장음표시 사용
221쪽
ΗuMANAE, LIB. II. 21 Postquam designatae ab illa mihi domus 'fores signo notassem, abii quo me sors vel potius voluntas mea ducebat. mox reversus, quieta omnia,& ne vivi quide hominis signum deprehendi. Exspectavi nihilominus aliquantisper, iam huc iam illuc oculos convertens, & tunsi , screatu , pedum strepitu praesentiam meam significans. tandem per tenebras puellam e fenestra prospectantem videre mihi visus sum. accedo propius. loquor quae amantes, vel stulti potius solent. Ait illa, non esse quam existimem . se ancillam esse, & quidem mediastinam . qualis qualis fuerit, tam facunde, tam amanter mecum loquebatur, Sut biliorium sere me verbis , licet inanibus detinuerit silicet vix momentum mihi videretur. Sede heil quid enim Noluin tam gravi scilicet re exclamare non culam
libeat 3 dum pessima puella nupas me- Jcum conserit, canicula multo illa pejor, fab illa sorte emissa, per foramen ostii
prorepit, tantosque edit latratus, ut omne sermonis commericum nobis intercluserit. quaero lapidem, quo pessimam bestiolam vel abigerem, vel effugerem. per caliginem video nescio quod nigrum tuberculum muro adsitum. lapidem esse arbitrabar: sed e molli contactu errorem meum statim deprehen-
222쪽
a 1 8 ΡRos CEN. V I T Indi. erat enim non lapis, sed ex illo lactucatum enere quod pueri opidani muris , rustici sepibus ad plantare solent.
dum unguentum hoc excutio, manum
in ipsum impingo murum dolorem sentiens, ad eum levandum, ut fieri solet, digitos ori insero. cujus facti me satim
poenituit. miror sane tum me omnia intestina non exspuisse. ut tam delicatumbolum extergerem, strophioluin seu sudarium quaero. sed nec hoc nec crumena inventis , scelestissimam illam puel lam exsecrabar, tanta accensus indignatione ut oculi ex ipso velut capite mihi prosilirent, non tam ob jacturam quam fetorem & tam oris quam vestium inquinationem. Quum interim pessimus ille canis latratu persequi me non cessaret: clausa fenestra abit puella; ego sic unctus ad hospitium revertor. Quo ubi veni, famulu excito, & duas situlas aqua plenas haurire iubeo r in quarum una manus, altera os ablui, ac frequenti frictione paene excoriavi. Cubitum eo: sed dormire me non sinebat tam recens sinistri ac foedi eventus memoria. Hinc,
cogitabam , tam docti illi sunt digiti l certe si fidibus pul sandis tam dextri sunt ac sollertes quam surripiendis loculis , vix Amphioni illa aut ipsi Orpheo com cesserit. Quamvis autem tam miseris modis
223쪽
ΗuM AN IE, L I B. II. a Iomodis ludificatus omnem amorem animo ejicere & cautius posthac mercari statuissem: recurrebat tamen statim tam pulcrarum, ut mihi videbantur, formarum, tam mellitorum Verborum memo- cistillaria. Cum Plautino illo adolesente, nul- rialam animi mentem habebam.γubi eram a ibimon eram. ubi non eram, ibi erat animus .ita mihi omnia ingenia erant. quod
lubebat, non lubebat jam id continuo. Ita me amor lapsum animi ludificabat, fugabat, agebat, appetebat, raptabat, retinebat, jactabat, largiebatur. quod dabat, non dabat, deludebat. modo quod
suasit, dissuasit; quod dissuasit, id ostentabat. neque , nisi quia miser non ibam pessum , mihi ulla aberat perdito pernicies. Cum Medea dicere poteram :-- video meliora proboque ,
Deteriora sequar: Inter hanc animi carnificinam inter alia sic mecum cogitabam: Hemi si tan- Bb istulam fraudem si modo fraus fuit tu remetam aegro fers animo: quid illos quos tu non ita pridem tam nequiter & tam 'E.ta damnose decepisti, sensuros puta inde jum ad alias cogitationes dilapsus , sequentis injuria diei actiones, non illas serias quidem , μ sed mere vanas, mechi disponebam: quo
vestitu vellem me induere ; utrum tor quem, majoremne an minusculum collo
224쪽
aro P R O s C EN. V I T IE circumdare ; quas plateas obire; quibus verbis, quibus donis amorem mihi, si quae forte objiceretur occasio , conciliare. In primis illa cogitatio animo meo occurrebat: Quid si cras in puellam illam incidas quae tam dextre auro te emunxit, quid illi facturus es. An manum injecturus 3 nequaquam. Anablatum repetiturusΤMulto minus. Quid ergo Zan gratiam ejus & amorem iterum captaturus 3 Minime. Quem ergo in finem ad id enim me stimulabat cupiditas) eam investigabis Sollertes manus seu digitos jam expertus, an Vociquoque decipiendum te praebebis 3 Abeat potius illa. in crucem fruatur rapto. Sed cur irascor 3 An lupo agnus
aquam turbavit Z Aurum, argentum, uniones, gemmas in Italia a te surrepta vix licet validum: jumentum possit vehere :& tu ob tam paucos num os mi sera
illam perditam cupis3 cui procul dubio ipsa necessitas seu inopia quidquid huius fecit, persuasit. Equidem postea quotiescumque de hoc & alia mecum recordabar, non potui hominum deplorare perversitatem , tam graviter etiam minimas os-fensas serentium:cum quibus si pari jure
Deus velit agere , omnibus momentis omni poenarum genere cruciarentur.
