장음표시 사용
201쪽
1ις HISTORIAE AUSTRIA CAE, se gymnasium in Academiam publicam siue uniuersitate diti vocant evexit,impetrato ab Urbano Sexto P.M. confirmationis diplomate,circa annum eius seculi octogesimum quartum. Mathematicas artes, summo studiolmouebat, easq; publice legi curauit. Architecturam quoq; &statuariam unice coluit. Laxem burgum item v m,cum amoenissimo scrarum vivario, extruxi ubi pacis tempore vcnatu, de aliis exercitiis, ocium oblectare solebat. Ad Stiram vero ciuitatem supra Onasium amnem,a nobilib'quibusdam tumultuatum est,quos inter Rorij quidam nobiles, munitistimam iis locis arcem tenebant Leonstat nam, ex qua,intcstas quotidie excursiones in vicinos agros faciebat, nonnullos etiamcx principis nobilibus, inter quos Goldeccerum quenda,&Vvcl-derum ex itincrc captos, abduxerant, dc in arce asseruabant. Eam Albertus longa tandcm obsidione, anno octauo&octogesimo capit,&quod oportuna inserendae iniuriae osset,exurit ac vastat. Erat per eosdem dies Pata iiij intei Canonicos magna distensio, quorum nonnulli Georgium ab Hohcnlohe, reliqui Rupertum, V villelmi Montensis reguli filium,elegerat episcopum. Georgio studcbat Albertus, & apud summum Pontificem illius co- firmationem impctrauerat. Ne igitur is ab aduersi factione premeretur nam cum altero plures sentiebant) Albcrtus exercitum adducens csscit, uti Gcorgius reciperetur. Rupertus postea Pade bornen scin Episcopatum adeptus est.Vltimum Alberto bellum contra Bocmos exoriebatur, ad quod cum se pararet, morbo implicatus,in arce Laxem burgo diem obiit x V.Calcd. Septembr. anno xc x. Corpus eius ad D. Stephani sepultum. Tricam vero, qua longos capitis crines innexos gestabat, in arce Laxem burgo seruari dictit. Uxores habuit duas,ex priore Elisabetha, Caroli quarti filia, nullos suscepit liberos,exat tera Beatrice, BurggrauiaNorim bergensi, unicum reliquit haeredem filium, Albertum eo nomine in Aulfriaca gente Quartum. Post Alberti Terti j obitum, Uviliel mus Leo pol di filiorum maximus, qui a parentis interitu, suo&fratrum nomine, reliquis, praeter Austriam, prouinciis, praeerar, illam quoq; communibus cum A iberto auspiciis, gubernandam suscepit, quae res bene ab initio constituta, post in deterius vertit. Orta enim inter patrueles leui quada simultate, proceres in duas quodammodo factiones diuidebantur, neq: fieri poterat, uti qui
202쪽
alterutrius animo acceptus esset, alterius indignationem non incurreret In Sueuia verb& Tirotensii prouincia,suo&fratrum nomine rebus praeera Leopoldus Iunior, qui Tirolensibus leges Mstatuta prouincialia uti vocant instaurauit. Alberti vero animum sertus f ius quidam affectus, & desiderium incessit,facra terrae Palestinae με oca,inuisendi,neq; ab hoc proposito cuiusquam auctoritate deduci potuit. Dissuadebat mater ipsius Beatrix,Vvilielmus item&caeteri proceres,Pericula & obsessos a relligionis hostibus omnes ,
aditus,neque dubium csse,quin fama aduentum praecurrente,insidiae ipsi timendς sint.Ille certus animi ,rebus omnibus constitutis,relicto ad gubernacula Guillelmo, Venetias proficiscitur,vbi a Senatu honorifice exceptus, dum triremes duae instruuntur,perlustrata urbis magnificentia,mari se comi trem,selici nauigarione 1 ori is in Syriam venit. In terram exscendens, nemini quis esset aperuit, in i misquoad locis sacris visitatis,&equestri dignitate accella, nauem ι . o Lingressus,Austri j principatus insignia explicari, tubist aperte cani iussit. Atq; ita domum absq; ullo incommodo sospes reuersus, cum laeticia & plausu,a luis recipitur. Uxorem deinde accePit Ioannam, Alberti Bauari Hollandiae & Zelandiae principis, filiam. Uvilielmus quoque, post Heduigis Polonae obitum, de qua ante ' nia, timemorauimus, Uxorem duxerat,Ioannam Duraciam,Caroli Pa- ντ si M. n..cis, Hungariae de Apuliae regis filiam. Sub his igitur principibus,m.
