장음표시 사용
111쪽
us Papa , ac Concilν - , prodeuntis unitam. Nequit ergo ex illa minsione ullatenus coargui personae mittentis supra persona missam auctoritas. inare nec ex eo, quod actorum Petrus sit a Concilio Ierosolymitano missus Samariam, inferre licet hu-i ius supra Petrum superioritatem. Nunquid eis nim inter ipsos etiam homines, qua in unum seu politicum, seu Hierarchicum corpus Coadunatos , alia datur missio auctoritativa &pra ceptiva,alia vero excitatiira vel ossicij in Μajore etiam existentis, vel charitatis vigentis inter superiores & subditos, vel etiam inter coaequales ρ Petrus igitur mitti potuit a Concilio, tum excitando ejus ossicium Pastoralis curae oecumenicae, tum ejusdem charitatem, 'κer' cendam erga eonversos Samaritan. Pro decimo ex eodem Abulensi urgere
xx m. bus cum ipsis nyn mandueis, de ibi communibus, sed eceperat observare Legalia. I propter quosdam, qui erant de circu-isione :propter quam distimulationem standalieta hantur Gentiles, putantes, se teneri ad Dbservanda Legalia; tunc Paulus increpuit Petrum, qui tacendo,non se opposuit tali inerepationi: sed ubi per Concilium Generale fuit factum decretum de conversis gentilibus hon adinringendis ad Legalium observan-m, pro sus acquievit Petrus, credens se subditum Concilii determinationi ac statuto.
112쪽
invicemsuperlaritas. Lorversarijs. Num Concilium Ierosolymitanum
prohibuerit etiam materialem Legalium usium e Oppositum sane liquet ex cap. ubi Gentilibus ad fide conversis non quorumcunque Legalium materialis usus interdicebatur , sed ab sti nentia duntaxat a suffocatis de sanguine. Ex sacro igitur contextu liquet, Des cretum Concilii Ierosolymitani unice fuisses intentum ad condemnandam haeresin Phariisl saeorum eontendentium, oportere, Gentilesi Conversos circumcidi, & servare lege Moysis. i Usus igitur materialis Legalium non erat in i ter dictus Apostolis, siquidem Paulus etiami talem aliquando adhibebat usum materialem, Legalium, ex altiori scilicet cujuspiam rati nis motivo. Neque vero Petrus sub forma, ditate haeresin sapiente,quasi Legalia sub serma. Ii Mosaicae legis obligatione essent de praece , Pto, unquam obstringebat gentiles conversos, . vel ipsos etiam Judaeos ad talem uis dum Legalium inducebat. Quare Petrus nihil unquam faciebat, quod pugnabat cum Dein, creto Concili j Ierosolymitani. Imo ipsis, simum istud Decretum ex Oecumenica Pe-ii tri auctoritate Apostoli ea ordinaria, ceu sui .
forma habebat firmitatem, cui ipsemet ApO- nolorum Princeps merito se conformaret ob Divinae comprobationis ex Concilij, una oca 'Oecumenicae suae auctoritatis consensione
subsistentis, ab omnibus Christi fidelibus, ι ipsomet etiam Ecclesiae Capite, religiose ob-
113쪽
Iervandae reverentiam 3 uti haec patent ex am
. Sed pro . undecimo exeipiet quispiam. Quo igitur jure Petrus in Epistola ad Ga uatas dicatur reprehensibilis, dum sito e emplo, inducebat Gentiles confersos ad Legalium usum materialem duntaxat ZHoc exaggerans Maymbourgus in sua. BisOm Ecclesiastica cap. q. DI. 62. is hanc facit argumentationem prorsus execrabilem. Dum Paulus in sua ad Galatas Epistola ob praeia..ctam causam dicit, Petrum fuisse reprehensibilem: vel in hoc dicit veritatem, vel falsitatem. Si hoc posterius catur, erit con- sequens, quod Epistola ad Galatas non sit Verbum Dei. Si iijud prius asseratur, sequi, tur. Petrum non fuisse infallibilem, nec Pau. tum pro tali eum reputa sis. , 43- Uerum si te as Graecus Epistola ad Galatas.. adstipulante etiam Syro , consulatur ; liquet inde, Petrum non dici a Paulo reprehensibi lem, sed reprehensum a Fratribus, qui ho Petri facto offensi fuerant , quod ignorassen Petri causam & mentem. Juxta has igitai. versones Petrus ex Legalium usu materialne venialis quidem culpae reatum contrRκe.
