M. Tullii Ciceronis Opera, cum delectu commentariorum, in usum serenissimi Delphini. Tomus primus nonus .. Tomus quintus, qui Orationum secundus. 5

발행: 1753년

분량: 626페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

123 ORATIO II. De me autem ipso , vereor , ne arrogantis sit apud vos diacere : ingrati, tacere. Nam & quibus studiis hanc dignita

tem consecutus sim , memetipsum commemorare , perquam grave est: & silere de tantis vestris beneficiis nullo modo pos 1um . Qitare adhibebitur a me certa ratio , moderatioque dicendi , ut , quid a vobis acceperim , commemorem : quare di

gnus vestro lummo honore , singularique judicio sin , i ple modice dicam, si necesse erit; vos eosdem existimaturos putem , qui judicavillis φ .

Me perlongo intervallo Τ prope memoriae , temporumque nostrorum , primum hominem novum , consulem fecistis : Sceum locum , quem nobilitas praesidiis firmatum atque omni ratione obvallatum tenebat, me duce , rescidistis: virtutique in posterum patere voluistis . Neque me tantummodo consu

lem , quod est ipsum per sese amplissimum , sed ita secistis, quomodo pauci nobiles in hac civitate consules facti sunt, no-

Vus ante me nemo ' .

II. Nam profecto si recordari volueritis , de novis hominibus reperietis eos, qui sine repulla consules lacti sunt, diutur

a Ipse medice dieam , si necesse eris r υον eosdem existimaturor purens, φυι iudieaυHis IPessime locus iste se habet. Si copules A ne-eesse eris, cum verbis praecedentibus infe m diee dicam , vix sententiam commmdam elicias . Nam dicit utique de se , & ut dicat fuisse necesse illo tempore, ostendit. Rectius igitur hie locus letitur & interpungitur in primo Francii : Ipse modice dicam . Ut , si

necesse erit , vox eosdem existimatu ste νι rem ,

qui iudieaυHis . Ut sit, si res ita exeaerit , putem, vo iplbs, Quirites, qui me ornasti , dicturos me di enuin suisse vestro hoe twnoreti iudicio. Haec etiam distinctio reperitur in edit. anni I 498 , sed sine particula Di .

3 Me perlonita .ntrevalla J Ars reditur augere heneficium populi , consulatum . Loci amplificationis sunt hi , quod homo rim us i. tui si factus qu d anno suo : qu id ut primum petierit ; quod sile repuls ; quod voce viva. Plutarchus in Catone maiore πο--r dictos su sise setabit , qui ex penere noti non esient , sed qui ipsi primi sua virtute colInoscerentur . Recte e nam ut nobiles eos diximus , qui maiorum imagines habebant . aut quorum maiores madistratus curules ges.serant, sic , qui ipsi primis manistratum cu

rulem coeperarit , novi nuncupabantur : qu

lis suit Cicero, ante Cicercinem Ti. Coruncanius , M. Cato , C. Caelius , T. Didius , proxime autem C. Marius . Audetur autem beneficium, non solum , quod homo novus, sed quod primus perlongo intervallo prone memoriae tem inorumque suortim consul tactus si . siqnificat autem post C. Marium municipem suum , nemini homini novo consulatum, nisi sibi eis e mandatum. C. autem Marius Consul prἐmum factus est ante anno M. ut oratorie potius , quam ad rei veritatem apte dixerit e Periovo intervallo prope

tuemare e temnorumque nostrorum. Locos etiani

ampli se anili beneficii tradit Aristoteles, primus, solus , cum paucis. Immoratur autem in eadem sententia. Guνedauουν. μυur ante me nemo J Nam Marius, etsima ana plebis voluntate , tion tamen tant studio cotisulatum est adeptus, nec suo anno,

sed oeeasione belli Iugurthini multis post

praeturam annis. Turne λ

132쪽

DE LEGE AEGRARIA. I 29

no labore, atque aliqua occasione essu factos, cum multis amnis post petissent, quam praetores suissent, aliquanto serius, quam per aetatem , ac per leges liceret : qui autem anno suo petierint , sine repulsa non esse factos . Me esse unum ex omnibus novis hominibus, de quibus meminisse possumus, qui consulatum petierim , cum primum licitum sit; consul iactussim , cum primum petierim : ut vester honos ad mei temporis diem petitus, non ad alienae γ petitionis occasionem in te ceptus , nec diuturnis precibus efflagitatus, sed dignitate impetratus esse videatur .