Austria cum suis prouincijs aliquot annis pacem habuit. Impe- 'παμπι itu ea tempestate nabebat, Vencellaus Bocmiς rex, a quo V vilielmum, Germaniae praefectura, aliquando decoratu Lazius meminit. Hunc anno quadringentesimo supra mille, ob vitae luxum &ignauia ta qua cognomen nactus erat in Principes Electores rerum fastigio dejecere,accedente Pontificis summi calculo .Mox Fridericus Brunsvicensis,a nonullis Romanorum rex dictus, Moguntini praesulis machinatione occiditur. Discordibus deinde se Sa- gijs,lodocus Morauiς princeps,&Rupertus Palatinus electi,cuq; ille sexto post electionem mente mortuus esset, huius electio ab omnibus est approbata, Ucncessaus regno Boemiae contentus, nihil de Imperio ultra moviz.
Anno noui seculi secundo, Sigisinundus Vencessat Ignaui se ter, Hungariς rex, Alberto Austriaco, ob collata in se seneficia, successione in regnum suum,ei l coniunctas ditiones decernit, si
203쪽
1,8 HISTORIAE AUSTRI AC Rabsque haerede masculo ipse moriatur. Quod si filiam vel unam S mma δε . . vel plures susceptas reliquisset, ijs Albertus conditiones genere
dignas quςreret, centenam aureum numum Hungaricorum millia,ssingulis in dotem numeraret: huius rei testes sunt literae,Vi-riatus Imperi j sigillo munitar, quibus irritas facit alteras, quas olim Iodoco patrueli super eadem re, concesserat. Hanc primam, de regno illo ad Austriacos derivando,mentionem, inspectis lite iis, praeterire nolui. Non multὁ, post exortum est Alberto bellum Morauicum,cx hac praecipue causa. Iodocus Barbatus, quem in Rom. Regem electum, obijsse diximus,uti Morauiae solus potiretur,Procopium fratrem, paterna haereditate expellere tentaverat.
Is fratris viribus impar, multos sibi facinoribus ac aere alieno per- η in ditos,adiunxi t, a quibus adiutus Znoymam ad Austriae fines oppidum, occupauerat, ex quo vicinos non Morauiae tantum, sed Austriς quoque agros, depraedabatur. Cumq; Iodoco e vitiis sublato, raptores auari,arreptam semel licentiam, nec dum deponerent, Albertus collecto sedecim millium militum exercitu,in eos profectus, Znoymam arcta obsidione cingit. Neq; dubium cuiquam videbatur, quin vel primo insultu, oppidum capi potuisset,
si res ex militaris disciplinae ratione, fuisset administrata. Inexercitatus Aderant in ipsius exercitu, proceres nonnulli, maiore domi misti plus dum' ob genus & diuitias autoritate, quam rerum usu praediti, quorum i- consilijs fiebat, uti omnia male succcderent. Tentata igitur Op pugnatione, tormenta muris admota, quod nulla re praemunita essent, facile iniecto igni concremantur. Inde segnes statim ad obsidionis moram animi,corum praesertim, qui aduentus sui terrore debellatum iri sperauerant. Ita saepe in bellum cum alijs educuntur & illi, quos domi reliquisse magis ex re crat. Accurrit tandem in castra Sigismundus rex, & socia cum Alberto arma iungit. Procopius vero, & qui cum eo erant, maiorem belli molem inseparari videntes, ad dolum confugiunt,& per idoneos malarum Operarum ministros, venenatam utrique potionem exhiberi cu-k rant, ex qua Sigi sinundus medicorum ope conualuit. Albertus Albis is, ι iri soluta Obsidione, lectica Neoburgum delatus, praeter veneni vim,
tus veneno nia soluto in dysenteriam ventre,diem extremum clausit,ad Oct. Cal.