rat, utpote qui non tam in se reprehensibi. iis, quam ab alijs per ignorantiam reprehensus, juxta Pauli a stertionem , habendus esset
Sed posito & concesso, Petrum in Gentili hia: ad judaizandum suo exemplo inducendis culpae
114쪽
l culpae reatum contraxisse, hic tamen reatus neque cum fide, neque eum istius confessi l ne debita ullatenus pugnabat, siquidem P
i trus eo modo formajem Mosaicae legis pro-l prium Legalium usum, seu horum ex fi s cessitate silutis obligationem nullatenus veli docuerit, vel crediderit,& ideo Mambou i gus inepte fuit hinc argumentatus adversus 1 infallibilitatem non tam Petri singularis peris, sonae, quam Cathedrae ipsius Apostolieae peet Divinam pollieitationem solidatae repromisiar sam. Quare tota reprehensionis causa in P i tro , si vere fuit reprehensibilis, reduci debeta ad Gentilium, ex ignorantia quasi invincii hili obortam offensionem: quae tamen Ossen. minime poterat Petro imputari, ad reain tum saltem mortiferum, dum actio ipsius sanctae intentionis, & causae rationabilis mo- a rivo eatenus fuerat vestita , ut ea Gentilium is offensio seu scandaliZatio non tantum a Pelii tro non fuerit praevisa, sed propter sanctae, honestatis rationes nequaquam imputanda,
ρ nisi forte sib aliqualis subreptionis ,
115쪽
Papae supra Concilium Hephalum superisWA
tas demonstratur ex Oecumenica ct indefinita . - Matth. 1 7. Petro repromissa ligandi θ μἰνιndi auctoritate
4 . PRimo. Videtur equidem, prima nastrir fronte opponi posse, qudd Matth. 18. vers. II. seque indefinita ligandi auctoritas sit Divinitus promis, Concilio. Nequit ergo, quae Matth. ιε. Petro est: eommissa auctoritas omcumenica, importaro aliquam super Concilio superioritatem. Verum eκ Matth. ιδ. cap. integro contextu inter se eollato constat illam indefinitam ligandi & solvendi potestatem , quae Apostolis Ecclesiam repraesentanistibus, adeoque collectiv/Ωmptis, seu in Conisellio aggregatis fuit repromissa, reduet ut siein Ecelesam. At Eeelesa intelligibilis nori est sine Capite. Nequit ergo ea auctoritas ullatenus competere acephalo Concilio. s. Pro secundo igitur , faciendo comparationem inter Papam & Concilium acepha-ox diae. licet in praesenti argumentari. Nempe
a s. n. auctoritas Oecumenaea Petro indoidualiter s. ac determinate Mattis ro. promissa, protenditur siuper quocunque in terris subsistente moraIi ad Regnum Caelorum, Ecclesiam scilicet militiinterii dc triumphantem ordinabili. At
116쪽
sub isto quocunque conitinetur utique omnimoda Episcopalis Jurisdictio, tum quoad actitatem sui collationem, & proximae ad regendam
certam Dioecesin potet aris actuationem, tum quoad sui morale omni modum exercitium.
Nequit ergo in Concilio acephalo praeter characteres Episcopales immediate a Christo pro manantes, &in hisce radicatas , adeoque radi ales duntaxat, ad regendum Dei populum potestates , non nisi per Summum
pontificem in statum actualis o proxima jurisdictionis reducibiles , quidquam repeliri, quod sub illo q-unque ad Regnum caelorum ordinabili morali non sit contentum: super quo adeo emineat Papae Oecumenica auctoritas & superioritas. LPro tertio excipient fortassis Adversarii. nis a verba : Τιbi dabo clares Regni calorum, non ad selum Petrum, sed ad Apostolos universos dicta esse , sve respicere Petrum non in se solo spectatum, sed qua totius Ecclesiae figuram gerentem ; uti paim tradit S. Augustinus. Ergo illam clavium potestatem attribuendam esse toti potius Ecclesiae, quam Pe- . tro flitarie sumpto. Unde in Decretis causa
a q. r. cap. 6. sic haberi: Quando Petrus acis
te is clares, Ecclesiam sanctam significavit.
