장음표시 사용
461쪽
am eredere debeat, quod est talis .ckienter facit opus dubium, an sieraso Piximus vero nunquam, aut licitum , vel illicitum, exponens serat ad includendum eas occasi nes , quibus raristi me utimur sine mortali . Diximus perpensis circumstantiis, ut signincaremus,quod haec possunt esse causae , ut eadem occasio sit talis uni poenitenti, cnon alteri . Vis veritatis huius con- elusionis eo fundamento nititur quod nemo potest absolui, nisi sta- periculo peccandi, cst peccatum: dc. si agitur de licito, aut illicito, mortaliter, est peccatum mottalc. Et ra
tio est , quia voluntas ex hoc ipso
excrbitat a recta ratione , dc diuino
amore, quod mavult opus illud cum dubio incurrendi transgressionem diuini praecepti quam abstinere ab
opere illo, cum certitudine non et, tua nunquam te imposterum pec B randi, ae pro hoc voluntas magis eaturum mortaliter, consequen- matopiis illud, quam Deum in suaser vitaturum occasionem, quae si sit mortisura , aut peculiatas eiusmodi, quam credit probabiliter peccati mortalis causam sibi larem iuxta illud Ecclesiast. tertio: Qui amat periculum, peribit in illo. Siquidem non vitare occasionem huiusmodi non caret culpa mortali. At talis
est occasio, qua credit quis se fere semper ad sic peccandum impulsum C decimoquinto.
iri Vii de qui dubitat C casu, aut credit se caliarum, prob.ibiliter, quia conscrus est propria fragilitatis, si eat ad locum, siue o ctatem , ubi est sibi per culum .ile peccandi mortaliter, propicra spectum, persona rum, commoditares, aut aliquid ii iusmodi quia iam experientia teste, didicit e non substitiere in huiusmodi, sedltatim, aut quali statim cadere, pecca b. t mortaliter illuc tundo , neque ulla necessitas in tali casu excusabit illum sic fragilem , si illi
eat, aut ibi moretur . Haae est asscr-ii Caietani incire mimila, verbo. Pgriculum , cuius gratia ait scriptumine: Si pes tuus candalirat te, abscinde eum , iroijce abs te . Addit etia tu pi Caietanus, quud qui Pars Secunda. praecepto dc sic verificatur sententia illa;expones se periculo peccati mo . talis, peccat mortaliter. Haec ex Caietano in Summula ibidem: I do uico Lopet, capite decimo nono,
vigesimo, primae partis, lege supeς
hanc materiam latam additionem,
scitu per quam necessariam in primo libro nostro impressio, Quaesito 3 79. Quaritur, an opera nostias μtisfactoria pro peccatis e
o tisfactionem auserunt ab operibus nostris , superest declaranduim, quid Ecclesia de hoc sentiat. Distin,-guendum in primis est de statu, in quo fiunt opera , an in statu peccati
mortalis, an in statu gratia: dc rursus de sitis facere pro peccatis, vel quoad culpam , vel quoad poenaim Dicimus itaque primo, quod nulla nostra opera sunt satis tactoria pro peccatis nostris quoad culpam, lita nec facta in statu peccati mortalis faciunt Deo satis pro offensa, ut pater, i facta in statu gratia metitu Pponut A a cuia Diqitia i Corale
462쪽
nii stratia saetisfactione Christi ui Domino, in tamen cotisecuti
ovi fecit Deo satis pro offensis, quia Bus csendimus Deum offerendo vi
era nostrain statu peccati mortalis tint satisfactaria Deo pro poena de-I ita peccatis nostris, quam ius prius Molitis in sacramento poenitentiae. Et ratio est. Qui, in remittitur a poenae,sed mah sit obligatus ad poenas multa ut Scilptura testatur Deinde errant quod tolliint ab operibu vino ruto Christi membrorum vim satisfactoiariam pio poena non reniissi, Hoc nim contrariatur efficaciae Curisti capitis in nobis, vasatisfacti ego, iam non ego, suisfacit autem in me Chta
