Summa exhibens papæ et concilij quoad superioritatis prærogativam inter se comparationem ex occasione quatuor cleri Gallicani propositionum anno 1682. in Parisiensi ecclesiastico conventu editarum adversus Ludovicum Ellies Du Pin ... Ab Authore Jnext

251쪽

s. II. Ureum major Concilij Generalis , quam Romani Pontificis sit authoritas'

IIIe Auctor argumentatur Ad pro-abandum, majorem esse Concilij praesertim Generalis, quam Romani Pontificis auctoritatem, sufficere, quod a Concilio Generali Ecclesia universa repraesentetur, non item a Romano Pontifice.

Responsio ac retorsio hujus Argumenti

refutatori,

LIVius tuae ratioeinationis Ellies ianda-A . mentum supponis ex hoc tuo principio, quod suprema potestas spiritualis toti Ecclesiae in communi, non Petro, ejusque Sueces sori, immediate sit a Christo collata. Quod

principium tuum, cum non subsistat, uti patet ex antecedente A. imo aperte pugnet cum sacro Evangelior ideo a te dcsidero, ut aliis quem Evangelicum textum proferas, eκ quoee vincatur, Ecclesiam universam repraesentari Concilio Generali, non item a Summo Ponisuifice. ν Pro primo igitur ad hoc tuum intentum utiquet

252쪽

titique produces versus illos Evangelicos, qui

Natth. II. habentur exarati. Ubi, cum Chri nus vers. t . dixisset: Dic Ecclesiiae. Et, Si Esclesiam non audieγit , sit tibi sicut ethnicus, mox alis

locutus Apostolos simul in plurali , sicque collectim sumptos, promisit ipsis indefinitam solvendi & ligandi potestatem. An non igitur in vi hujus textus Evangelici Collegium Apostolorum, adeoque Generale, ex Praela-lis Ecclesiasticis quoad characterem Episcopalem Apostolorum Succetaribus consiliens,

Concilium, statuit, eatenus esse reprae lentati. vum Ecclesilae, quatenus ex auctoritate illa

ligandi & solvendi, ipsam et Ecclesia in ipsiri intra Concilium in unum collectis audienda

Uerum ex subsequenti versu a o. apertae constat , tale Concilium Generale coni a re debere ex Praelatis Ecclesiasticis, quoad charsecterem iscopalem Apostolorum Succetaribus, congregatis in nomine Christia Neque vero - istud Christi nomen vicarium ex Apostolica consistens auctoritate, alius jam poriat in Ecclesia, quam Romanus Pontifex. Sicuti ergo Concilium Generale non subsistit , nisi quatenus in ea intervenit Apostolici Roma ni Pontificis auctoritas , Christi nomen vicarium praeleferens: hinc enim iptemet Christus versiu ry. ad definitionem Concilij cosematicam requisivit Duorum consensum , illi

ιcilicet, qui portaret Christi numen vicarium.

253쪽

. illorum collectim sumptorum, Praelatorum

cilicet Ecclesiasticorum, qui kb hoc Christi

vicario charactere essent congregati r sic proinde dici nullatenus potest, Concilium Cenerale integraliter repraesentare Universam Ecclesiam , nisi quatenus includit Romanum Pontificem, ejusque auctoritatem Apostolicam , vicario Christi charactere insignitam. Quare Concilium acephalam non nisi incolit quamdiu tamen Papatui non opponi- tur nempe quoad Merarchicum Corpus, quasi ueristiter duntaxat repraesentat Ecclesam, cum econtra Papa sit repraesentans Ecclesiam,

ad instar Capitis, in vi vicari j Christi praeseserentis characteris, se habentis ad Concilium Generale ad instar formae, Synodi qua Oecumenicae formahur constitutivae. Pro secundo ex praeallegato sacro Evangeli- M. co textu constat equidem, Concilio per Chrini vicarium characterem , adeoque Summi Pontificis auctoritatem Apostolicam insigni-go, competere indefinitam ligandi & solvendi auctoritatem. Attamen potestas ejusmodi non minus isdesinite & umper iter noscit ut Matth. o. una cum regni caelorum clavibus destinata Cathedrae Apostolicae, penes solam Romanum Pontificem Petri Successorem nunc consistenti. Quomodo ergo cum veritate posset potestatis hujusmodi Ecclesiasticae superioritas quaedam praetendi ex parte Cene

vilis Concili j erga Pontificiam, aeque

254쪽

tam auctoritatem Ecclesiasticam. verum qui μ' dem est, quod juxta citatum versum Ist. Con εcilio Oecumenico ex Christi& Patris Ttern assistentia competat omnimoda & consumin mala in Dogmatibus fidei decidendis infalli-hilitas. Num vero ista praerogativa deneganda est Cathedrae Apostolicae, quae est Petra, super quam aedificatur Ecclesia, a portis inferi nunquam superanda, cum equidem sit definitus articulus fidei, quando duo in Concilio Generali, Papa scilicet vicarium Christi

nomen portans,& reliquum Corpus hieraris chicum ex Praelatis Ecclesiasticis consistens. in aliquo fidei Decreto consentiunt, jam subis sistere illam consummatam ultimate decisoriam infallibilitatem, cum econtra nondum sit ab Ecclesia definitum , an Summus Pontiis e etiam extra Concilium Oecumenicum ultimate decernat ex Cathedrae suae Apostolicae

