장음표시 사용
471쪽
έ ex parte in tonuersione procedit A gat illis, non illa auxilia, quae nece ssa 1ensim, atque paulatina. Ptius scilicer ria sum,&ordinaria qu. bus, inurr- reuocando ipsum peccatorem ad sobriam mentem, deinde illum paulatim disponendo, ela idoneumessi ciendo ad suscipienda illa auxilia qui biis, hi male ad gratiam disponatur. Itaque Dcus in conuersione peccatoris regulariter hoc modo proc
clit, quod primo incipit a gesseratim.
Maninoribus rari illis, aptis talia Fadii possunt, scd ill . vix riora, ex ira ordinaria, quae si contetret,ine dubio conuertcrentur. Nam si cu Deus aliquem peccatorem iacente in peccato, vocat&excitat ad poenitentia
per illa priora auxilia, quae diximust intus conserre posteriora, si priorius recte utatur, vehementioribus,
dc extraordinarijs auxili j pulsarer, producendos suos effictus , si homo 3 ut Dei in Paulo,sine dubio conuer- permittat se ab illis duci, atque re teretur, scd tamen non dat haec auxi- i cIliusmodi sunt morbi, seu eneri rus silices, uel aduersi. Quibus auxiiijs, homo se remoueat a uoluntate peccandi, tunc Deus magis fauet, suppeditat illi maiora auxilia, quibus
magis arceat voluntatem eius astudio cccandi, idq; essicit per praedi
tia, sed potius ilia pilora saepius repe
tit, continet se a conferendis ultimis auxilijs, maioribus, quoad iusque prioribus P cte utatur. Idque faricit, quia propter illa priora piaccata habet illum exosum, Mit hcc consistit ea derelictio, qua peccatores dicuntur derelicti estque effetus su rui peccatorum mi icit ita le
cte utitur, k magis ac magis conti C intelligitur ex illo Matth. ii. Vae H-riet se a peccato,&sibi totus displi bi Coroetain, va tibi Bethsaida, quiacet, incipit Deus runc acrius initare, deabundanaiori arixilio effcit,ut pcrsecte detestetur peccata, ad Deum
se toto corde,& anima convortat; caeierum, stercormerso peccator conte
pserit illa priora auxilia gratiae, Bd magis generalia, Deus etia quas subsstit, Ue quoda modo biit. iaci a co-fercndis ulterioribus auxi ijs. Sed ilsi in Tyro,& Sidone faste essent virtutes, qiu in re facta sunt, olim in cilicio, occinere poenitentiam egi csent, x quo conuat quod quanaiis Deus diebat Tyros, Sydonios elle conuerrendos, si vidissent ea miraedia, quae viderunt ciues maxim tamen nec denegauit illis auxilia ne cessaria, o suffcieti quibus possentra eadem priora rerum,atque Wpius res uerti, nec dedit illis hoc auxilium reperir,arque multiplicat semperi miraculosum quis siris dubio conuerrarus, si prioribus auxilijs homo reis utatur maiora conferendi Naim qui infidelis est in minimo, idest,qui contemnit priora auxilia, in maximo infidelis erit. Dieitur ergo Deus peccatores derelin quere, atque despicere cum propter Dis peccterentur: quia erant reprobati a Deo propter sua peccarae: ideo iuste hoc modo derelicti: Quamuis ergo neino possit corrige quem Deus despexe irit,& multi dicuntur derelicti:&d specti a Deo ad modum iam explicatum: nia Iamen ex hoc inseretur, non
472쪽
