장음표시 사용
91쪽
occisionis,ueInuridationis,manere A re. Secundus, quac na quide parei regesaris,niaxit ne si huiusmodi ad probabilior est, sed altera tamen satis etiam probabilis, in quam iudices multoties quoque declinates lentaertius est, quando una pars iis probabilis est, recepta,vr altera,&si aliquid videatur habere probabilitatis,parum tamen, in quam raro, vel niuaquam iudices inclinania
Iicet durendere, lue in fauorem ris, siue in fauorem rei. Haec erima conclusio Michaelis Salon, s per Diuum Thomam. 2.2.quaecZIωart. 3 Secunda concluso est. Licet
uoq, Advocato defendere causanrubim in secundo gradu in deseisionem rei, modo illam defendat si
ne ulla traude, vel Olo. Tettia con- elusio et . Aduocatus luscipiens cauliam dubiam iuxta secundum dubietatis gradum contra reum, qui periclitatur de vita, vel graui famia, audiactura suorum bonorum, peccat co tricharitatem, quia Advocatus ex charitate succurrere reo ita extrema,
vel graui necessitate, relictur Vltima conclusio est In causis minoris momenti, in quibus si vincatur, reus non incidit in grauem iecessitate neque peccatacti r mortaliter prosequendb illas, nec Ad uocatus in suo, patrocinio Ratiri est aperta quia praeceptum charitatis no obligat, ni si in graui,vel extrema nccessitate. idirue maximo est aduertendum, secunium D.Tho. in progressi litis, viderit causam ossi iniustam,contrarier parri nullatenus est aperiendum, ita secretum omnino est tenenta ,
ut habetur cano. si quem Denis erit.
vocatus esset in sacris, vel haberethenes enim, ut docet Nauarrae Pa,.
go concurrit eficientemnemo enim censetiuirregularis, ex occisione, vel mutilatione, nisi ad illam concutra efficienter . Et confirmatur . Consiliarius iudicis tenetur ad institutionem , ergo aduocatus. Ad hoc dieitur, Advocatum vere efficienter concurrere, sed non Propterea teneri poenam illam luere,quia est de ratione poenae, ut solita. turus illam codemnetur, cum nemo
debeat agere in se ipsum,ut alias dictaim cst. Et ad confirmandum,di eo Consiliaritim esse concausam ex parte iudicis,& idea teneri ad restituendum,sicut& iudex.quod si co uenit Advocato rei. Vnde talium est aduocaui illum esse irregulace, quia non est aliquis habedus irregularis, nisi illud habeatur in iure expresse 1 quo tamen nil tale habetur de Ad
Uncam. Atque etiam si Aduocatus achive concurrat ad iudicium,& causan aon manet ad iliam poenam talionis obnoxius, sed solum addesen. sionem sui clitari uti,& rei .. Tr. Quaerituran Advocarus pristis P usa dubia patrocinaria Espondetur, quod res gradum
in dubitandi in omnibus causis
forensibus sunt Primus, quadOcausi ex utraq; parte habet auctores, d
rationes ex aequo graues,4 iudices Ment at utramove partem incla . Dissiligo by Ooste
92쪽
esudibus, si praecipitur. Haec Mich. A Tettiaconclusio est Reuelans istSalon super D.Tho. quaest. 7 i. art. 3. iudicio peccatum fratrix notori uistorietate iuris, quod juridice probari potest,occultum tame & nulli
omnino nocivum,nec actu, nec pol state: pec aut quidem contra chari. ratem,non tamen contra uistitiam
nec tenetur ad restitutionem quia expoliare alium re,in quam non habet ius, illi tamen utilis, senecessa-aa. Quinitur a quid teneatur rex iam crimen fratris occultum iudici
ecclesiastico .velseculari contra ordia D spodetur primo, quod hic noa est quaestio de illo, qui ad praela sola,citra aliorum praeiudiciu est pectum,ut patrem, crime fratris deseri, catum. cum sit contra charitate, non seruato correptionis ordine, ut ab illo corripiatur Sic enim deferens crimen illud , iuste agit cum fimae , cuiuis bono, alias animae Praeseren
da sit Sed quaestio est dei Ilo, qui
ad dicem Ecclesiasticiam,vel secularem,ex odio,in maliuolentia, crimen occultum fratris descri. Secundo diconet quatuor conclusiones,
