장음표시 사용
161쪽
chiepiscopum interesse quippe qui propriam cau
sam ageret , ac sciret eam melius &fortius sustinere . Tertium satis omnes officio suo secisse , ac nullum eorum praeuaricatum fuisse. Nam Brao Responsiocharensis respondit se contestari litem , quod non ἔμ δι fuerat citatus. Idem fuit Narbonensis responsum. Aerius respondit Vicenensis Episcopu pro Tarra' ob sp6hso conen i politanum Episcopum nec esse Primatem, Tairacon. nee se debere illi in aliquo obedientiam praHaro. Acerrime autem Compostellanus se defendit, Responsio Toletano sortissime se opposuit semel cum dixit semp0st Pater anne derisoria videtur petitio Domini Roderici, quῖ Eccles. Composellanatam antiqua, nobilis condita in honorem Apostoli Iacobi Domini consanguinei, quiprimum in Hispania verbum D mini feminauit, infinitos a dem bris conue tit , cuius corpus in eadem Ecclesia requiescit , nune quod absit obediat Eccle is Toletana. Et rursumta
postquam peroravit inaenius dixit : quod licea Toletanus esset Hispaniarum Prim. i , quod fal F-mum erat, non tamen eius u fraganei deberent ei iualiqua re obedire. Et quidem potuit Compo stellanus obiicere Ximento,Ecclesiam illam suam tanti iam olim habitam fuisse, ut Sancti Iacobi A chiepiscopus Galliciensis eam Apostolicam deesse, dici voluisset, quod certe alio iure vindicare non poterat,nisi quod illam Iacobus Apostolus in .sedisset. Quemadmodum ex Rhemens Coucilio proxime ostcndimus. Addito ex edicto Caroli Magni, quod adducimus praerogatiua inter caeteras totius Hispaniae Sedes momenta , quae mirum est i ille Compo stellanus ignorauit. Itaque nemo tacitum tulit, quiquid in ea causi
162쪽
dixit tmenius . Verum remissius multo quam par erat,in timidius se gesserunt Fateor, secl aliter se gerere non potuerunt Agebant cum homine gratiosissimo potentistiirio eloquentissimo, lo- et illam o, omnibus an nil corporis dotibus in structissimo in cui prima eois Concilio omni una Loayse - iudicio su eruir det: is . Ille inquit Loaysa. Defa- . concionatus e i. Sed quia ex diuers Mundi prouinci se tam Chrici , quam Laici conuenerant, ut omnibus satisfaceret, rationes , Olenimonia latino fermone prolata Laicis maternis iuuii singulis exponebas , Romanis videbcest Theutonicis, Francis, Anglis, Nauarris, O Hyp nis. Huiusmodi autem praedicationis exposui υalde placuit , Si pote quae admirationem omnibus propter concionatoris acumen O ingeni is illitatem attulis, cum ab hos olorum tempore auditum non sit, aut scriptum reperiatur , quemquam ad populum eandem concionem habuisse tot ac diuersis linguis cuncta exponendo Cum hoc igitur viro praesertim natura vel ie- menti, inpinione hominum, aura que inflato atque ad dicendum proiecto, ecquis contender ausus esset Cesserunt non tam iuri, quam potcntiae oratiae δε eloquentiae. Quantum in eo ille Concilio potuerit , ex ij quae impetrauit, constat. iantum p Obtinuit, ait Loaysa, ut per decem annos Legati mu-
morecentis it itim natis dispensare posset ut concessis p is bis ad sacros ordines quidam: alij vero ad bene eia etiam animarum curam bassenti, reliqui addignitates pro voluntate promouerentur, eo ut cum
163쪽
bus, ct concubinarijs dispensaret. Est etiam conse-
tus, i quam primum ciuitas Hispalensi redderetur cultui Chri lian Irepitu iudicii iure Primatus Ecclesiae oletanasubesse . Obtinuit etiam tomnes Eccle ιas tam Cathedrales , quam lias, qua in omn bus Hispaniarum Regni ex Maurorum pote late in Chratili inorum ditionem peruenirent, posse pro suo libito canonice ordinare, o non solum Clericos, se Canonicos, O Praelatos in ei em recen ter creare . Quae tanta sunt, ut obtenta pro Primatus praelogatiua sententia, horum appendix videri pos iit . Testere ista potuerunt coin petitores quorum prudentiae dandum est tunc cessisse, lite tantummodo colite lata . Quid quod ipse Xime Ximeni se
nius terminos disceptandi egre sitis therijs ad Oxi , ela- uersarios,4 iurgiis incessivit, quibus ne audiendi 'quidem pares erant. Arrogans ille, elatusque ingenio fastu e caui a & plausu collecto despicere, irridere, traducere, insultare, quod rationibus vix poterat , iniurijs extorquere. Pene pudet scribere,