r. i. Sept. anno domini quarto supra mille quadringentos. Haec paulo ''' aliter nonnulli reserunt,&es apud plerosq; magna in temporum
204쪽
ratione confusio. Qui vero haec vivente Iodoco contigisse narrant, mortis Alberti anno, de quo conueniunt scriptores, refelluntur.Corpus eius Viennς ad D.Stephani, apud patrem,est con-
ditum. Ex uxore Ioanna, quam diximus, filios reliquit Albertum Quintum, & Ioannam, quae Henrico Boiorum regulo nupsit. Male huic jecundam uxorem Lazius attribuit Mechtiidem Palatinam, quae Alberto Sexto multis post annis juncta fuit; quod lectoris monendi, non eius carpendi causa dico. Hunc Albertum cognomento Patientem & Mirabilia mundi alicubi appellatum m . reperio, quod mira quaedam ab co pcrpetra a esse, fabulatores quidam,materia ex itinereHierosolymitano detorta, suis rythmis
A morte Alberti Quarti, filio eius puero, Vullielmus tutor fuit, sertus qui re=summam semel lusceptam, reliquo biennio, quo patrueli superuixit, retinuit. Per ide tempus Neus deli ad Hungariae fines, praedones quidam itinera, & circumiacentes agros infestabant. Ad quos missi ab Archi duce milites, disturbatis Oorum latibulis, nonnullos caedunt, & ad sexaginta captiuos Viennam adducunt, quorum pro delicti modo, aliquot lus endio astectis, reliqui aut
aes pro capite soluerunt, aut in vinculis asseruati sunt. Graviter hanc rem tulit Sigi sinundus Hungariae rex, cranis inter aulicos, qui, quod ex veteri in Germanos odio, belli occasionem quaererent, animum eius verbis exasperarent: indignum esse Aumiacos in regnum usque ingredi, &inconsulto rege, captiuos inde, quos vellet, ad poenas Hungarorum genti uno miniosas, abripere. Hς Calia ab illis jactitari, jamq; exercitum parari,rumor erat. V vi-lielmus itaque,ut facti sui rationem redderet, neque bello causam dedit sc crederetur, Georgium Patavi ensem, SI Berchioldum Frisingentem Episcopos, Praepositum Viennensem Uvilielmum, de Re bertum a V valdiee legatos,Budam ad regem sit. Cum Ver Rembre viam rex, audita legatione, rem nimis exaggerare videretur, Rem- mal eribertus in haec verba locutus esse dicitur . Nolimus sane quemquaputare, Serenissime rex, nos huc legatos venisse, quod princeps noster bellum aut expauescat, aut deprccetur, sed quod publicae quietis rationem habeat. Neque enim pacem,aut feci alia j ura abs se violata in eo cxistimat, quod noxios homines merito adfecerit supplicio. Quod si vero decreueris bello injuriam ita enim M interpre-
205쪽
HIs TORIAE AUSTRIA CAE, interpretari hoc eius factum viderisὶ persequi, non imparatum usque adeo inuenies, nec a suis destitutum auxilio. Ego sane, vider . o si. alijs qui domi sunt nihil dicam, mille armatos per anni spacium alere paratus, hos meos collegas, ut me potentiores, ita vel tantundem,vel plus etiam praestaturos, non dubito. Haec cum ingenue ac libere protulisset Rembertus, Hungari, re in consilio agitata, pacatius legatis responsum dedere, M a bello temperatum militisi est. Eodem anno Vullielmus, nulla relicto a prole, obi j t. Sunt qui leonem ab co educatu ferunt, ipso mortuo,cibum a nemine sumpsisse atque inedia periisse. Hoc genus animalis, primum ab Han- Leo cicuri none Poeno,& post eum, ab alijs nonullis, cicuratum legitur.Nec defuit nostra quoq; aetate,si lustris belli dux, qui leonem cicurem suis ipse manibus pauit. V villelmo mortuo, Leopoldus Fridericus & Ernestus Datres, Austria Alberto relicta, reliquas inter se prouincias partiti sunt. Sue uiae prouinciae, quaeq; Rlieno adiacent, Burgouia, Brisgouia, Alfatia, Ergo uia & Heluetijs conterminae ditiones Leo pol do cedunt , Ernesto Stiria,Carinthia,cum Carnis ;Friderico Tiro tensis
