Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiæ candidatis res præcipuæ, non solum ad historia, sed etiam dogmata ... Opus novem tomis comprehensum; auctore fr. Ignatio Hyacintho Amat de Graveson .. Tomus quartus complectens tria

발행: 1762년

분량: 208페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

De Visis litoribus , qui eum doctrina tum pinare X. XI. Ecelesia sacis. lis floruerunt . D. Um laculum Eetlesiae decimum post Godmalem Baronium appellaveris ferreum, lumbeum , ct obseurum, facile intelligo , paucos admodum eo in taculo adeo sterili extitisse viros qui doctrinae laude claruerint, & Ecclesiam suis lucubrationibus defenderint, aut illustrarint. Pα- stat itaque, ut ab illius iaculi scriptoribus breviter nos expediamus.

M. Cum ab extremis opinionibus perinde deflectete, Zc in medio, quantum fieri potest, stare debeamus, nolim uuidem asserere cum Auctore libriae perpernitare Mei 3. par. pag. p67. iaculum D in. tet felicissima Ecclesii saecula connumerari posse, .lludque non minus viris doctissimis, quam superiora iacula abundasse ; nec illis itidem assentiri velim, qui versa vice, saeculum decimum ita obscurum, totque deviis ignorantiae, & inscitiae tenebris usum misse dictitant, ut nulli in eo celebres floruerint Scriptores: inter utramque i itur senten. tiam e diametro oppolitam ipse medium tenens,

existimo, iaculum decimum appellari obscurum ob paucitatem scriptorum Ecclesiasticorum , si cum

Praecedentibus, aut subsequentibus comparatio fiati quamvis negari haud possit, aliquot eo in iaculo, immo complures, quam credidit Beliarminus. doctrina msignes claruisse Scriptores. sicut compertum habemus ex Catalogis Scriptorum Ecesesiasticorum . qui nostra aetate editi sunt.

D. Gaudeo plane, quod decimi iaculi Ecclesia

non ita stetitis suerit, sicut popularis habet opinio, & quod eam eruditi Scriptores per ea tempora haud parum illustrarint. Nostrum i sit ut, si placet, incipiamus Giloquium ab his Ecelesasti. cis ScriptoriΓns, qui taculo decimo magis in Oriente doctrina inclyti sterniat , dein . eorum se. riem texes, qui eiusdem iaculi Ecclesiam eruditione sua in occidente nobilitarunt. M. Unum e praecipuis Scriptoribus, qui in Oriente iaculum Ecclesiae decimum doctrina, Ac pie.

rate illustrarunt, fuit Simeon patria Constanimo,' litanus, qui ob generis claritatem, opes, dignita- talen , ac in primis dcctrinam, facundiam , di prudentiam singularem, magno in pretio fuit. A Lemne, dicto Sapiente, Imperatore, sub qno floruit , multis honoribus. Ostietis, & dignitatibus auctus est, quippe qui laetus est Proto Secretarius Imperatoris Patricius, & Logotheta, seu, uti apud nos vocatur, Cancellarius; auo fit, ut iures aetato susillandi sint nonnnili Heterodoxi, quos scribere non puduit. hi ne Simeooem fuisse trainalem L dAνηagistrum . Porro, hae Simoon appellatur vulgo Ma. xs η, o Metaphrastes, quod vitas sanctorum continua phrasi, leu eudem stylo descripssirit , novaserina, & methodo dispositas in ord nem redegmtit, & ad mensitam dies disesserit. exornarit, atque correxerit. Varia opera a simαne Metaphra-μ susse luet ubrata diserte insinuat δε ἰichael melius

in eius enmmio apud Leonem Aliarium in Di triba de Simeonum scriptis . Confundi tamen non debet hie uelias encomiastes Simeonis Metaphra pis eum alio Psolio, qia fuit Leonis, cognoment. Sapientis, Imperλtoris praeceptor. Hie siquidem melius, qui Leonis Imperatorii praeceptor fuit . floruit nono Ecelesta taculo; alter vero Pselus.

qui iustior dicitur. N Simeonis Metaphtalia estencomiastes, claruit dumtaxat iaculo Ecelesiae una decimo, sicut evincit Lea Auαιων in Diatriba domessii. & in Diatriba do Π--uiae. Vitat Sa ctotum a Sime e Metaphraste 4uisse concinnatas sitentur quidem omnes, sed quia inter illas in M.tae reperiuntur spuriae, quae uiso Simeoni Meta. rastae adscribuntur . dii ficile admodum esset g nuinas a supposititiis secernere . nas hune lis, rem in se recepisset docti munus Leo Auαι-, qvi in Diatriba δε Simeonu- serimis pag. I φα & seqq. egregie discurrit de Simeonis mea rassae operibus tam editis. quam manuscriptis, δe primo oste dit, centum de vitiinti duas Sanctorum vitas esse genuinos satus Simeoaia Metaphrastae . Secundo ,

enumerat ce ut in & quindecim athorum vitas, quae

Simeonis Metaphrasia nomen , in munullis Co. diei bus MSS. fallo praeseserunt, quarum ver An thores nulla se diligentia investigare potuisse testatur. Tertio, alias Sanctorum Uitas dc Enc mi a Panegyrica cccci I v. Simeoni Meta rastae in qnibulani Codicibus MSS. perperam adscripta recenset Marius, 3c ver singulorum Aut res designat. Postremo. memorat idem Seriptor alia germana Simeonis Metaphrasia opera . videt cet, Orationes in Festivitates Christi, Del-parae,

Ze aliorum Sanctorum, Orationes xa I v. de moriabus ex scriptis Sancti Basilii excerptas, Epistolas IX. pluresque preces, quarum nonnuli inter Ritualium Graecorum lIbros reponuntur, ac varia

earmina Iambim, & Politica . Simeonem Met plira stem a sene quodam Anachoreta Insulae Pari ad scribendum fuisse incitatum, eumque Primo

Vitae Sanctae Thooctistae Uirginis Lesbiae scribendae

manum admovisse docet nos 'eum iunim in o. ratione, quam in laudem Simeonis Metaphrastis Graece habuit, quamque Leo A ius latine veristit. sicut & ollicium quod de Simeone Met phraste Graece concinnavit idem Philur junior. -- litur Simeon Metaphrastes a Graecis die xxv PII. Novembris. De Vitis Sanctorum. a Simeone Mintaphraste scriptis, per Leonem Alliatιum. recte etiam disserit Bollaudus in Praefatione ad tomum I. Sanctorum mensis Januarii cap. I. p

Constantino Porpis enneta , Imperatoris Lemnis cognomine Sapientis filio , quique post mo tem patris I mperium Orientis iaculo Ecclesiae do. cimo administravit, plurimum litterae debent. Sic enim eruditione excelluit, & scientias omnes di. dicit, ut Arithmeticam, Muscam, Astronomiam, Geometriam & Pirilosophiam apprima calluerit; medicos et: am ct Historicos legerit, nihilque omia

serit, quod ad gularem, quam sibi inde sesse iam

dio comparavit, eluditionem conserre posset. Praeis clara reliquit in genii sui monumenta, , Inter quae primo censentur: Narrario de Imagine Gnsi ab in .

72쪽

G a GU-tinopolim deponara quam Narrari mem noster Cambefisius in originum, rerumque Constantinopolitanarum manipulo Graece& uti e exhibet ει Hra Basilii Maeerinis Imperatoris Avisui, quam Leo AHativis Graece 8c Latine edidit. Praeterea Coasantinus Por ν--na, composuit librum do a miserando I His , lituum Traediis --. insuper duos libros aer Thematibus Imperi Oxisinalis, & septetndecim N euas Constituriones, ae opustula Politica Matines Meusvis suis Aio. Hemque mis illumata Lugduni Batavorum Graec

Glina publicavit anno M v II. Aliud egregium

opus adornaverat Constantinus ειπε Μemseta, in

quo collegerat Pande Has 'risai re Politicas ex universo Historicorum corpore exeerptas, & in titulox quinquaginta tres digestas. Sed huius eximii operis duo solummodo superiunt Tituli, nempe vuseisimus septimus, qui excerpta Legationum conti-nar, Graece editus a David H-Melio Augustae Vindelicorum anno MDCIII. Latine vero Parisius anno MDCIX. & Titulus quinquagesima , qui comple ut collectanea de Virtutibus & Ritiis axHistori ia XIV. vetustioribus derempta. Hunc titulum quinquagesimum Notis illustratum Graeca. Latinum edidit --kωs Vati s Parisiis anno MDCXXX P. . iubente eodem Constantino rivbae

Mogenneta, quatuor Chronographiae libros contexuit quidam Domitis, quibus totidem imperatorum vitas ac res gestas expotuis, nempe Leonis Armena,

ἄων, una cum Vita Basilii Maeedonis Imreat ris. cuius auctor ereditur Constantinus Perpbrogenueta, quamvis id non sit omnino certum, ut videre est

apud Lab um in lib. de serim. Meles.