esse oranduna pro illia,culo orat: oia A gustinus in epitiola ad Marcellisu a d id ordinari debeat, ut aliquid con in iunci indit m dieit. Legimus fra tradizimam voluntatem fieri velimus,lcyrantum, ut Duilida auxilia conferre .dignetur, quae essicacia suerint, ut homo exeat a puccato nisi miratium eius diu ins conserme fuerit voluntati.Cni, si nec expresse,nec in ei te homo votum suum, aut deside- Dum subrniscrit, superba, dic deprauara crit Gratio, quia perinde erit, ac tribus nostriis, vestris librum Be tissimi Cyptiani, de oratione Domi-itica,ubi demonstrauimus, quemadmodum docueritoninia, quae ad mores pertinent a Patre uoltro, qni incedis eli esse poscenda, Sc etiam qu modo admonuerit pro inimici si
stris, qui nondum in Christum crediderunt nos, ut eredant debere oras peteret Domine fiat quod ego vo v re. Quod utique inaniter fieret, nisi Io,non quod tu vis, quod est diuinae Ecclesia credeset alas, atque infidelvoluntati territi: ac proinde illicit u , di colura illud Matth. o. Fiat volun iras tua ,sicut in coelo, in terra Propter quod Diuus Augustinus super
Psal ico. in illa verba NonAdhasit mihi cor prauum dicebat cor prausi habet,qui non vult,quod Deus vult. Idem Arragona super D Tho loco
388. Quaeritur circa infideles, an pro ipsis si orandum priuata , o publica
REspondetur a firmative opstuc
priuata, siue publica Or. tionc licitum est unicuique pro illis orare, propter rationes a nobis superius postas, qnae non minus militant in insiles hominum voluntates, posse per Dei gratiam ad Deum conuerta. Et repxobans idem Augustinus haerersim Potagia rum inibiodo haeretibus, iminiucta Laruticurum, dicit Destruunt etiam orationes,quas
facit Ecclesia,sue pro iii fidelibus, de doctrina Dei resistentibus,,ι couertantur ad Deum sue pro fidelibus, ut augeatur in ei vides, nec obstatiulia d. quod obi jcriui x Ic ann C,Cap. . Qui non credit, iam iudicatus cst.
Na loquitur ibi Christus de iudicio
damnationis a ternae, quam in Chrsestum credure nolentes, proculdubio lubibunt. Qui enim non riccant in lege, sine lege iudicandi sunt. In pre senti tamen non dube naus eos iudicare. Quia qui hodie in fidicles sunt, delibus, quam in alijs peccatoribus ti cras fideles esse pollunt. Et ideo pro quod inlinuato videtur Paulus. I.ad eis est orandum. Haec ibidem At. Timothaeap. a. diim dicit obsecro agona eodem articu . 7. Tuom. 2. L. primum fieri obsecrationes, oratio quaest. 83. nes, odi stulationes pro omni b hominibus, pro regibus,&omnibus, 389. Quaritur an sit orandum pro in sublimitate constituti sunt. Certu praescitis, reprobis cest autuma inpore Pauli omnes Reses, tiro quibus orationes fundendas rv spondetur ex D. Thom in eo
est edici sic ne infideles Acciiain Axa ut dem artic. .quae it 83. a. a. qiii
473쪽
te ponsset, quod quem it modum ne A lis,oc temeraria erit dieenda. mintde inus subtrahere eotreatio m benencium, quia nelcimus quis fitque Deus proiecerit: ita etia propreitatis orandum est, quandiu Anti hac vita, quia non possumus eos a preplet tinatis discernere. Q aib. vethis significare videtur,q si sciremus, a sunt reprobj,nee eos corrigere, nec pro eiet mare debemus. Et qm, quamuis in partieulari de nullo uiuete scia His tamen non obstantibus, dico.
