장음표시 사용
281쪽
fieri, quin esset quaedam obiectio, eri late potest , ut expresse habesura g
mbratio conselli criminis , quod tua nos, in cap quaeritum, de coma qui lem odiosissimam facesset co sese bit .eseric. e mulier e Sotus in . ve bonem, ut bene Solus notat ubi a supra ibide. In hoc vero negocio ubima. At velis si peccator eccultu spe agitur de administratione sacramenteret in publico accedcndo inter a torum,non autem in foro contentioistim eommunicantes, non potzst ei se,quis sit criminosus manifestus, redemegari communio, vel sit eius cu quiritur, ut iudicium prud colum id vitiiς,, clim curatus saccrdos, ut be declarct. Ut ndum ergo est pruden-nὰ ait Caiet. Si esset in altari pubi cu i iudicio ut bene Solus notat in . expositus: id ministrandi sacramen diit. 4. q. r.art. 6. Si autem res est durum, teneretur illi dare postqua ius d bia tua regula iuris obseruari debet, ille habet petendi, publia inter a quod melior sit conditio possidentic. Iios accedit,eo, vel maxime . quod Vix undequamdiu quis est possessior sui posset illaira absque scandalo, pro honoris,& famae, inclinandum est iaὸitione criminis excluderet, in pro hanc partem , ut ad communionemptu exemplum Chrilli,qui cum non admittatur. Et quia erimen non dici teneretur dare Iudae, nihilominus, tu notorium, co. quod possit proba- quia inter alios sedebat, ne illum p ri per testes, medicitur mani testum,defaceret,ad cauendum scandalum, sed manifestabile,ac per hoc, infamia dedit. Haec omnia eliciuntur in San non est sussiciens causa ad abigendacto Thoma, t. p.q.8oart. 6.& Caiet hominem a sacris vi cap. tua nos;ex ibidem. Sotus in distin. 2.q. I. si pressescauetur. Infamia cnim, S indiartic. 6. Sum. sacramen. de Eucha tia ius duntaxat tactu nr, ut per viam rist.3. So. inquisitionis, ad causae cognitionem procedatur, non autem uti infamessio Θιaeritur, qui dici post ver ante condemnationem, a sacra com- manifectus σpublicus peccator ita munione excludatur: ex quibus in ut ei merito communis negari pessit nibus dico, quod cum res dubia est, an qui petit communionem, sirpiabsaREspondetur,quod tales dictitur, cus peccator, non propter hoc est ei qui sententiam iudicis, vel pro negada colo,ctiam quod per aliquor priam confestionem in iudicio nota tenes, id probari posset, nisi quandoti sunt, vel qui sunt manifesti per se nulla tergiversatione crimen occultactum notomum, ut sunt meretrices , ri potest. Haec eliciuntur ex Soto, ubi publici furarij fornicari j concubi supra in '. I. ar. 6.dist. 2. Quandonamj,&latrones. Haec S. Thom. 3. p. vero in uno loco publicus cst pecca- q. So. art. 6. 5 Eotus in .dis Ia. q. l. tor, i alio loco petit sacram ctu, ubi artos e Nauar. c. H. e . Ille inqua eius climen non est publicum, proba dicitur notorius, iublicus pecca bile est,ut ei possit dari, quia alias, ostor, qui ex euidentia facti coram po senderem eum grauiter. Si vero sacerpulo, peccatum suum nullo modo ce doti costaret hoc loco, non esse emen
282쪽
dea natist.Mo. Et si publicus peccator secrete poenituit, petit in publico Eucharistiam, tamen no debet sacerdos dare communionem publito peccatori, si in secreto tam iam poesturuit,sed oporter, ut ps nitentia eius publice ostendatur. I, ciboc Rhopoenituit, occulte petit Luchari-
