장음표시 사용
301쪽
Ad invicem sumorris. iectionem importante. At ipsemet Elli essus
fateri compellitur, Summo Pontifici competere in visu, quo ipsa Synodus Generalis diislpensare posset, super ejusdem Comiliaribus legibus, seu Decretis moralibus auctoritatem dispensatoriam, ex causa proporticinata & rationabili faciendam. Ex hoc ipso igitur fundamento nullatenus licet Concili j etiam Ge. neralis super Papa superioritatem, sive Papaexespectu Concilii interioritatem arguere. s. IV. 'eild Apra Papam superioritas ain huerinci valeat, quδd Pontifex Romanus Iosua Sunodo judicari ct deponi.
. Λ Rgumentatur I. Elli essus. Romanos Ponina λtifices in errores, prolabi, gravibusque ac turpibus vitiis depravari posse. Aliunde vero constare, ab Ecclesiastica communione eijeuendos,&de Episcopatu dei jeiendos esse illos. qui vel in fide, vel in moribus peccant. Nec unum duntaxat superesse exemplum Episcoporum Romanorum, qui a Concilijs proptet haeresin. ae vitia iudieati, damnati, atque etiam de Sede ejecti fuerunt. Sic namque Horinorium I. a VI. Synodo cum caeteris haereriingis damnatum fuisse, licet mortuum. Quod T si agin
302쪽
. an Papae, ac Concisi si ergo Synodus potuit mortuam Pontificem anathemate percellere, multo magis potuisse eum , si vixisset, de Episcopatu deijcere. Ad haec in Concilijs Pisano, Constantiensi, ac Basileensi, ut Conciliorum Patribus est visum, Romanos Pontifices fuisse depositos, aliosque in eorum locum subrogatos, qui ab
universa Ecclesia pro legitimis habiti sint. Responsio ae retorsio hujus argumenti
nos Pontifices, alia est habenda ratio eo. rorum in fide, alia vero depravationis morum; uti patet antecedentibus, ac dicetur
in ιbsequentibus. Papa equidem quoad pers nam suam privatam potest prolabi in haeresim, sicque fidei iacturam facere, indeque forma dentiali Eeelasae destitutus . cum ipso facto desinat esse membrum Ecclesiae, ipso m tiam jure Divi perdit praerogativam Capitis Ecclesiae, adeoque i Concilio declarari tunc potest, ipse jure Divino esse depositus. Posito igitur, Honorium I. incidisse in hae.
resim Monothelitarum, ex tunc adversus i sum, charactere Capitis destitutum, omnino procedere potuit VI. Synodus. lDum euam stat dubietas de Papatia, rimquit hujus praerogativa praevalere, quo minias
' Papa dubius judicari possit a Concilio, in l
303쪽
ordine ad certum Eccletiae Caput praeficruendum , atque hoc factum est in Concilijs I i. sano & Constantiensi, non autem Basileensi uetiti alias demonstratum fuit. Sec Ἐὸ. Extra hos casus evidentis har seos, seu dubieratis de Papatu ; dum quaestio est de moribus, neutiquam probare potest Ellie-sius, Concilio potestatem esse exauctorandi, vel criminaliter judicandi Romanum Pontificem. Neque enim Concili j Italici sub Dama epistola tertia ad Gratianum ct Celentinianum destinata, &ab illo auctore hie a lata, favet ipsius intento. Sic enim se habent hujus Epistolae verba: Memoratas starer Damasius, quo
niam in sina causa vestri tener insigne judicij,
non fiat inferior , quibus , etsi aequatis est munere, praerogyriva tamen Apostolicae Sedis excisit, ut i dicijs publicis videantur esse subjecti, quibus sacera dotale caput lex vestra siubmoνιt. Numquid enim ex hisce verbis evidenter constat, Synodum illam agnovisse tantam Apostolicae Sedis prae rogativam , ut Episcopis, quibus munere seia charactere Episcopali esset aequalis, excellerit in tantum, ur nefas esset, ipsum fieri inferiore , 'adeoque subdi judicio Episcoporum, dum ipsa
etiam lex Imperatoria submoveret sacerdo.