tri ris, fit C itus contr1ciatur,& Ecclesia Cath Beccator de inirrucoxonsequenter non remanet puniendushestiliter, quod esῖ puniri poena inserni, sed si non tamcopiosum diuit gratiae donum collatum,tunc ast ut cum uirussione culpae renusia Stror poena remarieatoiateatus ad amicabiliter&luerulam residuum p mae. N pro Meas in recidivum Ia - .i,fictiones inponere per re talltera
erur, quod triplex Ru , si ta oratio m antiquorum ex xor. Quid atrie uim pomerunt, quod Tecmmanae non reguntur disina prouidentia, ea quosequitur, quod Nanum lis orare, M omnino Deumaeolere Seeundast opinauponoo Sivio.omnia etiam in rebus huma inis ira Messitatemiuingere, faue ex
his est,i iterum fictusest inimi
463쪽
Iaxad diuinum illum pertinent, petita . Sed quod aliqua vult praeiat ostio diuinae pronidenti limnui stare nobis petentibus, hoc est, pr
tatur. Haec omnia improbata sunt a Iias. Et ideo oportet sic inducere ora onis utilitatem , ut neq; rebus humanis,diuinae prouidentie ubiectis, necessitatem imponamur, neque et sadiuinam dispositionem mutabilem eratiniemus. Ad huius eis acui dentiam considerandum cst, quod ex diuina prouidentia non solu disponi
pie nostram utilitatem, ut scilicet, duciam'irandam accipiamus recurrendi ad Deum,c ut recognoscamas eum esse bonorum nostrorum auctarem. Vnde Chrysostomus ait; Considera quanta et tibi concessa scelicitas,quanta gloria attributa orationiis bustabulata cum Deo, cum Chlisto miscere colloquia optare quod eri
tur qui siectus sani, sed etia ex qui S i quod desideras postulare Caieta. nus causis.&quo ordine pro uela alia cibi ait, quod D. Tho reddit causam
Inter alias autem causas lunt etiam ouorundam causae actus humani: vriae oportet homines agercaliqua, novi per suos actus diuinam dispositionem immutenta c. ut pcr.ictus illos
impi ut quosdam effectiis Accii duordinem a Dco dispositum Et idem
etiam est in naturalibus causs. Et si te est etia det oratrone. Norun prΟ-ellenti alam necessitatis orationis,se cundum ordinem diuinae sapientiae,&prouidentiae, ut scilicet lacut disposuit multiplicare homines medio a ctu cr erationis, cratacu mediate se mure, ac cultura, domos, media. te arti tace cum tot medijsita disposuit multorum salutem. multos effectus esticere, mediante oration in
picr hoc Oramus, vidi uinam dispo C liquoque diuitio cultu mec estv stione minuidia. tis, sed vi id iupe ra, cissentialis ratio reddita a sati tremus,quod cus disposuit per orationes Samstorii mesie ad Di picdum, ut scilicci homines Oitillando, m teantur accipcre quin descis Deus. omnipotes amae secula disposui tu narc. Sic ait S. Gregorius in libro dialogorum. Propterea dico, quod non est neccssar una nosci, O preces porrigere, vici nostr. as indigentias vclcto doctore in hoc articula secundo, quςstione octuagesimatertia in secuda secundae. Quam quia reddid
rat, nunc secundarias, accessorias cddit ex parte nostri in intellectu, ut cognoscamus ipsit esse auctorem, ad quem sit confugien-d tun in voluntate , ut fiduciam habeamus recurrendi ad ipsum . In vis deri manifestemus, sed vino P natura, ut magnificemuri hoc, quod ipsi consideremus in his ad diuinum cum eo loquimur , conuersamur.
