Summa exhibens papæ et concilij quoad superioritatis prærogativam inter se comparationem ex occasione quatuor cleri Gallicani propositionum anno 1682. in Parisiensi ecclesiastico conventu editarum adversus Ludovicum Ellies Du Pin ... Ab Authore Jnext

311쪽

invicem superioritas. υ tune in eo se tenet judicio extra casum haereseos, ex re perperam facta subjiciatur tinod ex pi aetacto exemplo minime evinci, mox ostendimus. Primo igitur anno Incarnationis Dominicae Iria. c. CalendasAprilis celebrata est Synodus Lateranensis a Domino Paschali Papa in Basilica Constantiniana. Intra quam Synodum dies idem Pontifex narravit omnibus, qualiter ab Henrico Teutonicorum Rege cum Episcopis quibusdam , & Cardinalibus tam Presbyteris,quam Diaconibus,& cum magnatam Romanorum, quam aliorum, qui tunc Ie- eum convenerant, multitudine captus fuerit et quodque coactus si contra deliberationem suam pro redemptione captivorum, pro pace

populi, pro liberatione Ecclesiae , ut supradi. o Regi de investituris , quas saepius prohibuerat, scriptum concessionis daret , & u. ramenta per Episcopos seu Cardinales fieri

praeceperit, quatenus nec de investituris deinceps eum inquietaret, nec in personam Regis anathema poneret; veluti haec a Baronio re.

censita, sed ab Ellieso praetermissa sunt. Ex quibus proinde constat manifeste , illud Concilium Lateranense. auctoritate Summi Pontificis aggregatum, sub ejusdem charactere Christi vicario suum obtinuisse vigorem. In hac ergo Synodo Papa privilegium vi de metu a se extortum , eo fine recensuit , ut de congruo remedio provideretur a Co ncilio

, non

312쪽

asi cintilo non jam acephala , sed per suum chara cte

rem auctorizato , in quo proinde res gesta fuit, uti in argumento Elliesii enarratur,

sed perperam traducitur, ac si Papa ille Syno. di judicio sese subjecisset. Secunda igitur ex illo Paschalis facto aliud non evincitur, nisi quod Pontifex ille privilegi j a se per vim ac metum extorti nullitatena comitiis erit Concilio non acephalo , nec sibi contraposito, sed per suam auctoritatem firmato, secumque consentienti, ad abolendam, de hullitatis coarguendum, & condemnanda

privilegium inique obtentum a Rege Teutonicorum. Cum proinde Papa id, quod ceu persona privata extra Cathedrae Apostolicae sphaeram concesserat, ita remiserit ad Synodum tuo charactere in lignitam, ut ipsemet

Papa cum concilio fuerit judex aut horitati iarescindens illud pravi legium , haudquaquam hine inferre licet Concilij super Papa superioritatem. Et licet is Pontifex se solo ex sua christi Visaria potestate suprema hoc facere potuisset ; attamen quia ad confringendam Heriis rici Regis Teutonicorum proterviam, malignorumque calumnias retundendas, id mi

ni me suffecisset, ideo merito confugit ad existremum illud Ecclesiae medium Matth. II. ab ipsom et Christo constitutum, ut Duo, scilicet Papa Christi vicarium gerens charalierem,

una de Praelati Eeelesiastici sub hoe nomine congregati latrent sententiam rescissoria in

313쪽

Ad invisem perlarisas . a pravi legi j illius in publicum s. Ecclasae damnum emersuri. In cujusmodi adeo illorum Duorum, Papae dc Concili j auctoritativo conis sensu , tametsi subsit praerogativa majoris quoad nos, in ordine praecipβδ ad protervos conpluucendos, infallibilitatis: ex hac tamen majoritate minime evinci Concili uper Papam superioritatem,antehae fuit multimode probatum. Et hinc jam universa evanescunt corollaria,

quae in sine sui argumenti subintulit Elliesus. Sed quid pro tertia hic Theologus probare o

nititur ex Concilio vIs I. ssequenti canone ati ita se habente. Si quis rania esseratus audacia, quem atmodum Phorius o Dio corus, sive scripto,sipe sina scripto insanias qua dam contra CathedramCoriphaei ApostolorumPetri audeat jactare, eandem atque illi sententiam damnationis subeat. Si qua verὲOecumeonica collina Smodo, de R-ana etiam Ecclesia conis tropositi extiteris,licebit cum decenti reverentia de proposita quaestione veneranter percontari, respous mque admittere , ct sive juvari, sire juvare, nou men impudenter contra senioris Roma Ponti .cem siententiam dicere. .em proinde Cano nem Ellielius discutiendo negat, verbis postrimis a synodo VIII. adimi Concilio potesta- tem judicandi de Episcopo Roma no, utpoto verbis praecedemibus jam concessam , sed caveri, ait, ne impudeηter x audacter privati Episcopi, quales erant Photius de Diosicorus, sententiam in Pontificem dicant. Verum qua

rationeo erat Eulcsio , Canonis illius verba priora

314쪽

Papa, ae cincit

priora detorquere, ae s Synodus VIII. sub il. lis fecisset Concilio potestatem judicandi

