장음표시 사용
101쪽
ptias despicere, & improbandas censere. Eoque increuit calumnia, ut sanctiis Hieronymus apud ipsum Siricium Papam eo
nomine male audiret. Uerum ipsemet S. Hieronymus a Domnione &.Pammachio admonitus, apologiam conscripsit, & se per calumniam denigratum monstrauit epist. FI. & H. Vt autem apologia non sutilet adhibita , purgauerat i e S. Hieronymus latis superque, in illo ipso opere contra Iovinianuin, tapE contestatus , te connubium lanctum, de thorum immaculatum non dinfiteri, tametsi pretium Virginitatis extollebat. Si ricio autem Pontifici, ut ma
lὸ de sancto Hieronymo sulpicaretur aut crederet, imponi potuit: siue per rumores spartos a Ioviniani fautoribus, siue per nimiam in delationibus excipiendis racilitatem. Nam ut hic litioris nonnihil ex superbia affulum cogitemus, squale in eodem Stricio erga se male animato, sugillat lanctus Paulinus Episto. I. ad Seuer. cum de Urbici Papae infenso erga
se animo disserit; non video quomodo fundari posse; tam sanctus Hieronymus non officet et Siricu luminibus, quod a sancto Paulino antea Consule de clatissimis orto natalibus, faetiam videtur, veconsiderat Baronius anno 394. Estque admodum verisimile, tametsi Sachinus parte a. Vitae sancti Paulini , litiorem Siticij specie Zeli scitὸ obducit. Cceterum nimia Siricij facilitas, aut praeceps de
sancto Hieronymo sententia, calumniam sancto Doctori inustam non astruit, quem uniuersa Ecclesia praestantem in paucis Doctorem semper praedicauit. Cassiano certe l. 7. de Incar. c. 26. dicitur s Catholicorum Magister, cuius scripta per uniuersum mundum quasi diuinae lampades rutilant.J Et insera df. Hie Lonymus, vir sicut maximae scientiae, ita
Probatissimae puraeque doctrinae. J Ca
1iodorus c. 1. divin. lect. mirifice sanctum Hieronymum celebrat; sicut etiam Ennodius ; qui ad Faustum serti ens, non
dubitauit asserere sanctum Hieronymum meliorem fore censendum sancto Gregorio Nazianzeno, nisi eum ipse Hieronymus Magistrum profiteretur. Doctorem Doelorum indigitauit Sarisberiensis l. 7.eolicrar. c. I o. Qui eum haereticum es-le arbitrantur, insaniunt. J ait Seuerus dialo. ii. Vere dixerim, Catholica liciminis scientia, sana doctrina est. J Tain
communis posterorum omnium de lancto Hieronymo sensus, puram eius, de undecunque sanam doctialiam, ad hiemis quaitiinqtie tu piciones filmil Ismὸ com . munit : Et nominatim quoad potice-mam calumniam, purgatur diligenter ab
Espencaeo l. 3. de comin. c. IO.
S. Augustantis, Sol caeli Ecclesiastici,& Christianae Theologiae uitar spllandidissimum , a 'puico Haeretico Pelagiano Iuliano Celanen calumniam palliis est, quasi docuisset, nuptias a Deo itistitutas non fuisse. Resert haec Iuliani ve ait, incalumnio inra verba sanctus Augustinus I. i. contra duas Epistol. Pelag. c. s. ubi prolatis diuinis pro nuptiarum institutione a Deo facta testimoniis, addit diluens calumniam. f Abst ut in libro meo, contra haec testimonia diuina, iste aliquid legerit. Sed vel non intelligendo , vel magis calumniando, in alium sensum conatur detorquere quod legit,se. In eo autem libro, de sensio eth po-tlds, quam reprehenso nuptiarum. J Adneisus eandem Iuliani calumniam, scdisputat idem sanctus Augustinus i. a.
de nupt. & concup. c. 23. cum retuli iaset Iulianum, obiicientem ipsi Manichaeismum, dicendo nuptias & magnum esse bonum, & magnum malum. t Ptol-sus quid loquatur ignorat, sue ignorare se simulat. Aut.enim non intelligat, aut non vult intelligere quid dicamus. Sed si non intelligit, pr. aeoccupatione impeditur erioris. Si autem non vute quid dicamus intelligere, pervicaciae vi.
102쪽
Non audet Pluto verba Latina loqui: Iupiter hanc supero dignaim honora Disset. ossum lingua, sed timet esse sua. Impium hunc homi nem, palam blasphemare lolitum in ipsum Christum, Coelestino Pontifici ianctissimo infestum fuit.