Inter athistres Scriptores, qui decimo Ecclesiae staeulo in Oriente flaruerunt, numerari itidem debent I innes Caminiata, remuolax Nes vis, Fiath istas patriarcha Alexandrinus; Nicon inmenus , Nisophorus Philosophus, & Mdis rare sea, quorum opera hic breviter reseram. Et primo, I -

πει Cameniaris Claricus Thessalom censis universam patriae siue, seu Thessalonicae, a barbaris anno nom gentesimo quarto excita ae miseris modis sanest

Me Historiam ita prosecutus est, ur non scruere, Ies

vere ροππρο- amte oculos videatur, inquit Laest

Altaria, in Diatriba de Sammuamscrimis Pax. IARHunc Ioannis Cameniarae libellum de excidis Thesis uirensi doctissimus noster Combe ur inter Seri- mores, qui post Theophanem Historiam Byzantinam continuarunt, publicavit. Hismlitur H --r , quem nolinulli male cum H mlito ri mosi confundunt , seripsit Dutuma Chronicum RChristo nato ad sua uIque tempora . cuius quae tam dantaxat tamenra extant apud Canisitior tom.

g. Antiq. Lectionum, & apud Care num in Natis ad Scriptores Apostolicos. Eidem Himiai Theba-πο adiudicant petiti Critici Indicia m de XLI. ο-

sis, quem noster Combin s sub H milii senissis

nomine Graec Latiniim tom. a. Auctuarii Bibli,

hecae Patrum Graecorum Parisiis publici juris seeit

anno MDCX LVIII. μιν ius, qui Ecelesiam

Alexandrinam ab anno non gentesimo tertio usque ad annum quadragesimum rexit. multa edidit in ra Medνca. Scripsit etiam librum de rebur Sicilλα

postquam a Saracenis capta est. Item disputas a nem liner Heterisoxas ex Christianas. & Alexandri notum Annales, quos non paucis erroribus ac sis

lis resertos in Linguam Latinam Ueriit Edua dris meae itis, & oxonii anno MDCLXIII. publici juris secit. seMentis vero eiusdem noctis integrum Tractatum de Marco Evangelista , da originibus, fic vetustitanis moribus Eeelesiae Ala.

xandrinae, necnon de electionibus Patriarcharum

Alexandrinorum edidit Londini Arabice & Latine anno MDCXLII. sed eum Abrahamtis Erebe sensis confutavit.&quae inde in intiam Heter

xorum Setaeuus explicatus suerat. vana de eaduca

esse demoni ravit. Nicon Armenus ad Monasterium

Aurae petrae in finibus Ponti, & Paphlagoniae situm c-m parentibus puer adhue avfigit. ubi per phi res annos Morusticum Institutum Atinenter e coluit. Dein, circa annum nongentesimum sexu

fimum primum missus est a tuo Archimandrita ad predicandam fidem in Armenia, & in variis orie tis regionibus, quibus peragratis, venit in Cretam Insulam a Saracenorum jugo nuper liberatam . quam a superstitionis Saracenicae reliquiis purgavit & incolas ad meliorem frugem, atque ad Cathol cae Eeerusiae gremium reduxit. Librum edidit Mem de pessima religione , seu de eriribus Ammenc iam , qui latine habetur in Bibliotheca Pa- Ium. Mevhorus Philo ehus Constantinouoi it

nux scripsit orationem Encomtinicam vim C. Aumati cognomento Caiatiae, Patriarchae G stantinopolitani. quam miliandus recitat ad diem

XII, mensis Februarii , qua colitae Minus itile patriarcha . Denique Minos Barae a Syr rum Episcopus edidit orationes quinque de os νε sex dismis . Item libros tres da Paradiso . qui, as Andrea Masio e lingua Arabica, et uxeonscripti sunt , in linguam Laetinam translati prodierunt Antuemiae, anno MDLXIX. de extant tom. ID Bibliothecae Patrum. Inter scriptores . qui decimo tacusiae Saeculo in Oriente tam erunt. te quos hactenus memoravi locum merito habet. debet Smesar, qui condidit Lari re prolixum, iavo non pauca habet ad Historiam scelesiasticam spectantia , & varia veterum stagmenta, tam

Auctoris nomine non memora Oia

aὶ - Annalium Alexandrinorum portisne is luamdam Arabice & Lxtine edidit se e nuxis Londini an. 16 M a quo nihil ulterius ex Eu is tychii operibus producium est: ne ne enim di- ,, ve sus ab eo Opere est Tractatus in Marcunais hic a Gravesonio indicatus. Integros vem An-- nales Arabice & Latine in lucem edidit Edua ,, das P ockius Oxoni, iis sminae vem idem Eu-- tychius scripsit opus histolicum de rebus Sicili

is stianos. Porro Eutychii eommeatae in Annaliis bus Alexandrinis non Allarius tantummodo, is qui in stamentum a Seldeno UIgatum serisi se led & Cl. Assematius Bibl:ol. orient. tom. I. ri P S. 98. & σω. mendacii convicit.

73쪽

D. Alios seriptores Eeelasiinteos, qui desimo Melesiae sareulo in ine idente, praesertim, in Gallia. Italia, Germania, Hispania , & Anglia e

ruerunt. Pergurramus, ut eorum deducta ferie palam fiat. taeulam decimum non ita vacuum, sterile di obscurum fuisse , sicut salso nonnulli sibi

persuadere solent.

M. In Gallia decimo Eeelesiae seculo doctrina

dem Dia ita filio. Presbyter fuit Ze Canoni eusE elesiae Remensis. At postea relicto canonicatu vitam Monasticam sub Reenta sancti Benedicti professus est ερ Abbas Coenobii Sancti Remigii Remensis cre ins fuit, sicut Suis reus, & Tridemias testantur. Flodo Mum stille virum litteris excuatum . variae Iectionis, magnae dilirentiae. At indefessi laboris ostendunt Opera ab ipso lucubrata . Composuit quippe Historiam Ecclesiae Remensis quatuor libris Comprehensam , suam ex vestutis illius Ecclesiae Alchiviis, Conciliorum Actis, Gestis Martyrum, aliorum ne Sanctorum, Epistolis Pontificum, Si ex

aliis probatae fidei monumentis eruit ac concinnavit. Ηane a Moriarda scriptam Ecclesiae Remensis Historiam vulgarunt Sirmonias Parisiis anno Mocxi. ει Comenerius Duaci anno MDCxvia.

Scripsit etiam Floriardua versibus libros xv. do Triumphι3 Italitas Mare Mm or Confessorum: item Iibros tres do Triumpho Chrs. O rebus Sancto mniastina: libros duos de Triumphis er Rebas δε- risebia , scut ipsemet testatur lib. I. Historiae Eeclesiae Remensis eapite sexto, insuper Mira Iasuo tempore iacta in Ee lesia B. Mariae ab His maris aedificata . Sed isti Modo di libri. quorum

noster Ioannes Exude r. qui vivebat anno M L.

meminit in Indice MSS. Codicum extantium in Belgio, necdum publici inris iacti sunt'. exoepta

amen ultima parte libri xii. do TriumHis I tieis Mare rum o Confossorum a tempore Grego. rii II. usque ad Leonem 'Iii. quam Mabilloniartaculo HI. Benedictino parie M. publieavit ex Codice MS. qui extxtat Parisiis in Bibliotheea Ρatrum Carnielitarum Discalceatorum , de Postea in Arverniam translatus - fit repositus in Bibliotheca Coenobii eiusdem Oidinis . Praeter haae Opera i edidit Modoardus Chronieon aetatis suae accuratissimum, quod inchoavit ata anno DCCo

xxxv II. Sed nunc non extat integrum , cum ,

deperdita priorum annorum serie, solam ineipiat ab anno nongentesimo decimo mono , fit ter minetur ad annum nongentesimum sexasesimum sextum , quo anno FAIoardua Chronico suo simul Ae vitae finem imposuit . Hoe Floriatat Chrom con Athaeus, & mehinnius inter scriptores Hist. Francorum ediderunt. quamvis Pisbaut dubitet ,

absque ullo tamen iundamento , ut asserunt om

nes alii periti Critiei. num istud Chronicon sit illi ut FAGarri qni Historiam Ecclesae Remen sis descripsi. Floruerunt in GaIlia eodem Eces

sin saeculo quinque eruditione , dc pie ate insignes viri , videlicet Abbo. Asmonius, Fuleuissis , --rger ι & Dari, quorum primus, seu Ab s. suit

A STICA. Is

Abbas Mosasterii Flor ensis & Martyr, utem

te in Uaseoniae parii bus Martyrii sanguina iam

reatus . Multa scripsit opuscula . quorum pauis ea ad nos usque pervanerent . scripsit Epiromoade visis RomaWoriam minoierum et Visam ruini

