Responsa ad cuiuscunque penè generis casuum conscientiæ quaesita quadrigenta, pro examinandis, qui ad animarum curam, vel confessionum audentiam fuerint admittendi, cæterisque fidelibus, ... Pars prima secunda. Per R.P.F. Ioannem Baptistam Corradum d

발행: 1603년

분량: 638페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

REspondetur,quod multi asserui

id veru esse,allegates de Archiepiscopo Bisantino, quem diaboliis usque Romam tulit. Et timilatet de Alberto Magno a Colonia Romam, daemone ad disputadu adducto. V runtamen dicitur, quod ea, quae dicu B, moues a corporibus obsesse esu ρομtur de Diana,&Herodiade, falsa sui sint e Sed illa farere de Diana, mer diade non potest, nec est simile, ndeo consequentia neganda eli. Haescribit praefatus Doctor Bartholo meus Sibilla ordinis Praedicatoris, in eius libello taliae Decadis, quest.

I92. . Quaeritur,an. quomodo da Quia Diana dea Paganorum in mudo hoc, nec in alio reperitur, nec Herodias est in mundo. Non enim per mittitur a Deo, quod exeat de infer no ad equitandum, cum fuerit m ulter sceleratissima. Similiter falsum in equitare super quasdam bestias non enim in tam brcui tempore rea liter corporaliter illae bestiae rata ter

Videtur primo respondendum af

firmative ex diuina Scriptura . Reg. I 6.dicitur,quod Dauid Psali rium arriperet S coram Saul psalleret, tunc cessabat diabolus ab eius vexatione.&Tob. 6.dixit Angelus Raphael de iecore piscis posito super arbones, furnus eius rugat om- rarum spacia possent transcurrere,&χ ne genus de moniorum,su a viro, i, tam similiter ambulare Fit ergo itu ue muliere, & Salonionem dicitur

sone daemo mim, qui cum mente cu

iuscunque mulieris per falsam credulitatem subiugauerit,illico trans Brismat se in diuetus species personaru, similitudines,&-εtem, quam captiuam tenent,multiplici ter in somnis deludunt, modo tristi modis le-ta,modo cognitas, m d incognitas personas ostendendo. Et cum solos fecisse exorcismos herbarum addae mones expellendos. Ad hanc quaestionem respondendo,ponuntur tres conclusiones iuxta determinuta per Magistrum Ni colaum de Lyra super primum libr. .

Reg. I 6 cap. Prima clusio est nee melodia, nec herba, nee cuiuscuq , lapidis virtus,aut rei sensibilis substanspiritus hoc patitar infidelis, permiti ita potest naturali virtute in dem 'titur etiam hoc no solum in animo, nem aliquid agere, per quod possit sed in corpore euenire Ad illa in oppositum, dicitur, v

deuehere potest corpora, & homines, sicut patet in Christo Domino nostro a diabolo in monte exceluam, supra pinnaculum Templi portato,sicut etiam patet, quandoque de ad aliquid compelli, nec per c Ie-quens a corpora bus obsessis expelli, aut ab eius vexatione excludere. Hecconclusio probatur sic.Nullus spiritus separatus potest naturaliter palla corpore; sed daemon est spiritus separatus,ergo. Verum eit,quod dςm6

262쪽

sipe saepius singit se posse en per A

herbas,aut lapicies avi dat mina hodi. autum nullum horum tacere pinet. si Deus supernaturaliter huiusmodrvirtutem non dedisset, quemadmodum uididit eam sacramentis,ec cacramentalibus. Secunda concluso Virtus diui-ina pol irrimediat putat mediatibus Angelis bonis,aiit Sanctis, vel bonis vitis agere in daemones,4 eos compellere ad aliquid agendum: cum di d

cta est omnis potestas. Tertia conclusio. Melodia,vel ali qua res sensibilis non potest vexa tione mitigare,ita quod per illa sensibilia a daemonibus ast licti leuius ferant. Probatur, quia Oinnis caiisa limitatae virtutis potestin ducere et clum intensiorem dc minus intenium in magis,&rninus,disposita materiar ani actiones fiunt in patiente cdisposito a.de Anima. Daemon vero est limitatae virtutis,ergo intensiore, vel minus intensam incutietationem

