장음표시 사용
581쪽
tibus ineque in aliqua aliare, nisi in diuino Verbo , quod ne . quaquam deficere potest aut fallere. Sic enim dictum est perhai. o. Isaiam Prophetam capite quadragesimo Omnis caro faenum omnis gloria eius, quasitos agri exsiccatum es faenum, Meetidie
flos, verbum autem Dei nonr manet in aternum. Nomine carnis.
omne terrenum intelligit, quod tanquam scenum arescit, Meonsumitur. Vana enim esset spes illius qui in viriditate sceni, eiusque nitore, lapparentia fidelet, existimans, quod illum virorem nunquam esset amissu tum sic vana est illorum spes, qui in voluptatibus, diuitiis, aut prosperitate huius mundi conndunt, cum omnia haec ad instat sint scaeni, quod hodie est, mane in clibanum mittitur. Sic omnia, quae sub lunae globo continentur, instabilia sunt, firmitudinem nullam habent. D. Greg. D. Greg. in expositione huius Psalmi expendit illud Saluator
Manete in me, ero in Ubis,dicens.Vbi manendum est, nisi in Ioan. Is ipso Deficient domus palatia corruent,denruentur eivitates ab imis βῶbus turres euesientur, ροBremo caelum aerea transibunt, membum autem Dominι mane in aternum, non sequamur vanitatem deserentes veritatem.
Repohenda et itur est sustinentia nostra, manchora spei
Bostrae, ne nos decipiat, in Vetbo Dei verissimis eius promimonibus, quae nullatenus deficeie possunt. Fidelis Deus, inquit David in verbissuis, Sanctus in omnibus operibvssuis, 44. H. IA . Simul, sanctitatem operum ti fidelitatem commendat, ut intelli amus, quod sicut implicat ab operatione eius sanctitatem deficere, sic etiam a verbo veritatem. Si enim Deus aliquem falleret,mentiretur,quod Deo repugnat facere, non tum per se, verum neque per internuntium, aut aliam per-L b. I.de sonam. Cum si, inquit Augustinus omnipotens , mori non sm .c. I potest,falli non potest, mentiri non potest. Et rursum, dum de Deus me omnipotentia Dei, tam multa dixerimus, si volunt inuenire
iri non quod omnipotens non potest, habent prorsus , ego dicam: potest mentiri non potest. Quod ipse Dominus confirmat Lucae vi-L b. o. gesimo primo cum m. Caelum, tarra transibunt, verba autem de επιι mea non transibunt. Vel concidat ergo bmne coelum 1 omnis-- .ps que natura diuina tamen veritas consistat necesse est. Nam
Luc. 2O. si Deus per se, vel per suos ministios possiet fallere in quo aliqui iuniores aberrarunt impossibile esset, quin inter ipsos
canonicos scriptores, aliquod mendacium reperiretur, aliquave ditanantia, & quod sibi inuicem non constarerit omnes, quod experientia ipsa docente manifeste falsum est. Q n potius inter alia fidei nostrae firmissima aisumenta
582쪽
hoc pii ne i pem locum obtinere Scotus existimat in prologo sententiarum . quod tanta sit in diuinis Scriptutis consonantia, Smptura unde sis texistimo' factum est, quod diuina Scriptura musica sacramu-εc harmonia quandoque appellatur Eccles. 4.dicitur Lau sca ap-rtimus Uros gloriosos in generationesua qua in ρωιιa sua uenerunt pellaturi
modo musicos e carmιna Scripturarum. Et Iob 36. R. dediture 4 .earmina in nocte. Fuit antiquitus musica apud Egyptios rese Iob. 36
tente Hoto Apo Oil me foederis aut pacti symbolum. Unde ad Hormsignificanda sordeta δε quod futura essent rata: firma citha Apollo.