tamen contra iustitiam, cu commit
tens crimen,quod in iudicio probari potesta icet maneat illud occultii, iam non habet ius in sitam fima,qui reuelat illud in iudicio, expoliat illud in sua fama, peccat quid cm, Vt
diximiis,contra charitatem, non tamen contra iustitiam .Quarta, Multima conchisio est Reuelas in iudicio suorum primae m. Dcti rens in tu C peccatum fratris iuridico probabile, dictum p cccatum publicum quod quod est in damnum aliorum, reue cumque illud sit, ad nullam tenetur
Testi Iutionem,imo neque neccat, de sui natura,nisi quod enodio procedi quod est mortale. Sucunda conclusio: Deserre in iudicium critnen, quod non stia torium,nOLOrietat uiris,hoc est, quod
de iure non est conuicti: mici lentεtia. Et non est probabile reii nco si nitione, vel alia via suaviori adduci vestes, pec carum mortale st, Geon potest peccator ille, ut resipiscar, latque non ex odio, scd ne illud Iij noceat, nicillo modo peccat. Hoc intelligitur,quando nulla alia via comodius illi occurri potest,quam de- semendo illud ad iudicem . Haec recta ratio docet, ut illud deseratura, Dixi non alia via omnlodius illi occinii posse, quia si secreta ad ira Ira charitatem.&contra iirstitiam,&tenetur ad rcstitutionem Debet plane, apertras rere in iudicio, se ex malitia, vel imprudentia illud dixisse,& in eo fuisse deceptum,in dixi . se talsum, cum hac via non mentiatur, sed dixerat falsum practice, iuxta ea, quae nos diximus in primo lu
bro nostro impresso in quaesito pr.
Dcc noceat, contra charitatem est
deferre crimen illud occultum in iudicium . Haec Michael Salonia per Dimi Thonram. M 2.q. 6 9.a cculo Primo Disitireum Coo e
93쪽
a stuseritur an Advocatus susci ccessitate, etiam citra extremam,ami-piens causam euidenter unam, pecce etantur, quia miserabiliter quaeritat ab extraneis subsidium, ne decidanta decenti, quem substinuere statu tuc vir rogatus, ut faciat facultatem uxori, quod paulatim eis subueritato e parte uxori contingenti, sicii ipse in pari necessitate ope ferret suis si nolit,potest uxor, si alias odia, iurgia,&alia scirimenta timeat, si in ritum ad id arctet via iustitiae, tune
secreto paulatim , ne id pericii tisc.it maritus, necessaria subministres ρ tali parentum, Iliorum supplenda indigetia, necessitate, cum animo, tempore partitionis bonorum id quod in hoc opuspiti, Acuc bitum insumpsit, in parte libi obuetura copulandi. Quae quidem assertio, turalis aequitatis nititur fundamento, quia licet leges administratorem contra iuΠιtiam,si citatur cautesis, mendaciss, prasic tandoscripti iurisa
fas, alia huiusmodificiendo. R Espondetur, c tunica conclusio. Talis aduocatus non peccat contra iustitiam, ac proinde, nec tenetur ad relli tutionem. Probatur, quia nullam iniuriam ficit parti coistrariae quin potius impedit eam ab iniuria facienda. Et rursus no peccate5tra iuuitia iudicis, aut iudicij. Probat,quia iudiciu contrarii suae parti flet iniustu ,ergo simpliciter ito esset iudicium, ac per cosequens non peccat contra iustitiam, si quis faciat co-tra tale iudicium. Sed nihilominus Ad uocatus peccabit neccatum mendacij, aut periurij, ii ipse iurat falsum,aut alios iurare sicit. Item pro
batur conclusio. Quia testis non pee C horum bonorum constituant maricateontra iustitiam, si testificatur falsum in eadem causa,ergo neq; Ad uocatus Patet consequentia. Nam testis ut diximus est communis viriq; parti, Ad uocatus vero tantum tenetur respicereius suae partis in illud deseridere. Sed maxime aduertenduest, quod haec conclusio non habet verum ex eo,quod alicui Iurisperito Advocato videatur sua causa iusta: sed habebit verum, quando causa iudicio omnium, aut sere ortinium Iurisperitorum iusta est. Haec Domin.