Eit illud amplissimum , quod paulo ante commemoravi, Quirites, quod hoc honore ex novis hominibus primum me , multis ' poli annis , affecistis : quod prima petitione: quod anno meo : sed tamen magnificentius atque ornatius esse illo nihil poteli, quod meis comitiis non tabellam M vindicem ta citae libertatis , sed vocem vivam prae vobis indicem vestrarum erga me voluntatum ac studiorum tulistis. Itaque me non

extrema tribus suffragiorum , sed primi illi vestri concursus;

neque singulae voces praeconum , sed una Voce universus populus Romanus consulem declaravit.

Hoc ego tam insigne, tam singulare vestrum beneficium, Quirites, cum ad animi mei fructum atque laetitiam duco esse permagnum , tum ad curam sollicitudinemque multo majus. Versantur enim , Quirites, in animo meo multae & graves cogitationes , quae mihi nullam partem neque diumae, neque n cturnae quietis impertiunt : primum tuendi consulatus : quae cum omnibus est difficilis & magna ratio , tum vero mihi, praeter caeteros: cui errato nulla venia; recte iacto exigua laus , &ab invitis expressa proponitur non, dubitanti fidele consilium; non , laboranti certum subsidium nobilitatis ostenditur. m. V. R III.

s Nou a/-J observato anno , quo viri parum clari petereat . M. Ant. Ferra

. Vict. Man. Lamb. muItis pos babitis. 6 GMIuM a Nam Gabinia in uinis . stratibus malaandis , populus tabella , non voce sufflasium serebat . Tabella autem Miniatur a Diribitoribus populo suffragium serenti t In qua notis erant omnia , ut Opi nor, candidatorum nomina scripta, quorum ratio habebatur . Ad eorum autem nominaquos facerent , puncta notabant i quos noR sacerent, non notabant. Idque est quod ratii interpretes in eum locum scribunt, O mne lusis punctiam , qua mis is stive duisi . Turnebus .

133쪽

I3o ORATIO ILIII. Quod si solus in discrimen aliquod adducerer , ferrem ,

Quirites, animo aequiore : sed mihi videntur certi homines, si qua in re non modo consilio , verum etiam casu lapsum e1- se arbitrabuntur, vos universos, qui me antetuleritis nobilitati , vituperaturi. Mihi autem , Quirites, omnia potius perpetienda esse duco , quam non ita gerendum consulatum , ut in omnibus meis factis atque consiliis vestrum de me factum conis siliumque laudetur. Accedit etiam ille mihi summus labor, ac dissicillima ratio consulatus gerendi , quod non eadem , qua superioribus consulibus, lege & conditione utendum esse decrevi : qui aditum hujus loci conspectuinque vel tru in partim magnopere fugerunt, partim non vehementer secuti sunt. Ego

autem non solum hoc in loco dicam , ubi eli id dies v facillimum r sed in ipso senatu , in quo esse locus huic voci non

videbatur, popularem me futurum esse consulem , prima mea

illa oratione Kalendis Ianuarii dixi . Neque enim ullo modo facere possum , ut, cum me intelligam , non hominum potentium studio, non excellentibus gratiis paucorum , sed universi populi Romani judicio conlutem ita iactum , ut nobilissimis hominibus longe praeponerer, non E in hoc magistratu , R in omni vita essem popularis. Sed mihi ad hujusce verbi vim, &interpretationem vehementer opus est vestra sapientia . Versatur enim magnus error, propter insidiosas nonnullorum simulationes : qui cum populi non solum commoda , verum etiam salutem oppugnant , & impediunt, oratione assequi volunt, ut populares esse videantur.