auxilium esse recurrendum . Neco catio nostra ordin .itur ad immutationem diurnae dispositionis sed veobtineatur nostris precibus si Deus disposuit nobis donare. Dicendum etiam it, qui H Deus nobis multa praestat ea suadi militate,etiam, On&petimus Aa Disitia i Corale
464쪽
tas cordis nostri,sed benti, ut uret
rius dicit in t 1. Moral in veri mani
R Espondetur, nobi ait: Voca, si est qui tibi respondeat, ad
aliquem sanctorum conuertere. Ex his verbis videtur pretier Deum etiasanctos esse orandos. Oratimn. porrigitur alicui dupliciter. Vno modo asi per ipsum implenda. Alio mo- festatur illud quod docet eos crin
stere de eis, quet circa nos aguntur, etiam quantum ad interiores motus cordis,maxim autem excellentia eorum decet, ut cognoscant petitiones ad eos factis,uel uoce,uel corde. Et ideo petitiones ad eos dirigimus Deo ruallitestante cognoscunt Preterea dicendum est, quod illi qui sunt clo,sicut per ipsum impetranda Pri s in hoc mundo, aut in purgatorio
mo quide modo soli Deo orationem porrigim :quia omnes orationes n
Rrae oldinari debent ad gratiam, gloriam consequendam, quae solus Deus dat, secundum illud Pal. 8 I. Gratiam,&gloriam dabit Dominus. sed secvndo modo orationem porrigimus sanctis Angelis,& hominibus, non ut per eos Deus nostras petitiones cognoscat, sed ut eorum.pre in direcrentia, quidam sunt beati , alij cmus,&meritis orationes nostre or viatores , d ali in Purgatorio exi tiantur effectum. Et ideo dicitur Α- stentes Conclusio est de fide tenen-poc. 8. Quod ascendit firmus inces da . quod Sancti in coelo et istentes
nondum fruuntur visione mox ut jam ni cognoscere ea, que: nos cogitamus . vel dicimus. Et ideaeotum suffragia non imploramus orando, sed a uiuis petimus collu- quendo. Dissieultas oeeutrit, trum an chas orara aliqua oratione luconu niens Sancti enim in triplici suntrum de orationibus sanctorude manu Angeli coram Deo. Et hoc etiam
patet ex ipso modo, quod Ecclesia
utitur in orando.Nam LS.Trinitate perimus, ut, stri misereatur 4b4Iijs autε sanctis quibuscuq; prtimus, ut rent pro nobis Seside is soli impendimus orando religionis cultum, na quo quaerimus obtinere, quod oramus, clura in hDc protestimur eum honorum nostrorum audiorem, qui est lolus Deus, non autem eis, quos aequirimus quasi interpellatores no-sros apud Deum. Mortui enim eaquς in hoc mundo aguntur,considerataeorum uaturali conditione, non cognoscunt praecipue uitetaoIesua siue homines, siue Angeli lint, honorandi sunt, atque etiam orandi, non
tamquam illi, per quos inplenda
est oratio, sed tanq rim illi persitos est a Deo impetranda, quamuis in chlo mattvres,&alij sancti illic aliquid non possim mereri. N qumus significare,quod exaudia itur ad cumu-him storum meritorum: quia hoc est impossit,ile, cum sint extra statum merendi. Sed signincare vesanus , quodexaudiuntur, hoet modo quias u tri meruetunt ut orantes pro nobis in patria exaudirentur . Et sic quod exaudiantur, potius cedit illis in praemium praecedeatium merit ruta, quam in nouam meritum Qua Diuilias by Ooste
465쪽
Quantum vero ad animas, qua iunt A cius bonis operibus assiciamus, quaa inpursatorio,an ipsae pro nobis Ora scimu nobis bene facete pol e maee re possint , D. Thom in hoc articulo, negat, alij Doctores, adduce res quasdam rationes valde probabiles. Tamen Gabriel super can.lectis 8.ex Medita incita et de oratione, assirm ume loquunt ut qui diculit si Sancti in hac vita cxistentes pos
sunt a nobis conuenicia erorari, Ut
dictum est, etiam istς potorrint cum non sint Deo minus chart,quam ille: dEt nil obstat, quo minus animae in purgatorio existe lues possint suis interciissionibus nobisi Mile ergo
conuenienter ille: a nobis orari valet, sicut Sancti patria existentes surae
ex Dum Thoma secutida Ieciundaeqi si nunc octuagelaunatertia, atticulo quarto , dc ex l)etro de Ariagona in eodem loco.
