Summa exhibens papæ et concilij quoad superioritatis prærogativam inter se comparationem ex occasione quatuor cleri Gallicani propositionum anno 1682. in Parisiensi ecclesiastico conventu editarum adversus Ludovicum Ellies Du Pin ... Ab Authore Jnext

81쪽

hi haudquaquam possunt a moralitatis linea , intra quam Pontificiae auctoritati , ejusque Clavibus, super quocumqae in terris ad Regnum Caelorum seu militans, seu triumphans ordinabili morali, competit indefinita ligandr& solvendi potestas : idcireo hae universae Episcopales iuri se i ctiones in unam Synodum,

qua praecisiνι acephalam conjunctae, secundiam intensvam majoritatem superioris ordinis , Capitis scilicet propriam praeeminentiam, superexceduntur a Papali Oecumenica potestate. Et licet Concilio generali , qua formaliter Oecumenico . una eum Capite scilicerspectato, ex Mattho i I. cap. peculiaris adhuc promittatur ligandi&solvendi auctoritas universalis, haec tamen nequit major & universalior esse, ac sit illa, quae soli Petro, ejusque adeo successori Pontifici Romano Divinitus competit , nec adeo Concilium eistiam qua Oecumenicum , una cum Capite spectatum, potest habere majoritatem jurisdictionis, sive superioritatis erga Papam. Quintδ. Urgebit Adversarius. Auctoritatem Conciliorum probari peculiariter ijs omnibus Scripturae locis, quibus Ecclesia circa fidem' errare non posse, demonstratur. Cum enim Concilium repraesentet Ecclesiam, necessam esse, ut , quemadmodum Ecclesia, ita & Comcilium ab omni 'erroris circa fidem periculo absit. In cujusmodi adeo infallibilitatis cori- summarae praerogativa Ancilium superemi

82쪽

invicem superiorisas . 77, nere Papae solitarie spectato. Verum equidemi est, tanto honore Christum esse dignatumi suam Ecclesiam, adeoque Concilium ejusdemi integraliter repraesentativum, ut hoc superemi-l neat in consuthatae infallibilitatis in fidei dogi malibus decidendis praerogativa; attameni sicuti Ecclesia absolute hampla, nequit intellio, dine Capite, sic neque Concilium , qua Unia, Versalem Ecclesiam repraesentans, est intellii gibile, quin informatu sit Oecumenico Chri, ni vicario charactere, Summi Pontificis pro-i prio. Cujus proinde per suum personalem, consensum ad Concili j dogmaticas sanctiones accessio est prorsus necessaria, ut istae obtineo ant consummatae etiam quoad nos infallibilitatis praerogativam, uti patet ex antecedentibus. Et hinc Concilium non jam acephalum, sed qua ipsum Papam, Ecclesiae Caput, ejusquae κ Apostolicae aucioritatis charactere prO- suentem consensum substantialiter includens. habet quidem aliquam majoritate consumma-

in Ecclesia circa fidei dogmata infallibilitatis. At quia ista majoritas non est jurisdictionis, sed praeeminentiae cujuspiam super Spiritds salieti, ae Christi assistentia fundatae: idcirco ne Oecumenico quidem

83쪽

. s. m.

Papae supra Comitium praeci sive Hepha- Ium superioritas estenditur ex Deuter.

pri decernitur in hoc sacro textu , ut causae difficiles ex Veteris Testamenti egibus judicialibus decidendae,in quibus variabant forte judicia,seu tribunalia saecularia, deferrentur ad Sacerdotes Levitici generis, di ad judicem, qui judicarent judicii verit tem, jus scilicet Divina judiciali lege contentum, applicando ad causae controveri, statum. Hi ergo Sacerdotes cum judice, nempe Saminmo Pontifice in loco Sanctuari j congregati,sonficiebant Ecclesiasticum veteris Testamenti Concilium, in quo praesidebat Summus βacerdos . Atqui ad hunc in eo Concilio spectasse definitivam sententiam, evincitur excit. ι7. cap. Deuter. v. ra. ubi sic habetur rsui autem 'perbierit, nolens obedire sacerdotis imperio, o judicis decreto , morte morietur. Pariergo ratione in Concilijs Novae Legis pertinet ad Summum Pontificem, proferre definitivam sententiam. Haec aucem praerogativa praesidentiae auctoritatem importans, necessario infert quandam superioritatis . supercilij Corpore majoritatem.