quae ille dixit . In Episcopum Bracharon se in reno 2: Ritarauata Burdini Antipapae memoria, quae cum exe diui Antipa crabilis esset, ac ipse narrata prolixe historia exe his ciani crabiliorem reddidi siet ac in Braccharensem , ceu eiusdem criminis particeps esset, audacter retorsisset, tantam ei inuidiam concitauit , ut ne mutire quidem ausus fuerit. Ac ut erat astutus .audax , cum vidisset eam Burdini Historiam in aulaeis illius, in qua conuentus erat, domus expres.sam exhiber hoc casioiae usus intento in eam digito, audientium coiculos in ora conuertit, ac siquis, inquit,hac de re dubitat,tollat oculos adpraesentes hu
164쪽
Deterret ix pi Itiratam acquid a uici hoc erat aliud, quam: I. Braccharensem Archiepiscopum eo paradigmate
Brachai V traducere Schismaticum , quod Hyacintho Legato Cardinali iubenti in Hispania Ximentum
pii matem recognoscere , ac cuci cri noluerit obedire, palam dicere, turdmum alterum appellare. Quae res coram Pontifice, Cardinalium Collegi ita obiecta , non modo voccii a charensi cripuit, sed pudorem etiam attulit Eue-υ -y tuti describit Loays, Erigentes autem oculos, om nia, Ut dixerat,viderunt , ct Domini Toletani ubi titatem , ct peritiam collaudanter caeperti ut tum a murmurare , tum etiam in Domini Brdccbarens s faciem intendere, quae magno iam erat rubore perfu-
, Vicit ergo Braccharensem non ratio, non ius sed dicentis audacia in proprius timori, illi coniecti in eum omnium oculi , illa contra eum ob murmurante voces, di imminentis periculi si re- . sis, x. pug rex, ac inflictum Burdino , cuius imago ob rite ii ' ob uersabatur oculis, supplicium examinauit, Fingat audaciam. Baronius, fingat Spondanus quisquis tacitur-B aes , - is nitatζm Braccharensi objjcit , se in eo loco ac fors meti exeni una esse , ac secum reputet , quid esset acturus , Plo Cicςio' plane comperier, nihil se aliud, quam quod Brac-m ' harensis fecit, esse facturum . Nec enim opinorijs maior fuit, quam Marco Tullio eloquentia, hic tamen pro Milone cum diceret , praesenti Clodianorum , qui intererant , metu consternatus nullus orator fuit, causam amisit . Silent inter a
m a leges in periculis argumenta , sed bene est, quod ipse Loaysa subtilitatem illam , non rationem appellat, quo significat, arte, astu To
165쪽
Paulo imitius egit cum Praesule Compostellano imenius Zimenius, sed ingenium ferox non deposuit. Obie C*'HI' 'ς ii
cit insipientiam personae nouitatem Ecclesia ex 'μ' - ψ' . probrauit, traduionem sustulit , ac eo tandem deueni ut aduentum Sancti Iacobi in Hispaniam negarit,in quod magis mirandum est, sepulturam Compo stella in dubium reuocauit :&pernicioso acumine multa miscuit , quae cum ad causam non facerent , a tamen si quis improbare, aut refutare audet et , haeresis suspectus euaderet: quod ad dignitatem an istissima Deipara pertinerent. Opposuit enim nobilitatem Ecclesiae Toletanae,quod eam Virgo Sanctissima sua praesentia decorasset, nobilitati Compost clianae , quam Sancti Iacobi patrocinium muniebat . opposuit Lor Ai. umenta pus Beatissimae Virginis vivum gloriosum, quod i menti ai
Toletanam Ecclesiam consecra *t: cadaueri Bea Qgantia pleti Iacobi, quod in TempIo Compostellano requie . u, ''μ'
scit quasi de eo vellet disputari quod extra controueisiam esset Astutela naen hoc excogitauit, ut aut ComposteIlano facultatem contradicendi eriperet, aut si contradicere pergeret, ansam arriperet eum haerescos accusandi, quasi de liginis dignitate detraheret. Non erat hcbes Composiatellantis sensit astum abstinuit caeteris negauit Toletanum Primatem esse asseruit, admisi etiam quod esset Primas, nullum ei ius in suffraganeos suos esse. Contestata lite causa scntentiam Liueontesta-
expectauit quae disi pro Ximento, uti aiunt litis tui 'rsarios es, lata fuerit, nihil tamen de veritate ad uentus in Hispaniam Iacobi detraxit cum aliud sit rimatum tribuere, aliud aduentum negare;
nam uti superiua diuimus,ratio Principatus non est
166쪽
appendix aut consectarius antiquitatis, sed priuilegium dignitatis. Atque ut in alijs Ecclesijs, hoc non sit, certe in Toletana aliud e se non po- Nihil liae tuit, quemadmodum ex antiquis Concilijs mani-hictoria qxφε feste apparuit, ipsime Toletani Primatus Au- thores cum Loaysa eorum Ante signano fatentur,rit,de vetita dum aiunt ius illud Principatus cum Hispalensi iii j ipies in quo antea sat Episcopo Toletum esse trans.
