장음표시 사용
251쪽
Neque vero M. Tullius , cum de coniuratis supplicium sumeret, non iam tum cogitatione praecipiebar eos tempestites , quibus p sea vexatus est . Sed animus σ a nar ra praeclare conformatus , ct sapientiae praeceptis adversus omnes vel fortunae , vel hominum iniurias confirmatus , multo pluris ducebat eam pulchritudinem , eamque gloriam quae in conservanda patria esset , quam omnes mcerbitates , quas Us postea perditorum hominum in minata odioi rabies objicere posse videretur . Hanc ipsius rationem ac sententiam fuisse , cum asia multa , rum haec , qvam explicare ingredimur ,
oratio manifesti declarat. MURET.
IDEO , Patres conscripti ' , in me omnium
vestriina ora atque oculos esse conversos . Viis
deo vos non solum de vestro , ac rei publicae, verum etiam , si id depulsum sit , de meo periculo esse sollicitos . Est mihi iucunda in malis , & grata in dolore , vestra erga me voluntas : sed eam, per deos immortales t quaeso , deponite , atque obliti salutis meae , de vobis , ac de liberis vestris cogitate . Mihi quidem si haec conditio consulatus data est φ,
ut omnes acerbitates, Omnes dolores, cruciatusque perferrem :
seram non solum fortiter, sed etiam libenter, dummodo meis laboribus , vobis populoque Romano dignitas , salusque pa
Ego sum ille consul, Patres conscripti , cui non forum , in
quo omnis aequitas continetur : non campus , consularibus auspiciis consecratus: non curia, summum auxilium omnium gen
x ridea P. C. I Haiie orationem qui diis clinat , eamque senatui approbare conatur . eunt liabitam esse vir Id. Decemb. eorum Quoniam autem multi erant, qui Ciceroni errorem Cicero ipse coarguit, qui, eam No. psi metuentes, amplexabantur mitiorem senni habitam esse , libro secundo ad Atticum tentiam : idcirco ipse statim a principio, cum scribit . Est autem in deliberativo genere. maxima significatione caritatis erga patriam Suadet enim patribus, ut sortiter atque Ui- suae, orat, obtestaturque eos, ut, omni alia mole decernant. Cumque duae contrariae sen- cogitatione omissa, nihil aliud quam salutem tertiae sint , una D. Silani , qui coniuratos dignitatemqtie publicam sibi in decernendo ultimo supplicio afficiendos eis e censebat Ri- Pro' nant. Μυνerus. era, C. Caesaris , qui ab eis mortem rem a Data estJFataliter concessia. Terentius: vehat , caeterorum suppliciorum omnes acer -- eis i e uni hi tales sententia sua complectebatur : non ut sint, quae facio, impiobat ille quidem sententiam Caesaris , mnia. Idem . sed tamen non obscure ad illam alteram inἀ
252쪽
tium : non domus, commune perfugium : non lectus, ad qui tem datus : non ἡenique haec sedes honoris , sella curulis ' , unquam vacua mortis periculo , atque insidiis fuit. Ego multa tacui , multa pertuli , multa concessi, multa meo quodam dolore, in vestro timore , sanavi . Nunc , si hunc exitum consulatus mei dii immortales esse
voluerunt, ut vos , Patres conscripti, populumque Romanum ex caede misera , conjuges, liberosque vestros, virginesque Vestales ex acerbissima vexatione : templa atque delubra , hanc pulcherrimam patriam omnium nostrum ex foedissima flamma: totam Italiam ex bello & vastitate eriperem: quaecunque mihi uni proponetur sortuna , subeatur . Etenim , si P. Lentulus ' suum nomen, inductus a vatibus, fatale ad perniciem reipublicae fore putavit: cur ego non laeter meum consulatum
ad salutem reipublicae prope fatalem extitisse ΤII. Quare , Patres conscripti , consulite vobis , prospicite