De tutela b comitatus. Cum vero Alberius Quintus puer admodum csset,lube Παμ ' i telam eius ciuisci; pro se ambiebat. Leopoldo natu maximo, Pro
cerum Austriacorum arbitratu, pueri tutela committitur, quam cum fratres,imprimis vero Ernestus,ad se quoque pertinere contenderet, multae&graues turbae, per Austriam extitere. Ne vero res statim in bellum intestinum erumperet, procerum intercessione impetratum est, uti Esnestus quoque in partem tutelae admitteretur. Fridericus enim, quod ditiones sabebat longius ab Austria dissitas, minus eam rem urgebat, magisq; pro fratre,quam pro se ipso laborabat. Sunt qui per vices tutelam menstruo spatio, inter ipsos partitam fuisse, adfirmant. Lazius quadraginta aureorum millia,in annos singulos Leo pol do dccreta narrat; quod uti facile credo, ita mirari subit, quoa Caroli Quarti hic meminerit, qui tragoediam inter fratres ortam sustulerit: is enim annos jam . Vnde Viginta mortuus erat. Eius de anni cstate jam adulta, Uviliel -- ὸ is M. 'mi V or Vidua, in Apuliam regnu paternum, abij t. Ernest' quoq; Stiriam petens,cum Neapolim venisset, a ciuibus exclusus est,qui
Leopoldi rebus studebant, ipsumi pro legitimo principis tutore agnoscebant. Eam rem indigne ferebat Ernestus, sed ne iniuriam
206쪽
bello ultum iret,a prouincialibus nonnullis intercessum est.Neq; vero Neapolitantum,sed Viennae quoque de tota pallim Austria, varia erant hominum studia, varii animorum motus, cum hic Leopoldi, ille Ernesti partes sequeretur, alius alterutrum, alius v-trunque calumniaretur; qu res multis,praesertim Viennensibus, graui exitio fuit. Interim rapinis & latrociniis Austria diuexabatur. Erant praedones aliquot in loco quodam vulgo Hau astaindicto, quorum dux, nocte quadam repentina morte extinctus, in lecto repertus
est: quod iusto Dei supremi vindicis iudicio factum esse interpretabantur illi,qui magnis ab co damnis assecti fuerant. Per eosdem Mdies do Moralius quidam Socolitis vulgo Schecklὶ Laam Liuit hialfhis.
tem astu occupauerat,dc praesidio latrunculorum muniera Vnde rebushumo. in vicinos agros excurrens praedas agebat, quaeq; agi aut serri mi- LMaliacu acnus poterant,ferro de igni corrumpebat. Cuius audaciae uti obuia iretur, Leopoldus conscriptis ex Austria ac Stiria militibus, antistitem Fruingensem praeficit, prcsidium Rus acliij collocat, de ne
diuturna ipsius absentia Uiennc aliquid moueretur veritus,ed reuertitur. Fris ingensis veris Laam ea animi alacritate oppugnat, Vtiporta Vna, de sensoribus muro depulsis, vi aperiretur. Eam V vi- V credi Pincardus Pollicimius, ab uno tantum famulo adiutus, aliquandiu se tenuit, donec alio, nemine idobseruante, ingruentibus undique 'telis, pullus cestit. Hac oppugnatione frustra tentata, ne absque morae t rccio tcmpus tereret, Frisingensis locis quibusdam praesidio collocato, exercitum dimisit. Socolius auctis eo succcstu animis, praesidia expugnat, nobiles aliquot, pro quibus dimittendis, viqi Laam ciuitatem principi redderet, duo & triginta aureorum millia accepille dicitur. Sequeti anno bellum intestinu in Austria aestim mili exortum est, quo nullum atrocius,ab Alberti primi principatu,in Austriata . eum usq; diem fuerat. Prouinciales nonnulli dc qui in ciuitatibus magistratus gerebant,de Leopoldi gubernatione, quam an te approbauerant, grauiter conquerebantur, impotentius agere, nec
pro tutore se, sed pro domino gerere, dc rei uim mam ad se trahere dicebant. Augebat illi inuidiam ingens pecuniae vis, ab Ecclesiasticis,dc ciuibus praecipuis Viennensibus exacta, cuius expense, nulla apparebat ratio. Haec suorum literis ac nunc ijs edoctus Ernestus, Graecia Stirix,ubi tum erat, Viennam propere aduolat.