Git m homine secundum diuersitatem dispositonim ad illam vexationem , siue ad illud , ad quod tendit daemem vexando inducere, quam in homine contrariae dispositionis,utpote, si aliquis est dispositus ad passionem melancholicam,quam ἱ illum hominem, qui habet contra Uriam dispositionem: hoc,quia dae

m ne non possunt materiam corporalem, secundum suam voluntatem, transmutare, sed hoc faciunt mediantibus activis , dc passu is corporali-hua in suis enim actionibus daem innes homines affligendo, aliquando oonsideram dispositionem materiae eorporalis. Vnde die untur aliqui lu- fiatiei Marin. 4. Lor qui secundum vatiam dispositionem lunei affligit tura daemonibus ex dinina permistione. Luna enim habet dominium super humata,& per consequens supercerebru, quod quidem est magis actu suscipere actionem daemonis, uno tepore, quam alio, secundum varium motum lunae. Similiter herbae, vel melodiae, vel aliae res sensibiles multum possunt dispositiones corporum

immutare. Patet de herbis, quarum

quaedam inclinant homines ad tristitiam,quaedam ad gaudium. De armoniaeciam pater . Politie. Vbi Philosephus vult, quod diuersae armoniae prouocant diuersas passiones ita homine, de sic dicitur de musica, quod ad diuersas passiones inducit. Saepe visum est melodiam perceptionem assiictionis cum attratu ad se mentis intentionem, sic allevia repotest afflictionem in homine a daemone causatam.

Ad primum argumentu de Saul, dicitur, quod diuina virtute immediates vel mediantibus Angelis Sanctis, ex merito David,cui laudes diuinas in cithara canebat pro salute

Saulis, sugata vexatio illius,e ad

alia contraria in uniuersum diciruti quod daemones expelluntur, qua

daque arte magica, id est, per pacta

cum daem nibus inica, lac ira, vel ex

preassia, quibus fingunt se expelli, ut

homines in errore teneat. Fumus etia

coris piscis non expulit demonem, sed meritu orationis Tobiet,quod pro fumi odore designabatur,in virtute Sancti Angeli Raphaelis . Et Salm

263쪽

habebat spiritum Dei, sic virtute di A. Non tam Iuno videtur inuidisse Ro-uina daemones repellebantur: si ver manis, quam daemones omni geueti tempore idolatria sua secies; repellebatur daemon arte magica,ut dictum est. Haec Ioan.de Turrecremata, do P nitentia,dist. I.c.Voluissem. S.de

nique ut perspicue. . . . '. l

ass. Quaritur de causis, quare damones homines tentant, torque h. insidienti rhomirubra e

Rξspondetur quintuplicem caui

sam Te,cur daemones hominibus insidientur. Prima est Oorii malitia,quia cum odio Deum habeant, quaeritant avertere homines a seruitio Dei, quantum possimi, sicut qui

inimicatur alicui, odit,querat auerirere ab eius obedientia,& reuerentia subditos eius,&maxime sensio rus,& meliores. Vnde in scriptura sati-cta dicitur, quod esce eius electet sur, Boetiam Iob o.ecidem dicit. Esca eius electa Secunda causa est corum

siporbi respectu diuinae potestatis, quam usurpare nituntur. Vnde Iob penultimo cap.ait. Ipse est Rex supeluniuersos filios superbiae Tertia ca si est inuidia. Nam daemones salum ti hominum inuidentes eorum profectum per tentationes impedire nituntur. Unde dicitur Sapien. a. Inui dia autem diaboli , mors intrauit n. Orbem terrarum. Et 6.q.2.c.Vissa

