장음표시 사용
61쪽
26 Reges tereae quos male gesta Dedecorant, similes ne videntur Apris ursis tigridibusque ΤHi maiores sunt ne latrones Terrigenum , rabidive leones , Unguibus accipitres Iue rapa es. Coti tigit Antiocho et Pharao iii, Herodi miseroque Pilato Idomentanea Perdere regna , Cum sociis Acheronta subire. Sic semper reprobos mala damna Assiigunt nimis ilic et in aevum. Quid floretis tempora proles Ardentes ostroque decori, Quos expectat clibanum ignis, Quem nec laedet roscidus imber TQui dominum lucis nec amatis,
In tenebras vos exterior sIbitis: illic gloria vestra
Aruns marcebit sinc sine. Iustos vero celsa corona
Septem speciosiora sunt aliis creatu vis Dei, ut Sapientes serunt, caelum innubiale quando argenteo CO- Iori mirabili similitudine comparatur: sol in virtute sua quando reciprocis cursibus in splendore gloriae suae habitatores mundi inluminat et luna in integritate nudataque facie nubibus recedentibus , quando proprio eursu solis vestigia investigat; ager fructuosus quando divorsis storibus nodisque crispantibus depingitur; Disitirco by Cooste
62쪽
varietas maris quando serenitas caeli nubiumque placidis fluctibus in littoribus pulcherrime ostenditur et chorus iustorum in una fide habitantium et rex pacificus in gloria regni sui , quando in aula regia ostensis muneribus donisque traditis multa beneficia praestat. Rexetenim iustus et pacificus laeta facie bona dividit, et
uniuscuiusque causam diligenter meditatur . et insirmos et pauperes populi non despiciens, cum seniorum et prudentiorum consilio et . iudicio vera iudicia loquitur, malos humilians, bonosque exaltans. Dies eius cum gloria extendentur, et eius memoria in aeternum manebit. Princeps pacificus tamquam noridus
et sertilis est in proximo paradisus , et quasi vinca honesta copioso habundans fructu , Omnem a splendore conspectus sui conturbans discordiam, qui dum pacem in aula suae mentis amplectitur, procul dubio mansionem praeparat Christo , quia Christus pax est, et in pace requiescere cupit. Porro ubi pax est, in disputationibus veritas , et in operibus iustitia invenitur. Sicut ergo providus gubernator procellosi maris pericula arridente temporis serenitate evadero nititur, sic rector pacificus serena mentis tranquillitate ac pacis concordia impetus discordiarum sedula deliberatione compescere meditatur. Quem trinam Pacis regulam cou- Servare oportet, hoc est supra se, in se, iuxta se;
quia erga Deum , et in se ipso , et circa proximos debet esse paci sicus. Tantum est enim Pacis bonum, ut etiam in rebus terrenis atque mortalibus nihil gratius
soleat audiri, nihil desiderabilius concupisci, nihil postremo melius inveniri. Fructus autem Pacificae mentis est, erga subiectos et amicos benignam ostendere misericordiam simul et clementiam , quibus virtutibus tam Pius regnator quam eius regnum gloriose Conser-
63쪽
vatur; testante Salomone qui ait: misericordia et veritas custodiunt regem , ct roborabitur clementia thronus eius. Non enim quicquam est quod honum rectorem melius populo savorabilem atque amabilem commendet , quam clementia et paci sica Serenitas. Haec , ut alios causa brevitatis omittam , Augustum Caesarem fecit celeberrimum et haec Λntoni nos , magnum quoque Constantinum , Theodosios , Ceterosque magnificos principes sublimiter beatificavit. Eadem quoque magnum Karolum tuter cetera virtutum insignia in sacratissimum prae ceteris terrarum priueipibus au