207쪽
i L HISTORIAE AUSTRI AC RPraesto ei sunt Fridericus & Rembertus V vald seij fratres, quorum ille Alberti principis aulae praesectus erat, S alij nonnulli, utque
agnati tutelam in se,& rem gubernacula suscipiat hortantur. Leo-poldus irς plenus,Neapolim se consere,& contracto raptim milite ecclesiasticorum quorundam,ac procerum cum Ernesto sentientium praedia, invadit. Interim Frisingensis Enses dorfiij quam plurimos ex equestri ordine de nobilitate viros ad se vocatos,in Leopolia fide confirmat. Hi ineunte autumno, tuistis viribus co-trariς factionis agros depopulati, Egem burgu, Drosendorfium,&Laam nec OPinato aduentu capiunt, magnamq; ex iis cladem vicinis agris inferunt. Adeo vero afflictus rerum status, adeo mis statis seranda nominum conditio,Vt nec cui tuto fidere, quemue timere deberet,quisquam scire posset, neq; parentes a filiorum, neque vicissim hi ab illorum iniuriis securi agitarent. Vt enim qu quis factio, quouis in loco armis superior erat, ita subditi eam admittere cogebatur, quorum paulo post alterius factionis hominibus poenas daturi essent. Itinera etiam omnia rapinis infesta, fiagam inire prohibebant. Ita est seri illi suo periculo experiebantur, fieri nonnistas ire posse, uti duobus dominis,diuersa volentibus, commode seruia- graue. tur.Vienna interim multis quoq; & magnis dissensionum qstibus feruebat, operς & de plebe homines mechanici,quorum magnus ibi numerus, Leo pol dum pleriq; fouebant, Senatus vero & ciues,
quil illis ex plebe obnoxii erant, pro legitimo principe, & assertore ipsius Ernesto laborabant. Eoru iussu,quinq; tum ex maximis plebis concitatoribus coprehens,& capitis condemnati, popularium furorem magis etiam accenderui, nihil tamen absente Leo-poldo in prςsens ausi, vindictam in suum tempus distulerui. Interim adnitentibus utrinq; proceribus nonnullis,conciliandς pacis& concordiς conuentus indicitur Claustro Neoburgi. In eo Leo-poldi res superior fuit, ita tamene Dater a tutela Prsus excluderetur. Itaq; hic Grςtiam Stiriae petiit,ille magna cum pompaVienna deductus est, unde Neapolim profectus, Liberalia illic celebrauit. 1 . . r. Per cos de dies Friaericus Uvald seius Viennae vi pulueris tor- 'Ureici Vias mentari j, incertum cuius fraude, sub lectum abditi & incensi pe-s y si riit, insignis vir, magnam in principem fide. Hoc nuncio perculsus Ernesius,itinere raptim facto Vienna accurrit. Ea urbs in fide principis & Ernesti mansit, reliquet fere ciuitates P Leolpoldo stabant.