Diciturde diabolo,quod dolet valdo

satis,4 erubescit charitatem, quam tu oestis nequiuit habere, id est, comseruare,homines constantes ex lutea materia, in terris tenere, 'uia illi debent ascendere, quo ipse descedit. Propterea Aug. de Ciuitate Dei ait, humano sedes indides sempiternas, licet sciant, quod ex damnatione

hominum malorum,quos exiluidia tentarent,poena eorum augeatur, si

cute incitatione hontinum ab Angelis ad bonu, gloria eorum crescit, non tamen propter hoc dimittunt homia es tentare. Similes sunt illi invido,de quo narratur,quod petie-B ritibi unum oculum erui, ut proximo suo,cui avidebat,duo oculi erueretur. Quarta causa est iustitia Dei, qtiae illis utitur, ut instrumento, ministris ad homines puniendoν, sit cui hoc mundo minus est spiritus mendax ad puniendum. Similitur κ& in inferno eodem utitur do illis Deus ad iustitiam. Hiamsi aura est; hominum pigritia, quia, sciliceritrerdiderunt,idest virtutes, penitertia humilitatem, obediuntiam, M. paupertatem . Haec D. Thom. 1. Par. q. I q. arti I. S. D. Anton. prim par. summae ex praefato Doctii Bartholo-

meo Sybilla Ord drae Mat. His suppositis pinei quisquςreroqimmodo, cum Deus sit amavor iust

taxi a daemonibus, ctim ipsi hominea sintirisimi, sc ignari: d c contradae. mones hiultun potentis, Astuli ita. ut intere ins nonici aequale bullum,

vel pugna Respondetur quod licineoditio pugna, vel belli tuter eos nout aequalis, hi tamen recomensati per diuinam gratiam is per Me

quia sic scin per uti truehcssunt, edi

resistere Disilire by Orale

264쪽

resistere possunt, unde et .ad Coae. io. o . Memitur an euilibet mmenti dicitur . Fidelis Deus, id est verax in promitiis non patietur vos tetari su

pra id quod potestis, sed tacit cuiutentatione prouentum dando scilicet virtutis augumentum . Nam seis

eundum gloss Qui dat diabolo tentandi licentiam i dat tentatis siserncordiam, gratiam; vel tacit cum te: ratione prouentum, dando robur, de constantiam, ut possitis sit linere, id Damones semperappareant e

VIdem negative respodendam.

quia aut apparent secundum tormam substanti eorum,aut apparent in corporibus assumptis. Si primo modo,non viderentur.oculus enim

corporalis spiritualia no videt oportet enim quod inter visibilem, di via dentem sit proportio,& cois itas. est vincere, vel patienter, & perseue B Si verδ apparet in eorporibus assium rante sustinere me defietatis in i ptis, ab omnibus videntur ve patet I. Reg. 18.de Phylonissa, diabolo. Samuele sene amicto pallio, que videbat Phytonuffa, modo possunt via deria morientibus. Respo siletur quod lege communi daemones omnibus morietibus apIterum posses diei, quod eum n tuta humana sit infirma, debilis

lassiciet ei immignatio,quae est a catne, a r-Indo, unde non videtur , quod ei conueniat, etiam impugnati'quae est a diabolo. Sed ad hoc etia . paret, idque probatur ration aucto Respodem quod insinitatthum t;tatibus, in exemplis Ratione ex nae quod exercitium sumeetete imis D.Ho. r.par a II 3.&,.sent.dist. Pugnatio, quae est carne, amun cdo, sed malitie de monum nori sex

ceret, quia etiam utraque impugnatione utitur ad malum . Sed Deus illam impugnatione ordinat ad gloLriam, maiorem coronam electorusuorum, contusionem dcun vincuntur, unde Psal. IOI. inquit draco iste quem ut formasti ad illi dendum ei Formauit quidem Deus draeonem , id est diabolum ad

I .art. .&ibidem S. Bonaventura. Non minus est pronus,& continuus

diabolus ad perdendum homine, Adecipiendum, quam bonus Angelus

ad adiuuaridum in custodiendum .