se, de linguam eius transiuilia in terra,non miror qui etiam ponere in coetu os tuum non erubuerit Ego sane multo magis demiror, tam brutum ac stolidum pecus in ipsum Christum os maledicum ac minax stringentem, de omnibus bonis pessime meritum, in tuis priuatis odiis est. enumimienire potuiste inter terrenarum potestatu apices a quibus foueretur dc tege retur. Nam hic Ericius ex fimo selle macerato concretus, apud Alphonnim Neapolitanum Pontificis Maximi hostem, foueam inuenit. S. Cyrillus Alexandrinus , fidei Catholicae circa mysterium Incarnationis indesti sus piopugnator. ab impio Nest rio , quem legitimo iudicio, ob euersam nostrae per Christum redemptionis ceconomiam condemnarat, haeresis Apollinaristarum reus fictus est : quam calumniam nefaria synodus Ephesna cui prindatoνia nomen, ad discrimen Ephesinae synodi cxcumenicae, cumulauit variis in sanctum Cyrillum probris : quem etiam violentia impiorum Theodosio
Imperatori imponens, in carcerem compegit, de loco ac sede mouit, tanquam haereticum & turbarum incentorem. Sed calumniam liaereseos quam nunc specta
naus . dii pulit potenter i ple S. Cytilliis, dicta declaratione duodecim capitum , quibus Aduersarij sermentum Apollina ris subelso malignε iactarant.υCumque eam declarationem aduersatij sugillas sent, sanctus Cyrillus nouo Apologeti
co te purum ab errore monstrauit.Et rit sus eandem crambem recoctam ingerente Ioanne Antiocheno Cyrilla hoste pur
gauit se in septima Concilij Ephesiuir sessione sanctus Cyrillusistricto in Apol
linarem , & quoscunque haereticos anathemate. Quare pura puta calumnia suit, aemulorum & hostium artificio cusa,
qu bd sanctus Cyrillus Apollinarista audiret. In eius syncerissimam fidem exor. nandam coni en lere non modo Coelelii-niis Pontifex, cuius de Cyrillo tcstmioni uiri plane luculentum exhilent eiusti: e ae Roma datae I sed etiam alis ortii Odoxi pene in nunteii Anastasius Sinaita
cap. 7. ci . lanctum Cyrillii in omi rim Patrum sis n. ivlum al)l vllMilt, quo titulo lite lit raro liti tracti sum gloriae pondus concludi ai paret it. Quis ci edat spurcissimiliti in uicum Arausicae his ipsis diebus; librii in non exiguum , ad m- stati rationem calui aniae, in lanctum Cy
rillum Se Nestoris vindicationem nam pro sancto & martyre eum venditat )cn.isisse λ virga in dolio eius qui indiget corinde. Agendum de hoc infra serie 2. c. i .
Theodoretus Cypri Episcopus sancto Cyrillo aliquando insensus, & Capitularum eius exagitator in gratiam Ioannis Antiocheni atque Nestorii, dum gratiae humanae seruiens, filiis iniquitatis coniungitur, circa fidem suam sustinuit calumniam, & pro Nestoriano, θ: Christi in duos filios sectore est habitus, eoque nomine sede pulsus. Et quamuis postea restitutus, tamen recrudescente plaga suspectus denuo apud Imperatoreminctiis, procul abesse Antiochia, & synodos non frequentare iussi is est. Ac ne mortui quidem cineribus pax Riit. Nam E itibus Capitulis, quae I iistiniani mittae circa res sacras dementati, Zelus aestitosissimus obstrusit , unum Theodoreti damnationem spectauit : eiu ite iam pridem vita fiancti imaginem curru inuectam, specie triumphantis, cum hymnis. de canticis Cyprum ciuitatem inrro duxere Nestoriani. tanquam a Nestorij partibus stetisset,de eius haeresim de duo
bus filiis, leu duplici in Christo persona
103쪽
scatet, de fide quam significasti, necnon nonismo decoratus , Gregorio Papaci falsis calummis , quas aduersus veritatem Proponunt ό quia Opitulantibus no- his orationibus vestris , ac omnium fide-
Iium Christianorum , qui vobiscum sunt& vitiens & moriens salutis nostrae fidem defendam,& quemadmodum beatus Paulus Apostolus docet, mihi vivere Christiumori lucrum. De falita autem accusationibus quas nouitet haeretici faciunt , abiicientes veritatem Christi Dei, qualem omnino poterunt hominibus loqui , qui Dei veritati rei istulit 3 Tibi igitur reddo rationem dilectissime fatet, per eum qui iudicativus est mundum istum per ignem, qui & reddet unicuique secundum opus suum , M. Pomo, de Domina nostra, gloriola temper vi
gine Maria , quae Deum de Dominum nostrum Iesum Christi im peperit, quam Omnes Sancti & Catholici Patres Dei genitricem appellant, ut pote quae Deum hominem genuit, fallum contra me, im-mb contra suas ipsorum animas iniqui viri testificati sunt. Nam quisquis beatam super omnem creaturam de naturam humanam , absque eo qui genitus est. ex ea,venerabilem, semperque virginem , matrem videlicet Domini nostri,
non honorat, atque adorat, anathemast, & in praetenti saeculo , & in saturo. Sed homines occasionem quaerentes, scandala obiiciunt ad scandalizandos