Ego qualem Kalendis Ianuarii acceperim rempublicam, Quirites , intelligo; plenam sollicitudinis, plenam timoris: in qua nihil erat mali, nihil adversi , quod non boni metuerent, im

probi expectarent . Omnia turbulenta consilia contra hunc rei

publicae statum , & contra vostrum otium partim iniri , partim, nobis consulibus designatis, inita esse dicebantur. Subi ta erat de soro fides Τ', non ictu aliquo novae calamitatis ',

fides hie solutio est creditae pecuniae. Novain calamitate belli , aut caeli , aut aliquo D Tum enim tabularum spes improb:s Se obae- stremo casu, coguntur cedere soro, orni ibus ratis erat. Proinde creditae pecunia non s OD repente eversi fortunis. Idem . vebantur. I m.

134쪽

DA LEGE AGRARIA. III

sed suspicione , ac rerturbatione ' iudiciorum , infirmatione re

rum iudicatarum : novae dominationes , extraordinaria ', non

imperia , sed regna , quaeri putabantur . . IV. Quae cum Uo non ibium suspicarer, sed plane cerne

rem : neque enim obscure gerebantur ) dixi in senatu , in

hoc magistratu me popularem consulem futurum . uid enim

est tam populare , quam pax Τ qua non modo ii, quibus natura sensum dedit, sed etiam tecta atque agri mihi laetari videntur . Quid tam populare , quam libertas Τ quam non solum ab hominibus , venim etiam a bestiis expeti , atque omnibus rebus anteponi videtis. Quid tam populare , quam otium Τ quod ita jucundum est, ut & vos, & majores vestri ,& fortissimus quilque vir , maximos labores suscipiendos putet,

ut aliquando in otio possit esse, praesertim in imperio ac dignitate : qui idcirco etiam majoribus nostris praecipuam laudem gratiamque debemus, quod eorum labore est factum , ut impune in otio esse possemus. Quare qui possum non esse po- hilaris , cum videam haec omnia , Quirites, pacem externam , bertatem propriam generis ac nominis vestri, otium domesticum , denique omnia , quae Vobis cara , atque ampla sunt, in fidem , & quodam modo in patrocinium mei consulatus esse

collata PNeque enim , Quirites, illud vobis iucundum aut populare debet videri, largitio aliqua promulgata , quae verbis ostentari potest, re vera fieri , nisi exhausto aerario, nullo pacto potest. Neque vero illa popularia sunt existimanda , iudiciorum perturbationes , rerum judicatarum infirmationes , restitutio damnatorum : qui civitatum afflictarum , perditis iam rebus, extremi exitiorum solent esse exitus. Neque si qui agros popinio Romano pollicentur , si aliud quiddam obscure moliuntur, aliud spe ac specie simulationis ostentant, populares existimandi sunt . R a V. Nam

p suspieione , re temι Matione 3 Debit - , 'iri novas tahulas fore suspicabantur , M alienum nou dis luebaal , eas te . Novarum autem tabularum induitio, iudiciorum est perturbatio , cum ereditori iudebitorem ius non dicatur. Idem. Io Exi ονdinaria I Ordinaria enim & stata imperia sunt Onsulum. εc Praetorum . decemvirorum autem extraordinaria, nec te. gitima, nec solita. Idem.

135쪽

13a ORATIO IL

V. Nam vere dicam, Quirites, genus ipsum legis Agrariae vituperare non possum . Venit enim mihi in mentem , duos clarissimos, ingeniosissimos , amantissimos plebis Romanae viis ros , Tib. & C. Gracchos, plebem in agris publicis constituita se , qui agri a privatis antea possidebantur . Non sum autem ego is consul, qui , ut plerique , nefas esse arbitrer , Gracchos laudare : quorum consiliis , sapientia , legibus , multas esse video reipublicae partes constitutas. Itaque , ut initio mihi , designato consuli , nuntiabatur ,

legem agrariam tribunos plebis designatos conscribere : cupiebam , quod cogitarent , cognoscere. Etenim arbitrabar, quoniam eodem anno gerendi nobis essent magistratus , esse aliquam oportere inter nos reipublicae bene administrandae socie

tatem .