Sed bonus Angelus no relinquit hominem iuuando, bonum suade do usq; in finem mortis inelusiue ei apparendo,assistendo, auxiliando, Scbonum persuadendo ergo,in malus Angestas. Secundo probatur auctoria participandam gloriam, sed haec si iciatibus.Genes. 3.dicitur. Tu insidi perbia sua eam amittens, homines eris ealcaneo eius, idest,fini vitae hope tentationem infestans, gloriosus Deus malitiam draconis conuertit in bonum electorum suorum, scilicet,

cum tentati ab eo vincentes

premiorum sibi adaugent. minis. Et Psalmista s. Ipsi calcaneum meum obseruabunt, quod interpretarur de fine hominis. Et rogorius primo Moralium cap. 7. diciticu hostis noster nee in exordio actionis percutit , nec in itinere actionis interficit, tune duriore in fine la

que s

265쪽

queos tendit, Ectant, licitus tu ne insidiatur , qua itum sibi olumis mansius ad decipiendum finem considerat. Exemplis vero etiam idem patet. Et primo in vita S. Martini, eui morienti apparuit diabolus, qua id ens dixit. Quid hic alta cruenta hesti. Et B. virgo Maria rogauit Christum,ut in die obitus sui ncio

Currerent ei demones, licet tame hoc

Diapoeriphii. Et in transitu B. Hi ronymi recitat Cyrillus ad Augustinum de Eusebio discipulo B. Hier pymi in fine vitet clamante fratribu assistentibus. Ostatres adiuuate mene peream, haud non videtis dem num agmina, qui me debilitare, ad tartara ducere festinant Et ut ad summam de insidiis insatiabilis ho-nneidae diaboli contra hominem cocludat. Sciendum est, inquit, quod lucifer ab initio post castim, 'bi cognouit coelestia subsellia irrevocabiliter amisisse inuidiae dolore tactus intrinsecas, ne unde ipse eiectus fuerat, hominem ascendere contigisset, caepit aduersus eum, toto malignitatis spiritu debachari, ita ut ne in mortes lum,sedi in vita post mortem, totis

aduersus eum viribus moueatur. Fertur enim a Pythagora , deinde ab Ouidio,& Isidoro, quod natura, vel

arte demonis, vel forte inimicitia a Deo, teste scriptura posita inter se pentem,& semen hominum, de me

dulla hominis mortui , quet in sede Veneris, spina dorsi serpens generatur, qui cerebro deuorato, per oculos exit,reliquam parte corporis depasturus.

Ad argumetum supra factum dupliciter respondetur. Primo, quod

apparithme de nonum morietinus sunt imaginari hormat eolim dem nes mouendo humores,do anguine

aliquas imagine represeutantes eos. quod autem videtur imaginarie noapparet nisi illis, quibus fit visio, ut patet in Prophetis, ideo sic luditest ias inrasmonum apparitionibus . Dicitur secundo, quod quia similem potestatem habent demones, bona

Angeli super corpora propria glori

Bracata animet beatori m in quarum potestate erit, quod corpora eorum videantur, vel non videantur,4 ab uno, vel a pluribus in parua, vel Diu agna distantia, it quod ometas actio

corporis erit in potes utriatiimet Ahias enirnwrpus gloriosum non esset insti m lamme opediens principali agenti, scili canime; Sic si inliter

dicimus de demonibus,m Angelia bonis, tu duri eoru potestate est in si corporibus as Ili minis apparere , vel nos velint, ut pluribus distanter v impe Hec S. Thom elicitive Iun. endidistin. M.q. a. Rogemus ergo Mos Sanctiss.Trinitatem, B. Dci Vix ginen geWitricem, Patrum nostru Diuinum, scilicet Dominisum, ut cavenerit hora nostri egressus ad P νῖrem, in exitia Israel de Egypto, domus Iacob de populo barbaro, nobis obuia Christus occurrat, exitum P nostrum Angeloru turba comitetur. Nihil in nobis funesti occurrentes reperiant inimici, sed sinus Abrahae nos suscipiati Amen.