gustum dedicavit. Haec Ludovicum piissimum ad ordinavit imperatorem. Et quid plura reseram Certe s renissima pietatis clementia gloriosos principes et glorificavit in terra , ct consortes sanctorum collocavit in caelo. Quippe qui non solum sua , sed et totos seme ipsos omnipotenti dederunt. Nihil autem ab iusto et Pio rege donandum est, nisi quod sit beneficium. Beneficium autem si ad aliquam mercedis remunerationem in hoc sacculo refertur , interit atque finitur. Nec enim possumus id habere integrum , cuius pretium nobis Persolutum est. Unde non tam beneficium sed Potius commercium dicenda est talis largitio. Danda sunt vero Muesicia , quae data boni principis famam pietatemque et iustitiam non laedunt, iuxta dignitates per-
Sonarum et utilitates rerum , non secundum cupiditates accipientium , qui iacile sibimet denegant; quia quod dissicile aut impossibile est, improbe atque utro
citer exposcunt. Unde Nerva imperator dicebate amici Cum se mereri omuia praesumunt, si quicquam non extorserint, atrociores si unt. In omnibus itaque largitionibus temporalibus servanda est mensura re laque
in donatione intentio, ut pro salute rei publicae et Diqiligod by Corale
64쪽
sanctae utilitate occlesiae proque caelestis indeptione gloriae bonis melioribus optimis cuncta Per sereni principis munificcntiam distribuatitur. Conditor supernus orbis imperator omnium Ipse cuncta quae Crcavit pulchra socii artifex. Inter haec creata, septem Pulchriora praena inent, Picta caeli sphaera lucis emicaute gratia . Alma solis inter astra candidansque gloria, Ac reserta post bicorne luna stemma lumine ,
Fructuosus et virescens hortus flore germinum , Thetyos serenitas quae visa mulcet Omnium , Sanctus et chorus piorum te Deum colentium , Gloriosus atque rector optimus Per omnia , Liberalis et serenus sanctitate praeditus,
Acquitate puritate cordis ille praeminet, Quem tremit superbaque reprobum ceIsilas, Qui bonos honorat sponte largitate regia. Pacifer et beatus ille sit sicuti vinca, Trinitatis est imago digna sorte caelitum.
C A P. X. Sed inter haec aliud quod est sciendum , quoniam
ut sapientes perhibent, sunt octo columnae, quae lartitor regnum, ii isti regis sustentant. Prima columnaveritas Est in omnibus rebus rogalibus. Secunda columna patientia in omni negotio. Tertia largitas in muneribus. Quarta persuasibilitas scit assabilitas in vorbis. Quinta malorum correctio atque contriti O. Sexta botiorum amicitia atque exaltatio. Septima columna Ie-vitas tributi in populos. Octava aequitas iudicii inter divitcs et pauperes. Hae sunt itaque Octo Columnae , quae regnum iusti principis ut in tinc saeculo stabilitant, alque ad aetcruae stabilitatum gloriae Perducunt.
65쪽
Fabrica nulla tenet stabilem per tempora formam, Si non fulturis nixa sit illa suis. Nec stabilire queunt splendentia lumine templa , Aula nec et regum his sine sirma potest. Iusti rectoris propriis sic stare columnis Publica rcs poscit propitiante Deo.
Prima columna micat veri speciosa decore. At patiens regimen rite secunda tenet. Tertia laretinua meritis dat munera dextra. Quartaque blandiloquax dulcia verba sonat. Quinta malos reprimit, miro Zeloque Coruscat. Gaudet sexta potens magnificare bonos. Septima clementer populi levigatque tributum. Ast Octava regit iustitiae trutinam.
Nititu P his solidis res publica sulta colum uis , Sicuti mons Sion his stabilisque manet.
