracharensi postulanti missa sunt. Imo is ea suis sumptibus transferri iussit: quod summae fidei argumentum esse potest. Eius itaque Concili cap.3. cum de cura diuinstodia Reliquiarum agat illa periodus est . Praeci- pu de Patre nostro, O Apostolo huius Regionis P . tro Ratioens, quem ad saluandas animas Iacobus v esum hoda st in ρη vulveus imi Auide arripiunt Bracch. veru, testimonium tum Bracharenses ad suam praero idonζuui gatiuam Primatus asserendam , tum reliqui Hispa- ' ni ad Sancti Iacob aduentum, praedicationem affirmandam Mihi habita omnium pace liceat
hoc Concilio dubitare nec enim x quo inis
179쪽
illud incidi tincidi antem iam diu cum de Cones iij hoc in Collegio Controuersias institui in animum potui inducere illud Concilium esse idoneum. Non possum id modo late, accurate ostendere, qui id praesto in meo de Concilijs,
Ecclesia, quod adorno, volumine Paucis tamen dico ne me quis arguat temeritatis . Primum illud Concilium, anno, Rege caret, contra quam in caeteris tum Bracharensibus, tum Oletanis, tum alijs ex Hispania fieri solet. Secundum ieiunium maxime, ac tenue est, cum tribus, quatuorue capitibus terminetur, ac nullum Ca-nonem ediderit. Tantum praemissa Confessione
fidei, Statum Hispaniae, periculum Reliquij EVam
Sanctorum imminens proponit, idque frigidissime Acta tractat, nihil fere momenti decernit. Tertium' ratio congregandi longe diuersa est ab ea,quae in reliquis Hispaniae Conciliis seruari, solita δε proponendi, Wagendi methodus, tantis Episcopis, haud digna. Qu*rsum enim congregantur Episcopi decem ex tot Prouincijs collecti ad rem , quae vix agitata est, nec magni erat preti operae,
tractandania Alienum erat a tot tamque graui bus viris ea tantum de causa conuenire , ut de occultandis Reliquijs ageretur. Quod nusquisque in sua Ecclesia curare poterat. Certe alia materies , aliud pondus est rerum in alijs Bracharensibus Concilijs agitatarum. Vti ostendunt tot,tamque illustres Canones Lusitano iudicio, ludio Religionis tuendae digni, quos qui legati cum istis conferat, statim suspicabitur horum Lusitanos non esi Authores. Quartum, cur ij Episcopi Ecclesias suas imminentibus Barbaris deserebant,ut de is re
180쪽
re tam facili consultarent, cum laesertim tempe- Hares Pii .stitia ea praeparatio esset, hora perniciosa iratisi inii*- ini necesse erat Fidei professionem emittere , ac M praecipue de causa conuenerant. Non erat haec in Concilio necessario emittenda. Sed populos docenda: domi tuenda nec enim egebant Pa fores coi firmatione, sed oves, quas in medio relinquebant discrimine. Praeterea ista Fidei pro-scssio suspicionem mouet nihil enim in ea ad detestandos Priscillianistarum errores, uti in alijs fieri solebat Hispaniarum Concilijs, pertinens reperitur. Omnia aduersus Arium proponuntur, quo tempore ea haeresii laborasse Hispaniam non legismus, nec ab is qui imminebant barbaris ea erat inducenda, qui Alani, ciueui. V vandali cum essent, minus certe Arianos sectabantur . Iam vero in ipsam et formula Confessionis deest particula omnino necessaria ad rite ac catholice sentiendum. Quid enim sibi vult illud Credo i
Deum unum verum amnum, ingenitum, a nullo procedentem non nominato Patre, cum omnino
exprimendus esset, nequis existimaret sentire illos Patres cum Arianis qui solum Patrem Deum Consessio Fi per Autonomasiam dicebant . Insuper illa dei facta in consessio quae ad Spiritum Sanctum a Patre, Merso si ςu-ς Vocedentem spectat haud dubie praecox est, non enim tam cito ea veritas in Concilijs expressa suit, cum praesertim Concilia Bracharensia Nicenae Fidei formulam sequerentur . Tandem qui Episcopus Numantinus,& Emeritensis in eo Concilio subscribunt, cum ad Calleciam minime pertinerent λ Emetitensis totius Lusitaniae Metropo