S. Virgilius Presbyter, Apostolici pla-nEstndi in gentium conuersione, delatus falso est ad S. Bonifacium Moguntinum,&ad Zachariam Romanum Pontificem , tanqi iam assertor plurium Mundorum , ut est in Epistola io. S. Bonifa- cij. Sed calumniam suisse mox euanidam,cueritus monstrauit. Siquidem vir sanctus dis Ieminationi Christianae religionis insistens , longe lateque eam propagauit, & Episcopatu auctus, magna stan ctitatis laude claruit , post obitum cλ-
S. Gregoriiis VII. Romanus Pontifex , tam probis ac piis omnibus laudatus , quam politicis & salsi nominis Catholicis ac haereticis exosus , in lynagoga malignantium damnatus est haeret eos
Berengarianae, ut autor est Abbas ri per gensis in Chronico anno i CSo. additque Benno , eum indixille ieiunium , tDcus dignaretur aperire , num Ecclesia Romana melius de Eucharistia sentiret, quam Berengalius: Et ambiguum in eadem fide , atquc adeo haereticum , signum de coelo quaesisse , . ac Eucharisti ain praesentibus Cardinalibus in ignem coniecille. Quae omnia adeb monstroseliint calumniola, ut ne ipse quidem Diabolus, comminiici tetri Ora potuisset. Extant enim Acta Concili j Romani sub Gregorio, damnationem Berengat ij continentia. Et Bennoni quit quis demum autor fuerit, ) facilius & crebrius est calumniari Gregoriuin, quam halitum ducere. Pro aliis haeresibus Gregotio VII. eadem synceritate impositis , una haec spongia sat esto. Impingit vect nominatim Sigebertus Gregorio , haeresim DO-
nati statum de inualida Sacramentorum per impios consectione. Calumniae occasionem praebuit , decretum Gregoris, interdicentis auditione Sacri, quod Prel-byter Concubinarius in scelere obfirmatus conficeret. At maligne ita peruertitur, quod ad contundendam impudentiam spurcorum Sacerdotum a Gregorio constitutum est, valde probante iancto
Anselmo Epistola ad Uuillelmum Abbatem Hirsaugensem,quia inquit in f nullatenus conuenit, ut ibi reuerenter altetur, ubi pertinacitet aperta & impudenti libidine istentes, Dei de Sanctorum prohibitionem contemnendo . Sacris altaribus deseruiunt ; imb non deiciuiunt sed quantum ad ipsos, commaculant. Non quo quis ea Quae tractant, contem-Κ nenda.
104쪽
4 Sectio II. Series I. caput V.
nenda, sed tractantes, execrandos existi-inet, ut qui Dei & Angelorum prae lentiant i On rcuerent tir, vel hominum de-tellatione repulsi, sacra containinare desistant. J Habetur ea Epistola in Chronico Hiri aug. Trithemi p. g. 'S. Petrus Damiani, calumniam passus est haeresis Aetianae, circa subleuationem de functorum perlustragia vivorum. Rem ipse liis vel bis aperit. l. s. epist. I. Significauit mihi per literas, Sanctitas vestra , quod pro sententia illa , quam nos in B. Stephani sermone potuimus , quia videlicet uniuscuiusque anima qualis de hoc saeculo egreditur, talis postmodam iudicio praesentatur , tantum apud quoi dam scandalum est exortum , ut dicant, orationes , oblationes, sacrificia, quae pro defunctorum animabus offeruntur, nil si i proficere ante iudicium. Et quid mirum, si hoc idem mihi contingit peccatori , quod eueni me cognoicitur ipsi totius Christianae religionis autori 3 Ait enim : Nisi manducatieritis Carnem Flij hominis , non habebitis vitam in vasis. Quod audientes septuaginta serme viri , dixerunt: Durmis hic sermo,inquupote E eum audire ρ & teste , Scriptura, iam κon cum illo ambulabant. Vssit itaque
eos sol Christus. Est enim sol iustitiae, istos autem usit Luna. Ego enim ad Lunam , hoc est ad corpus Christi pertineo,
quod est Ecclesia : Vos autem e contrario benedicentes mihi, dignamini dicere . Per diem si non uret te neque Luna pernos Sem. Ecce, in tantum profeccrunt iapientes & prudentes istarum partium viri ; ut omnia coeneliis cloqui profunda cognoscant ; uniuella diuinorum volu minum mysteria compreh/ndant, de inlota una sermonis mei sententia caliginem cincitatis incurrant. Et si eos haereticos esse delectat , nunquid me in tantum amici mei diligunt ut sine me inhaeresim transire non possint Z Quisquis enim perhibet orationes, oblationes, sacrificia pro defunctis, prodesse non pota
se , & hoc imprudenter assirmare conatUr, hic prosecto Aelianus csse conuincitur. Actius enim hoc in erroris tui disputationibus dogmatizat , quod haec pietatis opera vana sitit prorsus , ac Diuo Ia , nullique in illo iaeculo postmoduiu profutura. JPerperam vero impactam sibi esse no tam haeret eos Actianae, monstrat Petrus Damiani, quia verba quibus calumnia
illa fuit in aedificata,lunt S Grego iij in 4.