Eadmundi Anglorum Regis & Martyris : Dis mon Cavonum a Mahilloni editam Tomo Ir. Analectorum. Composuit quasdam Epistolas, nee

nou soluetisse oontra obtrectat res cum Praeis sules, tum Monach s. ad Hugouem Capetam, flet

ejus filmi Robertum Franeorum Reges. ut dialueret sibi assim crimina. a quibus etiam palam se se purgavit in Concilio San-Disa' no . quod habitum suit anno nongentesimo nona es mo se-pflmo . ut iam observavimus in superiori Collo. suio . Aim avis Coenobii Floriacentis Monachus eripsit Vitam nacti Ab nia Abbatis Floriarensa Si Martyris: duos libros de Nisa ID S. B nodicti , & Hi riam Franeorum in quatuor li. hros distributam , quam postea Auctor Anon mus interpalavit , & uno libra auxit . AtmesisFraneorum Historiam inseruit Andreas me futur mo xii. Histoge. Franc. ca Iolutis ordiariis Benedicti ni Monachus , de Monasterii Lambiensis Abbas seripsit Gesta Laubiensium Abbais tum , quae Meas Daeberius edidit Tomo vi. Di Di Iegia . Librum etiam edidit de Mira sis s. UUmini. Sigebertus in libra De Seriptaruias Emeissiastisis ea p. ry6. de hoc Falculus mentionem Reit b . Decimo eadente saeculo, sanctitatis Bedoctrinae fama illustris suit Herigerus ordinis quo. que Benedict ini Manaehus. Ac Laubiensis Mona. sterii post Iminum Abbas. & Noetero Leodie s Epistopo carissimus . Seripsit Gesta Pontifimm Godiensium . quae a Chamotu es Leodiensi Ca-nonteo in lueem edita sunt , seripsit etiam metro vitam s. Ursm ri, Epistolam ad Hugonem de quibusdam quaestionibus. Dialogum De ἀπ iamia GHesiae, Eo Asientu Domini fit librum pora re sanguine Domini , qui a P. Cenotio Me. Iesu vulsatus absque nomine Auctoris, sub titulo

Anmmmi Celtitiani laudari consueverat. At Iaan. nes Mabitionitis in P-sitione saeculi xv. Benedicti ni aperte evincit , hujus libelli parentem esse Finrisertim Abbatem Coenobii Laubiensis. In hoe libro De Cinyreo Sanguine Domini Herigerus impugnat quidem Paschasium circa modum , quo Cotyus Domini existit in augustissimo Euchari. siae Sacramento, sed ab illo non dimentit in dos- state de presentia reali Corporis εe Sanguinis Christi in Euch Aristia . & de Transubstantiati ne . sicut ostendimus in Collasvis ira. in Hist etiam noni Eeclesiae saeculi . Eidem Herigera tribuuntur duae Antiphonae in honorem S. TMm

Apostoli, scilicet o Trima Diome , At Numa Apostolo & Hymni de Beata Uirgine . Ave ρεσςtium M. Vixit Heriens usque ad annum septimum

undeeimi saeculi, fit obiit ptidie Kalendas Novembris . Duno S. Quintini Decanus scripsit tres libres

do Moribus er Actis Normannorum, quos ex Co

diei bus M Ss. Franeina Ambosii, &Iacobi Sisinoia edidit Andreas Davonius uter Scriptores Veteres Normanni eae Historiae . Consulto hic praetermitto Ean .s Odonem. Odrinam Abbates Cluniacenses.

74쪽

ui deeimo Ecclesiae saevio sanctimonia & seu Rasberius , fuit Monachus Laubiensis

doctrina elarissimi fuerunt , quia in om- qui per totum pene vitis suae cursum a

ximo Colloquio de Disciplina Monantea verso Brtunae flatu usus, variis iactatus est stendo . de illis eorumque operibus dissim procellis . In Italiam siquide iii ad Hugonemrendi opportunior sese dabit oecasio. At hie Regem Italiae prosectus , ab eo Episcopus Praetermittere haud possum Greberrum. natio. Veronensis constitutus est , sed quarto postre Gallum , patria Aquitanum fle postea anno sede pulsus , ex Italia ejectus est . Summum Pontihcem dictum Simestrum II. Dein , a Brunone fratre Ottonis Imperat qui summa in Mathematicis praesertim Di. ris, Ee Archiepiscopo Coloniensi , cujus pra sciplinis peritia praeditus fuit . Composuit li- ceptor fuerat , sedi Leodiensi per obitumhrum Do Geomet a , quem in Bibliotheca Faraberii tune vacanti praesectus est . A Farnesiana se legisse reflatnt Onu brias Pisu. paulo post Clerci Leodiensi austeros ill ita

inuin in Annotationibus ad marinam . li- mores , rigidamque in Observatione canonumsbnim de NAmmis ad Constantin-m Moo- disciplinam aegre serente , Batarico Epistor chmn Floriacensem , quent Mabidonias edi- tun cedere coactus est . Mox , B Mnora

dit Tomo Il. Veternm Anale um , Sedi Archiepiscopo Coloniensi satagente apud Ili Inonem egregium de information Eρ Poporum , peratorem fratrem suum , pristinae ledi U- quem ibidem Mahu-M nna eum sibio de ronensi restitutus est , quam tamen dia non I - ωnstructione ab eadem Gerbistra eom. tenuit , quippe qui rurius Hugonis Italiae Posito publicavit , testaturque , eiusdem Gor. Regis imperio ab ea deturbatus est . &berri Geometriam . de RitH machiam in Bi. tertia vice exul , fecessit in Monasterium bliothecae Thuaneae MS. Codice extare . suum Laubiense , ubi diem ultimum ela Plures etiam Epistolae breves , quas Gersm sit . Legitur in ejus Epitaphio hic ve rus ante Pontificatum scripsit , extant par- sus. tim in Bibliotheca Patrum editae ex Codi- Veronae Pr sit , ses teν Ratherius exul iace Papyri. Massori . partim Tomo n. Hi . Complura opuscula composuit Ratherius que

storiae Francorum Andreae Dushonii . Non. rum quaedam necdum edita sunt . quaedam nulli post Baroniam , re se tam tribuunt vero fuere vulgata a Mea meherio Tori .

eidem Gerbona vitam sancti Adalb ni Pra. it. Spici legit . at o Aldegarii filius, & msensis Episcopi & Martyris ; sed μηβω- pucopiis Vercellensis , duo scripsit opuscula,

is , ad diem xx m. mensis Aprilis, qno quorum imum est Dr pressulis Ecclesiasticis S. Mati eritis colitur , fle Mabillonius iaeetito in tres partes divisum . In prima agit δε - Benedie ino momentis evincunt , hane vi. iudiciis his Drum . In secunda, de Oraeiatam S. Adauerti esse scelum alicuius Mo- nationibus eorunidem , & in tertia, de nachi Anonymi . Fabulam de Necromantia, euharibus Melo rum . Alterum opusculum seu Magia Griboni dim in Pontificata si eontinet Collesionem Canonum centum C . vestri IL jam explosimus in secundo Col- pitulis constantem . Haec duo Attonis Op inquio ubi de Pontifieibus , qui saeculis X. scula e MS. Codice Vaticano admodum ti XI. Seuem Romanam tenuerunt , ferinoe mendoso , dc plurimis U.inte lacunis , qt Rem habuimus . lappleri nulla industria potuerunt . cora hi

- a, Folavini sive Fulmini duo pariter diis batis Ioannes Bona , posse a Sanctae Romanaeis stintuendi sunt alter sei licet Abbis Laubien- Ecclesiae Cardinalis , descripta in lucem

sis auctor ehronici Abbarum Lairbiensium, misit Luem Dacherias Tomo v III. Spicile- is qui circa annum mo. floruit . qui Fut- ori . Scripsi etiam Atro Episeopus Uerceu A coim se appellat, de Ecelesiae Meldensis Sub- sensis septemdecim Sermones ad Populum .is di ac us erat circa annum roro. cujus sunt fle. Potν imm quod Perpendiculum appellat .is epistolae metricae nonmillae quarum una est ad quo inhos sta redar uere , re honesta sanoin is Alexandrum Ip. Papam, alia ad Gerosium docet . Sed isti sermones septemdecim &- Remensem Antistite4n, oe opera alia, dequb Polr tieunx , seu Perpendiculam extaent adhucis bos Fabricnis in Biblioth. mediae, Et intariae in Coἐieibiis MSS. Varimno , & Vercelle is latini ratis lib- vio fi e λ . Mirmaudias Ecclesiae Ticinensis se b γ Praetereundum nequaquam esse ii eo primum Diaconus , deinle Cremonensis EPLis Aeti conciliabuli Dorocurrensis prope Remos scopus , scripsit Historiam remm sest nam Gerberium hune auctorem habere, uti om- ab Europae Imperatoribus & Regibus in sex is nes admittunt. Num vero Acta haec Gemer libros divisam , qnae dianit in capite quin-- tus dolo malo confinxerit , vel interpol, to libri sexti . Quapropter . Caput sextum is verit dissident eruditi . Amrmat Baroniux, 3e alia sequentia enisdem libri sexti Capiis nunc vero plerumque eruditi censent nihil ab ta ab alio icriptore adiecta At assista sui Dis eo confid inno Vide ea de re Historiae lit. se inre optimo probant Baronius , & BeLis terariae Gallicae Seriptores Benediistinos tom. Iarmiettis ex diversitate isset , ex rerum , in v . pag. 8p. quae in praedictis Capitibus narrχntur . eum Italiam decimo Ecclesiae saecula illustramut reliquae Historiae torpore male cohaerentium thπiis , Aoo , de Dinprandus. Primus , inconsequentia , dc ex saepius Luit prandi

