장음표시 사용
161쪽
ad fleare eases, S plostello adiungere mures, lud
re par impar, equιωπ in mundane longa , quam .Personas gerere in Ecclesia Magnarum.
Quartus Canon prohibet , ne Archiepiscopi , Episcopi , Archidiaconi & Decani subditos gra
vent in visitationibus , permittit tamen Archim Iulcopo in visitatione quinquaginta equos a Cardinalibus viginti quinque; Episcopis viginti. Sed ne inde praelati aliquam mundano sumptui , &iaculari pompae Aoritatem conciliarent, subditidem canon, id permitti non tanquam rem licitam, sed dumtaxat secundum tolerantiam , & in his tantum locis in quibus ampliores sunt reddi tus & Ecelesiae facultates. Quinto canone edicitur, ne quis in Presbyterum aut Diaconum sine certo titulo ordinetur, & ut Episcopus ei, quem absque titulo ad ordines promovit , suppeditet ad vitam necessaria, nisi ordinato haereditariae iacultates vel ex patrimonio , vel ex propriis bonis ad honese vivendum suppetant. Canon sextus agit de Appellationibus , vetatque Monachis , caeterisque Religiosis ne appellent a sui praelati correctione . Canon septimus prohibet , ne quid exigatiar pro Episcoporum , Abbatum, aliarumque personarum henedictione , sicut nee pro sepulturis , exequiisque defunctorum , aut nubentium belredielionibus . si quid ergo, secundum piam consuetudinem , in Cnristianorum lanetibus exigit Ecclesia , eleemosyna
esse debet pro redemptione peccatorum imperata , non vero pretium pro loco , vel spatio sepulturae. Octavo Canone damnantur Gratiae E pectativae, seu inhibetur, ne ulla promittantur, vel eonferantur Beneficia Ecclesiastica , antequam vacent, ne desiderare quis mortem proximi videatur . Niamis Canon quaedam privilegia
Templatiis, & Hospitalariis S. Ioannis Hieroso. tymi iani , aliisque viris Religiosis auctoratate
Apostolica concessa moderatur . Canone decimo pretii exaefici pro ingressu Religionis & peculium Monachis & Religiosis quibusque viris
prohibentur . Non vetat tamen iste chnon ,
ruin ille , qui in Monasterium est admittenus, quidpiam det in elaemosynam , modo exacta non fuerit ejusmodi eleemosyna , & alium de constet Monasterium esse tenue , scut Post
istim evincit Ioannes Cabassius in Dissertatim ne, quam De simoniam in Religionem ingressu edidit in NMitia Eectesiastica pag. 438. 8c seqq. Canon undecimus continentiam Clericis imp rat, & ut mulierculM ex aedibus suis ejiciant ;Oilicium alioqui & Beneficium Ecclesiasticum amissuri . Canone duodecimo prohibetur Cle ricis , ne ad saecularra tribunalia causas agant , nisi proprias . vel Ecclesiae , & ne litium procu
xationes suscipiant , nisi pro miserabilibus Brte personis, & ex charitale ; & ne Villarum princurationes, aut jurisdictiones saeculares assumant,
quia hoe est contra doctrinam Apostoli dicentis : Nemo militam Deo implieat se negotiis se
cularibus . Canon decimns tertius & decimus
quartus Beneficiorum pluralitatem prohibent, &Beneficiariis residentiam imperam. Canon deci' mus quintus Ecclesiastica Bona a Benesciatis a risita , eorum post obitum , ad haeredes tran ire vetat , sed penes Ecclesiam remanere i bet . Ex quo Canone sicile colligitur , Clericos non habere dominium in Ecclesiasticos redditus , ac subinde . ad restitutionem in tam interiori cogendos esse Clericorum hae.
redes . Denique, caetera, quae Canonibus 1 . 2I. 27.& et s. de Torneamentis, treugis , seu pace ser vanda, & de publicis usurariis decernuntur. iam satis superque explicuimus agendo da Canonibus Concilii Generalis Lateranensis secundi. Hic
tantum obiter advertere debes, Tomeamenta, quae
Canone vigesimo exerceri districte. prohibentur, nihil aliud fuisse , quam privata quaedam certain mina , seu gladiatorias pugnas , quas milites ex condicto & ad virium ostentationem in nundinis, vel certis quibusdam seriis temere commitatebant . Haec Ilaque torneamenta prohibet , &eos, qui in huiusmodi congressibus moriebantur, sepultura privandos esse sancit hujus Concilii Lateranensis Canon vigesimus , qui insertus est lib. v. Decretalium Titulo x m. capite Felieis
- a) Anonymus Zwellensis aput PeZ anee is dot. t. I. p. m. in sua historia Pontificia , alia se quot hujus Concilii canones produxit, in qui se bus nonnulli desunt in editis, tu ille, quo priis vandus ab officio & beneficio edicitur Meeniosis dolem Ecclesiae vel decimas alienans . o Canonis xxv. anathemati addicit usurarios; tum vetat, , , ne in Religionem recipiantur, nisi restituant ,
, si possunt. Id equidem respondet Canoni xxv. se in editis, sed nihil ibi de vetito in Religionem
si ingressia . Tum alio canone injungitur ne Sa is cerdos fiat, nisi filius legitimus . Tum patitetis in Bulla recitata in Anecdot. Martene pag. - 63α ex hoc Concilio laudat Clemens III. neri Monachi aut etiam Canonici Regulares sing si ii in oppidis vel aliis locis popularibus habiis tent. Id vero de Canonicis Regularibus in ediis iis non legatur . Demum ex codice quodam se vulgatae a P. Martene Ver. MOn. r. v I I. pag.
- . habentur subscriptiones Episcoporum mes.se to correctiores quam leguntur in editis . Vidati Supplem. meum ad Concilia Iom. II. p sin. 686. D. De tribus oecumenicis Conciliis Lateranem sibus, quae Romae duodecimo Ecclesiae saeculo sum runt convocata, satis hactenus diximus, nunc recto tramite veniamus ad Concilia Provincialia . seu Nationalia , quae eodem saeculo tum ad diu
rimendas euatas controversias , tum ad extirpam
das haereses & sanciendam Ecclesiae disciplinam
variis in locis fuerunt celebrata . Ut autem in his recensendis Conciliis aliquem ordinem tenea
mus, ab his, si placet , initium sumamus, in
quihus de celebri illa I suurarum controversi actum et . M. Bene multa eccasione Controversae νυ
Iliturarum saeculo XII. habita sunt Concilia Nationalia , quae hic iuxta ordinem Chronolos cum exhibebo. Ia primis , anao Mcit. ειθε
162쪽
M II. Posti sex Maximus Coneilium Nationale L
teranense primum indixit, in quo in Hemicum Imperatorem hujus nominis m. qui non semel
ob Investituras, quas sibi arrogabat . excommunicatus ad caulam dicendam Romam non venerat. sententia excommunicationis iterum lata est .
Ad prohibendas itidem Investituras idem Summus
Ponti sex coegit Romae Concilium Lateranense secundum an O Mcv. in quo Investiturarum in Anglia fautores sententia excommunicationis perculit , videlicet tam Henrici I. Angliae Reais Consiliarios , qui ei ad Investituras retine .as auctores erant , quam illos , qui a Rege hoe modo suerant investiti . At istud Investitu. rarum negotium , quod Anglicanam diu turbavit Ecclesiare, ae .causa suit gravissimi dissidii . quod Hemisum I. Angliae Regem inter & S.