Dialogorum. Et vere tamen dicitur , Iam
Iem quempiam iudicio diuino sisti, qualis est cum e corpore ex ccdit anima. Nam in iudicio particulari, quisque Deo exhibet ut, qualis est exiens e corpore ;& rursus in iudicio uniuersali, cum aequItas iudici, particularis coram uniueisbmundo recognoscetur , homo sistet D co , grauatus Vel maculis , vel reatu , quibus cum e vita excessit : non quod eas maculas si leues erant, vel Ieatum si tantam temporalis fuerat, sit retenturus : nam maculae illico eluuntur si sint veniales , & reatus sati assione sensim abstergitur, ac suffragiis vivorum, aut ex parte aut prorsus tollitur : ὶ sed quod exhibendus sit Deo in ultimo iudicio , tanquam olim obstrictus his illis nominibus. Apparet autem hos Petri Damiani calumniatores , vix fuisse elementarios Grammaticos; ut iple ibidem ait, sic denique claudens calumniae reiectionem. f Absit autem ut vel B. Gregorius conlpicuus, & insignis Doctor Ecclesiae ; vel nos humiles, & exigui, qui in quantum licet, per illius cupimus vestigia properare , prohibeamus sacrificia. vel orationes pro quibus libet defunctis, S si grauiter peecatores extiterint, omnipotenti Deo indesinenter asserti ,&sic eos a deuotione fidelium viventium adiuuari. Enim vero qui sic illam sententiam intelligunt, tanquam nocturni via
soles obeaant, de more caecutientiumnianu
105쪽
manu parietem palpant. Quibus in hac soluenda quaestione, nos volumus elle magistri ; quia illi per arrogantiam cordis, dedisnantur esse discipuli. JS. Anselmus, & eius Magister Lant-francus, iaci te Roscelino Clerico, calumniam passi sunt quod essent Tritheitae ; de ita admitterent unam voluntatem de eotestatem trium perlonarum augustissimae Triadis, ut faterentur vel e csse tres res, non minus dii uillias ab inuicem,
quam sint tres Angeli. Audiendus ipse
S. Anselmus hunc errorem reserens atque
expendens t. a. epistol. 3 s. ut intelligatur quatenus modus ille loquendi haeresim continere possit. Proponit ibi imprimis S. Anielmus , rationem dubitandi a
Roscellino propositana; nempe quod Patet, Filius, de Spiritus sanctus sint tres xes ; vel certὸ quod si id negetur, sat endum sit , Patrem quoque de Spiritum
sanctum esse incarnatos. Hoc praemiis ,
subdit . t Quod dicit Roscelinus, 3 tres
Personas ties res , aut vult intelligi secundum tres relationes, id est, secundum
id quod Deus dicitur Pater ,& Filius,de a Patre & Filio procedens Spiritus: aut secundum id, quod Deus dicitur. Sed
si ipsas tres relationes, dicit tres res esse, superflue hoc dicit. Nullus enim negat hoc modo tres personas elle tres res: Sic tamen ut diligenter intelligatur, quomodo ipsae relationes dicantur res , &euiuta ui res ; & si aliquid faciunt eaedem relationes circa substantiam, quemadmodum multa accidentia , an non. Quamuis videatur non intelligere, hoc modo tres res quas dicit ; ex eo quiasiabiungit , trium personarum unam esse voluntatem aut potestatem. Nam tres ipse personae non habent voluntatem aut
totestatem , secundum relationes, sed iecundum hoc quod unaquaeque persona est Deus. Quod si dicit tres personas , cile tres res, secunddm quod una quaeqtie persona est Deus: aut tres Deos vult constituere,aut non intelligit quod
Quia vero idem Roscelinus , clarios postea suum errorem expressit & sic ex pretium a iunxit S. Anielmo, calumniam vir sanctus l. 2 epist. i. refellit sic scribens. Audio quod tamen abique dui ietate credete no pol ma, quia Roice litius Clericus dicit, in Deo tacs personas , c se tres res ab inuicem teparatas; sicut iunt tres Angeli: ita tamen ut una sit voluntas potestas : aut Patrem & Spiti tum sanctum este incat natum , di lics Deos vere poste dici, si usus admittet et . In qua sententia alicrit venerabatis mcnioliae
Aicli iepiscopum Lan fiacum fuisse. & me esse. Quapropici dicium cst Concilium
a venerabili Rementi Arctaiepi copo Rainaldo colligendum este in proxurio Quoniam ergo puto, Reuerentiam vultiam ibi praesentem futuram: volo ut in Illuctast, quid pro me respondete debeat, si ratio exegerit, Archiepiscopuin quidem Lanstancum . vita eius multis religiosis& sapientibus viris nota,quia de eo nunquam aliquid tale sonuit, ab hoc crimine satis excusatur & absentia S mors
eius , omnem de eo nouam accritati nem recusat. De me autem hanc veram omnes homines habere volo sententiam. Sic teneo ea , quae con fitemur in Symbolo cum dicimus. Credo in Deum Patrem Omnipotentem , Creatorem coeli ct terra. Et Credo in unum Deum omnipotentem factorem coeli ct terra. Et strat uinque vult salum esse , ante omnia spm ei Tma teneat Catholicam frim , & ea quae sequuntur. Haec Christianae religionis
principia, quae hic proposui, sic, inquam, haec & corde credo de ore confiteor, ut certus sim quia quicunqtie horum aliquid negate voluerit, & nominatim quicunque blasphemiam quam supra posui me audis Ie a Roseellino dici pro veritate assuerit, siue homo siue An gelus anathuna sit confirmando dicam, Κ r quandiu
106쪽
π 6 Sectio II. Series I. caput V.