Quod quamuis quisque benὸ posita
nominatim oratione sedc re ad Deli pro predestinatis,ntilla facta mentione de reprobis,tu quia no semper, Paliquis orat, inuetur orare Poibus, atq; adeo poterit pro solis predestinatis orare, ut illa oratio dicit De us, tui soli cognitus est numerus electoru, ita superna felieitate locadus,&c. u. mus, s sit prestitus, in genere tam B tenemur reprobos notativi, nee in constat, aliquos esse predestinatos, eo nec in particulari a nostris ora-
aliquos prestitos. Ex hoc sequi ridetur, ν nec possimus orare pro prescitis in comani,quicuq sint illi. Quod M eontirmari potest exepto Christi qui nuqua legitur pro repro bis ora sint , sed tantum proe lectis,ac proiia Iis,qui in eum erant credituri, &se Ioan . II de Apostolis docens, vel loquens sic dieit: Ego pro eis rogo, nεtionibus excipere. Exepio Christi,apendens in ligno generaliter, bcr
cifixori, patre oravit,quor plureseeris est fuisse reprobos. Et et eccle Lia coiter pro vivis, desunctis fidelibus sacrificium offerre solita est dein dubitari non potest, inter vivos. alios eae repto bos,& alios predesti-e meo,uem nosti orati pro mundo rogo, sed pro his quos da V pro reprobi sis ad glorie consecu disti mih siquis tui suae. meam eries prodesse M possit, ut mitius invia tua sutri, de tua mea sunt,3 et aris eat is stren in eis. Et iam non suiu an muhdo, hi in mundo sunt de Ggo ad te venio. Pater sancte serua eos in nomine tuo,quos dedisti mihi,
snt unum fi eut&nos,&C. Et rari 'me sic argumentor Oratio pro repro his fusa,est om trino sup rq ii citae Peceent, atq; ex consequeri viminias
puniata poterit prodeste, rite erit tile, et I reprobis orater de ad illud Ioan. dico, sola orat Christus pro predestinatis, io proreprobis,ut ex vetbis ipsint sussiciete colligerellae . Et ex hoc in noxiiser ur,q, no it licitu orare pro te probes. Cum diu
'pugnet priscitos a Deo salisari, ergo o sempq ais tene orare pro bus, . Pro illis orandum noli est. Qui enim quib. orare nothibetur.Et adrisne et rasidebet secundum suam uoluntaW&4etitionero Dei sui fleete, sed
Eum sesit 'Manta ei fi Deo posita esse:non solum non sublieit suam ubluntatem Deo,sed illi uidetur reniti,cla aduersari ergo ei ut oratio non solum superstra, verum etiam culpabi
in contrariu dico, a potoraα P probis fui ad hoc desertare, Mira
eius peccent de mutua , .llter Ioris his tur, et modo dicebi. Quia in
absolvite loquedo qui ' vivor ostsaluari,iano nt,iris quolibet ablata.
474쪽
bum,possimi debeam orare pro illor Videtur affirmauu responden dum . Ille enim homo ablolute potest salilari .erg ac ego possum sputare illi Dcat tuum eis,atqucc xc uisoquenti sWare pro illo. Et conlirma--. Si ei. Qui Petro suilia Lictarcu utio de tu da innati. uti , ad buc te uenet ut sit har , quamuis esset certus , qaod beatitudinem non conlequere
tuta alioquin dciperans cccarct HO- uole cato ergo ego similiter te ociperare illi beatitudine ira, in casui suo. atque ex consequet possium orare pro illo. Respirici tur tanten in contrari v. Nam talis ora eiIet superfluacii certum it Petrum beatitudinem nomnseqtiuturum . Ad hanc disticul item Ioanes de Medinae de oraticine, ap. d c, si pro quibus olandu sf,
Hrespodeat, suppomi dupdie iter posse esitingere, quod Deus aliquem reprobet uno modo absolute sponte sua, nulla in re rueniente culpa, ex parte reprobi alio modo ex culpa desit otio praeviso. Quo supposito dicit; quod pro eo, quod constat ile reprobum,primo modo non est orandum: quia tunc, inquit, voIuntas Dei est absoluta, cui contrarie, Minutile, de temerariu est. At vero pro eo de quo const.it elle reprobum secundo im doe ut orandum. Quia tunc reprobatio partim pendet ex voluntatu hos. Iaruam reprobi, cluam flecti,& in me lius mutari polle , nemo est qui ambigat. Haec scit Medina, quom etias ciauit ut Corduba lib. I. quaestion A ij. q. s L. Caeterum hic modus dicenqdi mihi no placet. Praesupponit enim non elle in Deo unam, eandem rationem repiobandi hominesnsed illii, quosda reprobasse nulla praevisa culispa, alios autem culpa praeuis, quos plane falsam eli. Nam cum Deus nahabuelit actum voluntatis, quo vo luerit ab lolute , ine ordine ad peccatum, quosdam homines cxcluderea gloria, ut ex sententia D.Thoi coldiligunt Doctoi cs. I. a. q. 23. art. . fieri non potest, aliquos reprobauerit, nulla culpa praeuita. Quod cista ratione probatur . Quae Deus decreuit 6 statuit facere ab aeremo, nullaniodo post uiui,cinas a nobis perue-st. g. Ii, quamcx ijs ebus, quas vide. naus in tempore tectae nam procul dubio Deus id ab aetcr novitii tui fac re, quod in tempore fecit .sed Deus u pMncip oommbus creataris ratio e nautas, quas didit, cdia gratiatu
