장음표시 사용
281쪽
Ad invicem superioratas. Responsio ac retorsio hujus argumenti
OUid momenti in tuo inprimis Ellies adi
gumento esse potest,dum contendis prinhare, Parisiensem Academiam a primis statim incunabulis saeculo VIII. coeptis eam de Cisci- supra Papam superioritate doctrinam tenuisse, cum tamen hujus tuae probationis nullum anterius monumentum illo, quod sub Philippo Pulchro, adeoque saeculo decimo quarto eκ-titit, in medium afferre potes. Quod etiam monumentum a temet allegatum, sub ea constitit verborum formula , quae tuo intento parum conducit, ita enim se habet: Nos convocatιonem θ Congregationem ipsius Concilj reputantes utilem, nec sariam, θ -Iubrem, ac expe-dumem sidei nrgotio, o Ecclesia sancta Dei, ejusdem convocati om ct congregarioni assentimus, ac
opem ct operam libenter dabimus juxta posse, ct provocationi o appellationi praefati Domini Regit adhaeremus, quantum de jure postumus, o debemus secundum D um sjustitiam, o sancta permutem
Quibus verbis insistendo, lubeat hic in dagat e, num Academia Parisiensis de jure po-thisset adhaerere Regis appellationi, si a Papa
provocasset ad Concilium acephalum fletissensisse dictam universitatem, nefas est dicere.
Quare provocatio illa, qua comprobata ab A I
282쪽
ru Papa , ac concit Aeademia parisiensi, nequit aliter intelligi,
nisi quatenus a Papa extra Concilium in re bus fidei decernente, potuisset adhuc fieri r cursus ad infallibilitatem omnino consummatam & ultimatam Concilii Oecumenici siub Christi Vicario nomine aggregati,ipsiusque ades, Papae auctoritativo consiense firmati Hatth. ιι. eKChristi assistentia repromissam : cuiusmod 'recursus, com sat de Papa extra Concilium ad Papam cum concilio decernentem, nequit strictὸDqMndo dici appellatio ; uti in antecedentibus ostensum fuit.
a. Hinc pro secundo sub hoe ipsissimo sensti
intelligendus est Petrus de Alliaco adversus Montessinum probasse, in causis fidei a Pontifice ad Concilium appellari posse. Unde vincitur duntaxat , ultra praerogativam P trae , ac in rebus fidei deeernendis infallibilitatis Μatth. 16. Petri Successori repromissae , agnosci debere ulteriorem adhue infallibit tatem omnis consectatam, Papaei intra Comellium sancienti, sive Synodo oeeumenico per viearium Christi characterem Papae prae-prium insignitae, Matth. ιδ. destinatam. Quam porro facultasTheologiae Parisiem sis adversus Saracenum tulit censuram, quod nempe ista auctoritas in Concilio dans vigorem sta' ιistis, resideat non in Alo Summo Pontifice, sed prin- ripaliter in viritu Ianus, ct Catholica Ecclesia et nihil prorsus in ea continetur contrarietatiri:
283쪽
Ad hisium superimm . a lorica sub Catholica Ecclesia in Comitiocumenico completὸ repraesentata utique profitetur, contineri ejusdem quoque Caput, sub cujus charactereChristii vicario formatiter consistit Synodus Oecumenica, dogmaticarum sanis hionum suarum firmamentu non aliter obtinens,nisi ex consensu Papae auctoritativo.Notatu insuper dignissimum es , quod eadem rucultas Theologica Parisiensis tam circumheia loquatur ibidem de potestate Ecclesiae erga Papam, dicendo: Pose de jure aliquid, ct certis
in casibus contra Summum Pontificem. Ex quo licet a contrario inferre,ultra hoste casus, eonintingentes ex resi, ex intrusime, vel ex schismate , Papatils dubietatem inferente substit ros . nihil posse Concilium adversus summum Pontificem.
AD intentum suum addueitis Auctor prie. tactam Facultatem, eo quod in censura adversus Joannem Angeli Μinoritae ad anna148a. lata, damnarit sequentes propositiones: Tum qu d Papa posset totum Ius Canon cum destruare, o novum coηstituere. Quam propositionem 'motat ea Facultas, elli scandalom, blaphemat viam ct notorie haretuam ct erroneam Tum quia Papa posset ab uno Ecclesiastico tolere mediam paris em reddituum beneficiorum suoruor, o ι alteri -ιxprimodo aliquam fassam, cujus prη-
284쪽
positionis isthaee fertur censura, sit pericuis Iosa, ct nullo modo praedicanda. Tum quia quicuης contradicit Papa voluntati , paganiret , ct sententiam excommunicationis incurrat ipsio facto, nec nisi in materia haeresis Papa posit reprehendi. Quae propositio decernitur falsa , scandaιψa, ct sapiens haeresim manifestam. Ex quibus censuris insert Elliesus, cum mens propositionum fueri Papam extollere supra Concilium,consequenter censurarum illarum mentem esse, Papam Concisio inferiorem statuere. Adducit praeterea Elliesus Aeademiae Parisiensis ad Generale Concilium appellationem anno I 2I. Dictam sub hoc tenore: a sanctissimoDomino nostrs Papa Innocentio VIII. minus debite consulto, ad se inum melius consulendum, o ad sanctam Sedem
vostolicam etiam melius consulendam , nec non adfacrosanctam universialem Synodum celebrandam, provocamus o appellamus.