Anselmam Cantuatiensem A rc niepiscopum exa sit , prudenter tandem compositum sest a P
schali II. qui permisit Anselmo , ut eos , quia Rege Investituras acceperant , aut investitos consecrarant , aut Hominia secerant , praemissantis factione susciperet , ac nondum consecratos , nisi aliud intercederet impedimentum , inauguraret . Reti vero permisit idem Summus Pontifex , ut Hominia secundum Regni consumtudinem fierent , modo solemnem Investituram per Annulum & Baculum dimitteret . Decretis Pasiatis II. morem pessit Henricus I. Angliae Rex , cum Sancto Anselmo concordiam iniit , & Eeelesiae Anglicanae diu optatam pacem ac tranquillitatem instituit anno Mevr. Lonse aliter s. gessit Henricus inter Imperatores huius nominis tertius . Is cuippe Decretis Sedis A p stolicae parere , & Investituras dimittere cum pertinaciter detrectaret , in frequenti tum Episcoporum , tum optimatum Moguntino Conventu habito anno Mcν. p sentibus Sedis Apostolicae Legatis , depositus est, ejusque filius
Henrietis omnium Germaniae Procerum calculo ait Imperium sali evectus , cui proinde Imperii Insignia, Crucem videlicet, Lanceam , Sc perum , Globum , de Coronam, volens nolens, fi emisias senior tradere eoactus est. Interim, P sebalis II. Pontifex Maximus, in damnandis Invellituras sibi semper constans, celebravit anno M.
ev I. Guastallae, quae Villa est in Longobardia ad
ripam Padi fluminis, Synodum eum diversarum Provinciarum Episcopis . presentibus etiam Henriei inter Imperatores hujus nominis IV. Lega. tis . in qua Investitutas a taleis fieri omnino
prohibuit, At statim post huius Synodi celebrati
nem , in Galliam, tutissimum Romanotum Pontificum autum, Rebus Germaniae consulturus umnit, ibique Concilium Trecense anno Mcv II. habuit, in quo, sicut testatur Abbas Ut spereen. sis, Detessorum suorum Decreta contra Investituras confirmavit . Hinc , ut obiter dicam, facile colligitur , Galliarum Reges ante Pas alis seundi in Regnum Franciae appulsum Decimtis contra Investituras paruisse . Nec enim
verisimile est, Paschalem II. in Gallias confugis-is 'u' MDici Crass Regis praesidium imploraret
adversus Henricum inter Imperatores hujus nominis IU. qui usum Investiturarum contra Pomtificia & synodiea Decreta , Ac Anathema obstinato animo retinebat , si Rex Galliarum sole. mnem investituram per traditionem annuli & baculi Pastoralis tam saepe a Sede Apostolica reprob tam , aeque ac ipse Imperator ulurpasset. E GaIlia in Italiam redux Paschalis II. Investituras da.mnxvit in synodo Beneventana habita anno M. cviri. & in Concilio tertio Lateranensi Romae
eonvocato anno Alix. verum, Henrisus inter Imperatores huius nominis IV. Romam anno M-
cx I. cum numeroso exercitu veniens Invenitur
rum concessionem sicut jam in pincedentibus Colloquiis observavimus a Pacthali II. Pontific.
Maximo per vim extorsit . Hoc tamen surrepti. tium PriviIegium contra Ecclesiae utilitatem ac libertatem Imperatori concesstim revocavit ac d mnavit paulo post Paschalis II. tam in Concilia Lateranensi quarto celebrato anno Mcxo. quam in Concilio quinto Lateranensi habito anno millesimo centesimo decimo sexto , in quo summus
ille Ponti sex prae insigni humilitate ae modestia sese ipsum coram Patribus his verbis excusavit :Postquam inquit Dominus de servo suo ferar quod
voluit, re me . Potitumque Romanum trarii it in manus Regis , υidebam quotιate fieri rapinas , er incendia, eaedes, re a Iteria. Haec eiusmodi mala cupiebam aisnere ab Ecclesia er otiis
Dei ; er quod feci , pro liberatione populi Dei s
et . Feci autem ut sonis, quia purυι3 Iam oe cmnis. Fateor me male egisse , sed rogo vos omnes, orate pro me ad Deum, ut indulgeas mihi . III
autem malum scriptum , quod in tentoriis faeta- est. quia pro proitare sui Privilegium dicitur, condemno sub perpertio Anathemate, ut imus unquam sit
bonae memoriae, re rogo υor omnes Me idem faciatis.
ue ab uniυersis aeclamatum es : fiat fiat. Occasione illius Investiturarum privilegii , quod Paschalis II. Imperatori Henriso concessit, duo in Galliis coacta sunt Concilia Nationalia. Primum convocatum fuit a Guidone Archiepiscopo Uiennensi ,& Sedis Apostolicae Legato , qui istud privilegium , quod Hemicus imperator a PaseMIi Papa extorserat , rescidit , ipsumque Imperatorem latiit Anathemate. Kalendis Oriobris anni millesiurni centesimi duodecimi. Hujus Concilii Uiennensis Decreta confirmavit Pasbalis II. Poati. sex Maximus data ad Guillonem Archiepiscopum Viennensem Epistola, cujus exemplum ex codice S. Petri Catalaunensis a P. Si ondo Soc. Iesu descriptum, in Lab ana Conciliorum Editione Tomo X. vulgatum est . Sub idem tempus , occasione istius privilegii Hemim Imperatori a Paschali II. Pontifice maximo concelli , Ioannes Archiepiscopus Lugdunensis Nationale Concilium apud Ansam prope Lugdunum celebrandum indixit , in quo investiturae a Gicis iactae pariter clamnatae sunt . Mitto , brevitatis ergo ,
alia Concilia , quae post mortem Passatis II.
contra Hemisum inter Imperatores huius nominis quartum . & ad prohibendas investiaturas sub GHasA II. successore Pasbalis II.
suerunt celebrata, videlicet Capuanum . Anno xv m. Coloniense , Fritistariense , Ut eanen
163쪽
se . quae Gno Mois. habita sunt . Breviter hie observare suiliciet , mortuo Gelasio II. Pontifici maximo successiste Caudiam II. qui statim post
inaugurationem suam Rernis in Galliis Concilium habuit an. IIIp. Imperatori qui invest ituras dimittere nolebat. & Biantino Antipapae Anathema
dixit, quo Letum est ut Hennos pertimescens , ne si diutius decretis Eceleliae in ea usa Invenit
rarum pervicaci stnimo retilleret, ac parere detrectaret, ab omnibus suis desereretur, & instar p tris sui, omni sua ditione spoliaretur ad saniorem mentem redierit , & Legatos ad summum Pomtificem miserat pacem suppliciter rosantes , quae
tandem Generalis Concilii decreto firmaretur .
Nihil sane rucundius Cattigio ii. Pontifici Maximo. nihil Ecclesiae conducibilius adcidere potuit m Lesatione, per quam . extincto tam diuturno schismate . sedatisque atrocibus Bellis , quibus Italia re Germania tot annis conflagraverant, pax desideratissima tandem aliquando sanciri . atque ad Ecclesiae unitatem Imperatores redire deberent. Quoeirca ad hane felicillimam ineundam pacem, C a si s II. anno Mcxxita. celebravit Concilium Generale Lateranense primum . in quo v xatissimae, diuque agitatae huius temporis de In- ethi turis Controversiae finis impositus est, seut superius ostendimus. Haec sunt Concilia, quae duodeeimo Eeclesiae iaculo ad dirimendam gravissimam de Investitutis controversam fuerunt
D. In superiori Colloqnio de erroribus Pere; AEMMaia , de Gubenti Porretani Episcopi Pictavientis, nee nen de Haeresibus, Petro stans um , Mat
e .am . o Albis ensium late disseruisti . sed da
Conciliis, quae eiusmodi errores ac Haereses proin
stripserunt, te in hocee Colloquio dieturum spo. Pondisti. Incipe itaque, si placet, ab his Conciliis, quae duodecimo Ecclesiae iaculo damnarunt
errores Petri Abasiardi. M. Duae Nationales Synodi ad tonfingendos Patri Abaelardi errores fuerunt in Galliis e elebratae, Suessanensis nimirum & Senonensis. synodum Suessionensem Conon Praenestinus Episcopus de Sedis Apostolicae in Galliis Legatus indixit anno MN
ex x I. ut censent peti inres Critici non vero an.