quandiu in hac perstiterit pertinacia, anathema sit, omnino enim Christianus non est: quod si batizatus,& inter Christianos enutritus nullo modo audiendus eit: nec ulla ratio aut sui erroris est ab illo exigenda , alit nostrae veritatis illi est
exhibenda, si mox ut eius perfidia absque
dubietate innotuerit, aut anathematizctvenenum, quod proserendo euomuit, aut anathematizetur ab omnibus Catholicis , nisi resipuerit. JIoannes X X II. horrendae haereseos 1
Caluino lib. . instit.cap. 7.M. 28. notatus est, nimirum quod docuerit animas nostra sellia mortales, &una cum corporibus interire usque ad diem resurteistionis. Cuius tam infamis maculae testem, Caluinus in margine profert Gersonem tunc viventem in se . de Palchate. Ex cuius etiam autoritate Erasmus praefat. ad Libros S. Irenaei aduersds haereses allerit Ioannem adactum elle a Theologis Parisiensibus ad palinodiam apud Galliarum Regem Philippum, non buccis a. Aliam tamen maculam Ioanni inurit Erat mus quam Caluinus. Neque enim Etalmus affingit Ioanni animae mortalitatem temporariamised ut etiam Ioanni tribuit cer eius hostis Ochamus in Opere cio. dierum commentus est de Ioanne quia inficiatus ei set animas carne lolutas ctiam omni labe liberas, videre D cum ante rellirrectionem corporum,
qui est error exploratus, non modo post Benedicti X l I. definitionem mox a I annis obitu editam, sed etiam anterius, quandoquidem ita aperte rradiderat Innoc. III. cap. Apostolicam de Presbyr. non baptiz. Et inscripturis idem aperte traditur, praesertim Lucae 23. ubi Christus dixit latroni, mecum eris in Paradi-I. : de quo loco in hanc rem argumentantur Gerto sermone illo de Pasch. Mal- donatus Math. 27. Beliarm lib.de sanctor. beatit. cap. 2. Thyraeus lib. de re parit.
ad Iudic. partic. cap. 3. & alij passim qui
excludunt ridiculam interpunctionem quorundam apud Cassianum collat. L.
cap. I . interlerentium comma post vo cem eamque nectentium cum v L-bo-: ita ut lentus sit, dico tibι hodie, te fore aliquando in Paradiso quo interpretationis ludibrio , nulli Patrum probato, vis illius loci pro hac veritate
Omnis haec Ioannis XXII. reprehensio,reserta est calumniae: quam pridem repulerunt varij, bc nominatim Benedictiis
XII. in Extra u.quae legitur apud Alpho- sum de Casito U. beatitudo haer. 7. v b Benedictus qui proxime Ioanni luccessit, eius mentem lyncere refert : id quod etiam facit illius aeui sciiptor Ioannes Villani in Florent. historia lib. II. c. I9.& ex posterioribus Steph. Duranius lib.
aia de rit. cap. 48. num. I 8. Sanderus de
visib. Monar. lib. 7. Bellarm. lib. de Pont. cap. I . dc alij qui demonstrane Ioannem XXII .etiamsi inclinare visus est in placitum tunc non ad eb aperte explicatum ut erroneum aut haereticum, qubdanimae ante resurrectionem corporum
non videant Deum tamen nihiI ea in parte edixisse, sed tantum inquiri volu ille in eius rei vetitatem. Imb in diplomate quod Betcrii ius anno I 3 3 . n. 1 refert, disertε tradit veritatem Catholicam. Tantumque abest ut a Philippci Rege adactus sit ad palinodiam quod
Eralmus comminiscitur, ut potius teste Villano qui tunc vivebat, ultro ipse suasu affinium mentem suam aperte expres.setit sub mortem & ad veritatem postea clare definitam propenderit. Ochami latentis in Ioannem conductitium calamum non est qubd moremur. De cal- uini plusquam meretricia in hac parte impudentia, nihil attinet dicere, coinpro monstrosa calumnia testem tunc invi uis agentem alleget Gersonem, qui tamen Gerso nec natus erat cum obiit Ioano
a XXII. ac ne apicem quidem trabe v
107쪽
eorum quae Caluinus Diabolico spiritu Ioanni Pontifici imposuit. Apage itaque truculentum Calumniatorem Calia in uni r cui videndum est quae fides habenda sit in obscuris, cum in rebus aper tissimis veritatem adeo infrunite contrucidet.
S. Ioannes Columbinus, ordinis Ie-luatorum Sunis in Hetruria parens, Vrba bano V. Pontifice, vit fuit idiota primum mercaturam fecit, ac coniugio implicitus liberos suscepit. Postmodum uxoris.admodum piae sceminae prudentibus monitis informatus ad pietatem, castitatis perpetuo voto cum ea.em illa, rebuique tuis, quantum fas fuit, in palmperes erogatis , coetum illum quem dixi
instituit: de quo Paulus Morigia l. de Origine Religionum cap. 3 33. dc
Phaeus Bel carius iusto opere. Eliu autemccetum religioluin contra Fumi offucias, monstrat Debio lib. 2. Magi c. quaest. Io.vbi pluta de horum, qui Iesurae S. Hieronymi sunt appellati, distinctione a Iesu iris, prout vulgus Clericos Regulares Societatis I asu appellat. Hunc coetum cum suo Autore, reum dixere haeresisFraticellorum, calumniatores quidam, ut scribit volaterranus lib. I i. An tropol. est. l. Eramitanis. Erant autem Frati celli, secta rupissimi,ut testatur Ioannes XXII.