Responsio ac retorsio hujus argumenti
I Nprimis edm Ius Canonicum complectatur
dogmaticas quoque sanctiones, continerites fidei mysteria, praeferentesque facem princiis
pij, ad credendum infallibiliter directivi: caminiu per contineat morum decreta, quoad specificationem honestatis bonitatis moralis in ipsis fidei principi is radicata,& quoad exercitium im-- portantia vim iptius ctiam legislatoris dire Gigam,
285쪽
ex Lege AEterna eisdem se insinuante, stricto obligatoria: idcireo Facultas Theologi
ca Parisiensita merito damnavit istam propo sitionem tam nude aniversaliter inmprain, quod Papa possit totum Jus Canonicum de Bruere, ἐκ novia constituere. Quia porro B neficiarijs competit jus super redditibus suorum beneficiorum: ipse vero justitiae & aequitatis naturalis ratio obstringit, ut cuique jus suum servetur, ideo jure merito notatur peri culosa propositio, quod Papa nullam exprimendo causam,possit abanoEcclesiastico tollera mediam par- rem reddit in beneficialium, ct alteri dare. inia denique Papa ex tua persona privata obnoxius est errori ac peccato, iterum censetur merito scandalosa isthaec propositio; quod paganiret, ipsisti Iacto pententiam excommunicationis incurrat, qui potantari Papa extraCathedram flatuentis contradicit, sive quod Papa non nisi in materia haeresis veprehendi possit. In his igitur Ansuris haud di LCordo a praetacta Parisiensi Facultate; at inept Eprorsus conlequentiam assero, qua dicitur, eK illis censuris inferri , quod ea Theologica FR- Culias habuerit mentem , sub illis censuris concludere, Papam esse Concilio inferiorem. Pro secundo, dum Parisiensis Academia inducitur anno i appellase a Papa minus de-bir. conusto, ad seipsum melius consulendum, o ad sanctam Sedem Apostolicam etiam melius consiuiendam, nec non ad sacrosanctam universalem S νηο- dum celebrandam, num credere fas est, quodis sub
286쪽
ara Papae, ac Concita' sub universali eiusmodi Synodo intellexerit
Concilium acephalum, vel potius plene Oecumenicum, Ecclesiae Hierarchicae persecte repraesentaavia, ipsoque adeo Pontificis Romani ceu Capitis charactere Christi vicario munitum 8 Si de tali Synodo Oecumenica sit serismo, duplex noscitur ejusdem praerogativa Matth. II. tradita. Quarum una est indefinita ligandi 8c solvendi auctoritas, cui coaequatur, quae Matth. 16. soli Petro cum ordine succes.sonis, sub clavium potestate fuit concessa, nec
adeo quoad Oecumenicam jurisdictionem aliqua subsistit superioritas Concilij erga m. pam. Altera proinde Concili j Oecumenici
praeeminentia ex citato ιδ. Matth. cap. cons-stit in assistentia Christi, dc hinc enascente omnimoda dc consummata in decidendis fidei dogmatibus infallibilitate. Etsi vero Matth. ir 6. Porri quoq' iuccessori sit per Christum
promissa Petrae firmitas, super quam Eccle-sa insuperabiliter esset aedificanda: attamen quia non extat definitum, quod Papa extra Concilium , in quo Ecclesia Hierarchica aedi. ficatur super mira , ultimato definire valeat ex auctoritatis suae Apostolicae Cathedra Oecumenica , idcirco saltem quoad nos, & in ordine ad evincendos proterpos , in Concilio Oecumenico per Papae consensum auctoritativum firmato, extat praerogativa majoris, seu
magis convincentis prudentialis ad crederidum evidentiae. Ob hujusmodi ergo maj
287쪽
Ad invicem superioritas. a Iuliatis excellentiam si a Papa, extra Concsolium decernente , sat recursus ad Synodum universalem ex Capite & inembris Hierarchicis consistentem, nequit propterea hinc redargui stricta quaedam superioritas, uti probatum est in antecedentibus. De tali proinde majoritate creditur loqui Cardinalis a Lotharingia per Elliesium citatus, Parisiensis Academiae doctrinam sectando. inod vero hie ipse Cardinatis Florentinam Synodum neget Oecumenicam, profecto audiendus non est, cum ipse etiam Catalogus Canonicorum sacrae Scripturae librorum ex hujus Synodi Decreto a sacrosancto Concilio Tridentino comproba ius fuerit. Quae denique de alijs Academ ijs, alijsque Theologis a se allegatis , hie refert Elli elius, minimc creduntur aliter esse intelligenda, nisi de prae- insinuata majoritate consummatae infallibiliotatis Concilio Generali per papae auctoritatem stabilito competentis. Quod porxo Universitatis Parisiensis Doctores extollendo auctoritatem Conciliorum, non intendant, supprimere supremam dc O cum enicam potestatem Papae, lubeat pro tertio audire ex paucis sequentibus testimoniis. Etenim Alculnus , cui praetae a Universias sua debet' incunabula, lib. t. de Divin. - ostic s. cap. io . ita habet : Religionis cuiatum sic Dominus instituit, ut in Beatismo Petro principaliter collocaret, atque a. ipse quasi Capite do-