75쪽

Cremonensis Epistopi in his repetita mentione. πιών publiei iuris serit in libro sexto Antiqna

Scripsit etiam Dor'andus Legationem , quam rum Lectionum . Confundi non debet hie Noe. ad Nico Miam Phoeam orientis Imperatorem ger- , seu Noe reus cum alio με gera Leodim. pro Oitono incidentis Imperatore suscepit . At lium Episcopo , qui eodem saeculo vixit , quia librum de Pontificum Romanorum Gestas a San- que Historiam scripsit Doraporum Trouμου - , cto perro usque ad Formosem , non esse germa' oc aliquas Sanctorum viras . Consuruli itidemnum Git prandi scitum collisunt viri eruditi ex non debet eum aliis duobus No oris , qui dee:-

dissimilitudine stili , Ae ex silentio Sis reti & mo etiam saeculo Monasterii Santis Galli aluinni

Ditiamsi, qui nune librum Liam ari non at- fuerunt , sicut accuratissime obseruat yMoetis tribuunt . Cfranion etiam & -υersaria anili. Meletinus Monachus S. Galli in Epistola ad bus fabulis & mendaciis a capite ad calcem , re- Golda m data anno Mnxcix. Witishinaus , seria quae aliquot abhine annis sub Dinmori cujus cum laude meminit Sigismus in lib. Da nomine prodierunt , supposititia esse , & per ' Scriptoribus Ecclesiasticis , eompotuit tres libros eram Gisprando adscripta convenit inter omnes De Rebus Saxonum : librus duos Do Gosis G to pernos Criticos , idque suis demonstrat Nicolaus nis I. Imperatoris .' Sermones ais friares librum

Anionius in Bibliotheca Hispana veteri cap. xvi. unum e Passonem L Delae Virginis stricta ora& seqq. tione : Epigramma m librum unum : De sudiis se e Ex eodice Uatitano deseripsi mihi P veterum librum unum . Denique . Gerardώs Presi,, ινρricum seu perpendi iam hoe Attonis Uer- byter Augustanus vitam S. VI Hei Episcopi Amis cellensis cum sermonibus quibusdani, quae pro- milae Vindelicorum litteris mandavit , & alium is pediem lucem aspicient hie Lucae in Appendi- do eiusdem S. indarisi Misaculis librum condi. A ce ad secundum volumen Miscellaneorum Ba- dit . Quae duo opuscula sub Gerardi nomi-- luzii , quae hic recuduntur ; ubi etiam dabo ne exhibet Mabillonius saeculo quinto Bendiis sta mentum quoddam ad opusculum De pref dicti no . se suras Fecis sitas in editione Pacherii per in ' Hispania decimo Ecclesiae laeulo sub Saracen is curiam omistum cum aliis nonnullis eiusdem rum tyrannide de in sestationabus gemens , nulis Attonis fragmentis. Cum vero in Perpendicu- tum ingenio & doctrina clarum protalit Scriptoa ,, to Sylvestri Summi ODionis jam decincti Atto rem . Certe Nicolaus Antonius in sua BibliωMe- meminerit , obieritqua Sylves et anno Ioor. Hispana Veteri ne ullum quidem laudat Auctose inde colligendum censui Attonem usque ad rem, qui decimo Ecclesiae saeculo eruditionis lx is hunc annum vitam prorogasse . & alium esse de in Hispania floruerit . At in Antici decimo si ab Attone I. Vercellensi Episcopo , qui anno Ecclesiae saeculo illustres suerunt . Oda , must is με. usque ad mo. in Vercellensibus tabulis nur, & Afri s Archiepiscopi Canniatienses tis signatur. Insuper etiam ex titulo. quem e Eibe inoldus Episcopus Wintoniensis , Se of si nonum collectio praesert in eodice Vaticano ris Antistes vingorniensis, quorum Sanctitati ae qnem titulum in Dacherio non legas ) dm eruditioni Ecclesia Anglicana debet Diseiplinaeis duxi canones illos Attonis opus non esse , sed tam Ecclesiasticae , quam Monasticae restituti ,. potius Attonis tempore vim legis in judiciis nem . Vitam S. Odonis Archiepiscopi Camu is obtinuisse. riensis publicavit Mabillonius iaculo U. Benedi- In Germa via decἱmo Eeelesiae saeculo litteris ctino. S. Dunsanus Episcopus itidem Cantua-ela merunt Oihlo , Buraharias , Notaretis . seu riensis Regulam compotuit . ut omnes Mon chimi eras , Initebindas & Gerardus . Vitam & sanctimoniales Angliae Regni unanimes & San fili Bonifacit Archiepiscopi Moguntini , quam nius moris in Monasteriis habitare , & Deo lar-IMIibaldus paucis post ejus obitum scripserat, vire possent. Haec Regula legitur Tomo I x. Coa Epistolis, Aelis Conciliorum, & aliis quibusdam ei liorum . S. Dinsani vitam scripsit OGernua monumentis Orbia Monachus Fuldensis auxit. Monachus Cantuariensis, eamque saeculo V. Be Scripsit etiam vitam Sancti Ormini Episcopi Me dicti no inseruit Mabusinius . Complura opus tensis , vel ut alii volunt , Meldensis , quam cula scripsit infricus , seu AElNisus Cantuariensa Briseras publicavit Moguntiae anno MDC xvi, etiam Archiepiscopus , quorum quaedam adhuc Biarehardus Episcopus wormatiensis veteres Ec- inedita sunt , & ini Bibliothecis asservantur .clesiae Canones in unum Volumen viginti libris quaedam vero edita sunt Londini anno 16ar. &distinctum , adiutore Olb rao Monacho Dubiens, i 638. Sancto DM-ldo Wintoniensi Episcopo digessit , ipsum tamen Antonius Augustinus re- multa opuscula attribuit Pirseus, quae serte tem prehendit , quod non ex fontibus ipsis fau- με potas iniuria perierunt . Quanto affectu sanctus auia, sed ex rimetis re minis alioram I Nonnulli ille Antistes Monachos complecteretur , testatue ab hoc Bureb rdo deducunt primordia Disciplinae Willelmus Malmessuriens lib. a. de Rogibus -- luris Canonici , quam secuto x H. Gratianur in stiae cap. 8. ubi haec habet : Tot o ruma Mona. scholas invexit , redactis in Epitomen Canoni- seria fecit seu Ethewoldus od vix modo bus, quos Burebardus Wormati ensis , & reo credibile videmur , ut ratia fereris Disrepus UmCarnotensis Antillites collegerant . Migerus , seu bis unius , questia υix posset Rex Angliae totius . ι erus Monachus S. Gulti vulgo Bamus ob lin' Fallον, ω prieci ii sent reuia mere , si nan Dum suae impedimentum appellatus , multa edidit sit quod dico . Uitam S. Bh υiadi Epist

opera, sed praesertim Martγνologiam , quod ' pi Wintoniensis a I sano Monacho eius dis

76쪽

ἀiseipulo deseriptam publieavit Mabsitinius latuis v. Benedicti no . His iaetis Episcopis pietate & M'ctrina haud inserior fuit S. Donatatis primum

inmmrniensis, postea Eboracensis Antistes, cujus vita ab Auctore Anonymo, qui incerta aetate vi xit, scripta est, Et a Bollando ad diem XXIX. Februarii, Matii mo vero saecuta v. Benedicti nopsilicata. Aliam S. Disaldi vitam ab Tadmero Monacho Cantuariensi elucubratam vulgavit ιδεν-- αι in parte M. Angliae sacrae. Hi sunt Antisti. res, qui laeculo decimo tanquam Sydera per An