patriae , conservate vos , conjuges , liberos , fortunasque vestras : populi Romani nomen , salutemque deflandite : mihi parcere , ac de me cogitare desinite . Nam primum debeo sperare , omnes deos, qui huic urbi praesident, pro eo mihi , ac mereor , relaturos gratiam esse . Deinde , si quid obtigerit, aequo animo, paratoque moriar. Neque enim turpis mors
sorti viro potest accidere , neque immatura consulari , nec misera sapienti . Nec tamen ego sum ille ferreus , qui fratris
carissimi , atque amantissimi praesentis moerore non movear, horumque omnium lacrymis , a quibus me circum sessum videtis . Neque meam mentem non domum saepe revocat exani
mata uxor , abjecta metu filia , & parvulus filius , ' quem mihi videtur amplecti respublica tanquam obsidem consula
3 sedet bonoris , sella eu Iis J In o. ptimo illo libro, omnibus literis aperte perinscriptum est : Η.e βυς ιοπον ι , id est, stu
ctuνtitis et ex quo , non est obscurum , quid suspicari aliqui possit. Ego tamen, hoc quidem loeo, Idem. 4 Si P. LentuIM J Vide superiorem omistionem , cap. 4. via. Man. Mi mili viritur amplecti rem pubIream
s Qui miώi visatur ampIecti J Omnes, quos mihi quidem videre licuerit, vetere; libri ab impresiis discrepant . Ita enim in illis legitur , misi videtur νύλων. an quam obfidem mei. Quam ego scripti iram omnino veram esse arbitror. Cur autem obsidem eonsulatus sui filium vocet, haec causa est. Qui liberis carent , em verisimile
253쪽
tus mei r neque ille, qui expectans huius exitum diei, adstat
in conspectu meo gener . Moveor his rebus omnibus , sed in eam panem , ut salvi sim vobiscum omnes , etiam si vis aliqua me oppresserit , potius , quam & illi, & nos una cum republica pereamus 7 . Quare, Patres conscripti, incumbite ad rei publicae salutem: circumspicite omnes procellas , quae impendent , nisii providetis . Non Tib. Gracchus, qui iterum tribunus plebis fieri vo
luit : non C. Gracchus , qui agrarios concitare conatus est :
non L. Saturninus , qui C. Memmium ' occidit , in discrimen aliquod , atque in vestrae severitatis judicium adducitur . Tenentur ii , qui ad urbis incendium , ad veliram omnium caedem , ad Catilinam accipiendum , Romae restiterunt . Tenentur literae, fgna , manus, denique uniuscujusque consessio . Sollicitantur Allobroges : servitia excitantur : Catilina arcessitur: id est initum consilium , ut, intersectis omnibus , nemone ad deplorandum quidem reipublicae nomen , atque ad lamentandam tanti imperii calamitatem relinquatur. III. Haec omnia indices detulerunt , rei consessi sunt , vos
est de salute publica minus sollicitos esse, quam quibus Iuni liberi . Nam hi non mi
nus liberorum causa, quam sua, salvam rempublicam velle clebent et nisi omnem exuerint humatiitatis sensum , ut illam repudient τι - αῖ
, quae in enerata est noli hominibu mod , verum etiam seris , eaque de causa, in ali hi retulimus , timi iciti apud Massilienses non fiebant , nisi qui & uxorem, Sc li- heros haberent. Parvulus igitur Ciceronis filius, qui patri maxime cordi erat, 'hiasi ob. ses erat rei p. qui confirmaret , patrem nihil pessurum , nisi quod videretur saluti fore.
Numet. Ciceronis filius annum unum astetra , ut patet ex I. epist. lib. I. ad Atticum: eum que amplecteta tur respubliea tanquam obsisdem paterni consulatus. Quibus enim periculis non ultro se offerret pro re publica Cicem , cum , ea servata . parvuluK etiam situ conservaretur, & amplissima p' aemia sperare
posset ysic nimirum ioqui respublica videbatur : Finim , Cicero , filium fidei tum obsidem habes: si tu me servaveris: Stille salia in erit, qui ex te natus est , &-ipsum iam grandiorem factum , in gratiam bene meriti de me patris ornabo , ae tuebor : si
tu remissius egeris, neutrum fiet. Fere.