Cum itaque his octo columnis regiae potestati S emi
nentia sulciatur, decet ninabilem Deo rectorem causam sui personalem utilitatibus postponere ecclesiasticis, ut in quantum memor est beneficiorum Dei, quae illi su-Purna gratia concessit , ita tantum beneficii largitorem honoret. Tunc vero honorare altissimum bonus priu-C 'Ps cognoscitur, cum illorum qui laborant in agro dominico , tamquam magni regis dispensator , adiutor et Protector ossicitur. Certum namque est quod lauto Propitius causas torrcni principis Omnipotens sua Pietate disponet, quanto de sua, sanctae videlicet ecclesiae, causa illum sollicitum esse viderit. Itaque providus rector studeat sacere quae Deo sunt beneplacita ,
si ipse desiderat, ait Deus faciat quae sunt illi pro-
66쪽
deat quatenus synodales conventus per singulos annos
bis vel ter sieri iubeat, ut quod ad verum Dei cultum pertinet, quod ad ecclesiarum ipsius reverentiam , et ad honorem pertinere Cognoscitur sacerdotum , vel quid contra mandata Domini gestum sit, In ipso reverendo atque unanimo discutiatur conventu, ut quicquid bono actum sit, corroboreturοῦ si qua vero sunt male gesta, in melius corrigantur. Ubi et ipsi praepositi oportet ut investigentur qualiter suis ministeriis sum gantur, vel quomodo Plebem sibi commissam lam caelesti informent doctrina, quam sanctae conversationis imbuant exemplo. Quae o muta si cum pacis unanimitate et canonica iustitia subtiliter pertractentur, Ductuosa utilitas sanctae ecclesiae gigra itur, ac reverendi rectoris , cuius benivola deliboratione scilicet et auctoritate haec aguntur , magni suminarium Propagatur meriti. Nam pretiosa religiosi principis est corona sanctum episcopor uni conciliunt , in quo famosissimus magnus videlicet Constantinus imperator exultans in Domino gloriabatur , qui collectos ex omnibus sere gentibus quae sub caelo sunt, quibus Claristi praedicatum erat evangelium , viros sacratissimos plus quam trocentos piscopus tam doctrina quam miraculis eoruscantes, propter catholicae discussionem fidei in nuum,hOC est ni caenum , congrogavit concilium. Unde et hie huc usque mos christianus inolevit, ut apud omnes orthodoxos ecclesiarum principes s3nodales fieri conventus decernatur , propter necessarias sanctae ECcIesiae utilitates, quae nou nisi synodalibus investigari conciliis atque canonicis desiniri sanctionibus debent. Unde cautum et humilem et valde circumspectum DPor-
67쪽
tet esse regem ἰ nec quicquam de negotiis ecclesiasti eis iudicare praesumat, ante quam Unodalia statuta cognoscat. Siquidem ecclesiastica iudicia valde sunt coram Deo periculosa , nisi cum maxima Proserantur iustitia; praecipue si per callimpniosos accusatores et
mendosos testes , qui innocentes sunt examinentur absentes, quod est christianitatis alienum. Unde et illud in evangelio legitur e numqii id lex nostra iudicat hominem , nisi audierit ab ipso Prius et cognoverit quid iaciat 7 Pius itaque rector tamquam luminosa pupilla
primo quod iustii m et legitimum est secundum cano-nonicas sanctorum episcoporum sanctiones Perspicaci ter adtendat; dehinc consensum ntque auctoritatis adminiculum his quae sunt vera et iusta adhibeat. Perse vero nullatenus de talibus praei iudicium faciat, ito sorte errando nute cotis pectum Domini culpam aliquam detostabilem incurrat. Unde venerabilis memoriac Valentinianus imperator cum a sanctis episcopis rogaretur quatenus dignarctur ad emendationem sacri dogmatis interesse , milii , inquit, cum minimus de populo sim, fas non Est talia Perscrutaric verum sacerdotes , quibus haeC Cura os , apud semet ipsos congrcg ntur ubi voluerint. Et haec quidem dicebat imperator iam virtute humilitatis praeditus , quam Diri timore munitus , ne sorte ODsenderet altissimum si sua propriam praetulisset Potioribus sententiam . Hoc ipsum socii , ut praedixi , Inagnificus et sapientissimus imperator Constantinus , non in sua sed in sanctorum prudentia sapientiaque episcoporum considens. Hoc beatus Iovinianus Deo amabilis princeps fide inconcussa servavit; qui dii in hostis ossi l arrianae persilinc atque sectator alicaciti decretorum concilii , ex momentaneo terrestris imperii
68쪽
sastigio aeterni sibi gloriam regni comparavit. Quid
reseram de duobus sacratissimis divina Praestante gratia imperatoribus Theodosiis 3 qui in tantum omnipotenti placuerunt, ut regias purpuros, SCOPtra quoque et apicem imperatoriae dignitatis divinis pracceptis ot canonicis institutis Domino inspirante subderent, ac pium Zelum erga Dei ecclesias indefessa caritate semper bat,erent. Unde illos universorum dominus sublimavit in terris, et post Praesentis gloriam solicitatis tamquam dilectos sibi ministros in aeternum beatificat in caelis. Sod si quis est taut arum aemulus gloriae principum, si quis christianus rector feliciter et glorioso in hoc saeculo regnare desiderat, et ad Palmam sempiternae beatitudinis pervenire contendit , illorum fidelissimam erga cultum Omnipotentis imitetur devotionem, Seque benivolum, cic me litem , in iudiciis districtum, in cordis humilitate mansuctum , in visceribus misericordiae compaticntem , in largitate munificum , in Zelo qui secundum Deum est sui mineti in circa Dci
ecclesiam sollerted exhibeat, si consorti O supernorum civium cum sanctis et iustis rectoribus regnare Perenniter pro urat.