Albescente jam coelo somnus demum
225쪽
ΗuMANAE, LIB. II. 22 Imihi obrepsit: quem ad ipsam usque omnia meridiem produxi. A prandio egressus,' , viduam illam video fenestrae adstantem 'πά,& manus lavantem. Optabam miser , Amor. ut illae ipsae guttae quae de manibus ipsius cadebant, in pectus meum defluerent, ignemque quo ardebam si non exstinguerent, mitigarent saltem. Consisto in angulo quodam e regione, &amore ebriis oculis Venerem meam contemptor. illa ubi me vidit, dum ancillis gutturnium, pollubrum , mantile reddit, subridens nescio quid loquitur. me sermonis se isse materiam inde animadverti , quod prolatis extra senestras
capitibus ancillae non minus curiose me contemplabantur. Tanto favore, ut interpretabar , laetus, jam mihi totum hoc. negocium confectum putababam. Pal- .lio infra dextram axillam demisso & j hivi
convoluto, pileo ad alteram aurium de- Thraso. presso, dextra manu lateri seu coxendici
apposita, sinistra gladii tenens capulum,
clato pectore, passibus velut cribratis, magnifice me infero ue nusquam interim ab amata avertens oculos. Illa velut immota senstrae adhaerebat, oculis in me pariter defixis. ridebant ancillae sors an ineptias meas. ego nihilominus conspectu meo laetari arbitrabar. Obam
226쪽
lescentes , amorem Viduae captantes.
sed , me judice , nemo erat ex omnibus cui non aliquid deesset , nemo qui mecum comparari posset. quinetiam me unum maxime illi placere firmiter mihi persuadebam , tanto magis , postquam appetente jam nocte digrediens, me potissimum respicere , adeoque innuere mihi visa est. Reversum hospes sermonibus suis seu nugis oblectare satagebat; sed nulla re quam vanissimis cogitationibus me oblectans, iussi ut cenam pararet, quod mihi soris negocium eia ae t. Cenatus, exeo ad eundem ubi illam videram locum. O stultitiam i Paullo ante videram illam abeuntem,vidi clausas fenestras:& tamen adhuc stantem ibi di pernoctantem imaginabar. nec prius
discessi quam multa jam nocte spes eius
visendae nulla superesset. Vix digres-ottima sus , duas video adolescentum cater-ς ' vas, seorsim incedentes. nihil dubitabam quin idem illi agerent quod ego. decedo paullisper de via, sic mecum ratiocinans: Tu peregrinus es, illi cives. tu unus, illi multi . non illi eleemosynae dandae gratia huc veniunt. Qui nam sitat, quid rerum hic agant, tu nesci S.
Quid facies nunc si probe illi te depectant, aut etiam interimant 3 Cave tibi, Gusmane, cave. Quin tu domum redis,
227쪽
HuM AN IE, L I B. II. 223 dc sarcinas tuas custodis. magis id e re tua fuerit. Sic tacitus ad hospitium revolans, noctem eam iucunde admodum Sc bona fide dormivi. Nihil est quod amoris affectum magis discutiat & abigat quam phantasmata ejusmodi seu nocturnae visiones. Certe haec una viduae illius amorem mihi expectoravit. Omnium vero tutissimum remedium mihi visum est pedum via:eoque sine ulteriore mora abire inde decrevi.
Narrat Gumanus quid Madriti sibi acciderit, a femina iterum turpiter delus.