Da Quaeritur an maritus parentes oris , et sitis exesi matrisnonio
Espondetur quod quando taIes λ, pateres,vel filii uxoris ravi,
tum, tamen totaliter uxori non obtεdunt interdicere usum suoru bonorum, quado maritus adco durui est, e subagrestis, ut rentiat, IOIi conferre licentiam in hoc casu , ubi ius naturale,&diuinum dicta iri filios,&parentes, iuxta decetri iam sui status, personarum, cum egerit, e Galedos. Nam Mopinio mutes ru Do
istorum huic asi rtioni favet, duni dicunt sine notabili detrimento suae personae, aut bonoru suorum alique teneri, potest, subiit ni re pio serim,ne a decentia sui status decidat, in casu grauium calamitatum, Muc statis. Ergo a sortiori, uxor, ex re naturali, diuino contra quod praeualere non pote lex humana, poterit parentibus, Ela fi lijs scindigentibus, cum praedicto moderami
94쪽
ne, subsidia conterre Qus verurnis non est debis, qua ceruando seritati est, in conscienti .i, quidquid sit de so pollunt, nisi id med i mobilia dero iudiciali, secundum Corduba in . He cludo uicus Lopea in suo Instructorio c. 10. secunda partis.
Quaeritur quidsit alienatio Ieν
quam transfertur domin in n. quaedam alia,quae hic ouentors tu necesesaria e m spondetur quod alienatio est
actus. per quem transfert hir dominium, si proprie sumatur sumpta Vero coirinnitar, includit in emplii' icti sim, locationem ad longum tempus, venditionem sub conditione, donatio hem, editionem ab scluta, pcrmutationum, ac perpetuum conixaetiim. Et in materia odiosa,capi mus proprie, di viridic in materia vero fauorabili, large, secommuniter.
Cui prohibetur alienatio, prohibe cetia Ocatio, d etiam finctuum, editio ad longum tempus.Modicum veris cmpus quid sit, relinquitur arbitrio iudicis, propter varias locorum consuetudines. Dico quod modicutempus est insta decennium, perpetuum autem est o annorum vel
quod durat, quamdiu vivit is, cui coceditur, via durat,in iram diu pensio
soluitur , vel quod durat usque ad
quarta gencrationem Solus Praelatus potest alic nare bona mobilia quae commode seruari niri possunt, ut sunt vestes trita fru tus o huiusmodi Preciosi verb, qua seruari possunt, quae ficiunt fructum, non a venatur line solennitate. Res enim immobilis is mobilis preciosa in hoc aequiparant .Piatrica pecunia putata ellet, vel in magna quantitarς consisteret ulteriu' id quod habet
fructum Gest in imagna quantita' te non consura itur infra triennium,dicitur quod cruando eruari potest, Se sic alienari non potest. In alienatione rei ecclesiastica quinque requirunt ar Primo tractare ans expediat, vel non . Secundo capituli consensus.Tertio quod pro Ecclesar utilitate fiat. Quarto superioris auctoritas. Quinto cu subsci ptione. Subscriptio nunquam requitatur nisi in eas bus in iure expreuis,& an- tu haec tria, videlicet, venditio,permutatio. donatio requirunt sub scriptionem . Hanc tamen sub-- scriptionem non oportet fieri manu clericoriim,vel religiosoruiu, sed lus si it manu Notari licii, ut consuetu. do declarat. Et nota dum quod unus tractatus solennis su icit, & non re
illi runtur tres. Qui tractatus no requirit consensum, sed quandam discus Itonem circa rem disponendam. Primo enim discutitur an magis expediat alienare hoc, v c illud, vel alio
