장음표시 사용
191쪽
Utrinque ita culminis in*nca Regens Ioannes dextrasolus Asiam
Et laua fratrem positus Hispaniam.
Et rursumo ter digne San Iiον ponole, Caput resulens inclytum Hispaniae,
Tutorque nobis is patronus ernulus Vitando pestem, si alus cortitus omnino pelle morbum , lcus, famemque , c. Integer hymnus affertur in Ordine illo Oisci Liber deor-MuZarabies tomo XV. Bibliothecae pag. 78 . insertus horis vespertinis multo longior alliquanto dissimilior et , quem recentiores habentAuthO- res sed nullatenus sensu alienus. Adiscit Breuiario pondus missa, quae ibi tota ponitur, uti est in Missati Muzarabico, propria Beati Iacobi; cuius nonnullae orationes sagnificant praedicationem eiusdem Apostoli in Hispania , uti est illa prist initium Miss, tertia, in qua sic adfinem. Ea nobis obtineat adimplere , qua in ipso ponolo docente cognouimus. En mentio expressa doctrinae. Et rursum post oblationem. Vivant in nobis Domine IESU ApoΠοli tui Iacobi praedicamenta doctrinae , quibus docemur octo. Nec opus est alio argumento , quam quod tota Missa in laudem Apostoli sit composita. Quoru nisi ille doctor,& patronus Hispaniae foret, non illa ista formula in eius solemn ijs usurparetur. Quare non immerito Author Bibliotheca in proemio ad officium &Missam Sancti Iacobi, de quibus agimus. β uias tum inquit Sancti Iacobi Hispaniarum Patroni inter solemni ora censetur, adjciam hoc conse iaquenter vesperas , O Misam, c. quod cxij no mouium uit
192쪽
uit Patronum eum Hispaniarum esse. In euvii honorem in Missa. Ossicium solemne ac pro prium cantabatur vi recitabatur.
Faldum esse , ω commentitium ictum
Commentarium manuscriptum Toletanum a Garria os
cuo ontinatur. X quo eget hunc Commentarium capi:
Caepi autem initio mearum in hac Alma Sapientiae Academia lectionum, ante Loayci iuuen VRm Hysipanum Authoromi iuratus dico tu, qui autho legissem auspicatu sum laetum adulterinum, acri videli su suppositum esse. Nolui tamen statim ea de re diai ' μ*-- P ligentius inquirere quod vellem etiam eius intecgra Fide aduentum sancti Iacobi inHispaniam sustinere, quod videram nihil in eo, &si germanus scelus Roderici inteni esset, inueniri, quod a Traditione dimouere, acutum, accuratum lectorem posset. Moueri me item si ii authoritate tantorum virorum Loayzae, ac Baronij, quem permagni facere soleo,Spondani, Seuerinii, nij, quem iuxta aestimo. A quo illud manu scriptum recipitur, litatur in eo loco Decreti Gundem ari: notis ad Lateranense illud Innocentio
III Coacilium tona.3 p. a. pag. 699. Itaque nolui initio
193쪽
initio repugnare , ne aut viderer cos deterrere, illos Episcopos imitati, quos aiunt ad conspectum Nimeni tacuis , timulisse, aut nobilissimorum Scriptorum Fidei, nisi magnis idoneisque argumentis detrahere. Ac videbatur mihi multo maius me opera pretium facturum , si quae eos mouetant a sententia concepta recedere, argumenta refellerem, quam si ea negando tollere u , perinde, ac cum ijs luctari non postem . Nunc postquam, Cui anthor
opinor , apparuit omnia a me satis esse confutata
nec quicquam ex ijs veritati communis sententia improbatit obesi in animum induxi totam hanc machinam qua nitebatur dubitationis dificium,prorsus e uet-
Duo mihi propono. Alterum hoc instrumen Scopus Autum tot mendis scatere, ut idem nullam mereatur Alterum illud Roderici imeni opus esse non possies.