paniam aduentus in dubium reuocari deleat.
N GAVIT aduentum Sancti Iacobi, in
Hispaniam Rodericus X imenius . Negarit. Est, non dum enim de veritate illius manuscripti, quod saepe inculcaui, disputo)Quid tum Ei omnino credendum inscias eo. Affirmaruiu in eodem Concilio cundem , quem negabat aduentum, Metropolitani Hispaniarum quatuor Braccharensis, Compostellanus, Tarraconensis,4 Narbonensis r tot enim erant aduersat j,
167쪽
sarii, Mariana teste lib. a. cap. q. Vni ne igitur
neganti, an quatuor assirmantibus habenda fides Malim Ego certe quatuor , quam uni creder 'Quid si eundena Marianam audiamus eo loco scri Mariana e-bentena vite integra discussumen, ne uir inclina ntissntentiis , at ille adeo ei assentiri velimus, ne illosint: idem litem de Prima tu perdidisses Quod argumento est, minus , hoc nobili quidem autho- re ea in causa Tolcianum Nimentum valuisse . Verum caruit codice manu scripto Mariana, atque adeo rei exitum ignorauit. At non solum ille cO M amiseras tua
de xacta illius causae continuit Aliunde scire pQ tuit Maliana, quid actum fuerit: quod si alij codi '
ces manu scripti Braccharae, aut Compostellae es tur. sent, aliud sorte diuersum exhiberent. Esto tamen: Stemus huius Codicis Authoritate. Vicerit causam Principatus Toletani imenius , non idcirco neganti aduentum Sancti Iacobi in Hispaniam . credendum est.
Primum , quia nihil ea de re contra commu-
nem traditionem statutum Secundit m , quia a in contra
persuadent,ut perspicue, opinor, ostendimus. Ter 'μ ης-titim quia deprehenduntur in hac ipsa ratiocmatione utilitates. Nam odericus imonius thic Iacobofuisse datam potestatem pr di audi Eiu, suillita, Hispania, sed in um eam reducere non potuisse, ostenditui . morte interceptum. Qu*d libere imo , temere dicitum constat. Vnde enim colligit datam potestatem, aut si hoc colligit, cur non admisit exercitium potestatis A quo autem data erat pote-
sas Θ Si a Christo, potuit in Hispaniam proficisci, cum mer mortu christi, diIacobi decem plus mi
168쪽
nus anni interfuerint. Si autem ab Aposiolis, cur non potuit eo concedere, cum satis ad id fuerit Arionat via temporis,quocunque demum anno ea facultas da-hbe, fuerit; nam ream obtinuit ante visionem linnexii miliepte tei, idem ferme spatium crat ad petendum , praedicandum in Hispania, quod post Ascensum Christi fuit. At demus non nisi post linteum fuisse. Cum hoc ei ostensum sit Anno r. Christi, de Iacobus mortem obierit Anno fatis adhuc temporis supererat ad eundum M praedicandum; redeundum ex Hispania lacuit ergo ei viis
Illud item friuolum est, velle ossicere traditi ni antiquissimae, receptissimae resttingendo ea na IAA 'certa quasdam moniales, viduas, cui
conatii pii omnes ferme illam Ecclesiae per totam Hispaniamitatam trice in suis Breuiarijs, Nissarum solemnij person rent. Praeterea quam pucrile illud de pictura Pontificis Burdini ad quam necesse erat liab tendere digitum, Gardinatibus monstrare, cum risu quodem sardonico, eosque ad contemptum Braccharensis grauissimi Praesulis incitares Tandem quid ineptius, quam inducere argumentum consanguinitate Iacobi cum Domino Christo, perinde hoc ad causam facere posset, cithid im- Alii in o pol Pro Compostcilano Praesuli qui ne de ea quiae rei ae me dem recogitarata quid absurdius , quam conaripti ieiςiu ' de dignitate certamen inter Deiparam Virginem,&Iacobum Apostolum instituere,in eo digredi, quod in nentem Compostellani Episcopi non venerat & historiam de descensu Virginis ad Sanctum Ildelsonium in Toletano Templo comme morare inuasi auderet ille reliquia . Sancti Iaco,