Eliam micuere, quique multos habuerunt imitatores, praesertim Monachos, quos inter, Fradet

diu , Anglus Monachus Cantuarientis . scripsit vitam Sancti Uilfrid, Eboracensis, quam metri ce compositam, sed in fine mutilam edidit m ιM-ι- parie I. saeculi m. Benedictini, sed pomaa ex Codice Bibliothecie Cottonianae nactos, quod in ea desiderabatur , supplementum satis amplum, exhibuit parte a. iaetuli iv. Benedie ini. Praetermitto Elios Monachos, qui in Anglia, Italia, Gallia, & Germania laeuao Ecclesiae decimo

vitas Sanctonum Episeoporum, Abbatum, di Monachorum seripserunt, quae legi possunt apud doeii L murn Misivaritim, qui eas saeculis Benedictinis Inseruit, Notisque illustravit. Non plura addam de Scriptoribus saeculi decimi, quia quae hactenus diximus . abunde sufferant ad ditauidam calumniam Haereticorum, qui per Ela konte aslarum, sandam fuisse decima saeeuli Episcoporam, tace situm, Manachorum, omnisque Clericalis ordinis, duprauationem morum, S ignorantiam, adeo suilla colitiosam disciplinam, Et ubique terrarum regnasse Dilum, ambitionem, avaritiam, fraudes,njuria. luxum . libidinem , totamque vitiorum mari . ut mirum non sit, si in tam corrupto rerum statu, & in summa Scriptorum penuria , Inutris erroribus, atque Superstitionibus inquinata fuerit Ecclesia. Hoc, inquam, haereticorum com

mentum ex his. quae in hocce Colloquio de Scipioribus decimi iaculi hactenus diximus, Ac exbis. etiam , quae in primo Colloquio observavimus da Sanctitate vitae Imperatorum , Se R. yum Anglia, Galliae, δι Hrspaniae, qui eodem singulo decimo vixerunt, Lui mam sesso eo mi ituria D. Probe intelligo, seculum decimum hominbhna ingenio 8e eruditione claris, ae bonis, prisque Frincipibus non. ita sudis exhauthinx, sicut falso asserere solent haeretici, ut inde suos stabilira a

Iores , Sc Ecclesiam Romanam, a cuius comminnione iant separati , he ilius ealumniari possint . Sed missa hae haereticorum calumnia, quae rima Ium plena, instar dotii pertini, hae illae perfluit, minc inela tramite pergamus ad viros illustres . tu Scriptores undecimi Eeclesiae saeculi de ab his initium sumamus . qui pestilentissimam Ber - νῶ haeresim eo saeculo exortam doctissimis suis lin

brationibus Impugnarunt.

M. Saeculum undecimum licet doctrinae uberam e , Pontificum Romanae Ecclesiae sanretate , de strum gestarum magnitudine longe praestiterit sintulo decimo, in hoc uno tamen , ut iam observavimus, fuit eo insilicius, quod tam Itan deci- . um sectas, aut Haereses in Ecclesia latina P in

tulerit nullas, saeculum Iero undeeimum uectriam Boengarii Andreavensis Archidiatoni haeresim ,

quae ad nostra usque tempora per muri ras, P trebinams , de Waldenses in novissimas Liae5 ri , de Ca/υini Sectas transmissa est, infelici pa tu ediderit. Verum . divino consilio iactum est . tit idem saeculum undecimum, quod hane detest bilem Berengarat haeresim protulit , viros quoque peperem sortissimos , eosque doctissimcn .

qui istud monstrum in perniciem Melasiae na tum sua v:rtute fugarant , doctrina vicerant .suitque eruditis Scriptionibus omnino deleverunt is Hos inter nascenti Berengarii haeresi se se strenue statim opposueriint , ae bellum indixerunTHugo langonensis , Ade -- Brixiensis , μο--amu Leodiensis, Antistites, quibus se adjunx tunt doctissimi Monachi Benedicti ni , La --, Guit --, Dur Mur, quorum opera hiet breviter reseremus . Contra Berengarium primum

kribere aggressus est Hugo Lingonensis Emseo pus, qui alias lub Fiaberis Episcopo Carnotens,

vita Sanetitare dc doctrina illustra , cum eodenude vario dc A manno Theologiae operam dederat, Oe pollea a Roberto Francorum Rege ad Se dom Lingonentem Rerat evectus. Hic, inquam, Hugo Lingonensis Episcopus seripsit contra Beren-g.πιum brevem quidem Traeelatam De Corpore e Sanguino Christi, lea nervosum de luculentam, im

quo hune Eereticum etiam atque etiam hortatur, ut contra diu uiam omnipotentiam argumentari, in

caeleste Millerium impugnare tandem aliquandγdesistat. Extat hie Traelitus Hugonis Lingonensis Episcopi Tomo XUIll. Rbliothecae Patrui

Editionis Lugdunensis, eumquct edidit Lueat D ebems in Appendice ad Lanyraneν opera Parisiam anno MDC VIII. Ade annus ex Clerico de Scholastico Leocliensi Episcopos Brixiensis in Ir Ira creatus , statim ae audivisset , Bovarium , cui, sicut ipsemet, Tutanti Carnotensis Episcope fuerat discipulus. doctrinam de Cωρωε ο SanguAM Domisi in Enebinistia orthodoxae fidei contrariam spargere, ad eum aeripsit Epistolam, in qua. pluribus tuum adhortatur. ut simam suam tacuiata labe non maculet, & a doctrina Ambrosii . Augustina . Hino mi , δι aliorum Sanctorum δε- mun defleetere non praesumat. Postea, in eadea vEpistola sola Christi Domini verbis innixus, d.

que ab omnipotentia divinae argumento inviis eae erobat, vere, realiter, substantialiterque conis

ineri in Eucharistia Corpus Et Sanguinem Christe Domini. Hane Epistolam ad Serengariam scripsi AEdemanse non anno MXXXV. sicut visum eae Baronis , sed circa annum MXLUNI. Testatus videm in fias Tomo U. Italia verae, Adel- mannum Nicensem rexisse Ecclesiam ab anni, M VIII. usque ad annum MLXI., quo fit, mhane Epistolam scribere haud potuerit ante annuntiMXLVIII. Ma Adelmanni Epistola, cuius laude meminit Slumnus ita libro de Serim AH Ee

cissi riis cap. ELlII. extat in Biblioth. Patrum

III. consanguineus, fle Episcopus Leodiensis contrai Berengarii haeresim seripui Epistolam ad Hemi Galliariun Regem, in qua eum vehementer exora

77쪽

Mait, Corpus Domini non tam corpus esse, quam umbram de figuram Corporis Domini, e toto suo Resno Quam primum exterminare latasat, ac penitus de medici tollat. Haec autem Epistola sieerat iascripta: Dimia D. Leodierem . seu Leo. diensis, E sinpi. Quae littera D occasionem edirandi Baremo praebuit . Putavit siquidem Barsis . . hane litteram D nomen designare Dumaud Leocliensis Episcopi, a quo hanc Epistolam is sit fuisse scriptam anno millesimo trigesimo quinto. Sed modo convonit inter omnes peritos Criticos . hane litteram D indicare nomen Deo tui

Episcopi Leodiensis, qui istam Epistolam scripsit

anno millesimo quinquagesimo . e eiu videlicet anno, quo minicus Gisiarum Rex ad damnandam Sisentaria haeresim Synodum Parisiis congra. ari curavit. Hanc modulis Epistopi Leodiensis Epistolam, quae Bamnia tempore mutila erat intea tam exhibet Masi ius tomo 4. Anade lorum. Iam vero, quanto Zelo La raneus, Papia Italiae

Civitate oriundus, ordinis Benedicti ni Monachus, ex Ptiora Coenobii Mecensis Abbas Codomensis factus, & postea Cantuariensis Archiepiscopus , t et iusque Angliae primas, Catholicam Fidem contra