Extra v. Sancta Romana. δί ex recentio
ribus Prateolus tibia . Catalogi num. I 3. V. Fraticelli , ac diffusius & accuratios Autot Nitelae Flanciscanae religionis excutiens Tomum I . BZoiiij a Pg. 76. Huius ergo haeresis , insimulatus est S. Ioannes e resque eo deuenit, ut plures iam professa, auerterentur. Sed Dei prouidentia calumnias denique discussit, Ecpatefacta liquid b veritate, institutum stetit. B. vero Ioannes diuinis clarus operibus lancte excessit anno. I 367. De hoc homine Dei egregium/volumen conscripsit Ioannes Baptista Roussi,Theologus grauibus pletiriue operibus clarissimus. Stan illaus Hostus S. R. E. Cardinalis de ledis Apostolicae in Concilio Tridentino Legatus,crallae lLaetet cos notatus est a triginta quatuor Ministras Lutheranis, in opere Protestationis i plorum : de
ab Illyrico in libro de norm .i de praxi Concili j Tridentini ; eo qliod in libro
suo de ex pretio Dei verbo , dixerit calcans Sacras scripturas : Nos velis Dei de coelo lententiam expectabimus, actum istos pro tua non pro Scripturarum sententia dimicantes tum iptas etiam scripturas facetiare iubebimus. Non oportet legis aut scripturae este petitum , t eda Deo doctum. Uanus est labor qui scripturae impenditur. Scit plura enitia creatura est, & egenum quoddam elenaen tum; non conuenie Christiano, nimium
creaturae addictum este. J Haec ex otii libro , . Protestantes p. aedicti : & vere ea verba habent ut in libro Hos ij, sed recitata ex libro Suenhfeldi, haeresiarchae eLuthero prognati ; idcirco autem sunt
recitata a Cardinali, ut indicaret quam tetrae haereses ex radice Luclieri progermina isent. Estrontissime autem , de impudentia plui quam meretricia sectari j praedicti ea assingunt Cardinali Hosio.
Qua calumniandi immanitate fas esset, Euangelistas horrendae blasphemiae arguere ob recitata ea aduellariorum de Christo verba Da vomum habes. Ecce ho mo vorax Potator vini. Non est hie homo a Deo , sabbatum non custodit.
Audiens haec sibi esse assicta Cata. Id sius, 'ut Bellarminus praefatione ad librum de Conciliis testatur, J dignum i e re qui medio in foro combureretur si talia dixit let aut lentisset, est contesta
Ludovicus Molina ex Societate I Es 7, Pelagianae haereleos ins mulatus est, eoque nomine strenuὶ proscissiis a Gibi eu-so, & ab Alexandro Patricio Hollando , cuius spissum opus de doctrina gratiae ex D. Augustino sicilicer, Oprompta,n
108쪽
Sectio I I. Series. l. Caput V.
per proeliit, nec non ab aliis ei uidem geni j ac latiuae. Fundamentum intuendi λ; olinae notam illam, petitum est ex docti ira de icientia futurorum sub conditione, quam Molina ex Scriptu iis S I)atili us ei utile sibi vilia S est aptauitque adncgotium concordiae pr. aedestinationis de gratiae enicacis , cum libertate creata. Exca cnim ratione conciliandi diuinam piadestinationem cum voluntate, te qui videtur, opera lub conditione a Deo piae uisa , mouere diuinam voluntatem
ad rependendam in tempore primam gratiam actualem, qui vii purus putus Pelagianiliarias , pro an de Plan. e compertumii olmam, volunt eius Adueii iiij. Sed
haec cli cestans cum malignitate imperitia. Molina enim nunquam commentus ell, mei ita condarionata Deum mo-
Mentia ad ic pendendam primam gratiam. Id alii si dixisset, merito dicereturconis crius haeret eos. At nihil tale somniatiat. Tantum igitur admisit, sutura
conditio nata obiici Deo , qui inde dirigitur ad auxilium tua tota benignitate
opportune impendendum absque temeratione libertatis, ut plenius exponit Suates lib. I. de praedest. cap. 7. num. 2O. de lib. 2. cap. 2 o. praesertim num. I 6.8e 2 S.
ec cap. 23. a num. 3I. ac Diotalleuius Opulc. de scient. latur. par. I. cap. II. ad 2. Itaque euatiescit callo impetu nisus ille aduersus Molinam, de merus in eius Censoribus calumniandi ardor detegitur, quos etiam Censura Romana iurecoct-cuit ; ac nominatim Ahxandrum Patricium. qui quod tam multus est in collaudanda certe ostentanda, in accuratione sua in legendo ac relegendo D. Augustino. facit quod familiarissimum suit omnibus haereticis a multis seculis: Faustus Rhegiensis, autore Facundo initio libri contra Mocianum, D. Augustini dictis
peruerse detortis, firmabat suum errorem ; Claudius Taurinensis Iconoma
chus apud Dungatum, despuens Patres omnes, sbium excipiebat Augustinum.
