장음표시 사용
91쪽
g6 P Ros CEN. UITIE secum circumferre ut dici ei possit: Tibi in hanc diem satis est, cede egenti Oribtis i aut scalpro dentis fodere, ut
omnibus appareat tantum cibi sumsisse ut pars dentibus adhaeserit Z Haec aliaque quum viderem , mirabar quemquam esse qui tam vecordibus mendicabulis
quidquam largiretur. Quid absurdiusquam mendicum certum habere praesepe Z aut peculium palam prae se fer-Τeὶ Et tamen, uti ego ipse meis vidi oculis , plerique omnes opulentas faciebant
Praedas. Inter omnes unum vidi, olim mihi notum , cujus pater, avus, credoctiam proavus , atavus, abaVus eamdem artem facti rarunt, caeteris multo
instructiorem. Sed quia magistratuum metu publicam ibi quasi scholam tam
praeclarae artis nemini aperire aut habere licet: ineptias illorum mirari desii. Hunc Salavedrae monstrans, Viden 'tu illum Z inquam. Huic quidem tantum pecuniae superest ut divitem me facere possit. Ille : Cur ergo mendicat Re Mendiei spondi: Postquam homines os vocemq;
ivi ad rogandum seu mendicandum assuefecerunt, frontem contra verecundiam obfirmarunt, manus a laboribus abstraxerunt, pedes ad vagandum condocefecerunt,& ut verbo dicam, pudori nuncium remiserunt, in iis ad frugem reducendis
92쪽
ΗuM AN IE , L I B. II. 8 cendis frustra post omnis adhibebitur
labos. Novi ego iuvenculam quamdam, quae quum paupertate, squallore, atque etiam morbo confecta Romam venisset, ad mendicantium tribum se adiunxit, non multo post morbo liberata, pugile habitior facta , quum nihilominus ostiatim stipem petere soleret, stepe illud audivit, Ecquid puderet ista aeria te, ista totius corporis firmitate mendicate 3 Rectius facturam si laborando autans illando , victum sibi quaereret. Respondit illa, occulto cordis sycopismo se
laborare, quo correpta in terram prosterneretur, & terram manibus pedibunque pulsans, & sua ipsius membra quidquid nacta esset , conquassaret. Quin etiam ea edebat morbi hujus spectacula, ut e largioribus eleemosynis laute ac jucunde viveret. Forte sortuna vidit eam aliquis popularium, qui nupere patria ipsius venerat. Quid tu, inquit, miserrima sic mendicando aliorum opem exposcis 3 Cur non domum actutum proficisceris ubi in magnas divitias quas parentes fato functi tibi reliquerunt, Ventura es. His auditis, abit illa in patriam, & tam amplam hereditatem adit ut multi primarii adolescentes eam in matrimoniti expeterent. ne que enim ullum ferrum tam deforme, Q 3 tam
93쪽
88 P Ros CL N. VITAE tam rubiginosum est cui inaurato species aliqua conciliari nequeat. non genus tantum, sed& formam donant divitiae. auro omnia 3c animi & corporis vitia obteguntur.) Honorifico ad modum contracto matrimonio , post menses aliquot tota fere contabuit 3 frustra morbi caussam venante Medicorum natione : quam ipsa melius sciens , finxit, ad tanto facilius impetrandam peccatis ob quae a Deo puniretur veniam , velle se inter extremae conditionis homines
eleemosynas petere, iisque vitam sustentare. Quod ubi fecit, brevi corporis vires restauratas sensit, plerisque miraculum tam humili pietati adscribentibus. Quin tanta feminam hanc mendicandi lubido incesserat, ut sola in cubiculum secedens ab eorum qui ad parietes depicti pendebant hominum imaginibus, cum solitis gestibus & ceremoniis sti- .pem posceret, & accipere se fingens,
mirificam caperet voluptatem. Tantum potest consuetudo. Hoc quidem ut Sa-javedrae tum mirum admodum ac pariae
incredibile visuin fuit, ita non dubito quin apud alios quoque vix fidem sit
inventurum. Verum tamen esse norunt
94쪽
Florentia discedis sumanus. Alexandro dicam impingnes,