Iam muli ae instrumentum in messium adducebant. Et erat aederis
non meptum symbolum quia sicut in cithara fides quibus Ombota.
constat & voces cum diuersae sint, in unum coeunt, sic nant, sic etiam in laedere, diuerse voluntates in unum conueniunt. Est enim Scriptura foedus quoddam diu mum quod cure horninibus pepigit Deus, cui falsum subesse non potest.
procedunt, inquit, de labiis meis non faciam 1 rrita, vel ut habent Hebiaec: Non faciam irritum foedus meum. Et ideo mu Psatag.
sica appellatur circa quam nudia dissionantia, aut falsitas teperati potest xlicet Prophetarum sint di nersa voces , tamen omnes diuina quadam eonsonantia inter se eonueniunt. Re fert losephus lib. Io .capit. io. quod cism Propheta Hieremias Hierosolymis,&Izechiel Babyloniae templum Dei esse euertendum, ciuitatem destiuendam assererent: tamen non credebat Rex Exechias praedieationi eorum quia videbantur inter se dissidere quia alter illossiam imabat Regε captivandum esse, duc edumque in Babylonem:alter vero quod Babylonem ori erat visurus, in quo co tradictio esse videbatur:tamen cum
vetitas Dei in fallibilis sit, utrumque adimpletum est, ductus est Ba Ionem cillam non vidit, quia luminibus priuatus, illam fuit ingresius. Osetbi diuini insili milia Lineluctabilis veritas 5 irrefragabilis&admiranda virtus , ubi neque falsi tas, neque deceptio aliqua reperiri potest. Quis est Domine qui in fumissimo, rebo tuo non speret, cum ipsis eoeli polisse firmius magna hine n u emergit consolatio, fratres I
eonsideremus quama in diuinis promit Gonibus sit celli lucta& firmitas, quia nobis res non est eum homine aliquo mendace,cuiusve iba sunt dolo&fallacia plena, no eum deeepto rein verit fico qui nbs maehinationibus se s decipiat, sed cum veracismo De M. ut rectrus d eam curii ipsa essentiali vexitate,cirius verba de ore suo sancto procedentia, irrita, aut inualidae Issi non pollunt. Ipse enim nobis magna inenarrabita bona promisi Rirarii eo manisata euas cultodimus promisi isuam
583쪽
suam gratiam, si ad eam disponimur, & remissionem erimi. num, si vere, ion fictu peccata nostra detestamurri confitemur. Speremus ergo in eo,& in Verbo eius sustineant animae nostrae,cum loco pignoris illud habeamus, in quoi confidebat ille qui dicebat: Sustinuit anima mea in erbo eius sterauitam-
Recte quidem postquam in superiori versu peccata rice- .. - Iera confessus est , dicens adeo grauia esse, quod si supplicia grauitati responderent , nemo sustinere posset, modo subdit: SMItinuι anima mea in verbo eius, sterauit, c. Frustra namque a Deo miseli cordiam ex pestat,qui propria scelera non agnoscit confitetur,neque de illis debrium dolorem habet. Qua- te spes peccatoris obstinati, qui in vitiis suis perseuerat, credens nihilominus quod sine peccatorum poenitentia vitam D. Greg. aeternam consequetur, talis non est spes, secundum D. Grego-Met4s . ij sententiam . sed potius stulta praelumptio Spes enim sic ad s. 26. Theologis definitur, Spes est certa expectatio futurae beatitu-D Bon dinis ex Dei gratia,& meritis proueniens. D. Bonavent.sic eam Dei quid definit Spes est virtus qua spiritualiari arietna bona cum siducia expectantur, propter confidentiam meritorum, proe- dentium, , taliam diuinam.Vbi summopere aduertendum. quod in defiqitione spei etiam nostrametata ponuntur, ut intelligamus nota tot om diuina gratiae relinquendum esse, licet causa siti; incipalis,ad sperandum lanam nisi adsint etiam merita praesuinptio erit, non spes. Qui autem in peccato mortali existit, nullum opus Deo ratum efficere potest , quale spes ςius an existimatur, nisi a peccatis reli piscat Debemus quidem speraeeata diuina misericordia, quod bona ejus consequemur, ted non sperare hoc sine meritis, quia hoc esset vanissimum. Sacrificate sacrificium iuBitiae , insterate in Domino, in- tm. . quit Pialmista Alia litera habet Sacrificium innocentia. Prius debemus D sacrificium innocentiae factificate, quod fierio equit, si ii pcccatisperseuerauimus,4 deinde sperare in Domino. Sacrificium, inquit, non holocaustum, ut omnes com- Hugo prehenda tMaeciamque differentia,inquit Hugo, inter sacri- sucrifcq cium tholocaustum vellaturiquod in sacrificio pars o Tere-c bolo 4atur Deo, pars vero sacerdoti res exuabatur: at holocaustum cause H intum cremabatur . offerebatur Deo. ei secti, Religiosi scrimen debent se in holocaustum eo os cie, id est, oraliter, aut nihil in illis, mundo,aut saeculo reici uetur, ut verum taculares,la est, quod aliquam sacrificium offferantur. Iuxta illud Apo- Rom. I x stoli ad Romi Q u. Obsecro γοsiviextiberiis corpora veIirato