Antequam ad menda, errores venian Animaduerto dei ac lite nullam prorius in historia in actis Lateranensis Concili mentionem fieri . Quo certe nomine iam suspectum videri incipit. Cum causa tam grauis suerit, ut silentio praeteriti vix posset. Cum praeseitim tot aliarum mi Infimatur I noris momenti rerum in eo expressa vestigia repe eo quod riamus. At non crat,dicet quispiam, locus, aut ' occasio e de re , aut statuendi aliquid , aut lo de illo nimi- quendi. Erat certe, nempe cap. ' ubi de dignitate, Patriarcharum Graecorum, in VI. ubi de Metropolitanis, &concilijs, quae ab ijs celebrari debent,&in VII in quo de correctione excessuum, 'L 'quae ab Episcopis in subditos exercenda est agi heus. tur. Et in alijsia Quibus similia tractantur oppor-
194쪽
tuna sedabat huius Controuersiae componendae occasio et quae cum palam coram Pontifices, vir scribitur,tanta contentione agitaretur, digna erat
quae ibi aliquam Concili parae vindicaret At silentio res tota inuoluitur. Itaque de Praedicatoribus de Magistris scholasticis, de Capitulis Monachorum, de electione per scrutinium, vel per compto missum , de iustitia saeculari, de formula litterarum Praedicatorum, de cura viduarum, de que habitu illarum , multus sermo De re tam
graui,ne verbum quidem fit in eo Concilio Aene ob ijcias causam huiusmodi esse controuersam, atque adeo praetermissam, ne strepitus iudicis cursum rerum in Concilio grauissimarum turbaret occupo.In eo causi Stephani Archiepiscopi Cantuariensis accusati desulpicione proditionis inRegem, contemptus Censurarum ab Innocentio ei impositarum 4 ob id in eodem Concilio punitilata in eum, siue confirmata suspensionis sententia. Verum graues, opponunt, quae Regium Pontificium ius attingebant Controuersiae illa fuerunt. Esto. Quid tamen respondebunt ad aliam quae ibidem acta est,causam, de confirmando i , Eboracensi Ecclesii, ad quam euectus suerat Canonicis Simone Langetona, quem Innocentirius III noluit confirmare, surrogato valtero deo Ieitiores ait Trai Episcopo vigoniensi , qui Virginitatis B,
I b .hi , C :ςm illibatum retinere serebatur. Quae duae cau-p6si . iae apud Binium in notis, citato Matthaeo Paris, reῆM Σὴ pii , ς VJ ψ - nostra autem controuersia altissimum silentium est, cuni in re tanta versaretur. Haec,' alia suspectum mihi facete coeperunt
istud astruincatum Toletanum . Noli tamen id
195쪽
eirco mihi persuasi, nisi posteaquam ea meo lusipicio altius insedit animo, ac eadem coegit re-ιiqua scrupulosius inquirere Cuiusmodi ea fuerit, pando.
In ipsemet principio error est Claronologicus Infit stratur II Hit. Anno Domini ducente Osupra mill smum 'D V. celibratum esse Concilium. Quindecim annis ante posuit: nam illius annus sui millesimus ducentesimus decimus quintus , qui incidit in annum decimum octauum Innocenti III quem creatum luisse constat anno II 98. Vnde nouus error exi osit, tertio anno eius Pontificatus habitum fuisse 'i' Concilium non autem XVIII. vii Commentari us prodit. Grauior est alter error, clim in disceptatione cum Braccharensi Episcopo ait Orta discordia inter Paschasem Papam II, ct Oithonem Imperatorem . Ecquis hic Ottho Imperator Henii Erro pris. cus fuit Rex Germaniae Imperator IV. Terti F, lius, qui super inuestituris cum tribus Pontificiabus Paschali', Gelasio, Callisto, omnibus nomine secundis, Armis disceptauit. Hic scries incipit errorum . Assirmat Burdinum tempore Paschalis sedem Romanam ope Henrici Imperatoris inuasisse, quod omnino alienum est a veritate : nam Paschali vivo,non Burdinus, sed alis tres Antipapae restiterunt qui Clementi Pseudopontifici tertio unus post alium successerunt, de Rempublicam Christianam turbarunt. Hi autem fuere Albertus Atellanus, Theodoricus Romanus, Syl- uester IV. dictus. Nullus Burdinus, quem mortuo iam Paschali, Henricus Gelasio obstrusit Hunc alius maior sequitur error. Sequitur enim Humidest Gelasso uccedit Alexander III. Mira