Verum quae S. Augustinus tradi. ri. . in Α . Joannem circa fusius ac eleganter hanc in rem disseruit , ad illam reduci possunt for-
niam syllogisticam. Nempe id , quod per
117쪽
proprietatem in Christo est Petra , hoe per significationem est Petrus in Petra: atque adeo sub ista significatione intelligitur Christus ita esse Petra Ecclesiae, ut haec sit in Christo per proprietatem Capitis absoluti ac pria marii, Petrus autem sit Ecclesia per significa. tionem, seu figuratam duntaxat Capitis Uicar j repraesentationem. At istis ad Petram prolatis Christi vel his , Tibi dabo claves Regni caelorum4 Ecclesia fundata in Christo, ab hoe claves regni eatenus accepit in Petro, quatenus per hunc significatur , sive repraesen. tatur Ecclesia, proptos, Apostolatus sui pri. matum , - uti loquitur praecitatus S. Augustinus. Quia igitur Ecclesia accepit claves Regni caelorum in Petro, propter Apostola. tus sui primatum , manifeste sequitur . claves Regni caelorum in Petro ita esse datas Ecclesiae, ut in Petro esset talis potestas, tan-quarn in Principe, seu Capite, sive Praeposito universae Ecclesiae ue uti apertis verbis lo. quitur is S. Doctor lib. quaest. Veteris θ Novi
Testamenti. Item lib. a. de Bupt. contra Donatistas cAEp. r. Quandoquidem ergo Concilium a. cephalum , quantumvis Generale , sit destitutum tali Capitali prae eminentia, cui annexa
est clavis Regni caelorum, Ecclesiae in ΡΨo
ceu Principe suo concessa, hujus vero auctoritas protendatur super quocunque ad Regnum caelorum in terris ordinabili morali: neque vero Episcopi in Coucilium ace- phalum
118쪽
ybulum praeter characteres Ediscopales quidquam cono erant , quod non sit contentumi sub illo mani festum hinc redditur, i Papae ceu Capiti & Principi Ecclesiae competere Oecumenicae auctoritatis super tali Con. cilio luperioritatem. Pro quarto replicabit fortassis aliquis Adversariorum. Nullibi haberi in sacris Litteris expressum, quod illa indι ivita 'per quo..cάnque in terris , Ecclesiae in Petro concessa clavium potestas, transierit in Petri successores; nec adeo horum super Concilijs etiam acephalis superioritatem evinci ex il
Verum esto, sub ijs Armalibus verbi g
non haberi expressam Romanorum Pontificiam in ea clavium potestate successionem :1ub ijs tamen eatenus continetur PIrtualiter, ot ineluctabiliter inde eruatur. Eicnim illa Christi vel ba : Tibi dabo claves regni Gelori an, diriguntur determinate ac demonstrat ire ad Perrum. Illa ipsa autem verba, secundum cla- riam sacri contextus tenorem, sunt a Christo prolata sub connexione ad praecedentia : Super hanc Petram aedificabo Ecclesiam meam. Unde planum est, illam potestatem Petro pro missam , esse connexam cum μcclesia ped Christum fundata. At pote .las connexa cum s atu Ecclesiae per Christum fundatae, durarei debet, quamdiu talis Ecclesiae natus subsitit. Eo ipso autem quod Chiiltus Dominus pro. - 14 2 . miterit,
119쪽
miserit, adversus Ecclesiam a se fundandam portas inferi non fore praevalituras, sequitur, Ecclesiae hujusmodi statum fore perpe. tuum, adeoque duraturum usque ad extremi judici j diem. Oportet igitur , secundum Christi Domini verba, illam inde itam &u. Diversalem ligandi ac solvendi potestatem non exspirasse in Petro per martyrium incalos sublato , sed perpetuo duraturam esse usque ad diem judici j. At potestas cum Ecclesiae statu pei petuo connexa , atque aded perpetua , secundum ipsam rei naturam ita transit in succetares , ut isti eum suo ante. cessore reputentur una persona, non quidem materialiter , sed quoad formaim potestatem ossicij pastoralis. Manifestum proinde hinc evadit, secundum Chi isti Domini verbiam, in Ecclesia talem esse successionem, vi cujus perpetuo persistat illa Divinitus promissa Petro, indefinita ligandi ac solvendi potestas, omni. Iriodam adeo respectu Ecclesiae cunctos Chri. ni fideles complactentis, judiciariam legis.
Iativam auctoritatem importans.
Q. Hinc pro quinto pater discrimen ac differentia inter Petri ac reliquorum Apos OIo. rum aucto litatem Apostolicam. Nam univer. , si, qui oem Aliostolis Christus contulitao. aequalem potestatem, eamque amplissima, prout indicant ejusdem Domini nostri verba
Ioannis 26. cap. dicenti, : Sicut misit me vivens
Pater, O ego mitio pos Nihilominus haec ipsissi-
120쪽
invicem susterkritati mma vox imissionis significat,Apostolicae auctoristatis sublimitatem ibi concessam, fuisse per m
dum Legationis duntaxati prout D. Paulus a. rinth. s. vers. Io. indicat: Pro christo, inquiens,
Legatione fungimur. Unde idem Paulus ad Ephesos 6. P. Zo. ait, pro quo scilicet Evangeli j mysterio ) Legatione fungor. Atqui ex ipsa natura Legationis constat, eam non esse perpetuam, seu ad Successores transferi bilem, sed industriam personae, cum qua cohaereat, esse in ea electam. Illa igitur plenitudo Apostolicae auctoritatis exspiravit cum personis reliquorum Apostolorum: nee nisi eκ Petro subsistere potest successor clavium Regni caelorum i ut
fur rius fuit ostensum. Nec obstat: quod Episcopi dici soleant
successores Apostolorum. Hoc enim accipi non potest de illa delegata Apostolis communi auctoritate Apostolica: sed in Episcol pis est talis successo quoad ordinis duntaxati Episcopalis characterem, & huic insitam potesta- tem, adeoque radicalem solummodo Pastoratis offici j propriam Iurisdictionem, non veros quoad actuatiis Iurisdictionis potestatem proximi mam. Hanc enim accipiunt Episcopi a Summol Pontifice in partem pastoralis solicitudinisi eos vocante: quemadmodum inSacerdotibus etiam simplicibus est quidem potestas ab lon; vendi a peccatis, quoad characterem ordinisi sacerdotalis, & radicalem in hoc importa