Λ Nnon mira rest Non obsessa erat, Florentia. quidquid ad victum per- rivist. tinebat, abundanter in soro prostabat. omnia ego tamen equum ab hero mihi dona ς sint. tum totum , quantus quantus fuit, paucis diebus, atque etiam ipsas soleas ferreas uno tentaculo absumsi. Quia enim vendere me cogebat necessitas, veteribus detractis soleis novas induci curavi. Dici profecto non potest quam aegre tam praeclara ex urbe discesserim: tanto magis quod iam cum non paucis meae aetatis civium filiis familiaritatem contraxeram, a quibus ad circulos &conventus tam juvenum quam puellaru deducebar : quamvis melius certe ab ejusmodi congressibus, utpote tam sumptuosis quam illecebrosis, abstinuissem. Sed juvenis fram; & nihil juvenile a me
alienum putabam. Viribus valet ado- Iuventolescentia, prudentia senectus. Repue. Vμ μ' rascunt quidem senes plerique : at in paucis adolescentum videas senile aliquid. Nec ego me errare existimabam,si
95쪽
so P R os C E N. VI Τ IZ aetatis meae ductum vel potius impetum sequerer. Illud unum animo meo erat aegerrimum , quod tam charis heri mei donis propediem me privatum iri prospiciebam. Sed quid facerem 3 Aliud ad manum non erat. Et casus est in quo patri liberos nexui dare olim licuit. Roma digrediens illud unice animo meo propositum habui,velle me posthac si gi esse & in virtutis perstare semita. Sed quid profuit mihi tam bonas suscipere cogitationes , quarum B. Augustinus plenum ait esse infernum Ecce vix digressus, quem herum quaerere pia monente necessitate, oportebat, servum mihi adscisco. Sed imperare hactenui suetus quomodo aliis parere poteram 8 Sic profecto mihi persuaseram,& sorte persuaserunt, persuadent , & persuadebunt alii , nihil de pristino splendore remittendum. Omnia tentanda potius quam a generositate desciscendum. Sed sero admodum errorem suum & insipientiam deprehendunt. Ad rem. Quid tandem me futurum esse considerans, Sajavedrae paullatim animum meum aperio , eo potissimum fine ut ne- si quid postea a me secus quam puta 7m suri rat agi videret, tamquam ad phantasmatis occursum cohorresceret. Ait ille,pὸr sttio. quoniam milii decretum esset discedere, utile
96쪽
Ilii ,1 ΑNIS, L i B. II. 9 Iutile se mihi daturum consilium , quores furto amissas proculdubio essem recuperaturus. Non longe abesse celeberrimam urbem Bononiam , ubi domum & magnas facultates habeat Alexandri illius pater , ad quem praeda fere omnis redierat. Et quia de ipso facto ex ea quae Senis & Florentiae facta fuerat inquisitione' constet, facile mea magistratu impetraturum ut a patre Alexandri, si is absens sit, de damno mihi satisfiat. quinetiam tam honestam familiam minime passuram ut eo nomine querelae ad magistratum deserantur; sed clanculum mihi quidquid poscere contributuram, ne dispalescat infamia. Non absurde mihi loqui visus Salavedra: Imus Bononiam. Suggerit Sa javedra, dispicerem num melius esset ut ipse inhospitio lateret, dum ego Alexandrum, quem certis mihi describebat notis , investigarem. Consilio hoc probato, solus domo exeo: jamque unam & alteram plateam emensus , Alexandrum video, non tam ex iis quas Satavadramihi indicarat notis, quam meis ipsius, quibus indutus erat, vestimentis agnitum. Stabat vero ante templi cujusdam sores, multis aliis juvenibus immistus, qui horribili sane impietate non ad audiendum sacrum, sed ad sormas
97쪽
dientes quam egredientes eo convenerant. Quid mihi tum fuisse putas ani miὶ Gestiebant pugni mihi scelerato
homini non modo dentes excutere , sed Sc ipsam vitam adimere. Sed mecum cogitabam , melius sore ut a vivo supplicium, aut saltim damni compensa tionem exposcerem , quam vitae meae ipse periculum crearem. In hospitium reversus narro Sajavedrae quid viderim. Pransi, consiliorum nostrorum ordimur telam ; in plerisque titubarat ante Sa-iavedra , ut qui furti non conscius mo-Times do sed Jc primus quasi auctor , periculum timeret. Tandem visum utrique stati. ' meliuis sore si cum tali praesertim homine amice transigamus, quam rigida iuris & justitiae via procedamus. Utilior nempe passer est in manu, quam bos volans in aere : & melior tolerabilis transactio quam lata a judice sententia. Quod ergo primum erat, quaero idoneum aliquem qui Alexandri patri remo innem enunciaret, & quidem ea modestia , ut faciles aures praebiturum nihil dubitarem. Sed ille non modo a non patienter hominem audire voluit, verum etiam magna ira exarsit, adeoque conviciis ac paene Verberibus hominem a se abegit. O quam crudelem ego
