장음표시 사용
311쪽
pusculorum Plutarchi ann. I s a. saetissimis es ratis scatere monet. ' Stephanus toto jam sere 2 forsan amplius triennio ab uxoris morte elapso nullum in eam, cujus laudibus verba deeraphepitaphium scripserat, quamvis alias plerasque epitaphiis ornasset; nunc vero tandem videtunonnulla in praestantissimam illam foeminam con posuisse, e quibus quatuor nobis ipse servavit. Huic pudor & candor famam vicere fidemque ;Huic, quae tres Charitas gratia vicit, erat. Huic sexum vicit prudentia, vicit & annos: Huic victum est morum nobilitate genus.
Anno is 69. Henricus Stephanus duos e iiii tractatus, Artis Typographicae querimoniam, 2 ii quosdam amicos de suae Typographicae statu epi stolam ; illam rarissimam, hanc non ubivis obsi-am : Utramque igitur hic integram adjiciam, tua quod multa ad Stephani aliorumque editiones hoctantia complectantur, tum quod hic a Lestos quicquam, quod in Almeloueeniana dissertatiae: habetur, desiderari nolim.
Epist. Gell. p. D. Inde coniici potast eam non comultum provectam suisse, cum obierit.
312쪽
De illiteratis quibusdam Typographis, propter
ΗENR. STEPHANus lectori bonis literis bene cupienti S. D.
Sritimns Indocti iamque Poemata pUm,exclamat HoratIus,postis quam dixit agendae navis ignarum non audere eam agere, medicos, quod medicorum est , promittere, fabros fabrilia trὸstare. In eandem vero sententiam & alibi canit, Ludere qui nescit, eampestribus abstinet armis, Indoctusque puta, discive trochive, quidcis,M Ipse risura tollant impune eoronae :2ui neseit, versas tamen audet singere. Hoc autem quam verum nostra etiam aetate comperiatur , quotidie testantur misera poemata, quae deserri videmus in micos vendentes thus ct odores ut hic quoque verba Horatiana usurpem
di piper, er quicquid chartis amicitur instis. Sed quod ille de iis dixit qui multo etiam justius de iis dicemus qui τυ γ pom poemata, quamvis aliena, nec poemata duntaxat, sed aua aliorum quorumlibet scripta. Quid Θ doctrinam typographi & eius qui poemata scribit, parine in lance expendendameenses 3 Non equidem : sed utrosque , si indocti sint , a questo in genere ut ita roquar indo hos esse & censeo & affirmo Quantum enim multi hujus seculi versificatores ab ea doctrinae absunt mensura, quam vel mediocris poesis si liceret mediocribus esse poetisὶ deliderat, tantum plerosque typographos ab ea, quam ars illorum poscit vel flagitat potius, abeste dico: ut de iis taceam qui non sunt indo ti, id est parum dosti, aut etiam minus quam parum docti, sed ne digni quidem sunt, qui indo-sti vocentur, quum sint prorsus analphabeti. Quid p dicet fortasse quispiam) quum tot librorum agmina ex tot typog a
313쪽
phorum ossicinis prodeant, quos omnis doctrinae expertes elli constat, an ira necessariam illis esse literarum cognitionem eIi stimas, ut a suis sertilissimis alioqui prelis, in quibus coasi nuerunt, tanquam Aristophanicos Strepsiadas, ad tam senili scholam vocare, & veluti Pelias quosdam recoquere velis y Ad qui, si ideo typographicae arti destrina non est opus, quo4 mi ti eam indocti exerceant, ac de iis queri minimh debeo: imdem certo poeticae non esse necessariam, quod ab indoctis et hamulta proficisci poemata videamus, ideoque de illis immerinquestum esse Horatium pronuntiabimus. Nisi forte poetice quidem necessariam omnino esse poeticam, at typographica vi non item, dicet aliquis. Se i quo id ore dici a quoquam poli rit Z Itane vero librorum editio pro dignitate ab iis elabor alipoterit quibus nihil cum Musis commune est p Itane vero 1nen cujus velut tutelae ac fidei literae hoc seculo commissa serti fideliter tractare literarum imperitus potetit 8 Ecquid obsea dicturum putamus Aldum, si nunc reviviscens videat succeta sibi typographos, quorum non minima pars vix pene aliud ia si bris, quam quomodo alba pagina discernenda sit a nigrai istelligit Θ Nam qui tantum profecerunt ut Graeca literitum est menta possint a Latinis, Hebraica a Graecis dii Cernere, atrocta sibi fieri injuriam existiment, si in numero indoctorum habera
