장음표시 사용
331쪽
Indicenda Concilia, hujus tamen erat ratio quod Imperatores maxima Christiani orbis
parie potirentur, Conciliaqae in ipsolum ditione celebrarentur, legeque cautum fuerit, ne Coetus haberentur e Hum injussu ob seditionum suspicionem : praeterquam, quod ipsorum sumptu res tota perageretur.
Bini Quod Pontifices Romani habuerint praesidentiam in Concilijs Generalibus,
probatur sequenti inductione. Nam ex actis Nicani concili, constat, huic Synodo una cuinvito& Vincentio, Ecclesiae Romanae Presbyteris, praesedisse Hosium Cordubensem, quem fuisse Romani Pontificis Legatum, asseritur etiam in nasatione Concit Sardicensis. Concilio equidem Constantinopolitano I. Oecuismenico II. non interfuit Damasus Papa, ei, subd hic volucrisi Fpiscopos Orientis ad plenam Synodum convocare Romam, nisi justis ex causis se excusando , contra Macedoniais nos probassent, se animq& sententia conjunisi hos cum Occidentalibus Episcopis. Nihilominas ea Synodus eatenus ecepit esse oeis cum enica, quatenus confirmata fuit a Damaisso Papa in ijs, quae spectabant Macedonianae Haereseos condemnationem, fideique confirmationem: ex S. Gregorio Epist. ι is. & Phό-tio in Libello de r. Sonodis. In Ephesino Oecumenico III. Concilio sanctu in Cyrillum ha huisse potestatem Legati a Caelestino Papa constituti, evincitur ex Epyixaelestini ad Cy- Tillum.
332쪽
- rillum, relata Tomo I-Concisiorum editionis eoatoniensis. pag. 3'. Ex Leonis ad Concilium Chalcedonente Es Oia . . constat, Legatos ipsius fuisse ad istam quartam Oecumenicam Synodum taliter directos, ut ipsemet Papa in illis praesideret. Quam Romani Pontifi- eis intentionem fuisse ratam habitam a Concilio , constat ex huius ad Leonem actione 3.
vel in quibusdam exemplaribus 2νca finemrelaia Epistolis. Concilium Constantinopoli tanum II. Oecumenicum v. agnovisse, qubdpraesidentia sit debita Romano Pontifici, tu quet ex Epistola ad Uigilium in fine prinue synodi relata. In Concilio Constantinopolitano III. Oeeumenico vi. Praesides fuisse Legatos Agathonis Pontificis Petru & Georstium Epiruseopos. ac Joanne Diaconum, testatur 'tono ras invita constantini iv. patetque ex ipsa Syno
do. Concilium Nicaenum II. Praesides habuisse Adriani f. Legatos, eonstat ex actis Concilii, in quibus isti primi nominantur & subseria. bunt. ldem ostendi potest ex caeterarum ' Synodorum Oecumenicarum actis. Qibd ' vero firmitas Decretorum Conciliarium perideat ex confirmatione Romani Pontificis, evincitur, quod ea non interveniente, varii errores etiam circa fidem irrepserint ue uti
videre licet ex praesentis articuli fecundi Diriun
a . SextL Esio, non ex eujusvis Coetis convocatione, M in eo praesidendi jure concluda
333쪽
invicem sumerioritatis. tur stricta super eum Superioritas: attamen istorum jurium radix & ratio inspicienda est. Quis enim neget, jus convocandi Comitia generalia Regni Franciae,& in ijs praesidendi, Regi competere ex se premo Regiae Majestatis jure Monarchico λ At superius ostensum fuit, jus convocandi Concilia Generalia, dcineis praesidendi, radicari in 'charactere Christi vicario, importante claves Ecclesiae ceu Regni in ystici, absolutamque Cathedrae Aposto licae ae Oecumenici pastoralis muneris potestatem, cum indefinita ligandi auctoritate , 'super quascunque Christi oves non distributire tantum, sed collectipe spectatas, nempe qua unam Eeclesiam constituentes, sicque super Concilium etiam Ecclesiae secundum praecisionem mentalem acephalic. consideratae repraesentativum. Nequis ergo dici, quod jura illa convocationis & praesidentiae in Concilijs Generalibus non radicemur in superioritate Papae s i per Ecclesia acephalice sp ctata protensam.