Quaeritur an in orati me non aliquid determisaia, a Deo petere. beamus e
extra spatii o merendita in cn piae nobis iuccurrunt. Nam Sancti m-tores sunt Nam aliquando in positis actu reaturi uno In peccatus veniatibus , saltem , tamenn dominica, quani recitat S.Mattes cap. Kxu , Sc S. Luc. II. Memur determiti te petere ea,quae contineritur in ipsa oratione . quae incipit,
Pater nolter, cicc. Ille Gentilis Ph losophus Socrates. Nil ultra peten duri a Diis immor ibus at bi trabatatur,quam vi bona tribuerent:quia hi domum scirent, quid unicuique esset
utile. Nos autem plerumque id, his eorum orationes prosunt. Et li C tis experimus quod non lin tra-
nesciant quis, e quando eas Orci, pomunt tamen intestistere, saliem in genere coniectui, qu', miscri via
precibus cupiunt in uis nec siitatibus adiuuari si ut e contra ipse si tui liter per viatores adiuuari desiderant ruunt etiam x Angelorum, qui nos custodiunt,ati latione cr-
melius foret . Quae quidem sente Ma aliqualiter vera est, quantum ad illa , quae pollunt malum euenimn haberes quibus etiam homo potest male, de bene viij sic diuitiae, quae ut ibidem dicitur, multis ex illo haere Honores etiam, quam plures pes
sun dederunt regna, quorum exitussipe miserabiles cernuntur splendida coniugia , quae non nunquam tiores hera, ut pria nobis Orcnt. Et V funditus domus euertunt. Sunit etiam siqualido venientes ad nos ex men quaedam bona , quibus homo diuina dispositione orari a nobis possunt ex loquela nostra , ut plura exempla recitat Diuus Gregorius euenisse . Et eo admisi vehementius accedentur homines ad oran dum pro pulgatoiij animabus, cum ea sit hominis conditio, ut Las libenis Secunda Pars. male uti non potest,quae set Iicet malum euentum habere non pol sunt. Haec autem sunt, quibus beatificiamur, 'uibus beatitudinem me remur' quae quidem Sancti orando ab Iute petunt. Secundum it Iud Psalm. 79. Ostende faciem ruam, M
466쪽
silai et i; Et iterum 148. Deduc A actus virtutum , ut ait Philosophus r ergo liccte appetere, petere Si per hocictrus de Arrag. ibidem scribit dicendo, qd oratio est petitime in semitam mandatorum tuqru.
Et lieet i omo ex se scire non possiit
quid orare debeat spiritus tamen in hoc, adiuuat iis firmitatem nostram quod inspirando nobis sanc adesideria sectae eqstulare nos facit Vnder, ni dicit Io. . Quod veros adorato
res adorta opor mi, i ta d veri
Iate. Quado vero orando petim th alicua quae neri inent ad noli rara salu-aqd oratiocst petitio conuenietium a Deo: Sia tam remotio mali,quam coli .itio boni possitisse coniau reus ex Lia fit, ut trunq; veniat a Deo ps stulandit in , sed sicut hones, cst duplex, via uni quod p r se, cu secudum te est appetibile, ut vita Bea Dirio tui, Sconso mamus volantat aliud qu id pol st prodille, bel-
nostram voluntast Dei, des ire se id scille o potest Ebriri bene,
dia iam te ut iritiale est boni morunita etiam couenitalis potest esse in duaplici differentia Vnum quod pesse,& semper est conueniens: inde est primigeneris bonii. Aliud quod aliquando conuenit, Maliquando non couenit, qualia sunt bona corpo nilia. De primi getiem inienientibus, ait S. Doctor, quod illa lie. petere determinate,ut habetur in oratione Dominica, qua dicimus. Adueniat regia uirimum, idemque in multis locis sacraescripturae. De Lola uenientibus autenisecundi generis etiam Ecclesia petit, dum in lita iiij oraticii pro pluuia
congruente, ut fructus terrae dare, iconseruared Gnetur. Huiusmodi tamen boli siue corporis illa sint, litie ortunae non sunt. absolute, M letur I. ad Tim. 2. Eod vult oes homines salii os fieri . la Deus idiotianos hvitat, quod, ad ea non passibus corporis, sed piis des derijs de ii
Quaeritur homo debentem Cporalia petere a Deo orandor Espondetur ex D.Thom. 2.2. q. a 33.ar. 6. licitum esse in oratione
percre a Deo Iem ratia, non princi