post venitur ad consentum per alien nationem. Et s tractatu praecellit, in quo deliberauerunt alienare, v lcnt consensus Canonicorun no habiti in communi. Secus quando nopraecellit, quia requiritur conscia sus incommuni. Et sic conuenia topiniones Doctorum. Causis alienandi sunt quatuor. censitas si debita rgeant, Sc de fructibus Ecclesiae non possit satisfieri. Secundo Vtilitas, uricilicet rena miliorem habeat. Tertio Digitia 'ν Orale
95쪽
cio Pietas. Quarto Incommodita .ra tutum, non re liliritur pra dicta Io ma in alienatione rerum immobilium, ut notatum est in praecedenti
ut quia tes magis damnosa qua utilis ea Ecclesiae. Et adhoc,quod res Eeelesiae sine praedictis solennitatibus possint alienari, sequitur ut supra diximus, quod sint resis fles, ita quod non habeant locum determinatum, a quo no possunt transferri. Secundesquod non possit como. de seruari, quod est, quando infra
trienniu contum ur, ut dictum est. - H em recurrendum et c.ulla alien
Quaesto, sed sussicit stiperioris coasinis. Causa tamen legitima sui per recruiritur. Si ob aliquod impedimentum, Episcopus capitulum non haberet, debet aliquos aduocare clericos honestos,& cum eis disponerede huiusmodi rebus . Superior ad Terrio, si non sint res preciolae cultui diuino deputatae. Reliqua posita
alienari. Nomine vero mobiliu, vel immobilium, non ventuitura, acti nes, donomina debitorum propria. Vnde si princeps reliquit bona in bilia distribuenda, non veniunt poenae nondum exaelae. Si quis ramen olens compraehendere totum patrimonium suum,facit solam mentIotionis, in non exemptis, est Epis μpus proprius,in ex aptis vero, Praelatus eorum,ut Abbates, Proni inciales, Ministri, vel ad summum PA-tificem, si ipsi non habeat facta itate. Recipiens rem ecclesiae,praedictis solennitatibus non o seruatis,telictuLeam restituere ecclesae cum fructi-
iras perceptis, nec pretium possct repetere, nisi sit conuersum in bonis nem de mobilibus,&immobilibus, C caelisiae . Alienatio enim est nul- intelliguntur etiam actiones,lura, la, non seruata forma, uitae dat esse nomina dubitorum comprehensa. Idem dic de fructibus , siue annuis redditibus,'iri tamen alienari noupossitini, sine debria lennitate, crisne de his,que seruando seruari possent,licet quidam dixerint consulendo, quod ex magna causa possunt. Haec Siluest verbo. Alienatio, ubi rei. In conscientia vero,' itando as. fuit causa legitima alienaraonis in non fuit deceptio, non tenelai citi- tuere,quia istet solennitates adinvetatae sunt ad tollendas deceptioncs Artendendum etiam est, quod Praelatus ecclesiae non potest renum te exemptiorii competenti ecclesie, iis sunt auctoritates plurimae, que bre transigere euidenter in damnum cultatis causa hic inserere noluimus clesiae, nisi ex speciali cocessione a 26. Quaeritin an semper',aia bentisolennitates supra praedicta , in bonis Ecclesiae abeuandis. quadam alia, ad ιd spectantia S
Pae Ex quo infertur, quod no potest cedere liti,4 caiisae, atriciansigere nisi sit causa euidens,& debita sole initas, s actio sit ad rem immobilem, secus ad rem mobilem. Aliqui autue tenent, quod ind:fferenter potest, ID Espondetur, quod in Ecclesiis quia stat in acquirendo, 'secus circa noli cathedralibus sed interio rem iam aequisitam immobilem dcitibiis, ubi Ecclesiae lion habetu capi PClatus sortit, sine solennitate, po
96쪽
