장음표시 사용
51쪽
quem superioritatis characterem, constat
Undecimo opponet denuo adversarius, in morum quoque decretis concilitaribus , uniνεν σι Christi fideles concernentibus, quatenus Pontificiam Najestatem condecet, ese vim constringendi ipsum etiam Papam. An non igitur hine inferre Ii-' cet Papa bubiectionem erga concilium Oecumeniacum, ejusque decreta quoque moralia verum haeci objesito eodem eliditur modo, quo Doctores, respondere solent isti quaestioni a Theologis moveri solitae; Quomodὸ sicilicet legislaιον te xeatur fluis legibus t In Concilio namque o M. cum enico tota ipsius auctoritas legislativa superstruitur toti Hierarchico Ecclesiae Coryci ri, ex Capite dc membris Hierarchicis coaduis nato, sicque adeo decreta Conciliaria respicis' unt ipsum quoque Pontificem cum Patribus inibi congregatis indi visibiliter coneurrentem' em auctorem ae Legislatorem suum. Sicuti ergo eκ hoc, quod Legislator, modo inserius msplicando, reneatur suis legibus, haud infer. tur, Legislatorem esse sibimet subditum , siequantumvis Papa obstringeretur conciliaribus morum decretis, minime sequeretur, esse scitiisiectum Concilio oecuinenico. Res igitiae , ista hunc in modum expediri solet . quodnςmpe obligatio legum a Summo Principe la alarum, nos in vi illarum , sed ex essicacia L :gis aternae, quoad vim directiνam, non autent adriram, assiciat ipsum. Quae responsio tanta
52쪽
invium siterioritas. δ magis locum habet in legibus a Conoeilio etiam Oecumenico sancitis, quanto ceristius est, non minorem in Pontifice extra, quam intra Synodum esse auctoritatem legis-atibal iri repromissam, In vi eujus adeo auctoritatis supremae, utpote Christi gicaria , nequit Pontifex constringe legibus moralibus in Concilio Oecumenicolatis, utpote a semet etiam comprobatis, nisi in vi altioris principii, Deo formatiter immanentis, sed rinualiter ad extra in leges etiam humanas se transfundentis.
Sed pro duodecimo disquires; quodnam sit sti, istud principiam Dirinum, vi cujus fiummus etiam Princeps legibus tirilibus, ct Summus Pontifex siuis,
ct concilθ Oecumenici moralibus quoque decretis a ap. n. Obstringitur ρ Hujus rationem accipe ex seis Φ3.quenti fundamento. Quemadmodum nempe causae secundae operari nullatenus possunt , nisi sub Primae Causae influxu tam praevio, quam concomitante: sic quaevis a Deo communiocata hominibus potestas legislativa, per sui a Lege AEterna dependentiam essentialem non potest imponere ullam obligationem, nisi ipsam et Lege AEterna ad illam actualiter concurrente, ex hoc autem actuali Legis aternae con cursu accipit lex humana vim in eonscientiae etiam foro sub culpa mortali de poena aeterna obligatoriam. Sicuti ergo lex humana essentia. liter debet esse ordinativa in bonum Cosiluni
53쪽
δy P a, ac conem nae se insinuans, eique in conscientia obligario
vim Sc emcaciam conferens, assicit omnes illos, quorum tanquam unius Corporis seu
politici , seu mystici membrorum est, executivὲ eurare bonum publicum vi legis intentum. At vero Summi Principis respectu Reipublicae seu Status politici ,&Summi Pontificis tanquam primari, te spectu Ecclesiae membri est, montant uiri gubernative & architectonice, sed executive, o quoad viam executionis exemplativδ pro. curare bonum publicum. Erpo Lex AEterna
legi humanae vim ac efficaciam , in conscientia obligatoriam imprimens, ut se asticit supre. mum quoque Principem , ipsum adeo Summum Pontificem. At quatenus Lex AE terna efficaciam conscientiae obligatoriam, imprimit - legi hutnanae, ut sic obligat ista, sub illo ipso virtutis motivo, quod per legem est per se immediatδ intentum ac definitum. Ergo sub hoc etiam specifico virtutis per Concili j Oecumenici decretum intentae motivo, & non tantum sub generali alicujus cum Republica conformabilitatis ratione lex a Principe, seu Sumo Pontifice , intra Concilium etiam lara, obligat ipsum in conscientia. Eo ipso autem, quod talis obligatio si praecise ex Legis AEternae legi humanae virtualiter se insinuantis concursu ac efficacia, non autem e' lege, qua formaliter emana mea Principe, seu Concilio Oecume. nic Q, Oportet . ipsam tenere solummodo
quoad rim conscisntiae propriam ,
54쪽
non autem quoad vim coactivam sora externo ea tenus convenientem, ut respiciat legem humanam, prout est formaliter emanans a Legis. latore humano. Constat igitur, obligationem legum a Principe latarum ex vi Legis AEternae obligare suum legislatorem in foro dunaxat cim cientiae secundum vim directivam , non ampam. Unde imperator ultimo Institui. Quibus modis testamenta infirmentur , ait: Licet,