Petra, super qua aedificatur Ecclesia. Qua de causa non tam quoad si , quam secutidὲm nos , est in Concilio Generali quaedam infallibilitatis consummatae major praerogativa, quamst in solo Romano Pontifice extra Concilium decernenter haec tamen majoritasConcili j nihil aliud est , quam evidentia eredibilitatis magis convincens ad fidei assensum praeberidum Dogmati, per Concilium Oecumeni eum definito: cujul modi evidentiae prudentialis ira credendo majoritatem non inferre superioritatem respecia Papae, ex ipsiis terminis en ἀ eat manifestum.

255쪽

HIe ParisiensisDoctor araumentaturμα-4 32. do. Romanispontificibus adeopersualum fuisse, Concilii auctoritatem esse sua majorem , ut ultro ipsi Concilia postularim, tanquam necessaria ad dirimendas controversias,

petita inique, aut saltem passi fuerint, sua tu. dicia ui illis retractari. Et quidem exordiendo a B. Petro, observasse S. Chrysostomum, nihil alicujus momenti ab ipso solo actum , ae sinἡ Concilio statutum fuisse. Cum eligendus Esset Apostolus in locum Iudae, cum constituendi essent Diaconi , cum de Legalium

observatione aliquid esset statuendum, consuluisse in commune omnia Fratrum ei

ctioni ae judicio permisisse. Id maximὰ eluiscere in illa celebri circa Legalium observatio nem controversia, quae in Concilio Hierosolymis congregato,disceptata, ac judicata, totius inque Synodi, non unius Petri nomine definita his verbis: Visiuino Spiritui sancto, ct nobis. Hoc exemplo usos fuisse Synodi v. Generaliν Patres, ut ostenderent, Concilij, prae sertim Generalis, auctoritatem superiorem , ae majorem esse singulorum Episcoporum. ipsius e Romani Pontificis auctoritate. Licet, inquiuntis , Spiris anm iratia circa singulas

alundaret apostolos , at non indigerent aIieno conasilis ad agenda erant , non tamen aliter

256쪽

vοIuerunt de est,quod morebatur,si oporteret, aenaltes. circumcidi , priusquam communiter congregati, diversarum Scripturarum sessimoniis uis

nusquisis sua dicta confirmaverunt : unde communiter de eo sententiam protulerunt,ad gentes scriben tes: Visum eli Spiritui sancto & nobis. ictra. Patres, qui per tempora in sanctis quatuor Com

ciIjs convenerunt, antiquis exemplιs utentes, com

muniter de exortis haeresibus o quaestionibus dispo-- suerunt, certo constituto, quod in communibus de dedisceptationibus, cum proponuntur, qu ex utraque parte discutienda fiunt, veritatis lumen tenebras exis pellit mendac3. Nec enim potest in communibus daside disputationibus aliter veritas manifestari, cis ν κηψquisique proximi adjutorio indigeat.

Responsio ac retorsio hujus argumenti

refutatoria.

FAlso inprimis supponis, Romanos Pontris

fices, ubi ex Cathedrae Apostolicae Petra decreverant, pelijsse; aut saltem passos fuisse. sua retractari judicia. Non igitur in hunc finem, sed alia ex rarione postvnrunt Concilia , tum ad reprimendam refractariorum contumaciam,nullatenus acquiescentiumPoniatifici js Decretis, tum ad inducendam ultima tam de consummatam in rebus fidei infallibilitatem , ex Concilio per Pontificiam approbationem auctorizato subsistentem , sicque ad evidentiam credibilitatis quoad nor, in quoad

257쪽

ai refractarios magis convincentem introduacendam, tum ad partes prudentiae, accuratiorem sapientum consultationein exigentis , manifestius adimplendas. Hinc igitur primo exordium sumendo aB. Petro a ubeat audire accuratius expendere quos hic Apostolorum Princeps suprecmae Oecumenicae auctoritatis actus ex se solo vel egercuerit, vel saltem exercere potuerit, sed ex singulari prudentiali ratione, cum aliorum consilio & judicio peregerit. Numquid enim supremae Ecclesiasticae potestatis actus erat, auctoritatem suam interponere in eligendo Apostolo, sancto nimirum Mathia, in locum praevaricatoris Judae subrogando 8 Hoc autem se solo facere potuisse Petrum, ex Actis Apostolorum cap. r. ostendit S. Chrysostomus Homil. 3. in Acta. An non ita bat, inquiens, ipsi Petro sicilicet eligere saliquem in Judae locum y ) licebat equidem maxime. Uerum id non facit , ne cui videretur gratificari.

