장음표시 사용
131쪽
126 PRO C EN. VITAE viderat) secura. Dum illa sub arbore iacet , adrepo , & indusia aliquot, etsi nondum sicca , convolvo, sicque non animadversus non fugio quidem , sed tantis passibus abeo, ut illa suspicata
quod erat, recensito velut manipulo, absentes facile deprehenderit , meque magno cum clamore persequi coeperit.
Pergo ego quasi illud nihil ad me per
tineret, ire viam meam; mature praedam e manibus in viam demittens. Sperabam namque mulierem recuperato
quod amiserat, quieturam. At illa tum demum multo horribilius vociferari, deos hominesque in auxilium vocare. quo clamore vicini tam homines quam villatici canes excitati, acerrime & ipsi Ti;- rne persequuntur,pueri inprimis aliquot meri ti. Valentuli,quid circumventum me undi- que suae potestatis secerunt. ex eo sane tempore gentem hanc minutam, quam
semper antea contemseram, timere coepi. Haec narrante mihi Salavedra, in mentem mihi venit quod Madrili evenit. Homo ibi erat vino ita deditus, ut quotidie fere e tabernis ebrius quod non ita frequens in Hispania spectaculum) prodiret. Quodam die dum ebrius titubante gressu in publico ambulat;
ecce magna puerorum caterva a tergo
insequens ructanti non verbis modo, illu-
132쪽
ΗuM AN IE, L r B. ΙΙ. Ia illudit,sed latus quoque fodit. Ille commodum tandem locum nactus, tergum muro obvertit, & arreptis aliquot lapi- dibus, Satis, inquit,5 boni,ossicii caussa me comitati estis r proque hac comitate vobis ago gratias. Sed jam moneo . ne nimis sitis officiosi. Hoc loco ego terminum vestro conductui statuo rquem si transieritis, has ego & quosi cumque alios apprehendero lapides in Occursum vobis mittam , lonigusque os comitabor quam vos me comitati
estis. Pueri ubi illum serio haec dicerect agere viderunt, statim dilapsi sunt. Idem si Satavedra fecisset, expedisset sese sorsitan. Sed ad rem. In hoc tu- E die multu pergit Sajavedra lictores super- ω
veniunt I in carcerem me abducunt. De V sinistra mea fortuna ego Capitaneum
meum edoceo : qui me quid dicendum, quid faciendum, quam diligentissime instruxit: deinde Notarium seu Pro curatorem accessit, dicens: Parentes meos in Hispania nobilissimos iamdiu sibi notos. verisimile non esse tale delictum a me commissum. quod si tamen , uti non credereto commissum esset, necessitati, quae miserum pre meret, & fami condonandum. Reculas esse nullius sere precit', quae iam in Ve rum dominuita redierint. ea me esse gerneris
133쪽
rag P R O sc EN. V IT AEneris nobilitate, quae tam levi delicto merito veniam impetrare debeat. Nec prius destitit caussam meam agere, quam a Judice ut dimitterer obtinuit. Sed θ me insortunatum i Jam pecte alterum carcere extuleram, quum ecce infaustis avibus occurrentem mihi illum ipsum a quo supra in holosericae vestis furto deprehensum me dixi. erat vero is praecipuae auctoritatis Actuarius; dc tum quidem uni e captivis liberationis adse- . e rebat sententia. Ubi me vidit es diligen-khesia, ter contemplatus est, Non cgo te novi, ea seri inquit , pessime nequam l ecquando tu vestem holo sericam reconcinnatam a te refers 3 Obstupuiseteruntque comae,s' vox faucibim haesis. Ille magno impetu me in carcerem retrudit, & custodi ut diligenter me affervet mandat. Quam genus hoc ad ejusmodi imperia promtum sit, experti norunt. Reducor, & compedibus manicisque constringor. post dies aliquot, cognita mea caussa, sententia Ttivum multo asperior in me fertur. Qui indubrabeja. siorum caussa in carcerem coniectus eram, sine indusio, vel potius ad umbilicum demisso, educor, & virgis caesus urbe ejicior. Sed nosce hic quorundam fatuitatem. Si Actuarius ille mecum paci-sei voluisset, facilimum mihi fuisset motum restituere. nunc ego verberibus, ille damno
134쪽
HuMANAE, L I B. II. I 29 damno non mediocri fuit mulctatus. nec honori ipsi mea suit infamia. Relicta hoc modo Neapoli, Bononiam veni, ibique pares enim cum paribus facilinae congregantur) cum Alexandro amicitiam contraxi : cum quo dein Romam profectus, ejus consilio, & coin- monstratione cum sociis multas luculentas praedas feci : inter quas & illa fuit quam de Vestrae Dominationis peculio reportavimus, cujus quidem facti me vehementissime poenitet , & aeternum poenitebit.