Cum familiariter me in eorum sermonem insinuarem , ac darem; celabar, excludebar, & cum ostenderem, si lex utilis plebi Romanae mihi videretur , auctorem me , atque adjutorem suturum : tamen aspernabantur hanc liberalitatem meam :negabant, me adduci posse, ut ullam largitionem probarem . Finem feci offerendi mei, ne sorte mea sedulitas , aut insidiosa , aut impudens videretur. Interea non desistebant clam im ter se convenire , privatos quosdam adhibere , ad suos caetus

occultos noctem adjungere , & solitudinem . Quibus rebus , quanto in metu fuerimus, ex vestra sollicitudine , in qua illis temporibus suistis, facile assequi conjectura poteritis. Ineunt tandem magistratus tribuni plebis . Concio tandem

expectata P. Rulli , quod & princeps erat Agrariae legis, &truculentius se gerebat , quam caeteri. Iam designatus , alio Vultu , alio vocis sono, alio incessu esse meditabatur : vestitu obsoletiore , corpore inculto & horrido , capillatior , quam ante, barbaque majore r ut oculis & aspectu denuntiare omnibus vim tribunitiam , 8c minitari reipublicae videretur. Legem hominis, concionemque expectabam . Lex initio nulla proponitur : concionem in primis advocari iubet : summa cum expectatione concurritur . Explicat orationem sane longam , &verbis valde bonis. Unum erat, quod mihi vitiosum videbatur ν

136쪽

tur, quod tanta ex frequentia i eniri nemo potuit, qui intelligere posset, quid diceret. Hoc ille utrum insidiarum causa secerit, an hoc genere eloquentiae delectetur , nescio . Tamen , si qui acutiores in concione steterant, de lege Agraria nescio quid voluisse eum dicere suspicabantur. Aliquando tandem , me designato , lex in publicum proponitur. Concurrunt iussu meo plures uno tempore librarii : descriptam legem ad

me afferunt.

VI. Omni hoc vobis ratione confirmare possum , Quirites , hoc animo me ad legendam legem cognoscendamque venisse , ut , si eam vobis accommodatam atque utilem esse intelligetarem, auctor ejus atque adjutor essem . Non enim natura, ne-

qne discidio , neque odio penitus insito , bellum nescio quod habet susceptum consulatus cum tribunatu; quia perlaepe leditiosis atque improbis tribunis plebis boni & fortes contules obstiterunt , & quia vis tribunitia nonnunquam libidini restitit consulari . Non potestatum dissimilitudo, sed animorum disiunctio dissensionem facit. Itaque hoc animo legem sumpsi in

manus, ut eam cuperem esse aptam vestris commodis, &

iusmodi, quam constat, re , non oratione , popularis, & honeste & libenter posset defendere . Atque ego a primo capite legis usque ad extremum , reperio, Quirites, nihil aliud cogitatum , nihi I aliud susceptum, nihil aliud actum , nisi uti decem reges, aerarii, vectigalium , provinciarum omnium, totius rei publicae , regnorum , liberorum populorum , orbis denique terrarum domini constituerentur, legis Agrariae simulatione atque nomine . Sic confirmo, Quirites, hac lege Agraria, pulchra atque populari , dari vobis nihil, condonari certis hominibus omnia : ostentari populo Romano agros, eripi etiam libertatem; privatorum pectinias augeri , publicas exhauriri r denique , quod est indignissimum , per tribunum plebis, quem majores praesidem libertatis custodemque esse voluerunt , reges in civitate constitui. Quae cum exposuero , si falsa vobis videbuntur esse : sequar auctoritatem vestram; mutabo meam sententiam . Sin insidias fieri libertati vestrae, simulatione largitionis, intelligetis: no