Iegibus soluti simus, in foro scilicet externos attamen legibus vipimus, foro scilicet conis scientiae. Deuelmotertiὲ replieabit fortassis adversarius. si Pontifex aut v i. aut legibus injuste latis , a-h6Ve modo Ecclesiam des ruere nitatur, aut 3 .ων horum jura & bona injuste invadat, atque mo- ast a. nitus non resipiscat, posse bello & armis coer- 4ν. ceri , omnique ratione ad jus naturalis defensionis spectante compesci ue veluti probare
dicuntur Turrecremata lib. a. cap. ro6. bellar- minus de Conciliorum auctor. lib. a. cap. ult. ad a. argumentum. Quod Auctor Regalis Sacerdotj Iib. 2. I . n. - . comprobat sequenti ratione. Quod nempe in casu ejusmodi non resf- statur Papae, sed injustae ipsius invasioni, nec in illum exerceatur Jurisdictio, sed tantum jure defensionis agatur, quod jus non in Jurisdictione de auctoritate fundatur, sed in facultate naturalis juris , eui noscitur ipso quoque Pontifex subjectus esse. Ex tota causaas. q. r. Quod si proinde hoc defensionis jus
55쪽
erga Summum Pontificem competat alicuico, praecipue Regi, quanto magis convenit
Concilio alicui ex totius Christiani orbis Episcopis conscripto p Hoc vero nunquid , priusquam decernat super injustis Papae aggressionibus, faciet processum juridicum,sicque adeo judiciaria auctoritate formabit sentenistiam super injustitia aggressionum ρ Nui, quid
ergo processus ejusmodi redarguit Papae eriga Concilium subjectionem aliquam ρς . Verum ad istam ex parte adversa obj ctionem in promptu est responsio. In illo statu, quo Papa denuntiatur Ec clestiae seu Conis lcilio Generali, esse jurium alienorum injustus aggressor, inprimis non intentatur actio aliqua adversus Papam, qua Summum' Pontificem,sed contra ipsius persenam, qua privaram, nequeunt enim iniustae ejusmodi aggressiones promanasse ex auitoritate Cathedrae Apostolicae, quae per Christum est coarctara unice ad bonum ac sedificationem Ecclesiae; quare tales injuititiae respiciunt privatam duntaxat Papae personam, quae proinde si deferantur ad Concilium generale , ne tunc quidem, oportet, judicium ferri super Papae persona, ejusque actibus , qua intra ipsum consisten- ltibus: quippe cum ipssstina etiam Summii Pontificis persona per characterem auctoriis ltatis Apostolicae in tantum si sacrata, ut su- lper ipsam, quamdiu manet in statu certo Pa. l
56쪽
judicium Concili j Generalis ferri duntaxat potest super juribus alicui fidelium injuriam
passo inexistentibus, atque horum violationibus pasipis, qua effectibus extra Papae suppositum egre itis, de in altero fidelium tam moraliter, quam physice receptis. Quarum adeo injuriarum judiciaria prae habita cognitione, si Papa praemonitus, Concilio Generali deferre nolit , non potest equidem judicialiter contra ipsum decerni, potest tamen auctoritativa declarari jus defensionis , fidelibus inique laesis per naturalem aequitatem competens, ad armatam usque res stentiam, ac jurium talium vindicationem. In cujus modi tamen vindicatione Rex inique etiam laesus, neque attrectare, seu offendere potest seu ipsam Papae personam , etiam qua privatam, seu jura Ecclesiastica, seu bona Ecclesiae Romanae appropriata , utpote non ad privatam Papae personam, sed ad statum Ecclesiasticum spectantia. Constat igitur, ercpraeadducto partis adversae argumento haud in
quaquam coargui aliquam Concilij super Papa superioritatem , sau potestatem judiciariam. Decimoquartὸ obijciet denuo Adversarius. In casu saltem haereseos, subdi Papam Tri-hunali judiciario Concilij. Tunc enim a Conis cilio judicari , deponi posse, patet ab exemplo Honori j I. relato in Octapa Synodo Acti 7. ct in Capit. Maiyimus. ι - . Cap. SA
57쪽
Papa. dist. o. Cap. Novarias us. I. q. Cap. Didicimus. Cap. Acatius. I. Capιt. Opes. q. r. Verum ex nostra parte est in promptia responsio. Concilio equidem acephalo etiam esse in ea se manifestae haereseos aliquam, non iam super Papa, sed super ipsius privata persona autpote a Papatu ex tunc remota, veram
Tram, declaratoriam potestatem de Papatus amissione, per ipsum met jus Divinum sancita, dc in vi hujus Divini juris Q- um estectum jam praevie sortita. Unde tota Concili j Generalis potestas erga talem Divi. nitus exauctoratum Papam haereticum, unice tendit ad auctoritati re fidelibus inanifestandam Papae depolitionem Divinitus sancitam, executionique publicae demandandam, conis formiter Can. Si Papa. dist. - o. ubi sic habe rur et Culpas Pontificis redarguere praelumit nullus moris talium, quia cunctos ipse Iudicaturus, a nemineo judicandus, nisi deprehendatur a flue devius. Cui enim alteri nisi Concilio imperfecte det,. materialiter pro runc Generali, pro casu hae- n. O. reseos seu a fide deviationis poterit esse auctoritas judiciaria super Papae persona, ipso jure Divino jam deposita Cujus ratio est. Quia ex characteie Pastoris Oecumenici Papa est Caput Ecclesiae, nequit vero Caput esse Ecclesiae, nisi sit ejusdem membrum. At Ecclesiae,ejusque membrorum quidditativa forma est per fidem. Quando igitur Papa per haeresim formalem excidit a fide Divina, ita de nit