6 Geisis J Q Calpurnius Piso et hic enim tum Tulliam in matrimonio habebat , quae postea Crassipedi , deinde Dolabellae nuptit .
Una eum repuλ pereamur I Hune locum primus se interpolavit Lambinus. Omnes libri veteres manu exarati , omnes editi ante Lambinum , verissime & pulcheni me , una
reipuλ pereamus. Non intellecta vi l cutionis una peste perire , hunc locum corra. pii Lambinus, quem miror hic non reprehendisse Gruterum , eum tamen ei insultandi u
bique captet omnes occasiones. Grarum .
8 C. Memmium J Magna inter scriptores
in hoc nominando varietas. Alii . . Nomum, alii Niιinmitiis alii Ammmium vocant. Qua
rum appellationum quae verissima sit, illi s licitius viderint, qui, vel quod abundent O. tio , vel quod aliud praestare non queant , qtiasi hac una in re omnis eruditio sta sit, ita nillil aliud astendum putant . Mihi consilium non est in talibus m , ε
λεπταλισκίους diutius immorari. Muretur.
254쪽
IN L. CATILINAM. 23rmultis iam judiciis judicastis . Primum , quod mihi pratias ru
gistis singularibus verbis e & mea Virtute atque diligentia , perditorum hominum patefactam esse coniurationem decrevi-1iis. Deinde quod P. Lentulum , ut se abdicaret Praetura, co gillis : tum quod eum , & caeteros , de quibus iudicastis , incultodiam dandos censuistis : maximeque quod meo nomine supplicationem decrevistis , qui honos togato habitus ante me est nemini . Postremo hesterno die praemia legatis Allobrogum, Titoque Vulturcio dedistis amplissima . Quae sunt omnia ejus modi, ut ii, qui in custodiam nominatim dati sunt, sitne ulla dubitatione a vobis damnati esse videantur. Sed ego institui referre ad vos, Patres conscripti, tanquam
integrum , & de facto , quid iudicetis ; & de poena , quid
centeatis . Illa praedicam , quae sunt consulis. Ego magnum in republica versari furorem , & nova quaedam misceri,& concitari mala iam pridem videbam: ted hanc tantam, tam exitiosam haberi conjurationem a civibus, nimis quam putavi . Nunc , quidquid est , quocunque vestrae se me tes inclinant, atque sententiat, statuendum vobis ante nostem est '. Quantum facinus ad vos delatum sit , videtis. Huic si paucos putatis affines esse vehementer erratis . Latius opini ne disseminatum est hoc malum e manavit non solum per Italiam , verum etiam transcendit Alpes, & obicure serpens , mutitas iam provincias occupavit. Id opprimi sustentando , ac prolatando , nullo pacto potest . Quacunque ratione placet, cel riter vobis vindicandum est . IV. Video duas adhuc esse sententias ': unam D. Silani , qui I i a cens statuendum visis ante noct/m est J Tum quia periculum erat , ne aliquis tu. multu, excitaretur, ut per vim eriperent ueii , qui in custodiam dati erant e tum qui, senariam ante ni ictem dimitti oportebat. varro enim apud Gellium, docet, lenatu .con. sultiun ante extarium . aut post occatum M.tem factum , ratum nim sitime. I. se M. O dtias an- ese se .reuιias I D. Iunius Silanus primus selitentiam miratus , quoniam, ut diximus , consul desii natus eis, a , in eos , qui in eu iam traditi eiseut,& prνterea in L. Cassium , P. Furium , P. Umbrenum , Q. Anniam , si de ehemi s rent, ultrinum supplicium decreverat. Ei itinex assenta sunt , uritie ad Ti. Neronem , qui , iit ait Salluistia. , de supplicio , praeliis diis additis, reserentum eiis centuit: ut ais tein ait Ai 'vanus , censuit , eii, in eua dii, trahetidos . d. nee Catilina bello oro i-