137쪽

I3 'ORAETIO ILlitote dubitare , plurimo suore & sanguine majorum vestro

rum partam , vobisque traditam libertatem, nullo vestro labore , consule adjutore , defendere . VII. Primum caput est legis Agraria: .' quo, ut illi putant tentam in 1 leviter , quo animo libertatis vestrae diminutionem ferre possitis . Iubet enim tribunum pictis , qui eam legem tui rit , errare decemviros per tribus se' decim , ut, qu: noo tribus fecerint, is decemvir st . Hic 'uaero , quam ob causam Initium rerum , ac legum suarum hinc duxerit , ut populus Romanus suffragio privaretur. Toties legibus Agrariis curat res constituti sunt, triumviri, quinqueviri , decemviri : quaero a populari tribuno plebejo , ecquando , nisi per xxxv tribus

creati stant. Etenim cum omnes potestates, imperia, curationes ab universo populo Romano proficisci convenit, tum eas proflaeso maxime , quae constituuntur ad populi fructum aliquem , & commodum; in quo & universi defigant, quem p pulo Romano maxime consulturum putent, & unusquisque studio & suffragio suo viam sibi ad beneficium impetrandum munire possit. Hoc tribuno plebis potissimum venit in mentem, populum Romanum universum privare.suffragiis : paucas tri 'bus, non certa conditione juris, sed sortis beneficio, fortuito, ad usurpandam libertatem vocare.

Item , inquit, eodemque modo , capite altero , ut romissis pon-ramma . Ne hoc quidem vidit, majores nostros tam luisse populares, ut, quod per populum creari fas non erat propter religionem sacrorum , in eo tamen , propter amplitudinem sacerdotii, voluerint populo supplicari . Atque hoc idem de caeteris sacerdotus '' Cn. Domitius , tribunus plebis Us

Maximum comitiis creari . Errant qui ρο- tificatum maeistratum appellarait, cum sacer dotium sit. 6νuebus.

poris causa usus est verbo impuli maiestatem indicanter quo magis Rullum in odium adis duceret, qui, eomitia e solis xvIr. tribubus constituens, popolum Tribunus plebis conis

temnere videtur . Manutar. e. reris sacer oris I De pontificibus minoribus , auguribus , quindecimviris Sybillinis, triumviris epulonum. Hem.

r I Ut eomitiis νοον eis max. I Creata turum fices maximi a populo , non uiria tribubus xv Ir. ex ue rere institutor reliqui sacerdotes a milestiis . ostia ipsi quoque lege Domitia a populo crea. coepti me. Maisur. . fεν 'or I Pollui enim visa Cllcnt 1.α ra, si sacerdotium a promiscua pie de mandatum fuisset potius , quam eo Pis i ne traditum . Tamen propter ampliti di- fm racerdotii eius , eui res omnes i. manae a vinaque subiecta sunt , placuit Pontificem

138쪽

DE LEGE AGRARIA. I 33bis , vir clarissimus, tulit: quod populus per religionem sacera

dotia mandare non poterat, ut minor pars populi vocaretur r

ab ea parte qui esset factus, is a collegio cooptaretur. Vide iste, quid intersit inter Cn. Domitium , tribunum plebis, hominem nobilissimum , & P. Rullum , qui tentavit, ut opinor,

patientiam vestram , cum se nobilem esse diceret . Domitius, quod per.caeremonias populi fieri non poterat, ratione assecuis

tus est, ut id , quoad posset, quoad fas esset, quoad liceret, populi ad partes daret : hic, quod populi proprium semper fuit, quod nemo imminuit, nemo immutavit, quin ii , qui

populo agros essent assi3naturi ante acciperent a populo beneficium , quam darent r id totum eripere vobis, atque e manu

bus extorquere conatus est . Ille quod dari populo nullo modo pῖterat, tamen quodammodo dedit : hic , quod adimi nullo pacto ' poterat potestate ' , quadam ratione eripere conatur. VIII. Quaeret quispiam , in tanta injuria, tantaque impudentia quid spectarit. Non defuit consilium : fides erga plebem Romanam , aequitas in vos, libertatemque vestram , Uehementer defuit. Iubet enim , comitia decemviris habere creandis eum , qui legem tulerit . Hoc dicam planius : Iubet Rullus , homo non cupidus, neque appetens, habere comitia Rullum . Nondum reprehendo . Video fecisse alios . Illud , quod nemo secit, de minore parte populi, quo pertineat, videte . Habebit comitia e volet eos renuntiare , quibus regia