266쪽

ios struesturo distensaties una A Episcopus sint dispensatoresbeneficiorum Ecclesiae, non dispensatores bonoru illius, tenetur dignis conterre. Haec Arragona super D.Tho.

I96. Marιtur ansacerdos, es qui msacrissunt,m , ex dispensatione sum. Vontificis,matrimoruu contraheret 'adetur non posse, quia sicut RG

ret ipse Princeps mortaliter peccete V Idetur esse valida. Si enim Papa

cum Petro dispensaret, ne occidens clericum incurreret excommunicationem, Setrus Clericum occideret,proculdubio, secundum omnes, non esset excommunicatus, e tamen dispensatio esset iniqua: ex hoc videtur, quod sententia, quae per se B V ligioso per solennem professi est in insta, quia praetermittitur ordo nem factam in religione, id prohibe- necessarius iuris,erit validae quamuis illam proserens mortaliterie

cet.

Respondetur tamen eum distiniactione.Si enim dispensatio iniuste faeta a Principe es,cum damno alterius, negatur, quod tactum teneat: Nullus enim contraius alterius p

test dispensare:& si dispensetur, restitur,ita his, qui sacris initiati sunt p-hibetur Nain utriq; solenne votuin castitatis emiserunt. Respondetur ex verbis S.Τhom 2.2.q. 88.art. I. dicentis. Quod est considerandum, utrum continentia

fit essentialitet annexa, potest manere solennitas consecrationis sine d bito continentioquod non potest comere tenetur, quod per talem dispe intingete si sit essentialiter annexu ei sationem recepit. Si autem dispen ad quod votum solennizatur No est satio fiat sine damno alterius, Con cla,quod erit valida,quamuis concedens, dispensans mortaliterie cet. Ex hoc intertur,quod si Epilco pus, ves Papa confert beneficium indigno,non obstante ea collatione,t

nebitur indignus resignare beneficium,& fructus inde perceptos retagnarere dissinitione enim nostra il- autem euentialiter annexum debitu continentiae orgini sacro, sed ex statum Ecclesiae Unde vides m per Eces sam possidispensari in voto continentiae solanietato per susceptionem facti ordinis. De Religioso vero non est eadem rati ut habetur in nostici Quaesto Di I. Vbi emeacissime probatur ex doctrina D.Th. nullo pacto

la collatio fuit nulla, quia in damnus dispesari posse cum Religioso, ut ma

eriij, se indigitus, per eam,nultu trimonium contrahere possit, contra ius acquirere potuit. Restitutio vero Caietanu male sentiente. Vide in priilla non est facienda alicri parti, quae modita nostro impressis illicus I rierat digna: quia haec nondum habe Ad argumentum in contrarina hat verum ius ad beneficium, sed Ee spondetur ex Sot.de Iust. iure lib. Hesee euius erat beneticium, iuris .q. .ar. 3. dicente, sacerdoraten o cta est iniuria per talem ollationem dine nullatenus esse religione alias Et rario huius est.Nam cum Papa, canon. Ec Doc .aci sub duorum so in Disilire by Orale

267쪽

ma explicuissent solenne votum,di Λ si ita est, licet maleficereMaiaque vcentes 5sistere,& in susceptio1ie or centia contrahendo, tenete tamendinis sacri, an professione religionis. Ex qtio fit hoc inter sacerdotiu & religionem dit Terre, ut D. Thom.