58쪽
invitem superioritas' snit esse membrum Ecclesiae, ut ex iure Divi no, jam non sit ipsius Capur, seu Pallor Oecumenicus. Ergo Ecclesia super Papa , quoad Lam privatam personam facto haeretico,
diciariam auctoritatem non aliter exercere
potest, nisi declaratoriam de Papatu per jus Divinum amisso sententiam proferendo , nec adeo super Pontifice, sed super homine, qui jam des ij t esse Papa, aliquam praetendere potest superioritatem judiciariam. Decimoquinto . Rursus opponi potest ex s7. parte adversa, Ecclesiae convenire superioritatem super Papa, si fuerit intrusus , id est, non electus juxta formam praescriptam in Concilio Lateranensi Can. r. ct Bulla Gregorii. quae incipit: AEterni Patris: vel si ejus elegioni intervenerit aliquis' error juris Divini, seu naturalis: vel si ejusdem electio fuerit Simo. niaca; uti decernitur in Bulla Irali, tr. quae incipit: Cum tam Divino. vel denique, si electio Papae facta sit per metum gravem ac injustum. Ex Concilio Constantiensi Seg. 3ρ. In quibus adeo casibus eatenus nulla erit Papae electio, ut hinc arguatur subesse Juris Canonici dispositionibus. ,
verum ex hisce fundamentis minime evin. citur Ecclesiae se per Papam superioritas uti mox demonstrabitur. Etenim non potest qui Lquam esse Papa antecedenter ad legitima Papatus collationem. Haec equidem iubsistit ex
ipso iure Divino: eo ipso enim, quod Christus
59쪽
Oeeumenici Pastoris ossicium pro perpetua Ecclesiae statu sanxerit, redditur hinc consequens s claves regni caelorum cum perpetiata Ecclesiae statu vi juris Di vini connexas per siaciscessione ab ipsom et Christo constitutam, coriis
ferri Sumo Pontifici Petri legitimo successis ri. In quo diversa est ratio successionis circa ordinarium Petri Apostolatum, & delegatum Judae sinprimis destinatum, sed Μathiae in locum lillius subrogato comissum Apostolatum , cum ille, utpote perpetuus, ex prima sui origine esset transferibilis in successorem: hic vero , utpote personalis non haberet successionem , nisi quae speciali, sortis Divinae signo fuerat designata cum delegationis Apostolicae in Nathiam actorum cap. r. Divinitus collatae plenitudine. Quandoquidem igitur ex solo Petro superstes maneat Apostolatus in sucis cetares pro perpetuo Ecclesiae statu transferibilis, ita ut ejus collatio si ipso jure Di vino constituta: idcirco penes Ecclesiam non est alia electio Papae, quam designativa personae; adeo ut hac designatione post Summi Pontificis obitum peracta , Apostolicae potestatis plenitudo in personam sic designa. tam derivetur eκ ipsissimo illo iure Divino, lquo per Christum sancita fuit Oecumenici Ecclesiae Pastoris perpetuitas. Super Papatus igitur collatione, cum sit juris Divini, nulla potest esse Ecclesiae superioritas: bene tamen
iuper electione designativa perlonae Petro
60쪽
inoicem cluperiorisas. nnae cessurae, sicque potiturae illo Divinar collationis jure. At sicuti haec Hectio active sumpta
Hon assicit Papam , sed eligentes : passii re vero spectata noscitur antecedens Papatus collationem, estque actus ab hac distinctus: sic quatenus Ecclesiae auctoritas super eam designati vani seu active lumptam ele-oionem protenditur, nullatenus importat aliquam super Papa superioritatem, sed supra personas tum eligentium, tum electi, pro statu, quo necdum i apa est, sed primum pro posteriora redditur particeps illius juris Divini, per quod constituitur Summus Pontifex. Decim exto & ulrimo urgebit Adversa. s'. rius. Concilio Generali esse auctoritatem &superioritatem super Papa saliena dubio, sic piso.
enim Concilium Constantiente ad certum a 3 r. n.
Ecclesiae Caput obtinendum , sup eo Papa dubio processum rudiciarium instituendo, noscitur omnino praetendisse auctoritatem super Papa hujusmodi.
Verum dum subest dubietas de valore electionis Pontificiae, vel dum Ecclesia certis cari non potest de legitimo Pontifice, tunc equidem exemplo Synodi Constantiensis, licet Ecclesiae processus judiciarius circa Papam dubium: hinc tamenConcilij superibritas minime evincitur, nisi super Papae dubi j persona, qua secundum Ecclesiae judicium non Papa : contra quem adeo proceditur , ad ju-