584쪽
sham mentem sanctam Deo platantem. υιιonabile, obsequium elirum. Hostiam vivam, inquit, non mortuam. Ille holtiain offert , vertim mortuam, qui in peccato existens, aliqui bona opera exhibet orationem ieiunium, eleemosyna, aut aliquod aliud opus Hostia haec cared vita gratiae, quare neque .ncta est,neque Deo placens. Inquit ergo David: Sacrificaresacriscium inibita, id est vosmetiplos in iacrificium iustitiae, innocentiae per opera in charitate nicta,& tunc sperate in Domino.
Et obse luat Hugo in sua glossa super haec verba , quod ante φί
sacrificii oblationem , aliqua fiebant, quae debent etiam fieri in factificio cordis nostri. Primo, quod segregabatur animal naactandum ab aliis animalibus sic etiam cor debet segregati ab omni illicito. Qui enim noluerit eoi suum a voluptatibus, cariusque i leceb iis, & delicus piohibitis segregare Elustra sperabit in Domino: Vnde Psalm. i. dici tui Mauru μνεlla
Diuidit inter peccatores,& sperantes,quia qui sperat in Domino debet a peccatoribus 4 peccatis separatus esse. Secundo, ligabatur animal ita etiam debetigari cor funibus4 vinculis praeceptorum Dei, propter quod dicitur Ezechiel. . Et cir Σῆecb. 4.
eundedacie vinculas, o non te conuertes a latere tuo, latus abud.
Tertio excoriatur: sc etiam cor excoriari debet, quod fit petconteisionem. Hoc adumbratum fuit Iudith. io ubi dicitur, ans silo quod Iudith volens Holofernem intelliceres, exuri se vesti mimio. mentis viduitatis suae. Iudith enim confitens interpretatur,qui Figura. debet exue ie seipsum vestibus viduitatis suae quia debet anima viduat sponso suo Christo orbata, ab omnibus peccatis suis cum veteri homine exui, ut Christum induat, diabolum occidat. Quarto illimo, sacrificium in rustia diuiditur, Wigne comburitur sic etiam cor nostium gladio spirituali verbo, scilicet Dei quod super omnem gladius ancipitem penetrat,& pertingit usque ad diuisionem animae & corporis , diuisum igneque charitatis accensum , creato ii suo de- Det offerri, quo sacrificio facto, tunc anima fidelis speret in
Favet huic explicationi Paraphrasis Chaldaica, quae sic ha Padiaphr.
bet tomate concupiscentra vestras, o reputab3tur,obu , seu Chaldaie. sacrificium iuBitia bu erat in Domino. Omnes quidem in Domino sperant,4 omnes vitam aeternam adepturos esse putant, seipauci sunt qui concupiscentias suas domare velint. Si enim interroges hominem carnalem, utrum spem habeat suo
salutis: tespondebit utique se habere firmissimam, in eaque
585쪽
Omnes eremi cultores antecellere. Quod si adhue ab eoici sciteris,quare igitur carnis petulantiam non reflaena. Mesarepto pilain sensualitatem non doma. Statim in suum rauo-iem misericordiam vocat dicens, quod sperat in summa Dei clementia, qui non permittet eum damnara . pro quo anguinem suum rudit. Cui ego dicam. Recte quidem . si tamen ipsa spes bene fundata esset quia spes uti iam diximus , Don sollim in miselico idia Dei, sed etiam in bonis operibus ex gratia eius piocedentibus fundari debet. Quae autem secus hin-DVII. datur, finem suum non assequitur Iob capite ii.sui vaticini,
postquam spem iusti magnis en comus sublimauit, dicens de illo quod habebit fiduciam proposita sibi spe,4 quod defessus
dormiet securus requiescet, & non erit qui illum exterreat: Spe spem malorum depingit, dicens: Oculi autem impsorum def- ιο rum G ei. is ore stultum peribit ab eis, o spes illorum abominatio anima.