V X parte nostra licet sertiὲ argumentari tum ex dicto Concilij Romani sub Sym
macho, Papa nunquam subjacuerit Minois rum judicio. Tum ex Leonis I. Epistola δ. scri- hentis: ad Petri Sedem pertinere curam timuersa
Ecclese. Tum ex Gelasiij I. Epistoia it. dicentis:
334쪽
stsed sacrosancta Romana Ecclesia habeat ρου
tem judicandi de omnibus, nec cuiquam licear de us judicare judicio. Tum Gregorij l. Epist. 39. q. a juntis: Petrum respondere potuisse ijs, qui eum culpabant, non esse ovium, Pastorem suum reprehendere.Tum Nicolai I. Epistola ad Michaelem Imperatorem dicentis: Iudicium Sedis Apostolica, quae Moeriorem non agnoscit,a nemine refricari posse. Tum Paschalis II. verbis in Capit. Extra te Elect. hune in modum relatis: In Co xiiijι statutum non inveniri, quo Romana Ecclesiise Iegem Concilia usta praefixerint, cum omnia Concutia per Romana Ecclesia authoritatem ob snt, ct robur acceperint, ct in eorum statutis Romani Pontificis patenter recipiatur authoritas. Tum eK sententia Alexandri III. relata in p. Licet. emtrade Elea. ubi statuitur: M Ori cautevelete dum esse Romanum Di copum, quamcateros, qηia si malus eligatur Pontifex, nullum erit remedium , cum non habeat δρeriorem, a qua deponi post . Tu ex Innocenti j III. sermone a. amrmantis
propter solum in fide peccatum posse ab Ecclesia j
dicari , in cateris Deum se habere judicem. Tram denique ex Bonifacii VIII. Extravagante. nam sanctam. asserentis , stupremam esse Romani
Poutificis potessarem , qua non nis a Deo pst j
Exceptiones Elliesianae. M. V Xripitur primὸ . Etiamsi Concilii Romani sub Symmacho sententia sui, mine Ign
335쪽
invisem speriorisar. 323norum loqueretur de Episcopis, non tamen loisi qui de Concilio Generali , sed de Concilio particulari quorundam Italiae Episcoporum. Adhaee loqui ad mentem Romanorum, quitum temporis existimabant, Pontificem a Synodo praesertim particulari, deponi non posse, nisi in casu haereseos: quoad mores vero reis servandum esse Divino judicio. Secundὲ. Leonis l. dictum verum esse, qudd a nempe Romanus Episcopus curam gerat universae Ecclesiae, sed distributim, non collectim sumptae. Unde non sequi, quod habeat curam Concili j Generalis. Imo tametsi ipsi incumberet cura, ut in ConcilioGenerali omnia fierent secundum ordinem, minime tamen fore consequens, quod esset superior Concilio Cenerali. Tertio. Gelas j I. sententiam non procede- as.
re de Concilio Generali, aut provinciali, sed de lingularibus Episcopis ; veluti pateat ex voce cuiquam , quam non posse intelligi dς Concilio, doceri ex scopo Epistolae sin qua agitur contra eos, qui nomen Acacij retinere volebant in Dypthicis. inartὸ. Uregorium I. non nogare, quin O- 2 ves aliquando pastorem reprehendere potu rint, sed tantum dicere, Petrum uti potuis ea responsione ; sed maluisse non ex potestaret sed ex ratione respongere. Posthaec enim adjici, Si ergo Pastor Ecclesia Apostolarum Priηceps signa o miracula ingulariter faciendo, non dedignarus
336쪽
est, in causa reprehensionis sua rationem humiliter
reddere, quaniὲ ni agis nos peccatores, cum de re aliqua reprehendimur, rep= ehensiores nostros ratione humili placare debemus. Unde patere, ait Ellieitus, scopum Gregorii non esse, ut ostendar, Pontificem non posse ullo in casu reprehendi& judicari ; imo contrarium inferri ex facto
Petri. Deinde illum Pontificem non loqui de Concilio, aut Ecclesia, quasi Petrus non potuisset reprehendi a Concilio, sed loqui tantum de privatis quibusdam reprehensoribus. Quinto. Nicolaum I. non asserere suam auctoritatem Concili j auctoritate majorem, sed tantum Sedem suam quavis alia majorem sait enim,patere profect3 Sedis Apontolicae, cuius auctoritate major non est, iudicium a nrmine fore retractanda n. Quare illum Pontificem sedem sua in cum aliis Episcopis comparare , ted distributim,non collectim cum universis Episcopis in Concilium aggregatis. Alioquin vitio laboraturum , quod ait S. Augustinus, nempe universum singulis partibus meritὸ praeponi. Sexto. Oportere, Paschalis II. teli imonium benigne explicare, cum certum sit, Concilia leges omnibus Episcopis, atque etiam Romanis dixisse. Sic Concilium Antiochenum& Arelatense sua decreta per litteras signi' ficasse Romano Episeopo, ut ea mandases e Xe-cutioni, ipsosque Romanos Pontifices nota semel fuisse protestatos, se obnoxios esse le-
'ibus latis a Concilijs quate Paschalis verba
337쪽
intarem superiori ars. Iubenigne interpretanda esse de potestate dispensandi sapienter a Canonum observatio. ne, quae Romano Episcopo prae caeteris comperit. seρtim). Alexandri III testimonium non 3 a. referri bona fide, non enim dici ab ipsis, nubium esse remedium, si malus Pontifex lit electus, ted tantum non posse recursum haberi ad superiorem , dum ruillum scilicet Conεilium est convocatum. Unde majorem ca telam in ejus electione adhibendam esse, quia non facile convocatur Concilium, nec potest a superiore Episcopo , quemadmodum caereri, judicari. Octaνδ. Innocentii III. testimoni upa videri 33. an eorum stare omnione, qui tenebant, Pa- .pam ob tam fidem deponi posse ; sed forte per fidei negotium ibi intelligi etiam pravitatem inemendabilem, quae universae ossiciat Ecclesitae. Unde scribendo ad Philippum Regem Francorum dicare s si absque Generalis Concilij deliberatione ipsum separaret ab u-.xore sua , ordinis oc officij periculum sibi im-
Nono denique. Bonifacij VIII. Extrava. gantem Omni ratione dc auctoritate destitu- .. zam esse, quam se nihil omnino morari.