R Espondetur, non debere statim. communicam sed si rempus patitur debet prius plura es confiteri, M. orationibus,4 eleemosynis emundum .e odor exum reddere, quanto tepore ex causa videbitur coseltatio. illam, dari poreit,nisi exiitimetur,qd B etiam quod fuerit occultus peccator. tactum veniat in publicum.Si autem sic dicimus, quod etiam post con- Peccator cultus, quena ego, di aliqui alij scimus peccatorem publice petat Eucharistiam, danda et villi, ut supra dictum est. Sic inquit S, Bun uenti Sc summa sacrainent. ubi supra, Echosaitit Nauar.qui sic inquit: M retricibus, , furacijs,de quill titionem, di conlasionem grauium peccatorium, homo non accedat statim ad comm lmi ouem, propte reuerentiam sacra me mi,& ut magis P Ll
bet seipsum. Hoc est consilium S.Ααgustim,ut resert S.Tho, sent. d. I; in expinulane litterae & Siluest E hetalijs peccatoribustiolorijs,quan charist. 3., II. labetur de cenit. Iumlitat peccatorum suorum eos pei dist. i. Non sussicit i. in accusasi ,
nateat in sanctilliine tonfitean Iur . Qine. Imbitio elIetcosulendum alicui, non est publiee comunio ministran- quod statim pus peccatum mortaleda quamuis sit in lecreto,donec pia blice poenirentiam agant, Inu Parochus abdblice de nunci I, iam confessos esse , atri ex ipe mersatione, aut alio legiri mo min devitae emendatione .chnstet: ut
qui ipsorum pranis exemplis osten
si fuere eorumdem ei tritatione αρdificentur. Haec ille capi a I. Do me. riuus lisite potest iid siegare allevi V. iviuste petius contriatisonaesua inferiatquc adeo partMepa Mulvis cet minis Uelut si quis a me petat u-idium, quo sese, vel alium perimere
parat. Haec ille lanci .dll i. q. s. Pec haeis autem Iali mi sentiarunt
cur neganda sit coin munici publieo peccatori est,inoa solum quia maria ster
charistiam accederet, de nisi magnω necessitas urgeret, deberet, aliquod tempus abstinere propici morent ij saeia menti, Ut in ius amphi dic tur. D.Tho. in q,dlli. s. q. thar. 4. Seiuqueet potest cur peccatori publico de De Iaturicommunis. Dicaque raa comunis, mi ineralis est, quod diuo
283쪽
ster rem sentit steri, ut peccet, cuius Αι celtis cauere tenetur, verum quia est rei sacrae non dominus, sed dilpens tori qui debet sacrametum digia re ctare, tanquam minister irrogat ipfi saeramento iniuriam indigne ipsutractando eotra Domini prohibiti nem. Nolite sanctum dare canibus. neque Margaritas ante porcos proij te. Ex Soto in .dist. 2.q. I.art.6. Praeterea nec Histrionibus utentibus magicis,vel turpibus actionibus, quae sunt mortalia, nec lignantibus in duello, ut omnes dicunt, praecipue Saho et p.q.8o.art.&ωSiluest. Eu char. 3.3.7.&de hoc est glosa. q.q. Monomachiam. Sed dubitatur,vituri qui in duello mignauit, clari hali vulnere,cussus laboret in extremis Si peniteat,&connteatur,dico quod potin Eucharistia ministrari,cum o sienderit signa verae cottitionis: nam cuilibet peccatoti vere poenitebit, de Ceofitenti precata sua, in articulo mortis, danda est communis, mine Doct.dicunta
a II. Quaritur, an rueharistia potes νι semendendis seu ad mortem con-
est deneganda communio occidendis proptet scelera sua publiea, si eos poeniteat, ela conti ream sura nece iam haeretico relapis, cum paratus est incendio, seu nee excommunicato in articulo mortis,quia sicut eis in morte non negatur eo messio, o pue
nitentia, sit nec Fiaticum. cum impc nrtereti allicluda uri vidici Iomnes. di prae ιpuce Iulius e D. Thia. ips