turi Quid vero dicturos M. illum Musurum de Ianum lasciis
Putamus . in quibus primis Graecia reviviscere coepit, ἁ FPrincipes in pandendo nobis ad Iinguae adyta itinere suetust quid, inquam, dicturos remur, si, quum ipsi tantum honstiarii typographicae detulerint, ut non indignam existimatial Gisuam operam navarent, fungentes munere correctorum lite I lenim de rebus typopraphicis typographice loqui9 eo ressi a Venisse videant, ut siquis tria Latinae linguae verba totidessi a Graecae norit, typographicae illius correctioni nobilissimi qeipuli iusque linguae scriptores committantvry Quid enim, di rcro, aliud est, hanc in illos scriptores potestatem ejusmodi laminibus permittere , quam gladios furiosis in manus tradet:
Eorum ego e numero quendam olim cognovi, illo coire munere tam crudeIiter fungentem, ut omnibus locis in qsu Vocem procos inveniebat, plagas infligeret, portas nimis Iocum illius substituens: itidemque ub; cumque verbum in ximare occurrebat, ipsum in Maminare mutaret; adeo qui Gut & apud Horatium legeret, Cur me querelis examinas tuis' nimirum haec vox pariterque illa incut aliae prope infinita, i quas eandem tyrannidem exercebat ) Latinitatis ejus termis excederent, peregrinitatisque damnandae ei viderentur. ει η
enim aiebat scio esse animalia quaedam sic vocata: at pio φnec animalia noc aliud in Latino significare puto: interim τὸ
314쪽
vocem, de qua certus sum, pro ea reponere Alii sunt, qui ne que quid nomen Proci, neque quid verbum Exanimare va 'eat ignorent, ac Latina esse minimh negent, in aliis item perinde ritis non haesitent : sed quum paulo istis rariora vocabula in eorum oculos incurrunt, ad ipsa, tanquam monstra quaedam, ob stupefiant: atque adeo procul unumquodque huiusmodi vocabulum abigant, aliud sibi familiare in eius locum advocantes, pel potius obtorto ut ita dicam) col Io pertrahentes. Exemplum aLtem ex multis unum, sed valde insigne, proferam. Quum dixisset Horatius, epistola 2 libri prioris, nune adbibe sura Pectore verba puer, ad verbum hoc adbibe attonita frequens hu-usmodi correctorum turba, in adhibe mutavit: non unum una
in voce, sed multiplex, erratum admittens, ut cuilibet qui modo illotum similis non sit) manifestum esse potest. Et tamen in pluribus quam triginta diversiis editionibus praeclaram illam emendationem me videre memini. Ac certh vix tandem Luvlunensi cuipiam correctori persuasi ut posthac inemendatum Hotatium eo in versu esse sineret, id est, suum adbibe, quod mendo- um ille putabat, ei relinqueret. Viden', lector, viden' cum auibus nunc hominibus negotium sit antiquis illis Latinae linguae criptoribus Nam de Graecis quid attinet dicere y Graecae lin-ruae penetralia ingressi sunt scilicet qui Latinam vix a limine alutarunt: aut ab illis multum sperandum est qui ipsis librorum contibus ignorantiae suae imaginem ad vivum expressam prae igunt. Sic nuper ex quadam Germanica officina surbis enimicimini parco prodiit Graecus liber, in cuivis fronte quum dii gentiam in eo adhibitam commendare vellet is cui hanc pro inciam demandarat typographus, in eo ipso verbo quo emen latum significare voluit, tribus foedissimis errauit modis, non ypograpbicis quidem illis, id est non ex operarum incuria, sed x mera linguae Graecae ignorantia aperth prosciscentibus. Attiae ita miser typographus dum honorifico ritulo commendatam disse editionem 1uam existimavit, contra suo ipsetnet praeconio tanquam suo se gladio jugulans) illam infamavit. Quod vero imnium maxime ridiculum est , videmus passim typographorum In una voce contra Syllabarum tempus bis peccavit Corinector ; quali forsan usus est Almeloueenius in suo notarum ad totilii fragmentum spici legio , ubi tu. 76. pro nobilitate re-onitur ferocitate, tanquam melior lectio. ' At quis non mireturn Horatio Typis Regiis is a. excuso legi aD:be 3 Lambinus 1 suis notis hanc vitiosam notavit scripturam; de Cru qui
nonet in omnibus scriptis codicibus haberi adbibe.