196쪽
squione Pola sium 4 Alexandrum tertium, octo Pontilices
vj m tercurrerunt. Callistus II Honorius II. Innocen tius II Coelestinus II. Lucius II. Eugenius u. Anastasius IV. Adrianus IV. Cui stirrogatus Alexander III. Et tamen huic viro credidit Baromus,4 Loayga alijsque id persitaserunt. Iam vero lapsus sequens turpissimus, Assirmat Alexan drum III eo Otibone I fratore in ratiam rediise , ct pacem inter Imperium, Ecclemm Roma- Tricii lustrie nam conii F. Risi cum haec legi, videtur mihi Impera'otii Author huiusce belluli Commentati non alios in serie Imperatorum nisi Otthones agnouisse. quicum quatuor tantum, omnes multo ante ai-chalem,in Alexandrum fuerint, ille tamen eos quadraginta vult efiicere, nisi forte in vitam reuocate vult eos , qui iam mortui fuerant. Pax inter Callistum II 4 Henricum illum Imperatorem IV. Regem Germanice . facta fuit idque constat ex vita utriusque Annales idem constulat, ac itarem habere comperiet. Nihil enim in historiis tritius, nihil extra historias, ut ita dicam,constan-Siit fili, ius. Id Sugerius, id Tyrius, id Pandulphus, id Tytius Author Chronici Cassinensis, id Rogerius, id Ge- abj rh nebrardus , id Baronius, id Spondanus, dilati'
Genebrai d. ix, id Ciaconius, id Seuerinus B inius, alij que testi se stantur. Id ex Concilijs Rhemensi, laterastensi
Ciaee6u ab eodem Callisto celebratis constat. Ac extat in Liuius sine Concili Lateranensis in Biniana Collectionis L- 'ης serimula Restitutionis In uestiturarum ab Henrico
I aperatore facta, quae incipit. Ego Henricus Dei gratia Romanorum Imperator Augustus pro amore
D/i, Sanecta Romana Ecclesia , o Domini Papa
197쪽
Callini, non Alexandri , ut post annos quadra Sima Pontificatum accepit. Post illam bidem ponitur alia forma item solemnis Concessionis a Callisto Papacidem factae, qua permittit, ut iple Electionibus Episcoporum Abbatum Teuto nici Regni, quae ad Regnum pertinerent, interestet, aceXortam inter eos dissensiones,citra vim tamen, simoniam componeret. Haec incipit ita Callia usseruusseruorum Dei diis Io lio suo Henrico Nec in his tantum Concilijs res haec acta , sed in alijs etiam Germanicis agitata fuit. V vitember gensi nimirum Uvormatiens Abbate Vrsper-
gensi idoneo, quod ijs interesse potuit, Authore. Abbas Urs- A quo ista petijt Seuerinus B inius in notis ad Cori cilium illud Lateranense. Ac nescio utrum magis mirer tunc hominem, quisquis ille demum ut,
tamenormiter errasse ' an tot viros doctissimos tam enormiter errantem non vidisse cum nemo eorum non contrarium in suis Commentarijs scribat, ac sentiat. Quamquam zgo audem suspicer,hunc Authorem haec glosae nuta ex industria finxisse,i in ea scrinia immittere voluisse, ut posteros in fraudem induceret. Ac illud mirabile puto, tam ei feliciter successisse, ut eruditissimis, a vigilantissimis hominibus imposuerit. Quid enim quaeso absurdius, quam contentiones Callisti,4 Henrici cum disi ensionibus Alexandri III.&Friderici primi turbato rerum , ac temporum ordine confundere nec tanaen ex ista peruersitate caeterarum rerum falsitatem deprehendi. Sub oluit certe mihi, vel primum liminares pagua ase uoluenti, quanta hic Mephitis incuct In: QR otho si siti.