208쪽
proceres item omnes nam&ij,qui contra sca serant, post Bidcri Ici morsei aut minis, aut promittis incitati,consilia mutaueranti Mi Leopoldi partes laquebantur,solus ex cis ReiΡbertus Vvaldset is, apud principem mansit mali jam recrudcscere bellum videretur, novus iterum conuentus capolitiinctur , ubi cum rubii ad summam rei effectum esset, ad D. Hippoliti fanum,seriis palma rum conuenitur. Re& ibi non transacta, cum domum redirent, Viennensium legati,in insidjas praecipitarunt, quas propς Bur chens dorsium Ioannes Lauonius d Stephanus Scbeckius collo catas habebant.Vnus ex iis Nicolaui Flustardus occiditur,reliqui Cunradus Vorlausus Coς.vir strenuus, Ioannes Roccius, Nicolaus Vnderinlumi cum aliis aliquot,paucis iuga elapsis,capti primum in arcem Chagetiam inde Gratam flainam, & tandem Tu - enbergum rapiuntur,donec duo aureum nuptum millia te daturos pacti,ad duodecimum Cal.Iulij Viennam rediere Haud multo post 5: Leopol lus eo venit, qui partem moenium deiici, & ca- xtenas, quarum obiectu, platearum ingressus, ad subitos incurius,
praemuniri solent, auferri postulauit ted id frustra fuit. Interim multi ex plebe inquieti de seditiosi homines, tempus quod expectarant, adesse rati,ad Leopoldum se conserunt, magistratus atq; senatum grauiter accusant. Iriter criminationum capita prx cipuucrat,quoa cxbausto iam grario,vt ςs alienum foeneratoribus exolueretur,insolitum vino portorium senatus imposuisset. His addebantur de alia,quibus iniensius ante inViennenses Archi ducis animus, magis exacerbaretur.Igitur ad Nonas Iulias,Cunradus UOr- Cos. Vienn. nuufius Cos.Ioanes Roccius, Cularadus Ram pelidorfius, Rudol- Senatoribus mplius Angerseidius de tres alii in vincula coniecti sunt, nec ullis a- ' μη micorum aut cognatoru precibus, neq; uxorii filiorumq; lachrymis obtineri potuit, quo minus quarto post die capitis suppliciude iis lumeretur. Cumq; Angerscidius, qui qtate cςteros anteibat, primus ad necc ducerctu Vorlaufius interceden ς.EFo vobis, m-quit dux & consiliorum autor fui, in quibus etsi nulla fraus capitalis admissa est, aequum esse duco, ut praesenti neces litati primus ego me offeram,vos cosulem vestru,eo quo soletis ordine, sequamini.Stupuit ad hanc voce carnifex,&officium facere iussus,cducto gladio,investigio haerens substitit. Ibi Vorlaufius: Exequere, inquit,quod iustus cs, dc timorem omnem exue,ego hanc morte, quam
209쪽
to H ISTO R I AE AUSTRIA CAE, quam innocens seram,tibi ignos o.Haec effatus protensa ceruice, magno animo ferrum recipit. Idcin & alij secere.Horum eorpora ad aedem D .Stephani, tumulo illata sunt, ubi ex orichalco epitaphium visitur,cum hac inscriptione: Sta sse plange & caei. Secundum eorum ho minum supplicium,non Vienna solum & reliqua Austria,offensos in Leopolaum animos sumpsere,sed vicini quoque principes,Hungariς rex,Boemi &Moraui foedus illi & amicitiam renunciarunt. Domi quoque Rembertus V vald seius,accito Rosembergio ac aliis nonnullis, quibus maxime fidebat, arma in illum sumit,tumultibus,neque tam bello quam belli timore, ser