s. . Excipionῖ pro secundo fortassis Adgersarii

84쪽

initiem Γυerioritatis '. et eum Tostato Abulensι quaest... incit. cap. tr. IbMDeut. Veteris Testamenti Sacerdotem Summum, tanquam praesidem, nomine & consensu Concilij protulisse lententiam: quoinodo in Novi quoque Testamenti Conci Iijs Oe. eumenicis, Papam nomine totius Concilij exsuffragijs Patrum definire ac decernere; veluti praxis doceat, conformiter normat Concilii Hierosolymitani actorum ις. descripti, ubi non Petri solius, sed totius Synodi Oecumenicae nomine noscitur fuisse latum decretum sub hoc tenore Visum est Spiritui sancto, o nobis ctc. Quemadmodum igitur inepta foret consequemia, qua Dux Venetorum ex eo, quod nomine totius Senatus proferat sententia deis finitivam, inferretur. esse superior toto Senais tu , quin potius hic dicendus sit illo major: sic ex eo argumento haud concludi, Papae supra Concilium, sed hujus potii is super Papa superioritatem seu majoritatem, cum revera quisque minor dicendus sit illo, ex cujus nomine & authoritate exercet judicium, seu profert sententia judiciariam. Quamvis pro- ,

inde Deut. r . proclametur reus mortis,

qui non obedierit Sacerdotis snon Concili j

imperio: hoc ipsum tamen imperium nomine, ac vice totius Coneilii Ecclesiasticia Summo Sacerdote latum, non reducebatur in istum , nisi quatenus erat repraesentans totum Conis

citium,sicque adeo hujus prae eminentia debebat in ipso fuisse repraesentata. Pari igitux F ratio-

85쪽

Papae, ac Concilν ratione Papam Concilio Oecumenico prae sidentem, ita nomine Synodi proferre definita itiva in sententiam, ut illam sit repraesentans, lDivo etiam Augusti io inculcante, quod Papae summa praerogativa competat ipsi qu- repraesentanti Ecclesiam. is. Pro hujus exceptionis refutatiobe: opo

tet,pro fertio discernere varios status Dacum seu Principum tum politicorum , tum Eccelesiasticorum . namque Ducis. v. g Ueneti, status oli, ut non tantum sub primaeva sui

origine, vel etiam in hujus ad sui personam derivatione , sed in cunctis actibus publicis

suam accipere debeat auctoritatem ex Communitatis, aut Senatus, quem repraesentat,voto communi. Talis proinde Ducis potestas lintegra est' in colligendis votis singularibus, dijudicandaque, una cum aliis, fortasse votoris majo itate, juxta quam ita subsistet votum commune Senatus, seu Communitatis, ut eκ hujus auctbritate, non ex sua propria praeC- minentia I definire debeat. In tali igitae statu prae eminentia Ducis nullam infert sa-pefioritatem super Senatu, sed hujus potitas auctoritas importat superioritatem supra scio Duce seu Praeside. Alter Principatias seu Dacatus status est,tri in sua prima origine omni-raodam potet atem suam', seu Ducalem, sea Regiam acceperit ex Communitate, cui per Ius naturae competebat politica Regia authoritas, vel per se ipsam exercenda , vel rran

86쪽

Ad invisem sisserioritas. nfundenda pro libitu in unum aliquem Μωnarcham. Qua.supremae potestatis politicae

in unum Monarcham transfusione facta . .