q. 8 .art. 6. Giluest. ibidem . . 3e Sotii 4.dist. 2.q. I. art.6. Sed ipse Sotus videm reprobare consuetudi, nem Hispanorum, qui non C mm nicant ad mortem damnatos Unda isse inquit: De illa aut Hispanorum consuetudine, qui condemnatis ad mortem Eucharillia non ministrant, aliae nationes obmurmurant, quomanulla apparet causa cur irint 'eia,
nitentes tanto benencio priuentur. Praecipue cum secundum Canonum sanctiones,ut habetur I q. a. cano. Qiraesitiim Eadem illis comunio fit danda. Et re vera serti satius esset. Et consuetudo haec nostra non seruaretur. Praesertim cum petet hoc sacramentum fiat homo ex attrito contritus,& suscipiat gratiam, quam norecepit in poenitentia Arq; adeo via
saepe venire posset, ut defectu Euchal risciae anima eius periret, alioquini saluus neret. Haec ille In 4.disI.41.PI arti ii dc idem sentit Summa sacramen de Eucharist. g. 8e Vituperans, consuetudinem Hispanorum &ide Solus non exeunt hanc eonsuetudianem, quam ii serte huiusmodi cano ines et contradiam consuetudinem abrogatos Quis putare posset. Et iatra hoc posset quis urexierentiam im
rogare Sacramento, si quis statim casaerosanctum Chrim corpus suscepit, illico in patibulum raperetur, de , quandoque proptes mortis auocit , rem, periculum vomitus imminere, posset. Haec inqua nSOM. .dis a. q. .art. I. Acetiani Nauarr.nititum excusare hanc consuetudinem Hiis,
men consuetudo totius itiniae lauda
bilior est,ubie in is sendis, i
284쪽
sta Communio, pri,nu, vel alterum diem ante mortem ipsorum conceditur. Et sic omne vomitus, d irreuerentiae periculum vitatur.
a I 3. Neritur, an sicut non licet preeatoribus publicis Eucharistiam ministrare ta etiam nec publi xcommunicatis liceat e
de publicis excommunicatis, sicut de manifestis, dc notorijs peccatoribus. Immo vero quamuis constaret in foro conscientiae eos in gratia esse, vel alia via: tamen quousque per Ecclesiam ab excommunicatione absoluantur non sunt ad communionem admittendi. Si autem sint occuli excommunicati, etiam prop- Cter percussionem clerici, vel ob aliam causam celisendi sunt sicut caeteri occulti peccatores, adeo ne infamentur ut Christus tradictit Iudae,ita tradenda est eis sacra Bucella. Ex Soto in .distinctio I 2.quaestio I artic.s. ωSiluest Euchariit. 3. . . Et si instaret articulus mortis posset Euch ristia exhiberi, tam publicis, & notorijs peccatoribus, quam publicis excommunicatis, dummodo paeniten D mo adhiberi tenetur,no peccat mo tes sint,& contritionis signa ostende taliter, isto modiaccedens cum pec- Iist. 3.3.7 Excommunicatus iniuste excluditur a susceptione huius sacrae menti, interdicti, iuspensi,quin excommunicatio semper habet essectum suum, nisi esset nulla, ut S.Th. ait in iussi i nct. 8 quae stia artic. I.&artic. .quaest. I. ad 3. Ioti in idistinct xa quaest. I artic. 3. Eila. Eucharis .ibidem, supra.Et qua do excommunicatio sit nulla,vide in primo Libro nostro impressio, quae fi to476. Peccant sacerdotes mortaliter, si eiusmodi Eucharistiam exhibeant talibus peccatoribus, ac magis peccant qui accipiunt.Dicente S. Aufustino eum indigne manducare, Mibere hoc Sacramentum, qui in peccato, vel irreuerenter sumit,ut refert Sanct.Thom. 3. par.quaestio. 8O. artiaculo ut dictum est alias , requia