test repudiare haereditatem,seu lega Metone poenae sunt alienandae. Fallit tu delata Ecclesiae quia nondum Ec tamen in crimcn laesae maiestatis. clesie acquisiuim est dominium ante haeresis, quia sunt in comissuma die acceptionem legati unde Monaste comissi criminis.Et Mein dic in om-rium, quando renuntiat haereditati, ni crimin quo Ppetrato, ipso tacto, quae debet prouenire ei ex successio bona perpetrantis essent confiscata iam fratris, non dicitur alienare,va in Alienatio facta in fraudem credito incurrat poenas iuris, quia non est sibi rum,uel patronorum,non vale etiatus acquisitum. Et si praelatus iurauit si non sit tacta in traudem, sed fraus non alienare simpliciter,intelligitur est in ipso facto. Qi od donatu suit, non de re modica,quae sine solemni vel legatum Ecclesiae cum hac conditate alienari potest, sed de magna,& B tione,ut non possit alienari, sectandude alienatione illicita, quia turm est octores, quando Ecclesia alias pos
stricti iuris, si vero iurauit non alie sesiiones noti habet,pro utilitate, ει nare inconsulio Papa, aut sine licen caeteris casibus in iure permissis,po. tia superioris, tunc intelligitur tam test alienari, ilia pactum, ne liceat de licita,miam illicita,quam non Do mihi rem mea alianare, a iure reprotest sacere sine coditione interuenie batur,quia si donator aliter sensillat,te,etiamsi adst Ecclesiae utilitas , dc non fuisset mentis compos. Quod sane sillas: Si tame summa necenitas legaretur monasterio,quod possestio immineret, quae tantam celeritatem nos cnere non potest, cum additio- requireret, quod alapa consilium, ne poenae,si alienetur.locu non habe vel a superiore licentia haberi non C retralis menae, quia c5ditio tamquapossit, tunc creditur a Panormiano rurpis habenda est. Posset ergo vediposse alienare, non obstate iuramen in quociiq; casu,εt extra necessitate. to. Hoc ficit pro religiosis, qui saepe Haec ex Silues ubi supra. cita. in prae suum superiorem a remotis habent, ced. eluo. S in Suma Bartolomes ita eito possim habere ad eum re Fumi eodem verbo alienatio, ubi incursum. Praelatus quoque potest se utroque doctore plurimae suut auto-cere alienationem,etiam suis couin Iliazes.
guineis, non de rebius iis mobilibus, sed de mobilibus, quae non fiat a 2 7. Quaeritur quid sera adtinentadrua gni ponderis, fiant tanquam eice quandoq; in legatis, O testamentis re 'molinae ad suis subueniendum, ut i intuir, ct quibus de iure retinaui pietas ipsa exigit. Alicnatio facta per debeant. eum, qui commisit capitale crimen, spodetur, quod alimentorum ad piam causam tenet, dumodo fiat a nomine in legatis, ventui vestiante sententiam,vi ex lege hoc fit, menta, calceamenta, eruis,habi- quae dicit. Si quis post hanc,qua prae ratio, huiusmodi, ne quibuscipit,vi illius, qui capitale crimento homo vivere non potest etiam idemisit, bona jublicetur, scilicet, inue est si legetur victus , secus, si cibaria
ea post seliten tam vel qui ex se is sini relicta. Et simi liter nomine ad i.
97쪽
mentorum veniunt medicinae,& vi Αtae necessaria. Ac etiam si est persona honestae conditi nis,debentur expεsae pro studio grammaticae,& huiuia modi. Et orimo dico,quod patentes filijs,is econtra fili, parentibus tenentur alimenta praestare, im nia onera inuicem sufferre . Fallit hoc,
quando filij possent sibi sufficere in
alimentis ex tuis bonis vel artificio, nisi sit nobilis,qua talem arrem exercere non deceat, vel sit inficinus, idem puto de liberis circa parentes.