Duria Mediolani in popularem puemdam suum inciauit , mercatoris ministum,
VI ac dum narrat Salavedra, iam ad urbis sere portas processeramus. mihi vero dici non potest quantos haec Sajavedrae historia scrupulos iniecerit ue qui deinceps animo meo
numquam, penitus eximi potuerunt. Credere non poteram homines no
135쪽
iso P Ros CEN: VI ΤαGὸu ris bili prognatos genere ad ea flagitia pro. a in ' cedere quib. & ipsi & majoribus extre-hi, δ ma confletur infamia r inprimis ut furtis mittune. sese obstringant. Duo sunt homini in primis necessaria,Res,&HOnor. Et quamvis proculdubio Honoromni Re preciosior sit; sic tamen existimo qui Rem alteri rapit,Ηonorem quoque simul auferre. Tanti enim quisque fit quantum in re habet: qua amissa, mox vilior eris projecta alga. Saepe illud mecum considerabam: si Sajavedrae a parentibus tantae opes suorunt relictae, cur miser tam infami se dedit flagitio, furto sciliceti Cur pannosus, famelicus per summa vitae pericula sic
oberrare, quam domi inter cives quietus Mistifiei & honoratus vivere mavult3 Qui malum merito. faciunt,faciunt boni alicujus consequen- suspecti. gratia . at dum malum patimur, nulla. boni vel umbra sese ostendit. In alteram partem sic mecum cogitabam: Forsan puer admodum , ut & ego , parentes amisit; aut a tutoribus quod non raro sit bonis eversus est. Mox ad primas rediens cogitationes sic ratiocinabar r esto verum quidquid de suo genere Sajavedra dixit. Cur ubi ad id aetatis venit ut bonorum & malorum sciret delectum , consilium ac vitae consuetudinem non mutavit Z cur non potius Martis quam
LMernae signa sequutus est Sed etiam
136쪽
Nu MANAE, LIB. II. I 3 rad hoc mihi ipse te spondcbam : Cur
tu quoque, mi Gusmane , ad saniorcm non redis mentem Z cur honorem tuum seu existimationem infamibus artibus
sustentare pergis i Cur non tu quoque
militaribus manipulis adscribi te pateris Damnas in altero quod in te tibi placet. At militiae labo, csdc pericula te absterrent. Quasi vcro fui um Vita non multo maioribus peliculis N ae umnis sit obnoxia. Equidem vix omnes Juri Iconi ultos tanta in mcdium Consilia
allaturos puto quanti, bono suri aut laVermoni opus sit. nam valde erras, si non& hic cellos dignitatis, scilicet,
glad is esse existimas. AEmulatio certe non minor est quam inter vel eruditos vel opifices. Ex iis quae ex Sajavedra audieram , ipse quidem cum fratre suo parvulus aliquis Delphino adnatans pisciculus s ex iis autem quorum.mihi eram conscius , ego balaena mihi videbar. Occupabantur illi circa surta rerum
fere nihili: idque sine ulla fere arte, nisi . quae surum propria est, factitabant.. nesciebant forte PIm ultra esse. Almo naci qui pagus est Toletanti regni) communi sumtu linter aqualis, in quo
iumenta polum caperent, factus fuerat. . Quum unus diceret nimis altum , alius,
nimis depressum esse; praetor loci ipse
137쪽
13 a P R os C EN. V Ι Τ N. accedens , inclinato corpore quasi peribculum commodae fecit aquationis ue sit: que duos aut tres passus retrocedens,
Prosecto, inquit, nihil amplius est quod caussari quisquam possit. Quia enim ego
vasis labrum commode possum attingo re, nulla etiam alia bestia, puto, erit ali Ridicu- ra quae eodem pertingere non possit. Sic
sunt quidam, qui ubi factum aliquod vel audiunt vel vident ingeniosi ab hoc vel plo factum, eamdem dexteritatem de se sibi promittunt : quibus tamen id dici posset quod alius quidam rustiacus ex eodem pago dixit, ubi quum duo
inter se de certo quodam iumento contenderent , utrum mula esset veι equa, accedens tertius, & iumentum diligenter contemplatus, tandem arreptis re
utrique monstratis auribus longior bus, Hila, inquit, tam certo est asinusquam pater meus. Qui fur esse vult, op ram det ut sit cum honore ; nec ad vilia se demittat; quales sunt qui res nihili aut certe non magni precii passim sublegunt, deinde nihilominus ad patibulum res ducuntur.' Et hujusmodi quidem ubi aderio μ- primipilares venerint, in extremis ha-D bentur nec ad tribum admittuntur nisi tributum solverint. His idem dici posisit quod Chia pinum Vitellium magni nominis ducem dicere solitum serunt:
138쪽
HuMANAE, LI B. II. I 33 Qui merces suas non novit, optime fecerit si tabernam claudat. Ad me redeo :qui etsi prioribus annis nemini in arte hac cesserim, iam tamen longa desuetudine eam dedidicisse mihi videbar. Optimus omnium rerum magister usus est seu exercitatio: sine qua etiam splendidissima ingenia quasi rubigine ob
Mediolanum in resi ego & Sata v dra triduum fere in hospitio nos continuimus. pruriebat quidem mihi ludendi desiderio animus: sed verebar ne inciderem in homines de Militia , qui Milis a semper ludunt cum Malitia. & fieri po- ltisti .