dilexis . ut plutes existimarunt . vel anno Mcxx. cuni quo conjungitur TOm. x. Coneiliorum . in hae Synodo ribariaiatis ob male lanam circa Pet. sonas lanetissimae Trinitatis sentemiam damnatus. suumque de Tranirare librum , qui materia ostenis sonis erat . propriis manibus flammis tradere ab Episcopis coxelus est, cumque fidem suam eorxmo T,mbus exponere, ac propriis verbis profiteri vellet , iusserunt Patres , ut Ismboiam T. AEM.uasu ex scripto recitaret, quo magis hominis No. vatoris, in Dialellicae argutiis nimium confide. bat, superblatri re underenis eumque mox Abbati Sancti Medardi tradiderunt, eius Claustro, verit carcere, concludendum, quem tamen indu postea
eduetum Legatus Apolloseus ad Sandionysianum Coenobium remisit. Haee in causa Abaelardi in Synodo Suessonensi gella tasse testantur L Bernam das in Epistola ex cm. ad Iumem Cardinalem,
xlv M. Rem amen aliter narrat Maelardus in ripistola prima ad Amaeum, in qua suas calamita. tes gescribens, si tamen ei in propria causa a versus aemulos loquenti fides habenda sit . Primo eonqueritur. quod sui aemuli. AEueri a scilicet&Lωώθαι scholarum Remensum Regentes veh menter accensi, Rariobum e uidem Urbis Archi pilcopum erebris suggestionabus advertus ipsum commovissent,& Cononem Praenestinum Episcopum. ae sedis Apostolicae Legatum initigassent ad eo vocandum Concilium Suetamenis. Secundo, ait, se ad Concalium vocatum, nulla praevia inter in
sarione, sine ullo sibri sui examine, ted hoc sola nomine . quod in eo seripsisset, Sosiam Deum Pintrem omnipotorem esse, sessum esse manu pro ria librum a se de Trinitare compositum ita ignem iniicere ic symbolum Athanasiti recitares Indo inquit Asaelardus, quasi reus re eo ictus Abbari T. Medardi, qui aderat, traditus , ad Gaiastrum
eius tanquam ad carcerem eris. . statimqMe U-eilium Iuvisar. Verum, cum testis in propria causa plurimum suspectus lit. non est dubium, quin L Bo nardo in reserenda Historia huiusce Conci. lii Suessonensis minis credere /ebeamus . quam Petro Ab Maias. qui huius Concilii xuctoritatem elevare re lenientiam in ipsum ab Episcopis Ia- tam Lisse omnino iniquam pro viribus ollendere
conatus est. Cerie eventus comprobavit Abaria
Gm. eiu ite sectatores parvi fecisse censuram . quae in Concilio suemoliensi iacta suerat nonnullarum ejus pmpositionum , quae in illius Onetibus, sed potissimum in libro de Trinitare legebantur. AMMardas siquidem egressias e earcere , in quem iussu Concilii Suessionensis detrusus suerat. non solum a suis erroribus non resipuit, sed ulterius pingressus, plurima dogmata inter eo tonsa ερ eolloquia effutire, ae libentius spargere ecepit
Catholicae fidei parum consona. Quin , & S. Be nar am in publico Episcoporum fle Abbatum Conventu ad disputandum provoravit . & sophi.
nicis captionibus scinfidens, petiit ab Henricu Senonensi Archiepiscopo, ut tibi cum S. Remarda publice conare si liceret . emeeitque ut ad definiendas eiustiodi lites minis in Galliis Conci. lium in octava Pentecostes , ut liquet ex Epist la cccxxxv tr. S. Bemardi ad Iunpeenrium II. Pontificem Maximum , eelebraretur. Huic Comellio Senonenti interfuit Henrietis Archiepiscopim Senonensis , adsuere quoque eiusdem Senonensis
Metropoleos sutilaganei. Samson Remensis Iasi nus Suessionensis t Gaufri ι Catalaunans s . nec non Christianissimiis Rex G υimi VII. eum multis Regni Ploceribus, Abbates plurimi . ει non pauci senotaram Magistri , si eut testatur
S. Bernardus in Ep liola clxxxix. Dies dicta est Petru Ah, retardo, di 'a quoque S. semido , qui tamen abnuit 1dessiri eo praesertim nomine, quod
de damnatis iam in Concilio Suessionensi errori.
bus quaestio renovaretur . Quia tamen magna Praelatorum, fit nobilium virorum multitudo eum Lud mire vii. Galliarum Rege eoncurrarat. S.
Bemariau is se risientem exhibuit , dc sacer
164쪽
ria ex Abaelardi libris Capitula proposuit, Zecum illo in arenam descendit. At , ubi ad rem ventum est , Abaelardus , se congressus Achillis imparem expertus , ac suae causis meritis minus
fidens, ad Sedem Apostolicam appellavit . Cui appellationi ob Sanctae Sedis reverentiam Episco
pi deserentes , licet ejus prava dogmata damnarim , auctoris tamen nomini parcentes nihil de illo pronuntiarunt, sed ad Innocentium II. POntificem Maximum litteras Synodicas direxerunt , reserentes quaecumque in Synodo Pella luerant , & ab eo errorum Abaelaris i centuram obtinuerunt , ut testatur Gaufridus Monachus Claraevallensis olim Abaelardi discipulus lib. I. Vitae Sancti Boνnardi cap. r. Interim . dum haec agerentnr, Berengarius pictaviensis . unus ex Abaelaris di discipulis, ausus est Magistri sui concinnare, ae publici iuris sacere Apologiam plen1m acrimoniae adversus s. Bemartam , in qua sibi omnem omnino fidem abrogat, non solum qui a P tram Abaelardum immensis laudibus cumulat, &in Sanctum Bernardum contumeliose invehitur , sed quia etiam est ni sylo debacchatur in Patres Concilii Senonensis , quos tamquam caecos , ebrios cornutos, canes & porcos traducit ac sugillat. Denique Petrus Abaelatatis videns se ab Omnibus tanquam haereticum deseri , Cluniacum se contulit, ubi, sicut in superiori Colloquio diximus , a suis erroribus resipuit , & sancita cum
S. Bernardo inter mutuos amplexus amicitia , reliquum vitae tempus maxima cum pietate exe3it,
atque post mortem tumulo eius hoc Epitaphium insertum est:
Est butis in tittiti Petrus his iacet Mail-dus;
CMi fiat paruit scibile quidquid erat.
D. Uberius, quaeso, expone ea , quae in supe riori Colloquio obiter insinuasti, de Conciliis Pari sensi , & Remens , in quibus eriores Gilberii Porretani Episcopi Pictaviensis proscripti sunt, &res alias in his duobus Conciliis gestis , paulo susiori narratione deseri yM. Cum Eugenius m. ad quem Gissenus Amretanus aliqnot errorum fuerat insimulatus , in Gallias, tumultuantium semper in Italia ArnH- distarum persecutionem sipiens, pervenisset. & a domico via. Galliarum Rege honorificentissime fuisset exceptus; Parisiis anno MCXLvir. Syno. dum habuit, ut in ea GAberti Pomerani Caula ad te delat, discuteretur. Contra Gilbertum Porre tanum in Synodo Pari sensi testimonium dixerunt
Masister Adam de Pareo Ponte, vir subtilis , &Parisiensis Ecclesiae Canonicus , & mgo de Em Florido Eo ita vii. Galliarum Regis Cancellarius . Nihil tamen in Causa GH. ferti Porretant' definire voluit Eugenius III. Pontifex Maximus , sed pleniorem illius discubsonem ad si equentius Concilium Remis prox iste celebrandum remisit. Anno itaque sequenti , seu MCxLviri. habitum est Concilium Remense, in
quo Gιiberius Porretantis erroris convictus est a Godese ire de Monte S. Diali Ordinis Praemon' straten .s Abbate . a S. Bernardo Claraevallens ,
a Sugerio Abbate S. Dionysii, & ab aliis . Con-
tra illius errores Praesules Gallicani Symbolumeondiderunt, & D istis Papa , inquit Gausi diis Monachus Clarae vallensis, atictoritate Apc sto lisa, de assensu totius Ecclesiae , quae e numerin , Capitula ipsa damnavit, disricte praecipient , ne eumdem Idrum legere , vel transcribere etiam siere rosatum quis auderet , nisi prius eum Ecclesia Romana correxister. Cumque respondisset DL
scopus seu Gilbertus Porret anus corrigam ad
adit ritim vestrum : non vobis, ait Pontifex , bo nectio inmmittetur. Hanc Summi Pontificis sententiam reverenter excepisse Giurnum P Hi num, suosque eiurasse errores , testatur iam laudatus Gainrtatis. Praecipuus Guberri Ponerant error in hoe stus erat, quod vellet Divinam EG sentiam non esse Deum , & proprietates Perso'. narum non esse ipsas Personas . De hoc Gis ni Amiani errore iudicium serens Joannes Gerso nius sacrae Facultatis Pari sensis Cancellarius in
Epistola, quam scripsit ad quemdam fratrem Minorem anno MCcccxxv I. ait : Gilbertus Porrerantis , si minus errabat in materia de Resiis.
nibus diυλῖs, quam plurimi posteriaris remporis , patebit evidenter illi , qui Dbtiliter , oe abistio
Persin artim acceptione υο erit. er siserit tu i re, oe argumentum B. Lernarisi a Petro de Taran. tam recitatum ponderare . Damnata est nuper γ',
Praedecerores meos in Iaera Thestatae Faeiarare , sub ptaribus Articulis , Doctrina quam nonniata sitam impune Icibtilem ganniunt ; quam laudi uter vocem protriam , nonnulls veluti meae loquacissimae stabitire nituntur , eum sis mera infinia , m nitas satra . Unus Articulus inter caeteros o
Quod aliqtita sit D us realiter , quia non sit jιν-m; iter Deus . Huic Gersonis iudicio subscribit doctissimus Dion in Pet ius Soc. Iesu lib. I.