palitcr, ut in eis tinein costituam iis sed sicut quaedam admini uti, quibus ad obtinendam datitudinem adiuitemur. Qui asd licciora ici pe- iere, quod licet desiderare , vidit a termina es a Deo petenda , sed cu re- Auetust. in epistola ad Proba, de oran O missione ad ipsius Dei beateplacuit, ndo Deum, cap. 2. Sed bona temporalia licet desiderare,ndia principaliter, utrius finem constituamus: sed sicut quaedam adminicula ut dictum est, quibus adiuvemur, e tandesia beati tardinem,in quantum, scilicci, pereavita corporalis sustentatur, insitarim nobis organic de seiuiunt ad iij pto futura cognouerit ad aeternaebcatitudinis consecutionem. Et ratio
est: nam cum beatitudo si primum, S principale obiectum, circa qd Crario nostra versatur, nihil quod ipsius co secutioni aduersetur, erit licita postulare. Saepe autem poterit contingere , ut bona euvporalia quae petu tur, Uden Digitia πιν orab
467쪽
G rureotitia' seMat, quam prP. x Vtem Aspanitito su beneplacit' sint, atque ideo illa absolute petrae rudi0 magis iuuet, e C. non icebit unde in Prouerb. alc mon. H.diciti Est via que videtur 1omini iusta: nouissima alitem illius dicunt ad mortem tripe euenit, quod aliquis de ixderat aliquod temporale nulli ad Histentatione viro quod sibi vertetur in periculum mortis: Et aliquando aliquis de uiderat liberari ab aliqua molestia tentationis, quae ta
de omnia, quae habes, & sequerem
men eis sibi ad custodiam, uno i lita dic Matth l orite solliciti
tis xvi patet in Paulo, qui petebat nae VelitriMiψm nducetis, nec coemoueri a sestinuatum carnis qui mei datus ei erat , nc u .iguitud'iDuelationum ipseria extolleret .hoc exemplum dedit Chiistiis, cum sex Α, si possibile lititiaieat a n. c c. illΑ .i I e: tamen Patri di xit, fiat voluntas tua, sicut nos quotidie si unusi in Natione fiat voluntas tua. Cui petitioni,
runt scit uti pater utar uod his .i indigeus. Pro hoc Ale
di bona temporalia. Respondetur dicendo, quod ea. latriari voluntatem, quam Dei. Et
hinc est,quod ni is Zebedaei abs lil-
te petetibus mei stan Sc l .uio, et uni dexteram, alterin niuisy in regito suo daret, quaalpur temporalesluturum existimabant, chiilius dixerit: Nescitis quid petatis. Et si quis quaerat, vitu semper siti talis conditio in re propriam vitam, im Chri lius ipse in oratione, quam nos docuit, ait, Panem nostrum quotidianum,da no
bis. Mieri; idem petitio,vt s.
Augustinus docuit,concernit omhA, quae Ii victum sunt necessaria ergo non est imperfectio illa petere. Bona Vcro, quae sunt superflua etiam Tad bivium finem diligantur, est opusi in petitione subintelligatur. Respon qui non contenti de necessariis, terridetur, quod vi ci virtualiter, talem per qu.erunt, ut ait quidam Proph habere Isitentionε. In oratione enim ta add re domum, domui; : quod inii omini , ins aliq--bo decentius eli,de clericis, qui ad fum narem porasApetimus; dicentes, Pa ra beneficia, plina dico, ultra ea,qubnemi' iram quotidianum da n ibis illis sufficiunt, procurada sempe Dissiligo by Orale
468쪽
e opus per Octionis ea bona a Deo pein uine scripturae Rapnas est ne mali tere, quoru in possessio line periculo tia taret intellectum illi s. aut fiant in T, non inuenitur. Ergo illa pete. Te est opus imperfectionis Falsum est ergodicere,quod ea, quae sunt nobis necessuia,sint opus imperfecti .nis,ea a Deo petere ira licet Christus dixerita li Vade venderiaci habes, Non propterea cosiluit, ut dulia tibi ratione victu par . vel petendo eleemos nas, vel luis manibus operado tro deci ictetanis nam eius. Tale autis eos de hoc seculo nequam tollere, ne mali fiant. Hoc etiam petebat pro se ipso D. P.ullus quada dicebat Cupio diffolui, ec esse cum Christo Iob quoq; moitem desiderabat propria. Nee in hoc vir ram hist)rs pecc.iuit. Melior est. n. mors,quam vita amarae de duobus uti, quoru alterum est eli, ella colecundo quod etiam n e B gendum, a luci vidcrur praeeligendis.