315쪽
epistolas Latinari interdum & Graeeas, quorum plurim; de pii mum quidem earum verbum intelligere, nonnulli ne terere qui dem illas possunt. Quam multa vero insuper mala hae typo graphorum ignorantia invehat, alius erit fortasse dicendi locis. Sed interim quum hunc tam miserum tamque calamitosum uti typographicae statum saepenumero mecum deplorassem) eontine me non potui quin omnibus qui Musas eo prosequuntur, Lamore & honore, quo merentur. Iuctum meum testatum retia querem , vel potius illos in eius partem tanquam de tast tantundem detracturus i vocarem. Qui tamen multo erili libentius vindices tantae miseriae & injuriae quam deplosi
tores advocaturus eram, fiquos usquam gentium repertuae itiexistimassem. Hinc tandem erupit illa, quam nunc edo, qtasi monia, inter innumeras occupationes a me scripta. nec lassita
ex ullo odio. vel ex invidi . est enim. Dei beneficio, cui id videar ab ὁ τεχ3οις, potius quam cur invideam sed ex astissidgravi indignatione percito prosecta. Verum dicet quispiissi, Heus tu, non meministi versus Horatiani, quem initio hujue pistolae protulisti p Scribimus indocti vimque premata ρψm: annon& in tuum poema eundem jactatum iri existimas λ Izavero & memini, & me primum omnium in illorum, non isthorum numero colloco a sed ut aggredi illud auderem secit hic allus satyrici versus, Si natura negat, facit indignatio ver
316쪽
De illiteratis quibusdam Typographis, propter
IL L A ego quae quondam, caelo ut delapsa, colebar,ua ego quae multis numinis instar eram rsuam comitem addiderant mundi miracula septem,stuae deeima Aonidum sum numerata sorore Delietae humani generis vocitata per orbem, Qua meitabar amor deliciaeqne deum: Hei mihi, nunc miseram, contempta, ingloria, vitam, Si tamen Me vitae es nomine digna) traho. Nune trabo quod super est, per mille opprobria, vita, Steque meae laudi vivo superses ego. At vos, quorum animos vulginon fascinat error,
Nee sua credulitas eredere falsa jubet, quaeso indicta damnari expendite eausa, Me peragi iussi iudieis ore ream. crimina nulla quidem ex omni me parte lacessunt r Foeta subinde nomis pectora livor habes)Sed duo praecipue nostram oppugnantia famam, Implerunt aeri quae mihi bile jecur.
Me νeterum autorum elamant pestemque luemque, Saerilega hos clamant me violare manu. Sentiae que operum dicunt proferre novorum, Quam piper V triviis salama nota manent. Nimirum hine ea sunt, quae me duo crimina vexant, Inque odium reliquis quae rapuere magis.
At non iure in ius me dico fuisse vocatam :Nam qua non pereo, ' quare luenda mihi pNon peccare autem, suffragia vesra probabunt, Si patiens auris, eandida mensique sinat. Namque age, Mavortis siquis si summerit arma , Sed qui non itidem Martia tarda gerat: Sie H. Stephanus in sua editione. Almeloueenim bene remit sintns. Si
317쪽
Si eapiti galeam latresque accommodet ensem, Si parma S telis inseruat ille manum t lVixque tamen vim vertat terga hostibus idem,
Parmam cum telis excuriente metu:
dZάne Mavortis eulpa es P num portio laudis Ideirco Marti deperit ulla suae δSive lyram pulset oricae qui nescius artis, Et miseras aures enecet usique simis, An Phoebus debet culpam aut praestare Camaena pAut orieae hoe artis dedecus esse potes ZSi chartas nunc ergo meas, se prela typosque,
disrumenta operis quotque minisera mei, Turba en docta malos indoete vertit in usus, Num merito in partem criminis ipsa vocer pSieetne sm adiutrix illis fautrisque putanda, Quos cane, quos odi pejus G angue palam pAtque adeo quod velle licet, se posse daretur, yam factis Odium tesserata forem. Sed quid agam 3 quae dii tolerant, tolerare recinem
Ar fasti dicar nunc tumefacta novo. optavi quoties, tenebris adoperta laterent, Quae mea nunc lucem munera cunque vident. Nee Blum hoc, aliis oneravimus aethera votis romnia quae celeres diripuere Noti. .
Iidein de erant etiam rapuisse dolorem, Qui menti requiem surripit usique meae. Hei mihi quod propriis patior nunc vulnera telis, Armaque me contra junt fabrieata mihi. Num queis balbaries a me prosernitur armis, Quotquot m errorum turpia monstra latenti Denique queis foedas expello mente tenebras, Me dominam illa suam nunc male sana petunt. Vulnera forsitan haec dices non sisse cruenta. Esse cruenta quidem viιlnara, Gue ipsa nego rrabilitate animus sed quanto cre re praefat, inera tanto animi quis graviora neget ptrique bono patri dolor ingens improba proles,
Obieit bane illi qui tamen, ille gravat: Vulnera se por se sunς nostra gravissima, linguae
Sed multo reddunt a periora malae. Me miseram e incipiunt quoties ejundere virus Et probris nomen dilacerare meum, Terra mihi toties opto mihi terra dehiscar:
318쪽
Hπror ad bas vores pectora tantus habet. Nam veterum autorum auum sim columenque salu ;, Illorum labes perniciesque vocor.