Theologicorum Dogmatum cap. 8. num. 8. ubi
haec habet : Ab hae Gilboni Porretani sententia vel nibia, vel parum discrepare , Scholasticorum
aliquot opinio creditur, ut Scori s qui citra norio
nem , er intelligentiam nostram per se as egen-ria Hυina differreo proprietates , O inter sese ι fas existimar. sed revertamur ad Concilium Re- metisse, in quo non solum proscripti sunt Giis inti Porreriam errores, sed etiam damnati sint Haeretici , qui tum temporis in Provincia , & rnincitania crassabantur . Sie enim in Canonexum. illius Concilii legirui : Praesentis decreriaIctoritate praecipimus, ut nullus omnino h iuum
Haeresiarelas, or eorum sequaces , qui in partibus sonia , aut provinciae, vel alibi commoro:αr,man reneat, vel defendat : nee aliquis eis tu te
ra si recepta tam praebeat . Hi haeretici alii non urant, qiaain Henricus, Turi, sive Eon, alii que nefarii Novatores , de quibus iam epitrios in superiori Colloquio . Praeter istum Cainonem decimum octavum , in quo condemnant orthaeretici, alios septeindecim Canones Disciplinam spectantes condidit istud Concilium Remense , in quibus de Continentia Clericorum , & modestia in tonsura & vestibus lex constituta est , ε in contumaces decreta Beneficiorum Ecclesiallicorum privatio . imino suspensonis lata sententia in Episcopos , qui hane ipsis poenam non infli-
165쪽
gerent.. Sanctimonialium Canonicarum statuta Brmatici, cuius duo praecipue notantur Capita, Clausura videlicet & Vita communis, poena Interdicti Sc privationis Christianae sepulturae decreta in eas. quae Synodi mandatum post tempus praefixum non implerent . Eccleuasticorum negotiorum iudicium Larcis prohibetur . Dee, marum iisdem prohibita possessio . Iustum ut Archidiaconi ex Diaconorum 'vel Presbyterorum ordine assumerentur . Conductitii Presbyteri abrielesiis eliminati, sancitumque ut singulis Ecclesiis proprius Sacerdos praeficeretur ; nullius , nisi Episcopi, aut Archidiaconi auctoritate depellendus . Trenga 8c Pax confirmata. Militum ad nundinas vel seriax pugnae vetitae . Clerico rum 3t Monachorum percussores excommunica ti , eorumque absolutio Romano Pontifici resedivata . Eeclesiarum & Caemeteriorum immunitati provisum , Incendiarii Anathemate damnati .
Pretii exaetio pro Chrismatis , olei sacri , BeSepulturae aeceptione prohibita. Ordinationes ab Haereticis. 8e Schismati eis factae , missae in irritum ς hoc est , non quantiam ad lubstantim . seu Characterem, qui prorsus indelebilis est , ut docent Theologi . sed quantum ad exercitium de
executionem ordinis . Extant hi xv HI. Caninnes , 8e Ae a Synodi Remensis a Binia ex variis Auctoribus compilata Tomo X. Conciliorum pag.
IIo . Raronitis ad annum MCXLvIII. num. Io.
Canones septemdecim dumtaxat Concilii Rememss enumerat, quia in exemplari Vaticano, quo
funduntur, sicut accurate observat Cl. Pagius ad hunc annum Num. v I. a is sa Huius Remensis eoncilii statutis non is nulla ego adieci ex multis collecta, ut ex Gris thoo in Psal. 64. qui ab eodem Concilio umis titum esse ait , ne Ianctimoniales Deminae ,
, quae in elausto vivunt sine regula, ulterius peria mitrantur, sed cogamur sive regulam S. Bene-
dicti, vel S. Augustini profiteri . alioquin se.
pultura Ecclesiasica careant. In sper vetitum is esse ait in Concilio Remensi ne unus in dum is bus Melesiis inritaletuν. e. q. ne idem in Sede
, Cathedrali sit Canonicis, & simul ruri Pleis hanus. Pariter Eugenius HI. Papa in suis litis teris, quae extant in Codice Epistolarum Wi-- baldi vulgato a Martene Ueris monum. to. His
A lesimus voluisse Pontificem in eo Consilio A se chiepiscopum Coloniensem de multis eriminibus
M accusatum deponere ; at se continuisse quod se metueret ne quid propterea detrimenti regnovi accideret . 'Caetera quae Concilio huic merito , adjiceremur vide in me Supp. pag. 46 I. &c. D. Fuerant ne multa Concilia Uversus Kal.
densum. δε Albigensium Haereses saeculo Ecclesiae duodecimo celebrata ΤM. Quamvis Albigenses . sient iu superiori
Colloquio observavimus, ex Ualdensibus haereti. eis saeculo duodecimo prodierint, nulla tamen adversus i plos leoitur suisse eo saxulo :celebrata Reilia , quia eorum haeresis saeculo dumrixat Hee imo tertio. Ωb D-rentii raris Pontificxtu iω sole ius grauari. Ze suam, ut ita loquar , iris
turitatem habere coepi r , sicnt docet Caerariministrabacensis Scriptor coaevus . Diausi mram lorum Dist. s. cap. 2I. this verbis e Temporibus Iunocentii Papae, praedecessoris eias, qNi nune P parum tenet , Honorii, Diaboli inυidia Haereses Atagensiam e reum pullulare , υM ne υerius
Eleam , maturescere -. Cuius vires eram
tam υAidae , ut omne triticum fidei gentis uitur versum videre/ur ι,3 Alium emias . Cum igitur nulla saeculo xII. contra Albigenses convocata
fuerint Cone ilia , sed dumtaxat saeculo decimo tertio. de his suo loco, seu in Colloquiis nactris in Historiam saxuli decimi tertii opporinnius disseremus . Hic autem reseram .iuxta Ordinem
Chronologicum Concilia , in quibus duodecimo
saeculo e trores Waldensum fuerunt ab Ecclesia damnati. Et primo quidem anno millesimo centesimo sexagesimo habitum est in Anglia eontra inridensium , sive Publicanorum errores Concilium Oxoniense , de quo fuse agit Guillitin, Nobria Us lib. a. cap. Iy. ut legere est Tomo Io. Conciliorum . Veneriana quippe iiDem di bus, ut ait citatus ille Scriptor , erranei quidam in Angliam ex eorum ut ereditur genere quorvulgo Publieanos vorant . Hi nimirum olim eae GHrenia inereto auctore habentes pruinem , regio
nibus plurimis virus suae per Le infuderunt. Quiρν. in Iaiiismis Galliae, Hispaniae, Italiae, Germaniaque Proυinetis tam multi hae peste infecti esdietimur, ut secundum Prophetam mutiisIιeati esse βρον numerum arenae videantur. Resert postea
iurimus Neubrigensir , quo pacto Henricus II. Angliae Rex ejusmodi haereticos in suo Regno deis prehensos in carcerem detrudi iusserit , eosque
ab Episcopis in Concilio Οxoniensi e gregatis
damnatos , atque contumaces . seectante populo , virgis coercitos ab urbe expulerit , di eis prohibens, ne quis eos veι ospitio re ρere, vel alia quo solatio eo mere praesumeres . Sed haee de Cone illo Oxoniensi contra Waldenses in Anglia habito iam in superiari Colloquio me o, servasse memini . Quare , ne iteratis repetiti nibus tibi taedium ingeram , quatuor alia Concilia Nationalia, nimirum Turonens, Gmbarim. se , Gus num , dc Seno rense . quae duodecimo Ecclesiae saeculo contra Waldenses coacta sunt . breviter hic recensebo . Alexander m. Pontifex Maximus , relicta Italia . quae , ob Sehi Lma a Friareteo AEnobarbo Imperatore in Eeele-sa excitatum , armis perstrepebat, in Gallias appulit , 5c anno MCLXIII. Turonensem convocavit Synodum , in qua non solum in Octavianism Antipapam ductum Victorem iv. ab eo. dem Imperatore intrusum Se in ejus sectatores exeommunicationis sententiam tulit, verum etiam nefaria Waldensium haereticorum dogmata
damnavit , de Christianis praecepit , ut illorum
haereticorum consortium sugerent , seut videre est in Canone quarto hniuste Concilii his verbis concepto e In partibus Tosio damnauda haeresis datatim emersit , quae paulatim more eaneri ad vicina lo- ea se dist undens. μν Guas iam re alias Premincias quamplurimas iam iam inserit. Quis δε-m modum serpentis intra Dar motationes abscon
166쪽
in legi possunt apud Raro-- Totra. 22. Antis Ilum iactes ad annum inlam. Praeter hunc Canonem quartum, quo damnantur haeretici NM- denses. Elim novem Canones pio instauranda Ee-
Iesiae Disciplina eondidit eadem Synodus Tur
mentis. in quibus multa statuuntur contra Clericorum avaritiam, usuram, de Simoniam . motra Monachos, qui Medietnam, Physicas consecti nes, ει leges Civiles profitentur, contra nonnulis cis Hicis ei usi di abusus, ac denique contra o
dinat iones Octaviani Pseud Pontineri,dicti Vin rix IV. quae irritae fuerunt declaratae . non qnam tum ad substantiam, seu Charinerem. ut laepius diximus. sed quantum ad exercitium Sc executi . nem ordinum. Extant hujus Concilii Canones X. & A Ma Tomo Io. Conc l1Orum.