bat quippe meis auribus illud apud Otthonem teu, . Frisio gensem distichon,
198쪽
De calvius honor Patria, decus Imperiale Nequam Burdinum damnati Pacemque coronat Sic enim decantata carmina ad legem metri ac εcommodo dum bonus hic Author historia leges violat. Ac puto eum, quod in nomen Otthonis Cancellari Imperatoris Henrici III incidit,eum pro Imperatore accepisse. At hic Ottho Cancellarius crat, in Episcopatum Bambergensem occasio erio loco Ruperti defuncti surrogatus ab eodem Im-
ἔ-- Pς in peratore, o depositus,Romam supplex, icti
poenitens venit, iterum Paschali II qui tunc Pontificatum gerebat,iure, ac legitime sedi Bambergensi praepositus. Nisi forte si legenti historias eius temporis Othonis Frisingensis Historici nomen occurrit, eum Imperatorem existimauit ita ut Othonem Historicum pro Otthone Imperatore usurparit. En cui crediderunt viri summae, authoritatis,4 fidei si ista in Concilio Ximenius effutijsset ab Innocentio doctissimo Pontifice, Ma toto Cardinalium, Episcoporum caetu refutaretur,4 ab alijs auditoribus sibilo e ploderetur. Quod si haec ibi erat, aut picta in tabulis, aut texta in aulaeis historia, illa intendentem in eam digitum, vel muta refutaret Allu, lapsu, Rmςtsi hoc leue sit: ait Burdinum rediatum sed leuibi. fuisse in Monaserium Calabria Sanctissimae Trinitatis Scapiti, in cuius caueam inchinussuit Burdinus. Constat eum primum in Cassia ense Monasteriuria missum, ibi in Arce, quam Abbas cuiusdam Monasterij exstruxerat custoditum suae insolentiae
Om ι in Πῆ dedisse, ad ordinem Monasticum com-
Auiti. h h. pulsum ibi consenuisse. Quod narrat Tyrius Callitieus Pandulphus , inuthor Chronici Cassinensis
199쪽
lib. cap.7o. Vnde ex ijs Baronius o Spondanusicribunt in Campaniam relegatum. Verumtude postea educi, Win illud aliud seisit ei Caueam dictum, in quo claudi, de custodiri soliti Antipa deduci potuit.Illius vero Monasterii mentio fit Cap.I.d. of c. I de ossic.Iudic. c. Insuper de Testam. Huius rei Authores sunt Frater Antunius ripes tom.6. 'l ait Vpagin io 7. M.t odericus Actagna in sua de Ar Fr Antoniuchiepiscopis Braccharensibu Historia, in vita Mauritii Burdini o gna. Quid hoc homine faciemus I qui tam fidenter ait his obiectis, aspectu pictura erubuisse Braccharensem Episcopum , virum splen ore sanguinis litterariimperitia, rerum experienta, excellentem quem qui ex historijs Lusitaliae norit, is demum intelliget, quam hic sit script inugax, cineptus. De quo postea redibit ἡ-mo . Nunc enim id solum ago, ut errores in Hi toria prodam , eumqtie suismet passibu peis quar, ω vestigio demoueam
200쪽
in femur ea in ea enarrationis parte i
Icim pertinet commem9rantur , ta consi,
NITI quod ait ore Compostellani Episcopi, non ipse,opinor, vir in Histoiij prae- sertim Patriae versatus , diceret . Sanctum' u ο Iaribum in Hi avia praedicantem insinum ad em
pania conuer co/uertisse. Nam ut multos conuerterit, non ιμ ε ei numerum effecerunt, ut dici de ijs infinitos fisse possit. Imo ierosimilius puto, paucos ab coisse conuersos, quoci ideo α pluribus, &ara. uoribus Authoribus tradi. Sed excusari potest affectus Praesulis Compo-1ellam . At quomodo excusabitur, quod sit quitur,& Roderico imenio tribuitur et Nempe tantiquitatem Compostellanae Ecclesiae everteret , Lis; ἡ MIMiis. Aης0μφιβ Hi centiam, O nouem ann/Chronologia. - spatio conrinetur. Cum ea plura saecula continuerit. Nam anno 8oI, post inuentum Sancti Q i tempore Iacobi Corpus a Leone III Alphonsi Regis pre- ' at cibus,& Caroli Magni Authoritate Iriensis sedes Compostella. Compdstellam translata est . Non igitur centum,& nouem annos , sed tria serme iacula numera. bat. Sic enim a Leone III ad Innocentium IILinte fluxerunt.