ping tvr Denscient oculi impiorum in morte Pentonces ceryarandos jos,
tune peribit ab eis omne refugium, quia nullum remedium, suae salutis inuenient. Nam sicut stera 3MBus, morte ua, sic impius in malιιia sua expellitur. Et tunc quidem spes eius ab minatio erit ei, vel ut alij legunt amictio, cum videat se sua spe esse frustratum. Hoc idemimus Paulus in ea quam ad Hebraeos scripti elegantinime pertractat. Inquit enimmbr. io capite decimo, Hubent εtaque fiduciamin introitu sanctimιm o sanguιne MiBι, quam nitiam nobis uram nouat e viventem, per velamen, ides, canem suam , acerdotem magnum jup rdomum Dea accedamus cnm vero corde , in plenitudιne fidei, ast uicorda a conscientia mala. Sr abluti corpus aqua munda , teneamus
sternoctra eo egionem indeclinabilem. Hortatur nos Diuus Paulus, et fdueiam habeamus, introitu sanctorum , id est, quod
simul cum sanctis omnibus possimus per merita languinis Christi regnum coelorum ingredi, euius viam ipse initiauit D. Ansu nobis, quia ipse primus omnium , inquit Diuus Anselmus in commentariis inane viam et Lingi essus fitilibus suisio. testa ei ambulandi per eam , postse tribu it. Quam nouam D. Amb. appellat, quia ut inquit Diuus Ambrosius, nullius adhue via serm.73. haec fuerat temerata vestigio, quia ipse est qui reseravit nobis
dananti. vias vitae. Haec via vivens appellatur ab effectu, inquit Lyra. Lyanus quia ducit nos ad veram vitam. Omnes aliae viae, licet filiis perditionis rectae videantur , tamen ducunt ad mortem' aeternam damnationem sola haec via , quam ostendie notas Christus ad vitam ducit, quare viva appellatur. Qiri hac via incedunt, vinciues dicuntur, qui vero per alias , mortui sunt. Via
586쪽
via illa quae ducebat ad lignum vitae , per cuius esurri aeterni-Σabat ut homo, iure optimo via vitae appellari poterat, quia ducebat ad lignu aeternae vitae: sic via quam Christus per mot-tem suam, nobis aperuit,via vivens dicitur, quia sola illa ducit nos ad locum, ubi aeterna perdurabilis vita reperitur. Per velamen id est,carnem suam. Appellat velamen carnem Christi quia sicut velamen templi, siue tabernaculi sancta sanctorum tegebat, ubi non omni uc, sed solam Sacerdoti summo ingi edi libera concedebatur licentia : sic caro Christi ,erat velum quoddam,quo diuinitas tegebatur, ne libete homines ibiam , in sua ma)estate .clai Nate possent intueri. νat em miri tis absconditus sanctus fael Saluator eius, ut Isaias inquit:
Templi velum in passione scissum esti, aduertit Anselmu, P. VI. ad significandum, quod post mortem lassionem iij Dei,
liber iam ad eum dareturaecessus. Inquit igitur Diuus Pau mbr. a. lus , qaὀd fiducia accedendi ad Deum, σχαἰumcingredιe-ι, debee esse per velamen, id est, per carnem Christi,cuius passio & Vt ita dicam distissio , perviam nobis iacit coeli viam. Et Sacerdotem magnum in domo Dei. Habemus etiam Christum Dominum nostrum Sacerdorem magnum, per cuius sacrificium
hostiam, quam in ara crueis Patri obtulit pro salute nostia, polium us cum fiducia aspirare, ad ingressum regni coelestis. Sed adueitite,quasi dicat egregius gentium Doctor, quod adhoe,quod pus nostra vana non sit, irrita, requiritur quod accedamus eum vero cordes, non ficto , ita quod Deum fallere velimus, accedes ad eum duplici corde. In plemtudine fidei, ita quod fides nostra sit totali sin integra , credendo sumiter quidquid nobis per Ecclesiam proponitur Debemus etiam asperge ie corda costra,a conscientia mala. Fiebant aspersi, nes, quado populus ingrediebatur templum, ut illi qui inglesia