Concilium Lumbariense. uuod in Gallia Naris
Minensi adversus haereticos Haldenses M. I I d. suit celebratum, sile narrat Baremur ex μυε-- in poster. parte Annal. Anglie. Cum enim A. D maeo Ili. Ponti sex Maximus aegerr me serret, Matilansium Sectam magis in dies invalescere, fle ires acquirere eundo, volui rem in ipsis partibus peste illa insectis agitari. st ne haberent unde eonquererentur haeretici, doctissimin eorum ad
concilium evocari iussit. Illi Magistras isos iuue.elegarunt, & praeterea quatuor IMMees Disputationis de Camraversiae . quae in Comitio fieri de. hebat , delegerunt , videlicet G parabon Epitc Tum Albigensem , Rogera- . Adhatem Castreta. sem . Pomm Abbatem Ardorella, Et Tisiadum Prestirier Irn Narbonensem. Addiderunt At Abb
rem da Codius, de quibus etiam Catholiei evm
Haereticis eonvenerunt . Admissi sunt quoque Massates Ec Batonin plurimi illius regionis ut ait titisque Partis rationeS & sundamenta audirent.
Porro. interrogati hi, qui haereticorum partes aeropugnabant . de Faee, de Sacramentis. vetus
Testamentum audacter rejecerunt , Matrimonii Sacramentum repud Iarunt, Baptismum parum curarunt , Sacerdo em peccati lethalis labe inis
Hiim consecrare Corpus ει Sanguinem Christi a- paria ne8 Ium . neque praelatis , qui luxu dis uerent. aut aliis vitiis dediti essent, parendumina contenderunt . Hac praecipua haereseos Capita diu suerunt vitru curoque agitata , tiae
aue damnata , sed Comitii iudicio obtemperare uerumni haere a , dictitantus, se veritatem
de viam salutis in me habere. M p M. Banis εomines se appellantes. Ecitum Princeps erat m erici quidam, eni veluti Christo . aut Paulo Apostolo fidem adhibebant isti Haeretiei ab eo M. luit. ει ut Bamnias Tomo ra. Annal. Eccies. ad
annum inlxxv t. suis narrat ex μυ sua . E
tant etiam Acta integra huiuste Cone ili I utrib rie sis Tomo ro. Conciliorum . Paulo post cel brationem istius Concilii Lnmbariensis , Permus Sedis Apostolicae Legatus Tolosa anno I ἔτ' Con
e ilium habuit, in quo damnati Waldenses . &Tolosa expolfi a Ludoviso vi I. Franciae, fit murio II. Angliae Regibus, qui , teste Rabena δε Monu in omnico , illuc ad extirpandam hanc
Haeresim pinsecti suerant. secesserunt Astam . quς est Albi sensium Civitas Metropolis. indeque m l. denses coeperunt appellari Au enses . Hinc anno sequent i , seu anno Mel x xx x. Concilium caecumemeum Lateranense III. Canone xxv II. damnavit Haereticos, qui vaseoniam , Albi enses, Tolosates, Arecomicos . Et finitimas Pr vineias pestilenti doctrina infestabant . qui nune Carbari, nunc Austensos, nune Manies r. nunc Paterivi vocabantur . quos una cum illis , qui eos defendunt, vel recipiunt, auathemati subiicillsacra illa Synodus , Principes vero , Et populos Catholiem ad bella contra eos incitat . Propositis, quemadmodum & in sacris adversus Sarac nos mititiis, Indulgentiis & Poenitentiarum re laxationibus. Denique. eontra IValdenses, dictos etiam Popelieaama coacta est an. Mex evo L. Synodus Senonensis, in qua eorum saeculenti minis Haeresis damnata est . Qua de re extant Inno. eoavit Iis. Pontificis Maximi Epistolae duae cura Notis Gasrielis Cossanii Tomo i I. Conciliorum pari. 1. Pas. 3. quarum una directa est ad M chariem Archiepiseopum Senonensem, altera ad
Petrum sanctae Mariae in Via lata Diaeonum Cardinalem , Apostolieae Sedis Legatum , & ad Orinem Episcopum Parisiensem . Has duas Epia solas seripsi I-ωentius III. Ponti sex Maximus oceasione intentiae latae in hoe Coacilio Seu nensi contra Abbatem Sancti Martiat Cleuatis Nivernensis , εt Decanum eiusdem Urbis Ecclesiae , qui , ut testatur Robertiis Monachus laChrunico Antisi odorensit , de pestilemissimo Po-
pelicatiorum, seu maldensium erroee in Coneilio Senonensi fuerunt accusati, ubi Abbas depositus . ει Deeanus suspensus, hxneque in eos a Concilio prolatam sententiam eonfirmavit Ianoeentias III. ad quem uterque fueru a Coneitio remisissus. Hemima Γροσώπων appamiarum in Gallia N rbonensi Episcopus . ει Ba ii Continuator . asserit ad annum Melleva II. Concilium istud Senonense ee ebratum fuisse a Petra Capua.
no Cardinali , ει Sedia Apostolicae Laegato . At
Gabriel Cossanias loeo mox a me laudaro υε-c anum duabus testimoniis refellit. Prinum est
RQ di. qui in Gesia Philini Augusti Gallia.
rum Regis testatur. Petrum Cardinalem in Gallias Legatum nussum esse an. MCL v III. ut
paeem inter Franeorum . Anglorumque Reges mP.uere , eumque in culina Eata exeuntem
167쪽
Decembrem eiusdem anni non venisse affirmat . Cum igitur Comilium Senonen se habitum fueritanno Mex m. ei ante anni huius finem prinesse haud potuit Petrus Cardinalis , praesertim cum sanciendae , cuius causa delegitus erat, paci prius operam nonnullam ab eo datam oportu rit, quam de celebrandis alia de re Comitiis e gitarer . Alterum testimonium est Innoeensii III.
Papae, cujus ex Epistolis duabus ea de re scriptis ostendit Gabriel Cosantur , Archiepiscopum Smnonensem huic Concilio praesuisse , Ipsiamque, &Episcopos Trecensem , Antisiodorensem , ac Nivernensem ludices in ea causa fuisse . Haec sunt Concilia , in quibus Waldensium haeresis saeculo Hesesiae XII. damnata ac profligata fuit. D. De Conciliis, in quibus Haereses, quae XII.
Ee lesiae saeculo emerserunt , damnatae ae protritae fuerunt, satis hactenus disse mus. Superest, ut sub finem hujusce nostri Colloquii pauca ab tingamus de Conciliis Nationalibus, quae pro τω sermatione morum . 8c Disciplinae Melesiasticae restauratione variis in locis eodem saeculo fuerunt celebrata
M. Ad reformandos fidelium mores , & ad sanciendam Ecesesiae Disciplinam multa Concilia Nationalia. praesertim in Gallia, Anglia & His.
pania duodecima Eeesesiae saeculo suerunt convocat , quorum praecipua hic breviter reseram. in.
ei plenia a Coneiliis, ouae in Causa Philippi hujus nominis I. & Philini rigusti Galliarum
Regum celebravit Ecelesia Gallicana, Philinus I. Franciae Rex , sicut jam observavimus in coli culo I. in Historia in saeculorum decimi , & undecimi , Benham filiam Morentii Hollandiae G.
initis in matrimonium dux arat , & ex ea iaci vic- genuerat, & Ca auriam ; sed affinitatem postea eausatus , eam repudiavit, & Beriri diam , uxorem Fuis sis Andegavensis Comitis, consam Quinitate sibi junctam rapuit, & eum maximo standalo in uxorem , seu potius concubinam aD sumpsit . Has intestas Et adulteras nuptias Da
Carnotensis Episcopus, multique alii priscae integritatis Gallicani Antistites reprobarunt , earum. que celebritati interesse noluerunt . tabanu II.