Fallit etiam, quia mater no tendtura nisi pater, vel ascendentes de eius linea deserint,vel sin regentes. Nomine etiam patris, hie veniunt omnes ascendentes ex linea paterna.Nomine etiam matris,ex linea materna. Et
hoc intelligitur etiam de filio emancipato, vel illegitimo,quia de iure ca
nonico tam pater, quam mater tene
tur alere filios spurios. Et notanda est, quod patcr non tenetri ratere fi lios ex inrepitria potestatis, sed ex charitato, iura naturali. Secundo, Mater, si poteli, tenetur per triennium alere filium, ultra vero triennium, ducatio ad patrem pertinet, nisi mater diues esset,in pater pauperi,initia tunc ipsa filium ale
Tertio, vir uxorem alere tenetur, nurum, ac pronurum: si uxor sit diues, vir pauper ipsa eum alete tenetur. Et similiter socer alere tenet nurum. Fallit primo, si in contrariupactum sat, secundδ si vir,aut uxor esset in culpa, quominus alter e2hiaberet obsequia debita. Quarto state fratrem alere tene . tu i egeat, eadem ratione sorore. Quinto, Dominus tenetur alere'
seruum sultimδ, nate tenetur dotare filia illegitima,sicut Malere:& frater sorore Seὰ notandu st, nec pater, nec auus coguntur filia dotarcinisi prius deducto, ne egeant. Vnde eis latum
superesse debet, quod possint eommode vivere secundum eorum dignitatem sit.ver. Alimento ubi, ut lupra diximus,inueniuntur authoritates iuris,ac Doctorum.
28. Pueritur de altari euius materia esse debet,quoruptexsit, qualite magnitudinis, ct quot modis instituatur,
qui possit illud instituere, O qua dam usu et Espondetur quod altare non debet esse ligneum, vel icrreum ι sed lapideum. De consecratio.dilhinctio. I. ii I. Sanctus Thom. q. sen .di. 3. a. par.quae s. 83.&est dii plex; Vnum stabile, &aliud viaticum, id est portabile. Debet esse partuis uris continens in se foramen cita consecratione, signo superposio. Et per consecrationem capit res sacris clausas fgno. i. sigillo. Et debet eis: tante: latitudinis, longitudinis, Hapis in capsula,quod in eo capi possit pescat scis,& Hostiacosecrata vel quod in conficiedo, cum sacerdos tenet in manib' pane,aut calice, supra lapide: teneat, Ic supra lapide conficiat.
Sed intellige, quod ista sint supra lapide pro maiori parte. Et sic habens
calice miniinu,potest oficere in patuissimo lapiderat Epi fere oes in suis die es bus decreuerunt huiusmodi lapides debere esse conuenientis magnitudiuis ad vitanda pericula. Aia Diyilias by Ooste
98쪽
Altare flabile luci cibus modis, fit v A tatis, cum Episcopus perficere nonnum ranae paruli, vel in superiori potuerit. xc criam silurst virea arte in lapide, vel atrie altare, vel in
atere dextro altaris: post cosecrationem clauditur lapide paruo, qui vocatur sigillum, cincipio soramine ponuntur Reliquiei, nomen ipsius consecrantis,in nomen sancti, in cuius honorem cosecratur. Quartus modus est , quia aliquado ipium foramen fit in ipso altari sub mensa, D. Thom. Dccotum. et ' Quaeritur qualiter execratur Altare,ua visu reconsecrandum P
re execratur quatuor modis Primo si mensa penitus, vel enormiter frangat tir, sic, ut appareat deser-&eadem mensa clauditur. Altare aura initas, idque arbitrio Episcopi deterte portibile liticibus modis, aliqua minabitur vis in cornibus, in quido sit ex in no, l .ipide, ita quod u
pis et si inuin,d sepulchritu ast in
ligno. Aliquando vero ex lapide so lum, ita quod in ipso .ipi decit sepulchrum. Aliquando ex ignr , lapi- , de ita tamen quod ita lapideas lepit L hrum, tigillum, lignum ponitur pro augea a latit Alinc. Ibi qua-uis possit secuti sum aliquos si si ii- ne reliqui js, sine sigillo, via pisnudus sit, hoc non acccptatur, quia est contra consuetudinum. Solus Epit opus illud p tet: consecrare, Minlli lucre, tam talii tu,qua portabile. Q iartum vero ad exstructionein, siue rectionem cici S. P.