tale Caput a judici js publicis, quibus merιto subjecti essent Episcopi, Apostolicae Sed is praerog.i tivam inferiorem facere contendentes
Potest equidem Summus Pontifex publicum tiam judicium ipsorum quoque imperam. T a torum
304쪽
torum implorare, ad obtinendum praevalidae defensionis brachium adversus obtrectatores
iniquos, ac dignitatis suae invasores ; Mod feci sse cognoscitur Damasus,dc obtinuisse, ut, in sua causa Imperatorii teneret insigne ju- diei j. Potest etiam in hunc finem pro sui defensione eompellere Synodum Episcoporum , seque ipsum dare iudici js Sacerdotum ad pensandam morum rationem. Quod Majorum etiam exemplo in cit. Epist. 3. firmatur, dum ibidem dieitur, Epi copum Romanuin , si Concilio ejus causa . ad praepotentem defensionem non creditur, posse se apud Concilium Imperiale defenderer quenladmodam Sylνester Papa a serrilegis accusatiis, apud Constantinum Imperatorem sit pro ecutus causam propriam. Nunquid ergo
dicere fas est, hos Pontifices ex jure subjectio. nis, vel potius ex causa ιesensionis, implorasse brachium praepotens Imperialis Concilij
Fr. A Reumentatur secundo iste Theologus. R,
i riora quidem apud Antiquos extare e . empla, quibus constet, Romanos Pontifices . ex causa morum fuisse judicatos a Conciliis, quia tunc temporis ad Episcopatum Romanum i j tantum promovebantur, quorum in tegra erat vita , moresque probati. Nihilominus tamen, eum aliquid in ijs reprehensio.
ne dignum erat,gateros Episcopos Pauli post
305쪽
Ad invicem superioritas urpostoli libertatem fuisse imitatos, qui Peatrum minus recte ad Evangeli j veritatem ambulantem reprehendit. Sic ad symmachi , qui quorundam accusabatur criminum, cau. - γsam iudicandam, Regem Theodoricum indixiste Synodum Italiaet qua quidem in Syno is causam Symmachi estia ventilatam, sed
cum deficerent probationes, concilium judicasse, eum, quantum ad homines, Immu
nem & liberum esse ab objectis criminibus. 'Verum equidem esse,suisse tum nonnullos,qui existimarent, Synodum Italorum Episcoporum, utpote minorum & inferiorum Pontifice Romano, non habere de eo judicandi potestatem. Ita ipsam Synodum initio Theodorico Regi duo suggessisse, quorum alterim erat, debuisse Synodum ab ipso Pontifice con, vocari ; alterum erat, Romanum Pontificem nunquam subjacuisse Minorum judicio. Eiaicet aliqui Minorum nomine intelligant laicos judices, malle tamen se bona fide fateri. quod Synodus illa Minorum nomine intelleX rit Episcopos: at cum Theodoricus assirmasset, Synodum eelebrari consensu Romani Pontificis, causam ejus ibi fuisse ventilatam .
Deoque dimissam, non ob defectum potestatis, sed ab defectum proba,
306쪽
confutatoria. I eonstat ex ipsomet adversario, - Synodum illam duo supposuisse principia , 'quorum alte um erat , Sunodi convocationem subsisterr non posse , nisi ex auctora rate Pontificis , alterum erat , Romanum Pontificem nunquam siu iacuissejudicio Minorum, id est, Episcoporum Papa inferi orum. Eis proinde ipsemet Symmachus. Romanus Episcopus consensu suo suppleverit defectum auctoritativae Concili j convocari nis, sicque permiserit, causam suam ibi ven. tuari, non jam ex titulo superioritatis, sed voluntariae permissionis, ipsa tamen SD nodus hune Pontificem dimittendo Divino
iudieio, professa est ipso facto defectum iudisciariae erga Papam potestatis, cum, si hanc in se cognovisset, deficientibus probationibus, ipsum ex natura judicii ejusinodi absolvere de-; huisset, non remittere ad Divinum, & conscientiae judiciumλ unde Ennodius Synodi illius mentem explicans. sic ait in Apologeticocatiorum sorte hominum causas Deas voluerit per b mines terminare, Sedis vero Apostolicae Prasulem φάσ nὲ quaestione leservavit arbitrio. Cui ζgregie consonat, quod Adrianus II in Epist. sntra . nodi VIII. actionem '. lecta scripserat: Licδt, inquiens, Honorio a tentatibus anathema sit di-
307쪽
t a vetvscem si tersonias. res fuerat, propter quam solum licitum est Minori.
bus, Maiorum suorum moribus resistere,Jvel pravos siensus libere respuere. Unde ipsemet Elii eissius fateri compellitur, jam antiquitus fuisse persuasionem licet eam vanam varie dicat Romanum Episcopum judicari non posse iConcilio propter mores, subditque, sufficere sibi, quod propter fidem deponi possit. Qua re dum agitur de moribus pravis Romani Pontificis, correctioni equidem Evangelicae dc fraterna erga Papam locus esse potest, non
autem virgae judicialiter coercitivae, sicut eti- .am Paulus Apostolus Petrum non de aliquo veritatis Evangelicae defectu, nec de mortifero quopiam reatu. sed de Gentilium ad fidem conversorum ad grave Legalium jugum exemplis sitis inductione indiscreta, ac venialiter duntaxat culpabili, fraterne corripuit.