potestas hac lege quaeritur . Universo populo neque ipse coinmittit , neque illi horum consiliorum auctores committi recte

putant posse . Sorti eis

Is Cis. Domitiων Tribuniat, Ahenobar- - Lamia poteras, preestυν, bus, Q. Catuli minoris avunculus. Qui tri- Ir Poterat pote late J Proeul dubio locus hunita plebis suit, auctore Pediano, C. Ma- est mendosus . Mihi videtur potente dele rio II. C. Fimbria Cois. Is cuin augite esse dum esse, quod ex interpretatione non opti- non potuisset , iratus . accepta in- mi interpretis irrepsit , q ii ratio elluria, cooptandorum sacerdotum potestatent, exposuit potestate tribunitiam intelligens. Si ege lata . a collegiis ad populum transtu- eut Domitius quodam modo dedit populo , lit i ut ita crearentur a populo , id est , a quod dari nullo modo poterat , si: Rullus xv I. tri ibus, quemadmilaum pontifex max. quadam ratione , qi,od idem est illi quodam creari Glitu erat. Hem. modo, adimere crinatur , quot adimi nulla I 6 PoνωIi as parier daret J Partes populi ratione poterat. Gr ius. Vide Murmi Uari sunt tribus t ad partes igitur ' puli , ad DE . U. s. trib. xv I a. non ad universum populum. Sus. I 8 No. d/fuis eoissilium I id vero positim Pectu loeus e novita e sermonis i quod si , in eo suit, ut de pavet itibus, & sibi legatur, utimis offendar. Idrm. gratificaretur. La-ad.

139쪽

Sortietur tribus idem Rullus. Homo felix educet, quas volet , tribus . Quos novem tribus decemviros secerint, ab eo dem Rullo eductae ; hos omnium rerum ut iam ostendam dominos habebimus. Atque ii, ut grati ac memores beneficii esse videantur, aliquid se novem tribuum notis hominibus d bere confitebuntur: reliquis vero sex & xx tribubus, nihil erit, quod non putent posse suo iure denegare . Quos tamdem igitur decemviros creari vult 8 se primum . Qui licet ξ l ges enim sunt veteres , neque eae consulares, si quid interesse hoc arbitramini , sed tribunitiae, vobis, majoribusque vestris

Vehementer gratae atque iucundae . Licinia est lex , atque altera AEbutia : quae non modo eum, qui tulerit de aliqua curatione , ac potestate , sed etiam collegas ejus, cognatos, affines excipit , ne eis ea potestas, curatiove mandetur. Etenim,s populo consulis, remove te a suspicione alicujus tui com

modi : fac fidem , te nihil, nisi populi utilitatem & smctum,

quaerere e sine ad alios potestatem , ad te gratiam beneficii tui pervenire . Nam hoc quidem vix est liberi populi, vix vestrorum animorum , ac magnificentiae '' .

IX. Quis legem tulit Z Rullus. Quis majorem partem polluti suffragiis privavit 8 Rullus. Quis comitiis praefuit Rul

us. Quis tribus, quas voluit, vocavit, nullo custode M so ri tus ρ Quis decemviros, quos voluit, renuntiavit Idem Rullus. Quem principem renuntiavitὶ Rullum. Vix , mehercule, servis hoc eum suis , non vobis omnium gentium dominis, Probaturum arbitrarer . optimae leges igitur hac lege sine ulla exceptione tollentur . Idem legis sibi sua lege curationem pe

tet idem , majore parte populi suffragiis spoliata, comitia habebit et quos volet , atque in iis se ipsum renuntiabit : &

nistratio. Turuebus . at mII. - Custos enim si non adissit, haudem faciet , & quas volet tribus educet, aliis circumventis. Custodes sortienti bus tribus apponebantur et apponebamur &suffragiis . tacem in Pisonem , miserιeors

me assnem tMum , quem comitiae praerogativae

primum et Iosem praefeceras. Post red. in Semri Idem . se non puteor pso με tiare denega-- J Vidit Lamianus excidisse hic is se. Et quis non videt y Re.oeavi ex duobus codicibus Pithoei & Francii fugitivam partic

tam . Gravius .