Berengarius & assectae, toti erant in euoluendo & pro sua hae iesi allegando D.
Ausustino, teste Guilinundo sub initium ac finem libri tertii de Eucharistia, Serapion haereticus in conflictu cum Arnobio lib. 1. 6ubjne, mire celebrae & pro se iactat Augustinum. Scribit V valdensis lib. I. docti. cap. 36. num. 4. Ioannem UViclessum , aὸ eo insigne studium erga D. Augustinum prae se tulisse, ut
sitis diceretur Ioannes Ariunini. Caluinus in allegando N Obtorquendo Augustino , iugis & perpetuus est ; dc tametsi Patres caeteros, impudentissime despuit, quippe homines, i ple supra hominem;
tamen erga D. Austustinum vult reu rens videri, eiusque testimoniis peruersh
detortis implet paginas, lectori impro- nido lub eo magno nomine fucum sectutiis. Mihi pertacile ellet, si per maiores liceret, struices errorum pinguium, de calumniolarum fallationiim, nomine
Augustini speciose obtrulas in Alexandri Patricij opere demonstrare. Verum in praesentia lat se, intendisse obiter in calumniarum Molinae impositarum inanitatem ; quibus iam toties fetustra intortis, toties cassis, decora Molinae illustriora potius itini reddita ; patefactumque ad veritatem de eo pronuntiasse Ioannem Sanche et disp. 48. selecta num. 62. lina, Magistor Magistrorum est, cuius scripta tam in disyntationibus Scholasticu,
quam ad mores attinentibm, lucem absconditis rebus emiserunt.
Benedictus Deus qui dignos nos secie in partem sortis sanctorum in lumine. Est enim quod post tam eximios Patres& Doctores calumnia circa haeresim appetitos , gratuler fuisse me eodem loco, apud unum quendam filium cuiusdam, Lutetiae declamitantem. Is cum incidisset in opus quoddam nostrum, cui titulus Error popularis de communione pro mortuis, Ptolato pro concione eo opere,
109쪽
contestatus est, hanc ipsam esse Caluini
haeresin contra sacraficium incruenturn ---
pro defunctis. Verum hanc elle propudiolain calumniam, patet ex vestibulo illius lucubrationis: quo utilitas Sacrificii ad defunctos iuvandos , explicatissime
proponitur. Tantum Itaquc contendimus eo libello, vlum Euclias istiae ex opere operato non elue niti sumenti fructu olum, quod S. Thomas diserte tradit . par. qi aes t. 79. arti c. 7. Et lech. c. in cap. 6. Ioan . ait eos qui pro aliis communicant, errare. Arrige aures Pamphile. S.
ritia rerum Tlleologicarum non dubita-hit concedere, errate dicit communicantes pro alio : de unus aliquis insomnio ius , apud plebeculam vomens pectoris sui cacochymiam, audebit. S. Thomae doctrinam haereseos damnare ρ Magnum
vero chaos, Sacramentum inter ac Sacrificium iacet. Nam Sacrificium est actio publica, a Christo in eum finem instituta, ut omnibus prodestet; Sacramentum autem cum sit cibus & medicina, soli percipienti potest esse fiuctuosum ex Opere operato. Et idem est regulariter deopere operantis , destistu poenalitatis sumptioni sacri cibi consertae, quae p*nalitas est characterica operis satisfactorij; quod totum potest per operantis v
Iuntatem fieri alteri utile ex opere Opcrantis , cum lilc non agat iis de impetiatione quae conseritur orationi, cui ul- modi non est communio : neque de merito congruo , quod non est lubsidium alterius certum moraliter, quale hic quae ritur. Si tamen aliquando perceptioni Eucharistiae adi lingeretur poenalitas , posset sane is stiustus communionis Prout operis nostri applicati alteri : sed nihil haec ad libellum illum nostrum, qui ex instituto impugnat dumtaxat tunc i, ehatam utilitate omm ionis pro alio, ex Opere operato , quae quanta sit inscitia Theologi tyrones norunt.