Sed pergit pro secundo Elliesius suam de Romanis Pontificibus propter corruptos mores per Comcilia depositis thesin probare ab exemplo Io
nis XII. a Romano Concilio' dejecti, ac Leonis IV. verius dixisset Leonis VIII. in ejus locum fabrogati. Addit idem auctor, Baronium quidem 'scepisse Ioannis patrocinium , sed meritὸ esse re3ciendum, cam in hoc sit 'contrarius communibus Scriptorum peragi,s,quibus Leo Papa agnose citur suisse legitimus Pontifex. verum libenter damus Elliesio, Leonem VIII. esse reputandum inter legitimos Pontifices, cum illorum temporum Scriptores uno animo di ore istum T 4 3gno
308쪽
agnovisse verum Papam, ipsemet quoque Baronius telletur, constetque ex varijs Bullis Pontificiis, reliquos etiam Pontifices vocasse eundem Praedecessorem suum, adeoque inter legitimos censuisse Papas. Imo Baronius Anno Io '. Brunonem Tulliensium Episcopum ad sumitiam Sedem evectum appellans LeO- riem IX. tacite inter legitimos Papas ponit Leonem VIII. quem in serie Romanorum Pontificum locat etiam catalogus Romae,&postea Augustae Vindelicorum Anno eXeusus, in quo peculiariter notandum venit, unicum cum mensibus aliquot assignari annum Pontificatus ipsius , quem tamen anno 963- electum, testatur Baronius, obijsse diem anno 96ς. Unde patet LeonisvIII. annum primum indicta Romana tabula non computari 'in ipsius Pontificatu, sed hujus initium peti ab anno 96 . quando Joannes XII. jam erat defunctus. Quibus ita con st itutis, evidenter constat, ea, quae in Coetu Episcoporum Romae gesta fuerant advertus Joannem XII. ita pronuitis de irritis habita fuisse, ut tamen subsinat, quod Leo VIII. ex pol facto merito sit ,
computatus inter legitimos Summos Pontifices: sicque omnimode evanescit vigor argu
menti Elli eliani ex Concilio Romano ad verius Ioannem XII. nulli ter decernente petiti.
309쪽
R GUMENTU M III. Elliesi. HIe Auctor adducit terti. sententiam a
Concilio Lateranensi anno atra. celebra, to in Paschalem I l. latam, qua, uti ait, tum
Pontificis illius sententia de investituris est restissa, tum ipse Pontifex a Synodo emen datus, & ad fidxi professionem emittendam impulsus. Hinc ergo inducitur, se c0rrectioni Coneiiij subjecisse his verbis: Pin. smpnan illud, quod magnis necessitatibus coactus, non rota mea, non pro salare o gloria , sed pro Aliscissae necessitatibus fine fratrum consilio. Ἀ- μώρriptionibus feci, ver quo nussa conditione, nuta
promisοηe constringimur, scut pravὸ factam codinso, ira prari factum confiteor, ct om no corri gi,Deo praestante, de dero. Cujus correctioιs m dum starrum, qui conpenerunt, consilio, Iudicioquo constituo, ne sortὸ ριν hoc imposteram detrimentum aliquod Ecclesa, aut anima mea praejudicium relinquatur. Quibus a Paschale dictis, subjungit Elliesius sequentia. Nempe communi ommum favore laudarum est, ut Fratres omnes, qui donum a Deo sapiantia, scienties perceperant , 'maturius super hoc conflium com una collatione 'sciperent,
quid sequenti die per inspirationem Spiritili sancti sponderent. me iraque stacta, que O hItimi Gn-cit' fuit, fidei sua veritatem sanctis Patribus per
omnia congruentem, Dominas Papa Paschalis in au
310쪽
υις pastae, ac Concita turas sanctas Veteris θ Νονi Testame iti, θConcilia universaltia veneranda si cipere , decreta Romanorum Pontificum, ac praecipu/ decreta Dρ-: mini Papa Gregorij, ct B. Mem. Papae Urbant. Quae cum si probare , o semper probaturum esse, professus esset, in calce profestonis Engolismensis Gerardus hanc scriptis sententiam recita νιt: privi Iegium illud, quod non est privilegium, sed pravi- Iegium , pro libertate captivorum o Ecclesiae , a Domino Papa Pa hali per violentiam Henrici Regis extortum, nos omves in hoc Concilio cum eodem Papa congregati, canonica censera, ct Ec-clisiastica auctoritate judicio sancti Spiritus damnamus , ct irritum esse judicamus, o omnino cassamus. EX quibus praetactus Theoloeus Parisiensis infert sequentia , tu in quod Pontifex errare possit, tum quod error ipsius eorrigatur ae emendetur a Concilio: tum quod modus correctionis ipsi praescribatur a Con-eilio: tum quod Pontifeκ se purget coram Concilio. fideique professionem tui purgandi causa , emittat: tum denique quod erroi Pontificis a Concilio damnetur & rei jciatur.
Responsio ac retorsio hujus argumenti
ar. TI Aud negamus, Pontifieem, quando non ex cathedra, sed per vim ac metum quippia aequitati ae Religioni dissonum agere eompellitur, errare posse : sed punctum quaestionis