rum et set,quod est consitum sperne quod ei melius Liqui optate sibi re bona temporalia nec saria adul. Ettam, non ramen injecit ii iii respe. Opus imperfectionis, Divina pro illisi orare Nam licet siti persechio illa Dona desiderares lupposito ramen assio imperfecto desiderio , velle illa
RePDeum obtinere, non est hones nisu ecfemi, sed potius alii si, at testantis se noebe aliquid sperare, ni ηδ Dco, citam quantum ad n mima id illii Matthaei respodetur Qu ad tantiam prohibetur so)ic tudo, id es
AEnxietas, e cura nimia rerum et si poralium. Qui aurem Ala sciit a Dco, non est sollicitus . Haec Arrasona in
eodem loco, 2. GD Tho. q. 8i. art. Di Ex massius inseruar licitum csse mmation Pet e morte, vel piopria, vel alienam monalis dule, sedci radi- xio ualuta, si hinno ritialiter non sit moric, est de re particulari, vi sii pra
dictu in est, hoc desiderium conditionale debet in videlicet, si Dciis c pedire viderit &sca Deo est petenduin, cu: nuri quid temporale.
I 8 p. fueritur,an lice.etim oralione per esebi, vel alijs,Arsinnalia' D spondetur negati v c. Nu quam licet mala optares, nisi inordine bonum, ut, s. po sagella quis ad Desi conuertatur. Et se siti intelligendae innumerae imprecationes, quae ponsietur dinina ic Uprirra, ct mira H limicos. ale est illud: Erubescat, et urbent nive mcnrer omnes intrivici mei. I U. 6. 41 Ind. Constitue tirpCum peccaetorc,desca. bolus stet a dextris cius cum iudicatur, coear conae corrigendus. Nam haec triam into D Datus pila oratiocius Lit inpecc tu.
bona empor. iis cruanniverantur, ut Psal. Io 8. Quibia in si cis contracta Cyrillus fecit orando D um, vina re meum quendam cliptico nolet rem occidat. Idem limi lucr poterit iusta optari. la timetur.quod dia naens. in peccatum cadar id. n. est licitum
uiris iusti, desideraretquod anter Dei atacra compatam uix illada
et ionem inimicor per tribulationes petit Propheta. ut pcrc. is C rigatur. comterra iit ad Diam. Postunt et
469쪽
quod in eis destruatur regnum peccavi,destruct is, sin eis peccatis ipsbiu. Secitu ciω ii verba ilia fuerunt dicta non per modum imprecationis,sed modu pr phetiae, quod illiscueniet, inunc latis innc praes s optatiui, velim ne ratiui ponitur pro tuturo modi
Vndicativi. Quale est illiud duplici eo
tritione contere eos me, Monteres. Terrio , I, Pro aetae verba ili. dix rin cofocinant volaritatuέua culi 'volutate diuitia, corcada in Hariola 'm'perseuerantiu in peccato Masarem
soratia orare,&petere alijse odis est peceatu mortale Icsini liter postu lare postsse facere mala culpae, va furtu aut adulterium. Ibidem Arrag. super
λ nque pereatis implicariis Videtur negative responcundum,
hunc modu: Qui scit fratrem suu piccare,pe rium ad motae,peta re da-Ditur es vita peccati, no ad morte, tu
maretenemur: taeriam Pharitas re NIL t. Unde Iaco. . ait, orat pro in
Micem, i a Iuemini. Arragona veroa -are. 7. α et . o. 83. multa dicit qaed brenes conclusione perstringoce conabota Et primo dic q, ex natura
istis,ibus vultoribus si oranda, au
coibus salutem optare debemus; et pobstineti orat et debemuriet, re Qui piit, Deo aspirante, molire eonuerti. Vn Christus pro tabus mortuus est, vult oechines saluos fierit venis vocare peccatores ad pariat tentia. Ergo exsili natura pro Oibus orare tenemur . Secundo dicimus,cum ordinatione Ecclesiae pro ex icatis,qui orat nomine Ecelesiae, no pol Procillis orare,sed tanturn qnpriu te ori Ninc pro Oibus ora repor, etiain Mesa, in amanto. Sic ait Na1rar. in ca arando, de consec .d ia. I, - ab I .nu. 7 L.& Couirr furiaret. Al-na mater,s. 6.nu. .quamuis Arra