De Hares materiali. P Robium haereseos formali scilitis hactenus falso insuatulatos utilinaris maximos quotque Patres. pertinet ad igitonantiam prauae dispositionis Reliat attingenda haeic sis materialis, quae iciit Uitur ad ignorantiam phuae t g. t Ioni S. Vnde est longe minus malum. 4 cm HS qit, ype est, ignorare nesciendo, quam crini cpraue sentiendo. Est tamen citantii
tum aliquod, labi per haercsim male iralem; quia quamuis delit virulentia assectus praui contumaciter ol sistentis re uelationi diuinae per Ecclesiam propositae, nihilominus vel ipsa inida excr- ratio inculpata in negotio fidei, maleat scit intellectum , sin minus malc moraliter S cum imputatione ad culpam, at saltem male quasi in genere entis. Sicut malum aliquod est hominis, etiam cum ignorantia inuincibili, aut etiam in sotnno, admittere aliquid obiective sce-dum : tametsi ob desectu in notitiae praelucentis , & dc morali turpitudine pronuntiantis, Omnino exul et culpa ab opere ad millo in tali statu. Cum ergo contingit aliquem labi circa veritatem qiicere in ipsa est de fide, neque tamen obiicitur ei tanquam de fide, ob ignoratam diuinam reuelatronem, atri ob eandem nondum per iudiciti in Ecclesiae propositiam , tunc homo dicitur lordere hiaerest mat ital I, qualem incurrit b. Cyprianus circa ana baptismum Haereti cottim. Eandem nOtamus in Cassiano, qui ante Concit nam secundit in Aiausicanum defunctus cst 1, atque adeo Iron vidit Ecclesar definiti o-nem de primo salutis initio , lan. per ad Delim gratiae autorem reserendo..unde assiimans aliquando nos, aliquando vero . Deum, auspicari negotium salutis nostrae
110쪽
itiae , errabat materialiter contra fidem ;led non formaliter , quia deerat contumacia aducisus legitimam veritatis reue
latae propositionem ab Ecclesia factam;
sne qua conrumpcia, non poteli incurriliaries is formalis. Non enim error haereticum, ted pervicax obstinatio facit, ait Petrus Damiani lib. I. episto. I . nec omnes haeretici dicendi sunt qui opinantur errorem, sed qui pertinaciter & audacter praedicant falsitatem. J Videndus in
hanc rem Facundus lib. Io. pro tribusCaei tulis cap. 3. S lib. I 2. cap. I . nonnulla lanctorum sic lapior uni exempla pio serens. Qui tritidam tamen lanctor una, impingi pzr calumniam, quod abique haereti formali, lotauerint errore cirisca fidem, monstiandum est in praesentia,
annumeratis aliquot in eam rem exemplis inter innum cra.
S. Melito Sardensis, Tertulliano &Hieronymo laudatus, scripsit -' ἐν ά- τὸ θ,ς,adest de Deo corporato librum unum, ut Eli1ebius lib. 4. histor. c. 26. S Hieronymus in Catalogo reserunt. Huic
Melitoni Isidorus lib. de doctrina & fide
cap. I. tribuit quod Deum censuerit esse corporeum, argumento ducto ex praedi-
Epigraphe libri Melitonis. Sed esse
calumniam in Melitonem, non dubitabit qui Theodore tum legerit quaest. a C. in Gene plagulam ex eo Melitonis opere reserentem : ex qua liquet, librum Melitonis de Deo eo oreo, esse non assertionem, sed confiitationem corporei ratis Dei. Quanquam & is quoque. Τheodoreti locus in latina in teipretatione vitiatus est , ac in speciem fauet criminationibus Melitonis. Nam ita ex interprete loquitur Theodoretus. f Videamus quibus utantur qui prius asierunt; imaginem scilicet Dei consistere in corpore, e quorum numero est Melito, qui scripta reliquit quibus afferit Deum Corporeum esse. J Syncerus vero Theodoreti Codex, G ce sic habet. ω
έν σάτL D ω θιου. Id est , ex quibus sensqua Meliro scripta reliquit de eo quoa diacitur esse in Deo corpis. J Quae verba non ferunt, quod vitiatus Theodoreti Graeciis ac latine factus contextus, Theod reto, ac per eum Melitoni adscribit: sed tantum ferunt quod inter argumenta ibi reserenda pro imagine Dei constituenda in coi pore, sint illa quae adducta erant 1 Melitone , non ad ea asserenda, sed potius ad ea conuellenda. Hanc autem este veram mentem Theodo leti, tametsi praeter mendum in latina interpretatione notati im, lacuna quoque in Graeciam contextum irrepsit, inde perspicue patet, quod mox Theodoretus adiecit argumenta ex Melitone, quibus directe euertit somnium illud de Deo corporeo r, Ut nullum possit esse dubium , quin argumenta probantia corpore itatem Dei tametsi a Melitone recitata, ab eius tamen sensu procul ab horterent. Sicut procul abhorruit a mente Euangelistae, quod recitatiue protulit Christum Samaritanum
esse, & habere daemonium. Adeo sati Eabuirda est ea Dei corporei assertio, ut inesse ei nugatum gurgitem in quo nusi quam pes figi possit, contestetur Naviorat. a. de Theol. addens neminem e
rum qui diuinitus amati iunt, tale quid unquam dixisse aut approbaste. At nota potuit latere Nazianzenum, synodicam Epistolam Asanorum ad Victorem Papam ab Eusebio descriptam s. hist. c. 26.& S. Hieronymo lib. de Scriptor. in Polycrate , agnoscere Melitonem fuisse Spiritu sancto assatum. Igitur alio loco
habuit Melitonem, quam ferat calumnia ei impacta, ex depratiatione vel mala versione textus Theodoreti. Ex Theodore-ro enim primum manasse hanc in Melitonem momniam, recte obseruauit Six tiis Senensis lib. s. annor. I 8. Quod eginad Theodoretum deprauatum & vitiola