ritu praeuia confessi ante tantum sacramentum ille qui credit se esse in mortali, licet non sit, si comm nicet, mortaliter peccat. E contra rio, si non videat se esse in mortali neque id credit,4 tamen est in mo tali, si error prouenit ex commissione debitae diligentiae in examinando conscientiam, mortaliter peccat. Si autem hoc non prouenit ex commissione debitae diligentiae,quam hortat. Unde in Concilio Carthaginem quod refertur cano. scenicis, de consecrat.distincis a sic legitur. Scenicis, atque Histrionibus , caeterisquch ivlmodi et senis, vel apostatis con- uersi; ad Deum,reconciliatio non negetur. Haec ita,c ira tenent Omnes, ii O Pars Secunda. cato ad hoc sacramentum, sed magis ex vi Sacramenti , latentis peccati remissionem consequitur : unde
Diuus Augustinus inquit in qu dani sermone , quod quando corrpus Christi manducatur , sulficatn intum . Haec onini ex Mnct. Talo mas
285쪽
ma I par quaestio. o. artic. qti arto A ac dubietate . R O etur vennii ad quintum, michardo in . distin esse hominem non polli L. ire, abluuctio. 9. artia . . quaellio. I. Sc Palud. ibidem dist. Q.
2IAE. Quaeritur , an sicut existens mmortali, suscipiens Eucharistiam pecca momiser, tantis,eniali, Tenialiter pecceti
EJ6detur negative, id est, si inluta certitudine non et I in moi tali. vel se esset in munim omnino a peccato, sed bene potest habere aliquamico me hirram immunitatis a mortali, verbi gratia, dolci de peccatis prael ritis. ni uc peccasse, proponit impos rum abstinere, ex obseruare Dei praecepta,quantum fragilitas humana cum diuino auxilio potest. Vapeccato veniali communicet, nora de si quis per huiusmodi signa facta pecca quia peccatum veniale seco diligenti examinatione suae consciencompatitur cum effectu huius sacra
menti, non autem pdccatum morta
le, quia nemo de lege communi,p test esse sine peccato veniali nififorte ad modicum tempus sed heis ne potest eme sine mortali, rideo
non est par ratio de utroque, es nonotat Richar. in .distinct. 9 artic. . quaestione prima, ad secundu Praetertiae, Megitima confessione, quam uis fortunon suificienti ad corumulanionem potest accedere , quamuis aliquod mortale in se remaneat, cu- ι ius cognitio tunc non habeatur, iam peccat, immo magis ex vi sacra inenti peccati remissionem consequitur , veruntamen , si postea recol detur rotiti ter tenetur. Unde S. Aurea peccatum indigne sumentium se gust. lixit illa verba lupta inotatae eramentum Eucharistiae, neq; esto quod quando corpus Cntali mannium grauissimum , neque est omnium minimum, sed est medium inter peccata , quae committuntur in Deo , alia quae committuntur in proximo, vel in se ipsum , unde est quidem minus graue peccatis commissis in Deum, grauius peccatis commissis contra proxirmim,vc c tra se ipsum. Vt ex S. Thom elici-
ducat ut viviticiat mortuos. Haec ex S. Thom. . parte, questione So. artic. q.ad .in Sylve. Euchmi. . S. 6. Non enim est nece ite ad recte communicandum, scire se ingratia Dei elle . Tum quia hoc non nisi reuz- latione speciali nuta sciri potest. Ut in cap. finali, de pur can. v Na
tur, par quaestione go articu. s. susticit probabiliter credere se in illa Sor. ina dastinct. ix quaest. prima gratia este, quod facere potest. qui se
Sed quad dicedum si quis in mortali communicet, mortaliter peceat,
k nemo est, qui sciat non esse in mortali certitudine absoluta , ergo vid