gratum .icsentem, quae fornia super naturalis cit, eam a s sua ordinans
illaiu, in quo si ad vitam aeteritam et sic omnes Angelos creauit in gratia, desomnos homines similiter, cum primo li omini, in quo reliqua erant.&ex quo alij erant propagandi grartiam, Sc iustitiam contulerit, ea lege νquod si perseuerasset sqiu ad sinem,
omnes ex illo nati,cssent in gratiaria scituric ergo circa omnes creaturas ratmnales in communi habuit Deus actum voluntatis quoue ilalum ex is erat, voluit illos esse beatos superna in Iul aliter, atque ex conicqvcntinoia sui tria illo actus voluntatis, quo luit absolute, sine ordine ad peccatum quosdam homi ncs re p. Obare liOsa'; lori ac xc Iird cndo. sic tirma
475쪽
ratist in D 'medet alis amis, nee es. riter loquendo intelligitur on ii iis te actus miser turili neque iustitiet, quia trulla in culpam praesupponit, nec et prouidenri .Quia quavis r
II dentia,quae versatur circa res det Et ibiles, permittat aliquascio aliquos
deficere sine proposito oum quia
ad bouum uniuerti, quod Deus pringipaliter intendit, pertinet quod rerum nature quei sunt partes in iis nisperturbenturi; sed vaaquaeque in tuo naturali esset nugra, di persecta maneat, Iam Ttiam quia quando Deus prouidet creaturis habentibus libet ratem arbitrij, qua possunt, se in qua-tunque partem maluerin vertere, non ita prouidet illic, ut necessario sitim ficiem consequantur. Naiuhoe flat perturbare rerum naturas. Prouidentia enim Dei, quantum est ex parte sua, intendit, ut omnia fine propos tum alle quantur. Ergo climnalis, ideo est orandum,vel proseivel pro altero, etiam si conditio non ex primatur.Si aute absolute a Deo ru nifestetur illa damnatio,non elboratio sundenda quia vanum esset nisi Dretur, v mi uoti poena puuiatur , Quia ubi deest obiectum spei, ut est in damnatis, non potest quis orare. neque pro se, neque pro alijs. Haec eL
Arrag. super D.Tbom. a. a. quest. 83is articulo . nysi. Quaeretur an sit oranda in M, Iis qui sum extra mundum ἰ- . . urREspondetur.&dieci, quod certuest pro illis, qui sunt in purgatorio ei orandum, ut fides Catho licia
docet: irinit manifeste ex illo liv. x Mac. a. hi dicitur Sancta ergo usalubris est cogitatio pro desunctas Ille actus, quo Deus voluit absoluia, exorare ut peccatis soruatur. Quod te sine ordine ad peccatum,quosda , etiam habetur diffinitum in concilio Cabilonensi, se refertur det coni in
ex usu Ecclesiae micimus secundo etiam esse certum de fide, quod Micita beatorum in coelis , ri tormenta damnatorum in in serno, sunt huuta perpetua, ut ex sacris litetis nimis ite colligitur pluribus in lucis c. ideo pro huiusmodi non est orand 8, Icilicet nec pro beatis, nec prodamnatis.Quitum ad eos,qui sunt in serno, habetur exemplum de Diuo Gregorio, de quo legitur mod orauerit pro Traiano Imperatore: tum etia quia Beata Agnes suscitauit fluum illius praefecti, qui cancellet infidelistet tum est, quod erat in inferno dam. tmvn dc muriciancti,atque Apo
homines excludere a gloria , nec sit misericor liae, neque iustitiae, neque rouidentiae, nullo modo est ponendus in i Jeo. Alio modo dicedum est, quod mihi mag sphcet Ethotest, Hilodicus aliquando omninis vult
res sic esse determinate ut de d. innariis, qui sunt in inferno, ubi nulla est aede molid. Ati qua ndo autem non est omnino irrevocabiliter determin me
diuina voluntas , sed adhue pondetae nostrassispotiti me, ut si nos con-nertemur. ipse ad nos conuert itu si vero uon conuertemur, nec conuertet ut ad nos. Nec propterea
Ipse mutatum,quia sic ab eteruo deeruuit, sacha reuelati ea Deo, de pro-rria vel alterius damnatione,regula
476쪽
stoli, sic similitet ora uerum multo' A lis, quod non abatbebundit Ideo infideles ad vitam ab inferisaesusci ne nec casurae sunt in obscurum la tauerunt,ut ecclesiastica refert Histo eum,&rie de alijs fidelibus,qui sineria Tamen dicimus, quod non licet gratia discesserunt videntur intellia orare Deum pro illo, de quo constat genda. Haec ex Artag. uper D.T .