Et infra: Merito primus omnium auctoritatem usu pat in negotio , ut qui omnes habeat in mana: adhun. enim Christus, de tu aliquando conversus confirma Fratres tuos. Item Bomil. 4. Qid est, ait, cum aliquis undecim communem νθ cem edebat , at Petrus omnium erat os , sed

adflabant isti undecim , testimonio suo comprobantes ea , qu e ab illo dicebantur. Nunquid Metus supremae Oecumenicae pote Iiatis sunt ,

258쪽

a o P ae, ae cincile elesiastico Dogmate decidendo, & qudd in

hujus decisione per Concilium facienda per Petrum fiebat tum propositio, tum sententia: Post consultationem prolatio, cui reliquideles universi,ipsim et Apostoli acquiescebant. At Theoderetus in Epist. ad Leonem Papam sic habet: Si Paulus praeco veritatis, tuba santctissimi

piritils ad magnum Petrum cucurrit, ut ῆs , quδ ntiocbia de institutis Legalibus contendebant, as serret solutionem, multo magis nos, qui abjecti su mus, o posti, ad apostolicam vestram Sedem cur-Umus , ut Ecclesarum uberibus medicinam a vo iras accipiamus. En igitur pro Dogmatis aliculus decisione reeuriunt esse habitum ad S. Peritrum: quein porro in Concilio definitive proin Nuntiasse, probare licet ex actis apostolorum ἡfirmatque S. Hieronymus ad augusti

xum: Cum , inquiens, Iuperio verbia oriis retur quaestio, Petrus solida liberιate: Viri, inquit. Fratres, quoniam ab anu tuis diebus in nobis elegit Deus per os meum /udire gentes verbum Evange-ιj, ct credere: 9.qui novit corda, Deus, testimonisin p.rhibuit, dans iois Spiritum sanctum, sicut vobis ; 9 nihil discrepit inter nos cy illos, fide purificans cerdo illonim. Nunc aurem quid tentatis. Deum, imponere jugum super cerpices discipulo-rg , quod nequs paἔνes nostri, neqse nos portare potuimus. Sed per gratiam Domini nostri IeseChriapi credimus Lal ra, quemadmodum o illi. Tacuit εutem omnis mκltitudo, ct in siententiam ejus

259쪽

Ad invicem f2terioritas.

ιrunt. Nunquid praeterea oecumenicae supremae potestatis actus proprius est,Ecclesiana aliquam dotare praerogativa Sed is Episcopalis, ac in hae instituere certam quandam per- isonam Hoc autem fecisse Petrum, scribit Chrysbstomus in Ioan. ΗοmiL ult. seper ista verba: Sequere me, ita di sserens: si quis percou raretur , quomodὸ igitur Iacobus Sedem Hierosob-mis accepit' Resiponderem, hunc praeposιille Petrum , totius orbis Magistrum. Nunquid denique supremae Oecumenicae auctoritatis actus est, ordinare totius Orbis Ecclesiastica negotia At S. Chrysostomus HomiL ai. super istis v - his adt. p. v. 3a. Factum est , cam Petrus transiret

per omnes: sic ait. Quemadmodum dux in exerι ita obambulans considerat, qua pars fit coadunata,qua ornata, quae suo adventu egeat. Vide ubique illum, scilicet Petrum circumcursare, or primum invenirι.

Sed quo jure pro secundo nititur Elliesus

ex V. Generalis Synodi Patrum sententia *perius adducta ostendere, ac si Concilii auctoritas major ac su perior esset Romani Pontificis auctoritate 8 In hae sententia dicunt prae- fati Patres, Spiritus sancti gratiam in singulis abunda sis Apostoliν, ut non indigerent ali no consilio, non tamen voluisse , nisi auditis aliorum ex S.Scriptura argumentis, suam con firmare sententiam. Num ergo ex hoe, quod Apostoli ex se ipsis solis ob singulares rationes prudentiales facere noluerunt, fas est a se

scyerare, ipsis defuisse potestatem, quam di Qis letus

260쪽

υς Papae, ac Concisiιν sertis tamen verbis contestantur dictar Gen ratis Synodi Patres, ita ut dicant , ipsbs non indiguisse alieno eonsilio ad ea, quae agenda erant ρ Num ex eo, quod ejusdem V. Synodi Patres imitati sint antiquorum e X- empla, ad veritatem indagandam ex communibus de fide disceptationibus, valde id , Deis ad repellendos refractarios, malevolo- rumque locutiones retundendas, hinc imferte fas est, Concili j auctoritatem superiorem esseRomani Pontificis auctoritate Quan-xum vis enim aliquam quoad Pinfallibilitatis majoritatem in Concilion per ipsum Romanum Pontificem approbato, Decreto haud negemus, evidens tamen apparet ineptia in illa

Elliesiij illatione.

Ie Theologus argumentatur terti,. QUO-- attes in Eccletia majores ac graνiores fiant Exortae controversiae, semper fuisse congregata Concilia. Ad quid autem fuisset necess rium, isthaec core regari , fi solius Romana Pontificis auctoritas superaret Concilij auctoritatem ρ imo ipsosmet Pontifices Romanos etiam post judicium suum ultro postulasse Concilia uti necessaria. Sic enim CIeram Romanum tempore Cypriani recurrisse ad co arronem confluxam cum Disicopis,Presbyteris Confes- .ribui factam, quoniam ηα Armum posset esse De