98쪽
H u M A N IE , L r B. o. 93tum vindictam utrique, patri & filio , animo machinabari Sed vana est sine viribus ira. Adeo Jurisconsultum e de re
totam sincere enarrata, consilium expeto. Respodet ille, Jam tota urbe notum esse Alexandrum . nec cuiquam hoc Ehesi a facinus in ipso visum iri incredibile. ad PDο- quam primum in urbem rediisset, bene ς sum. vestitus ac numatus, omnes judicasse, exuvias has esse alterius. Ecquod certius argumentum, quam quo vestes illas sui corporis modulo adaptari curasset 3Tum
tota urbe certum rumorem pervagari,
aliquam praedae partem ab alio quodam Iavernione Alexandro subtractam. Dispicerem quid facium dum. Se quidem omnibus artis suae subsidiis mihi subvenire paratum. Rogo ut actionis libellum mihi conscribat . quem praesentaneo redemtum precio judici statim tradidi. Sed antequam hoc seci siem , totius rei notitia ad patrem Ale Xandri sive per caussidicum cujus consilio , sive per notarium cuius opera utebar , dimana rate qui e vestigio apud iudicem me ultro a cusavit, ut qui totam ipsius familiam infamatum irem. O me miserum i hoc uno ictu spes mea omnis non solum decollavit , sed etiam in desperationem & aerumnas versa est. Plurimum Z
immo omnia poterat apud Judicem O si pater
99쪽
9 P Ros CEN. VITIZpater Alexandri. peregrinus ego eram, non amicis modo , sed etiam aliis praesidiis, sine quibus raro quisquam jussuum consequitur , destitutus. Terminum mihi praefigit Judex , intra quem testes Sc argumenta producerem,bie visesimum : quamvis intellexisset, Senis furtum hoc factum esse, atque inde petendum quidquid ad probationem pertinebat. Sed a jebat ille, hunc usitatum esse Juris processiim, quem mei caussa immutare nec velit nec possit. Sic ergo tamquam litis desertor damnatus , & exactore reus factus sum. Pater namque Alexandri longissimo, intricato admodum δc ambiguo, nec minus horribili libello me tamquam totius sula familia infamatorem ad crudelissimn m ignis supplicium poscebat, filium tamquam probae vitae non excusans modo, sed dclaudans .Quae quum legissem, facile intellexi non injustas esse querelas tribunalia seu Judices summae injustitiae accusantium. Nullum est telum calumnia acutius : nec quidquam magis metuendum quam iniquitas & perfidia Judicis.
Notorium quasi erat Alexandri surtum, nec Judicem latebat. probationibus ego susscientibus eram instructus: sed quia Evor & pecunia deerant, omnia deerant. Ouid multa ξ dum sortunam meam
100쪽
HuMANAE, LIB. II. 9s deplorans per urbem oberro , a lictori bus comprehensus in carcerem ducor. Scripto volebam caussam meam ageres Sed subduxerat se Advocatus . nuspiam cumparebat Procurator. solus restabat Ita mihi Notarius. Solabatur me quidem se conscientia: sed quam miserum sit ejus. modi solatium , optem ut omnes eiusmodi Judices experiundo discant. Solabantur me quoq; alii,quibus caussae meae aequitas perspecta erat;& ut patienter omnia ferrem hortabantur. Judicaturum olim Deum : &eiusmodi tam Judices quam iudiciorum corruptores aeternis suppliciis affectutu . Haec taliaq; monita non aspernabar quidem ego;animi nihilominus interea miserum in modum discruciabar. Tandem ubi curis nihil me vidi proficere, contemtu potius qua indignatione de fortuna ulcisci me statui.
injustitia , quae hodie multis
s Uid tu' inquis. Tam injusth ad carcerem damnatus numquid jus tuu