dicat, haec opinio quis elemens sis,
in torsan vera, periculo tu non caretἐqa Ecclesia pol priuare ex eisic. Ium , et de priuata oratione. Ec tunc pmaeali lini det orari.Tum ci quia sacrificio Missei semptri acerdos Me vide tur nomine ecclesiae. V D. Tho.d cet loco citato in solu adsecundum. Nec obstu macclesiae in die P agasceves speciali tec4ra pro haereticis, fesse his nataeis quia hoc Eacitin exeplum Christi, qui ea die pro μnini ortust, sicut pro omnibus pallus est. Ad risu merri una ex verbis Ioa inis nonnulli affirmat peccatum ad mor- tena,vocari solum nalem impcenuetiam,hscere icccatum, Pod 'Me D ad in Areindurat . Sed ii credit illu aliqaando paeniteresi unc poteit Oeo orari A lj licui vocari ad ne poccatu ad norte silit liqvud a Christo
alio nies appellatur peccatum in Spiritu M sinetum no remittitur Ei, nec an hoc seculo, neq; in futuro. Dicunt D.Tho Damoninu . D. Hieron
470쪽
ctores, quod uerbu in filiu hominis Aest blasphemia in christi humasiici 387. Quaritur, siteradum probsi
rem iactata, quales fuerunt illa Iudaeorum,dicentium, Chiistii sie, racem,potatorem uini, anticum P hlicanorum, c. verbum autem in
Spiritum sanctum,est blasphemia in
Chri lii diuinitate in prolata Qualisiuit illa in Beelzebub principe dae nioniorum eiicit demonia, quia op
diuina virtute factuin, uirtuti daem
quorum non est ulla spes, i corriga tur e VI detur certe pso talibus non esse
ut exaudiamur, si pes exauditionis tollaturarustra oratur. Vndc D.Tl
hi responsione ad secundum huius articuli, 2 2. quest. 83 ait, quod coi nis tribuebaut . Diuiis Augustinus B tingit aliquando, quod oratio proa- verba ilii Enchiridio, cap. g3. Blas lio ficta, non impetrat etiam i fiat phemia in Spiritum sanctii mel se finalem in poenitentiam, ut supra di-inim est. Hoc est, peccatum mortale ad finem usque uitae perseverans. Blasphemia uero in palium est quodcunque aliud peccatum Vlterius D. pie,& perseueranter, Hespertinen . tibus ad salutem, propter impedimetum,quod est ex parte eius, pro quo ora ur, secundum illud Hieremiae II. Si steterit Moy les. Samuel coram me non est anima naea ad popuThomas loco citato ' alij recenti tum stlim t illud Ecclcsiast.cap. 7. res doctores aiunt, quod peccata , Uemo potest corrigere, quem Deus luet committuntur per fragilitatem, despexerit,3c habetur etiam de co uni in Patrem,cui tribuitur poten C rectione fraterna, quod quando n5tia. Quae uero per ignorantia sunt speratur emendatio, non tenemur in Filium,cui tribuitur sapientia, que; corripere,ita videtur de oratione Ieriautem procedunt ex certa malitia, it liendum.
la sunt in Spiritum sanctum, cui Respondetur, quod non sit eadetribuitur bonitas. Et intelligit Diuus ratio. Qitia quod homo non potest, Thomas , peroperati ex certa mala potest Deus, quamuis etiam sit --tia operari ex ipsa lectione mali, ut lim,quod multi dicuntur derelicti , ipse se exponit, citans ea, quae dixe atque despecti a Deo, in cacris literis: rat I. a. quistione 78.articulo primo, non est, quia ipsis deneget illa auxi tertio. lia, quae necessaria sunt. ordinais A it tandem hie auctor ex quodain tia,quibus conuerti possent, sed illa scriptore: non si ullos peccatores, pro quibus non sit oranduin Aliae conclusiones in equentibus quaesitis ponentur. uberiora, extraordinaria, quae licon serrent, sine dubio conuerterentur. Quamuis enim interdum Deus aliquibus peccatoribus,dum sunt in peccato , immutat copiosa auxilia,
Millos, momento temporis,contie
tat ad se, ut Paulo contigit,atq; Magdalena, tamen ut plurimum, malo