λ Ad ritum prosecturus, Complutum prius visere statui. nec sine caus. se, frequentiores urbes adeundas mihi censebam , ut in magna vel civium vel Studiosorum frequentia tanto melius latere possem. Alliciebat quoque ipsius loci amoenitas, quae tanta est ut maior vix optari queat. Sanelaisi Aulae desiderium pedibus meis alas addidisset, non facile umquam e tam commodo, tamq3 rebus omnibus tam ad corporis quam infenii cultum pertinentibus abundanti sueram discessurus. Sed cur ad fluxiumr
228쪽
aa 4 P Ros CEN. VITIZvium desiderem , quum mare uberem promittens piscatum me ad se vocaret
Veni ego Madritum. Quid quaeris 3 Vix
quidquam totius loci noram. ita erant mutata omnia. sed nec me quisquam.
Clam de pharmacopola illo, qui me
sportellario usus fuerat,inquiro. sed sanicum ipso omnis ejus memoria erat sepulta. Pueri in viros, viri in senes evaserant; senes erant mortui. totam totius quoque urbis faciem immutatam mirabar. Diu ti apud viduam bene tractandorum hospitum valde gnaram. Totum octiduum intra hospitium me continui, solliciter interim futuram meam vitam disponens. Sed vicit tandem Vanitas. Ad centrum quasi meum revolutus, conveniens existimabam ut in regia urbe non minus quam alibi me ostentarem. eoque duas mihi vestes valde preciosas fieri curo : emo equum , venditis mulis, & alterum insuper famulum conduco. nam mihi persuaseram , sic me facilius gemmarum, quas mecum attule ram, emtores inventurum. Sic instructus di ornatus, non aliter ac Satrapes quidam per urbe magnifice me inferebam. Erat hospita mea non minus astuta qua amabilis: nec quidquam in me bene tractando omittebat. Ventitabant ad eam non pauc um cognatae tum notae. Inter
229쪽
HuMANAE, L I B. II. a aster eas una secum aduxerat filiam juvenculam sacvius elegante admodum serma captus,coepi alludere, & amorem ejus variis modis captare. Sed quum crudam illa, immo crudelem sese ostenderet, non ignarus, donis ut ethnici loquuntur ) etiam deos flecti, paulatimeam magis propitam mihi & cicurem reddidi. sed magno amor hic mihi constabat: ut quae a m hoc jam illud petendi
nullum finem faceret. id vere tam subtiliter, tam ingeniose faciebat, ac si in PICARO Ru M schola mecum fuisset educata. Crocotam aliqando a me petierat e panno Damasceno undulato, serico subductam , & aureis fimbriis
praeteXtam, quae Vaenum prostabat, a me
sibi emi petierat. Id quum nimium mihi
videretur,abnuos ut qui jam ultra centusculatos ejus amori impendissem, amabam quidem illam s non tamen ita ut ejus caussa ad mendicitatem redigi vellem. Repulsam hanc tam filia quam ma- Araester indignissime tulerunt, idque multis mcrctri indiciis testatae sunt: sed dissimulanda Πε mihi omnia existimabam , abstinebant
Porro a mea consuetudine, nec ego illas accersebam. Tandem cum ipsa mea hospita consilium ineunt,&pessimam mihi fraudem concinnant .Prandenti sorte supervenit mihi Viator seu lictorum ma-
230쪽
2as P Ros CEN. VITIEgister. Eum conspicans , intra me dicebam : Hic, credo, Samson morietur de omnes qui cum eo sunt. Ilicet, actum est. Gusmano exsequias ite quibus commodum est. De mensa exsilio. jubet Viator ut maneam. nihil capitale esse
ob quod veniret. Totus in stuporem versus, nesciebam sugiendum mihi an manendum esset. iam fores, adeoque totam domum a lictoribus obsideri maginabar. Quum ergo nulla spes esset elabendi, animum quantum possum recolligo.quid sibi vellet rogo. Multo cum risu ille scedulam e sinu depromit, quati Iudices qui de caussis violatarum vi
ginum cognoscuntj mandabant manum ut mihi injiceret.Ea perlecta, exclamoro periuram, o scelestissimam feminam lmentitur illa ut centum diabolorum millia. Ad Viatorem inde conversus per omnia sacra iuro, quod mihi imputetur , falsitatem esse enormissimam &falsissimum tesimonium. Subridens iule , Credere se, ait, quod ego dicerem. sibi nihilominus mandatum exsequeri dum. sumpto ergo pallio, secum irem, ni duci mallem. Hic ego vere lupum
auribus tenebam : immo ad incitas me
videbam redactum. Quid enim Z an se cinas meas tam preciosas in tali hospitio, in quo hoc ipsum quo implicitus