esse damnatum in inferbo, et restitua eodem art. , a. quaest. 83. ruria vitam, d poenitentiam agens e soluatur,nisi ex speetali reuelatione, sta Quaeriturari qui orat n- ex prioves motione diuina id fiat, ut notat cepto, sed ex propria votantate . nomsolus in .sent.dist. S.q.2.art. γ.Illa ram attent elocumta, alιquo pecautem historia Traiani non est certar, cato peccet e rino est enim vero limite,quod D.Gre gorius illam,ii vera esset, litteris non Iadetur non peccare, ullo modo. mandasset in dialogis,qui multa alia V ut ait Gabriel in can. leci. 62 dc minora scripsiti vel ii admittamus hi ratio illius est.Quia cum oratiosin iustoriam dicendum erit Beatum re lo casu non sit necessaria, sed ex pr gorium, omnes alios Sanctos, qui pria voluta Gnon est peccatur quia infideles ad vitam resuscitauerunt, sicut potet sine peccato dimiti, ita id ex speciali reuelatione diuina fece potest etiam sine peccato ad ea attengur, ut Sor lio citato. Nerina tione abesse ita ipse asseuerar. ride oratione, cap.de his, pro quibus o Respondetur liue ex praecepto, ita
orandum est, fatentur. Nec tunc erat ue ex voluntate otiosa, e re per alte
finaliter,& irrevocabiliter damnati Ciso requiritur,non solum aci asseque-seuisentari, de lege communi, ubi dum ructum orationis, sed etiam ad C Inque eorum animae detinerentur vitandam culpam. Quia est magnai Vltra haec argumeta possetfieri aliud euerenua loqui cum Deo oretenus desumptum ex verbis, quibus Eccle anrum,in corde vago ad alia diue i saviitur in orationibus,quas pro de iere. Unde Matth. D Lbristus tales functis ad Deum fundit, quibus tia reprehendens adduxit illud prophω pro illis,qui in inferno sunt orare via tae. Populus hic Iabijs me honorat, detur dicens Absolue Domine ani cor autem eorum longe est a me. Et mas omnium fideliuin defunctorii, D. Cuprianus ait Hoc est eum oras
fic gratia tua illi succurrente, ne rean Dominum, maiestatem Dca ostende
-- euadere iudicium vultionisu Et 're. Et D. Chrysost. tiam ait. Quod -sibi Domine Iesu Christat maini qui ira Deum orat, similiaest illi,quimas omnium fidelium defunctorum ante principem loquendo , illi terga demdenis inferni, de profundo is Vertit, quo facto magis irritat quam cu, de ore leonis,ne cadant in ob eum prou et ad tribuendum quod
si aram: morte aeterna: ne perem desideratur Vorum quia non orat q*oni cremet igni. Quae de his,quae sim pricepto.Sotus Liq.de iust.& iutas'. tam purgatorio commode intelligino .f-art. 3 ait non i ccare nida venia
i possunt, cum certa sui Ecclena dein lirer EM MI putarem, si quivi irdia. in opera,
477쪽
curat, dedis licentia D uina serte amplius , quam venialiter peccaret.Cum quas videatur quaedairtisio Secus esset, si non considerataret hane Dei displicentia, sed ex quadam incuria denegligetia, sic oraret, non attendens quid dicat,nec cui loquatur. Haec Arrag. super D.Thom.