suri eratu, mundarentur a quacunque irregularitate, vel decentia. Sic debemus nos corda rore Spiritus sancti a spei gere,in coi pus per lauacrum sacri fontis abluere, ves lachrymis ab oeulis nostris in tanta copia procedentibus quod non olum animam, verum, corpus abluere sufficiant e sic tenebimus fidei nostrae spem indeclinabilem id est, spem veram&firmam quaea fide nostia toficiscitur. Ex eo enti quod credimus Chtistum suo sanguine ianuam tegni coelestis aperuisse pretiumque nostrae redemptionis Patri soluille concipimus spem vitam aeternam assequedi .Quatrio anima fidelis Christi sanguine redempta, accede cum fiducia ad thronu graciae eius,
accede ne timeas, si illum offendisti, ita eius tuis felleribus
587쪽
prouocasti time quidem, sed timore non seruili, sed filiorum non diffidassed in verbo eius sustine, cin misericordia illius spera.Interim hoc unum aduerte, quqd nisi a peccatis poenitentiae egeris, nisi cor tuum murydauetis, lachrymis contritionis ablueris, spes sua te frustrabitur,4 ad optatum nocite perducet finem si autem spe vera sura in eo speraueris, consequeris gratiamin gloriam.
A cuHodia matutina sique ad noctem speret Israel in
Domino. VLLus est humanus labor, nulla tam Vrsens& laua calamitas filiis Adae potest accidere,etiam si magis ac magis unde quaque ingruat, quae spes aluti sin incolumitatis tutulae, non fiat tollerabilis. Hac enim spe de medio sublata, permulti cum se . uent laboribus4 periculis omni ex parte circundatos .de- Spes Iabo ficerent animo,dolorique succumberent. At spes,qua unicum rum sola est eorum qui laboribus vexantur solamen vires tribuir ac robut ad aduersa quaeque ferenda. Hinc est, quod cum Deus parentes nostros de Paradisocii ceret pieciso relegaret exilio , eo quod manum ad vetitum lignia in extendcient, etiam si Cherubin posuit in introitu veititurio Paradisi ad custodiendam viam ligni vitae gladium versatilem manu sua ha bentem,sed non Paradisi ianuam omnino clausit, quod facile illi fuisset, ne spei etiam clausia, homo inter exilis huius calamitates desperaret: impossibile iudicans, ad gaudia Paradis remeare,iterumque redae. Q modo enim creatura tam nobilis ad imaginem imilitudinem Dei creata , quae nullas ad luc calamitateSaut aerumnas fuerat expella, sed inamoenissimo illo Paradisi loco,ubi nihil noxium, nihil nocivum,aut triste collocata suciat, persistere posset vivere: nisi diuina hac spe fulta animatat Tempo ic diluui j quando uniuersam ter ram Deus aquis inundavit,in omne animantium genus propte hominum malitiam perire fecit, nissit Noe , ut ingrederetur arcam cuiliis suis, ut tauaretur successiona humana se eve1 6. men, nCn omnino periret.Cui russit Deus,capa Genes quod V tru in arca iura in ingressurus erat senestiam faceret FenMiram n- ρm ii Φr quit, in arca scies, . in cubilis consummabis eam. Euit enimi fenestra
588쪽
senestia ista ut in historia Scholastica dieitur ex sententia Hebraeorum j chryhalina, per quam lux ingrediebatur. Et hinc
est,quod ubi dicitur facie fenestram, aliqui vertunt Facies λιον - Et haec quidem fenestra sis aduertit Oleasteri ex oleaster. contextu coli: gitur Perat in summitate arcae vellas citum re θmboluspiciens Deus sancte, quis in hac fenestra coelum respiciente, Di,.st fospei mirabile symbolum non videat' Nonne Domine aptius estra ἀν-