Berengarium propugnaberi at superque in praecedent ibus Col loqui te dixi mus, & dumtaxat hic reseremus opera ab ipso edita . quae Meri miserias dosiis si .mus Monaehus Banedicti nus Congregationis LM is Patisiis in lucem emisit anno MDex Lum. eoque ordine illa disposait. In primis, Vitam Iang. His i scriptam a Milone Cespisso Monacho Coenobii Ieccensis praefixit eius operibus, eamque illustravit eruditis Notis, quae La rancitanctitatem, is e rinam te sapientiam speetabiliorem reddunt. quitur postea brevis Commentarius Lamfranei in Epistolas Pauli. Hune Commentarium excipit liber, quem Lanfranevi edidit contra Berengarium de Corpore de Sanguine Domini. De in , subnectun. tur Decreta Lamfrania mo ordine S. Benedicti, in

quibus tamen iuremerito suspicatur meheraue, nomnulla a quodam consarcinatore suisse adjecta, tum quia gravit tem, & si Sit La rami maiestatem non reserunt ubique; tum quia etiam ipsemet Lanseancus citatur Sectione 2. cap. a. illorum Decretorum,

ubi haec leguntur e Cantena Mariaticas demetas Lanfranei Laiades Post haec M. nei mereta pro Oiaiae S. Benedicti, sexaginta illius Epistolas ad diversos scriptas exhibet Luear meherius, quamvis non dubitet , complures alias a Lan raneo fuisse scriptas, quae haud dubie . magno rei literariae disipendio, perierunt, dum anno millesimo sexcentesimo vigesimo quarto ruit ditissima Monasterii Be censis Bibliotheca, in qua bene multi Codices MSS. cura de studio tam B. Lans mei, qirim S. Anselmi lucubrati , Ee castigati studiose asservabantur . U Itimo loco operum La Mari reponit Dacbertas

libriam De celandis Confusionibus, cuius Obscuriora

loca perdoctis Notis illulirat. & ad ealeem suae Operum Lanctanei edi lonis attexit Appendicem, in qua ex diversis MSS. Codicibus interit CH

Abbatum eiusdem Mon letii. Vitam S. Aes ini

Saeramenes contra Berengarium, με nis videtiere

Lingonensis Disopi . ω Durandi abbatis Trai neUs. Desideratur tamen in hae operum Lauisse ei Editione Mornata a Mea Da eris Sermaa La rario compositire . quem ante hae ineditum idem Larehas meherias evulgavit tomo 4. Spicit gii. Zelum Lan franei in consutanda Berengarii . te si aemulati sunt eodem saeculo undecimo Gmimum 1, de Durandus. quorum priur, seu Guismundae

Monachus ordinis Benedictini, Cruris Lia νεῶDioecesis Ebraicensis in Normannia, de postea R- versanus tu Italia Archiepiscopus . scripsit adversus

Berengarium libros tres de Corporis o tinguinis Chri veritare in Euebarastra, in quibus haere. tiem umbraticos cita Betengarianos appellat re. sellit locupletissimus Scripturae Sacrae. 6 Sanctorum Patrum testimoniis. Scripsit etiam Gui Muris conia sessionem de Sancta Trinitare, Humanitate GH coe veritate inmoris θ nuuinis Domini, fit oris. tionem aes Guiue vim L Angliae Regem, in qua Episcopatum sibi ab eo oblatum modestissime r

euiat. Haec Giaismundi opera habentur rumo xv a I. BiMiotheeae Patrum. Durandas veru ex Monacho

Fistanensi ordinis Benedicti ni primus Abbas Monasterii Troarnensis edidit contra Berengarii haems m enaditum librum Ea Corpora 9 Sangis ne m. mim, quem in novem partes distribuit, Si in eo multa eruditione cum ex sacris scripturis, tum ex perpetua Sanctorum Patram traditione hausta Berenia garianae haeresis sectarios contrivit. Hune Durania Troarnensis Abbatis librum Lueis Darem ur, ut jam observavimus. primus publica luce donavit in Ap.

pendice operum Lansranei. indeque in Bibliothecis Patrum insertus. His doctiesimis Seriptoribus,

qui undecimo saeculo in Berengariam calamum a. euerunt, accenseri merito debet Humbretur e L

tharingia oriundus, Tullensis Coenobii ordinis B nedicti ni Monachos. ει propter singularem , qua pollinxi, eruditionem, a Leone G. sanctissimo Pon. tifice creatus Episcopus Sybae Candidae, & inter . R. E. Cardinales emptatui. Praeseripsit sibidem Humbretus, iubente Me Lis II. Pontificese in imo,

formulam. abiurationis , quam Berengaris saera. mentariorum parens pronunciavit in Concilio Romano. Quamobrem, Humbretum lacessivit Berem. go res, eum, ut iλm Observavimus, Bargundiam percontemptum appellans. At Lanserantiu in libro do mine re Sanguino Domini cap. a. ab insuitu B rengarii praeclare vindicat Humborum, quem ut V

rum ne giosum, Fide Christiana re sanctissimis oriribus peUmeramissime decorarum , friemia dminariam, ae se larium titterarum a prime emisitum commenia

dat. Ostendimus in terito Colloquio, hune H-boniam a Leone IX. P misee Maximo Legatum Constantinopolim mimam, ut Orientale schisma

componeret, causam Ecclesiae strenue pmpugnasse adversus Michaelem Cerularium Patriarcham Con. stantinopolitanum, Leonem Acridanum, te Niseram Pectisatum, quorum calumnias in Latinos egregia consutavit editis libris, qui extant in Appendice tonitit. Annalium Cardinalis Baronii, an ud Henrisum Canisium tomo s. Lec .Antiq.6c in Biblioth. Parrum .

D. Ut in aliis recensendis viris illustribus, qui

78쪽

saeculo riclesiae undecimo floruerunt, recto ord,

ne progrediamur, meamque, in retinendis eorum

nominibus. & libris ab ipsis editis, memoriam juvare possim, rogo te, ut exhibeas Scriptores, qui in Occidente celebriores seerum, & primo illos in medium producas, qui I ι aliam; secundo, qui Galliam ; tertio, qui Germaniam ; quarto, qui Hispaniam s quinto , qui Angliam doetrina 8t pietate illustrarunt. quorum omnium seriem clam dent Scriptores Graci, qui in Oriente eodem taculo undecimo aliqua docirmae laude iuuerunt. M. Quatuor potissimum scriptores pietate re doctrina conspicuos dedit Italia undecimo Ecclesiae saeculo. duos videlicet Romanos Pontifices Gregistiam VII.& Retorem III. S. Petrum Damiamum Cardinalem Olliensem - & Anselmiam Lucensem Episcopum . Gregorius VII. de quo multa in 1uperioribus Colloquiis diximus, & qus hac repetere supervacaneum omnino esset, icta psit epili latum Iibros decem, qua extant Iomo I . Conclaliorum. Obiter tamen advertere debes, Regeno Gregorii VII.inter epistolam quinquagesimam quintam libri secundi. & epistolam quinquagesimam

sextam insertas esse viginti septem propolHIOnes, quae inter se nullatenus cohaerent, nulla temporis nota cons gnantur, nec epistolae, nee tractatus , nee sermonis rationem habent . Harum propolitionum, seu arii culorum Collectionem Gregoria VII. Dictatum inscriptam, putant nonnulli , post Baronium , esie genuinum laetum Gregma VII. Alii vero periti Critici negant, Gregorrum VII. esse A veiorem huiusce Diciatur, hisque rationibus moventur . Primo, quia Beliarminua, o Las.

Misi in libro de Seriptoribus Ecclesiasticis opera Gr

gorir VII. recenIentes, ejus tantum epistolarum

mentionem iaciunt. & de illo Dinviti ne nnmnium quidem ver luna habent. Secundo , quia nullus Auctor c aevus vel suppar meminit hu)uLee Dictatus , aut eum Gregorio VI l. adscripsit. Tertio, quia nusquam ipsemet Gregorius VII. in suis epiliolis hune Dιctariam laudavit aut vindica vii. Quarto, quia credibile non est, Gregorium VII. lutetis mandasse hunc Dictatum, in quo nonnulla continentur, quae eius modestiam 4 rieta-

em, sapientiam non redolent, & ab eius destri. na videmur aliena. Dubitant etiam periti Crati- ei, an Exposisto in septem Psalmos Paenitentirier, uuae sub nomine S. Gregorii Magni circumfertur, adiudicari debeat Gregorio VII. Asservatur etiamnum in A nglia Commentarius manuscriptias m Matthaeum . quem a Gregoris VII. ante Pontificatum. seu, dum adhuc Monachus esset, lucubratum isisse serunt, sed hic Commentarius manuscriptus necdum in lucem Prodiit ora De Viduis III. in Sede Romana Gregoria VII. successore , quique ante Pontificatum Desita Mappellabatur, di erat Cassinensis Monali mi AN La. , plura etiam diximus in Colloquio laeundo diserendo de Pontificibus, qui Romanam Ecese. tiam saeculo undecin o rexerunt. Addam hic dumtaxat , nulla Prorsus fide dignum esse Iistinem A balem Flaviniacensem, dum in suo Chronaco moris iam Victoris III. his verbis describit e Hie gitur

eciis Misas apis S. Petram diserre, infra a tionem

vens se errate , se ipse amosint, ω acestis Frat bias de Monto Castino, qui secum aderam, praecepissis illo deferri, or in Capitula non in Papam, sed a Abbasem Iepetiri. Ea in re . inquam, nulla fides habenda est Hugoni Abbati Flaviniaeensi, quippe qui stetit a pari: bus Hug-r Archiepiscopi Lugdunensis, qua immoderat O Pontificatus adipiscendi desiderio inflammatus, Ret is III. Summi Pontificis electionem ac consecrationem, perquam spoiallaces. & suae de astequendo Pontificatu Romano cogitationes in sumum abjerunt , aesta ac

iniquo animo tulit, ut videre est in prolixa illa epiliola, quam conviciis in Victorem I H. sancti iasmum Pontificem scatentem queribundus scripsit ad Mathisdem Comitissam . Extat haec epistolatomo Io. Conciliorum. Praeterea, Victorem III.