Episcopo Romano, cum tamen ijs verbis ali ad non contineatur . nisi ut damnationis semen. tiae obnoxii lint, qui insanias contra Apollolia' eam Petri Cathedram audent jactare t Et quia in verbis posterioribus, dum intra Oeca. menicam Synodum oritur controversia deRomana Ecclesia, plus non conceditur . nisi ut licea eneranter percontari, bc juxta causae sta.

tum. seu juvare Romanam Ecclesiam, seu ab hac quomodo hinc potuit fieri illatio, ac si Synodus illa VHI. judiciariam suger Romano Pontifice potestatem Monciliooecum eis nico attribuisset φ.Si verba Canonis sincerὸ

ac expendantur, in aperto est, ita inister se conferri, quod circa Romanam Eccle. sia inveneranter liceat percontari ad effectum juvandi , ut ii ulteri is procedatur ad ferendam sententiam adversus Romanum Pontificem , ad redarguatur impudentiae,quae tamen procul abesset, ii Concilium etiam aces halum, ne discam Oecumenicum, haberin super Papa lup . Tioritatem.

Caput V. .

Reselluntur Exceptiones Ellies ante op

positae nonnullis argumentis:, quibus pro batur Papae super Ecclesam, seu Concilium acephalum suis' i perio iras. Pini

315쪽

Ad invicem si oriras. ' IMPOtiora hujus instituti argumenta hic pra

termittuntur ab Elii esto, ejusque proinde exceptionibus haud eliduntur. sed intacta relinquuntur in suo vigore. Ad cujusmodi adeo fortiores probationes in antecedentibus posuras Lectorem remittimus. s. I.

plura textibus ex Luca Dan. ut

timo desumptis.

AD Papae super Ecclesia seu Concilio ac

phalo superioritatein ostendendam , in. ducit Bellarminus sequentem ex Luc. ra. cap.

textum Evangelicum; His, putas, est fidelis sesevus o prudens, quem constituit Dominus super familiam siuam Hunc enim locum intelligunt Patres etiam de Pontifice Romano, juxta semientiam Hilarii Diaconi in commentarijs Episto- Iarum Pauli, Rectorem Ecclesiae, seu minds Dei, esse Romanum Pontificem. Sicuti enim Episcopi particulares sunt oeconomi in suis Ecclesjs, ita Episcopus Romanus est oeconomus Summus in uni versa Ecclesia. Quemadmodum igitur Episcopus ita est super familiam suam, ut non possit ab eo judicari & pruniri, sed a solo dilectore Domino, sic pari ter sentiendum est de Romano Pontifice re.

spectu universalis Σεcusiae.

316쪽

a Oturae verba non intelligi de iolo Romano Pontifice, sed de omnibus Episcopis Pastoribus, imo cunctis Christianis, uti tradunt Patres ab Elliesio allegati. Srcunia ex illo textu , vatenus accommodatur Romano Pontifici , si de universa intelligatur Eeςlesia, non aliud evinci, nisi quod Papae sit cura generalis totius Ecelesiae, competens illi ob Primatum ἀQuare Pontificem Romanum non eatenus esse oeconomum universae Ecclesiae, ut super hae obtineat quandam superioritatis praerogativam , sed generalem duntaxat inspectionem.

Refutatio istarum Exceptionum. - Uis negare ausit, eui claves Regni Caeo

clorum, id est , Ecclesiae, commisit Christus, esse illum servum , quem constituit Dominus super familiam suam φ Quis autem ruta ius neget, hanc Domini familiam esse ipsisti. mam Ecclesiam universalem, cujus ex diserto Christi verbo Deus Pater, una Christus eiusdem Filius est Paterfamilias Qirantum viis ergo ille textus vangelicus rectς accipiatur non de solo Rot OPontifice, sed de omnibus Episcopis & Pastoribus, imb praportionali.ur de omnibus Christianis . negari tamen ng

317쪽

quaquam potest, in sensu Litterati intelligi eistiam de Romano Pontifice , qua Ecclesiae cla ves obtinente , cum inde inita ligarudi & sol vendi potestate. Quare Papa ita est Oecononius universae Eeclesiae, seu Familiae Dei de Christi,ut, quam habet super ea inspectionem, si etiam jurisdictionis Christi vicariae. Merim igitur requiretur ab eo in judicio Divino, an se habuerit tanquam fidelis servus & pru- , dens, quem constituit Dominus iuper familiam suam 8 At ista voκ siver importat superioritatem jurisdictionis quoque Oecume riticae , Regni Calorum clavibus signatae. Consequens igitur est, ex illo sacro textu Ro manum Pontificem ita esse super Ecclesam, seu Concilium Acephalism, ut huic nullatenus pos

sit loquendo este subjectus , ejusve tubdi iudicio. Argumentum II. eae boannis ustinis

petitum,

II si christus petrum ita alloquituri pasce '