esset quod fenestra effet in latere arcae, ut ex ea Noe aquarum a Noe in nundatione posset respicere,ut quaprimum cessauerit inun coetu redatio,& apparuerit arida, ipse eum caeteris animantibus inco θι ciens. Iumis egrediatur Minime quidem si enim fenestram a latere
aicae aperiret, Disitan spei lanuam clauderet. Nam si ex illa fenestra versus terram aspiceret, chim videret eam Noe aquis immentis inuolui, opulentissimas ciuitates corruere suprema aedificia solo aequari cum cerneret homines contra inundantium aquarum,& Ventorum impetum reluctantes, tandem
simul cum alus animantibus in te feri maris suctus absorbeti forsan doloro in tristi,spectaculo exanimatus . em futurae salutis amisisset. Quare praecepit Deus,quod fenestra illa emet in summitate arcae, perquam nihil aliud nisi coelum possiet aspicere, ut in solo Deo spem omnem collocaret. Patient in s mus ille Iob , qui tot calamitates ab aduersatio humanique generis hoste,non sine diuina Dei permissione fuit perpessus in suis aduersitatibus. spem redeundi ad pristinum statum comitem semper habuit. Sic enim dicebat Cunctis Hebus quibus nunc mιlito, expecto donec veniat immutatι mea, cap. I . . . 4.
Immutationem appellat vel ab illo miserabili, deplorando statu in quo erat, ad pristinum scelicitatis , in quo fuerat, tegressio, vel quod magis rationi consonat, a vita illa corruptibili&mortali ad immortalem Lincorruptibilem transmutatio. Et appellat immutationem, alterius vitae statum. P ue lim sera muci casast udar evado ivida, sicut quidam Vir do mut ιtro. ctus explicat. Et obserua, quod praesentem vitam laboribus Ῥιta no- ealamitatibus circum sentam, militiam appellauit ad insinuan stra milidum, quod sicut miles pe victoriae,aur stipendi militat, alio tia. quin militiae labores ferre non possiet: se spes futura vitae, praesentemiarium nisi calamitatibus plenam, reddit tolerabilem. Quis enim inenarrabiles militiae labores quos tolerare
est necessie, line spe alicuius propositi praemij,vel per unum solum diem ferte pateretur3Sic nos utique in praesenti vita quasi Dei milites, spe celestis beatitudinis Tutuli triumphi laboramus.Hic desudantum est,hie laborandum,hic sunt agendae N excubiae,
589쪽
excubiae,& standum semper pro acie, in futurum vero differ- turpia: mium. Haec eadem consideratio Apostolum Paulum in mediis laboribus4persecutionibus, quas ab Ecclesiae sari-Ηe r. 6 ctae hostibus tulit,conlolstatur.Fortismum solatium habe min, qui confugimus ad tenendam propositam syem quam sicut
anchoram habemus anima tutam ac firmam , is incedentemisique ad interiora velaminis Perpulchre,4 non sitne magna sermonis elegantia, spem anchorae nauigil comparat, quia sicut Nauta cum turbatur mare,& fluctus eius intumescunt,an choram mittit,quq nauigium contra maris,fluctuumque violentiam, tenet immobile: sic iustus,qui in aliqua tribulatione, animaeque tempestate versatur, ad anchoram spei debet con-D, Amb. fugere,eamque in loco tuto ac firmo collocare in Deo, cili-ειmste cet,qui natura sua firmus esti immutabilis. Tradit D. Ambro lius homil. N. in Hexameron, quod Echinus piscis marinus exiguusin vilis, clim procellam tempestuosam praesenterit, calculum validum arripit, eumque tanquam anchoram tener, ne excutiatur fluctibus, itaque, non in suis viribus stabilitur, neque in seipso confidit, sed alieno pondere fulcitur: sic nos imminente4εpestate rentationis, vel alterius aduersitatis, non in nostiis vinibus, neque in nostra virtute confidere debemus, sed in virtute Dei. Accipiamus calculum illum Me quo Apoca- si lyp. cap. i. dicu uti. Dabo illi ealculum candιdum, is in calculo