Hunc assiictum rerum statum miseratus Georgius Liectiten-stainius Episcopus Tridentinus, qui Praepositus Viennae fuerat, de componendo hoc bello cogitare coepit. Mox proceres quos dam& magistratus, quibus pacem cordi esse sciebat,ad se vocat, suas cum ipsis cosilia confert. Horum fideli opera, eo res perducta est, ut duodecim viri arbitri legerentur, principes vero sancte promittere se suosm eo staturos, quicquid illi decreuissent, qui sus ut maior autoritas accederet, Sigismundus Hungariς rex prς- ses adderetur. Lecti vero fuere ex prouincialium ordine quatuor, totidem excquestri,&alteri totidem ex reliqua nobilitate. Vtque melius omnia pro derent, Frinsingesis,qui multorum in se odia concitauera Vienna cxcessit. De tutoribus ita agere visum est,uti ad diem octauum Id. Ianu. Leopoldus Neapolim commigraret, Albertum in sua potestate haberet, rei summae praeesset; Ernestus turbas &dissensiones ordinum,inter ipsos componeret, ac fratri auxilium ferret, uterque doncc concordiae capita ab arbitris praescribercntur,quietem coleret. Itaq; Leopoldus Neapolim,Ernestus cum Remberto Egenfurtum prosecti, paulo post Viennam redeunt,in Palatio sedem quisque luam capiunt , & quamuis animi eorum nondum defccati esse credebantur,a neutro tamen aliquid in alterius incommodum aut contumeliam mouebatur; ita Ut facile appareret,non tam fratres interse,quam ipsorum aulicos
& proceres dissidere,id quod paulo superius de V villelmo horum
fratre,& Alberio Quarto patruelibus,memoratum est. Tandem sub finem MensisMaij,capita pacis & concordiς ab arbitris composita,& a rege confirmata, inseruntur, isq; per legatos fratribus
210쪽
futurum. Rcspirauit igitur Aus tia,&alatrociniis ac depraedatio- f et nibus paulatim expurgata est. Uiennenses vero Alberto ut legitimo suo haereditario principi, Leopoldo vero ac Erncsto ut legitimis illius tutoribus silem dare, inq; corum verba iuram non recusarunt. Ita turbis omnibus compositis adulta iam aestate Leo-poldus, Ernestus, Fridericus fratres, & Albertus patruelis filius, congestum per annos plurimos a maioribus thesaurum inter se diuisere. Anno sequenti, quo, Ruperto Impcratori desuncto, suffectiis fuit Sigismundus Hungariae rex, ingens per aestatem pestis Viennae ac Neapoli ori sex menses tenuit. Albertus igitur rClicta riston M. Vienna, in arcem Starchen bergam ab acris salubritate commendatam, ἱ suis deducitur. Hanc occasionem,declarandi sui in principem studi j, Rembertus haud negligcndam ratus,arcem in suam potestate redigit,adiutus ad hoc fideli operaLeopoldi Echersavij. Post paucos admodum dies, rebus pro pr sciati copia ordinatis, Egem burgum una cum principe prolata, literas indo ac nuncios ad omnes Austria ordines dimittunt; principem in sua potestate haberi, itaque veniant, ipsum m iam pubcrtatis annOS attingentem,c tutela exemptum, rebus imponant. Dum ea inter ipsos consilia agitantur, interim Leopoldus Uiennae in palatio,gra- Levota pediuiter aegrotare coepit. Habebat in altero crure s stulam,quam vo- timer . cant, suppurantem, ex via incre olim arcus displosi neruo illato, quam cotumacem admodum, exquisitissimis quibusq; remediis expugnari, fluxum m sisti omnino volebat. Quanquam vero medici & Chirurgi, summum in ea curatione vitae pericul iam esse dicerent,ille tamen extrema adhiberi remedia iustit. Obducto itaq; vulnere,sanguis & sanies quae semel co dbriuari adsueuerat, intercluso meatu, per os ac nares ea vi ebulliit,ut obitu illi,quod medici praedixerat,ea res maturauerit. Corpus eius ad D. Stephant,maiorum sepulchro illatu. Uxor ei fuit Catharina Philippi Audacis, Sequanorum principis filia,ex qua sic cundum Lazium unicam reliquit filiam, comiti Goricensi nuptam: alij nullam ei prole suis ledicunt. Fuisse proditur, statura mediocritatem aliquantulum excedente, corpore pleno & habitiore, unde Pinguis siue Crassus a quibus da, ab aliis vero Superbus siue Ambitiosus dictus est, quod 1ὸobuis, eis Francofurti in comiciis, omnes principes magnificetia superasser, Superbus aer.