3M. Quaeritur, an orames ex pracepto, nec habentes attentionem, i sapesepius contingitis clericis recitantibus boras canonIcas, teneantur denuo diu
num officium dicerest opera, sic oraret considerans quod Morat ex praecepto, consulto,&dedita Deo huiusmodi oratio displiceret,i opera vagetur, no modo, cum proposito iterum idem officium dicedi, quoniam intelligit illud a se non re- dici: Mialis tenetur sine dubio totum ossicium iterum persoluere, quλuis in eo, quod sine attentione orauerit non peccat mortaliter, sed latum venialiter. Quia cum nolit illa sua o ratione satisfacere praecepto, illud iudicium habendum erit de illa, ac de alijs orationibus volutarijs. Alio more in oratione cum animo satistaciendi praecepto Ecclesiae per illam orationem, nec iterum eam recitandi: Actalis peccat mortaliter: Et praeterea tenetur iterum idem officium in int grum dicere quidem quod sic
rans peccet mortaliter est res manifestes quia non orat sicut praecipit E clesia,nec habet animum iterum le-ci reeitantes diuinum officium sine gitimo modo, orandi. Quod autem e- attentione peccent mortaliter, non ta iam tenetur iterum diuinum offimen diuinum officiti iterum persol cium persoluere, quando adet tem uete sunt obligandi. Et probant sic. pus Ec facultas satisfaciendi,cu non . Qui Ecclesiam ad audioidam rem a dum sit dies elapia, ut supponium&r
festo intrat cum animo ta- . ergo adhuc tenetur soluere diuinum cium cum attentione Hirc Arraingona super D.Thom. 1.2. qua: lt.88.
Idetur sceu dum D. Antoninum3 par. titias cap. . Medina intract.de oratione partem tenere negatiuam, dicentes quod quamuis eserimen morialiter corrupto , si sacrum
audiar, praeceptum adimplet, ergo pari ratione dicendu est, quod qui Psalmorum substantia profert,ello sciens di prudens vaga mente id faciat, satistaciat debito orandi . Respondetur dicendo, ouod qui officium diuinum , ad quod tenetur fine actuali, vel virtuali attentione dieit, ad illud in integrum persoluendum sub mortali obdigatur, ut ait Sotus, lib. Io. de bullit quaest si arti iis i&ali Doctores Pro quo nota, secun3 9 . Quaeritur, an clerici bora eano mcas non dicentes, aliquam teneantur facere resιtutionem et Espondetur, non haben tes beneficium, ad nullam tenentui testitutionem, nec temporalem nee spiria tualem, quamuis innites ter peccent. Ita ait hic Atrag supcr D. Tho. a z.
do posse contingere, quod quis dum quaestio. 83 artic. I . Hoc est congrapars Secunda.
478쪽
quod scrφsmetis in Quaesito nostro A tem Pij V. t supra tactum est in op
sto nostro reauegno. 39s maritur, o miri pes talia Aiua oratio, perquam infallibilue obti. neatur a Deo jd,quod postulatur
REJpondetur,certum esse de fide
esse aliquam orationem infalliabiliter efficacem ad impetrandum, consultu quihuicunque in hoc delin B quod pollittatur ex verbis Christidiolim impresso, o vhiaecitatur opimio Ioa vigueri j,quagenet, ad spiritualem relli tutione unumquemq.elericu in Getis constitutu teneri ad restituti Ecirca ossicium non sol tu, ut alijsolationibus rasai cisi de Aeat, cu raudauerat Ecclesia de suffragijs quibus .uae vivoru, ud sun- .Horun iurantur Quiquidem op ilio semper mihi valde psileuit,atque