Papam ab hac calumnia , quam ipsi impingit

Huo Flaviniacensis Abbas, vindicant non solum ea. quae de illius vitae sanctitate, Be in recusando Pontificatu modestiam citato Colloquio in meis dium attulimus, sed etiam eius Epitaphium a B ronis recitatum, & Martyroloqium Benedactinum, cui nomen Sanctissimi illius Pontificis ad diem Io. Septembris micriptum est his verbis: In Mo. sterio Cassinensi Misus B. Victoris Papa III. f-ctuare vitae, mιraculorum auria e rismi. Qua tuor Dialogorum labros de Misaetin, Sansti Ben diEli, ω SL Monaeborum Cassinentiam litripserat Victis III. Papa, ut teilatur Prima Diaeontis inlibro de Viris II stribus Coisii Casinensis e. i8. Sed tres dumtaxat illius Pontificis Dialogorum libros ex Codice Vaticano primus eruit, additisque N iis edidit Romae Joannes Baptista Minus Roma nus, Colliniatae Ecclesiae Sancti Angeli in Foro Piscium Canonicus. Deinde prodiderunt Parisiis cum eiuIdem Canonici Notisan. MDclxvi. & extant apud Masilunium parte II. saeculi I v. apud Hos eniam ad diem 2I. mensis Martii. & in Bibl. Patrum. Scripsit etiam idem Victον III. Papa plures epistolas ad Philinum Galliatum Regem, &ad Hugonem Cluniacensem Abbatem, habuitque

Orationem ad Episcopos in Synodo Beneventana, quae reperitur apud Leonem Ostiensem c. II. l. a. mr

nici Cassinensis , & apud Baroniam M annum

ehus fuit Congregationis Sanctae Cineis Fontis κυκ- iam a Beato Lodiapho sundatae. Docuit Fratres suae Eremi, ac iam Monachos P m)pos nos . Praefuit magna cum laude Eremo Fontis Aveli ni, ac quinque extruxit Monasteria , sive Erem re rum has iracula. ut testatur Sanctus Joannes Laud--,la in V ita, quam de eo scripsit. Sub Romanis Pol

tificibus Gregoris v I. Gemente II. υρ, I x. Victam II. Dentano IX. Νι colas II. & Auxandro II. egregiam Ecclesiae Sanctus Petrias Damianus navavit op ram . Ab Stephano ix. Emicopus & Cardinalis silensis, volens nolens, creatus, omnem suam industriam ad schisina Antipata Bmedicti contra Nie

LMm II. & pleudo. 'ontificis Cadalia adversus Al lexandrum II. penitus abolendum contulit. Legati nem in Gallia,& Germania obiit nomine Alexandri II .qui eum in tanto honore habebat, ut scribens M

alitarum Episcopos hoc illum celebret elogio e

79쪽

Talem vobis visum desinare euroimus , quo Postreas mai- in Romana Melesa non habeιών , P ertim Damianum inliensem Eri ovum , qua nimi-rtim noster est oetilias, ετ φοφοtica Sedis immobile 'mamentum . Ab eodem Summo Pontifice Al xandro II. missus est Petrus Damiantis Florentiam , ut natum ea in Ecclesia schisma Episco. pum inter & Monachos componeret . Ravennam

quoque iussu eiusdem Pontificis prosectus est , ut Cives Ravennates reconciliaret Ecclesiae Romanae, eosque anathemaris vinculo, quo erant inn

dati solveret . Disciplinae Ecclesiasticae sudiosissi.

mus suit S. Petrus Damianus , eamque acerrime propugnavit contra Simoniacos , contra Clericos incontinentes . & eontra Laicos nubentes consanguineis. Omnium sui saeculi virorum eruditorum

extitit patronus , decus & praesidium , multa e ipsemet reliquit ingenii sui monumenta , quae in

tres tomos distributa Roma: edidit Constaminus Caietaηαι Monachus Benedicti nus Coenobii Cata.

nensis S. Nimiai de Arena, simul cum eius Vita a S. Ioanne Laudensi eius DiscipiaO scripta, quam

BOII vias ad diem 23. mensis Febr. recudit , Repraeviis Commentariis illustravit. Librum de directione Papae. o Episcopi, qui Argentorati anno Mo Lx D. sub nomine s. Petri Damiami excultis est, non esse genuinum S. Petri Damiani foetum, recte monet Pos nus in Anararia sacro . Confundi haud debet S. Petrus Damiantis cum Petro in Honostis, qui Canonicos Regulares in Ecclesia Sanetae Mariae in Portu in agro Ravennate instituit . eisque peculiarem scripst Regulam a P chali II. Pontifice Maximo approbatam . Hunc enim Petram de Honestis esse diversum a Petro D

miana , aper e contra nonnullos evincunt Riabetis lib. s. mst. Raυenn. & Pennoeus lib. 2. cap. 68.

Anselmias Episcopus Lucensis, patria non Man. nanus , ted Mediolanensis , nepos Alexandri II. multos scripsit libros , ex quibus duo supersunt contra Guisentim Antipapam , & sequaces ejus pro defensione Gregoriι PII. qui nune extant in Biblioth. Patrum. Eidem Lucenti Episcopo alit,buitur in pluribus MSS. Codicibus insignas Cou His Canonum Ecclesiasticorum , quam tamen viri eruditi ei ab udicant, tum quin in hac Collectro. ne Decreta Urbani II. & sequentium Pontificum

continentur , cum tamen certo certius constet ,

Anselmum Episcopum Lucensem ad illorum tem-POra non Perveniue s tum quia etiam vetus Au-etor Presbyter Poeni temtarius domesticus Anselmi recensens in illius vita opera ab ipso edita, illius nonum Ecclesiasticorum Couectionis nullatenus meminit, sicut nec Laebenus , nec Trithemius. De

ea Couectiano legendus est Baissus in opere Deemendatione Gratiani, tam in Praeiatione n. xix. quam etiam in Notis p. 6 i. Vitam Anselm. Episcopi Lucensis a Presbytero Henitentiamo eius domestico scriptam recitat Bollandus in Actis Sau. Horum ad diem xv m. mensis Martii. a ca) - Collectionem eanonum Ecclesiasti rum se An imo Lucensi vindicavi ego in adnotati ne si ad Historiam Ecclesiasticam Natalis Alexandri, tum quod Lucensi alicui tribui oportere demon-- stret codex B rborinus eodem sere seculo , quo

- vixit Anselmus descriptus , in cuius titulo tu.

A culenter scriptum eadem manu reperi Anselis mima eiusdem Operis authorem esse . Inluperis quod primum occurrit in eodem codice est is is mula manumissionis cuiusdam ab Episcopo G-- censi factae .

In Gallia XI. Ecclesiae saeculo bonae Artes, de scientiae, qui siculo X. haud parum neflectς Qerant, reflorere coeperunt, maenamque susceperunt

incrementum . Testatur liquidem nassisu Λα-ν

Totiro L Historiae Uniυ staris Parisiensii pag. 34'in multis Galliarum urbibus Scholas x I. Eccle-sae saeculo fuisse passim testitutas , aut iam institutas novum recepisse splendorem Remis . Aureliae , Carnuti. Ande mi , Laurini , sed praecipue in Academia Parisiens, ad quam ex omni mon. di parte homines verae sapientiae aequirendae desideris flagrantes , velut ad locupletissimum bonarum Artium & litterarum emporium discendi gratia convolarunt, qni deinde icientias conlecu. ti , eas in aliis urbibus & oppidis maxima cum laude docuerunt , videlicet FAlbertur Carnuta , A nselmus Lauduni , Masiodus Andegavi , L-franeus, & Anselmus ex Italia prosecti In Coen

bio Beccensi , de alii innumeri viri illustres mnium disciplinarum notitia Parisiis imbuti nomiolum in Gallias , sed & in alias orbis Natio.

nes universae eruditionis thesauros copiosissime e fuderunt , quorum elogium rexit idem Bul ur in

Catalogo II serrum Aeademicorum . quem ad calcem Tomi I. Histisiae misersitaris Parisiensis adiecit. Infinitus profecto essem, si de singulis elarissimis viris, qui XI. saeculo e Parisiensi Aeademia toto Ocbe celeberrima prodierunt. Provinciam disserendi hie suscipera vellem . Nonnullos iam laudavi Scriptores Gallos . qui Berengaria

Haeresim xI. saeculo enatam consutarunt , videlicet H--- Lingonensem, Adelmonum, Duran.