aci Maeviseemia I Magnificentia sortit dinis pars est ἐν ea est rerum magnarum &excelsarum , cum animi ampla quadam flesplendida propositione, agitatio atque admi-

140쪽

DE LEGE AGRARIA. I 37

uidelicet collegas suos, adscriptores legis P Agrariae non re-l udiabit , a quibus ei locus primus invidiae in praescriptione

egis concessus est : caeteri fructus omnium rerum , qui in spe legis hujus positi sunt, communi cautione , atque aequa sibi parte 'Τ retinentur. At videte hominis diligentiam , si aut Rullum cogitasse, aut si Rullo potuisse in mentem venire arbitramini. Viderunt ii, qui haec machinabantur, si vobis ex omni populo deligendi pote itas esset data , quaecunque res esset, in qua fides,

integritas, virtus, auctoritas quaereretur , vos eam sine dubitatione ad Cn. Pompeium principem delaturos. Etenim , quem unum ex cundiis delegissetis , ut eum omnibus omnium gentium bellis terra & mari praeponeretis: certe in decemviris fa

ciendis , sive fides haberetur, sive honos ; & committi huic optime, & ornari hunc iustissime posse intelligebant.

Itaque excipitur hac lege non adolescentia , non legitimum aliquod impedimentum, non potestas, non magiitratus ullus aliis negotiis ac legibus impeditus : reus denique , quo minus decemvir fieri posset, non excipitur. Cn. Pompejus excipitur, ne cum P. Rullo , taceo de caeteris , decemvir sieri possit. Praesentem eum profiteri jubet: quod nulla alia in lege um m. V. S quam

xx Adsi istaret Ietis 3 Ex eius collegis is parta J Vetus liber, ei parta ; id- quidam legi favebant , & ab eo de lege Α- que haud paulo melius. Hem. gratia consiliti quaedam capita adscripserant. 26 siis fiser ba metuo, sis hoses a Fidem Nam inde adfer tori r significatior cum inere , honorem babere, quid sit nemo nescit. qui adiicit e quod qui fecit etiam probat . Sed hie quid sibi velit non novi . Id enim At subsoipio est, qui subscribit se probare . voluit dicere, sive fides speruretur , sive h

Idem . nos, sive fidei ratio habeatur , sive hon a 3 Primus Ioeur inυisiis iis p inristione ris, quod est , propter fideiri 6e honorem e- in testi, titulo nomen Rulli su- iuq . igitur senserit Cicero videm turum erat , qui legem serebat , cum essent miles, quomodo scripserit , donec melior lia tantum adscriptores alii, ae Servilia de no- bee veram scripturam detexerit , ignorabimine eius esset vocata . Est istitur prascr3- mus. G-νtis, titulus legis, in quo nomen latoris p a Profiteri J Pνο trei est declarare se nitur: quia praescribitur legi. Hem. litorem esse , nomenque suum inter candid 14 communi esutisue J Cautio , eum tos dare . Quod autem hic reprehendit, usia vel verbis, vel scriptis, vel pignoribus datis latum sere erat, ut Plutarchus in taesare di- paciscimur interque no eavemus . Pro Syn- cit i quem ex Hispania reversum, omittere grapha ponitur a Iuri se sultis , ut , Lecta triumphum scribit eoalium esse , quod praeest iis auditoris Papi ilani praesecti maeroris bu- sentem profiteri iuberent . Caesarem quoque, modi eatitio . I itur communi quadam ω Tranquillus seribit petiisse , ut legibus bligatione & pactione communia erunt in veretur, nec obtinuisse tamen. Potea etiam ter eos commoda. Irim. lege Pompeia, Be jure magistraruum , abse tesia

SEARCH

MENU NAVIGATION