288쪽
si a vellet in corpus omne manare. Vnde conastat, ab universali Orbis communiono separatios esse, sicut docet Beatus Pelagius, qui qualibet diseseψione inter sacra mysteria apostolici Pontificis
memoriam secundum consuetudinem non frequentant. Anno dein tota univertitas Pariensis per Magistrum Petrum de Adiaci, ita professa est: Igitur pro vestris humilibus sIει
Uni rvrsitaris praedictae, o pro nobis eorum Nuntνs, qui suis in hac parte obsequimur mandatis, o documentis innitimur , corde θ ore unanimiter pro restamur, quod . quidquid hactenus in hac causa per eos actum est, ct quidquid in ea nunc , veι alias pro his acturi , vel dicturi siumus, totum coria
rectioni, ct judicio Sedis Apostolica , ct sedentis in ea Sammi Pontificis, immiliter submittimus, diacentes cum B. Hieronymo 24. quaest. i. Haeci est fides , Pater Beatissime, quam in Catholica Ec- clesia didicimus, in qua, si minas perit/, aut misnus caute forte quid positum est, emendari peti- mus a te, qui Petri fidem, o Sedem tenes. Nou, ignoramus enim , sed firmissima tenemus , o nu latenus dubitamus, quod sancta Sedes Apustolica est illa Cathedra Petri, sepra quam fundata es Ec- , riesia oc. 7o. Praeterimus hic Albertum Magnum ejusdem universitatis Magisti u , nec non S. Thomam Aquinatem, Academiae illius alumnum. aliosque praeclaros Doctores ; contenti unico Duvallo Theologo Sorbonico lib. 4. quaest. postrem. ita argumςntanis et In causa appellatioπιφ
289쪽
invicem superiorisas. avappellans a ρι testate θjurisdictione ejus, a quo appellat, eximitur. At in nullo cou potest quis a jurisdictione o potestate Romani Pontificis eximi: alioquin non esset amplius istius opis, ac per Mnsequens 'nec Christianus, cum Christus in quocunque Christianos Petro dederit potestatem, his verbis: Pasce oves meas , non has, aut istas, non bivus, aut illius ruionis, sed universim opes meas, id est, omnes , qui Christianae Religioni nomen dederunt ue uti eleganter s. de consid. ad Eugenium docet Bernardus. Deinde per appellationem recedit apis pellans ab Obedientia ct communione ejus , a quo appellat. siqui nulli Christiano, in quacunque dignitate sit constitutus, ab obed entia Summi Ponti. cis o communione Iicer recedere. Quisquis enim extra hanc domum agnum comederit, profanus est.
Si quis in Arca Noe non fuerit, peribit regnante dilurio ue uti Hieronymus Damasum Sedis apost
Iicae Rectorem alloquitur . Adhaec a Monarcha Monarchico, id est , extremo judicio judicante , nefas est appellare. At Pontifex Romanus est supremus
Ecilesta Monarcha et extremo igitur judicio quas- Iibet causas ita terminabit, ut fas amplius non sit, ad ullum aliud tribunaI provocare. Praeterea judex , a cujus judicio provocatur , judicem, ad quem fit provocatio, parti condemnata dare, aut designare non debet: sic enim ageret in stipsium,
abiretque in rem judicatam contra communem Iuris regulam. Atqui solius Pontificis Romani est,
Concilia Oecumenica indicere, congregare o conis firmare , atque ιarum Decretis robur tribuere. Itiis
290쪽
vocatio , debebit Pontifex ipse contra se ipsum in rem a se absique fraude sibi facta judicat/m abire : arma, quibus emenderer o corrigatur, suppeditare; ct quod amplius N, ista omnia contra se, siseum ue judicum desinita, novo suo calculo confirma. re uod certe vhiversium justitia ordinem, praeclarissimamque Herarchiam omnino perpertit or de-pluit. s. III. An omisi upra Papam superimias evin catur ex hoc , quὲd Pontifex Romanus teneatur legitus Concili, , nec psit ab ijs sapienter dispensare in eo casu, quo dispenseret Conciliam t
probare ex hoc, quod Romani Pontifices uno ore clament, se Coracilioru in Iegibus teneri, nec posse illas infringere, aut pro di-hi tu immutare. In hunc sensum inducianis tur Julius I. Epist. ad Orientales. Liberius in ' Epist. ad Constantium. Boni lac ius I. in Epist. ad Hιlurium Narbon. Caelestinus I. in Epim t. ad Epistopos Illyrici. Sixtus III. in Epist. ad Episcopos per Illyricum. Leo I. in Epist. ad Pulche- viam. Simplicius in Epist. ad Acarium. Gela- sua l. Epist. ad Epificopos Dardaniae. Hilaritas