δε- Abbatem Troarnensem, & Humbrettim Cardinalem , quibus aliquot alios impraesentiarum addam illustres viros, qui in Galliis eodem saeculo celebres fuerunt. Hos inter principem locum obtinet Fulberius, qui licet Romanus , aut Italus fuerit , scut ex Epistola ejus secunda ad Unaris dum colligit Missi Anius Tom. II. Analectorum, floruit attamen in Galliis, quippe qui, ut testan. tur veteres Annales MSS. Co legii Nauartici .

Galliarum Regis Roberri Caneellarius fuit , &Carnotensis Episcopus post Rodalptam ab eodem Rege designatus . Docendi officium , quod in

schola Carnotensi ad Episcopatum susceperat, non reliquit Fiaberius factus Episcopus , scholamque habuit discipulorum undequaque confluentium iis quentia pernobilem . Inter complures eius disci- iratos insignes , eum Clericos, tum Monachos . numerantur Olbentis in Laubiensi Coenobio primum educatus, deinde Trecis, Parisiis , postre. mo Carnuti litteris imbutus , postea Bumbardi . Episcopi Wormatiensis Magister ς Angeisannus l)icardus Ceni utensis Coenobii doctissimus Monachus: Ade an a Clericus Leodiensis, Hugo Lin. gonensis Episcopus, Berengarias Turonensis, multique alii doctrina viri illustres, adeo ut . quandiu

Nixit Fulbertus , nulla schola celebrior in Gallin

80쪽

visa fuerit . quam Carnotens s. sicut testatur Bu-MMr in Historia misissu ris Parisiensis saeculo II.

Scripsit Fulianus Tractatum aEυersias Iae os, Ca-nonem de Pae nitenria Matierum, complures Epi-

solas, Sermones, Prosas. & Hymnos, Praeseriimin laudem B. Mariae Virginis. quam singulari de. votionis affectu coluit, α in cujus honorem magnificam Carnotensem Ecclesiam, Cantiis Angli tum Rege sumptus in id suppeditante, excitavit. Epistolam Finberii de reus Ecclesiiae Messisse ere Meo distribue is antehac ineditam publici iuris

fecit Lucas Daeber in Appendice ad Tomum II. spiei legit.

Post nurerum Carnotensem Episcopum . C talogo virorum illustrium, qui undecimo Ecclesis saeculo in Gallia floruerunt. accenseri merito de bent quatuor Monaehi ordinis Sancti Benedim videlicet Ademinus, Glaho Rodui vir. Hel Idus er Anselmus . Scripsit Ad marias Coenobi i Sancti Eparchii Engolismensis Monachus Chronieon aprincipio Monarchiae Francorum . praecipue ab anno liam usque ad annum MXXVIII. quo evivis excessit. Extat istud Chronicon, ad res A. quitanicas ilius randas praesertim utile, Tomo II. Bibliothecae Philippi Labbei. Tribuitur eidem Ais demam Supplementum ad Amalarii opus de Diamnis Offisus, quod Mabluantas edidit Tomo II.

Analectoruin . Testatur quoque nupt-s cap. XI. Bibliariea Seriptον- Mesesiasticorum XI. Iaeruli, doctissimum Batatium penes se, habuisse Episto. lam manuscriptam , & Sermones adhue in editos ejusdem Adamari, in quihus , ea tum temporis Inter Lemovicenses fervente lite, de qua superius sermonem ha imus , magna animi contentione probat, Sandinin Martialem areellari debere A. postolum . Glabis Rodiaptas Monachus Sancti Germani Antis orensis vixit sub Resibus Fran. corum Roserta, & Henrico I. composuitque Historiam quinque libris comprehensam ab anno ei

citer non pentesimo nonacesimo ad annum mill

simum quadragesimum sextum , quam in lucem emisit Frantiscus Diaebonius inter A ntiquos Scriptores Historiae Francorum Tomo IV. scripsit etiam Glabre vitam Sancti Gilirimi Abtutu S. Beniani Divionensis, quam edidit Boliandus ὀnter Acta Sanctorum ad x. diem mensis Januarii. ELκώdus Floriacensis Monachus edidit Diromen vi. rae Roberti Regis Maneorum , quam inter Antiquos Scriptores Hissoriae Francorum publicavitiam citatus mehe ius Tomo IV. Anselmus Remensis Monachra scripsit Itinerarium I is Ixdum videlicet Roma in Gallias prosectus est Romanus ille pontifex. Praetermitto, brevitatis erisuo . multos A l, Ies & Monachos, qui undecimo Ecclesiae saeculo teripserimet aliquorum Abbatum ti Monachorum vilas, quae legi possunt apud M. Alloniam In laeulis Benedictinis. A Gallis Scriptoribus trant eatram ad Germanos,

quorum undecim praecipue numerantur, qui saeculo Ecclesiae un et inicieruditionis laude claruerunt, videlicet, Mui ne , Nemo, Bruna, Hermannus Contractus, Lamber ut nasnaburgensis, Beribolaua Constainiensis, Adamus Bremensis, Gebbardiar, Si phantis , Paulur Bemiedensis, At Geniatis , qu

rum edita opera hie breviter indieare sufficiet. In primis, Meti roris Fuldensis primum Mon, chus , & postea Archiepiscopus Magdebur ensis scripsi vitam Sancti Emmerani Archiepiscopi R tisponensis, quam vulgavit Canasius Tomo II. Antiquae lectionis . Bemo Abbas senobii Angri Divitis prope Constantiam ad Rhenum, humana& divina sapientia praeditus fuit, scut testatur nisgebenus cap. I 8. libri de Serm risus Ariosi Acis, & scripsit librum de σαώ dam rebus ad MisIa inserum pertinentibias, qui in Bibliotheea P, trum editus est , ac vitam S. darici Epistori Augustam, quam recitat Turius ad diem IV. mensis Iulii. Hunc Bemonem Angiae invitis A,

vatem male confundit B-oniux cum Bemone. quisvit fundator, & primus Athas ordini Clunia.

cencs, & e Burgundia erat oriundus . Male e iam Gerardus Ioanner φοι-s cap. 44. lib. 2. de Historicis Latmas confundit eumdem mmonem Au.giae Diuitis Abbatem eum alio Bemoue, qui non

saeculo fuit discipulus Hinemini Archiepiscopi Re. mens s. & Echlesiae Parisiensis Clericus, Ee ut Iiquet ex Epistola AEnea Parisiensis Episcopi ad

eumdem His aram data, di a Baronio relata .dmno Imperatoris Conradi Patruelis , Et Episco.ptis Herbipotensis, vir fuit, teste Trithemio in lib. de

sus, visast mersario ne sanctissmur, qui ob meritorum Dinum excellentiam Caratisto Santiorum aEscripturo . scripsit Bruno Expositisnem seu Comment rium in eoeum Psalterium , aliaque composuit tapuscula in Camisa tam veteris, quam novi Te menti, in Orationem Dominicam, fit in lambola immiteum, o S. Athanasii. quae a Ioauue Corelo censita extant Tomo Κυ III. Biblioth. Parrum

Editionis Lugdunensis. Hermarinus Contractus filius

mos radi Comitis Ueringensis in Suevia, Ze C ii ii Augiae Divatis Monachus ordinis Benedi.

Gni, eum ab insantia sua omnibus corporis membris esset contractus, inde Contractus sati cognominatus. Tres linguas , Graecam , Latinam, &Arabicam esse Trithemis in libro do Seriptori. μι Melesiasticis, apprime talluit. Multa compi fuit opera tum stam, tum soluta oratione , BeGraetorum Philosophorum , Arabumque Astrono. morum Ttae a us aliquot latio donavit; sed praecipue scripsit Chreniren ab ortu Christi usqne ad annum millesimum quinquagesimum tertium , quod Christiantis Usistis Tomo unico Remm Germanisartim edidit gemino contextu. Editionem eiusdem Chroniel in anni Contracti locupleti rem adornavit Canisius, quam inseruit Tomo I.

Antiq. lin. Haec Canisiana Editio, quae eastigatissima est , extat in Bibliothecis Patrum Colmniensi & Lugdunensi. Hermoni Contracti Chronicon Benhesdus Presbyter Constantiensis ad Rheonum ab anno MLIII. ubi desiit Hremannus Camyrin x, perduxit usque ad annum Ma Historiam Gregorii VII. er Hemiei IR aeen rata & fidelitet scripsi, variaque lueubravit opuscula Dm Gres rio VII. contra schismaaicos, quae par im Greretue νων Soc. Iesu in Apol Mia pro eodem Pontifice , partim Sebastiandis Teren et in lucem emiserant. Lamberim Si nataleusis, Cinnobii Hi rsseldens s

SEARCH

MENU NAVIGATION