loco citato art. II. ubi etiam citatur canon,edocet, quod votum castitatis

non est de intrinseca ratione sacerdorij, perinde atque aliud religionis imo sacerdotalem ministerium seruari absque eodem voto potest. Hac ob rem qui sacris initiatur non perinde atque religiosus expresse ait. Voveo. Quare noncst votum ex plicitum, sed implicitum. Porro in ipsa ordinum susceptione abditum est votum, inquam,tantum castitatis. Caetera naiM.que religionis nec implicite facit. Non enim paupertatem vovet,

aut obedientiam, sed fit sui Episcopi

subditus .etiam v absens sit: Non autem ordinantis . Quo fit, ut Graeci matrimoniu, ut paulo ante argumen Iabamur.Rcspcndemus autem 5 solum este teceptum,sed statutum tu inhabiles eos reddens ad matrimoniu, proinde atque consanguineos Ha het sese ergo medio modo inter merum praeceptum,& solene religionis Votum Eapropter Ecclesia perinde, atq; prohibitionem in quarto gradu post choc tollere votum a sacerdotiabus an vero liceret, aliud est quaesitum . Ex his sequitur matrimonium

ratum non consummatum non ditiami per susceptionem sacrorum ordinum sicuti per protessionem religio

& causa est quod sacerdos norit simpliciter inhabilis ad aliud contrahendum matrimonium,sicut religiosus: ed quod cum illo dispensari potest. eiusdem sint nobiscum generis sacer C Vide de hac materia Petrum de Ardotes Sequitur subinde secundum agona super D. Thomam 2.2.q. 88

Rom. Ecclesiam, posse idem tollere votum, salua re ipsa sacerdotu Negatur ergo consequentia, quaeinde extrahitur ad probandum religionem absque tali voto posse consistere. Sed insers contra ergo incongrue sacerdotale votum dicitur selenne. Negatur consequentia,sed tamen id ingenue fatemur,quod non est votum solenne de iure diuino, tanquam reli Ugioni essentiale, sed est solenne de iure positivo Hoc est tantum statuto Ecclesia sacerdotes illegitimos reddens, in idoneos contrahendo matrimonium Cotra hoc aut emergere videtur argumentum. Visi enim hieart. o. qui clare demostrat maximam

differentiam eis inter sacerdote, vel clericum in sacris constitutu, retia. giosum prosessum. Ait enim de clerico,quod potest fieri, ut quis tradiderit personam in perpetuum Dei cuti

tum, tamen non semet omnimoda castitatem.

prum Ecclest, ne mariti fiant.Quod I9 7. Quaeritur an qui est obligatus ad

aliquid soluendum, relagionem Vr

di psit se prius debitum non solua- - :VIdetur non posse, quia iniuriam

ficeret suo creditori , quod est contra iustitiam, charitatem. i. . cuneium Gres ius in Regiis&ha

268쪽

bem in areretis distin et Quod hi, Α 'netur de his, quae eontulit monast qui sunt rationibus publicis obliga rio, vel post eius inaressum, eius o

tiriuando petunt monalterium, nullo modo suscipiendi sunt, nisi prius a negocijs publicis fuerint absoluis

Respondet D.Thom. 1.2. quaest. vltima, arta 6 ad tertiuin, dicens.

quod ille, qui est obligatus ad aliis

quid certum, non notest illud licite praetermittere, existente facultate. casione acquireret successi, ne d natione, vel tellamento,quantum talia se extendunt. ει non plus . Et etiam possiet praelatus, si vellet, sed non tenetur, iacuitem illi e bore, ut per eleemosynas sibi factas soluere quantum posta. Idem etiam fir iudicium de eo , qui aliquid facere promisisset, ut legere peran-Et ideo si quis sit obligulus, ut alicui ruum, huiusmodi,etiam si iurasserirationem ponat, vel viceratim debi quia secundum praefatum Raymu rivri reddat non potest hoe licite trermittere, ut religionem ingre-iatur. Si tamen debeat aliquami cuniam,&non habeat unde reddat, tenetur sacere, quod potest, ut iliacet cedat bonis suis creditori. Pro iere pem lam autem persena liberi hominie seiundum iura cluti a.dum,non violat iuramentum,qui iulud in melius commutat. De iureiuran.peruenit. Et quamuis distin. Cap. legem prohibeatur, ut qui suntreipublice debitores religionem ingredi non possint, tamen, ut supra habitum est ex D.Thom.istam exceptaonem, ipse S. Doctor non ponit, non obligatur, sed solium res , quia atque etiam ipse s Ravmundus ait persona liberi hominis superat viis innoneue necessarium. tiem aestimationem pecuniae . V de licite potest . exhibitis rebus suas, religionem intrare. Nec teneturin