cibile quidein instituere pol cli qui Lb t l. ipicida . curei nullo sit iure prohibitum stabile vero I i: i testhus consueuit fieri consecrat: ori secus si fractura esset modica Secundo ii mota fuit iunctura, qtia menta stipiti adhaeret . Et hoc sitie sepulchrum sit in latere altaris, sue etiam multo magis si sub ipsa mensi.Nam in illa coniunctione praecipue intelligitur esse consecratio altaris. Te tios quid de lapidibus stipitis tangens ipsam mensam moueatur, qua-d ni mia sun data est super quatuor
coluinnas,quarum una mouetur: se
cus de lapidibus parictis, vel de ipsis pariete,cui compaginatum est altare in quibusdan Ecclesijs quia propter motionem talium lapidum, vel
parietis,altare manens immotu non
c ccratur. Et idem de lapidibus si nitis non tangentibus mensam, idcri byteris cruci .ves nil tu re in orae tangentibus mensim,sed no prinEcclesia non consuerata:In conccra cipalibus. Et hoc nisi tot mou rutra vero, non niti duit untia Episcopi. Et eodem modo tua: clesia cose crata , si te conscia su Episcopi, non sunt altaria dest. ν nua , secus in no consecrata. In altari, ubi Episcopus celebrauit, erulem die alius sacerdos celebrare non potest, nisi de licentia Episcopi, vel in casu magnet necessi-
quod altare formam amittat Q larro si moueatur, vel frangatur,vLl, oueatur signum sepulchra . ii into si tantum augeatu sivel minuatuc aliare, quod formati amittat, quia forma est esse rei Potrabile vero cxecratur multis modis. Primo per re motionem lapidis a ligno,qilados puruDigitia 'ν Orale
99쪽
pulch tu est in ligo. Secundo quan A sar nec ecclesia sine altari polluitutido, mouem sigillum sepulchri exi quia polluto altari, polluitur ecci stetis in lapide, siue lapis sit in ligno ua: siue non Tertio, si lapis ipse not biliter frangatur, hoe solo modo
violari potest,quando non habet reliquias . Non autem execratur ob hoc, quod in eo celebr.iuerint degradati,& huiusmodi. Non execratur si
lapis sit in ligno, sepulchrum in eum talis pollutio in ecclesia fiat, secus de eo, quod est extra ecclesia.
nisi esset unum cum pariete eius. Ab eodem autem , de eodem modo reconciliatur sicut ecclesia Silue' verbo Altare ex dictis non parmis error est eorum, qui celebrant in altari portatili, quod est listaeum ,
collocari habeat, nunquam mit affixa alta ti, sed solum supraposita, ea mora, cum sibi adhaerentibus non execratur aliare, ratio est,quia ipsa menia tunc est altare portatile. Execrata Ecclesia,non execratur altare secus si polluatur,quia tunc etiam polluitur altare, desindigc reconcilia possint.
ro Queritur cur Deus animas ereat, θη- perituras nouis.