patia, solet a ut tum tota re accuratia . c. Liaosce e tur . Carcie autem ilia ad eum is tu ri est . morie eos assiciendos neeavit , ita
Publicanda bona, ipsos per municipia di G
255쪽
een et, eos, qui haec delere conati sunt, morte esse multandos: alteram C. Caesaris , qui mortis poenam removet , caeterorum suppliciorum omnes acerbitates amplectitur . Uterque & pro
sua dignitate , & pro rerum magnitudine in summa severitate Versatur. Alter eos, qui nos omnes , qui populum Romanum vita privare conati sunt, qui delere imperium , qui populi Romani nomen extinguere , punctum temporis frui vita , &hoc communi spiritu , non putat oportere : atque hoc genus poenae saepe in improbos cives in hac republica esse usurpatii mrecordatur. Alter intelligit, mortem a diis immortalibus non esse stipplicii caiisa constitutam : sed aut necessitatem naturae, aut laborum ac miseriarum quietem esse . Itaque eam sapientes nunquam inviti, fortes etiam stipe libenter oppetiverunt. Vincula vero , & ea sempiterna , certe ad singularem poenam nefarii sceleris inventa sunt. Itaque municipiis dispertiri iubet. Habere videtur ista res iniquitatem , si imperare velis: disticultatem , si rogare. Decernatur tamen, si placet. Ego enim sui scipiam , & , ut spero , reperiam , qui id , quod salutis omnium causa statueritis, non putet esse suae dignitatis recusare. Adjungit gravem poenam municipibus , si quis eorum Vincula ruperit : horribiles custodias circumdat , & digna scelere hominum perditorum sancit , ne quis eorum poenam , quos condemnat, aut per senatum , aut per populum levare possit . Eripit etiam spem , quae sola li ominem in miseriis consolari solet . Bona praeterea pii blicari jubet : vitam solam relinquit nefariis hominibus: quam si eripuisset, multas uno dolore, animi atque corporis, 3c omnes scelerit m poenas ademisset. Itaque , ut aliqua in vita sormido improbis esset posita , apud
inferos ejusmodi quaedam illi antiqui supplicia impiis constitu
pertiendos,& piirpetuo in vinculis habendos censuit. Addidit alia , quae hie a Cicerone Ponuntur ἐν tantumque valuit dicendo , ut nonnulli ex iis, qui priore loco sententiam dixeratu, eam, ipsius oratione permoti, mu- averine : inter quos ipse Silanus , si Sali sio eredas, pedibus se in sententiam Neronis iturum esse dixit et sin Plutarctrum & Sue-- uum sequare, professus est, se ultimi surplicii nomine , non mortem , sed vincula intelligere. inseri inensi sunt omnes usque ad Catonem, qui gravissima oratione ita dinseruit, eos morte en multandos, ut in eandem sententiam reliquos omnes adduxerit . Caesaris ti Catonis orationes leguntur illae quidem apud Sallustitim i sed non iisdem , ut puto, verbis, quibus ab illis habitae sunt.
256쪽
ta esse voluerunt: quod videlicet intelligebant, his remotis, non esse mortem i plam pertimescendam . V. Nunc , Patres conscripti , ego mea video quid intersit. Si eritis secuti sententiam C. Cesaris: quoniam hanc is in republica viam, quae popularis habetur, iecutus est, fortasse minus erunt, hoc au fore & cognitore huiusce sententiae , mihi populares impetus perti an eicendi. Sin illam alteram: nescio, an amplius mihi negotii contrahatur. Sed tamen meorum periculorum rationes utilitas rei publicae vincat. Habemus enim a C. Caesare , sicut ipsius dignitas , & majorum ejus amplitudo postulabat, sententiam , tanquam obsidem perpetuae in rem publicam voluntatis . Intellectum est, quid intersit inter lenitatem concionatorum U , & animum vere popularem, saluti populi conlii lentem .