saecula remanere ut procurui unde debitum reddat Enperitissimus DG-2or Sylvest. verbo, Relli lia 2.quaest.

. idem tenet adducens ibi plures doctores ideris sentientes , praesertim

D. Raymundu quem nunc Clemens VII catalogo Sanctorum annum

Pro hoc eas decidendo , hodieas die Maikrscia a quodam saeculari Doctore requiliti ruimus . Uta sponsum dare dignaremur quod cum renuere, pro honestate, dc re uerentia non possemus hoc, quod

scriptum est supra respondimus, ad Dei laudem, & eius quietem qui de

hoc valde anxius idebatur. 4

Insuper requisiti reiponsum de radit in ei ut canonigatione qui qua D dimus quod proseisio religionis liadem sanctus ait,talem potest religio berat profitetitem ab omni voto simnem ingredi non obstante promisisione, vel iuramento, modo hoe faciat, Aruore charitati , nec aciti

iuriam cri,ditori Alitia excusatur aua

thmitate spiritus sanctia De Reg. plici, siue sit reale, siue personalenue mixtum i qui etiam si vovisset aratorem religionem profitendo i tricem , liberatur, ut habetur capiti

penule de regularibus , libro sexto IkΦr. is mae*on secunda, dux i Siasierat votum reale, desillud erat. M fallerium tamen satisfacere certae eccles vehagreti religiolus Pars Secunda. tum, Dissiliae by Orale

269쪽

s in

a. tim ei acquisitum,tenebitur crer m cram corra syluest . . . monasteri. m. illud implere quanta I simus,cio ingredemtur res, xv

susici sim bona illius professi. Sive i auauta, videbita non solueret,novouerat dare ecclenae, vel paupe solumnon liberaretura debitis, sed ribus absolute,vel non eratius acqui euam mortaliter peccaret post siuo alicui, ised soli Deorum erad, protessionem,omnibus vijs sibi pos-i obligati tunc pistendoimpleuit sibilibM,kςn-- au operam, vivorum,qina.in ipsa professione, det i 'lueret, Imo post extrauaganicia i disi seipkm,&omnicvbona tua Deo.' uti V. qu de hac ret mutitur, 'M eu religioni Sed si per votum solenis: roquod talis protessio etiam euet μne erat ouligatusaraioti, vel etiam , vita,& nulla. Haec ille Pettiusde Αμxquali religioni si sine licentia ob λra n ibidς i

retur a voto solenni arctioris Icem i

ad rosessionem linerat prontem Iadetur negative respodendum. ab omni debito humano pecuniario, Dicit enim Aoost a. adaim B. desicto, vel quasi ex contractu ineunt a. Noli verbis contendere d neretur tamen monasterium re niuit Enim utile est, vis ad vibues', idi ribus satistacere quantum spnem audiautium, sed rusputati inius,quaeia monasterium venerus; isu amminfidetioqhfini non poli sufficiunt. Sie scribit Mag. tu G H--m .iueralis Reuertadissimus nostri ordi garion est publico dispMandum cuinniueubus ab c W:; cII MOMrut x Dabo a 2.q. n. at 7 dicencio quo in disputatio fidei duo,sint con side nota. Unum qisdem ex paris disputatis aliud au . teri ex parte audientinurit E parte quidem isputantis est consideradas testici S i enim disputer, anqua deria priori vitae adcinus doctio is dedubitans, Averna fidei pio 'nem priora votaffacta ant.Quod acerto O argumentu uide m certum est,&ratra. mptio, i experiri immens, procaudis opes