quis jam dicere ausit, Communitatem Regis ni in Statuum Comit ijs publicis rPraesenta. tam, esse Rege, si Monarcha sit, superiorem t

Talis ergo Monarcha repraesentat quidem totum Regnum suum , Comitiaque ex totius Regni Statibus coram se congregata, quae tamen repraesentatio non ejus est

conditionis suti de primo, Ducatus v. g. Ueneti, statu dicebatur) ut ex Comitiorum auctoritate & voto decernere, seque hisce subjectum profiteri debeat. , sed supremae poliuaicae potestatis auctoritas unice stat penes ipsum, in vi. cujus habet omnimodam , superi totius etiam Regni Comiti js superioritatem. Tmius Mucatus, seu Principatus Ecele- 17. fastici status est, ut ne quidem . in prima sui origine habeat in se dςrivptam auctori rativam potestatem suam eX Communitate .

quam repraesentat, sed immediate i Christo

Domino. Atque talis status est in Summo Pontificatu, prout eleganter eum describit sanctus Augustinus Serm. Io J. De dirersiis. ita disserens. inter Apostolos pene ubique solus Petrus totius Ecclesiae meruit gestare personam. Propter ipsam personam, quam totius Ecclesae solus gestabat; audire meruit. Tibi dabo clares Regni calorum has ensiuClares non homo unus, sed unitas accepit Ecclesii 2.

87쪽

Hinc ergo Petri excellentia praedicatur, quia ipsista unirer iratis o talis Ecclesia figuram gestiqnando ei dicture est', tibi dabo, quod omnibus traditum est. Quando igitur Petrus praesagna Batur toias Ecclesiae gςstare personam , ac gerere figuram unitatis Ecclesae , nisi quantio Christias ipsa dicebat. Tu es Petrus: o super hancPetram aedificabo Ecclefiam meamρ Quasnam

vero Christus Petro Ecclesiae figuram gerenti elaves dedit, nisi quae importabant inde μtam quodcunque ligandi de solvendi potetia- temt Nunquid vero ab ista indesinita supee

quodcuηque morale protensi auctoritate excluis di potest ullus actus moralitatem in regnum Calorum ordinabilem praeiserensi An non igitur ea Petri auctoritas ita est repraesentans Ecelesiam, ut omnium ejus membrorum seu fuistatim , seu collectim in Concilio acepha- ιο sumptorum moralitates comple 'atur ,

cum aliqua adeo super ipsas superioritatis Praeeminentia λ )Quae universa s: Chrysostomus eleganister expressit homil. yr. in Matth. .per haec

verba cap. 16. Uos verὸ quem me esse dieitis oc. Sicuti enim beatus Petrus , interrσ- satis omnibus, Iolus respondens, etiam ' non ea

specta a aliorum sententia , pro Omnibus 'restom' dere e Uetur , quia ipsi Pater caelestis prae reti uis Ombibus Christi Dirinitatem revelavit, nenquia al3,quid respondendum esset, ipsum docueruntε- ita isse Petras sconcluditis s. Doctor funda-

88쪽

- invitem superioritas. Omentum Ecclesiis statuitur , ut eam Austentet, non ut sustentetur ab ea: clares accipit ab ipso sChi i. no) cum Ecclesia communicandas , ab ea iterum recipiendas. Constat igitur, Petrum reprae se lare Ecclesiam, non eo sensu, quod ab Ecclesia receperit suam auctoritatem, sed quod in Ecclesiam, eiusque membra Hierarchica derivetur ab ipso participatio potestatis elavium: sicque adeo Petrus est gerens figuram Ecclesiae, tanquam Princeps, ex quo Iam . quam primo in terris princ isto clavium potestas communicetur Ecclesiae membris Hierarchicis, de sic universitatis 3c unitatis Ecclesiae figuram gessit. quando ei dictum est: Tibi