Papa Philino Regi saetis interdixit, nisi murm
iam dimitteret, eumque obedire detrectantem in Synodo Claromontano anno Mxe v. habita . &Botradam ejus pellicem excommunicavit . Haesententia pereulis Pluinus R. in dimisit quidem Bonradam , sed illam.paulo post revocavit , &contra omnes Urbani II. preces ac minas, nullaque in ipsum latae excommunicationis habita ratione retinuit. Quapropter, risebatis II. successor Urbani II. ubi Pontificatum adeptus est, Per Ioannem & Ben ainum Cardinales Legatos ruos Concilium Pictaviense anno Mc. celebravit , in quo iterum in Plisinum Francorum Regem l ta est excommunicationis sententia , sicut testantur FIMO Flaviniaeensis in Chronico , & Ga r istis Gresstis in Vita Sancti domaria primi Abba. tis Tironiensis in Dioecesi Carnotensi . Resipuit
tandem Philippus Rex anno Me v. & Paschali 3Ι. Pontifici Maximo pro sua absolutione uippibravit . Annuit Pasitam pontifex , & negotium istud commisit Mehaia, Cardinali Albanensi E
I iscopo, & Sedis Apostolieae Legato, qui in Gau
ias cum venisset, Bisgontiaci quod eu oppidum duodecimo ab urbe Aurelianensi milliario dillans die XXX. mensis Iulii Anni Merv. Concilium congregavit. in quo Philippus Rex . & Ber trada
earnalem molam , immo minuam mi erationem
abserare usque ad Pase dispensationem paratos esse se protestantMν . Uerum , istud Balgentiaeense Concilium Rege se mala effr tractatum clamitante re insecta solutum est. Rex per se & pettaonem , & alios Episcopos dispentationem yr hantes, ad PaschaM Papae aures pussas, Causam que suam temperari rogat, ut videre est in Epistola centesima quadragesima quarta , quam MoCarnotensis Episcopus ea de te ad Pasthalem Summum Pontificem seripsit . & quam recitat Barenias ad annum M e I v. Post haec . Pasehalis
Il. Ponti sex Maximus absolutionis Philippo Regi& Beniada impartiendae potestatem secit Lamin bono Atrebatentium Episcopo , cum trium Pr vinetarum Episcopis , Remensis , Senonensis, MTuronensis, si tamen Rishandur Cardinalis, quem antea Legatum miserar, iam e Galliis ex testisset.
Lambentis itaque I v. Nonas Dacemb. an. Me IV.
vel, ut alii volunt . in v. Parisiis Synodum habuit . in qua Philippum Regem absolvit , postinouam, secundum Summi Ponti Mis litteras tactis sacro. lanctis Evangeliis, mecarum & eonsuetudinem carnalis & illieitae copulae , quam hactenus
cum Beetrata exercuerat, palam , devote ae h
militer abiurasset , solemnique iuramento se is obstrinxisset, cum eadem quoque tamina mutuum Colloquium & eontuberninm . nisi sub t simonio personarum minime suspectarum , is
deinceps non amplius habiturum. Idem Iuram'. tum praestitit Benradis antequam absolutionem impetrarer . Hoe iuramentum tam Philini Rellis , quam Beraradae , aliaque in hoc Concilio Par ens gesta ex MS. Cometensi refert Laevi Dacherius tom. 7. Dieiugii , & ex eo Labio, atom. IO. Conciliorum, pag. 742. ubi exhibet ripistolam Lamsisti ad PQ atim I I. quam ex Codice MS. Igni Mensi Pater Sirmin s deseripsit. Non minores turbas sub finem duodet imi saeculi exeitavit in Ecclesia Gallicana Philippus
Augastus Galliarum Rex. qui anno M cxc I I I. Cantiri D.inorum Repi sororem Inseturrim, is mosissimam . & eastissimam Uirginem in ux rem duxerat , sed postridie nuptiarum , sae oeum Insebura. Regina divortio novum iniit tonis iugium anno M e x e v I. cum Maria Doeis Bahemiae , Moravi aeque m lia . De in inria soro. ri , sibique illata Canutias Danorum Rex apud Catestinum II I. Pontificem Maximum conque. stus est . Pontifex duos in Galliam misit Leg tos. Melior na Presbyterum Cardinalem & Cemeiam Subdiaconum , qui eodem anno Parisiis , Archiepiscoporum , Episcoporum , M Abba.
tum totius Regi Synodum convocarunt . V
168쪽
rregat i metu Regis territi, facti sunt velut eanes
muti non valenIes la ate , nec quidpinam contra illicitas Regis nuptias iv. uti re auia sunt . Desun-eso Caeles,no Papa , Innocentius III. eius Successor misit in Gail:as Legatum Petriam Cinsuamma Caerdinalem , qui Gallicanorum Praelu- uni Synodum Divione mense Decembri anni MCXCIX. congregavit, in qua , fulmen a Ca dinali , eaeterisque Patribus vibrandum ut aVer
teret Hilintis Aurusus Rex. ad ipsum Poru ficem per Oratorem appellavit . Sententiam aliquandiu suspendit Legatus, quam tandem prinmulsavit in Concilio , quod anno MCC. Viennae in Galliis convocavit . & Regi totique Gal-llarum Resno Sacris interdixit . Huic universali Interdaeto per octo menses suppositum est Galliarum Regnum, illudque tandem solvit Octa. viantis Olliensis Episcopus Caerdinalix & Sedix Apostolicae Legatus in Concilio Nigellensi , seu Nivellensi in Atabantia , quod mense Septem. hii ejusdem anni MCC. au huius cognitionem Cauta ab eo indictum est , ut videre eth apud Rogerium Hoedenum misteriori parte Annalium Anglic. ad annum MCC. Denique, anno s uenti . seu anno MCCI. habita eii Synodus uessionensis , in qua pol multas iurisperitorum de matrimonio Hιώna Augusti dirimendo , vel confirmando disputationes , Milippus Rex , qui
Concilio praesens aderat , longioris mora taedicianeelus , sbique. contrariam Patrum sit dor tus sententiam , summo maue, insalutatis Omnibus . inde recessit , & Inreburgim Reginam legitimam uxorem suam in Regiam reduxit ,
quam tamen coniugali amore per multos adhue
annos diligere haud potuit , hoe est , usque ad annym MCCXIII. quo tandem Mitinus Augustas post viginti serme dissensionis annos Ing
burgim coniugem suam in gratiam recepit gna populorum selisia , ob egregias Reginae vIrin tures , ω in amario nis aerumnιs longammitatem , qua multos annos inua Damas in areia Ciamljareansegerat, sicut ait Dondantis Continuator B
Donem Philippi Ausus. Galliarum Regis Ion
centius III. Pontifex Maximus liberos , quos idem Philispus Rex ex Maria superducta ux re susceperat, nisapa Phitinum. Ec ifillam , n mine Jotnnam, natalibus restituit,& pati matris ipsorum obitum legitimos haeredes declaravit litteris datis anno quaerio Pontificatus sui. quas edidit Bautius ad calcem libri s. Epistolarum Invocentia III. pag. o . Cum vero eamdem gratiam Ii Iehutis Comes Montispessulani pro filus quos ex supradicta uxore pariter susceperat , postula set . illam negavit idem Ponti lex , tum qui AP.iI pua Rex Legati Apostolici sententia sue.
rat ab uxore Ina urge seParatus, & aliam, sea Mariam superduxerat, ex qua geminam suscepe, rat prolem , antequam Apostolica de non contrahendo matrimonio cum altera prohibitio ad ipsum perveniret ; Comes vero proprio iudicio
uxorem sitam temere tepudiaverat . Tum quia etiam Phiιinus Rex conlanguinitatem matram
vium darimentem Ingeburge Reginae obiecerat L M
ad eam probandam testes induxerat coram Leptisto, qui istud matrimonium dissolverat, quamvix
eius lententia suerit postinodum abnagata , non
quod contra ius lata esset , sed quia iudiciarius
Ordo in ea servatus non sitisset s pendente autem consati sui natatis qliaestione, de filiis ex superducta.