2I c. Quaeritur anse et mortaliter exictens in mortalisi uteat corpus mime I spondetur. Existentes in moe a tali noci peccarent, I alite Εvide
286쪽
viventes corpus minint reuerenter, humiliter, sed bene peccant mortaliter, si ipsum sumunt , ratio est oui per visum , non accipitur dirum corpus Christi, cum visus non pertingat ad substantiam cor' ris christi , sed solum ad species lacra mentales . Ideo a visione eor cuchusti nullus pro lunetur, si sitia, pt natus, sed non baptizatus non est
ad mi itendus ad eius visuinem ex S. Tho. 3. par.q. SO.art. . ad quartum,
de Sol. . senten distincti Ix quaest. prima. articulo . Neque Catechumenis, neque interdictis, ex com municatis licet Eucharistiam videre. Et si peceator noti videre ex deuotione, quia indignum se reputat, bene taceret, sed melius faceret, si ex deuotione videret, dummodo a uo tempore. Sic ait Alberius rei
tus per 5. Antonin. 2. par titu. 9. capIo. g. 2.Quantum vero ad tactum, ii peccator tangat Eucharistiam cum timore. reuerentia, propter aliqua necessitatem, ut si leuet a terra, alias
peccaret , quia nulli , nisi sacerdcti corpus Christi tangere lici, S. Tho. a. pM te, quaestione82. articulo I. de
missio super cap. Qtiod in te, Sylvest. de eitcharistos. I 6. Et cum supra dixerimus quod ministrare Eu- .charistiam peccatori publico sit pec--catum , possetne i mnistrata huius--mocti peccatoribus hostia non coib secrata , pro consecrata Id nullo modo fieri debet, litin quia cum manducans adorer, quod manducat, ut Sanctus Auguit inus, inquit,daret sacerdos idolatrandi ecasionem . S. Tholii. p. parte, quAst. 8u MI Q.
ad secundum. Quaestio. s. attic. a. Tum etiam, quia iniuramento, ritatis, non debet esse aliquarietio.
Idem etiam dicit Petrus de Palud.
relatus per S. Antonin . . parte titu.
Utrum Eucharistia si de prati e pio diu mo, an humano solum, supra distinuum est. Atque etiam, si
requiratii , an in articulo mortis
de necessitate praecepti sit accipiendum hoc sacramentum . Vide in primo libro nostro impresso . qu-sito I . I 6. Maritur, iam qui in infirmitate
cummumcauerit per modum viatici λ
- eiunus postea superuiuis pera
qus aues, potem iterum ommunicare
R Espondetur , quod in sirmus in
eadem infirmitate poterit pluries communicare, sex tua deuotione, ieiunus hoc velit facere. Si autem velit communicare non ieiunus per modum viatici, abien dicit
, quod si post viaticum sumptum it
rum mortaliter peccauerit, vel pec casu: dubitat, de instat articulus mortis,debet iterum communicare, etiano ieiunus: Quia cum nemo saluari possit, nisi per incorporatione huius sacra mepti ad Christum , et mortale quasque separctur ab eo, de bstiterum cynari per sumptioster
287쪽
huius sistamenti. Sed si parito temo rentia timetur, tune saluti infit in pote stetisset post sumptain primatri praeferenda est euerent in sacramen
communionem per modum viatici. di non dubitet de mortali commisso, no credo esse necessarium iterum Communieare. Si aute infirmus post
sex,uel octo dies id desiderat, credo quod non sit malum itertim commum care , et non ieiunus.Ita sentit Tabie n. CD mmunicare. F. 4. Quando
vero infirmus propter aliquod impedimentum no potest sumere Eucha B sumptione, duens cum Centuriune: Dc ristiam, excusatur a praecepto sumen mine non sum dignus,o e C cum Peruri, ideo nor est ministrandum Sos.