dabo clares: quod omnibus traditum est in Petro seu Principio de Principe. transfundente in omnes , de sua clavium potestate. inare illa repraesentatio Ecclesiae in Petro, non importat hujus respectu Ecclesiae subisiectionem, sed superioritatem respectu Hierarchiat Ecclesiasticae acephalisy spectatae. Hinc pro quarto regrediendo ad prae- allegatum ex Deuteronomia sacrum texistum, ita licet ulterius argumentari. In eo namque sacro textu consideratione praecipua dignum occurrit: licet judietum causae ad A. Concilium Sacerdotale delatae spectarit etiam ad judicem, dc ad totum conventum Sacerdotum, qui cum Summo Sacerdote conjuncti,

deberent iudieare judieii veritatem ; uti ver ba Divina vers. p. ct ro. habcat, nihilominila

89쪽

obedientia tali judicio ae decreto iudiciario. debita , sequenti vers. ra. reducitur in uniam Sacerdotem Pontificem Maximum: quate- hus ibidem morte dignus pronuntiatur, quis perbiendo noluisset obedire Sacerdotis imperio; Decreto judicis. Ex quo mani sellum redisditur, in Veteri Testamento Concilium illud Sacerdotale non fuisse potitum supremavidiciaria auctoritate, nisi qua conjunctum cum Sumo Sacerdote, sub qua proinde coadia.

natione ita consistebat suprema judici j auct 'ritas, ut sententiae tamen inde prolatae vis ac energia a praecitato secro textu adscriberetur

praeciso Sacerdotis imperio. Cur hoc nisi quia sub Sacerdotis Summi, seu Judicis, Mianquam Capitis, Praesidisque charactere, cea quasi forma Concilij, consistebat hujus auctoritas , quae, ubi Concilio accessisset, vim o Emebat , sub mortis etiam reatu obstringendi ad Ueereti seu imperi j taliter lati obedie

tiam. Quemadmodum igitur corporis humarii forma huic eatenus prateminet', quatenus in se eminenter continet cunctas etiam corporales seu sensitivas, seu vegetati vas potentias : & hinc , Iicet anima secundum se pretici se spectata, non habeat vim eliciendi tales functiones corporales, sed ad eas praeis sandas opus habeat corpore ac membris ipsus , ceu organis ad ejusmodi operationes per naturam destinatis, minime tamen dice-xs licet , corpus excrcere quandam super anima

90쪽

invicem superiori as. Danima quasi superioritatem. Sic in veteri Testamento ex ordinatione Divina judicia-l ria suprema Ecclesiastica potestas , ipsa ruini etiam Dei legum judicialium interpretativa ,

ad causas seu civiles, seu crini inales applica- tiva , non competebat quidem Summo Sacer- doti, nisi qua concurrenti cum Concilio, eo' ipso tamen . quod hujus sententia esset quasit informis, quamdiu hon informabatur Sum-l mi Sacerdotis consensu , ideo illius impe- rium ita fuerat dependens a Concilio , ut ' respectu istius Summus Pontificatus se habel ret tanquam Brina, in tantum supereminens in quantum anima in ordine ad funoiones Ctiam corporales supereminet corpori, a quo Ceu organo est dependens. Ob cujusmodi adeo prae eminentiam sacer textus praeciso Sacerdotis imperio attribuit vim reatus moristiferi inflictivam , quatenus scilicet Concilii' vota in Sacerdotis tandem consensum reduci debebant, ut ab hoc , ceu forma, reciperens vim auctoritativam : sicque proinde vis imperi j reducebatur in Summum Sacerdotem, qua Concilio consensu suo auctoritativo accedentem ; atque adeo iste merito dicendusi fuerat Concilio praeeminuisse. Pro quinto igitur, per rationem minime ro disparem in expendenda auctoritate Oecume nica Concili j Generalis intra Novum Testa ex par. mentum, res ita tractari debet, ut, si Syno. 3. n. dus, quantumvis matelialiter Generalis, sit' i