uxora lusceptis dubitari poterat . an legitimi essent, vel illegitimi quod certe diei haud poterat de filias , quos Comes Montispessulani ex s perduela uxore susceperat , quia nihil repudiatae uxori obiecerat, quod iusta in divortio occasionem dare potuisset . Haee de Creusa tam Philini I. quam PLiθρι August. G1lliarum Regum brevia Ier hic referenda essu duxi, quoniam ad illam dirimendam multa in Galliis duodecimo Ecclesiae
iaculci Concilia Nationalia suerunt celebrata ἀProgrediamur nunc ad Concilia nationalia. quae in Galliis ad sanciendam Ecclesiae Disciplinam suerunt eodem Saculo convocara . Iti Concilio Pι ioiensi, quod, ut luperius observavimus, ha- est anno MC. in rem Disciplinae tam Ecclesiallicae , quam Monasticae sexdecim condi-Ii lunt Canones . qui Bar uia tempore latebant , ted nunc extant Tomo Io. Conciliorum pagis 724. ubi etiam obtervatur . Canones decem ,
quos Baronisis tribuit huic Concilio Pietavienti celebrato anno millesino centesimo . Pertine
re ad aliud Concilium Pictavisnse habitum anno millesimo sertuagesimo octavo . cui praesuit Hugo Diensis Episcopus Legatus Greo ii VII ἀPapae, & de quo disertam mentionem facit Huge ELυmiacensis in Chronico pag. 2oria Concilium Trecense l. Praeside Ricb νδε Cardinali Epist
m Albanensi . de Paschalis II. Pontificis M ximi Legato habitum eli Anno MCIV. in quo
Hubertus Salvanectensis Episcopus simonis a culatus iureiurando se purgavit, ut Viderae
est in Epistola Imnis Episcopi Carnotensis ad Pasbalem l I. & apud Editores Cone illorum
domo Io. pag. 73ia ubi etiam reserunt ut aliquot Privilegia , quae in eadem Synodo quibundam Abiat rarum Ecelestis fuerunt concess, . Cori-cilium Trecense Ilia eirca Ascensionem Domini a Pashati II ia Pontifice Maximo celebr tam est, in quo Simoniaei , talei Beneficiorum Collatores , oc rerum Ecclesiasticarum invasoressuerunI exconi municati , sicut Coli ectores Conciliorum Tomo Io. pag. 7s4 ex Abbato Ursper-8ensi, ex Sugeris Coenohi l Sancti Diουμ prope Parisios Abbate, ει ex atiis Scriptoribus reserunt a Contritum Tolossem I pro sacra in Hispaeniam Expeditione adversus Saracenos, sub quorum iuga misere gemetant hoc tempore Hispani , ha tutum est anno MCXUIII. cujus meminit Chro .mcoa Mattiacense ad hune annum . & de eo ei iam Munt Collesiores. Conciliorum Tom. I .
pagin- 8 . Se Iosephus de 'tiirre Cardinalis Tom. q. colliationis Maximae Conciliorum Hispaniae pag. 3ῖ . Concilium Tolosanum II. indixit Canissus it. Pontifex Miximus an . MCXIM . in quo Disciplinae Ecclesiasticae decem conditi sunt Canones de Ordinationibus , primis iis, de oblationibus . contra Haereticos . si L. moniam . & alienationem Bonorum Ecclesiasti
169쪽
eorum . Acta illius Concilii, qnae edidit Corolliat
lib. a. Comitum Tolosae cap. 3. extam cum Epi.
stola Synodali Callisti Papae oc decem illis Ca.
nonibus Tomo X. Conciliorum pag. 8s6. Concilium Turonense ab AI anaero III. Pontifice Ma. Gnio co.it una est anno Mclx III. in quo decem
pro Disciplina Ecclesiastica sanciti sunt Ganones, de quibus, sieut & de his, quae in eadem Synodo gesta sunt. superius satis egimus disserendo de
Conciliis, quae contra haereticos Waldenses . 5e Albi qenses saeculo Ecesesiae XII. laetimet eelebrata. Concilium Abrinearense apud Normannos e prefatum est Anno Mclxx D. Cui praefuerunt
Theodinia , & Alberius Cardinales Sadis Apost lieae Legati . In eo Henrisus II. Angliae Rex ,
postquain a caede S. Noma Cantitatiensis A
chiepiseopi seis iuramento purgasset , absolu tus est . & tredecim Canones de moribus Ecclesiae , seu ad retarerendam Ee lesiae Disciplinam constituti sunt, quos reserunt Rogeras μυ
denus parte posteriori Annal. Anglie . & Collecto. res Conciliorum Tomo X. pagin. I 438. Denique, anno millesimo centesimo nonagesimo quinto Ma- sister Miua ι Sedis Apostolicae Legatus Concilium apud Montem Pessulanum celebravit , cui interfuere Praelati Ecelesiarum Provinciae Narbonensis. In De Mons eliensi Concilio inulta de variis Ee lesiae negotiis , di Clericorum moribas statuta sunt, sed praeserat in sancitum eli , ut arma contra Saracenos, qui in Hispanixin irriap rant, lume reutur. De anus Bahιω- lioe Concilium prirnus in lucem edidit Conta GaIl. Narboo. pag. 28. & inde Labb us illud interuit. Tomo X. Concit. pag. I 96. ubI etiam ex habet Notam is taetri existiniantis, istud Concilium Mons liense coactum fuisse a Michaeis cum in Hispaniam proficisceretur , Legationem illic obiturus . nomine Calesiui III. Papae, occasone irruptionis Sa. racenoruat contra Christianos in finibus Hispa. Diae & Gallaeciae, quae tant late & atrociter saeviit, ut Rex Hispaniae metu periculi perterritus, conditione eum eis facta , in Regnum Reg:s Franciae demigrarat, pacta pace cum Ethnicis usque in Pentecosten anni sequentis, seu Mexev I. Sed hactenus satis de Conciliis Nationalibus quae duodecimo saeculo ad sanciendam Ecelesiae Disci. plinam suerunt in Galliis celebrata. D. Eadem, si placet, brevitate percense Concilia Natιonalia, quae in Anglia ad restaurandam Ecclesiae Disciplinam fuerunt saeculo duodecimo
M. Complura tum ad vindicandx Ecclesiae iura, tum ad pravos Clericorum reformandos mores
in Anglia, praesertim Londini, duodecimo saecu. lo habita sunt Concilia Nationalia , quae hic, ne longius, quam par st. nobi rum protrahatur Colloquium , paucis indieare sulficiet . In primis . anno millesimo centesimo secundo S. Anselmus Cantuariensis Archiepiscopus , fit totius Angliae Primas Londini celebravit Concilium in quo, praeter multa Disciplinae Ecese fasticae necessaria constituta, nonnulli Abbates propter simoniam, ves lias ob causas, Concilii sententia damnati sunt
atque exauctorati . Extant Acta istius Concilii Londinensis l. & ram Ecclesiasticae, quam Mo. nastiee Di splinae Canones undetriginta, seu po.
tius horum Canonum Breviarium ex S. Anselmi operibus externum apud Ea erum lib. III. Historiae Nomorum pag. 67. & apud Collectores Conei liorum Tomo x. pag. 728. Concilium Londinonso II. indictum est anno McvII. in quo Hen. Heus I. Angliae Rex Investituras per Atmulum , & Baculum Pastoralem dimisit . stainitque ut deinceps pre donationem baculi Pastoralis , υel an
gem . vel quamlibet Laream manum nunquam in-υ stiretαν in Anglia, si ut testatur Ea nur, qui
hese Concilio Londinensi adfuit , lib. 4. Historiae μυωum. De hoe Concilio Londinensi legendus etiam est Petrus Blegensis in Continuatione Inguia phi natione Angli pag. I 26. ubi haec habet
Quantum tunc gaudiam agitabat Clerus, quam δε- Notus arridebat postatus, quam solemniter fir sancta omnes re singuti Regia animum ad Ddera extoli bant, nullot ediceret , nec Tullius edoceret . Concilium Lon inoso LII. habitum est ann. Mevin I. in quo ad extinguendum concubinarum usum , qui inter Clericos tum temporis grassabatur , decem conditi sunt Canones, & graves intrant gressores poenae decretae ἡ nee non in De nos, aut Archidiaconos eum eis conniventes . Extam x. illius Concilii Canones apud Ea erum lib. l. in istis. riae Novorum cap. r. Concilium Lominens ΙU. coχ-ctum est xnno Mcix. 8e in eo causa Nomae E. boracensis. obedientiam Anselmo praestare recusanis 'tis, excussa ac definita est, atque jubente Hem eo I. Angliae Rege, Thomas Eboracensis Archim piscopus in consecratione sua Canonicam obedientiam Sedi Cantuariensi praestitit, sient resert Ead. morus lib. IV. Histaria μυorum pag. n. Coactin'
lium Londinense U. convocatum est anno Mexxv.