217. Quarior, an melius faciat aut non est innintali, O ex amore eum m uere cupithrauentericiam alter,
e Lex timore reuerentiali, O dehreputans se ne num ad tantum metramentim accedere, asstine se ab eius di ipsam. Sed aduertendum est,quod denderium si mendae eucharistiae , non sumit ad consequendam gratiam ipsius saeramenti. Est enim regula in omnibus, ut hoc etiam curehendatur, uniuersalis, quod gradus grat j ei qui correspondet sacramento, trunquam nis in re suscepto conferarati unde si infirmus non sit, nisi tan .
tum attritus, nunquam per adorataene sacramenti set contritus,nec recipiet gratiu potius,qua du sinus ado
d et q. I.ar. I. Ex his coprehendi potest quanta fiat iactura ex leui eausa, tuc non coferre sacramen tu infirmo.
Errant idiotae credentes ide in adorare, fuscipere eucharistiam, nisi quantum ad praecepti impletionem.
flam qui non suscipit, licet ius id istat de ausa, sacramenti gratia non donatur . Sol. 4. senten distinctio. I. quaest 3 art. I. dist. II quaest. 2. urtic. I. Propter hocis, cui incumbis animarum cura, diligentissime procuret, tinfirmis omnivo detur hoc sacramentum,ut ibi Sol. notat. Qu- do vero vomitus , vel alia irreuein
tro, exi a me Domine, quia peccatur
mo nostro libro iam tertio im presso, scrip finuis an sit quotidie cois municadum, ubi longe tractauimus hane dubitationem cum multis diis stinctionibus quaesis 7. Sed nunc cum id negotium sit magni ponde ris, quo nostra larus tota pendem, omnibus sit notu,quia cibus vere es anima nostrae. Ideo aliquid addere proposuimus respondendo ad qite tum Hoc dico,quod si unum alteriesparetur,laudabilius est,& fluctuo-sus accedere; qua abstinerαNam tr--cet,qui ob reuerentiam abutinet Orito suo per tauorem diuinam gratia
assequitur, tame qui re vera accedit, praeter illam consequitur,ac gradum gratiae sacramentalis quo altercarer.Quapropter accedens maiorem ρο eipit fruauis. Praeterea hoc sacra mentum datum est nobis in cita, ut supra dixim ad reficiendas ruinas spiritualis vitae , quas nostra efficit
lanissitas, quia quotidie perse catum . aliquid vitae spiritualis d preditur, quotidie illo indigemus,
288쪽
iuxta illud Ambrosij. Quia semper A esurient, ci qui bibunt me, adhuc pecco,debeo semper medicinam hahere. Haec ille lib. de sacram. culicetram accedere,quam abstinere ab hoe sacramento, utrumque suam habeat rationem virtutis , tamen umor, spes, ac fiducia,ex quibus accessius ad hoc sacramentum nascitur, praestan tiores sunt, imites, quam sit timor,
qui est causa cessandi . Unde postquam Petrus dixit Exi a me Domitient Eccle.cap q. Cum enim delitiae Christi quae Dei sapientia existit, si esse curiiij hominu, quo plus nObis intus adest, maloies simi eius de litiae intimu tamen nobis modus ineolorandi nos Christo , est peotio lacramentum . Quo circa Regula illa quorundam, quod qui non
lenti se proficere, immo tepidus si bi, frigidus apparet, tum abstinea . ne, quia peccatoriam Responditi laetio sit usque adeo aspernenda. Iesus. Noli timere . Et para litico . neque tamen omnino est certa Nam
Confide inquit)yli remittuntur tibi
peccata tua Matth.9.ωProuerb. 0. dicitur : Si quis es paruulus veniat ad me. Venite comedite panem meu ,
bibite vinum,quod miscui vobis o Vnde colligitur, quod permirtento Ecclesia genere suo laudabilius est; quotidie illud timere, quam ab illo