queraribus nueni. Quantum vero ad ais qui sunt beneficiati,quomodo te 'neantur ad restitutionem, vide inire: fresarturillo oostro citato, ubi uui - .his nostras distia ictiones riticas facit Iudovicus Lopez. bene, conueniexer digestas, cum moderamine iustoxirca restitutionem Quam . in multis
Casibus non tenemur, vel tantum
aliquam patrem contra aliquot, qui animis rigide procedunt. 't si C
anonici teneantur in choro person
haeresse,&psallere simul cum alijs:
.samen quando figurati cantum o tu cum illis canere non .tenentus , sed possum inuadcidicere. Prςtereati cluis corum,ex iusta causa, non canter, Ut prς infirmitate, enitiusmodio non auritu distribiuiones, neq; fru- astus. Verunramen, ii csset aliqua sp cisis conuitetudo, constitutio, ut
non lucraretur, nisi qui adesset,eetiasaesitime abesset, illa uideretur. seruaruci, quamuis id essetarrationahile. Huius auctoris opinio, qua dicit cadusnicos nometeneri corporali presen
dico uobis, si quid petieritis Patrem
dinotume meo, dabit uobis .ecit rum .Quodciique voluisitis,Petetis, de fici vobis. Veruntamen quatuor uatio habere debet. Prima, quod sit
pia, hocaest,ex fide spe, charitate
pri cedens. Secunda, quod sit de .ne
.cessariis ad sibi rem Tertia,quod sit ficta perseueranter.Quartacluod supro se, non aurern pro alio. Has conditioncs ponit D.Thom. in hoc artuxul l . 2.2.q. s. in responsad Nodo assecutio necem mon imp . iatur,s Jaae comitia assuerint exdebito promussionis, adarotum cond scendet orantis. Et D. Chrysosto. ait: Ab orationeri recedas, done accipias finem postulati Illud e uim omnino est hietuandiim,quod pro se . oret, Taccipiat , quoniani.Chrustus dicit. Siquida eucruicini .min me neduubis, non dicit alijs, .sed vobis. His iovir, quς diximus cocurrentibus,certi simus, scut esse de .hemus, suod orati tostra erit impearauaria, immo debito, d .ex iustitialegalium tendaciiqvidem ad id Christus su se obligatione pI .missione oblisauit. Et quamuis nous
479쪽
fiath Deus vota orationis inpleat. A dem quod oratio unius norypoterae non propterca dissidendum est.Dis alteri mereri primam gratiam . Ce fert enim aliquando vota complere, tu. n.quod peccatori in mortali e prout ipse scit, ad gloriam suam , e cato iacenti est necessaria cordis me noluam salatem magis expedire nitentia,ut uiuat . Prod ispissime
Et haec dicta sint de illa di 1ficilitate. Scriptura dicit, D Tho. declarat. Arragona in dicto articulo citato, ut T. I. q. II 3.artic. t. Alio modo potest supra annotauimus. z. 2 Diui Tho intelligi,quod citatio unius profit alismae reri, ut primam gratitam habeat, ita scilicer, quod ex parte eius,pro qu 396. maritur,o orati vinentis pr Oetam , sit ne uariae peniwntia comu nente possit, O quia operetur, an a dis,non tarnent tanta,qu per se suf- scilicet ualleat, ut e prima gratia de siciat ad gratiam obtinendam,ob suitur, et gumentum ιltius remissionem . Et tali dispositione existenti in illo, prodest ei alterius
VIdetur affirmative respondenda ratio. Sed nec hic inodus potelth ex Matth. ca. y.vbrdicitur,quod bere verum Nam ut in imateria de videns sus fidem illorum,dixit pa poenitentia,dicitur in cotrition i ralitico: Confide filj, remittunt ut ii poenitentia cordis, nonis necessiariabi peccata tra. Quibus verbis aneti Madualis intensio, sed quaelibet etiἀsignificatur, afrorum preces valui me remissa est efficax, ut sit iussiciens diparalitico ad remissionem peccath spositio ad gratiam . Quare si ita est.