eique praefuit Ioannes de Crema Cardinxtis, & S dis Apostolidae Legatus , in qua ad corrigendos
pravos Clericorum mores septemdecim constitutilunt Can nes, qui una eum Honorii ret. Pontificis Maximi ala Uuot Epistolis ad hane Synodum
pertinentibus extant Tomo X. Conciliorum pag. vii. Reserunt nonnulli Scriptores Angli , Joan. n m de Crema Sedis Apostolicae Legatum , qui in hac Synodo legem adversus Clericos concubinarios tulerat , eadem nocte , post Missam e t bratam, cum meretrice in lecto fuisse deprehen. sum . At Bamotur ad annum Mcxxv. pluribus momentis evineit, hoe erimen salso a quibusda in Scriptoribus Anglis Ioauri do Crema impactum fuisse. Praeterquam quod, etiamsi in hoe criniis prolapsus suisset Ioann/s de Crema , inde tamen adversus Eeolesiam Romanam nihil extundere possent haeretici nostri temporis , quia , ut optime observat Pondanus ad Annum Mexxv. Me
sator Dor omni carere turpitudine asserae ; eum
T ipsa Detis intre Angrior suos, o Christus D
tum est anno Me xxv II. Praeside Wisis εσ
170쪽
Cantuariensi Arch Iepiseopo & Sedis Apostolicae Legato . In eo Ecelesiastrea Disciplina Canonibus viginti duobus sane ita est . & Canonibus v. vi. & VII. Presbyteris Et Canonicis prohibutum ne uxores, vel concubinas haberent . Immola Canone VII. stat nitur , ne ab aliqMa potesta minore , vel maiore detineamur hujusmodi cone
binae, sed libero eisdem mini bis Melesia tradan. tur. re Fecis 'eae dis plina viri semitiati Difcopali sedi a mancisentiar . Acta hujus Syno. di deserabunt Marthaeus Parisivi in Chronico ad
annum Mexxix. & Florent ii Wigorniensis continuator ad annum Mcxxv M. ubi eti m xx M. Canones exhibentur, qui etiam extant Tomo X.
Conciliorum pagin. Na. Concilium Lindinens v II. congrepatum fuit anno Mcxxxvrat. Praelide Puberim Cardinali, Episcopo ostiensi , & D- noeemii II. Pontificis Maximi Legato . Extant Acta, & Canones Melesiastice Disciplinae septemdecim Tom. x. Conei l. pag. pyr. 6 Concilium Lindinens. VIII. celebratum est anno Me Lxxv. in qua novemdecim Disciplinae Ecclesiasticae C, mnes de continentia . sobrietate , & honestate . vita de moribus Clericorum & Monachorum, de Sacramentis , de Decimis integre persolvendis , matrimoniis clandestinis , usura . simonia . de de aliis tollendis abusibus conditi sunt. extantque Pud Rogerism H edonum parte posteriora Amnat. Anglic. & apud Collectores Conciliorum
Tomo X, pag. IMI. His Conciliis , quae Londixi in Anglia XII. Ecelesae seculo ad restaneandam Ecclesiasticam Disciplinam fuerant celebrara , addi metito debet Concilium Eboracenis ,ruod an. Mcxcv. in Anglia habitum est, Praesi. e Huberio Cantuarios Archiepiscopo , 5e Sedis Apostolicae Legato , in quo duodecim Canonesta modesto habitu clericorum . de non frequentandis tabernis , de vitando suspectarum multe. Tum contubernio, nec non de disciplina de Res iis . quae observari debent in administratione Sacramentorum Baptismi , Poenitentiae Euchari. yiae . conditi sunt . Extantque apud Rogerium sis Mentim in Annalibus An pliae pari. D. & apud Collectores Conciliorum Tomo x. pag. 1 I. Haec sunt in sumnia Concilia Nationalia . quaepto bono Ecclesiae regimine . eiusque Disciplinae instauratione duodecimo saeculo fuerunt in Anglia
aὶ - Alios Coneilii huius Londinenss Can
is nes exhibet Wilhias in MS. Coa. a se reperis A tos , in quibus plura sub anathemate interdi-
cunIur . Invatores rerum sacrarum , & ho. is minum sacrorum excommunicantur . Mandatis ne oleum sacrum vel chrisma contemptoribus
is vel ex communicatis tradatur ; sed consignatiis vult Archidiaconis , iudicio Episcopi fidis &- religiosis . Clericos si eum excommunicatis mis gerint vel cohabitent, tam ordinis sui , quam A beneficiorum Ecclesias icorum perieulo subiicit. is Divina officia di signa campanarum ne pulis sentur. mandar, In loco, αι. aliquis exeommae. M uicinoram Proe/υ fueris . Statuit anathema in
is eos, qui corpora exe mmunieatorem sepultum is mandaverit . si quis exeommunicatus sive abis Episcopo , sive R Sacerdote , & metu gravisis alicujus mali cogente , certum terminum ad se satisfaciendum promiserit : Interim vero praeinis scripto elapso tempore non facta satis io is moriatur . insepultus maneat . Si vero termiis is nus non fuerit Praescriptus , & infra tres mea. - ses non solverit . simili poena plectatur . M. A cerdotes qui a celebratione Divinorum ossici is rem interducti nihilo secius celebraverint . aeis propterea a rhemare vincti sum, detradentur . A er Mnis Feclesiarum privemur , ni a D-ius
is teritium nemo Sacerdotum suscipiat injussu Dis piscopr; qui contra saxerint. ordine Ac beneficiois Ecclesiastico eareant . Qui sciens & prudensis communicaverit cum excommunicato tanquam ,, ex nomine excommunicatus habeatur. Raptoresse rei Ecclesiastieae excommnnicatione plexi an is nuatim , si alias non potuerint . resarciant , se quod se praestituo iurati spondeant . Si Epis. is copus per sententiam aliquem puniverit. Et ais is liis coepiscopis nunciaverit, ut eandem sente se tiam Promulgent, illico pareant . Ceteros Ca-- nones vide in meo Conciliorum supplemento
D. Ut plenior sit , a que omni ex parte absoluta Conciliorum Notitia , quam hactenus tradidisti , superest ut in fina huiusce nostri Colloquii adtexas Concilia Nation ita , quae duodecimo saeculo ad sane tendam
Ecclisse Diseiplinam in Hispania habita
M. Iosephus do 'Mirre S. R. F. Cardinalis
Tomo . Cialectionit Maximae Conrisiorum . .mnium Hispoia exhibet. ac perdoctis Notis it. lustrat singula Concilia Nationalia , quae duod eimo metesiae seculo in Hispania fuerunt conu cata . Quapropter in his reserendis Conciliis diu non immorabimur, sed eorum dumtaxat seriem iuxta ordinem temporis disponere . de breviter . quantum fieri poterit , texere sataminus . Comitium miliam o apia S. Mariam de Husium ρο pe Palentiam in Hispania . Praeside Riebarri Smilis Apostolicae Legato . celebratum est circa amnum in I v. sicut multis momentit Card. de maώιrra Tomo I. Conciliorum Hispaniae pagin. 3 IT. probat contra Sando fiam . qui istud Fus.lelente Concilium refert ad annum Me x xxv. In eo potissimum disceptatio fuit de regendis finibus . sve de terminis dividentibus Oxoniensem Mileopatum ab octensi . seu Burgensi . Deinde, quaedam circa Ometum divinum tractata sunt . Denique , eautum fuit extirpandae incontinentiae Clericorum , quorum multi ixin quam uxorati vivebant ; sed irrito pene conatu . cum Id vitium altas radices egisset , quod tamen annis sequentibus eliminarum suit . Conisellium Camonense , Praeside BemaMα Arehi piscopo Toletano & Sedis Apostolicae Lesato , celebratum est in fine anni Mem vel Ineunte Anm