Video de illis U , qui populares haberi volunt , abesse non
neminem , ne de capite videlicet civium Romanorum sententiam serat . Is & nudiustertius in custodiam cives Romanos
dedit, & supplicationem mihi decrevit , & indices hesterno die maximis praemiis affecit . Iam hoc nemini dubium est, qui reo custodiam , quaesitori gratulationem , indici praemium decrevit , quid de tota re & causa iudicarit. At vero C. Caesar intelligit , legem Semproniam esse de civibus Romanis constitutam : qui autem reipublicae sit hostis, eum civem esse nullo modo posse : denique ipsum latorem legis Semproniae, jussit populi poenas rei publicae dependisse . Idem etiam ipsum Lentulum largitorem , & prodigum , non putat, cum ae pernicie
populi Romani , exitio hujus urbis, tam acerbe , tamque crudeliter cogitarit , appellari posse popularem . Itaque homo mitissimus, atque lenissimus non dubitat P. Lentulum aeternis tenebris vinculisque mandare ; & sancit in posterum , ne quis
II conelausurum J Eorum qui omnes ven- II Uλο δε ibtis 3 Notat quempiam e se concionum eolligere consueverunt . Mω- natorihus, qui, ut i opularis h.ιberetur , eo rerMν . Non hi sunt conc onatore, , sed qui die venire in senatum noluerat: eiusque stul- seditiosis concionibus populum concitant in titiam ostenclit, niti vereatur iudicare de iis, seratum & optimates, quales erant Gracchi, quos multis iam praeiudiciis condemnarie . aliique tribunitii spiritus hominem . Malam Ei autem ex contentione anteponi in Partem accipitur pleramquc vox eoueiana- rem , que in revela popularem esse dicit , id Graeviva. est , studiosum salutis publica. Murrim.
257쪽
α3 O R A T I O IV. hujus supplicio levando se iactare, & in pernicie populi R
m in i posthac popularis esse possit. Adjungit etiam publicatio
nem bonorum , ut omnes animi cruciatus, & corporis , etiam
egestas ac mendacitas consequatur.
- VI. Quamobrem sive hoc statueritis, dederitis mihi comi
tem ad concionem , populo Romano carum atque jucundum :sive Silani sententiam sequi malueritis, facile me , atque vos a crudelitatis vituperatione dessendetis atque obtinebo, eam multo leυiorem fuisse . Quanquam , Patres conscripti , quae potest esse in tanti sceleris immanitate punienda crudelitas ρ Ego enim de meo sensu judico . Nam ita mihi salva repliblica vobiscum perfrui liceat, ut ego , quod in hac caula vehementior sum , non atrocitate animi moveor , s quis enim est me
mitior) sed singulari quadam humanitate, & misericordia .
Videor enim hanc mihi urbem videre, lucem Orbis terrarum, atque arcem omnium gentium , subito uno incendio concidentem : cerno animo lepulta in patria miseros atque inlepultos acervos civium : versatur mihi ante oculos aspectus Cethegi ,& furor, in vestra caede bacchantis . Cum vero mihi pro potui regnantem Lentulum , sicut i pse se ex fatis sperasse consessus est ; purpuratum esse hunc Gabinium ; cum exercitu venisse Catilinam ; tum lamentationem matrum familias , tum fugam Virginum atque puerorum , ac vexationem virginum Vestalium perhorrhesco e & , quia mihi vehementer haec videntur nati eraatque miseranda , idcirco in eos, qui ea perficere voluerunt, me severum vehementemque praebeo . Etenim quaero, si quis paterfamilias , liberis suis a servo intersectis , uxore occisa , incensa domo, stipplicium de servo non quam acerbissimum sumpserit: utrum is clemens, ac misericors, an inhumanissimus & crudelissimus esse videatur λ Mihi vero importunus ac ferreus , qui non dolore ac cruciatu nocentis, suum dolorem cruciatumque lenierit. Sic nos in his hominibus, qui nos, qui conjuges, qui liberos nostros trucidare voluerunt: qui singulas uniusci iiiisque nostrum domos, & hoc universum reipublicae do- artici liuin delere conati sunt : qui id egerunt, ut gentem Allobrogum in vestigiis hujus urbis, atque in cinere deflagrati