uersiam positum, quantum ad vota cattanouam dubi infide,&mna

personalia, &miisi, qualis est, lis est, si aut disputet aliquis de fide Togrinatio, quae omnia uiguutus ad confiitandi errores, via erram cinabis untur per pro onerit . ademiatianti, laudabilexst. Ex r i

rias Praedicatorum Vincentius Ban Gellus ira Commento nostra consisti, M. I. cap. I . actius de in . gona su Rex V. Thcim. a. a. quae LX8. . ait Ii. ucst. Quod D.Tho reddit Iarionem, oronerquam ipso iure , Omma vota in seculo emisia spirant

270쪽

υ, alit smplices, Win fidelitu Αhantes. Et quidem coram sapientihus hi fide nrtriis, nullu periculu est disputare deside, sed cire simplices ait distinguendum squia aut sunt solieitati, siue pulsati ab infidelibus,pura Iudaeis, vel h. aereticis sue paganis, nitentibus corrumpere in eis fi-Hem, aut omnino non sunt solicitati

super hoc, Mutin terris', in quibus non sunt infideles. In primo casu 99. Harim, an qui Here nollem

peccasse Deremque olfendisse sine δε

reperem, susticiat ad delenda peccata, si ando sic sine dolore com

geret.

R Espondetur, Nauar hanc qui estionem indefinitam reliquisse. Igitur, ut quid circa eam sentiamus, aperiamus. Dicimus primo quod coneressarium est publice disputare z cipere aliquem istam detestationem.

de fide dummodo inueniantur aliqui ad hoc suffcientes, O id net, qui errores confutare possint. Per hoc enim simplices in fide con- . rinabuntur tolletur infidelibus decipiendi facultas , tunc ip- scilicet nollem offendisse Deu ni absque aliquo dolore est de raro contingentibus, de quibus lex pirum cu

rata

Seeundo dicimus, quod dolor sequimr ad istam detestationem, nolle a taciturnitas eorum , qui resiste peccasse, sicut effectus ad causam sere deberent peruertentibus fidei cundum mentem Nauarr dicentis, veritatem , esset eriris confirma quod communis modus loquendi. io Vnde Gregorius in secundo probatus a Concilio Florent. Tri pastoral sicut incauta locutioiner C dent. cap. . per quem contritio diffi- Torem protrahit, ita indiscretum si nitur,esse dolor intelligendus, intelli lentium eos, qui crudiri poterant, in gendus est causatiue , hoc est, quod

errore derelinquit.

In secundo vero casu periculosum est publice dilputare de fide coram simplicibus, quorum fides ex hoe est i firmior,quia nihil diuersum

audierunt ab eo, quod credunt. Et ideo non expedit eis, ut verba infidelium audiant, disputantium contrafidem. Ad argumentum in contrarium Laum,dicendunt est, quod post Ius non prohibet totaliter disputatio fiem, sed inordinatam, quae magis fit

contentione verborum,quam h itate sententiarum.

est causa doloris Eiusdem sententiae est Sol. in .sent.dicens indubie, detestatio poenitentia est non absoluta, sed conditionalis, scilicet nollem

peccasse, si esset possibile: sed iii videt esse impossibi bile, mactet te Lfensa Dei. Tertio, dicimus quod sicut visio U Dei clara, ad quam suapte natura sequitur delectatio maxima, de omni no consummata, si per potentia Dei absolutam sumeretur sine illa ex ea

dimanante delectatione, ita ista coria

tritio, quae essentialiter consistit in horactu, ex auxilio speciali Dei ha bito, nolle olfiendum Deum, non eme

omnino consummata contritio, si co

SEARCH

MENU NAVIGATION