terat ut praerogativa quam Salavedrae dexteritas ante mihi subministraverat, uti non liceret, illis alia uti liceret. Dum quodam die lustrata magna urbis parte, in foro obambulo , video juvenem vultu & habitu nescio quid alacre simul . 'S modestum prae se serentem ad Salavedram accedere, & mutua facta salutatione satis longum sermonem miscere. Statim animo meo injecta fuit suspicio in me measque sarcinulas nova cudi consilia : eoque diligentius omnes eorum gestus observabam. inte venire ipse nolui, ne suspicionem meam proderem, aut colloquium illotu seu consilia , qua*nesciebam obsutura an profutura mi-
139쪽
hi cssent, tu ibarem. me vidissem abeuntes; jhi ad hospitium compendiosiorem praevideram , qua utrumque praevorterem.' Sub prandii tempus, abit alter illei venis: ad me reversus Sajavedra ne mutit' . quidem. unde suspicio mea valde fuit aucta insidias mihi meisque fieri sarcinu-αθ ei. lis. Est quidem suspicio instar radentis
Dan vermis, qui animum, ut teredo lignum,
exest : nec facile in aperti & sinceri anis mi hominem cadit. Si tamen ingenium fraudulenti hominis perspexeris , nihil vetat quin nihil ipsi fidas. metuo Danaos. in dona ferentes. Silao di ipse. tandem v Io continere me non potui quin Saja-Vedram interrogarem , ecquid hominis ille esset quai um in foro constitisset Mcolloquutus esset. Videri mihi Romae a me visum. Numquid, inquam, Men-doza ei nomen, Ille , non Mendoeta ait, aqμ -- sed Aquilera vocatur. & sane rapa X ad-c modum&ad omnem praedam sagacinsima est aquila. Fuit is non ita pridem nostri gregis Litteras pingit scite a cimodum. arithmetices etiam est peritissitim s. Ut verum fatear , grande ille mihi persuadere voluit facinus, non brevibus Gyaris tantum & carcere, sed & Tarpeio saxo dignum. Narravit mihi qua occasione di quo fine in hanc urbem venerit.
140쪽
ΗuMANIT, LIB. II. I 3sne autem interea dum consiliorum suorum senatum convocat, tamquam vagabundus lavernio deprehenderetur , collybistae, seu usurario, seu merc. tori mavis hodie enim confusa haec nomina ) operam suam addixisse, iamque annum & eo amplius, fideliter & ad heri gustum praestitisse ; non alio fine quam ut tamquam mulus septennis , ubi occasio se tulerit , picibus vel herum vel
quemcumque alium impeteret ac pro sterneret, sicque aufugeret. Petiit insuper me ut socium me auderem; multa pro
ponens quae luculentae praedae spem faciebant. Sed nihil mihi placebat , duas potissimum ob caussas: & quod praesenti
mea sorte omnino contentus essem , ut meliorem vix Optare possem : dc quod in mutando vitae statu seu conditione
cautissime ac non nisi rebus omnibus ad amussim pensiculatis procedendum set. Parva praeda utrumque parum iuvare poterat;Iuculentae exigua spes erat. nam & vix quatriduum latere , effugere vero non facile poteramus. & certum erat in deprehensos supplicium. Et licet uterque multa ex tempore a nobis excogitata in medium adferret, nihil tamen erat in quo possem acquiescere. At ubi finis consequendi nulla spes est , principia temeraria sunt, media frustra-