258쪽
imperii collocarent e si vehementissimi fuerimus , misericordes habebimur: sin remissiores esse voluerimus, summae nobis crudelitatis in patriae , civiumque pernicie fama subeunda est . Nisi vero cuipiam L. Caesar, vir fortissimus , & amantissimus rei publicae , crudelior nudiustertius visus est, cum sororis suae , sceminae electissimae , virum praesentem, & audientem , vita privandum esse dixit : cum avum iussu consulis inter fectum , filiumque ejus impuberem , legatum a patre missum, in carcere necatum esse dixit. Quorum , quod simile factum ρquod initum delendae reipublicae consilium e Largitionis voluntas tum in re publica versata est , & partium quaedam contentio . Atque illo tempore U hujus avus Lentuli , clarissimus vir, armatus Gracchum eit persecutus : ille etiam grave tum vulnus accepit , ne quid de lumma dignitate reipublicae minu retur. Hic ad evertenda fundamenta reipublicae Gallos arcessivit , servitia concitavit , Catilinam evocavit , attribuit nos trucidandos Cethego, caeteros cives interficiendos Gabinio , umbem instam mandam Cassio , totam Italiam vallandam diripie damque Catilinae. Vereamini , censeo, ne in hoc scelere tam immani ac nefando nimis aliquid severe statuisse videamini ;cum multo magis sit verendum , ne remissione poenae crudeles in patriam , quam ne severitate animadversionis nimis vehementes in acerbissimos hostes fuisse videamur.
VII. Sed quae exaudio , Patres conscripti , dissimulare non
possum . Iactantur enim voces, quae perveniunt ad aures meas,
eorum , qui vereri videntur, ut habeam satis praesidii ad ea , quae vos italueritis hodierno die , transigenda . Omnia & provisa, dc parata, & constituta sunt, Patres conscripti, cum mea summa cura atque diligentia, tum multo etiam majore populi Romani ad summum imperium retinendum , & ad com
est , cur quisqiram, mutando, aut corri ne do, inpeniosus videri velle debeat. Dixit eis nim Cosar . P. Lentulum seroris suae virum vita privaudum esse a idque confirmavit hoeareumento , quod avus quoque suus , multo minus atroci scelere infestas, tamen iussu Griinii consulis interfectus fuisset . Avus a tem maternus L. Gesaris fuerat M. Fulvius Flaccust nam eius filiam L. Caesar , huius Lucii pater, in matrimonio habuerat. Idem . . Lamitionis vilia utar tum in , Iica ICum C. Gracchus agros dividere,& frume tum plebi dare institueret . Mem .
rs isti temνον. J Meminit Cicero vi M. Philip. de Valerius cap. 3. lib. s. Ddem
259쪽
munes sortunas conservandas voluntate . Omnes adsunt omnium
ordinum homines , omnium denique aetatum : plenum est smrum , plena templa circa forum , pleni omnes aditus huius Ioaci ac templi . Causa enim est post urbem conditam haec in venta sola , in qua omnes sentirent unum atque idem , praeter eos, qui cum sibi viderent esse pereundum , cum omnibus potius, quam soli perire voluerunt. Hoste ego homines excipio , & secerno libenter : neque enim in improborum civium , sed in acerbissimorum hostium numero habendos puto. Caeteri vero , dii immortalest qua frequentia , quo studio , qua virtute ad communem dignitatem salutemque consentiunt 8 Quid ego hic equites Romanos commemorem Z qui vobis ita summam ordinis consiliiqtae concedunt , ut vobiscum 'de amore reipublicae certent : quos ex multorum annorum dissensione 'ε ad hujus ordinis societatem concordiamque revocat Os , ii diernus dies vobiscum , atque haec causa conjungit: quam comiunctionem si in consulatu confirmatam meo , perpetuam in reis publica tenuerimus; confirmo