Turba equirim fateor) me multa professa magiseram, In scripta illorum perpetrat omne nefas: Atque manu illota quae fiunt acrata profanat, Quam vel Derilegam dicere iure queas.
Sed gregis istiuis dicor iure magistra,
Si tanti sceleris conficia credor ego, Nempe fugax itidem es miles, Mavortis alumnus, Est itidem trepidae conscius ille fugae. Et quicunque malus toto citharoedus in orbe. Settieet illius Phoebe magi ser eris. Me mala dicetur textrix a Pallade docta, Vulcanusque malum se docuisse fabrum. Dicendusne metu quicunque typographus audit, Et ebartas graphicis implet ubique typis pAtqui turba isso titulo nune mulpa superbit. Quae porcos fuerit pascere dina magis. Vix nreuntusas multi de nomine Musas. Vix nrrunt Mussis aut Helicona sacrum. Quid dieο ὶ pudet his longe graviora profari, Atque magis possint quae Iisperare fidem. Prob udor , haud rarus numero reperitur in illo, Nominis ignorans usa elementa sui. I nune, fg veterum foedata volumina multis
Mirare ac multis contemerata modis r
umina scriptorum graphicos S multa novorum Hoc est, nugarum plaustra) dedisse tuos. Ωtiid mirum p ut eaeeus di emit nemo colores, Horum discernit A quoque turba nihil. Fallor ego, atra sciunt quae pagina, quaequest alba, me, fateor, caecos re superare queundis udis saepe istas ta vesro ex ore querelas, O queis lingua in me fella madere silet. Ωualia sed de illis vos audio saepe querentes, ita de vobis di ite quisque queri. Nanque squod indignum ess) numero censetis eodem Artimeseque malos, artificesque bonos. AEt qui nostrum equidem deeus hi eenseretur at illi Sunt mihisunt Ierio dedecus atque pudor. Hi nempe esse mei mdirito dicentum alumni, Hi mea cura viri, deliciaeque meae. Grexque
319쪽
Grexque adeo meus hi per totum s tamen Orbemmisque deeet vel sex nomen habere gregis)uos contra oculi mihi hunt animusque peros, Exosa illorum nuda vel umbra mihi. Instrumenta quidem mea nune famulantur es Elis :RO sed haee praedam, non mea dona, puta. Artimes appello malos cne nescius erres
Non quo vulgus eos more meare solet:
Sed jejuna quibus doctrinae pectora, quorum Ad Laties auris sat stupefacta μοι.
Artifices hos nempe malos ego eonqueror esse, Hos fidei artifices conqueror esse malae rornamenta licet conquirant undique libris Quie dare cunque potest ulla perita manus Namque quod humano mens es in corpore, quod mens Praesare humano corpore clausa potes. Hoe opere in nosero praefat eorrectio: Mei Fas usum Oeteri sit tribuisse no-m ILee fugat a scriptis tenebras, lucemque reducit, et na haee eum mendis aspera bella gerit iAt taurus sumptis earpet prius aera pennis, Aut liqvidas pinnis ille natabit aquas, Et prius in Bisas prorumpet ab aequore delphin, Notaque setosis gramina tundet apris, Illo tam inrigui quam munere fungier unquam, Et fiero Must, turba profana queat. Lumina Iunt nobis aliena vicaria, dicunt, . Seque sat armatos hac ratione putant. Atqui oculo alterius nolle in re fidere parva, In tanta es quantus sidere velle furore pMDe typographica es mihi ear exaestuat ira
Vilis ita ut cuivis pshabeatur equo pNanque oculam domini scunctis res prodita sectis Pinguis ut evadat, poscere fertur equus.
Sed quid e o haec frustra ρ eauitur nam fabula surdis, Et squid surdis surdius esse potes.
Ergo libet nostras tandem finire querelas, Et tandem dicto elavdere multa brevi.
Ut quidam e sopbi.e fertur dixisse magiseris, Mille auditorum est unicus i e loci rSie prudens judex, recti sudiosus es aequi,
Multorum nobis unicus insar erit.
320쪽
itaphia Doctorum quorundam Typographorum Autore Henrico Stephano typographo. Aldi Manutii.
Tam clarum quod nomen habent totumque pre orbem, Sunt vaga Graiorum tot monimenta virum ἶΗoe debent Aldo Musarum quotquot alumni, Qui graplaicis primus tradidit illa typis. Utque illi decus hoc nullis Iabe fiat ab annis, providet Aonii sedula turba chori. Doctrinae est dum nunc in paucos prodiga tantae, Quanta eicis graphicos est comitata typOS.