abstinere. Ex S. Thom.3 par.quaest.2 . artic. o. Sylvest Eucharist 3. S.I7. summa Sacram . de Eucharist. 3.7 adducit haec verba S. Amiabrosi, Grauc est quod ad mensam tuam mundo corde S innocentibus manibus non venimus, sed grauius est, si quia peccata metuimus sacrificium non reddamus. Et quamuis contingere potgit, ut quandoque abstinens deuotius postmodum accedat, tamen genere rei, deuotio plus ex sumptione crestit, quam ex abstinetia illius, sic ait Sol. interest enim inter hunc, atque aptos seculares cibos , quia illis Mimium filmpti satietatem taciunt , dulcedo ver spiritualis huius sacramenti, quo crebrius gustatur, penitus cogno scitur,arine adeo avidius concupiscitur, iuxta illud. Qui edunt me adhuc Pars Secunda. quandoque Daemonum opera 'illi nobis tepores accidunt,per quos, nos
moliuntur a sacramento arcere Unde ait Ioan . Gerson tracst nono super Magnificat. Perinde tunc esse a scessere sacrament, ac si quis dum frigeret ad ignem accedere recus, ret. - .Ec ille ut bene Sota notat senten. distinct Ia quaestione prima, arti c. I O.& summa Sacramen.de Eucharist. 6.84. III. Oucritur an qui x n commmi eauit in paschate, teneatur insta annῆ communisare e
R Espondetur . Et si super hoc
in nostro primo libro impressis
responsonem dederimus secundum mentem Soti, ut ibi videre est inquas. 33. tamen pene contrariam opinionem producere intendimus, quae forte multis magis placebit. Diximus secundum mentem soli, lad&S. A ntonin. idem sentit secunda parte, titulo nono, cap. 9. .
Sylvest Eucharist tertio, ,. 7. quidam ali .omnes isti tenent, quod transacto tempore paschatis , non
289쪽
amplius teneri insta annum commuis annum communicare, ut saltemnitate usque ad sequens Pascha. Ad tisfaciat praecepto ecciesiae de coiti- duceres in exemplum simile. Quod siquis ossicium diuinum dimisit suo die, non tenetur idem supplere altera die in idem de ieiunio quando tenebatur. Alij autem dicunt,quod qui omisit communionem in paschate ex negligentia, propter quod mortaliter peccauit, tenetur infra annum
ante sequens pascha futurum supplere defectiim comanissum, communicare. Et ratio est, quia praeceptum Ecclesiae de communicando item semel in anno in paschate,duo in e sectu iucludit, cilicet communicare semel in anno, o communicare in
Paschate. Et ideo licet lapso paschare, non possit impleri alterum dα
communicando in ipso paschate, potest tamen impleri alterum decori inimicando semel in anno. Et hanc opinionem sequendam puto propter supradictam rationem, quam etιam
tenet Nauar. cap. II. num c. s. Vt in
smul, dicitur in cap. cum dilecE, de
dolo, contum l)e citato ad comparendum certa die Romae, quod si non potest comparere illo die, tenetur comparere quantocius ostillum poterit . Sicut etiam qui debitor est alicuius, ut certa die si non soluat, munieando semel in anno . ut benem, tauit abietis verbo, Communis, Io Et respondetur ad obiecta facta de ieiunio,in horas canonicis,ac dicimus , quod ieiunia is horas recitandas ecclesia praecipit qiram onus illis diebus annexum, quod in praecepto communionis in passi
te non facit, quo praeceptπdctermi Tnat tempus communicaodi a iure diuino indeterminatum, intra quod ei satis taciamus , Et sic quamuis obligatio illo die communicandi, eodem elapso cessct obligatio tamen communicandi inisa annum non ceuat. quia manet, ut quantocius pet ut satisfaciat, cum annus tacite
praefixus fuerit , pro dilatione, puis