rum suorum, de ex consequenti pri naod sine militentia cordis rormali,stinam gratiam obtineret. Et Diuus aut virtualr non potest peccator priΙacobus ait Insiri natur quis in vo mam gratiam habere, quaecunquzbis,inducat presbτteros,&c. Et ad talis,etiamsi remissi sit,sussicit, ut il-dit: Et oratio fidei salvabit infirmit, lam obtiireat,consequens est Oratio & si in peccatis iterit, dimittentu nem asterius ad primam gratiam diei. Ergo valet oracio aliorum, ut ii recurio valere, quandoquidem exle,pro quo funditur,remissione pec correspondet pomitentiari, sevir catorum,in primam gratiam conse prie 'ispositioni ipsius poenitentis quatur . Haec sunt valida argu .secundum ius exigentiam sibi
menta praestarur.Vtrum aurem oratio niugRespondetur . dupliciter intelliga 'raliter alteri ad gratiam prosit, quod posse, quod oratio unius valet,ut pri Illa illam gratiam propriae disposimam gratiaiΠaIter consequatur,via tion correspondentem impetret il- modo, ut oratio unius valeat alteri I alium gradum, non est ita ce aa primm gratiam, secluso omni ho tum. no motu illius, ita.cur ex parte eius. Non enim est secundum ligem. pro qua oratur,nihil aliud sit uexessa nec contra legem,sed praeter, ut com-tium, P am non ponat obicem. Et i stat Catterum,quamuis in libera Dei
hoc sensu, certum μω dum n potestate sit, salua lege, hoc modo,
480쪽
orasonem unius ad gratiam alteri A non audit. Et Psal. 6s. Iniquitate , a conserendam acceptare,probabilius aspexi in corde meo, no exaudiet Doramea est,quod non facit, sed semper prima grada correspondet propriae
dispositioni, ut communiter docent Docho res in materia de gratia. Ex dietis infertur orationem unius, Pr prae loquendo, nunquam valere , ut alteri,pro quo orat,prima gratia conseratur,valere tamen, ut ei a Deo dispositiones, ad quas gratia sequitur minus, idemque pluribus indoeis diui nee scripturei inuenitur. Respondet D. Tho 2 2. q. 8 3 arro Io supposito, quod in peccatore du sunt consideranda, scilicet, natura εω culpa. Peccator, ut peccator nia auditur 1 Deo:ex misericordia quando que tamen auditur ad vindictam, ut Augustinus dicit, quod Deus quaedatribuantur,non ex lege,nec ex iusti s negat propitius, quei concedit iratus retia, sed tantum de congruo Quos tummodo unus alteri mereri potest, ut docet D.Thom. I. 2 quaest. II
Ad argumentum de illo paralitio ma respondetur non solum illi astantes, precantes, sed etiam fides eiusdem paralitici sibi profuit, quia sine propria fide vitam habere nis potuit. Vnde Christus dixit Confide fili, renitituntur tibi peccata tua. Et quari , do dixit videns fidem illorum. prehendit fidem illius simul. Ad aliud de verbis D. acobi, ideasseritur, quod uon solum oratio sa
cerdotum, cum sacramento extreme:
unctionis, sed etiam fides, poenitentia, cla deuotio infirmi sibi salute obtiment Hec Arragona super D.Tho.
exaudiatitur, impetrando aliquid quod
VI detur nullo modo peccatores quicquam a Deo cbtinere posse, xum eris inimici sint. Vnde Io. 9.dicu uri Sc imus quia peccatores inua
Vt cum permittit peccatore amplius ruere in peccata. quae postulat. Tunc enim dicitur peccator, inquantum
peccator orare,quando petit aliquid secundum desiderium peccati. Veruquando peccator ex bono desiderio naturet aliquid petit, tue exaud uri
Deo non quasi ex iustitia, cum meretur, sed ex pura milericordia.
Et notandum quod hic loquimur de peccatore in mortali peccato existe te,&dicim', quod hec duo Mereri, impetrare differunt,i testque ullum sine alio inueniri Naoratio Pauli a Corinth. I 1. fuit me ritoria, non impetratoria. Et oratio Iudaeorum Regem petentium. I. Regum,cap. s. fuit impetratoria, non meritoria Praeterea qui diceret peccatorem nunquam exaudiri
a Deo, vel semper exaudiri. Vtrumq; est falsum, quia in sacra Scriptura utrumque inuenitur: quosda exaudi, quos di vero minime s peccator
petat bona necessaria ad salute semper exauditur, ut ait D. Aug. libro a. contra epistolam Parmeniani. e. 8. idque intelligitur, quado oratio habet ditiones requisitas, ut supra dicta est,in infra dicetur quei sint illae.