nomen nouum scriptum cui adhaereamus fortiter, ne a tentationibus superemur Doctrinam hanc probe nouerat Psaltes hie,qui eum silio Istae in dura Babylonis captiuitate is seruitute constitutos, consideraret,intelligens, spem in solo Deo positam, unicum illis fore remedium, ut a tantis malis liberaritossent, incolumccsque euadere,alloquitur illos, dicens: A eu todia matutina Aue ad noctem,Scc. Sed filiis Israel pto nune dimissis, ad nos ipsos nostram orationem conuertamus. Quis si inter omnes nitos Adς qui non intelligat, in hoc mundo, ubi a vera nostra patria exulamus, captiuorum nos vitam degere Milandoquidem, corpusi plum quod animae habitaculum est carcer appellatur 4uearcer stodia ubi mens non catena ferrea , sed carnis compedibus aggravatur, ubi innumeras calamitates & miserias perpeti ne
imito cesse est. Contigit enim animae nostrae, quod alicui nobili aut equiti solet contingere ciui si propter aliquod commissum scelus, loco carceris propria domus assignetur a iudicibus:quae illi prius erat iucunda , dcin qua non mediocrem voluptatem Raptabat,incipitritaedio esse, ingentis itistitiae causa Parieter
590쪽
tes videatur iam illum non polia capere,&quidquid in ea est.
triste ciniucudum diJudicat. Sic corpus humanum quod ante praeuaricationem, animae erat valde gratum, clim post peccatum datum sit illi in carcerem, iam uota rectis oculis illud aspicit, quia magnas in illo praesentit molestias Bone Deus quae lingua etiam si Tullianam imitetur facundiam)enarrate poterit incommoda,dolores,infirmitates, miserias,quae ex societa e coi potis animae adueniunt 3 Hinc ortum habuere voces illae lamentabiles, doloris plenae sanctissimi Iobi quibus Deu alloquebatur,dicens: Nun. ς' quid mare ego sum aut celsos, qu circundedisti me carcere' cap.7. Appellat carce iecorpus, in quo anima quasi quibussiam
vinculis detinetur. Sed quatum ad maris laeti metaphoram, aduertit Lyranus. quod Deus in mundi principio, quasi incar ν--.cerauit male sub terminis quos nunc obseruat, quia cum ele mentum aquei in decupla propo itione teriam excedat, naturaliter eam operuet in ex omni parte circundaret: at quod illam non ex omni parte cooperiat,diuinae, ututi&precepto debe Psa ro tur. Terminum posivisti inquit David, quem non transgredien
tur. neque eonuertentur operire teνram. Itaque, mare carce
ratum est,i quasi vallo quoda circundatum Cetum etia immanem pisce intra limites Oceani maris reclusit,non permittens ut ad maria mediterranea regulariter tiaseat, ne nauigantibus nocumento sit Inquit ergo Iob: Nunquid mare ego sum aut cetus, c. Quas diceret, Mare quidem iustissima prouidentia incarceratum fuit ne limites tuos trascendens cunc tam mundaret terra,cetus etiam digne tuis legibus fuit reclusus,ne nauigantibus nocumentum in serret:at ego,quae mala seci,aut quae commisi climina,quae dana proximis intuli, quod sic eat-cere me circundas iremis Cutio iam corporis vincula dissolui pateris Cur vincto mihi non aperis ianua: ut ex hoc corpo iis ergastulo liber possim exire Eodem etia tendunt Regii Vatis illa affectuosi mimae voces,quae habenturis L, I. Educ Gli 1
de euaodιa ammam meam ad confitendum nomina tuo. In Hebraeo habetur: EM do carcero, quod D. Augustinus adno D. Aurrauit inta loquendi metaphora exactiissime explicat , molestias quas patitur anima, dum in corpo Ie commoratur. Carcer fere semper locus est horridus, Delidus,4 immun-'