o spondetur primὁ, qtrndex cu A riositate id non quaeritur, sed magis , ut quibusdam respondeatione. Et hoc intellige de altare sta C tur, qui obtuurmurant corra Deum bili, non autem de portatili Ratio quasi male faciat, sic creando, quasnem huius diuersitatis assignat Panormitanus, ist, quis consecratio Ecclesiae eo sistit in parietibus, fe- parata est cons cratione altarium. unde illa violari potest, combustis, vel collapsis parietibus consecratione altaris remanente intacta. Et ita e corra,destruet altari,ac parietibus illesis, sed pollutio concernit totum n habent. Ideo licet praesciui corpus ecclesiae riuia ex homici animas fore damnandas, dio commita in ecclesia, totum eius corpus polluitur. Vnde etiam in altaribus ante reconciliationem ecclesiae, celebrari non potest,cum sint in corpore ecclesiae . Ex quibus elice primo,' quot modis ecclesia polluitur, tot etiam Maltare, quia ea polluta, polluitur. Secundesquod necitare existens in ecclesia, sine ecci
videt petituras animas. Dicendum est ergo , ex Theologorum doctrina , quod Dei praescientia animabus rationalibus creandis, aut creatis, necessitatem , respectu operum suocii in ad utrumlibet non Imponit, sed magis relinquit cras in manu colitis sui, Marbitrij liberi,quoluet laciis
hilominus eas creare , quia sciebat etiam eas libere acturas quaecumque agerent. Pro quo sciendum
est, quod Deus praescit quaedam et Iefutura de necessitate, id est, ex causa necessaria, sicut solem oriri cras. Quaedam vero ex libera voluntate, ut hunc hominem tale quid operari orietur ergo sol de necessitate, quia
100쪽
auia se Deus ordinauit,& homo voIuntarie operabitur, quia Deus sic praevidit Deus ab aeterno certi tu dinaliter, in desectibiliter cognouit unumquodque fit turum, sed propterea contingentibus,t liberis actibus necessitatem non imponiti H cut etiam si aliquis videat aliquem Acere gladium, neceuiari sequitur,
quod ille faciat stidium . Nec tamen visus ilius elicausa, quod illeficiat gladium . Sic etiam praeuidet Deus istius hominis mala opera, nec tamen est causa, ut ipse mala operetur. Secuti do ad hanc petitionem respondet Diuus usustinus libro 1 L super Genesim, dicens. Talia quaerentibus respondeo Altitudine consili Dei penetrare non postum ego,&longe super vires meas negotium hoc esse pronteor melioribus, sanctioribus aperiendum seruam est Rationabile ergo est, sicut Deus fecit hominum rectum, clinque seu Hi manu arbitri sui, proponens ei
Praecepta, aquam, ignem, ut dicitur Ecclesiast. Is ut apponeret manus ad quod vellet, it lito modo ab initio omnes angelos incit rectos, dedit ei silentiam, virtute in suificientem ad stati dum in rectitudine
iustitiae, dimisit eos in libertate arbit iij eorum, respectu boni, mali,
decreuit concurrere cum eorum voltitatibus ad omne rectum bonu,
vel malum, quem elicitive producere vellent. Et hoc, quoad actu uinentitatem, mon ad eorum deserinitatem, ita quod, si sua libertate declinarent in partem istitiae,in ipsorum penis diuitis minifestaretur iustitia.
Si verbis allent stare in rectitudine, Pars Secunda. largitas diuinae misericordiae in ollatione stelicissim e Delicitatis demostretur. Haec scribit Henrieus de Massa ei tatus a R. Patre Birtholomaeo Sibilla ordinis no stri predicatisrumin eius peregrinis quaestionibus. Ad haec ego alderem, nisi animae
peccatrices, sine paenitentia decedeates,non punirentur quo modis iustitia diuincap ireret. Et e conu Pso Nisi vere pestillentes ipse Deus, pater imisericordiariri, non suscipereri,ubi eius misericordia manifestaretur. Ergo salus ian tr. ex Deo est, perditi vero ex nobis est. vi supra visum est. In sequenti quae lito, videbimus, pro
eadem materia,quomodo Deus dicatur hominem reprobare. Haec praetatus Doctor quaeit. 7. cap. I. I Decad.
LI. Quaeritur an Deus aliquem baminem reprobet, qui numquam aeternam habebit beatitudinem.
VI defm De nullu reprobet homine: Ni illus. n. reprobat quem dili it sed Delis oenuhoieri diligit, secti dum illud Sap. Diligis omnia,quet sunt,& nihil odisti eo rit quae fecisti. Praeterea nulli debet ina nutari, vitare quis non potest: stili Deus alique reprobat, non potest vitare,quit ipse pereat. Dicitii r. n. Eccles. 7.c5sidera opera Dei, q, nemo possit cottigere, quem ipse despexerit. Ergo noesset hominibus imputandum,quod pereunt: hoc est talsum. Non ergo Deus aliquem reprobat. Respondetur unico verbo,& dicedum,quod Deus aliquos reprobat. Ad prouidentiam en im pertinet pramittere siquem defeetum in rebus.