169쪽
bi mortui eum Beati sim a Virginis glorioso corpore comparare: quod ne somniare quidem , vel impos sui quisquam potui siet. Necdum ego ma Aliae in aliudiora inquiro , suo loco facturus in bipennem huic oleastro pro oliua intruso iniecturus Carpo leuio filo loco red'ra fidem elevo paulatim, ut postea subrutis detiuiu . fundamentis tota illa moles historiae ad inanem . speciem ficta corruata
Et quidem dii est, quod in vero Roderico Xinaenio fidem in historijs desiderabam, atque id
ego collectis nonnullis erroribus animaduerteram, praeter eos quos superius coni memoraui Non amo vitia hominum detegere,sed cum Oportet ij detectis veritatem tueri, temperare mihi,
nec possum , nec debeo, quin eos prodam non di
hominis odio, sed studio veritatis. Liceat igitur talis' in ii- nunc ad infringendam iment aduersari autho 'citatem contra manifestam veritatem pugnantis nonnulla in historijs grauiora peccata reuelare, ut appareat quod initio capitis proposui, minus ei a Baronio,caeterisque eiusdem sectatoribus, quan uis verus esset author esse credendum ne posteros quibus consulo, errare contingat. Non mihi est
animus omnia Roderici imenti scripta euolii ere, ad adhu hici errores, qui latenteAcuteret . Prolixa quippe, indeni inae- ac inuidiosa res esset. Eo tantum promere volo, /i ii iiiiiQia;
qui satis sim ad pudorem afferendum ijs , qui tam ci cito, ac facile crediderunt. Libro I. cap. a. ait Scythas, qui Massagerae appellantur, Gutthos,in Alanos, ct Vandalos, :ἴ. ,2 Sueuos, Munno,ex Magog prodissse . Non xo, quod ex Magog Gotthos proditis dicat, cum id etsi minius consitat, idonei quidam authores af i P ' '' '
170쪽
firment sed id sugillo, quod omnes illas locis, delinguis, moribus diuersas gentes inde exisse cribat. Ecquis enim V vandalos, Sueuos Germaniae populos cum Getis cumeretὸ ut de Hunnis, Alanis taceam , queis nobiles Authores diuertas regiones assignant. Nec tamen omittam de Goto tho miti cibis dicere, debent esse nobis Hispanis homnibus notiores, ex Scandia Insula, quam Scanetiam vocant abj, prodiisse & hanc ijs patriam primum fuisse, quod omnium pene consensu qui de Gotthorum origine scripserunt, authorum recein
Supputatio temporum,quae in fine cap. 3. habe- Erro et rcvi, tur,ab ea , quam Romani tradiderunt scriptores, I xilqti in ita dissentit. Iam illud non est ferendum in homine 00 ip seopo Toletano, quod ibidem scribit et sil mon , inquit, Brutti duo consules condiderunt Toletum , eentum, O octo annis antequam Iulius Caesar regnare capisset. Quot hic vel ba tot errores sunt. Vbi haec monstra Consulum inuenit Θ quomodo Toletum ab ijs conditum, qui nulli suerunt xillo tempore, quo iam Toletum arma Punica expertum fuerat Certe haud paulo erat antiquior ea Vrbs, quam ut tam parum distaret a Iulio dictaturam inuadente. Audiamus ea de re Aridi edi, Re Andream Refendium virum Lusitanum eruditissisendius mum in Epistola ad Bartholomaeum ebedium qui cum videret Rodericum reprehensum a suis quod Talabrigam , siue Talaueriam Aquas vocauit Nomen, inquit, hoc ubi nam repererit,iure ais nescire . Ego si . Nempe ibidem ibi consules To- lemonem, ct Brutum Toleti condito=es tentum antiqituas. ocio anni antequam Caius Caesar Rempublicaminuo, Θ.