Resutatio istarum Exceptionum.
338쪽
' rapa, a Symmacho tam diseriis verbis asseveravit Papam nunquam subjaeuisse Minorum judicio , oportet, sub ista voce Mineram intelligi, quo quot in auctoritate Oecumeni ea Clarium
Ecelesiae, indefinitaque ligandi & sol 'endi potestate , nec non in firmitate Petrae, suprequam aedistatur Ecclesia , aequiparari non possint eum Papa, hi lce universis praerogativis Nattia i 6. Divinitus dotato. At Concilium quam tum vis Generale acephalum, fine vieario Christi charactere pectatum, nequit attingere ad sublimitatem illarum praeemi - mentiarum, quia secundum Christi effatum
inde uita ligandi & solvendi potestas , una
cum omnimoda per Christi assistentiam inta libilitate non promittitur Concilio, nisi qua auctorinato per Ct tristi Nomen vicarium Papae proprium. Nequit ergo Romanus Ponti.
Dκ unquam subiectus esse Coneiiij Hephesi
iudieio, nisi in casia haereseos, a Capitis Ecclesiae praerogativa Papae hareetici personam ipso iure Dirino dejicientis. Seeundo. Leo I. dicendo Romanum Episcopum gerere curam universat Ecclesiae, nequit loqui de alia causa, quam ea , quae stipata est auctoritate clavium Ecclesiae. Eo istis autem , quod vox T. universia Eecissa importet collectionem universorum fidelium sub uno Pastore visibili ineumeni eo subsistentem, nequit illa cura non complecti Ecia Hesiam collectim sumptam, nisi manifesta involvatur sontradictio.
339쪽
Ad invium δεῖ remitas. RasTretio. -d Gelasius I. loco citato loquatue 3 non de singularibus duntaxat Episcopis,'dde Concilio etiam Generali acephalicὸ considerato, evincitur ex contextu, cum ibidem dicatur.
a Sede Apostolica nullius judicio subiecta, neminem appellare posse: quae verba in veritate rei haud subsisterent. si a Romani Pontilicis iudieio fas esset,appellare ad acephaIam Genera-
utiari . . Eo ipso, quod Petro fas fuisset. ijs, 38. qui eum culpabanr, ex poIestate respondere , quod nullius judicio coercitiτο subesset firma jam subsistit ejus super omnes superioritas , cui nequaquam obest , quod 'ad fraternam coris rectionem non sit dedignatus, humiIiter red. dere facti sui rationem. Quintὲ Nimis anerta est Nicolai I. vox dicentis: SedemspostoIicam non agnosceremperiorem, quam ut eam detorquere liceat ad Sedes privatas Episcopales, ac si Apostesica Sedes his tantummodo, non autem Concilijs acephalis
sextὸ. Paschalis II. testimonium, dum ne- 4I. gar, Romana Ecclesiae posse a Concitijs, praebertim acephalis, legem progi, eatenus evincit Apost lieae Sed is superioritatem, ut huic tamen mini-'me obsit, quod Papa , quoad vim directipam ex altioribus fidei principijs teneatur , obseruare leges a Concilijs Oecumenicis, imo etiam a seipso latis ; uti in antemrabas extat proin batulli. milium porroAntiochenum&Αr
340쪽
44. 326 . Pana , ae Conrio . latense sua Mereta eatenus signifieabant Romano Episeopo , ut hie ea per suam Christi vicariam auctoritatem firmaret ,-sic firmata.
consequenter non ministerialiter i nitar subditi, sed auctoritative ceu Christi vicarius executio. ni mandaret.
Septimo, Dum Aleκander III. negavit , posse a Ponti see haberi recursum ad Superi rem, non fecit illam restrictioneni ab Elli so ast etiam , sed absoluta superioritatis respe- ou Papae negatio, manifeste infert, Concilium, praesertim acephalum, non habere jus stiperioritatis erga Papam. 'octavL Innocentius III. asseverando , se propter solam infde peccatum posse ab Eeelesia judicari, in caeteris autem unice habere Deum
judicem, nimis evidenter eκcludit Ellies j et nsam, ac si sub negotio fidei intelligeretur etiam pravitas misum inemendabilis, uniper e sciaetis Ecclesia. Nec obstat, quod ad Philippum Francorum Regem seripserit, ubi Regem separaret ab uxore sua, faciendo divoristium vinculi matrimonialis, sicque adeo hia-jus tolubilitatem - haberet ratam , incursu. rum se ordinis οβcij m periculum: quia ea solubilitas eum iureDivino pugnans,ipsum redarguere potuisset haereseos. Nono denique. Bonifaci j VIII. Extravagans non asserit duntaxat, sed ex Divinis Litteris probat supremam Romani Pontificis potet a-