V oves meas. Constat autem , inquit Bel tarminus, Pastorem ita praeesse ovibus , ut

nullo modo ab eis iudicati possit. Exceptio Elliesiana, ias xeipit hie Theoloeus Hune tegis l, tum Evangelicum intelligendum esse de

318쪽

IM . . Conetly omnibus Ecclesiastieis Pastoribus, juxta illuar. Petris. Pasicite, qui in vobis est, Gregem Dei radstipulanturque Ambrosius de dignit. Sacem dor. cap. a. & Chrysostomus mil. χρ. inuatth Sicuti ergo ex illo sacro textu inferre minia me licet, Pastores universos Ecclesiae judici ci non esse subjectos, sic nec inde concluditur εPetrum , ejusque successorem Romanum, Pontificem, ab Ecclesia judicari non posse; maxime quod Christus illis verbis noluerit aliud significare, quam Verbi Divini pabulci fideles ceu oves de agnos suos esse nutriendosa Petro. Secundὸ. Bellarminum in argumen iis suis perpetua laborare fallacia , dum nomina Di pensatoris, Pastoris, & Capitis supponit, eodem modo convenire Petro ac Christo, cum tamen ex Gregorij I. Sixti III. ScIoannis VIII. sensu, Romanus Pontifex 'non alio mod0 sit Caput Ecclesiae, nisi quatenus est primum ejus niembrum, indigens ab universo etiam Corpore sustentari, ne firmitatem amittat. Et, si contingat, tale Caput aliquando sed morbidum, censuisse Turonense Conciliuria Cau. 33. melius esse , ut caput hiqu modi, si curari non potest, amputetur, quam grex per eundem

riatur.

Refutatio istarum exceptionum.

T Si eut Episeopi& Pastores Eeclesiae uniersae secundam partem solicitudinis Paso- ratis , a Papa saltem mediate in ipsos derivarα ,

319쪽

participiant de munere pascendi oves Christi, se eisdem proportionaliter accommodare licet petata Ilegata Christi Domini verba. At nulli praeter Petrum cum ordtae successionis indesi. nite dictum fuit a Christo opes meas. Nec excipere licet, oves Christi universas non Iam collective, prout sub uno Pastore Οecit enico Pontifice Romano, ceu visibili Ca- ,he suo , constituunt unam Ecclesiam, sed distributire duntaxat esse commissas pastorali Petri Cathedrae. tram illa ex Ioannis ultimo dein sumptaChristi verba ad effectum deducebant, quod r6. fuerat promissum de clavibus Regni Caelorum committendis Petro , ejus- ueCathedra Apostolicae usque in saeculi finem

duraturae, ceu Petrae, super quam aedificaretve

Ecclesia. Unde manifestum redditur, praean Iegata Domini verba respicere indefinit, oves Christi non tantum sed sub universali eollectione, Ecclesiae Catholicae constitilativa. Et hinc Romanus Pontifex in Concilio

Chalcedonensi vocatur Ecclesiue universalis Pontifex, ct Caput universalis Ecclesiae. Similita habet

sexta OecumenicaSynodus ιδ. actione dicendo,

quod prima Sedis Antistes sit universalis Ecclesiae, flani supra firmam fidei Petram. Et hinc Concianum Lugdunense sub Gregorio X. statuit, quod Romana Ecclesia obtineat principatum super universam Ecclesiam Catholicam. Quis ergo dicere ausit, priocipatum huqe non essσmperiorem Ecclesia univorsa, ejusque reprae- , ' ux lana

320쪽

sentativo Concilio aceρhalice spectato , sed huic subditum esse Summum Pontificem e Constat igitur, ex illo textu Evangelico .

Pasite oves meas, collato cum verbis Matth. ιε.

ad Petrum prolati sis omninb evinet; Papam non esse inferiorem Concilio , pr ertim acerbalice sumpto. 8. Secundὲ. Veritati consona non est imputa. tio Bellarmino facta , ae si perpetua laborarit fallacia, supponeηdo nomina Dispensatoris, Pastoris, ct Capitis eodem modo conven repet o ac Christo. ' Huie enim competit, esse primarium & principale seu absolutum Ecclesiae Caput, atque Panorem,Sacramentorumque, oc gratiarum Dispensatorem: illi vero convenit, esse Melesiae duntaxat militantis, in xerris vi bile Caput Christi vicarium . eique tubordinatum, mirilis adeo principale, as secuηdarium , ita obtinens primi intra Ecclesiam membri praerogativam, ut tamen indigeat ab unipersio corpore sustentari, ηι firmitatem siuam amittat: quae sustentatio subsinit singulariter, dum ejus sententiae rerum fidei decretoriae accedit consensus Concili j Generalis, ut sic ex Duorum, Papae Christum vicarie reprae entantis, ct consiense Ecclesiis intra Conis citium repraesentata , omnimoda & consummata obtineatur dogmaticae sanctionis firmi

riensis none in nulla hujus nominis Syno- dorum editionis Parisiensis repertum est. Faci Id tamen