vobis, nullum posthac malum ei vile ac domesticum ad ullam reipublicae pariem esse venturum . Pari studio defendendae reipublicae convenisse video tribunos aerarios, sortissimos viros: scribas item universos: quos cum casu hic dies ad aerarium '' frequentasset '', video ab e pectatione sortis ad communem salutem esse conversbs. omnis1ngenuorum adest multitudo , etiam tenuissimo riim . Quis est enim , cui non haec templa, aspectus urbis, possessio libertatis, lux denique haec ipsa , & hoc commune patriae solum , cum sit carum , tum Vero dulce atque iucundum 8 VIII. Osperae pretium est , Patres conscripti , libertinorum hominum studia cognoscere : qui ' sortuna sua civitatis jus
Io Ex multorum anniisum dissensione J Pr ro Fre uemrasset J Uuleatis asi pter Sempmnias se Cornelias leges de iudi- Osset. Sed hoc est Latinis frequentare. Gν ciis. Leue Asconium . Idem . viti . II Revocator I Leae Aurelii Cottae. Mem. vii . Man. sua virtute fortunam Vide Insietilum Leeum. Lamia sua vi tute ae fortuuAEI 8 scribae ad Haraum J Ipso die convene- ao Qui sua virtute fortunam ei taris Irum ad aerarium scribae , ut sortiremur ossi. Multi libri veteres: E i sint Mna Da Auius cia , qui scriba esset consulis , qui tribuni civitarit ius eouseeuti r ictiliae verum esse a plebis . Viderunt coniuratos adduci ad sena. hitror. Nam, consequi ius civitatis, proprietum. Dimiserunt sortem: & omites promise- & usitate dicitur: consequi fortuitam civita ut praesidium. Anaum. . ias, nescio, an usquam legatur. Muretur.
260쪽
eonsecuti , hanc vere suam patriam esse iudicant e quam quidam hinc nati, δc summo nati loco, non patriam suam , 1ed urbem hostium esse judicaverunt. Sed quid ego huiusce ordinis
homines commemorem, quos privatae fortunae , quos comm
nis respublica, quos denique libertas ea, quae dulcissima est , ad salutem patriae defendendam excitavit servus eli nemo, qui modo tolerabili conditione sit servitutis , qui non audaciam
civium perhorrescat: qui non haec stare cupiat: qui non tanis tum , quantum audet, & quantum potest, conserat ad communem salutem voluntatis . Quare si quem vel trum sorte commovet hoc , quod auditum est, lenonem quendam Lentuli concursare circum taber nas , pretio sperantem sollicitari posse animos egentium atque imperitorum : est id quidem coeptum atque tentatum , sed nulli 1unt inventi tam aut fortuna miseri, aut voluntate perditi,
qui non ipsum illum sellae , atque operis, & quaestus quotidiani locum : qui non cubile, ac lectulum suum ; qui denique
non cursum hunc otiolum vitae suae, salvum esse velint . Muuto vero maxima pars eorum , qui in tabernis sunt: immo vero id enim potius est dicendum in genus hoc universum mantissimum est otii : etenim omne eorum initrumentum , Omnis opera ac quaestus, frequentia civium sustinetur, alitur tio : quorum si quaeitus, occlusis tabernis, minui solet, quid tandem incensis futurum eit Quae cum ita sint, Patres conis seripti , vobis populi Romani praesidia non desunt : vos ne populo Romano deesse videamini, providete. IX. Habetis conlutem ex plurimis periculis, 3c insidiis, a que ex media morte , non ad vitam tuam , sed ad salutem
vestram reservatum : omnes ordines ad conservandam rempu
blicam mente , voluntate , studio , virtute , voce , consentiunt robsessa facibus & telis impiae coniurationis, vobis supplex manus tendit patria communis : vobis se , vobis vitam omnium civium , vobis arcem, & Capitolium , vobis aras Penatium , vobis illum ignem Vestae perpetuum ac sempitemum , vobis omnia templa deorum, atque delubra, vobis muros, atque urbis tecta commendat. Praeterea de vestra vita , de conjugum m. V. K k vestr