tio in die Past natis, pro onere ilirus diei , ut bene Nauarr. prae allMat loco inquit concluditur ex dictis. quod quι nou communicatur in Paschate non est olutus ab obligatione communicandi insta annum quia ille dius non fuit praefinitus ad finiendam obligationem , sed ad dilatandam debiti solutionem , cdeclaradum eam fieri posse insta annum, citra culpam. poenam, va ibi alia eadem die non propterea liber, Nauarr. inim uat . Et attendendum est a solutione imposterum quocun est , quod causa rationabilis non
que die, alias semper est in mora, cura multicandi , quando tenetur'
peccat mortaliter alienum retinens, inuito domino. Et quod dictum est de illo,qui ex negligentia non communicauit, dicendum est de eo, qui ex aliqua qualiis causa, Moccasione, non comunicauit in paschate Debet
quam quam primum potetit infranor ea illa, quae dicitur, non pos-rdinante iniurias, concubinam . rest 6- . modium relinquere 6 Num modi, quia nemini malitia sua prodesse debet, maxime cum homo sit liber , potens cum auxilio Dei resin cre quaec que peccatas
290쪽
.t ait p. lina 4 senten dist. o. artis. 2.quaestione . ad tertium, manat. cap. I. num. m. in Manual Cess re ver,1 elebratione, quando sacer doti liceat quando non liceat. in anno, quoties celebrare tene
tur, vide in primo libro nostro impressis Quaesito 3. Qui vero curam animarum habent, diebus festis te
t 9. Quaeritur qua bora diei liceat communionem percipere e R Espondetur non celebrantes,
sed tantum communicates possint omni hora percipere, modo sint ei uni eum oppo in noni inc Hirarium . Mane tamen congruentior hora videtur, ex longa consuetudi
ne quo tempore passio Christi pes agebatur Sylvest.verbo Eutharist. 3 6. IT. Et non plus quam semel in
die'nis potest communicare, alias mortaliter peccaret Cap. sussicit, de eonsecrat. distinc'. I. cap. consuluisti. 6c S. Thom in . distinet ret. qnaest. I. artic. I. quaest. . Sylvest. Eucharist. 4 ε 37. ωNauarr capit. I. num Sacerdos infirmus, si
velit eommunicare, po est, ut eae te ri mne irae luta 'mie tantum natam is, non autem vini, ut sentit, si fi recepta in cap. comperimus , de horiseerar distinet et 8c Nauarta in Manuali ibi ve supra Potest etiam ipse sacerdos, in artitulo neressitatis per se ipse ,& non ab alio commuisitionem accipere, extra Missam . Vi
s sacerdos sit treste laborans, ubi alij
timent ei approtrinquare, qui tamen ei deferrent corpus Cisristi ad loeum
propinquum. Et ita sentit Caietan. verbo, Communio Nullus siue laliaeus, siue Clericus potest communieare sub utraque speei , nec sace dos, hi si dum celebrat, ut sentit glosis supra citata in dicaci cap. Sed -- lius Conc.Trident sessio. 2I cap. r. quod quidem Concilium damnat incan .Primo,eum, qui dixerit Clitissis deses prerepto diuino teneri ad satictissimum Eucharistiae Sacra metum sub utraque specie panis, de vini su
cernit haereticum esse, qui dixerit Eeclesiam errasse statuendo, ut laici, atque etiam Clerici non conficientes
iactamentum, sub specie tantum p n s communicent. Haee ibi Nauat. cap. 2 l. 3. di summa Sacra inent.
de Eucharist. F. 36. peccaret enim mortaliter communicans sub vir que specie, extra Missam, quia contra Ecelesiae ordinationem,& statura faceret 'Et si assereret hoc liesre , vel affirmaret Ecclesiam errasi se, statuendo, ut laici, atque etiam
clerici non conscientes sacramen tum sub specie tantum panis communicent, ellet haereticus,vi excommunicatus . Nauare ibidem QE
primoiast Eecletiae hunt tum per plura tempora obseruatum filisse , ut longissime Sotus ostendit in distinet i 2 quaest. I. artis. II. quod elicitur a D.Thom. 3. Par. 'Po stione Diuitias by Orale