Princeps magnificus quem Deus extulit Ut praesit populo sceptriger inclytus , Debet celsi throno se bene subdere, Cedros qui Libani conditor edidit, Montes qui superos vertice sublevat, Qui gemmare iacit ruraque floribus , Pinxit quique polos sideribus Pater, Qui caeli Cherubim rex supereminet. Reges terrigenas malignos is ordinat. Ob hoc provideat rector honoribus Excellens superis quos Deus attulit,
69쪽
olli quo placeat qui regit omnia ,
Regnum qui tribuit maximus arbiter. Blum magnificat quisquis eum Colit. Verbo corde Pio regimine moribus. Christi quique volens ecclesiae sauci, Servator canonum , ductor et optimus Claret iustitiae stemmate fulgidus. Rex est iure sacer qui sacra dogmata Λc decreta patrum servat in omnibus. Illum clarificat pontificum chorus , Ceu gemmae radiant in diademate , Ut campum decorant violae ac lilia, Illustrantque polum fulgida sidera.
Oportet autem modestum dominatorem pondere humilitatis et obedientiae virtute seri praeditum , ut virtutes humilitatem videlicet atque obedientiam , quam ipso in subiectis diligit, tu se ipso recognorat. Itaque
si contigerit ut a prudentibus roPrehendatur, se quidem reprehensibilem esse acriter doleat, ac protinus Iad paenitentiae medicamenta currero festinet; et qui llibenter peccaucrat, virgam corroctionis libenter atque lgratanter accipiat et Et prius quam creator manum suam ad seriendum excutiat, de correctione commissi scol ris summopere studeat, no tam Postmodum acrius dein strictus iudex seriat, quantum diutius et clementer expectat. Praeoccupet faciem Domini in consession ,
si quis regni gubernator in abscondito peccavit vel Publico. Quomodo de sancto rege et propheta David lc- gitur, qui cum post stuprum Bersabee et homicidium a commissum in Uria in hethaeum per Nathan reprehen-
70쪽
deretur Prophetam, non orat repreliens ori indignatus, sed sibimet, recognoscens suum peccatum , iam fuerat iratus; et qui post culpam hilarescebat Perpetratam, se ipsum per amaram deflevit paenitentiam. Hinc la- erimis veniam promeruit qui coram Domino gravia scelera commisit , et ex fonte lacrimarum venit ad manipidum gaudiorum, siciat ipse alibi dicit: qui seminant in lacrimis, in exultatione meterit; et reliqua.
Sed et illud quod de gloriosi principis Theodosii
admiranda humilitate atque paenit ritia traditur, nec praetereundum esse vid tur, qui cum post in i iis tam multorum milium necem Mediolanum venisset, Et sollemniter in sacrum voluisset intrare templum , ei sanctus Ambrosius huiusmodi cladem, plenam valde gemitibus, audiens occurrit laris ad ianuas, Et ingredientem his sermonibus a sacri liminis ingressu prohibuit. Nescis, imperator, Perpetratae a te necis quanta sit magnitudo Τ Neque post causam tanti suroris mons tua
molem praesumptionis agnoscit Z Sed sorte recogniationem peccati prohibet potestas imperii. Quibus igitur oculis aspicies communis domini templum Quibit calcabis pedibus sanctum illius pavimentum Z Quomodo manus extendos de quibus ndhuc sanguis stillatiniustiis Z Quomodo huiusmodi manibus suscipi s sanctum Dei corpus 7 Qua praesumptione ore tuo PDCulum pretiosi sanguinis porcipies, dum furore sermonum tantus iniuste sit sanguis effusus 3 Recede igitur, recede , nec secundo peccato priorem nequitiam augere contendas. Suscipe vinculum quo te omnium dominus Dunc ligavit. Est enim medicina maxima sanitatis. His sermonibus obediens s erat enim divinis eruditionibus enutritus , et aperte sciens quae sunt Pro-Pria sacerdotum, quae regum ) gemens et deflens ad